Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (2010): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Francois-Pier (συζήτηση | συνεισφορές)
5.021 επεξεργασίες
Francois-Pier (συζήτηση | συνεισφορές)
5.021 επεξεργασίες
Γραμμή 486: Γραμμή 486:


== Σύνοψη του πρωταθλήματος ==
== Σύνοψη του πρωταθλήματος ==
Σε αντίθεση με το 2009 όπου ο [[Τζένσον Μπάτον]] είχε καταφέρει να ξεχωρίσει, κανείς οδηγός δεν ανεδείχθη σε κυρίαρχο από τα πρώτα στάδια της σαιζόν 2010. Ο [[Φερνάντο Αλόνσο]] κατέκτησε τον εναρκτήριο αγώνα της σαιζόν στο Μπαχρέιν, κάτι που τον έκανε μόλις τον έκτο πιλότος της Ferrari που κέρδιζε στο ντεμπούτο του για την Ιταλική ομάδα. Ο Μπάτον κατάφερε να πάρει τη νίκη στην Αυστραλία για δεύτερη συνεχή χρονιά, ενώ ο [[Σεμπάστιαν Φέτελ]] κέρδισε στη Μαλαισία. Με τη νίκη του αυτή, ξεκίνησε μια μοναδική κατάσταση στο υπόλοιπο της σαιζόν κατά την οποία όσο κάποιος οδηγός προηγούταν στη βαθμολογία δεν κατάφερνε να κερδίσει κανένα αγώνα.
Σε αντίθεση με το 2009 όπου ο [[Τζένσον Μπάτον]] είχε καταφέρει να ξεχωρίσει, κανείς οδηγός δεν ανεδείχθη σε κυρίαρχο από τα πρώτα στάδια της σαιζόν 2010. Ο [[Φερνάντο Αλόνσο]] κατέκτησε τον εναρκτήριο αγώνα της σαιζόν στο Μπαχρέιν, κάτι που τον έκανε μόλις τον έκτο πιλότος της Ferrari που κέρδιζε στο ντεμπούτο του για την Ιταλική ομάδα. Ο Μπάτον κατάφερε να πάρει τη νίκη στην Αυστραλία για δεύτερη συνεχή χρονιά, ενώ ο [[Σεμπάστιαν Φέτελ]] κέρδισε στη Μαλαισία. Με τη νίκη του αυτή, ξεκίνησε μια μοναδική κατάσταση στο υπόλοιπο της σαιζόν κατά την οποία όταν κάποιος οδηγός προηγούταν στη βαθμολογία δεν κατάφερνε να κερδίσει τον αγώνα.


[[Εικόνα:Podium finishers of 2010 Malaysian GP.jpg|left|200px|thumb|Οι 3 νικητές του Γκραν Πρι της Μαλαισίας, [[Σεμπάστιαν Φέτελ]], [[Μαρκ Γουέμπερ]] και [[Νίκο Ρόσμπεργκ]].]]
[[Εικόνα:Podium finishers of 2010 Malaysian GP.jpg|225px|μικρογραφία|αριστερά|Οι τρεις νικητές του Γκραν Πρι της Μαλαισίας, [[Σεμπάστιαν Φέτελ]], [[Μαρκ Γουέμπερ]] και [[Νίκο Ρόσμπεργκ]].]]
⚫
Ο Μπάτον έγινε ο πρώτος οδηγός στη σαιζόν που κερδίσει δεύτερο αγώνα με τη νίκη του στην Κίνα, αλλά ο [[Μαρκ Γουέμπερ]] ήταν ο πρώτος που κατάφερε να κάνει δύο συνεχόμενες νίκες, στην Ισπανία και το Μονακό, ενώ ο [[Λιούις Χάμιλτον]] κατάφερε να επαναλάβει το ίδιο στους δύο επόμενους αγώνες στην Τουρκία και τον Καναδά. Στην πρώτη του νίκη στην Τουρκία βοήθησε και το ατύχημα μεταξύ των οδηγών της Ρεντ Μπουλ, όταν ο Φέτελ επιχείρησε να προσπεράσει τον Γουέμπερ με αποτέλεσμα να συγκρουστούν στον τεσσαρακοστό γύρο του αγώνα.


⚫
Στο Ευρωπαϊκό Γκαν Πρι που πραγματοποιήθηκε στη Βαλένθια, ο Γουέμπερ συγκρούστηκε μα τον [[Χέικι Κοβαλάινεν]] στον 10ο γύρο, αναγκάζοντας το [[αυτοκίνητο ασφαλείας]] να επέμβει. Μετά το τέλος του αγώνα, ο Αλόνσο εξέφρασε την δυσφορία του για την καθυστέρηση στην έκδοση απόφασης για τιμωρία του Χάμιλτον, όταν ο δεύτερος επιχείρησε αντικανονικά να προσπεράσει το αυτοκίνητο ασφαλείας. Ο Χάμιλτον, που την στιγμή της προσπέρασης καταδιωκόταν από τον Αλόνσο, εκτέλεσε την ποινή του 20 λεπτά αργότερα, όταν η διαφορά μεταξύ τους είχε πλέον ανοίξει αρκετά.
⚫
Ο Μπάτον έγινε ο πρώτος οδηγός στη σαιζόν που κερδίσει δεύτερο αγώνα με τη νίκη στην Κίνα, αλλά ο [[Μαρκ Γουέμπερ]] ήταν ο πρώτος που κατάφερε να κάνει δύο συνεχόμενες νίκες, στην Ισπανία και το Μονακό, ενώ ο [[Λιούις Χάμιλτον]] κατάφερε να επαναλάβει το ίδιο στους δύο επόμενους αγώνες στη Τουρκία και τον Καναδά. Στη πρώτη του νίκη στη Τουρκία βοήθησε και ένα ατύχημα μεταξύ των οδηγών της Ρεντ Μπουλ, όταν ο Φέτελ επιχείρησε να περάσει τον Γουέμπερ με αποτέλεσμα να συγκρουστούν στον τεσσαρακοστό γύρο του αγώνα.


⚫
Το δεύτερο μισό της σαιζόν ξεκίνησε με το βρετανικό Γκραν Πρι. Για έναν ακόμα αγώνα συνεχίστηκε η διαμάχη μεταξύ των δύο οδηγών της Ρεντ Μπουλ, όταν στις κατατακτήριες δοκιμές ο Γουέμπερ διαμαρτυρήθηκε για την αφαίρεση της αναβαθμισμένης μπροστινής πτέρυγάς του μονοθεσίου του για να τοποθετηθεί σε αυτό του Φέτελ, που κατάφερε να πάρει την pole position. Η κακή εκκίνηση όμως του Φέτελ στον αγώνα έδωσε στον Γουέμπερ την ευκαιρία να κατακτήσει την τρίτη του νίκη στο πρωτάθλημα.
⚫
Στο Ευρωπαϊκό Γκαν Πρι που πραγματοποιήθηκε στη Βαλένθια, ο Γουέμπερ συγκρούστηκε μα τον [[Χέικι Κοβαλάινεν]] στον 10ο γύρο, αναγκάζοντας το αυτοκίνητο ασφαλείας να επέμβει. Μετά το τέλος του αγώνα, ο Αλόνσο εξέφρασε την δυσφορία του για μια καθυστέρηση στην έκδοση απόφασης για τιμωρία του Χάμιλτον, όταν ο δεύτερος επιχείρησε αντικανονικά να προσπεράσει τον αυτοκίνητο ασφαλείας. Ο Χάμιλτον, που την στιγμή της προσπέρασης καταδιωκόταν από τον Αλόνσο, εκτέλεσε την ποινή του 20 λεπτά αργότερα, όταν πια η διαφορά μεταξύ τους είχε ανοίξει αρκετά.


⚫
[[Εικόνα:2010 Canadian GP opening lap (cropped).jpg|225px|μικρογραφία|δεξιά|Οι [[Λιούις Χάμιλτον]], [[Σεμπάστιαν Φέτελ]] και [[Φερνάντο Αλόνσο]] σε στιγμιότυπο από το Γκραν Πρι του Καναδά.]]
⚫
Το δεύτερο μισό της σαιζόν ξεκίνησε με το βρετανικό Γκραν Πρι. Για έναν ακόμα αγώνα συνεχίστηκε η διαμάχη μεταξύ των δύο οδηγών της Red Bull, όταν ο Γουέμπερ διαμαρτυρήθηκε για την αφαίρεση στις κατατακτήριες δοκιμές της αναβαθμισμένης μπροστινής πτέρυγάς του μονοθεσίου του για να τοποθετηθεί σε αυτό του Φέτελ, που κατάφερε να πάρει την pole position. Η κακή εκκίνηση όμως του Φέτελ στον αγώνα έδωσε στον Γουέμπερ την ευκαιρία να κατακτήσει την τρίτη του νίκη στο πρωτάθλημα.
⚫
Το Γερμανικό Γκρν Πρι σημαδεύτηκε από την επιστροφή στις καλές εμφανίσεις για την ομάδα της Ferrari, με τους Αλόνσο και [[Φελίπε Μάσα|Μάσα]] να κατακτούν την πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα. Η επιτυχία αυτή ήρθε ένα χρόνο μετά από το ατύχημα του Μάσα, ο οποίος βρισκόταν μπροστά στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Με εντολή όμως της ομάδας του αναγκάστηκε να αφήσει τον Αλόνσο να περάσει στην πρώτη θέση. Η απόφαση αυτή κατακρίθηκε από τους υπόλοιπους και στη Φερράρι επιβλήθηκε πρόστιμο ύψους 100.000 δολαρίων διότι έκανε χρήση εντολής ώστε να αλλάξει σκόπιμα το αποτέλεσμα του αγώνα, ενώ σε συνεδρίαση της FIA το Σεπτέμβριο, όπου η Ιταλική ομάδα αντιμετώπισε κατηγορίες για ανυποληψία έναντι του αθλήματος η Φερράρι αθωώθηκε με το αιτιολογικό της έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων.


⚫
Στη Ουγγαρία, ο Γουέμπερ επέστρεψε στις νίκες, εκμεταλλευόμενος την ποινή διέλευσης από τα pits που πήρε ο Φέτελ όταν παραβίασε τον κανονισμό για την ελάχιστη επιτρεπόμενη απόσταση από το προπορευόμενο μονοθέσιο, μετά την έξοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας, το οποίο είχε μπει λόγω του ατυχήματος στα pits μεταξύ του [[Ρόμπερτ Κούμπιτσα]] και του [[Άντριαν Σούτιλ]]. Ο Χάμιλτον κατάφερε να κερδίσει το Γκραν Πρι του Βελγίου, το οποίο διεξήχθη υπό βροχή. Οι αγώνες στην Ευρώπη τελείωσαν στην Ιταλία, με τον Αλόνσο να πανηγυρίζει την τρίτη του νίκη. Κατάφερε επίσης να κερδίσει και τον επόμενο αγώνα στη Σιγκαπούρη, κάτι που τον έκανε τον τρίτο οδηγό που πετύχαινε δύο συνεχόμενες νίκες στη σαιζόν και τον δεύτερο με τέσσερις νίκες.
⚫
[[Εικόνα:2010 Canadian GP opening lap (cropped).jpg|right|200px|thumb|Οι [[Λιούις Χάμιλτον]], [[Σεμπάστιαν Φέτελ]] και [[Φερνάντο Αλόνσο]] σε στιγμιότυπο από το Γκραν Πρι Καναδά.]]


[[Αρχείο:Sebastian Vettel 2010 Japan Race.jpg|225px|μικρογραφία|αριστερά|Οι [[Σεμπάστιαν Φέτελ]] και [[Μαρκ Γουέμπερ]] κερδίζουν στην Ιαπωνία]]
⚫
Το Γερμανικό Γκρν Πρι σημαδεύτηκε από την επιστροφή στις καλές εμφανίσεις για την ομάδα της Ferrari, με τους Αλόνσο και [[Φελίπε Μάσα|Μάσα]] να κατακτούν τη πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα. Η επιτυχία αυτή ήρθε ένα χρόνο μετά από το ατυχήματος Μάσα, ο οποίος βρισκόταν μπροστά στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Με εντολή όμως από την ομάδα του αναγκάστηκε να αφήσει τον Αλόνσο να περάσει στην πρώτη θέση. Η απόφαση αυτή κατακρίθηκε από τους υπόλοιπους και στη Φερράρι επιβλήθηκε πρόστιμο ύψους 100.000 δολαρίων για τη χρήση εντολών ώστε να αλλάξει σκόπιμα το αποτέλεσμα του αγώνα, ενώ σε συνεδρίαση της FIA το Σεπτέμβριο, όπου η Ιταλική ομάδα αντιμετώπισε κατηγορίες για ανυποληψία του αθλήματος η Φερράρι αθωώθηκε με το αιτιολογικό της έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων.
⚫
Η Ρεντ Μπουλ επαναβεβαίωσε την κυριαρχία της στην Ιαπωνία, με τους Φέτελ και Γουέμπερ να κατακτούν τις δύο πρώτες θέσεις και τον Αλόνσο να έρχεται τρίτος. Ενώ έδειχναν ικανοί να συνεχίσουν τις επιδόσεις τους στο Γκραν Πρι της Νότιας Κορέας, ένα ατύχημα του Γουέμπερ και μια βλάβη στον κινητήρα του Φέτελ έδωσαν τη νίκη στον Αλόνσο, ανεβάζοντάς τον στην πρώτη θέση της βαθμολογίας.


Στη Βραζιλία, τον προτελευταίο αγώνα της σαιζόν, ο Χάλκενμπερκ κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση στις κατατακτήριες δοκιμές, αλλά ο Φέτελ και ο Γουέμπερ κατάφεραν να τερματίσουν στην πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα, αφήνοντας στην τρίτη τον Αλόνσο. Με αυτή τη νίκη τους η ομάδα της Ρεντ Μπουλ κατέκτησε μαθηματικά το πρωτάθλημα κατασκευστών.
⚫
Στη Ουγγαρία, ο Γουέμπερ επέστρεψε στις νίκες, εκμεταλλευόμενος μια ποινή διέλευσης από τα pits του Φέτελ, όταν ο δεύτερος παραβιάσει τον κανονισμό για την μικρότερη επιτρεπόμενη απόσταση από το προπορευόμενο μονοθέσιο, μετά την έξοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας, το οποίο είχε μπει για ένα ατύχημα στα pits μεταξύ του [[Ρόμπερτ Κούμπιτσα]] και του [[Άντριαν Σούτιλ]]. Ο Χάμιλτον κατάφερε να κερδίσει στο Γκραν Πρι του Βελγίου, το οποίο διεξήχθη υπό βροχή. Οι αγώνες στην Ευρώπη τελείωσαν στην Ιταλία, με τον Αλόνσο να πανηγυρίζει την τρίτη του νίκη. Κατάφερε, επίσης, να κερδίσει και τον επόμενο αγώνα στη Σιγκαπούρη, κάτι που τον έκανε τον τρίτο οδηγό που πετύχαινε δύο συνεχόμενες νίκες στη σαιζόν και τον δεύτερο με 4 νίκες.


⚫
=== Ο τελευταίος αγώνας της σαιζόν ===
⚫
Η Red Bull επαναβεβαίωσε την κυριαρχία της στην Ιαπωνία, με τους Φέτελ και Γουέμπερ να κάτακτούν τις 2 πρώτες θέσεις και τον Αλόνσο να έρχεται τρίτος. Ενώ έδειχναν ικανοί να συνεχίσουν τις επιδόσεις τους στο Γκραν Πρι της Νότιας Κορέας, ένα ατύχημα του Γουέμπερ και μια βλάβη του κινητήρα για Φέτελ έδωσαν τη νίκη στον Αλόνσο, ανεβάζοντάς τον στη πρώτη θέση της βαθμολογίας. Στη Βραζιλία, τον προτελευταίο αγώνα της χρονιάς, ο Χάλκενμπερκ κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση στις κατατακτήριες δοκιμές, αλλά ο Φέτελ και ο Γουέμπερ κατάφεραν να τερματίσουν στην πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα, αφήνοντας στην τρίτη τον Αλόνσο. Με τη νίκη τους αυτή η ομάδα της Ρεντ Μπουλ κατέκτησε μαθηματικά το πρωτάθλημα κατασκευστών.
⚫
Στον τελευταίο αγώνα της σαιζόν στο Αμπού Ντάμπι, το πρωτάθλημα οδηγών διεκδικούσαν ο Φερνάντο Αλόνσο που προηγούταν στη βαθμολογία των οδηγών με 246 βαθμούς, ο Μαρκ Γουέμπερ που ακολουθούσε με 238, ο Σεμπάστιαν Φέτελ με 231 και ο Λιούις Χάμιλτον που ήταν στη τέταρτη θέση με 222 βαθμούς και οι ελπίδες του ήταν μόνο μαθηματικές.


⚫
[[Εικόνα:WebberAlonsoGPAbuDabi2010.jpg|225px|μικρογραφία|δεξιά|Οι [[Φερνάντο Αλόνσο]] και [[Μαρκ Γουέμπερ]] σε στιγμιότυπο από το Γκραν Πρι του Αμπού Ντάμπι.]]
⚫
=== Ο τελευταίος αγώνας της χρονιάς ===
⚫
Κατά την εβδομάδα πριν από τον τελευταίο αγώνα της σαιζόν, η Red Bull έδειξε και πάλι την πρόθεσή της να μην ευνοήσει με τη στρατηγική της κάποιον από τους δύο οδηγούς της έναντι του άλλου. Στις κατατακτήριες δοκιμές του Σαββάτου την πρώτη θέση στην εκκίνηση πήρε ο Σεμπάστιαν Φέτελ. Δεύτερος θα ξεκινούσε ο Λιούις Χάμιλτον, τρίτος ο Φερνάντο Αλόνσο, ενώ ο Γουέμπερ θα βρισκόταν στην πέμπτη θέση, πίσω από τον Τζένσον Μπάτον.
⚫
Στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς στο Αμπού Ντάμπι, το πρωτάθλημα οδηγών διεκδικούσαν ο Φερνάντο Αλόνσο που προηγούταν στη βαθμολογία των οδηγών με 246 βαθμούς, ο Μαρκ Γουέμπερ που ακολουθούσε με 238, ο Σεμπάστιαν Φέτελ με 231 και ο Λιούις Χάμιλτον που ήταν στη τέταρτη θέση με 222 και οι ελπίδες του ήταν μόνο μαθηματικές.


⚫
Με την εκκίνηση του αγώνα ο Μπάτον βρέθηκε μπροστά από τον Αλόνσο, ενώ ο Φέτελ και ο Χάμιλτον διατήρησαν τις δύο πρώτες θέσεις. Ο Γουέμπερ είχε την ευκαιρία να πάρει το πρωτάθλημα αρκεί να περνούσε τον Αλόνσο, αλλά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ήταν πιο αργός από αυτόν. Και οι δύο είχαν επιλέξει την τακτική του ενός γρήγορου pit stop για αλλαγή ελαστικών. Μετά την είσοδό τους, ο Αλόνσο κατάφερε να διατηρηθεί μπροστά από τον Γουέμπερ, αλλά βρέθηκε πίσω από τον Ρώσο οδηγό της περσινή ομάδας του (Renault), [[Βιτάλι Πετρόφ]]. Ο Αλόνσο περίμενε να μπουν οι προπορευόμενοι στα pits, ώστε να τερματίσει στην τέταρτη θέση, κάτι που θα του έδινε το πρωτάθλημα. Οι οδηγοί της Renault, όμως, είχαν ήδη επιχειρήσει είσοδο στα pits, καθώς είχαν επωφεληθεί από την είσοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας στους πρώτους γύρους του αγώνα, μετά από το ατύχημα μεταξύ των Σουμάχερ και Λιούτσι.
⚫
[[Εικόνα:WebberAlonsoGPAbuDabi2010.jpg|right|200px|thumb|Οι [[Φερνάντο Αλόνσο]] και [[Μαρκ Γουέμπερ]] σε στιγμιότυπο από το Γκραν Πρι του Αμπού Ντάμπι.]]


[[Αρχείο:Vitaly Petrov 2010 Malaysia 3rd Free Practice.jpg|225px|μικρογραφία|αριστερά|Ο Ρώσος [[Βιτάλι Πετρόφ]] με την Renault R30.]]
⚫
Κατά την εβδομάδα που οδηγούσε στον τελευταίο αγώνα της σαιζόν, η Red Bull επανέλαβε την πρόθεσή της να μην ευνοήσει με τη στρατηγική της κανέναν από τους 2 οδηγούς της έναντι του άλλου. Στις κατατακτήριες δοκιμές του Σαββάτου την πρώτη θέση στην εκκίνηση πήρε ο Σεμπάστιαν Φέτελ. Δεύτερος θα ξεκινούσε ο Λιούις Χάμιλτον, τρίτος ο Φερνάντο Αλόνσο ενώ ο Γουέμπερ θα βρισκόταν στην 5η θέση, πίσω από τον Τζένσον Μπάτον.
⚫
Με την είσοδό του για pit stop, ο Χάμιλτον βρέθηκε για αρκετό διάστημα πίσω από τον έταιρο οδηγό της Renault, τον Ρόμπερτ Κούμπιτσα, δίνοντας περισσότερη άνεση στον Φέτελ. Ο Αλόνσο δεν μπορούσε να περάσει τον Πετρόφ, και εκτός από τον Ρώσο, τους Φέτελ, Μπάτον και Χάμιλτον, πιο μπροστά υπήρχαν ακόμα τα μονοθέσια των Νίκο Ρόσμπερκ και Κούμπιτσα.


⚫
Το τέλος του αγώνα βρήκε τον Σεμπάστιαν Φέτελ στη πρώτη θέση του αγώνα, με τις δύο Μακλάρεν των Χάμιλτον και Μπάτον στην δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα. Ο Αλόνσο που δεν μπόρεσε ποτέ να προσπεράσει τον Πετρόφ τερμάτισε στην έβδομη θέση, ενώ ο Γουέμπερ στην όγδοη. Με αυτή την κατάταξη ο Φέτελ στέφθηκε πρωταθλητής, σε ηλικία 23 ετών και 134 ημερών, που τον έκανε τον νεότερο Παγκόσμιο Πρωταθλητή στην ιστορία της Φόρμουλα 1.
⚫
Με την εκκίνηση του αγώνα ο Μπάτον βρέθηκε μπροστά από τον Αλόνσο, ενώ ο Φέτελ και ο Χάμιλτον διατήρησαν τις 2 πρώτες θέσεις. Ο Γουέμπερ είχε την ευκαιρία να πάρει το πρωτάθλημα αν περνούσε τον Αλόνσο, αλλά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ήταν πιο αργός από αυτόν. Και οι δύο είχαν επιλέξει μια στρατηγική με ένα γρήγορο pit stop για αλλαγή ελαστικών. Μετά την είσοδό τους, ο Αλόνσο κατάφερε να διατηρηθεί μπροστά από τον Γουέμπερ, αλλά βρέθηκε πίσω από τον Ρώσο οδηγό της περσινή ομάδας του (Renault), [[Βιτάλι Πετρόφ]]. Ο Αλόνσο περίμενε να μπουν οι προπορευόμενοι στα pits, ώστε να τερματίσει στην τέταρτη θέση, κάτι που θα του έδινε το πρωτάθλημα. Οι οδηγοί της Renault, όμως, είχαν επωφεληθεί από την είσοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας στους πρώτους γύρους του αγώνα, μετά από ένα ατύχημα μεταξύ των Σουμάχερ και Λιούτσι, και είχαν επιχειρήσει ήδη είσοδο στα pits.

⚫
Με την είσοδό του για pit stop, ο Χάμιλτον βρέθηκε για αρκετό διάστημα πίσω από τον έταιρο οδηγό της Renault, τον Ρόμπερτ Κούμπιτσα, δίνοντας περισσότερη άνεση στον Φέτελ. Ο Αλόνσο δεν μπορούσε να περάσει τον Πετρόφ, ενώ εκτός από τον Ρώσο και τους Φέτελ, Μπάτον και Χάμιλτον, πιο μπροστά υπήρχαν ακόμα τα αυτοκίνητα των Νίκο Ρόσμπερκ και Κούμπιτσα.

⚫
Το τέλος του αγώνα βρήκε τον Σεμπάστιαν Φέτελ στη πρώτη θέση του αγώνα, με τις δύο Μακλάρεν των Χάμιλτον και Μπάτον στην δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα. Ο Αλόνσο που δεν μπόρεσε ποτέ να προσπεράσει τον Πετρόφ τερμάτισε στην 7η θέση, ενώ ο Γουέμπερ στην όγδοη. Με αυτή την κατάταξη ο Φέτελ στέφθηκε πρωταθλητής, σε ηλικία 23 ετών και 134 ημερών, κάνοντάς τον έτσι τον νεότερο Παγκόσμιο Πρωταθλητή στην ιστορία της Φόρμουλα 1.


=== Νικητές ανά αγώνα ===
=== Νικητές ανά αγώνα ===
{| class="wikitable" style="font-size: 85%"
{| class="wikitable" style="font-size: 85%"
|-
|-
! Γύρος
! Rd.
! Γκραν Πρι
! Grand Prix
! Πίστα
! Πίστα
! Pole position
! Pole position
Γραμμή 538: Γραμμή 539:
! 2
! 2
| {{flagicon|Australia}} Γκραν Πρι Αυστραλίας
| {{flagicon|Australia}} Γκραν Πρι Αυστραλίας
| Albert Park Grand Prix Circuit
| Albert Park GP Circuit
| {{Flagicon|Germany}} Σεμπάστιαν Φέτελ
| {{Flagicon|Germany}} Σεμπάστιαν Φέτελ
| {{Flagicon|Australia}} Μαρκ Γουέμπερ
| {{Flagicon|Australia}} Μαρκ Γουέμπερ
Γραμμή 545: Γραμμή 546:
|-
|-
! 3
! 3
| {{flagicon|Malaysia}} Γκραν Πρι Μαλαισίας
| {{flagicon|Malaysia}} Γκραν Πρι Μαλαισίας
| Sepang International Circuit
| Sepang International Circuit
| {{Flagicon|Australia}} Μαρκ Γουέμπερ
| {{Flagicon|Australia}} Μαρκ Γουέμπερ
Γραμμή 553: Γραμμή 554:
|-
|-
! 4
! 4
| {{flagicon|China}} Γκραν Πρι Κίνας
| {{flagicon|China}} Γκραν Πρι Κίνας
| Shanghai International Circuit
| Shanghai International Circuit
| {{Flagicon|Germany}} Σεμπάστιαν Φέτελ
| {{Flagicon|Germany}} Σεμπάστιαν Φέτελ
Γραμμή 561: Γραμμή 562:
|-
|-
! 5
! 5
| {{flagicon|Spain}} Γκραν Πρι Ισπανίας
| {{flagicon|Spain}} Γκραν Πρι Ισπανίας
| Circuit de Catalunya
| Circuit de Catalunya
| {{Flagicon|Australia}} Μαρκ Γουέμπερ
| {{Flagicon|Australia}} Μαρκ Γουέμπερ
Γραμμή 569: Γραμμή 570:
|-
|-
! 6
! 6
| {{flagicon|Monaco}} Γκραν Πρι Μονακό
| {{flagicon|Monaco}} Γκραν Πρι Μονακό
| Circuit de Monaco
| Circuit de Monaco
| {{Flagicon|Australia}} Μαρκ Γουέμπερ
| {{Flagicon|Australia}} Μαρκ Γουέμπερ
Γραμμή 649: Γραμμή 650:
|-
|-
! 16
! 16
| {{flagicon|Japan}} Γκραν Πρι Ιαπωνίας
| {{flagicon|Japan}} Γκραν Πρι Ιαπωνίας
| Suzuka Circuit
| Suzuka Circuit
| {{Flagicon|Germany}} Σεμπάστιαν Φέτελ
| {{Flagicon|Germany}} Σεμπάστιαν Φέτελ
Γραμμή 657: Γραμμή 658:
|-
|-
! 17
! 17
| {{flagicon|South Korea}} Γκραν Πρι Ν. Κορέας
| {{flagicon|South Korea}} Γκραν Πρι Ν. Κορέας
| Korean International Circuit
| Korean International Circuit
| {{Flagicon|Germany}} Σεμπάστιαν Φέτελ
| {{Flagicon|Germany}} Σεμπάστιαν Φέτελ
Γραμμή 673: Γραμμή 674:
|-
|-
! 19
! 19
| {{flagicon|United Arab Emirates}} Γκραν Πρι Αμπου Ντάμπι
| {{flagicon|United Arab Emirates}} Γκραν Πρι Αμπου Ντάμπι
| Yas Marina Circuit
| Yas Marina Circuit
| {{Flagicon|Germany}} Σεμπάστιαν Φέτελ
| {{Flagicon|Germany}} Σεμπάστιαν Φέτελ
| {{Flagicon|UK}} Λιούις Χάμιλτον
| {{Flagicon|UK}} Λιούις Χάμιλτον
| {{Flagicon|Germany}} Σεμπάστιαν Φέτελ
| {{Flagicon|Germany}} Σεμπάστιαν Φέτελ
| {{Flagicon|Austria}} Red Bull-Renault
| {{Flagicon|Austria}} Red Bull-Renault

Έκδοση από την 02:38, 30 Μαρτίου 2016

Φόρμουλα 1
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2010
2009 2011
Κατηγορία:Όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα
Ο πρωταθλητής του 2010 Σεμπάστιαν Φέτελ (Γκραν πρι Ιαπωνίας)

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 του 2010 είναι το 61ο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 που διοργάνωσε η FIA (Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου). Η FIA, από το 2009, είχε προτείνει διάφορες αλλαγές στους κανονισμούς, καθώς και την είσοδο ενός αριθμού από νέες ομάδες. Οι αλλαγές προκάλεσαν αρχικά την έντονη αντίδραση των ομάδων που ήδη αγωνίζονταν στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2009, και η ένωσή τους (FOTA) ήρθε σε σύγκρουση με την FIA. Κάποιες από αυτές πρότειναν την δημιουργία ενός ξεχωριστού πρωταθλήματος, ανεξάρτητου από την FIA, αλλά τελικά η κατάσταση εξομαλύνθηκε. Στο νέο πρωτάθλημα έλαβαν μέρος και κάποιες νέες ομάδες, ενώ παραδοσιακά ονόματα, όπως η Mercedes και η Lotus, έκαναν την επανεμφάνισή τους ως κατασκευαστές. Από τα αξιοσημείωτα γεγονότα αποτέλεσε και η επανεμφάνιση σε αγώνες του Μίχαελ Σουμάχερ.

Νικήτρια στο πρωτάθλημα κατασκευαστών ανεδείχθηκε η ομάδα της Red Bull Racing, έναν αγώνα πριν το τέλος του πρωταθλήματος.

Το πρωτάθλημα οδηγών, το οποίο κρίθηκε στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς στο Αμπού Ντάμπι, κατέκτησε ο Σεμπάστιαν Φέτελ. Αυτό ήταν το πρώτο πρωτάθλημα για τον Γερμανό οδηγό της Red Bull Racing. Το πρωτάθλημα οδηγών αυτής της χρονιάς ήταν ένα από τα πιο δραματικά των τελευταίων ετών, με την πρώτη θέση να αλλάζει διαρκώς κάτοχο στην διάρκεια του, κυρίως λόγω της αλλαγής του τρόπου βαθμολόγησης των θέσεων, που έδιναν πλεονέκτημα σε όποιον τερμάτιζε στην πρώτη θέση. Μέχρι τον τελευταίο αγώνα το πρωτάθλημα διεκδικούσαν τέσσερις οδηγοί.

Η σύγκρουση FIA - FOTA

Σύμφωνα με τους νέους κανονισμούς, θα υπήρχε όριο στον προϋπολογισμό των ομάδων. Οι περισσότερες ομάδες αντέδρασαν σε αυτό τον κανονισμό. Η ένωσή τους FOTA, ήρθε σε σύγκρουση με την την FIA, ζητώντας να αποσυρθεί ο κανονισμός. Μια από τις ομάδες που ανέδρασαν έντονα ήταν η Ferrari, η οποία απείλησε ότι θα αποχωρήσει από το πρωτάθλημα.[1]

Η Williams, αντίθετα με τις άλλες ομάδες, αποφάσισε να υπογράψει συμβόλαιο με τη FIA για το 2010. Οι υπόλοιπες την απομάκρυναν προσωρινά από τη FOTA.[2] Την ίδια στάση κράτησε και η Force India.

Μέχρι τις 29 Μαΐου 2009, όλες οι ομάδες είχαν υποβάλει τις αιτήσεις για το πρωτάθλημα του 2010. Μαζί όμως με τις αιτήσεις, υπέβαλαν και όρους, ώστε η FIA να καταργήσει τον κανονισμό του περιορισμού του προϋπολογισμού.[3] Στις 12 Ιουνίου 2009, η FIA, που δεν δέχθηκε τους όρους της FOTA, εξέδωσε μία προσωρινή λίστα με τις ομάδες που θα συμμετείχαν στο νέο πρωτάθλημα, ζητώντας από αυτές να συμφωνήσουν με τους όρους της μέχρι τις 19 Ιουνίου.[4]

Στις 19 Ιουνίου οι ομάδες Ferrari, McLaren, Renault, BMW, Toyota, Red Bull, Brawn και Toro Rosso αποφάσισαν να μην συμμετάσχουν στο πρωτάθλημα του 2010 και να δημιουργήσουν ένα δικό τους.[5][6] Η FIA αντέδρασε, ανακοινώνοντας ότι εξετάζει να κινηθεί νομικά εναντίον των ομάδων.[7] Τελικά στις 24 Ιουνίου, μετά από περαιτέρω διαπραγματεύσεις, FIA και FOTA κατέληξαν σε συμφωνία διεξαγωγής ενός πρωταθλήματος μέσα στο 2010, ενώ ο πρόεδρος της FIA, Μαξ Μόσλεϊ, ανακοίνωσε ότι δεν θα είναι εκ νέου υποψήφιος για τη θέση.[8]

Ομάδες και οδηγοί

Ομάδες

Με βάση την απόφαση της FIA, για συμμετοχή στο πρωτάθλημα 13 ομάδων, υπήρξαν διάφορες ομάδες που ζήτησαν να πάρουν μέρος στο πρωτάθλημα της νέας σαιζόν. Από αυτές πάντως αποχώρησε η ομάδα της Toyota, δίνοντας την θέση της στην BMW Sauber, η οποία αρχικά είχε δηλώσει ότι δεν θα λάμβανε μέρος, υπό τη νέα διεύθυνσή της όμως κατάφερε να λάβει άδεια. Αντίθετα, δεν δόθηκε άδεια στους κινητήρες της BMW και μετά την αποχώρηση της Toyota, το αποτέλεσμα ήταν να παραμείνουν μόνο τέσσερις εταιρείες που προμήθευσαν κινητήρες για το πρωτάθλημα, ο μικρότερος αριθμός εταιρειών από το 1980.

Οι ομάδες που συμμετείχαν στο νέο πρωτάθλημα ήταν 12. Πέραν αυτών, κατάφερε να πάρει άδεια συμμετοχής και η Αμερικανική ομάδα της US F1, η οποία όμως, λίγο πριν από την έναρξη του πρωταθλήματος δήλωσε πως δεν είχε την δυνατότητα να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα και αποχώρησε.

Οι ομάδες που τελικά συμμετείχαν στο πρωτάθλημα ήταν οι:

Η ομάδα Lotus Racing, αν και φέρει το όνομα της ιστορικής βρετανικής ομάδας, υποστηρίχθηκε από την κυβέρνηση της Μαλαισίας και αγωνίστηκε με τη σημαία της χώρας. Μετά την εξαγορά της BMW Sauber, η ομάδα αγωνίστηκε με την σημαία της Ελβετίας. Η ομάδα της HRT (Hispania Racing Team) αρχικά ονομαζόταν Campos Meta, αλλά άλλαξε όνομα μετά την αποχώρηση της προηγούμενης δοιήκησης και την εξαγορά της από τον Χοσέ Ραμόν Καραμπάντε.[9]

Άλλες 10 ομάδες έκαναν αίτηση για το πρωτάθλημα, αλλά δεν έγιναν τελικά δεκτές. Κάποιες από αυτές είχαν αποκτήσει δικαίωμα χρήσης ιστορικών ονομάτων ομάδων της Φόρμουλα 1, όπως αυτό της Brabham, ή της Team Lotus.

Οι ομάδες αυτές ήταν οι:

  • Brabham
  • Epsilon Euskadi
  • Lola Cars
  • March Racing Organisation
  • myf1dream.com (μια αυτοχρηματοδοτούμενη ομάδα οπαδών)
  • N.Technology
  • Prodrive F1
  • Stefan Grand Prix
  • Team Lotus (διαφορετική από την Lotus Racing)
  • Team Superfund

Μετά την αποχώρηση της US F1, η ομάδα της Stefan Grand Prix έκανε ενέργειες για να αντικαταστήσει την αμερικανική ομάδα, αλλά κάτι τέτοιο δεν επιτεύχθηκε τελικά, καθώς η FIA δεν της έδωσε άδεια. Ως φήμη, είχε ακουστεί πως υπήρχε ενδιαφέρον και από την ομάδα της Ray Mallock Limited να συμμετάσχει στο πρωτάθλημα.

Αλλαγές στους οδηγούς

Αλλαγές στους οδηγούς στο πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 το 2010, σε σχέση με το 2009.

Ο Φερνάντο Αλόνσο αγωνίστηκε με την ομάδα της Φερράρι
  • Ο Φερνάντο Αλόνσο, που το 2009 αγωνιζόταν με την ομάδα της Renault, υπέγραψε το 2010 τριετές συμβόλαιο με την ομάδα της Ferrari, με δυνατότητα επέκτασης, και πήρε τη θέση του Κίμι Ράικονεν.[10]
  • Ο Ρούμπενς Μπαρικέλο, που αγωνιζόταν το 2009 με την Brawn GP, υπέγραψε στην Γουίλιαμς Φόρμουλα 1.[11]
  • Ο Τζένσον Μπάτον, παγκόσμιος πρωταθλητής του 2009 με την ομάδα της Brawn GP, υπέγραψε με την ομάδα της McLaren, στη θέση του Χέικι Κοβαλάινεν.[12] Αρχικά για την ίδια θέση είχε ακουστεί το όνομα του Κίμι Ραϊκόνεν. Η ομάδα της McLaren έγινε η πρώτη μετά το 1989 που είχε στη σύνθεσή της δύο παγκόσμιους πρωταθλητές, όταν η ίδια είχε και τότε ως οδηγούς της τον Άιρτον Σένα και τον Αλέν Προστ.
  • Ο Τίμο Γκλοκ, αρχικά, θα ήταν ένας από τους οδηγούς της Toyota, όπως και την προηγούμενη περίοδο. Μετά την απόφαση της Ιαπωνικής ομάδας να μην συμμετέχει στο νέο πρωτάθλημα, ο Γκλοκ υπέγραψε με την ομάδα της Virgin Racing.[13]
  • Ο Καμούι Κομπαγιάσι, ο οποίος είχε λάβει μέρος στο προηγούμενο πρωτάθλημα ως αντικαταστάτης του Τίμο Γκλοκ μετά τον τραυματισμό του στο Γκραν Πρι Ιαπωνίας, πραγματοποιώντας καλές εμφανίσεις στους δύο αγώνες που έλαβε μέρος, υπέγραψε συμβόλαιο με την ομάδα της Sauber BMW.[14]
  • O δεύτερος οδηγός της McLaren κατά την προηγούμενη σαιζόν, Χέικι Κοβαλάινεν, υπέγραψε συμβόλαιο με την ομάδα της Lotus Racing.[15]
  • Ο Πολωνός οδηγός της BMW Sauber το 2009, Ρόμπερτ Κούμπιτσα, υπέγραψε συμβόλαιο με τη Renault F1 Team, στην θέση του Φερνάντο Αλόνσο.[16]
  • Ο πρώην οδηγός της Γουίλιαμς Φόρμουλα 1, Νίκο Ρόσμπεργκ, υπέγραψε με την ομάδα της Μερτσέντες Γκραν Πρι.[17]
  • Ο Γιάρνο Τρούλι, που την προηγούμενη χρονιά αγωνιζόταν στην ομάδα της Toyota, υπέγραψε στην ομάδα της Lotus Racing.[15]
Πρώτη εμφάνιση στο πρωτάθλημα
Ο Μπρούνο Σένα έκάνε την πρώτη του εμφάνιση στο πρωτάθλημα με την ομάδα της HRT.
  • Ο Καρούν Τσαντχόκ υπέγραψε στην HRT και έγινε ο δεύτερος Ινδός που αγωνίστηκε στη Φόρμουλα 1 μετά τον Ναράιν Καρθικέιαν το 2005.[18] Ο Τσάντχοκ αγωνιζόταν την προηγούμενη χρονιά στο GP2 Series.
  • Ο Λούκας ντι Γκράσι, που το 2009 ήταν δοκιμαστής της ομάδας της Renault ενώ είχε αγωνιστεί και στο πρωτάθλημα GP2 Series τερματίζοντας 3ος, υπέγραψε με την ομάδα της Virgin Racing.[19]
  • Ο Νίκο Χούλκενμπεργκ, πρωταθλητής της προηγούμενης σαιζόν στο GP2 Series και πρωταθλητής τα προηγούμενα χρόνια σε μικρότερες κατηγορίες, υπέγραψε στην ομάδα της Williams.[11]
  • Ο Βιτάλι Πετρόφ ανακοινώθηκε από την ομάδα της Renault.[20] Ο Ρώσος οδηγός αγωνιζόταν την προηγούμενη σαιζόν στη GP2 Series, όπου τερμάτισε δεύτερος πίσω από τον Χούλκενμπεργκ. Η είσοδός του στη Φόρμουλα 1 υποστηρίχτηκε από μεγάλους Ρώσους χορηγούς, την τράπεζα της Μόσχας Sberbank και τη μεγαλύτερη εταιρία παραγωγής φυσικού αερίου, Gazprom.[21] Ο Πετρόφ συμφώνησε να πληρώσει αυτός στην Γαλλική ομάδα 15.000.000 ευρώ για την συμμετοχή του στους αγώνες.[22] Η συμφωνία με τον Πετρόφ (τον πρώτο Ρώσο οδηγό που λαμβάνει μέρος σε αγώνες της Φόρμουλα 1), έφερε επίσης στη Renault μια χορηγία της Ρωσικής αυτοκινητοβιομηχανίας Lada, τα λογότυπα της οποίας θα έφερε το μονοθέσιο της Γαλλικής ομάδας. Την χορηγία στήριξε ο πρωθυπουργός της Ρωσίας Βλαντιμίρ Πούτιν.[23]
  • Ο Μπρούνο Σένα, ανιψιός του Άιρτον Σένα, υπέγραψε με την ομάδα της Campos Meta (μετέπειτα HRT).[24] Ο Σένα, ο οποίος την προηγούμενη σαιζόν αγωνίστηκε στο Le Mans Series και στο 24 ώρες Le Mans, δεν θα πληρωνόταν από την ομάδα, αλλά από προσωπικούς χορηγούς.[25]
Επανεμφάνιση στο πρωτάθλημα
Ο Μίχαελ Σουμάχερ επέστρεψε με την ομάδα της Mercedes GP
  • Ο Πέδρο ντε λα Ρόσα, δοκιμαστής τις προηγούμενες περιόδους της McLaren, υπέγραψε μονοετές συμβόλαιο με την ομάδα της BMW Sauber.[26] O ντε λα Ρόσα είχε αγωνιστεί για τελευταία φορά το 2006, αντικαθιστώντας τον Χουάν Πάμπλο Μοντόγια. Η τελευταία φορά που ήταν σε πλήρης αγωνιστική δράση ήταν το 2002 με την ομάδα της Jaguar.[27] Ο ντε λα Ρόσα ήταν ο δεύτερος γηραιότερος οδηγός αυτή την αγωνιστική περίοδο.
  • Ο επτά φορές παγκόσμιος πρωταθλητής Μίχαελ Σουμάχερ, που είχε αποχωρήσει πριν από τρία χρόνια από την αγωνιστική δράση, επέστρεψε με την ομάδα της Mercedes GP. Ο Σουμάχερ υπέγραψε συμβόλαιο ενός έτους, μετά την αποχώρηση από την ομάδα του Τζένσον Μπάτον, παγκόσμιου πρωταθλητή του 2009.[28] Την προηγούμενη σαιζόν επρόκειτο να αγωνιστεί με την ομάδα της Φερράρι, αντικαθιστώντας τον τραυματία Φελίπε Μάσα, αλλά ένας τραυματισμός του στην αρχή της χρονιάς δεν επέτρεψε τότε στον Γερμανό πρωταθλητή την επιστροφή.
Εκτός πρωταθλήματος
  • O Τζιανκάρλο Φιζικέλα, βρέθηκε στη θέση του δοκιμαστή της ομάδας της Φερράρι, κάτι που ήταν αναμενόμενο όταν αποκτήθηκε το 2009 από την Φερράρι στη θέση του Λούκα Μπαντοέρ.[29]
  • Ο Νικ Χάιντφιλντ, που την προηγούμενη χρονιά αγωνιζόταν με την ομάδα της BMW, υπέγραψε ως δοκιμαστής στη Mercedes GP.[30]
  • Ο Καζούκι Νακατζίμα, οδηγός της Williams το 2009, έμεινε εκτός πρωταθλήματος. Στις 19 Φεβρουαρίου υπέγραψε στην ομάδα της Σερβικής Stefan GP, αν και η ομάδα δεν είχε λάβει άδεια για το πρωτάθλημα.[31]
  • Ο Κίμι Ραϊκόνεν, για το έτος 2010 αποφάσισε να απέχει από το πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 και να συμμετέχει με την ομάδα της Citroen Junior στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλι.[32]
  • O Ρομαίν Γκροζάν, που είχε αγωνιστεί για κάποιους αγώνες με την Renault στη θέση του Πικέ, δεν μπόρεσε να διατηρήσει την θέση του, λόγω της έλευσης στην ομάδα του Πετρόφ.

Πίνακας ομάδων και οδηγών που συμμετέχουν στο πρωτάθλημα

Ομάδα Κατασκευαστής Μοντέλο Κινητήρας Ελ. No Οδηγοί Δοκιμαστές Οδηγοί
Vodafone McLaren Mercedes McLaren-Mercedes MP4-25 Mercedes FO 108X B 1 Τζένσον Μπάτον[33] Γκάρι Πάφετ
2 Λιούις Χάμιλτον
Mercedes GP Petronas[34] Mercedes MGP W01 Mercedes FO 108X B 3 Μίχαελ Σουμάχερ Νικ Χάιντφελντ
4 Νίκο Ρόσμπεργκ[35]
Red Bull Racing Red Bull-Renault RB6 Renault RS27-2010 B 5 Σεμπάστιαν Φέτελ Μπέρντον Χάρτλεϊ
Ντάνιελ Ρικιάρντο
Ντέιβιντ Κούλθαρντ
6 Μαρκ Γουέμπερ
Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F10 Ferrari 056 B 7 Φελίπε Μάσα Τζιανκάρλο Φιζικέλα[36]
Μαρκ Τζενέ[36]
Λούκα Μπαντοέρ[36]
8 Φερνάντο Αλόνσο[37]
AT&T Williams Williams-Cosworth FW32 Cosworth CA2010 B 9 Ρούμπενς Μπαρικέλο[38] Βάλτερι Μπόττας
10 Νίκ Χάλκενμπεργκ[38]
Renault F1 Team Renault R30 Renault RS27-2010 B 11 Ρόμπερτ Κούμπιτσα Xo Πιν Τουνγκ
Γιαν Τσαρούζ
Ζερόμ Ντ’Αμπρόσιο
12 Βιτάλi Πετρόφ
Force India F1 Team Force India-Mercedes VJM3 Mercedes FO 108X B 14 Άντριαν Σούτιλ Πολ ντι Ρέστα
15 Βιταντόνιο Λιούτζι
Scuderia Toro Rosso Toro Rosso-Ferrari STR5 Ferrari 056 B 16 Σεμπαστιάν Μπουεμί Μπέρντον Χάρτλεϊ
Ντάνιελ Ρικιάρντο
Ντέιβιντ Κούλθαρντ
17 Χάιμε Αλγκερσουάρι
Lotus Racing Lotus-Cosworth Τ127 Cosworth CA2010 B 18 Γιάρνο Τρούλι Φαιρούζ Φόζι
19 Χέικι Κοβαλάινεν
Hispania Racing HRT-Cosworth F110 Cosworth CA2010 B 20 Καρούν Τσαντχόκ 1 Κρίστιαν Κλιν[39]
Σάκον Γιαμαμότο
Σάκον Γιαμαμότο 1
Κρίστιαν Κλιν 2
21 Μπρούνο Σένα 1
Σάκον Γιαμαμότο 1
BMW Sauber F1 Team BMW Sauber-Ferrari C29 Ferrari 056 B 22 Πέδρο ντε λα Ρόσα[40]
Νικ Χάιντφιλντ 3
23 Καμούι Κομπαγιάσι
Virgin Racing Virgin-Cosworth VR-01 Cosworth CA2010 B 24 Τίμο Γκλοκ Άντι Σούτσεκ
Λούιζ Ράζια
25 Λούκας ντι Γκράσι

Αλλαγές οδηγών κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος

  • 1 - Η HRT αποφάσισε να αντικαταστήσει τον Μπρούνο Σένα με τον Ιάπωνα δοκιμαστή της ομάδας, Σάκον Γιαμαμότο, για το Γκραν Πρι της Μεγάλης Βρετανίας.[41] Σύμφωνα με απόφαση της ομάδας, ο Γιαμαμότο θα εμφανιζόταν μόνο σε αυτόν τον αγώνα και ο Σένα θα επανερχόταν στους επόμενους.[42] Η θετική εμφάνιση του Γιαμαμότο στην Βρετανία (20ος) αλλά και το γεγονός πως ο Ιάπωνας οδηγός υποστηριζόταν με μεγάλες χορηγίες,[43] οδήγησε την HRT στο να του δώσει και άλλες ευκαιρίες, αρχικά στον αγώνα της Γερμανίας, αλλά πια στην θέση του Τσάντχοκ, ο οποίος θα παρέμενε στην ομάδα και σύμφωνα με το αρχικό πλάνο θα αγωνιζόταν σε μερικούς από τους υπόλοιπους αγώνες,[44] κάτι που όμως δεν συνέβη.
  • 2 - Στο Γκραν Πρι της Σιγκαπούρης, ο δοκιμαστής της HRT, Κρίστιαν Κλιν, αποφασίστηκε να αντικαταστήσει τον Σάκον Γιαμαμότο, ο οποίος προσβλήθηκε από τροφική δηλητηρίαση.[45]
  • 3 - Για τους 5 τελευταίους αγώνες της χρονιάς η Sauber αποφάσισε να αντικαταστήσει τον ντε λα Ρόσα με τον Νικ Χάιντφιλντ.

Αγώνες

Οι αγώνες αυξήθηκαν από 17, το 2009, σε 19 το 2010, με την επαναφορά του Καναδικού γκραν πρι και την προσθήκη του Κορεατικού. Αν και στη Βρετανία είχε επιλεγεί αρχικά η πίστα του Κάστρου Ντόνιγκτον,[46] τελικά ανακοινώθηκε πως ο αγώνας θα γίνει στην πίστα του Σίλβερστοουν. Το πρόγραμμα, όπως ανακοινώθηκε στις 11 Δεκεμβρίου του 2009, ήταν το εξής:

Η νέα πίστα στην Νότια Κορέα
Επίσημο Όνομα Αγώνα Πίστα Χορηγός Πόλη/Περιοχή Ημερομηνία Ω.Ε. UTC
Gulf Air Bahrain GP Bahrain International Circuit Gulf Air Μανάμα 14 Μαρτίου 15:00 12:00
Qantas Australian GP Albert Park GP Circuit Qantas Μελβούρνη 28 Μαρτίου 17:00 06:00
Petronas Malaysian GP Sepang International Circuit Petronas Κουάλα Λουμπούρ 4 Απριλίου 16:00 08:00
Chinese GP Shanghai International Circuit - Σαγκάη 18 Απριλίου 15:00 07:00
GP de España Telefónica Circuit de Catalunya Telefónica Βαρκελόνη 9 Μαΐου 14:00 12:00
GP de Monaco Circuit de Monaco - Μόντεκάρλο 16 Μαΐου 14:00 12:00
Turkish GP Istanbul Park - Κωνσταντινούπολη 30 Μαΐου 15:00 12:00
Canadian GP Circuit Gilles Villeneuve - Μόντρεαλ 13 Ιουνίου 12:00 16:00
Telefónica GP Of Europe Valencia Street Circuit Telefónica Βαλένθια 27 Ιουνίου 14:00 12:00
Santander British GP Silverstone Circuit Santander Σίλβερστοουν 11 Ιουλίου 13:00 12:00
GP Santander von Deutschland Hockenheimring Santander Χοκενχάιμ 25 Ιουλίου 14:00 12:00
Eni Magyar Nagydíj Hungaroring Eni S.p.A. Βουδαπέστη 1 Αυγούστου 14:00 12:00
Belgian GP Circuit de Spa-Francorchamps - Σπα 29 Αυγούστου 14:00 12:00
GP Santander d' Italia Autodromo Nazionale Monza Santander Μόντσα 12 Σεπτεμβρίου 14:00 12:00
SingTel Singapore GP Marina Bay Street Circuit SingTel Σιγκαπούρη 26 Σεπτεμβρίου 20:00 12:00
Japanese GP Suzuka Circuit[47] - Σουζούκα 10 Οκτωβρίου 15:00 06:00
Korean GP Korean International Circuit - Γέονγκαμ 24 Οκτωβρίου 15:00 06:00
GP Petrobras do Brasil Autódromo José Carlos Pace Petrobras Σάο Πάολο 7 Νοεμβρίου 14:00 16:00
Etihad Airways Abu Dhabi GP Yas Marina Circuit Etihad Airways Αμπού Ντάμπι 14 Νοεμβρίου 17:00 13:00

Σύνοψη του πρωταθλήματος

Σε αντίθεση με το 2009 όπου ο Τζένσον Μπάτον είχε καταφέρει να ξεχωρίσει, κανείς οδηγός δεν ανεδείχθη σε κυρίαρχο από τα πρώτα στάδια της σαιζόν 2010. Ο Φερνάντο Αλόνσο κατέκτησε τον εναρκτήριο αγώνα της σαιζόν στο Μπαχρέιν, κάτι που τον έκανε μόλις τον έκτο πιλότος της Ferrari που κέρδιζε στο ντεμπούτο του για την Ιταλική ομάδα. Ο Μπάτον κατάφερε να πάρει τη νίκη στην Αυστραλία για δεύτερη συνεχή χρονιά, ενώ ο Σεμπάστιαν Φέτελ κέρδισε στη Μαλαισία. Με τη νίκη του αυτή, ξεκίνησε μια μοναδική κατάσταση στο υπόλοιπο της σαιζόν κατά την οποία όταν κάποιος οδηγός προηγούταν στη βαθμολογία δεν κατάφερνε να κερδίσει τον αγώνα.

Οι τρεις νικητές του Γκραν Πρι της Μαλαισίας, Σεμπάστιαν Φέτελ, Μαρκ Γουέμπερ και Νίκο Ρόσμπεργκ.

Ο Μπάτον έγινε ο πρώτος οδηγός στη σαιζόν που κερδίσει δεύτερο αγώνα με τη νίκη του στην Κίνα, αλλά ο Μαρκ Γουέμπερ ήταν ο πρώτος που κατάφερε να κάνει δύο συνεχόμενες νίκες, στην Ισπανία και το Μονακό, ενώ ο Λιούις Χάμιλτον κατάφερε να επαναλάβει το ίδιο στους δύο επόμενους αγώνες στην Τουρκία και τον Καναδά. Στην πρώτη του νίκη στην Τουρκία βοήθησε και το ατύχημα μεταξύ των οδηγών της Ρεντ Μπουλ, όταν ο Φέτελ επιχείρησε να προσπεράσει τον Γουέμπερ με αποτέλεσμα να συγκρουστούν στον τεσσαρακοστό γύρο του αγώνα.

Στο Ευρωπαϊκό Γκαν Πρι που πραγματοποιήθηκε στη Βαλένθια, ο Γουέμπερ συγκρούστηκε μα τον Χέικι Κοβαλάινεν στον 10ο γύρο, αναγκάζοντας το αυτοκίνητο ασφαλείας να επέμβει. Μετά το τέλος του αγώνα, ο Αλόνσο εξέφρασε την δυσφορία του για την καθυστέρηση στην έκδοση απόφασης για τιμωρία του Χάμιλτον, όταν ο δεύτερος επιχείρησε αντικανονικά να προσπεράσει το αυτοκίνητο ασφαλείας. Ο Χάμιλτον, που την στιγμή της προσπέρασης καταδιωκόταν από τον Αλόνσο, εκτέλεσε την ποινή του 20 λεπτά αργότερα, όταν η διαφορά μεταξύ τους είχε πλέον ανοίξει αρκετά.

Το δεύτερο μισό της σαιζόν ξεκίνησε με το βρετανικό Γκραν Πρι. Για έναν ακόμα αγώνα συνεχίστηκε η διαμάχη μεταξύ των δύο οδηγών της Ρεντ Μπουλ, όταν στις κατατακτήριες δοκιμές ο Γουέμπερ διαμαρτυρήθηκε για την αφαίρεση της αναβαθμισμένης μπροστινής πτέρυγάς του μονοθεσίου του για να τοποθετηθεί σε αυτό του Φέτελ, που κατάφερε να πάρει την pole position. Η κακή εκκίνηση όμως του Φέτελ στον αγώνα έδωσε στον Γουέμπερ την ευκαιρία να κατακτήσει την τρίτη του νίκη στο πρωτάθλημα.

Οι Λιούις Χάμιλτον, Σεμπάστιαν Φέτελ και Φερνάντο Αλόνσο σε στιγμιότυπο από το Γκραν Πρι του Καναδά.

Το Γερμανικό Γκρν Πρι σημαδεύτηκε από την επιστροφή στις καλές εμφανίσεις για την ομάδα της Ferrari, με τους Αλόνσο και Μάσα να κατακτούν την πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα. Η επιτυχία αυτή ήρθε ένα χρόνο μετά από το ατύχημα του Μάσα, ο οποίος βρισκόταν μπροστά στο μεγαλύτερο μέρος του αγώνα. Με εντολή όμως της ομάδας του αναγκάστηκε να αφήσει τον Αλόνσο να περάσει στην πρώτη θέση. Η απόφαση αυτή κατακρίθηκε από τους υπόλοιπους και στη Φερράρι επιβλήθηκε πρόστιμο ύψους 100.000 δολαρίων διότι έκανε χρήση εντολής ώστε να αλλάξει σκόπιμα το αποτέλεσμα του αγώνα, ενώ σε συνεδρίαση της FIA το Σεπτέμβριο, όπου η Ιταλική ομάδα αντιμετώπισε κατηγορίες για ανυποληψία έναντι του αθλήματος η Φερράρι αθωώθηκε με το αιτιολογικό της έλλειψης αποδεικτικών στοιχείων.

Στη Ουγγαρία, ο Γουέμπερ επέστρεψε στις νίκες, εκμεταλλευόμενος την ποινή διέλευσης από τα pits που πήρε ο Φέτελ όταν παραβίασε τον κανονισμό για την ελάχιστη επιτρεπόμενη απόσταση από το προπορευόμενο μονοθέσιο, μετά την έξοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας, το οποίο είχε μπει λόγω του ατυχήματος στα pits μεταξύ του Ρόμπερτ Κούμπιτσα και του Άντριαν Σούτιλ. Ο Χάμιλτον κατάφερε να κερδίσει το Γκραν Πρι του Βελγίου, το οποίο διεξήχθη υπό βροχή. Οι αγώνες στην Ευρώπη τελείωσαν στην Ιταλία, με τον Αλόνσο να πανηγυρίζει την τρίτη του νίκη. Κατάφερε επίσης να κερδίσει και τον επόμενο αγώνα στη Σιγκαπούρη, κάτι που τον έκανε τον τρίτο οδηγό που πετύχαινε δύο συνεχόμενες νίκες στη σαιζόν και τον δεύτερο με τέσσερις νίκες.

Οι Σεμπάστιαν Φέτελ και Μαρκ Γουέμπερ κερδίζουν στην Ιαπωνία

Η Ρεντ Μπουλ επαναβεβαίωσε την κυριαρχία της στην Ιαπωνία, με τους Φέτελ και Γουέμπερ να κατακτούν τις δύο πρώτες θέσεις και τον Αλόνσο να έρχεται τρίτος. Ενώ έδειχναν ικανοί να συνεχίσουν τις επιδόσεις τους στο Γκραν Πρι της Νότιας Κορέας, ένα ατύχημα του Γουέμπερ και μια βλάβη στον κινητήρα του Φέτελ έδωσαν τη νίκη στον Αλόνσο, ανεβάζοντάς τον στην πρώτη θέση της βαθμολογίας.

Στη Βραζιλία, τον προτελευταίο αγώνα της σαιζόν, ο Χάλκενμπερκ κατάφερε να πάρει την πρώτη θέση στις κατατακτήριες δοκιμές, αλλά ο Φέτελ και ο Γουέμπερ κατάφεραν να τερματίσουν στην πρώτη και δεύτερη θέση αντίστοιχα, αφήνοντας στην τρίτη τον Αλόνσο. Με αυτή τη νίκη τους η ομάδα της Ρεντ Μπουλ κατέκτησε μαθηματικά το πρωτάθλημα κατασκευστών.

Ο τελευταίος αγώνας της σαιζόν

Στον τελευταίο αγώνα της σαιζόν στο Αμπού Ντάμπι, το πρωτάθλημα οδηγών διεκδικούσαν ο Φερνάντο Αλόνσο που προηγούταν στη βαθμολογία των οδηγών με 246 βαθμούς, ο Μαρκ Γουέμπερ που ακολουθούσε με 238, ο Σεμπάστιαν Φέτελ με 231 και ο Λιούις Χάμιλτον που ήταν στη τέταρτη θέση με 222 βαθμούς και οι ελπίδες του ήταν μόνο μαθηματικές.

Οι Φερνάντο Αλόνσο και Μαρκ Γουέμπερ σε στιγμιότυπο από το Γκραν Πρι του Αμπού Ντάμπι.

Κατά την εβδομάδα πριν από τον τελευταίο αγώνα της σαιζόν, η Red Bull έδειξε και πάλι την πρόθεσή της να μην ευνοήσει με τη στρατηγική της κάποιον από τους δύο οδηγούς της έναντι του άλλου. Στις κατατακτήριες δοκιμές του Σαββάτου την πρώτη θέση στην εκκίνηση πήρε ο Σεμπάστιαν Φέτελ. Δεύτερος θα ξεκινούσε ο Λιούις Χάμιλτον, τρίτος ο Φερνάντο Αλόνσο, ενώ ο Γουέμπερ θα βρισκόταν στην πέμπτη θέση, πίσω από τον Τζένσον Μπάτον.

Με την εκκίνηση του αγώνα ο Μπάτον βρέθηκε μπροστά από τον Αλόνσο, ενώ ο Φέτελ και ο Χάμιλτον διατήρησαν τις δύο πρώτες θέσεις. Ο Γουέμπερ είχε την ευκαιρία να πάρει το πρωτάθλημα αρκεί να περνούσε τον Αλόνσο, αλλά σε όλη τη διάρκεια του αγώνα ήταν πιο αργός από αυτόν. Και οι δύο είχαν επιλέξει την τακτική του ενός γρήγορου pit stop για αλλαγή ελαστικών. Μετά την είσοδό τους, ο Αλόνσο κατάφερε να διατηρηθεί μπροστά από τον Γουέμπερ, αλλά βρέθηκε πίσω από τον Ρώσο οδηγό της περσινή ομάδας του (Renault), Βιτάλι Πετρόφ. Ο Αλόνσο περίμενε να μπουν οι προπορευόμενοι στα pits, ώστε να τερματίσει στην τέταρτη θέση, κάτι που θα του έδινε το πρωτάθλημα. Οι οδηγοί της Renault, όμως, είχαν ήδη επιχειρήσει είσοδο στα pits, καθώς είχαν επωφεληθεί από την είσοδο του αυτοκινήτου ασφαλείας στους πρώτους γύρους του αγώνα, μετά από το ατύχημα μεταξύ των Σουμάχερ και Λιούτσι.

Ο Ρώσος Βιτάλι Πετρόφ με την Renault R30.

Με την είσοδό του για pit stop, ο Χάμιλτον βρέθηκε για αρκετό διάστημα πίσω από τον έταιρο οδηγό της Renault, τον Ρόμπερτ Κούμπιτσα, δίνοντας περισσότερη άνεση στον Φέτελ. Ο Αλόνσο δεν μπορούσε να περάσει τον Πετρόφ, και εκτός από τον Ρώσο, τους Φέτελ, Μπάτον και Χάμιλτον, πιο μπροστά υπήρχαν ακόμα τα μονοθέσια των Νίκο Ρόσμπερκ και Κούμπιτσα.

Το τέλος του αγώνα βρήκε τον Σεμπάστιαν Φέτελ στη πρώτη θέση του αγώνα, με τις δύο Μακλάρεν των Χάμιλτον και Μπάτον στην δεύτερη και τρίτη θέση αντίστοιχα. Ο Αλόνσο που δεν μπόρεσε ποτέ να προσπεράσει τον Πετρόφ τερμάτισε στην έβδομη θέση, ενώ ο Γουέμπερ στην όγδοη. Με αυτή την κατάταξη ο Φέτελ στέφθηκε πρωταθλητής, σε ηλικία 23 ετών και 134 ημερών, που τον έκανε τον νεότερο Παγκόσμιο Πρωταθλητή στην ιστορία της Φόρμουλα 1.

Νικητές ανά αγώνα

Γύρος Γκραν Πρι Πίστα Pole position Ταχύτερος Γύρος Νικητής Ομάδα
1 Γκραν Πρι Μπαχρέιν Bahrain International Circuit Σεμπάστιαν Φέτελ Φερνάντο Αλόνσο Φερνάντο Αλόνσο Ferrari
2 Γκραν Πρι Αυστραλίας Albert Park GP Circuit Σεμπάστιαν Φέτελ Μαρκ Γουέμπερ Τζένσον Μπάτον McLaren-Mercedes
3 Γκραν Πρι Μαλαισίας Sepang International Circuit Μαρκ Γουέμπερ Μαρκ Γουέμπερ Σεμπάστιαν Φέτελ Red Bull-Renault
4 Γκραν Πρι Κίνας Shanghai International Circuit Σεμπάστιαν Φέτελ Λιούις Χάμιλτον Τζένσον Μπάτον McLaren-Mercedes
5 Γκραν Πρι Ισπανίας Circuit de Catalunya Μαρκ Γουέμπερ Λιούις Χάμιλτον Μαρκ Γουέμπερ Red Bull-Renault
6 Γκραν Πρι Μονακό Circuit de Monaco Μαρκ Γουέμπερ Σεμπάστιαν Φέτελ Μαρκ Γουέμπερ Red Bull-Renault
7 Γκραν Πρι Τουρκίας Istanbul Park Μαρκ Γουέμπερ Βιτάλι Πετρόφ Λιούις Χάμιλτον McLaren-Mercedes
8 Γκραν Πρι Καναδά Circuit Gilles Villeneuve Λιούις Χάμιλτον Ρόμπερτ Κούμπιτσα Λιούις Χάμιλτον McLaren-Mercedes
9 Γκραν Πρι Ευρώπης Valencia Street Circuit Σεμπάστιαν Φέτελ Τζένσον Μπάτον Σεμπάστιαν Φέτελ Red Bull-Renault
10 Γκραν Πρι Βρετανίας Silverstone Circuit Σεμπάστιαν Φέτελ Φερνάντο Αλόνσο Μαρκ Γουέμπερ Red Bull-Renault
11 Γκραν Πρι Γερμανίας Hockenheimring Σεμπάστιαν Φέτελ Σεμπάστιαν Φέτελ Φερνάντο Αλόνσο Ferrari
12 Γκραν Πρι Ουγγαρίας Hungaroring Σεμπάστιαν Φέτελ Σεμπάστιαν Φέτελ Μαρκ Γουέμπερ Red Bull-Renault
13 Γκραν Πρι Βελγίου Circuit de Spa-Francorchamps Μαρκ Γουέμπερ Λιούις Χάμιλτον Λιούις Χάμιλτον McLaren-Mercedes
14 Γκραν Πρι Ιταλίας Autodromo Nazionale Monza Φερνάντο Αλόνσο Φερνάντο Αλόνσο Φερνάντο Αλόνσο Ferrari
15 Γκραν Πρι Σιγκαπούρης Marina Bay Street Circuit Φερνάντο Αλόνσο Φερνάντο Αλόνσο Φερνάντο Αλόνσο Ferrari
16 Γκραν Πρι Ιαπωνίας Suzuka Circuit Σεμπάστιαν Φέτελ Μαρκ Γουέμπερ Σεμπάστιαν Φέτελ Red Bull-Renault
17 Γκραν Πρι Ν. Κορέας Korean International Circuit Σεμπάστιαν Φέτελ Φερνάντο Αλόνσο Φερνάντο Αλόνσο Ferrari
18 Γκραν Πρι Βραζιλίας Autódromo José Carlos Pace Νίκο Χάλκενμπεργκ Λιούις Χάμιλτον Σεμπάστιαν Φέτελ Red Bull-Renault
19 Γκραν Πρι Αμπου Ντάμπι Yas Marina Circuit Σεμπάστιαν Φέτελ Λιούις Χάμιλτον Σεμπάστιαν Φέτελ Red Bull-Renault

Βαθμολογία

Αν και στην αρχή της προηγούμενης σαιζόν είχε προταθεί, από το 2010, πρωταθλητής να στέφεται αυτός που θα επιτύχει τις περισσότερες νίκες στο πρωτάθλημα, τελικά αυτή η ιδέα δεν προχώρησε. Αντ' αυτού, αποφασίστηκε να αυξηθεί η διαφορά ανάμεσα στους βαθμούς που κερδίζει η κάθε θέση, δίνοντας έτσι μεγαλύτερες πιθανότητες για πρωτιά σε αυτούς που πετυχαίνουν περισσότερες νίκες. Επίσης, οι βαθμολογούμενες θέσεις αυξήθηκαν από 8 σε 10.

Σύμφωνα με το νέο βαθμολογικό σύστημα, οι 10 πρώτες θέσεις βαθμολογούνται με 25,18,15,12,10,8,6,4,2 και 1 πόντο αντίστοιχα.

Βαθμολογία οδηγών

Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα οδηγών είχε ως εξής:

Θέση  /  Οδηγός BHR
 AUS
 MAL
 CHN
 ESP
 MON
 TUR
 CAN
 EUR
 GBR
 GER
 HUN
 BEL
 ITA
 SIN
 JPN
 KOR
 BRA
 ABU
 Βαθ-
μοί
1 Σεμπάστιαν Φέτελ 4 Εγκ 1 6 3 2 Εγκ 4 1 7 3 3 15 4 2 1 Εγκ 1 1 256
2 Φερνάντο Αλόνσο 1 4 13† 4 2 6 8 3 8 14 1 2 Εγκ 1 1 3 1 3 7 252
3 Μαρκ Γουέμπερ 8 9 2 8 1 1 3 5 Εγκ 1 6 1 2 6 3 2 Εγκ 2 8 242
4 Λιούις Χάμιλτον 3 6 6 2 14† 5 1 1 2 2 4 Εγκ 1 Εγκ Εγκ 5 2 4 2 240
5 Τζένσον Μπάτον 7 1 8 1 5 Εγκ 2 2 3 4 5 8 Εγκ 2 4 4 12 5 3 214
6 Φελίπε Μάσα 2 3 7 9 6 4 7 15 11 15 2 4 4 3 8 Εγκ 3 15 10 144
7 Νίκο Ρόσμπεργκ 5 5 3 3 13 7 5 6 10 3 8 Εγκ 6 5 5 17† Εγκ 6 4 142
8 Ρόμπερτ Κούμπιτσα 11 2 4 5 8 3 6 7 5 Εγκ 7 Εγκ 3 8 7 Εγκ 5 9 5 136
9 Μίχαελ Σουμάχερ 6 10 Εγκ 10 4 12 4 11 15 9 9 11 7 9 13 6 4 7 Εγκ 72
10 Ρούμπενς Μπαρικέλο 10 8 12 12 9 Εγκ 14 14 4 5 12 10 Εγκ 10 6 9 7 14 12 47
11 Άντριαν Σούτιλ 12 Εγκ 5 11 7 8 9 10 6 8 17 Εγκ 5 16 9 Εγκ Εγκ 12 13 47
12 Καμούι Κομπαγιάσι Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 12 Εγκ 10 Εγκ 7 6 11 9 8 Εγκ Εγκ 7 8 10 14 32
13 Βιτάλι Πετρόφ Εγκ Εγκ Εγκ 7 11 13† 15 17 14 13 10 5 9 13 11 Εγκ Εγκ 16 6 27
14 Νίκο Χάλκενμπεργκ 14 Εγκ 10 15 16 Εγκ 17 13 Εγκ 10 13 6 14 7 10 Εγκ 10 8 16 22
15 Βιταντόνιο Λιούτζι 9 7 Εγκ Εγκ 15† 9 13 9 16 11 16 13 10 12 Εγκ Εγκ 6 Εγκ Εγκ 21
16 Σεμπαστιέν Μποεμί 16† Εγκ 11 Εγκ Εγκ 10 16 8 9 12 Εγκ 12 12 11 14 10 Εγκ 13 15 8
17 Πέδρο ντε λα Ρόσα Εγκ 12 ΔΕΚ Εγκ Εγκ Εγκ 11 Εγκ 12 Εγκ 14 7 11 14 6
18 Νικ Χάιντφιλντ Εγκ 8 9 17 11 6
19 Χάιμε Αλγκεσουάρι 13 11 9 13 10 11 12 12 13 Εγκ 15 Εγκ 13 15 12 11 11 11 9 5
20 Χάικι Κοβαλάινεν 15 13 NC 14 ΔΕΚ Εγκ Εγκ 16 Εγκ 17 Εγκ 14 16 18 16† 12 13 18 17 0
21 Γιάρνο Τρούλι 17† ΔΕΚ 17 Εγκ 17 15† Εγκ Εγκ 21 16 Εγκ 15 19 Εγκ Εγκ 13 Εγκ 19 21† 0
22 Καρούν Τσαντχόκ Εγκ 14 15 17 Εγκ 14† 20† 18 18 19 0
23 Μπρούνο Σένα Εγκ Εγκ 16 16 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 20 19 17 Εγκ Εγκ Εγκ 15 14 21 19 0
24 Λούκας ντι Γκράσι Εγκ Εγκ 14 Εγκ 19 Εγκ 19 19 17 Εγκ Εγκ 18 17 20 15 ΔΕΚ Εγκ NC 18 0
25 Τίμο Γκλοκ Εγκ Εγκ Εγκ ΔΕΚ 18 Εγκ 18 Εγκ 19 18 18 16 18 17 Εγκ 14 Εγκ 20 Εγκ 0
26 Σάκον Γιαμαμότο 20 Εγκ 19 20 19 16 15 0
27 Κρίστιαν Κλιν Εγκ 22 20 0
Θέση  /  Οδηγός BHR
 AUS
 MAL
 CHN
 ESP
 MON
 TUR
 CAN
 EUR
 GBR
 GER
 HUN
 BEL
 ITA
 SIN
 JPN
 KOR
 BRA
 ABU
 Βαθ-
μοί
Ένδειξη και Σημασία
1 Νικητής
2 2η θέση
3 3η θέση
4-10 Τερμάτισε σε βαθμολογούμενη θέση
10 + Τερμάτισε σε μη βαθμολογούμενη θέση
Εγκ Εγκατέλειψε κατά τη διάρκεια του αγώνα
ΑΚ Ακυρώθηκε αφού είχε εκκινήσει
ΔΠ Δεν πέρασε τα προκριματικά
ΔΕΚ Πέρασε τα προκριματικά, αλλά δεν εκκίνησε

Έντονη γραφή - Pole position
Πλάγια γραφή - Ταχύτερος γύρος

† - Οδηγοί που δεν τερμάτισαν στον αγώνα, αλλά κατατάχθηκαν έχοντας διανύσει το 90% της συνολικής απόστασης.

Για τiς αλλαγές οδηγών κατά την διάρκεια του πρωταθλήματος, δείτε εδώ.

Βαθμολογία κατασκευαστών



1η – Vodafone McLaren Mercedes
2η – Red Bull Racing
3η – Scuderia Ferrari Marlboro

Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα κατασκευαστών είχε ως εξής:

Θέση Ομάδα Βαθμοί
1 Red Bull Racing 498
2 McLaren 454
3 Ferrari 396
4 Mercedes GP 214
5 Renault 163
6 Williams 69
7 Force India 68
8 BMW Sauber 44
9 Scuderia Toro Rosso 13
10 Lotus F1 Racing 0
11 HRT 0
12 Virgin Racing 0

Παραπομπές

  1. ↑ «Formula 1: H Ferrari αποχωρεί αν αποφασιστεί το "μπάτζετ καπ"». Ελευθεροτυπία. 12 Μαΐου 2009. 
  2. ↑ «Προσωρινά εκτός FOTA η Williams». in.gr. 27 Μαΐου 2009. 
  3. ↑ «Η FIA ξανά στα "χαρακώματα" με τον FOTA». in.gr. 4 Ιουνίου 2009. 
  4. ↑ «Η FIA ανακοίνωσε τις ομάδες του 2010 - υπό νέους όρους!». in.gr. 12 Ιουνίου 2009. 
  5. ↑ ««Βόμβα» στη Formula 1!». sport-fm.gr. 19 Ιουνίου 2009. 
  6. ↑ «Διαλύεται η Formula 1». autotriti.gr. 19 Ιουνίου 2009. 
  7. ↑ «Κινείται νομικά η FIA…». sport.fm. 
  8. ↑ ««Τα βρήκαν» FIA και FOTA, παραμένει ενιαία η F1». in.gr. 
  9. ↑ «Αλλάζει και όνομα η Campos Racing». contra.gr. 03 Μαρτίου 2010. http://www.contra.gr/Motorsport/World/Formula1/265188.html. 
  10. ↑ «Ο Fernando Alonso στη Ferrari για τρία χρόνια». in.gr. 30 Σεπτεμβρίου 2009. http://www.in.gr/auto/news/article.asp?lngEntityID=66292. 
  11. ↑ 11,0 11,1 «Williams: Ανακοίνωσε Μπαρικέλο-Χάλκενμπεργκ». Ναυτεμπορική. 02 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-11-05. http://web.archive.org/20091105230042/www.naftemporiki.gr/f1/story.asp?id=1735998. 
  12. ↑ «Τζένσον Μπάτον: Ο άσσος της McLaren!». Πρώτο Θέμα. 18 Δεκεμβρίου 2009. http://www.protothema.gr/car-and-speed/formula-1/article/?aid=55422. 
  13. ↑ «Glock to lead new Manor F1 team». BBC. 17 Νοεμβρίου 2009. http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/motorsport/formula_one/8363770.stm.  (Αγγλικά)
  14. ↑ «Υπέγραψε στη Sauber ο Κομπαγιάσι». gazzetta.gr. 18 Δεκεμβρίου 2009. http://www.gazzetta.gr/motorsport/formula-1/item/61409-%CF%85%CF%80%CE%AD%CE%B3%CF%81%CE%B1%CF%88%CE%B5-%CF%83%CF%84%CE%B7-sauber-%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BC%CF%80%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CE%AC%CF%83%CE%B9. 
  15. ↑ 15,0 15,1 «Με Κοβαλάινεν και Τρούλι η Lotus». Τα Νέα. 30 Δεκεμβρίου 2009. http://www.tanea.gr/default.asp?pid=27&ct=17&artid=4553345&enthDate=30122009. 
  16. ↑ «F1: Στη Renault o Κουμπίτσα». Ναυτεμπορική. 07 Οκτωβρίου 2009. http://www.naftemporiki.gr/f1/story.asp?id=1725243. [νεκρός σύνδεσμος]
  17. ↑ «O Νίκο Ρόσμπεργκ στη Mercedes GP». cityauto.gr. 24 Νοεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-08-03. http://archive.is/nYMn. 
  18. ↑ «Ο Τσαντχόκ στην Hispania». gazzetta.gr. 04 Μαρτίου 2010. http://www.gazzetta.gr/motorsport/formula-1/item/72697-%CE%BF-%CF%84%CF%83%CE%B1%CE%BD%CF%84%CF%87%CF%8C%CE%BA-%CF%83%CF%84%CE%B7%CE%BD-hispania. 
  19. ↑ «Με Ντι Γκράσι η Virgin». sport.gr. 15 Δεκεμβρίου 2009. http://www.sport.gr/default.asp?pid=4&aid=54301. 
  20. ↑ «Παρουσίασε R30 και Πετρόφ!». sportdog.gr. 01 Φεβρουαρίου 2010. http://www.sportdog.gr/v3/article.aspx?article_id=121833. [νεκρός σύνδεσμος]
  21. ↑ «15 εκ. ευρώ λόγοι για μπει στη F1 o Πετρόφ». auto24.gr. 22 Ιανουαρίου 2010. http://www.auto24.gr/html/ent/690/ent.43690.asp. 
  22. ↑ «Για τα λεφτά τα κάνεις όλα». sport-fm.gr. 08 Φεβρουαρίου 2010. http://www.sport-fm.gr/article/216724. 
  23. ↑ «Renault F1: Με χορηγό τη Lada!». Πρώτο Θέμα. 04 Μαρτίου 2010. http://www.protothema.gr/car-and-speed/formula-1/article/?aid=62621. 
  24. ↑ «F1: Bruno Senna wins 2010 Formula One drive with new Campos Meta team». Guardian. 11 Νοεμβρίου 2009. http://www.guardian.co.uk/sport/2009/nov/11/bruno-senna-campos-meta.  (Αγγλικά)
  25. ↑ «Αμισθος ο Σένα». sport.gr. 11 Νοεμβρίου 2009. http://www.sport.gr/default.asp?pid=4&aid=51666. 
  26. ↑ «Ο Πέδρο ντε λα Ρόσα στη Sauber». Πρώτο Θέμα. 20 Ιανουαρίου 2010. http://www.protothema.gr/car-and-speed/formula-1/article/?aid=58445. 
  27. ↑ «Επιστρέφει ο Ντε λα Ρόσα». ΑΠΕ-ΜΠΕ. 4 Ιανουαρίου 2010. http://sports.ana-mpa.gr/articleview1.php?id=8745&menu=m61. 
  28. ↑ «F1: Συμφωνία Σουμάχερ με Mercedes». Τα Νέα. 23 ΙΔεκεμβρίου 2009. http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=5&artid=4552609. 
  29. ↑ «F1: Στη Ferrari o Φιζικέλα». Ναυτεμπορική. 03 Σεπτεμβρίου 2009. http://stocks.naftemporiki.gr/f1/story.asp?id=1710378. 
  30. ↑ «NICK HEIDFELD SIGNS FOR MERCEDES GP PETRONAS». mercedes-gp.com. 04 Φεβρουαρίου 2010. http://www.mercedes-gp.com/newsread.asp?mgp=j%BA%A5%99lT%7F. [νεκρός σύνδεσμος] (Αγγλικά)
  31. ↑ «Stefan GP fires up Formula 1 car». autosport.com. 19 Φεβρουαρίου 2010. http://www.autosport.com/news/report.php/id/81593.  (Αγγλικά)
  32. ↑ «Ο Kimi Raikkonen στο WRC, υπέγραψε στη Citroen Junior». in.gr. 04 Δεκεμβρίου 2009. http://www.in.gr/auto/news/article.asp?lngEntityID=67818. 
  33. ↑ «Vodafone McLaren Mercedes signs reigning World Champion Jenson Button to multi-year deal». mclaren.com (Vodafone McLaren Mercedes). 2009-11-18. http://www.mclaren.com/latestnews/mclaren-news.php?article=384. 
  34. ↑ «Mercedes GP signs long-term agreement with Petronas». brawngp.com (Brawn GP). 2009-12-21. http://www.brawngp.com/readstory.asp?bgp=j%C1%AA%C0rZ%7Df. 
  35. ↑ «NICO ROSBERG TO DRIVE FOR MERCEDES IN FORMULA ONE». brawngp.com (Brawn GP). 2009-11-23. http://www.brawngp.com/readstory.asp?bgp=j%C1%AA%C0rZ%7D%5F. 
  36. ↑ 36,0 36,1 36,2 «Drivers». Scuderia Ferrari. Ferrari. [νεκρός σύνδεσμος]
  37. ↑ «Press release». ferrari.com (Scuderia Ferrari). 2009-09-30. http://www.ferrari.com/English/News/Pages/090930_F1_News_1.aspx. [νεκρός σύνδεσμος]
  38. ↑ 38,0 38,1 «Williams' 2010 Driver Lineup». WilliamsF1. 2009-11-02. http://www.williamsf1.com/news/view/1182. [νεκρός σύνδεσμος]
  39. ↑ Ο Κλιν δοκιμαστής στην HRT sport.gr
  40. ↑ «Pedro de la Rosa to race for BMW Sauber F1 Team». BMW Sauber. 2010-01-19. http://press_en.bmw-sauber-f1-team.ch/2010/01/pedro-de-la-rosa-startet-im-bmw-sauber.html. 
  41. ↑ Μικρά – μικρά από τη Φόρμουλα 1, sport-fm.gr
  42. ↑ Θα επανέλθει ο Σένα, sport.gr
  43. ↑ Τον «έφαγαν» οι χορηγίες, sport-fm.gr
  44. ↑ «Κόπηκε» ο Καρούν Τσαντχόκ, gazzetta.gr
  45. ↑ HRT – Κλιν αντί Γιαμαμότο, Sportnet.gr, 24/09/2010
  46. ↑ Noble, Jonathan (2009-06-05). «Donington's legal dispute resolved». autosport.com. http://www.autosport.com/news/report.php/id/75829. Ανακτήθηκε στις 2009-06-05. 
  47. ↑ «No more Mt Fuji». GrandPrix.com. 29 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 29 Μαΐου 2009. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παγκόσμιο_πρωτάθλημα_Φόρμουλα_1_(2010)&oldid=5763323"