Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (2012)
 |
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
| Φόρμουλα 1 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2012  Ο Σεμπάστιαν Φέτελ κατέκτησε το πρωτάθλημα | |
| 2011 | 2013 |
| Κατηγορία: Όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα | |
Το Παγκόσμιο πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 του 2012 είναι το 63ο που διοργάνωσε η FIA και περιλάμβανε 20 αγώνες. Ξεκίνησε την 18η Μαρτίου στην Αυστραλία και ολοκληρώθηκε την 25η Νοεμβρίου στη Βραζιλία. Οι ομάδες που πήραν μέρος στο Πρωτάθλημα ήταν 12. Σημαντικό γεγονός ήταν πως επανήλθε το Γκραν Πρι των ΗΠΑ, το οποίο διεξήχθη σε μια νέα πίστα στο Ώστιν του Τέξας, ενώ το Γκραν Πρι στο Μπαχρέιν έγινε κανονικά και δε ματαιώθηκε όπως έγινε το 2011.
Πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Σεμπάστιαν Φέτελ με 281 βαθμούς έναντι 278 του Φερνάντο Αλόνσο και η νικητήρια ομάδα κατασκευαστών ήταν η Red Bull-Renault.
Ομάδες και Οδηγοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αλλαγές οδηγών στη διάρκεια του Πρωταθλήματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
(1): Ο Γάλλος οδηγός της Lotus, Ρομαίν Γκροζάν, προκάλεσε ένα ατύχημα στην εκκίνηση του Γκραν Πρι Βελγίου, όπου συγκρούστηκε με τον Ισπανό οδηγό της Ferrari, Φερνάντο Αλόνσο. Η FIA τον τιμώρησε αποκλείοντάς τον από το Γκραν Πρι Ιταλίας το οποίο ακολούθησε, καθώς έβγαλε το πόρισμα πως θα μπορούσε να προκαλέσει τραυματισμό και σε άλλους οδηγούς.
(2): Ο Βέλγος δοκιμαστής της Λότους, Ζερόμ ντ' Αμπρόζιο, αντικατέστησε τον τιμωρημένο Ρομαίν Γκροζάν στο Γκραν Πρι Ιταλίας.
Πρόγραμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι αγώνες ήταν 20, όπως και το 2011. Νέος αγώνας σε σχέση με το 2011 ήταν το Γκραν Πρι ΗΠΑ, ενώ από το πρόγραμμα αφαιρέθηκε το Γκραν Πρι Τουρκίας.
| Επίσημο Όνομα Αγώνα | Πίστα | Πόλη/Περιοχή | Ημερομηνία | Ώ.Ε. | UTC |
|---|---|---|---|---|---|
 Australian Grand Prix
|
Albert Park Grand Prix Circuit | Μελβούρνη | 18 Μαρτίου | 17:00 | 06:00 |
 Petronas Malaysia Grand Prix
|
Sepang International Circuit | Κουάλα Λουμπούρ | 25 Μαρτίου | 16:00 | 08:00 |
 UBS Chinese Grand Prix
|
Shanghai International Circuit | Σαγκάη | 15 Απριλίου | 15:00 | 07:00 |
 Gulf Air Bahrain Grand Prix
|
Bahrain International Circuit | Μανάμα | 22 Απριλίου | 15:00 | 12:00 |
 Gran Premio de España
|
Circuit de Catalunya | Βαρκελόνη | 13 Μαΐου | 14:00 | 12:00 |
 Grand Prix de Monaco
|
Circuit de Monaco | Μόντε Κάρλο | 27 Μαΐου | 14:00 | 12:00 |
 Grand Prix du Canada
|
Circuit Gilles Villeneuve | Μόντρεαλ | 10 Ιουνίου | 14:00 | 18:00 |
 European Grand Prix
|
Valencia Street Circuit | Βαλένθια | 24 Ιουνίου | 14:00 | 12:00 |
 Santander British Grand Prix
|
Silverstone Circuit | Σίλβερστοουν | 8 Ιουλίου | 13:00 | 12:00 |
 Großer Preis Santander von Deutschland
|
Hockenheimring | Χόκενχαϊμ | 22 Ιουλίου | 14:00 | 12:00 |
 Eni Magyar Nagydíj
|
Hungaroring | Βουδαπέστη | 29 Ιουλίου | 14:00 | 12:00 |
 Shell Belgian Grand Prix
|
Circuit de Spa-Francorchamps | Σπα | 2 Σεπτεμβρίου | 14:00 | 12:00 |
 Gran Premio Santander d'Italia
|
Autodromo Nazionale Monza | Μόντσα | 9 Σεπτεμβρίου | 14:00 | 12:00 |
 SingTel Singapore Grand Prix
|
Marina Bay Street Circuit | Σιγκαπούρη | 23 Σεπτεμβρίου | 20:00 | 12:00 |
 Japanese Grand Prix
|
Suzuka Circuit | Σουζούκα | 7 Οκτωβρίου | 15:00 | 06:00 |
 Korean Grand Prix
|
Korean International Circuit | Γέονγκαμ | 14 Οκτωβρίου | 15:00 | 06:00 |
 Indian Grand Prix
|
Buddh International Circuit | Greater Noida | 30 Οκτωβρίου | 15:00 | 09:30 |
 Etihad Airways Abu Dhabi Grand Prix
|
Yas Marina Circuit | Αμπού Ντάμπι | 4 Νοεμβρίου | 17:00 | 13:00 |
 United States Grand Prix
|
Circuit of the Americas | Ώστιν | 18 Νοεμβρίου | 13:00 | 19:00 |
 Grande Prêmio do Brasil
|
Autódromo José Carlos Pace | Σάο Πάολο | 25 Νοεμβρίου | 14:00 | 16:00 |
Νικητές ανά αγώνα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- † - Στο Ισπανικό Γκραν Πρι, ο Λιούις Χάμιλτον κατέκτησε την pole position, ωστόσο αποκλείστηκε από τους αγωνοδίκες. Την θέση του πήρε ο Παστόρ Μαλδονάδο.
- †† - Στο Γκραν Πρι του Μονακό, ο Μίχαελ Σουμάχερ κατέκτησε την pole position, ωστόσο τιμωρήθηκε από τους αγωνοδίκες με ποινή πέντε θέσεων. Την θέση του πήρε ο Μαρκ Γουέμπερ.
- ††† - Στο γκραν πρι του Άμπου Ντάμπι ο Σεμπάστιαν Φέτελ είχε κατακτήσει την Pole Position ωστόσο οι αγωνοδίκες επείδη δεν είχε 1 λίτρο καυσίμου στον τερματισμό τον τιμώρησαν και εκκίνησε από την τελευταία θέση.
Βαθμολογίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το σύστημα βαθμολόγησης παραμένει το ίδιο με αυτό της προηγούμενης χρονιάς. Οι 10 πρώτες θέσεις βαθμολογούνται με 25, 18, 15, 12, 10, 8, 6, 4, 2 και 1 πόντο αντίστοιχα.
Βαθμολογία οδηγών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των οδηγών είχε ως εξής:
|
Έντονοι χαρακτήρες - Pole position | |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- † - Οδηγοί που δεν τερμάτισαν τον αγώνα, αλλά κατατάχθηκαν έχοντας συμπληρώσει πάνω από το 90% της συνολικής διαδρομής.
Βαθμολογία κατασκευαστών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  
|
| 1η – Red Bull Racing 2η – Scuderia Ferrari 3η – Vodafone McLaren Mercedes |
Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών είχε ως εξής:
| Θέση | Ομάδα | Βαθμοί |
|---|---|---|
| 1 |  Red Bull-Renault
|
460 |
| 2 | Scuderia Ferrari
|
400 |
| 3 | McLaren-Mercedes
|
378 |
| 4 | Lotus-Renault
|
303 |
| 5 | Mercedes AMG Petronas
|
142 |
| 6 |  Sauber-Ferrari
|
126 |
| 7 | Force India-Mercedes
|
109 |
| 8 | Williams-Renault
|
76 |
| 9 | Toro Rosso-Ferrari
|
26 |
| 10 |  Marussia-Cosworth
|
0 |
| 11 | Caterham-Renault
|
0 |
| 12 | HRT-Cosworth
|
0 |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|