Πολιορκία της Καρύστου (1822)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πολιορκία της Καρύστου
Ελληνική Επανάσταση του 1821
Το φρούριο της Καρύστου
ΧρονολογίαΙανουάριος 1822
ΤόποςΚάρυστος
ΜέθοδοιΠολιορκία
ΈκβασηΝίκη των Οθωμανών
Εδαφικές
μεταβολές
Status quo ante
Αντιμαχόμενοι
Έλληνες επαναστάτες
Πρώτη Ελληνική Δημοκρατία
Ηγετικά πρόσωπα
Ομέρ μπέης της Καρύστου
Δυνάμεις
1.500
Τουρκική φρουρά

Η Πολιορκία της Καρύστου διεξήχθη τον Ιανουάριο του 1822 μεταξύ των Ελλήνων και των Τούρκων, με νικηφόρα έκβαση για τους τελευταίους.

Υπόβαθρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Λίγες ημέρες μετά την ήττα των Ελλήνων στα Στύρα, ο Οδυσσέας Ανδρούτσος έφτασε στο Αλιβέρι Ευβοίας (14 Ιανουαρίου 1822). Εκεί συναντήθηκε με έναν απεσταλμένο του Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, ο οποίος του ζήτησε να αναλάβει την επίθεση που θα διεξήγαγαν οι επαναστάτες εναντίον της τουρκοκρατούμενης Καρύστου. Η εμφάνιση του Οδυσσέως στην Εύβοια είχε αναπτερώσει το ηθικό του ελληνικού λαού και πολλοί ήλπιζαν πως αυτή η νέα προσπάθεια εναντίον της Καρύστου θα ήταν νικηφόρα.[1]

Η πολιορκία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύντομα στο Αλιβέρι κατέφθασαν ενισχύσεις, με τους οπλαρχηγούς Κυριακούλη Μαυρομιχάλη, Νικόλαο Κριεζώτη, Τομαρά, Λεπενιώτη και Βάσο Μαυροβουνιώτη, και οι ελληνικές δυνάμεις έφτασαν τους 1.500 άνδρες, τους οποίους την ηγεσία ανέλαβε αμέσως ο Οδυσσέας Ανδρούτσος. Ο τελευταίος προέλαυσε στα Στύρα, και από εκεί στην Κάρυστο, όπου στα περίχωρά της τοποθέτησε μικρά στρατιωτικά σώματα με τους οπλαρχηγούς που τον ακολουθούσαν. Η πολιορκία είχε μόλις ξεκινήσει.[1]

Ο βαρύτατος χειμώνας δεν επέτρεπε στον Ανδρούτσο να διεξάγει γενική έφοδο εναντίον της πόλεως. Έτσι έστειλε γράμμα στον Ομέρ μπέη, τον διοικητή των τουρκικών δυνάμεων της Καρύστου, όπου του συνιστούσε να παραδοθεί. Ο τελευταίος αρνήθηκε και έτσι άρχισαν οι Έλληνες να προετοιμάζονται για γενική επίθεση εναντίον της Καρύστου. Ο Ανδρούτσος κατέλαβε το Λάλα και το Πλακωτά, προκαλώντας έξοδο των Τούρκων της Καρύστου. Στην επικείμενη σύγκρουση οι Έλληνες βγήκαν νικητές και οι Οθωμανοί υποχώρησαν στο φρούριο της Καρύστου. Ύστερα ο Ανδρούτσος διέκοψε τη κάθοδο του νερού στο υδραγωγείο του φρουρίου, προκαλώντας άλλη μία επίθεση εκ μέρους των Τούρκων, η οποία αναχαιτίστηκε επιτυχώς και οι Οθωμανοί υπέστησαν σημαντικές απώλειες. Παρότι φαινόταν ως τότε πως η πολιορκία θα ήταν νικηφόρα για τους Έλληνες, ο Ανδρούτσος έλαβε διαταγή από τον Άρειο Πάγο αποχωρήσει από την Εύβοια και να λύσει την πολιορκία. Ο Ανδρούτσος υπάκουσε και το μεταβίβασε τις δυνάμεις του στα Βρυσάκια, ενώ ο ίδιος επέστρεψε στην Αττική. Λίγο αργότερα αναχώρησαν από την Εύβοια και ο Κυριακούλης Μαυρομιχάλης με τους Μανιάτες του, ο επίσκοπος Νεόφυτος, καθώς και ο στρατός του.[1]

Τα ακόλουθα γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η απροσδόκητη αποχώρηση του Ανδρούτσου έμεινε αδικαιολόγητη για πολύ καιρό, και κατηγορήθηκε μάλιστα για εξαγορά από τους Οθωμανούς. Η πολιορκία της Καρύστου είχε διαλυθεί άδοξα, και το γεγονός αυτό μείωσε την επαναστατική δράση στην Εύβοια σημαντικά.[1] Επικεφαλής των επαναστατών στην Εύβοια είχε μείνει ο Αγγελής Γοβιός, ο οποίος διεξήγαγε μία επιχείρηση εναντίον των Τούρκων της Χαλκίδος, οδηγώντας στην μάχη των Δύο Βουνών Ευβοίας.[2]         

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Βασίλειος Σφυρόερας, «Πολιορκία της Καρύστου από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο-Ανάκληση του από τον Άρειο Πάγο», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. ΙΒ, 1975, σελ. 223
  2. Βασίλειος Σφυρόερας, «Ήττα των Ελλήνων στα Δύο Βουνά-Θάνατος Αγγελή Γοβγινά», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. ΙΒ, 1975, σσσ. 224

Βιβλιογραφικές πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Βασίλειος Σφυρόερας, «Πολιορκία της Καρύστου από τον Οδυσσέα Ανδρούτσο-Ανάκληση του από τον Άρειο Πάγο», «Ήττα των Ελλήνων στα Δύο Βουνά-Θάνατος Αγγελή Γοβγινά», Ιστορία του Ελληνικού Έθνους, Εκδοτική Αθηνών, τομ. ΙΒ, 1975, σσ. 223-224.
  • Διονύσιος Κόκκινος, «Η Ελληνική Επανάστασις», εκδόσεις «Μέλισσα», κεφάλαιο 19, «Εκστρατεία κατά της Καρυστίας», σσ. 408-419.