Άντριαν Σούτιλ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Άντριαν Σούτιλ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση11  Ιανουαρίου 1983
Στάρνμπεργκ
Χώρα πολιτογράφησηςΓερμανία
Ύψος183 cm Edit this on Wikidata
Βάρος75 kg Edit this on Wikidata
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΓερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταοδηγός Φόρμουλα Ένα
Ιστότοπος
f1.adriansutil.com/home/welcome.html
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Άντριαν Σούτιλ (γερμανικά: Adrian Sutil, 11 Ιανουαρίου 1983) είναι Γερμανός οδηγός της Φόρμουλα 1, του οποίου η σημερινή ομάδα είναι η Φορς Ίντια.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Σούτιλ γεννήθηκε στο Στάρνμπεργκ (Starnberg) της Γερμανίας. Οι γονείς του είναι και οι δύο μουσικοί και ονομάζονται Χόρχε και Μόνικα. Ο πατέρας του είναι Ουρουγουανός και η μητέρα του Γερμανίδα. Έχει ακόμα δύο αδελφούς, οι οποίοι ονομάζονται Ντανιέλ και Ραφαέλ αντίστοιχα. Ζυγίζει 75 κιλά και έχει ύψος 1,83 μ. Ξέρει να παίζει πολύ καλά πιάνο και μιλάει αρκετά καλά Γερμανικά, Αγγλικά, Ισπανικά και πολύ λίγα Ιταλικά.

Ξεκίνησε με καρτ το 1997 σε ηλικία 14 ετών και το 2002 εντάχθηκε στην Ελβετική Φόρμουλα Φορντ. Κέρδισε και τους 10 αγώνες του Πρωταθλήματος από την πολ ποζίσιον και κέρδισε άλλους 5 αγώνες στην Αυστριακή Φόρμουλα Μάστερς. Είναι πολύ φίλος με το Γερμανό οδηγό της Μερτσέντες Νίκο Ρόσμπεργκ.

Φόρμουλα Μπε Εμ Βε και Φόρμουλα 3[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2003 ο Σούτιλ εντάχθηκε στο Πρωτάθλημα της Φόρμουλα Μπε Εμ Βε, όπου τερμάτισε στην 6η θέση χωρίς όμως καμία νίκη. Το 2004 συμμετείχε στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Φόρμουλα 3 με την ομάδα του Κόλιν Κόουλς. Παρ' όλο που τερμάτισε εντός βαθμολογούμενων θέσεων σε δύο μόνο αγώνες, κάτι έλεγε πως η σχέση του με τον Κόουλς στο μέλλον θα ήταν πολύ καλή. Στον τελευταίο αγώνα του Πρωταθλήματος πήγε στην ASM Formula 3.

Το 2005 ο Σούτιλ παρέμεινε στην ASM Formula 3 όπου είχε για ομόσταυλο το Βρετανό Λιούις Χάμιλτον. Ο Χάμιλτον κέρδισε περισσότερους αγώνες απ' το Σούτιλ, αλλά ο Γερμανός ήταν γρηγορότερος και μόνος αντίπαλος του Βρετανού τόσο σ' αυτό το Πρωτάθλημα όσο και στο Μάλμπορο Μάστερς της Φόρμουλς 3 στο Ζάντβορτ της Ολλανδίας. Στους τελευταίους δυο αγώνες της χρονιάς, ο Σούτιλ δεν πήρε μέρος στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Φόρμουλα 3 του 2005 καθώς εντάχθηκε στη Γερμανική ομάδα Α1 για το Πρωτάθλημα Α1 Γκραν Πρι. Πήρε μέρος με την ομάδα αυτή σε τρεις αγώνες, οι οποίοι έγιναν σε Πορτογαλία, Αυστραλία και Ντουμπάι και το καλύτερο αποτέλεσμά του ήταν δυο 12ες θέσεις. Το 2006 ο Σούτιλ το πέρασε στην Ιαπωνία, όπου κέρδισε το Ιαπωνικό Πρωτάθλημα Φόρμουλα 3. Για όλη τη χρονιά έδειξε μεγάλη ενεργητικότητα.

Φόρμουλα 1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2006(Μίντλαντ Φόρμουλα 1)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιανουάριο του 2006 ο Σούτιλ εντάχθηκε στη Φόρμουλα 1 και συγκεκριμένα στη Μίντλαντ Φόρμουλα 1. Ήταν ο 3ος οδηγός της ομάδας στα Γκραν Πρι Ευρώπης, Γαλλίας και Ιαπωνίας. Λίγο πριν το Γκραν Πρι Γερμανίας του 2006, η ομάδα πουλήθηκε στην Ολλανδική εταιρεία Spyker Cars και μετά το Γκραν Πρι Τουρκίας ανακοινώθηκε πως το 2007 θα ονομαζόταν Σπάικερ Μίντλαντ Φόρμουλα 1 και θα έτρεχε υπό Ολλανδική σημαία. Οι διοικούντες την ομάδα αποφάσισαν λοιπόν να διατηρήσουν τον έναν απ' τους οδηγούς της, τον Κρίστιαν Άλμπερς, ο οποίος είναι Ολλανδός και στο δεύτερο μονοθέσιο να βάλουν το Σούτιλ.

2007(Σπάικερ Μίντλαντ Φόρμουλα 1)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2007 ο Σούτιλ έκανε το ντεμπούτο του στη Φόρμουλα 1 ως επίσημος οδηγός αγώνων με τη Σπάικερ Μίντλαντ Φόρμουλα 1. Στο Γκραν Πρι Ιαπωνίας εκείνης της χρονιάς πήρε τον 1ο του βαθμό, ο οποίος ήταν και ο μοναδικός βαθμός της ομάδας ως Σπάικερ Μίντλαντ Φόρμουλα 1. Μετά το τέλος του Πρωταθλήματος του 2007, η ομάδα πουλήθηκε στον Ινδό μεγαλοεπιχειρηματία Βιτζάι Μαλία και μετονομάσθηκε σε Φορς Ίντια, όνομα το οποίο έχει μέχρι σήμερα, με τη διαφορά πως από τις αρχές του 2013 υπάρχει σ' αυτό και ο όρος Σαχάρα, καθώς από τότε είναι μέτοχος σ' αυτήν και ο επιχειρηματίας Σουμπέρτα Ρόι Σαχάρα.

2008-2011(Φορς Ίντια) και 2013(Σαχάρα Φορς Ίντια)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2008 ο Μαλία αποφάσισε να διατηρήσει το Σούτιλ και στο 2ο μονοθέσιο να βάλει τον Ιταλό Τζιανκάρλο Φιζικέλα. Μετά το Γκραν Πρι Βελγίου του 2009, ο Φιζικέλα, ο οποίος έδωσε στην ομάδα τους 8 1ους της βαθμούς ως Φορς Ίντια, έφυγε για τη Ferrari και τη θέση του πήρε ο επίσης Ιταλός Βιταντόνιο Λιούτσι, ο οποίος μέχρι τότε εκτελούσε χρέη δοκιμαστή και αναπληρωματικού οδηγού. Στο Γκραν Πρι Ιταλίας που ακολούθησε, ο Σούτιλ έδωσε άλλους 5 και η ομάδα για το 2009 έμεινε με αυτούς τους 13 βαθμούς. Ο Σούτιλ έμεινε σε κείνη την ομάδα μέχρι το τέλος του 2011 και έδωσε μια ικανοποιητική ποσότητα βαθμών. Το 2012 μετά την αντικατάστασή του από το συμπατριώτη του Νίκο Χούλκενμπεργκ, έμεινε εκτός Φόρμουλα 1 και την επόμενη χρονιά μετά τη μετακίνηση του Χούλκνμπεργκ στη Ζάουμπερ Φόρμουλα 1, επανήλθε στην ίδια ομάδα, η οποία όπως είπαμε και πιο πάνω, από τότε έχει στο όνομά της και τον όρο Σαχάρα, δηλαδή ονομάζεται Σαχάρα Φορς Ίντια. Τόσο το 2011 όσο και το 2013 στο 2ο μονοθέσιο της ομάδας βρισκόταν ο Σκωτσέζος Πολ Ντι Ρέστα.

2014 (Ζάουμπερ Φόρμουλα 1)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2014 ο Χούλκενμπεργκ επέστρεψε στη Σαχάρα Φορς Ίντια και ο Σούτιλ πήγε εκεί όπου ήταν αυτός το 2013, δηλαδή στη Ζάουμπερ Φόρμουλα 1. Μέχρι τώρα τόσο αυτός όσο και ο Μεξικανός Εστέμπαν Γκουτιέρες ο οποίος βρίσκεται στο 2ο μονοθέσιο της ομάδας, δεν έχουν πάρει ούτε ένα βαθμό. Στις 5 Νοεμβρίου του 2014 η επικεφαλής της Ζάουμπερ Μονίσα Κάλτενμπορν ανακοίνωσε επίσημα πως το 2015 κανένας από αυτούς τους οδηγούς δε θα βρίσκεται εκεί καθώς τα μονοθέσιά της θα οδηγούν ο 24χρονος Σουηδός Μάρκους Έρικσον και ο 22χρονος Βραζιλιάνος Φελίπε Νασρ.

Ο τραυματισμός του Λουξεβουργιανού επιχειρηματία Έρικ Λουξ στο λαιμό απ' το Σούτιλ μετά το τέλος του Γκραν Πρι Κίνας του 2011[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά το τέλος του Γκραν Πρι Κίνας του 2011, το οποίο έλαβε χώρα στις 17 Απριλίου του έτους εκείνου, ο Σούτιλ πήγε στο πάρτι το οποίο έκανε ο Βρετανός οδηγός της Μακλάρεν Λιούις Χάμιλτον για να γιορτάσει την 1η νίκη του στο πρωτάθλημα σ' ένα νυχτερινό κέντρο της Σανγκάης. Εκεί έτυχε να βρίσκεται κι ο Λουξεμβουργιανός διευθύνων σύμβουλος της ομάδας Lotus Renault Έρικ Λουξ. Κάποια στιγμή ο Σούτιλ εκνευρίστηκε κι ήρθε στα χέρια με το Λουξ. Ο καβγάς σε λίγο είχε ανάψει και στο τέλος ο Σούτιλ έσπασε ένα ποτήρι σαμπάνιας και τραυμάτισε το Λουξ στο πίσω μέρος του λαιμού. Φυσικά ο Λουξ έκανε μήνυση εναντίον του Σούτιλ. Η υπόθεση εκδικάστηκε σ' ένα δικαστήριο στο Μονακό στις 16 Ιανουαρίου του 2012 το οποίο έκρινε το Σούτιλ ένοχο και του επέβαλε ποινή φυλάκισης 18 μηνών και ακόμα τον υποχρέωσε να καταβάλλει στο Λουξ αποζημίωση ύψους 200,00 Ευρώ.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Adrian Sutil στο Wikimedia Commons