Πάπας Λίνος
| Πάπας Άγιος Λίνος | |
|---|---|
 | |
| Από | 67 |
| Έως | 76 |
| Προκάτοχος | Πέτρος |
| Διάδοχος | Ανάκλητος |
Ο Πάπας Λίνος (πέθανε το 80 μ.Χ.) ήταν ο δεύτερος επίσκοπος της Ρώμης μετά τον Απόστολο Πέτρο (περί το 68 μ.Χ.-80 μ.Χ.), Αγιοποιήθηκε όπως όλοι οι πρώτοι Πάπες. Ο Ειρηναίος Λουγδούνου αναφέρει ότι ο Λίνος ήταν το ίδιο πρόσωπο που καταγράφεται στην Καινή Διαθήκη.[1] Το όνομα του Λίνου καταγράφεται στην Β΄ Επιστολή προς Τιμόθεο η οποία τον περιγράφει ότι ζούσε μαζί με τον Απόστολο Παύλο την εποχή του θανάτου του. Ο πρώτος μάρτυρας της επισκοπής του Λίνου ήταν ο ίδιος ο Ειρηναίος που γράφει "οι ευλογημένοι Απόστολοι αφού ίδρυσαν και οικοδόμησαν την εκκλησία, παρέδωσαν στα χέρια του Λίνου το αξίωμα της επισκοπής".[2] Σύμφωνα με τον κατάλογο των πρώτων επισκόπων της Ρώμης όπως τους συνέταξαν ο Ειρηναίος και ο Ηγήσιππος και τους επικύρωσε ο Ευσέβιος της Καισαρείας ο Λίνος έλαβε το αξίωμα από τους Αποστόλους Πέτρο και Παύλο μετά την ίδρυση της εκκλησίας της Ρώμης. Με βάση τους υπολογισμούς αυτούς θεωρήθηκε μέχρι τις αρχές του 3ου αιώνα μ.Χ. ο πρώτος Πάπας, η Σύνοδος καθιέρωσε από τότε τον ίδιο τον Απόστολο Πέτρο ως πρώτο Πάπα.[3]
Ο Ιερώνυμος περιγράφει τον Λίνο ως "τον πρώτο μετά τον Πέτρο αρχηγό της Ρωμαϊκής εκκλησίας".[4] Ο Ευσέβιος με την σειρά του ως "ο πρώτος που ανέλαβε την επισκοπή της εκκλησίας στην Ρώμη μετά τον μαρτυρικό θάνατο του Πέτρου και του Παύλου".[5] Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος τέλος έγραψε "ο Λίνος με τον ίδιο τρόπο ήταν ο δεύτερος επίσκοπος της εκκλησίας της Ρώμης μετά τον Πέτρο".[6] Το Catalogus Liberianus καταγράφει τον Πέτρο σαν τον πρώτο επίσκοπο της Ρώμης και τον Λίνο διάδοχο του στο ίδιο αξίωμα.[7] Το Liber Pontificalis απαρίθμησε τον Λίνο ως τον δεύτερο επίσκοπο της Ρώμης μετά τον Πέτρο, ο Πέτρος μόνασε δύο επισκόπους τον Λίνο και τον Ανάκλητο ώστε να τους επιβραβεύσει για τις υπηρεσίες του στην κοινότητα. Ο Λίνος με την σειρά του αφοσιώθηκε στην προσευχή και την θρησκεία, ο διάδοχος του Πάπας Κλήμης Α΄ αφοσιώθηκε στην διακυβέρνηση της Καθολικής εκκλησίας.[8] Ο Τερτυλλιανός καταγράφει επίσης τον Κλήμη ως διάδοχο του Πέτρου.[9] Ο Ιερώνυμος κατέγραψε τον Κλήμη Α΄ ως τον "τέταρτο επίσκοπο της Ρώμης" υπονοώντας μετά τον ίδιο τον Πέτρο, τον Κλήμη και τον Ανάκλητο. Οι περισσότεροι συγγραφείς ωστόσο αγνοούν τον Ανάκλητο τοποθετώντας τον Κλήμη Α΄ τρίτο Πάπα ως διάδοχο του Λίνου και δεύτερο μετά τον ιδρυτή Απόστολο.[10] Τα Αποστολικά Συντάγματα σημειώνουν ότι ο Λίνος που μόνασε ο Απόστολος Πέτρος ήταν ο πρώτος επίσκοπος Ρώμης, τον διαδέχθηκε ο Κλήμης Α΄ τον οποίο ο Απόστολος Πέτρος χειροτόνησε και μόνασε.[11]
Επίσκοπος Ρώμης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα].jpg)
Οι χρονολογίες των πρώτων Παπών αμφισβητούνται έντονα "η αλήθεια είναι δεν υπήρχε στην Ρώμη μοναστική επισκοπή, είναι άχρηστο να καθορίσουμε τις χρονολογίες των φερόμενων ως επισκόπων μέχρι το δεύτερο τέταρτο του 2ου αιώνα".[12] Ο Ευσέβιος και ο Ιερώνυμος χρονολόγησαν την επισκοπή του Λίνου μεταξύ 68 μ.Χ. και του 80 μ.Χ.[13][14][15] Ο Λιβεριανός Κατάλογος και το Liber Pontificalis χρονολογούν την επισκοπή του Λίνου μεταξύ 56 μ.Χ. και 67 μ.Χ., την εποχή της βασιλείας του Νέρωνος. Η εκτίμηση αυτή είναι εσφαλμένη αφού το ίδιο το Liber Pontificalis καταγράφει τον θάνατο του Πέτρου 38 χρόνια μετά τον θάνατο του Ιησού, το 67-68 μ.Χ.[16] Η Καθολική Εγκυκλοπαίδεια τοποθετεί τις χρονολογίες το 64-76 μ.Χ. ή 67-79 μ.Χ.[1] Ο Λίνος επικύρωσε την Β΄ Επιστολή προς Τιμόθεο.[17] Στην ίδια επιστολή βρισκόταν μαζί με τον Απόστολο Παύλο λίγο πριν τον θάνατο του στην Ρώμη, σύμφωνα με τον Ειρηναίο ήταν ο ίδιος Λίνος που έγινε επίσκοπος Ρώμης. Ο Λίνος γεννήθηκε σύμφωνα με το Liber Pontificalis στην Βολτέρρα της Τοσκάνης, το όνομα του πατέρα του καταγράφεται ως Ερκουλάνος και της μητέρας του ως Κλαυδία. Το όνομα της μητέρας του στην Β΄ προς Τιμόθεο επιστολή αναφέρεται ως Κλαυδία αλλά η Αγία Γραφή δεν ξεκαθαρίζει την Κλαυδία ως μητέρα του. Το Liber Pontificalis συνεχίζει επίσης γράφοντας ότι ο Λίνος διέταξε τις γυναίκες να καλύπτουν το κεφάλι τους όταν εισέρχονται σε ιερό χώρο, δημιούργησε 15 επισκοπές και πέθανε ως Μάρτυρας.[18] Η ταφή του έγινε στις 23 Σεπτεμβρίου μέρα στην οποία τιμάται η μνήμη του.[19] Στο θέμα της κάλυψης της κεφαλής των γυναικών γράφει στην Καθολική Εγκυκλοπαίδεια ο Τζοχάν Πίτερ Κιρς "αναμφίβολα το διάταγμα είναι απόκρυφα και αντιγράφεται από το Liber Pontificalis στην Α΄ Επιστολή προς Κορινθίους (11:5), αποδίδεται στον διάδοχο του Αποστόλου Πέτρου". Η ίδια πηγή αναφέρει ότι ο Λίνος υπέστη μαρτύριο αλλά την εποχή που ήταν αυτοκράτορες ο Νέρωνας και ο Δομιτιανός δεν υπήρξε κανένας διωγμός της Ρωμαϊκής Εκκλησίας. Ο Ειρηναίος καταγράφει ως μοναδικό μάρτυρα της χριστιανικής πίστης τον Τελεσφόρο.[1]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Kirsch, Johann Peter (1910). "Pope St. Linus". Catholic Encyclopedia. Τομ. 9. New York, New York, USA: Robert Appleton Company
- ↑ Irenaeus, Against Heresies, 3: 3.3
- ↑ J. N. D. Kelly, Oxford Dictionary of Popes, 2005, σσ. 6–7
- ↑ "Post Petrum primus Ecclesiam Romanam tenuit Linus" (Chronicon, 14g (σ. 267))
- ↑ Church History, 3.2
- ↑ https://www.newadvent.org/fathers/230710.htm
- ↑ https://www.tertullian.org/fathers/chronography_of_354_13_bishops_of_rome.htm
- ↑ Liber Pontificalis, 2
- ↑ https://www.newadvent.org/fathers/0311.htm
- ↑ https://www.newadvent.org/fathers/2708.htm
- ↑ Apostolic Constitutions, 7.4
- ↑ Eusebius, Ecclesiastical History, book VIII, chapter 34, note 3. Nicene and Post-Nicene Fathers edition, 1890
- ↑ Jerome, Chronicon, AD 68
- ↑ Jerome, Chronicon, AD 80
- ↑ Eusebius, Ecclesiastical History, VIII, 13
- ↑ Loomis 2006, σ. 4
- ↑ https://bible.oremus.org/?passage=2%20Timothy%204:21&version=nrsv
- ↑ Loomis 2006, σ. 6
- ↑ Martyrologium Romanum (Typis Vaticanis, 2004, σ. 532)
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Loomis, Louise Ropes (2006) [1917]. The Book of the Popes (Liber Pontificalis)
- Delehaye, Hippolyte (1911). "Linus (saint)" . Encyclopædia Britannica. Τομ. 16 (11th ed.). σ. 736.
- Herbermann, Charles, ed. (1913). "Pope St. Linus" . Catholic Encyclopedia. New York: Robert Appleton Company.
