Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (2003)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φόρμουλα 1
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2003
2002 2004
Κατηγορία: Όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα
Σκηνή από το Γκραν Πρι των ΗΠΑ

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 του 2003 ήταν το 53ο που διοργάνωσε η FIA. Περιλάμβανε 16 αγώνες, ο πρώτος έγινε στη Μελβούρνη της Αυστραλίας στις 9 Μαρτίου 2003 και ο τελευταίος στη Σουζούκα της Ιαπωνίας στις 12 Οκτωβρίου 2003.

Το πρωτάθλημα οδηγών κατέκτησε, για τέταρτη συνεχόμενη σαιζόν, ο Γερμανός Μίχαελ Σουμάχερ, ενώ ήταν το έκτο του πρωτάθλημα στο σύνολο. Το πρωτάθλημα κατασκευαστών κατέκτησε η Σκουντερία Φερράρι συγκεντρώνοντας συνολικά 158 βαθμούς.

Ομάδες και οδηγοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομάδα Κατασκευαστής Μοντέλο Κινητήρας Ελ. Αρ. Οδηγοί Γύροι Δοκιμαστές Οδηγοί
Ιταλία Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F2002B
F2003-GA
Ferrari 051B
Ferrari 052
B 1 Γερμανία Μίχαελ Σουμάχερ Όλοι N/A
2 Βραζιλία Ρούμπενς Μπαρικέλο Όλοι
Ηνωμένο Βασίλειο BMW Williams F1 Team Williams-BMW FW25 BMW Ρ83 M 3 Κολομβία Χουάν Πάμπλο Μοντόγια Όλοι N/A
4 Γερμανία Ραλφ Σουμάχερ 1–13, 15–16
Ισπανία Μαρκ Ζενέ 14
Ηνωμένο Βασίλειο West McLaren Mercedes McLaren-Mercedes MP4-17D Mercedes FO110M
Mercedes FO110P
M 5 Ηνωμένο Βασίλειο Ντέιβιντ Κούλθαρντ Όλοι N/A
6 Φινλανδία Κίμι Ραϊκόνεν Όλοι
Γαλλία Mild Seven Renault F1 Team Renault R23
R23B
Renault RS23 M 7 Ιταλία Γιάρνο Τρούλι Όλοι Ηνωμένο Βασίλειο Άλαν Μακνίς
Γαλλία Φρανκ Μοντανί
8 Ισπανία Φερνάντο Αλόνσο Όλοι
Ελβετία Sauber Petronas Sauber-Petronas C22 Petronas 03A B 9 Γερμανία Χάιντς-Χάραλντ Φρέντζεν Όλοι N/A
10 Γερμανία Νικ Χάιντφιλντ Όλοι
Δημοκρατία της Ιρλανδίας Jordan Ford Jordan-Ford EJ13 Ford RS1 B 11 Ιταλία Τζιανκάρλο Φιζικέλα Όλοι Ουγγαρία Ζολτ Μπαουμγκάρντνερ
Σουηδία Μπγιόρν Βίρντχαϊμ
Ιαπωνία Σατόσι Μοτογιάμα
12 Δημοκρατία της Ιρλανδίας Ραλφ Φέρμαν 1–12, 15–16
Ουγγαρία Ζολτ Μπαουμγκάρντνερ 13–14
Ηνωμένο Βασίλειο Jaguar Racing Jaguar-Cosworth R4 Cosworth CR-5 M 14 Αυστραλία Μαρκ Γουέμπερ Όλοι N/A
15 Βραζιλία Αντόνιο Πιτζόνια 1–11
Ηνωμένο Βασίλειο Τζάστιν Γουίλσον 12–16
Ηνωμένο Βασίλειο Lucky Strike BAR Honda BAR-Honda 005 Honda RA003E B 16 Καναδάς Ζακ Βιλνέβ 1–15 N/A
Ιαπωνία Τακούμα Σάτο 16
17 Ηνωμένο Βασίλειο Τζένσον Μπάτον Όλοι
Ιταλία European Minardi Cosworth Minardi-Cosworth PS03 Cosworth CR-3 B 18 Ηνωμένο Βασίλειο Τζάστιν Γουίλσον 1–11 Ιταλία Ματέο Μπόμπι
Ιταλία Τζιανμαρία Μπρούνι
Δανία Νίκολας Κιέζα 12–16
19 Ολλανδία Γιος Φερστάπεν Όλοι
Ιαπωνία Panasonic Toyota Racing Toyota TF103 Toyota RVX-03 M 20 Γαλλία Ολιβιέ Πανίς Όλοι N/A
21 Βραζιλία Κριστιάνο Ντα Μάτα Όλοι
† Όλοι οι κινητήρες έπρεπε να έχουν δέκα κυλίνδρους, διαμόρφωση V10 και κυβισμό του κινητήρα που να μην υπερβαίνει τα 3000 κυβικά.
Το μοντέλο McLaren MP4-18 δεν κατέβηκε στους αγώνες

Αλλαγές μονοθεσίων στη διάρκεια του Πρωταθλήματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Φερράρι ξεκίνησε με το περσινό της μοντέλο, βελτιωμένο ως Ferrari F2002B με κινητήρα Ferrari 051B, και στη συνέχεια το αντικατέστησε με το F2003-GA, το οποίο είχε τον νέο κινητήρα Ferrari 052.

Η Μακλάρεν ξεκίνησε το πρωτάθλημα με το μονοθέσιο McLaren MP4-17D, που είχε κινητήρα ‎Mercedes FO110M, ενώ σχεδίαζε το μοντέλο McLaren MP4-18 το οποίο τελικά δεν αγωνίστηκε, καθώς αποφάσισε να αλλάξει μόνο τον κινητήρα στο υπάρχον μονοθέσιό της, μοντάροντας τον Mercedes FO110P.

Η Ρενώ αγωνίστηκε με το μονοθέσιο Renault R23 και εντός της σαιζόν το αντικατέστησε με το μοντέλο R23B.

Αλλαγές οδηγών στη διάρκεια του Πρωταθλήματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Βραζιλιάνος οδηγός της Τζάγκουαρ Ρέισινγκ, Αντόνιο Πιτζόνια, μετά το Βρετανικό Γκραν Πρι αντικαταστάθηκε από το Βρετανό Τζάστιν Γουίλσον, τον οποίο πήραν από τη Μινάρντι. Τη θέση του Γουίλσον στο μονοθέσιο της Μινάρντι πήρε ο Δανός Νίκολας Κιέζα.

Στην τρίτη περίοδο ελεύθερων δοκιμών του Ουγγρικού Γκραν Πρι που έγινε το πρωί του Σαββάτου 23 Αυγούστου 2003, ο Βρετανός οδηγός της Τζόρνταν, Ραλφ Φέρμαν, είχε μια έξοδο κατά την οποία κατέστρεψε το μονοθέσιό του. Για προληπτικούς λόγους μεταφέρθηκε αρχικά στο ιατρικό κέντρο της πίστας και στη συνέχεια στο νοσοκομείο, όπου οι γιατροί έκριναν ότι δεν μπορόυσε να πάρει μέρος στον αγώνα και στη θέση του έβαλαν τον Ούγγρο δοκιμαστή Ζολτ Μπαουμγκάρτνερ.

Ο Γερμανός οδηγός της Γουίλιαμς, Ραλφ Σουμάχερ, στις 4 Σεπτεμβρίου 2003 υπέστη ατύχημα με το ποδήλατό του και έχασε όλη την εβδομάδα δοκιμών εξέλιξης πριν το Ιταλικό Γκραν Πρι. Στις 11 Σεπτεμβρίου 2003, οι Ραλφ Σουμάχερ και Ραλφ Φέρμαν εξετάστηκαν από τον γιατρό της FIA, Σιντ Γουότκινς, ο οποίος τον πρώτο τον βρήκε πολύ καλά, αλλά για τον δεύτερο διαπίστωσε ότι υπέφερε από έναν έντονο πόνο στο αυτί και δεν του έδωσε άδεια να λάβει μέρος στον αγώνα, οπότε στη θέση του έτρεξε για δεύτερη φορά ο Μπαουμγκάρτνερ. Στον αγώνα δεν πήρε μέρος τελικά ούτε ο Ραλφ Σουμάχερ, καθώς το πρωί της Παρασκευής 12 Σεπτεμβρίου 2003 παραπονέθηκε πως είχε πολύ δυνατό πονοκέφαλο και στη θέση του έτρεξε ο Ισπανός δοκιμαστής Μαρκ Ζενέ.

Τέλος, λίγες μέρες πριν το Ιαπωνικό Γκραν Πρι, η διοίκηση της Μπαρ Χόντα ανακοίνωσε στον Καναδό οδηγό της ομάδας, Ζακ Βιλνέβ, ότι το συμβόλαιό του δεν επρόκειτο να ανανεωθεί για την επόμενη σαιζόν, καθώς είχαν σκοπό να βάλουν στη θέση αυτή τον Ιάπωνα Τακούμα Σάτο. Ο Βιλνέβ συνάντησε εν συνεχεία τον διευθυντή της ομάδας, Ντέιβιντ Ρίτσαρντς, και του δήλωσε πως δεν είχε πρόθεση να λάβει μέρος στον τελευταίο αγώνα της σαιζόν, έτσι ο Σάτο τον αντικατέστησε και αγωνίστηκε στη Σουζούκα μπροστά στους συμπατριώτες του.

Βαθμολογίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το σύστημα βαθμολόγησης άλλαξε και πλέον είχε τη βάση 10–8–6–5–4–3–2–1 βαθμών για τους πρώτους οκτώ που τερμάτιζουν σε κάθε αγώνα.

Βαθμολογία οδηγών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των οδηγών είχε ως εξής:[1]

Θέση  /  Οδηγός AUS
Αυστραλία
MAL
Μαλαισία
BRA
Βραζιλία
SMR
Άγιος Μαρίνος
ESP
Ισπανία
AUT
Αυστρία
MON
Μονακό
CAN
Καναδάς
EUR
Γερμανία
FRA
Γαλλία
GBR
Ηνωμένο Βασίλειο
GER
Γερμανία
HUN
Ουγγαρία
ITA
Ιταλία
USA
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
JPN
Ιαπωνία
Βαθ-
μοί
1 Γερμανία Μίχαελ Σουμάχερ 4 6 Εγκ 1 1 1 3 1 5 3 4 7 8 1 1 8 93
2 Φινλανδία Κίμι Ραϊκόνεν 3 1 2 2 Εγκ 2 2 6 Εγκ 4 3 Εγκ 2 4 2 2 91
3 Κολομβία Χουάν Πάμπλο Μοντόγια 2 12 Εγκ 7 4 Εγκ 1 3 2 2 2 1 3 2 6 Εγκ 82
4 Βραζιλία Ρούμπενς Μπαρικέλο Εγκ 2 Εγκ 3 3 3 8 5 3 7 1 Εγκ Εγκ 3 Εγκ 1 65
5 Γερμανία Ραλφ Σουμάχερ 8 4 7 4 5 6 4 2 1 1 9 Εγκ 4 Εγκ 12 58
6 Ισπανία Φερνάντο Αλόνσο 7 3 3 6 2 Εγκ 5 4 4 Εγκ Εγκ 4 1 8 Εγκ Εγκ 55
7 Μεγάλη Βρετανία Ντέιβιντ Κούλθαρντ 1 Εγκ 4 5 Εγκ 5 7 Εγκ 15 5 5 2 5 Εγκ Εγκ 3 51
8 Ιταλία Γιάρνο Τρούλι 5 5 8 13 Εγκ 8 6 Εγκ Εγκ Εγκ 6 3 7 Εγκ 4 5 33
9 Μεγάλη Βρετανία Τζένσον Μπάτον 10 7 Εγκ 8 9 4 ΔΕΚ Εγκ 7 Εγκ 8 8 10 Εγκ Εγκ 4 17
10 Αυστραλία Μαρκ Γουέμπερ Εγκ Εγκ 9 Εγκ 7 7 Εγκ 7 6 6 14 11 6 7 Εγκ 11 17
11 Γερμανία Χάιντς-Χάραλντ Φρέντζεν 6 9 5 11 Εγκ ΔΕΚ Εγκ Εγκ 9 12 12 Εγκ Εγκ 13 3 Εγκ 13
12 Ιταλία Τζιανκάρλο Φιζικέλα 12 Εγκ 1 15 Εγκ Εγκ 10 Εγκ 12 Εγκ Εγκ 13 Εγκ 10 7 Εγκ 12
13 Βραζιλία Κριστιάνο Ντα Μάτα Εγκ 11 10 12 6 10 9 11 Εγκ 11 7 6 11 Εγκ 9 7 10
14 Γερμανία Νικ Χάιντφιλντ Εγκ 8 Εγκ 10 10 Εγκ 11 Εγκ 8 13 17 10 9 9 5 9 6
15 Γαλλία Ολιβιέ Πανίς Εγκ Εγκ Εγκ 9 Εγκ Εγκ 13 8 Εγκ 8 11 5 Εγκ Εγκ Εγκ 10 6
16 Καναδάς Ζακ Βιλνέβ 9 ΔΕΚ 6 Εγκ Εγκ 12 Εγκ Εγκ Εγκ 9 10 9 Εγκ 6 Εγκ 6
17 Ισπανία Μαρκ Ζενέ 5 4
18 Ιαπωνία Τακούμα Σάτο 6 3
19 Ιρλανδία Ραλφ Φέρμαν Εγκ 10 Εγκ Εγκ 8 11 12 Εγκ 11 15 13 Εγκ ΔΕΚ Εγκ 14 1
20 Μεγάλη Βρετανία Τζάστιν Γουίλσον Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 11 13 Εγκ Εγκ 13 14 16 Εγκ Εγκ Εγκ 8 13 1
21 Βραζιλία Αντόνιο Πιτσόνια 13 Εγκ Εγκ 14 Εγκ 9 Εγκ 10 10 10 Εγκ 0
22 Ολλανδία Γιος Φερστάπεν 11 13 Εγκ Εγκ 12 Εγκ Εγκ 9 14 16 15 Εγκ 12 Εγκ 10 15 0
23 Δανία Νίκολας Κιέζα 12 13 12 11 16 0
24 Ουγγαρία Ζολτ Μπάουμγκαρντνερ Εγκ 11 0
Θέση  /  Οδηγός AUS
Αυστραλία
MAL
Μαλαισία
BRA
Βραζιλία
SMR
Άγιος Μαρίνος
ESP
Ισπανία
AUT
Αυστρία
MON
Μονακό
CAN
Καναδάς
EUR
Γερμανία
FRA
Γαλλία
GBR
Ηνωμένο Βασίλειο
GER
Γερμανία
HUN
Ουγγαρία
ITA
Ιταλία
USA
Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
JPN
Ιαπωνία
Βαθ-
μοί
Ένδειξη και Σημασία
1 Νικητής
2 2η θέση
3 3η θέση
4-8 Τερμάτισε σε βαθμολογούμενη θέση
9 + Τερμάτισε σε μη βαθμολογούμενη θέση
ΧΚ Τερμάτισε, αλλά δεν κατατάχθηκε
Εγκ Εγκατέλειψε κατά τη διάρκεια του αγώνα
ΑΚ Ακυρώθηκε αφού είχε εκκινήσει
ΔΠ Δεν πέρασε τα προκριματικά
ΔΕΚ Πέρασε τα προκριματικά, αλλά δεν εκκίνησε

Έντονη γραφή - Pole position
Πλάγια γραφή - Ταχύτερος γύρος

† Οδηγοί που δεν ολοκλήρωσαν τον αγώνα, αλλά πήραν κατάταξη

Βαθμολογία κατασκευαστών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ferrari F2003-GA Michael Schumacher 2003.jpg
Montoya 2003.jpg
Raikkonen 2003.jpg
1η – Scuderia Ferrari Marlboro
2η – BMW Williams F1 Team
3η – West McLaren Mercedes

Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών είχε ως εξής:[2]

Θέση Ομάδα Βαθμοί
1 Ιταλία Ferrari 158
2 Ηνωμένο Βασίλειο Williams-BMW 144
3 Ηνωμένο Βασίλειο McLaren-Mercedes 142
4 Γαλλία Renault 88
5 Ηνωμένο Βασίλειο BAR-Honda 26
6 Ελβετία Sauber-Petronas 19
7 Ηνωμένο Βασίλειο Jaguar-Cosworth 18
8 Ιαπωνία Toyota 16
9 Δημοκρατία της Ιρλανδίας Jordan-Ford 13
10 Ιταλία Minardi-Cosworth 0


Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «2003 official driver standings». formula1.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2016. 
  2. «2003 official team standings». formula1.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]