Μάχη των Βασιλικών Φθιώτιδας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Giotaath (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 10: Γραμμή 10:
|μαχόμενος1 = {{flagicon|Greece (1821)}} [[Ελλάδα|Έλληνες επαναστάτες]]
|μαχόμενος1 = {{flagicon|Greece (1821)}} [[Ελλάδα|Έλληνες επαναστάτες]]
|μαχόμενος2 = {{flagicon|the Ottoman Empire (1453-1844)}} [[Οθωμανική αυτοκρατορία]]
|μαχόμενος2 = {{flagicon|the Ottoman Empire (1453-1844)}} [[Οθωμανική αυτοκρατορία]]
| αρχηγός1 = [[Παπά-Ανδρέας Κοκοβιτσιανός]]<br />[[Αντώνιος Κοντοσόπουλος]]<br />[[Κωνσταντής Καλύβας]]<br />[[Βασίλης Μπούσγος]]<br />[[Γιάννης Δυοβουνιώτης]]<br />[[Γεώργιος Δυοβουνιώτης]]<br />[[Πανουργιάς]]<br />[[Γιάννης Γκούρας]]
| αρχηγός1 = [[Παπά-Ανδρέας Κοκοβιτσιανός]]<br />[[Αντώνης Κοντοσόπουλος]]<br />[[Κωνσταντής Καλύβας]]<br />[[Βασίλης Μπούσγος]]<br />[[Γιάννης Δυοβουνιώτης]]<br />[[Γεώργιος Δυοβουνιώτης]]<br />[[Πανουργιάς]]<br />[[Γιάννης Γκούρας]]
| αρχηγός2 = Στρατάρχης [[Μπαϊράμ Πασάς]]<br />Χατζή Μπεκήρ πασάς<br />Μεμίς πασάς<br />Σαχήν-Αλής πασάς
| αρχηγός2 = Στρατάρχης [[Μπαϊράμ Πασάς]]<br />Χατζή Μπεκήρ πασάς<br />Μεμίς πασάς<br />Σαχήν-Αλής πασάς
| σθένος1 = περ. 2.000 άνδρες
| σθένος1 = περ. 2.000 άνδρες
Γραμμή 20: Γραμμή 20:


== Εξέλιξη των γεγονότων ==
== Εξέλιξη των γεγονότων ==
Οι [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Τούρκοι]] μετά την περιστολή της επανάστασης στη [[Μακεδονία]] προχώρησαν μέσω [[Λάρισα]]ς προς τη [[Λαμία]], με σκοπό να εισβάλουν στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]]. Την εκστρατεία προς την Πελοπόννησο ανέλαβε ο Μπαϊράμ Πασάς με άλλους τρείς στρατηγούς. Η δύναμη τους αριθμούσε 8.000 πεζούς, ιππείς με πυροβολικό. Οι οπλαρχηγοί της Ανατολικής Ελλάδας πληροφορήθηκαν την εκστρατεία αυτή και μαζεύτηκαν στην Εργίνα της Βουδουνίτσας για να αποφασίσουν την επόμενή τους κίνηση. Αποφάσισαν να εμποδίσουν την προέλαση των Τούρκων καταλαμβάνοντας την θέση των Βασιλικών. Αυτό πρότεινε ο Δυοβουνιώτης. Ο [[Παπά-Ανδρέας Κοκοβιτσιανός]] με τριακόσιους άνδρες κατέλαβε το πυκνό δάσος κοντά στην είσοδο της κοιλάδας. Ο [[Αντώνιος Κοντοσόπουλος]] και ο [[Κωνσταντής Καλύβας]] με άλλους εξακόσιους τοποθετήθηκε στο εσωτερικό της κοιλάδας, ενώ ο Δυοβουνιώτης μαζί με τον γιο του και άλλους χίλιους εκατό πιάσαν την έξοδο. Ο [[Οδυσσέας Ανδρούτσος]] δεν μπορούσε να παρευρεθεί αλλά είχε στείλει ως αντικαταστάτη του τον [[Γιάννης Γκούρας|Γιάννη Γκούρα]].
Οι [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Τούρκοι]] μετά την περιστολή της επανάστασης στη [[Μακεδονία]] προχώρησαν μέσω [[Λάρισα]]ς προς τη [[Λαμία]], με σκοπό να εισβάλουν στην [[Πελοπόννησος|Πελοπόννησο]]. Την εκστρατεία προς την Πελοπόννησο ανέλαβε ο Μπαϊράμ Πασάς με άλλους τρείς στρατηγούς. Η δύναμη τους αριθμούσε 8.000 πεζούς, ιππείς με πυροβολικό. Οι οπλαρχηγοί της Ανατολικής Ελλάδας πληροφορήθηκαν την εκστρατεία αυτή και μαζεύτηκαν στην Εργίνα της Βουδουνίτσας για να αποφασίσουν την επόμενή τους κίνηση. Αποφάσισαν να εμποδίσουν την προέλαση των Τούρκων καταλαμβάνοντας την θέση των Βασιλικών. Αυτό πρότεινε ο Δυοβουνιώτης. Ο [[Παπά-Ανδρέας Κοκοβιτσιανός]] με τριακόσιους άνδρες κατέλαβε το πυκνό δάσος κοντά στην είσοδο της κοιλάδας. Ο [[Αντώνης Κοντοσόπουλος]] και ο [[Κωνσταντής Καλύβας]] με άλλους εξακόσιους τοποθετήθηκε στο εσωτερικό της κοιλάδας, ενώ ο Δυοβουνιώτης μαζί με τον γιο του και άλλους χίλιους εκατό πιάσαν την έξοδο. Ο [[Οδυσσέας Ανδρούτσος]] δεν μπορούσε να παρευρεθεί αλλά είχε στείλει ως αντικαταστάτη του τον [[Γιάννης Γκούρας|Γιάννη Γκούρα]].


Στις 25 Αυγούστου 1821 το τουρκικό ιππικό δύναμης δύο χιλιάδων που είχε σταλεί προς αναγνώριση του στενωπού αποδεκατίστηκε. Μία μέρα αργότερα, στις 26 Αυγούστου ο Μπαϊράμ Πασάς κινήθηκε με όλο του τον στρατό κατά του Κοντοστόπουλου και Καλύβα. Οι Δυοβουνιώτηδες, ο Πανουργιάς και ο Γκούρας ήρθαν να ενισχύσουν, ενώ ο Παπά-Ανδρέας Κοκοβιτσιανός του επιτέθηκε από τα νώτα. Ακολούθησε γενναία μάχη, την οποία νίκησαν οι Έλληνες. Οι Τούρκοι με την δύση του ήλιου τράπηκαν σε φυγή προς την Πλατανιά, αφήνοντας στο πεδίο της μάχης πάνω χίλιους νεκρούς και τραυματίες. Μεταξύ των νεκρών βρίσκονταν και ο Μεμίς Πασάς, τον οποίο σκότωσε ιδιοχείρως ο Γκούρας. Επίσης έχασαν οκτακόσια άλογα, 2 πυροβόλα και 18 σημαίες. Από τους Έλληνες σκοτώθηκαν δέκα και τραυματίστηκαν 30, μεταξύ των οποίων και ο οπλαρχηγός Κοντοστόπουλος.
Στις 25 Αυγούστου 1821 το τουρκικό ιππικό δύναμης δύο χιλιάδων που είχε σταλεί προς αναγνώριση του στενωπού αποδεκατίστηκε. Μία μέρα αργότερα, στις 26 Αυγούστου ο Μπαϊράμ Πασάς κινήθηκε με όλο του τον στρατό κατά του Κοντοσόπουλου και Καλύβα. Οι Δυοβουνιώτηδες, ο Πανουργιάς και ο Γκούρας ήρθαν να ενισχύσουν, ενώ ο Παπά-Ανδρέας Κοκοβιτσιανός του επιτέθηκε από τα νώτα. Ακολούθησε γενναία μάχη, την οποία νίκησαν οι Έλληνες. Οι Τούρκοι με την δύση του ήλιου τράπηκαν σε φυγή προς την Πλατανιά, αφήνοντας στο πεδίο της μάχης πάνω χίλιους νεκρούς και τραυματίες. Μεταξύ των νεκρών βρίσκονταν και ο Μεμίς Πασάς, τον οποίο σκότωσε ιδιοχείρως ο Γκούρας. Επίσης έχασαν οκτακόσια άλογα, 2 πυροβόλα και 18 σημαίες. Από τους Έλληνες σκοτώθηκαν δέκα και τραυματίστηκαν 30, μεταξύ των οποίων και ο οπλαρχηγός Κοντοστόπουλος.


==Σημασία της μάχης των Βασιλικών==
==Σημασία της μάχης των Βασιλικών==

Έκδοση από την 13:40, 5 Αυγούστου 2018

Μάχη στα Βασιλικά
Ελληνική Επανάσταση του 1821
Η μάχη στα Βασιλικά.
Πίνακας του Πέτερ φον Ες.
Χρονολογία25 και 26 Αυγούστου 1821
ΤόποςΒασιλικά Φθιώτιδας
38°42′29″N 22°45′14″E / 38.708°N 22.754°E / 38.708; 22.754
ΈκβασηΝίκη των Ελλήνων
Αντιμαχόμενοι
Ηγετικά πρόσωπα
Στρατάρχης Μπαϊράμ Πασάς
Χατζή Μπεκήρ πασάς
Μεμίς πασάς
Σαχήν-Αλής πασάς
Δυνάμεις
περ. 2.000 άνδρες
8.000 πεζοί και ιππείς με πυροβολικό
Απώλειες
10 νεκροί, 30 τραυματίες
1.000 νεκροί και τραυματίες, 800 άλογα, 2 πυροβόλα και 18 σημαίες

Η Μάχη στα Βασιλικά ήταν πολεμική σύγκρουση της επανάστασης του 1821 με νικηφόρα έκβαση για τους Έλληνες.

Εξέλιξη των γεγονότων

Οι Τούρκοι μετά την περιστολή της επανάστασης στη Μακεδονία προχώρησαν μέσω Λάρισας προς τη Λαμία, με σκοπό να εισβάλουν στην Πελοπόννησο. Την εκστρατεία προς την Πελοπόννησο ανέλαβε ο Μπαϊράμ Πασάς με άλλους τρείς στρατηγούς. Η δύναμη τους αριθμούσε 8.000 πεζούς, ιππείς με πυροβολικό. Οι οπλαρχηγοί της Ανατολικής Ελλάδας πληροφορήθηκαν την εκστρατεία αυτή και μαζεύτηκαν στην Εργίνα της Βουδουνίτσας για να αποφασίσουν την επόμενή τους κίνηση. Αποφάσισαν να εμποδίσουν την προέλαση των Τούρκων καταλαμβάνοντας την θέση των Βασιλικών. Αυτό πρότεινε ο Δυοβουνιώτης. Ο Παπά-Ανδρέας Κοκοβιτσιανός με τριακόσιους άνδρες κατέλαβε το πυκνό δάσος κοντά στην είσοδο της κοιλάδας. Ο Αντώνης Κοντοσόπουλος και ο Κωνσταντής Καλύβας με άλλους εξακόσιους τοποθετήθηκε στο εσωτερικό της κοιλάδας, ενώ ο Δυοβουνιώτης μαζί με τον γιο του και άλλους χίλιους εκατό πιάσαν την έξοδο. Ο Οδυσσέας Ανδρούτσος δεν μπορούσε να παρευρεθεί αλλά είχε στείλει ως αντικαταστάτη του τον Γιάννη Γκούρα.

Στις 25 Αυγούστου 1821 το τουρκικό ιππικό δύναμης δύο χιλιάδων που είχε σταλεί προς αναγνώριση του στενωπού αποδεκατίστηκε. Μία μέρα αργότερα, στις 26 Αυγούστου ο Μπαϊράμ Πασάς κινήθηκε με όλο του τον στρατό κατά του Κοντοσόπουλου και Καλύβα. Οι Δυοβουνιώτηδες, ο Πανουργιάς και ο Γκούρας ήρθαν να ενισχύσουν, ενώ ο Παπά-Ανδρέας Κοκοβιτσιανός του επιτέθηκε από τα νώτα. Ακολούθησε γενναία μάχη, την οποία νίκησαν οι Έλληνες. Οι Τούρκοι με την δύση του ήλιου τράπηκαν σε φυγή προς την Πλατανιά, αφήνοντας στο πεδίο της μάχης πάνω χίλιους νεκρούς και τραυματίες. Μεταξύ των νεκρών βρίσκονταν και ο Μεμίς Πασάς, τον οποίο σκότωσε ιδιοχείρως ο Γκούρας. Επίσης έχασαν οκτακόσια άλογα, 2 πυροβόλα και 18 σημαίες. Από τους Έλληνες σκοτώθηκαν δέκα και τραυματίστηκαν 30, μεταξύ των οποίων και ο οπλαρχηγός Κοντοστόπουλος.

Σημασία της μάχης των Βασιλικών

Η νίκη των Ελλήνων ήταν μια από τις πιο λαμπρές του Ελληνικού αγώνα. Συντέλεσε στην ακύρωση της εκστρατείας των Τούρκων κατά της Πελοποννήσου.

Πηγές