Φερνάντο Αλόνσο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φερνάντο Αλόνσο
Ο Αλόνσο ενώ οδηγεί το μονοθέσιο της Renault
στο Βρετανικό Γκραν Πρι του 2003
Προσωπικά στοιχεία
Πλήρες όνομα Φερνάντο Αλόνσο Ντιαζ
Ημερομηνία γέννησης 29 Ιουλίου 1981 (1981-07-29) (42 ετών)
Τόπος γέννησης Οβιέδο, Ισπανία
Εθνικότητα Ισπανός
Πόντοι καριέρας 2091
Ταχύτεροι γύροι 23
Πρωταθλήματα 2 (2005,2006)
Πρώτος αγώνας 2001 Grand Prix Αυστραλίας
Πρώτη νίκη 2003 Grand Prix Ουγγαρίας
Τελευταίος αγώνας 2023 Grand Prix Σαουδικής Αραβίας
Τελευταία νίκη 2013 Grand Prix Βαρκελώνης
Ομάδες
Χρονιές Ομάδα ν-p-β (*)
2001
2002-2006
2007
2008-2009
2010-2014
2014-2017
2018
2021-2022

2023-

Minardi
Mild Seven Renault F1 Team
Vodafone McLaren Mercedes
ING Renault F1 Team
Scuderia Ferrari
McLaren-Honda
McLaren-Renault
Alpine-Renault
0-0-0
15-15-37
4-2-12
2-1-4
11-4-44
0-0-0
0-0-0
0-0-1

0-0-2

Σύνολο 32-22-100
(*) νίκες-pole positions-βάθρα


Ο Φερνάντο Αλόνσο Ντιαζ, (ισπανικά: Fernando Alonso Díaz, γεννήθηκε 29 Ιουλίου 1981) είναι Ισπανός οδηγός αγώνων. Μέχρι στιγμής έχει κερδίσει 2 παγκόσμιους τίτλους στη Φόρμουλα 1 με την ομάδα της Ρενό, στην οποία αγωνίστηκε την περίοδο 2003-2006 και 2008-2009. Από το 2010, μέχρι και και το 2014, αγωνιζόταν με τη Σκουντερία Φερράρι. Το 2015 υπέγραψε με τη McLaren μεχρι το 2018.[1] Το 2020 ανακοίνωσε ότι μετά από δυο χρόνια αποχής θα επιστρέψει για τη σεζόν 2021 με την Alpine F1 Team, ενώ στα τέλη του 2022 ανακοινώθηκε ότι από το 2023 θα είναι οδηγός για την Aston Martin F1 Team[2].

Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Οβιέδο της Ισπανίας. Ξεκίνησε σε ηλικία τριών ετών από τα καρτ. Κατέκτησε τρία συνεχόμενα πρωταθλήματα στην Ισπανία (από το 1994 έως το 1997) και έγινε Παγκόσμιος Πρωταθλητής το 1996. Το ντεμπούτο του στη Φόρμουλα 1 έγινε με την ομάδα της Μινάρντι το 2001. Την επόμενη χρονιά. μετακινήθηκε στη Ρενό ως δοκιμαστής και από το 2003 έγινε ένας από τους κύριους οδηγούς της ομάδας. Στις 25 Σεπτεμβρίου του 2005, ο Αλόνσο κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα στη Φόρμουλα 1, όντας ο νεότερος Παγκόσμιος Πρωταθλητής της Φόρμουλα 1 (24 ετών και 58 ημερών) την τότε εποχή. Μετά την υπεράσπιση του τίτλου του την επόμενη χρονιά, έγινε ο νεότερος πιλότος που κατακτά δύο συναπτά Παγκόσμια Πρωταθλήματα. Μετακινήθηκε στη McLaren το 2007. Έπειτα, επέστρεψε στη Ρενό για τις επόμενες δύο σεζόν και το 2010 μετακινήθηκε στη Σκουντερία Φερράρι έως το 2014.[3] Από το 2015 έως 2018 έτρεχε για τη ΜακΛάρεν. Αρχές του 2018 υπέγραψε με την Toyota Gazoo Racing για να τρέξει στους αγώνες αντοχής. Το 2019 θα αγωνιστεί στο Indy 500 με μονοθέσιο τη ΜακΛάρεν.

Έχει το παρατσούκλι El Nano, το οποίο αποτελεί τυπικό ψευδώνυμο για το όνομα Fernando στο Πριγκιπάτο των Αστουριών, όπου και γεννήθηκε. Ο Αλόνσο είναι, επίσης, Πρέσβης Καλής Θελήσεως της UNICEF[4]. Το 2003, έγινε ο νεότερος πιλότος της Φόρμουλα 1 που κατακτά την pole position στο Γκραν Πρι της Μαλαισίας, καθώς και ο νεότερος πιλότος που κερδίζει Γκραν Πρι της Φόρμουλα 1 στο Ουγγρικό Γκραν Πρι την ίδια χρονιά[5][6]. Το 2008, όμως, και τα δύο ρεκόρ κατερρίφθησαν από τον Σεμπάστιαν Φέτελ στο Ιταλικό Γκραν Πρι[7]. Κλείνοντας την καριέρα του στη Φόρμουλα 1 το 2018 συμπλήρωσε 1.899 πόντους καριέρας. Τώρα κυνηγά τo Triple Crown.

Παιδική ηλικία και προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φερνάντο Αλόνσο γεννήθηκε στο Οβιέδο στο Πριγκιπάτο των Αστουριών στη Βόρεια Ισπανία. Η μητέρα του εργαζόταν σε πολυκατάστημα και ο πατέρας του εργαζόταν ως μηχανικός σε εργοστάσιο εκρηκτικών κοντά στο Οβιέδο.[8] Ο Αλόνσο έχει επίσης μία μεγαλύτερη αδερφή, τη Λορένα. Ο πατέρας του Αλόνσο, Χόρχε Ρουίθ, ένας ερασιτέχνης οδηγός καρτ, ήθελε να περάσει το πάθος του και στα παιδιά του. Έτσι, κατασκεύασε ένα καρτ, το οποίο προοριζόταν κανονικά για την οκτάχρονη αδερφή του Αλόνσο, αλλά εκείνη δεν έδειξε κανένα ενδιαφέρον για το άθλημα, εν αντιθέσει με τον τρίχρονο αδερφό της.[8]

Ο Αλόνσο φοίτησε στο Δημοτικό Σχολείο Holy Guardian Angel στο Οβιέδο μέχρι την ηλικία των δεκατεσσάρων ετών. Ύστερα, φοίτησε στο Ινστιτούτο Leopoldo Alas Clarín του Σαν Λάθαρο. Τα παράτησε το 2000, διότι η δέσμευσή του στον μηχανοκίνητο αθλητισμό τον απέτρεψε από περαιτέρω σπουδές.[9]

Αφού κατέκτησε το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της Φόρμουλα 1 το 2005, έγινε πρέσβης του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, ώστε να προωθήσει το νέο τομέα σπουδών του Πανεπιστημίου (Motorsport of Business for Social Science). Για να το πετύχει αυτό, χρηματοδότησε δώδεκα μαθητές από όλον τον κόσμο[10].

Ο Αλόνσο νυμφεύθηκε τη Ρακέλ ντελ Ροσάριο, την κύρια τραγουδίστρια του ποπ συγκροτήματος El Sueño de Morfeo[11] στις 17 Νοεμβρίου του 2005.[12] Όμως, ανακοίνωσαν την πρόθεσή τους να χωρίσουν τον Δεκέμβριο του 2011.[13]

Το ζευγάρι ζούσε στην Οξφόρδη της Αγγλίας. Το 2006, μετακόμισαν στην Ελβετία. Ο Αλόνσο είχε στην κατοχή του ένα σπίτι στο Mont-sur-Rolle, κοντά στη Λίμνη της Γενεύης από το 2006 έως και το 2010, όταν και μετακόμισε στο Λουγκάνο, ώστε να βρίσκεται πιο κοντά στο νέο του εργοδότη στη Φόρμουλα 1, τη Φερράρι. Είναι πολύ συχνό φαινόμενο για όλα τα αστέρια της Φόρμουλα 1 να μετακομίζουν στην Ελβετία, ώστε να μειώσουν τους φορολογικούς λογαριασμούς τους. Τον χειμώνα του 2010, ο Αλόνσο γύρισε πίσω στο Οβιέδο, ώστε να βρίσκεται πιο κοντά στην οικογένεια και στους φίλους τους, πράξη η οποία όμως του στοίχισε 50 εκατομμύρια λίρες σε φόρο.[14]

Ο Αλόνσο είναι υποστηρικτής των ποδοσφαιρικών ομάδων Ρεάλ Μαδρίτης και Ρεάλ Οβιέδο[15].

Εκτός από τα ισπανικά, μιλάει αγγλικά, ιταλικά και γαλλικά.

Ο Αλόνσο έχει στην πλάτη του ένα τατουάζ που απεικονίζει έναν αρχαίο σαμουράι. Αποκάλυψε ότι το τατουάζ συμβολίζει τη μυική δύναμη, την ευφυΐα και τη δύναμη της θέλησης που εμπνεύστηκε από το Χαγκακούρε, πνευματικό οδηγό που γράφτηκε από τον Γιαμαμότο Τσουνατόμο τον 18ο αιώνα[16][17].

Καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρώτο καρτ του Φερνάντο Αλόνσο.

Τα πρώτα στάδια της καριέρας του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πάθος του για την ταχύτητα φάνηκε από πολύ μικρή ηλικία. Στα 3 του μόλις χρόνια ο πατέρας του του χαρίζει ένα καρτ το οποίο αποτελεί το πρώτο όχημά του. Παίρνει μέρος σε διάφορους αγώνες καρτ σε όλη την Ισπανία, συνοδευόμενος από τον πατέρα του, που εργαζόταν ως μηχανικός. Το ταλέντο του δεν αργεί να εμφανιστεί και στην περίοδο 1993-1996 κατακτά συνεχώς το πρωτάθλημα καρτ κατηγορίας τζούνιορ της χώρας του. Την ίδια χρονιά για την ίδια κατηγορία ανακηρύσσεται παγκόσμιος πρωταθλητής.[18]

Ο πρώην οδηγός της Μινάρντι, Αδριάν Κάμπος, έδωσε στον Αλόνσο την ευκαιρία να δοκιμάσει το μονοθέσιο τον Οκτώβριο του 1998. Έπειτα από τρεις ημέρες στην πίστα της Αμπαθέτε, ο Αλόνσο έκανε χρόνους εφάμιλλους με αυτούς του προηγούμενου οδηγού του Κάμπος, Μαρκ Ζενέ.[19] Έτσι, ο Κάμπος υπέγραψε με τον Αλόνσο. Ο Αλόνσο αγωνίστηκε στην ισπανική σειρά αγώνων Euro Open MoviStar by Nissan.[20] Μόλις στον δεύτερο αγώνα του, ξανά στο Αλμπαθέτε, ο Αλόνσο πήρε την πρώτη του νίκη. Κατέκτησε το πρωτάθλημα με έναν βαθμό διαφορά από τον Μανουέλ Ζιάο, κερδίζοντας και κάνοντας τον ταχύτερο γύρο στον τελευταίο αγώνα της χρονιάς. Ο Αλόνσο, επίσης, δοκιμάστηκε από τη Μινάρντι. Τα αποτελέσματά του ήταν ικανοποιητικά, αφού ο γύρος του ήταν κατά 1,5 δευτερόλεπτο ταχύτερος από τους υπόλοιπους οδηγούς.[20]

Την επόμενη σεζόν, ο Αλόνσο μετακινήθηκε στη Φόρμουλα 3000 (σημερινή Φόρμουλα 2), που είναι συνήθως το τελευταίο βήμα για τους οδηγούς πριν την άνοδο στη Φόρμουλα 1. Ο Αλόνσο μπήκε στην Ομάδα Αστρομέγκα, όντας ο νεότερος οδηγός σε αυτό το πρωτάθλημα, με διαφορά έντεκα μηνών.[20] Δεν κατάφερε να βαθμολογηθεί μέχρι τον έβδομο αγώνα της χρονιάς. Μολαταύτα, στους τελευταίους δύο αγώνες της χρονιάς, πήρε τη δεύτερη και πρώτη θέση, κάτι που ήταν αρκετό για να του εξασφαλίσει την τέταρτη θέση στο πρωτάθλημα.[20]

Φόρμουλα 1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μινάρντι 2001[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φερνάντο Αλόνσο το 2001 με τη Minardi PS01.

Με την ομάδα επιτυγχάνει εντυπωσιακούς χρόνους και τη διετία 1999 - 2000 παραμένει ως δοκιμαστής για την ιταλική ομάδα, συμμετέχοντας παράλληλα και σε άλλες σειρές αγώνων, όπως στη Φόρμουλα 3000, στους αγώνες της οποίας κατετάγη 4ος το 2000. Το 2001 "προβιβάζεται" σε οδηγό αγώνων για την ομάδα της Μινάρντι στη Φόρμουλα 1 και είναι ο τρίτος νεότερος οδηγός στην ιστορία του αγωνίσματος που παίρνει μέρος σε επίσημο αγώνα. Παρόλο που δεν καταφέρνει να πάρει βαθμό, εντυπωσιάζει με τη ταχύτητα του στα δοκιμαστικά και για το 2002 ο Φλάβιο Μπριατόρε του προσφέρει θέση οδηγού δοκιμών στην ομάδα της Ρενό.[20]

Ρενό 2002-2006[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φερνάντο Αλόνσο στο Αμερικάνικο Γκραν Πρι 2004 με τη Renault R24.

Το 2003 οδηγεί για πρώτη φορά σε αγώνα με Ρενό. Παρόλο που η Φερράρι και η McLaren ανταγωνίζονται έντονα για τον τίτλο, ο Αλόνσο κάνει μια πολύ καλή περίοδο, έχοντας σχετικά ανταγωνιστικό αυτοκίνητο. Θα σημειώσει την πρώτη του νίκη στο Ουγγρικό Γκραν Πρι έχοντας εντυπωσιακή απόδοση. Τελικά θα τερματίσει 6ος στο Πρωτάθλημα συγκεντρώνοντας 55 βαθμούς. Την επόμενη περίοδο, παρόλο που δεν θα καταφέρει να νικήσει, επιδεικνύει εντυπωσιακή σταθερότητα στο να βαθμολογείται συνεχώς και καταφέρνει να τερματίσει 4ος στη τελική κατάταξη με 59 βαθμούς. Τον χειμώνα του 2004 - 2005, η Ρενό δείχνει ότι πλέον έχει κάνει το μεγάλο βήμα και καταφέρνει να κατασκευάσει πραγματικά ανταγωνιστικό αυτοκίνητο και να το εμπιστευθεί στον Αλόνσο, ο οποίος το εκμεταλλεύεται στο έπακρο και σε (καθοριστικό) συνδυασμό με μία αιφνίδια αλλαγή στους κανονισμούς των ελαστικών που ίσχυσε μόνο τη σεζόν του 2005 και έκανε ξαφνικά την προηγούμενη κυρίαρχο Ferrari να έχει μη ανταγωνιστικά μονοθέσια ως προς όλες τις αντίπαλες ομάδες (δείτε σχετικά εδώ), καταφέρνει να γίνει ο νεότερος τότε παγκόσμιος πρωταθλητής στην ιστορία της Φόρμουλα 1 σε ηλικία 24 ετών,[21] μέχρι που το ρεκόρ έσπασε το 2008 από τον Λιούις Χάμιλτον και στη συνέχεια το 2010 από τον Σεμπάστιαν Φέτελ. Το 2006 θα επαναλάβει την κατάκτηση του τίτλου και τότε ο Ρον Ντένις και η Μακλάρεν θα του προσφέρουν θέση οδηγού στην ομάδα για το 2007, την οποία θα αποδεχτεί.

ΜακΛάρεν 2007[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φερνάντο Αλόνσο το 2007 με τη McLaren MP4-22.

Ως παγκόσμιος πρωταθλητής με τη Ρενό για 2 συνεχόμενα χρόνια πλέον, ο Φερνάντο Αλόνσο μεταπηδά το 2007 στη Μακλάρεν με σκοπό να την κάνει να επιστρέψει στην κορυφή.[22] Συναγωνιστής του ο νεαρός και πολλά υποσχόμενος Λιούις Χάμιλτον, ο οποίος στην αρχή δεν φαινόταν απειλή για το τίτλο. Η ανανεωμένη ΜακΛάρεν, με κινητήρες της Μερτσέντες εντυπωσιάζει και μαζί, εκτός από τον Αλόνσο, εντυπωσιάζει και ο Χάμιλτον, ο οποίος πλέον δηλώνει έτοιμος για να κατακτήσει τον τίτλο. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα τη δημιουργία άσχημου κλίματος στην ομάδα, με αποτέλεσμα ο παγκόσμιος τίτλος οδηγών να καταλήξει στον Κίμι Ράικονεν και τη Φερράρι. Από την άλλη, η Μακλάρεν κατηγορείται για βιομηχανική κατασκοπεία και έτσι χάνει και τον τίτλο του Πρωταθλήματος κατασκευαστών, ο οποίος καταλήγει και αυτός με τη σειρά του στην εταιρεία από το Μαρανέλλο. Τελικώς, στις 2 Νοεμβρίου 2007, μετά από ένα ταραχώδη χρόνο με τη Μακλάρεν λύθηκε αμοιβαία η συνεργασία.[23]

Επιστροφή στη Ρενό (2008-2009)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φερνάντο Αλόνσο στη Βαλένθια το 2008 με τη Renault R28
Ο Φερνάντο Αλόνσο στη Σιγκαπούρη το 2009 με τη Renault R29

Βοηθάει το μονοθέσιο της Renault να μεταμορφωθεί από κομπάρσος σε πρωταγωνιστής, μαζεύοντας τους περισσότερους βαθμούς από κάθε άλλον στους τελευταίους εννιά αγώνες της σεζόν, διάστημα κατά το οποίο κατακτάει δύο συνεχόμενες νίκες, σε Σιγκαπούρη (αργότερα αποδείχθηκε ότι ήταν αποτέλεσμα παράνομης πρακτικής) και Ιαπωνία. Τερματίζει στην πέμπτη θέση του πρωταθλήματος και υπογράφει με την ομάδα για άλλα δύο χρόνια.[24] Ακολούθησε και δεύτερη νίκη, στην πίστα Φούτζι, στην Ιαπωνία, στις 12 Οκτωβρίου του 2008[25].Το 2009 θα τερματίσει 9ος χωρίς καμία νίκη.

Φερράρι 2010-2014[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φερνάντο Αλόνσο στο Μπαχρέιν το 2010 με τη Ferrari F10
Ο Αλόνσο στο Μαλαισιανό Γκραν Πρι του 2010

Το 2010 πραγματοποιεί μία μεγάλη κίνηση και πηγαίνει στη Φερράρι με teammate τον Φελίπε Μάσα. Ξεκινά τη χρονιά κάνοντας νίκη στο Μπαχρέιν, όμως η επόμενη θα αργήσει να έρθει μετά από 10 αγώνες στη Γερμανία. Κατορθώνει ένα καλό σκορ βρισκόμενος πρώτος και μόλις λίγους πόντους μπροστά από τον Σεμπάστιαν Φέτελ έναν αγώνα πριν κλείσει η σεζόν. Για κακή του τύχη όμως στον τελευταίο αγώνα δεν μπόρεσε να τερματίσει στη ικανοποιητική θέση η οποία θα του χάριζε το πρωτάθλημα. Τερματίζει τη χρονιά συμπληρώνοντας 5 νίκες, 2 pole και 252 πόντους πίσω από τον Σεμπάστιαν Φέτελ. Την επόμενη σεζόν η Φερράρι δεν παρουσιάζει ένα καλό μονοθέσιο σε σχέση με τη RedBull. Ως αποτέλεσμα αυτού ο Αλόνσο θα κάνει μόλις μία νίκη και θα τελειώσει τη σεζόν με 257 πόντους στην 4η θέση. Το 2012 τρέχει για άλλη μία χρονιά με ένα αργό μονοθέσιο, όμως για καλή του τύχη στον δεύτερο αγώνα παίρνει νίκη. Συνολικά κέρδισε τρεις αγώνες, παίρνοντας δύο pole και τερματίζοντας 2ος και για άλλη μια χρονιά πίσω από τον Σεμπάστιαν Φέτελ μόλις με τρεις πόντους διαφορά. Το 2013 με τη σεζόν να ξεκινά με δύο νίκες, αλλά και μία εγκατάλειψη, τα πράγματα έδειχναν καλά για τον Αλόνσο. Ωστόσο, δεν ξαναπαίρνει νίκη, και με το δεύτερο μισό να κυριαρχείται από τον Φέτελ, περιορίζεται στη δεύτερη θέση. Το 2014 ήταν μία κάκιστη και τελευταία σεζόν με τη Φερράρι τερματίζοντας στην 6η θέση. Ωστόσο ήταν εντυπωσιακός απέναντι στον Φινλανδό teammate, Κίμι Ράικονεν, αφού από τους 16 αγώνες που τερμάτισαν έχασε μόλις σε έναν.[26]

Επιστροφή στη ΜακΛάρεν 2015-2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φερνάντο Αλόνσο στο GP της Κίνας το 2018.
Ο Φερνάντο Αλόνσο το 2015 με τη McLaren MP4-30.
Ο Αλονσο στο Καναδικό Γκραν Πρι του 2016.

Στην επιστροφή του στη Μακλάρεν ο Αλόνσο δεν βρήκε τα πράγματα όπως τα περίμενε. Το 2015 ήταν μια χρονιά που ο Ισπανός σίγουρα θα θέλει να ξεχάσει, καθώς τα προβλήματα αξιοπιστίας που δημιούργησε ο κινητήρας της Χόντα ανάγκασαν τον Ισπανό κάποτε παγκόσμιο πρωταθλητή να εγκαταλείψει 7 φορές και να συγκεντρώσει μόλις 11 βαθμούς. Το 2016 και 2017 η Μακλάρεν και η Χόντα δεν κάνουν κάποια ιδιαίτερη πρόοδο, αφήνοντας τον Ισπανό οδηγό στην 10η θέσει με 54 πόντους και στην 15η με 17 πόντους αντίστοιχα. Το 2018 μπήκε σχετικά καλά για τη Μακλάρεν και τον Αλόνσο, έχοντας τώρα προμηθευτεί κινητήρες από τη Ρενό. Τερματίζει στον πρώτο αγώνα 5ος, αποτέλεσμα που ενθάρρυνε και αυτόν αλλά και την ομάδα του. Στους επόμενους 5 αγώνες τερμάτισε μεταξύ 7ης και 8ης θέσεις αποτέλεσμα μη ικανοποιητικό. Στα μέσα της σεζόν ανακοινώνει πως το Άμπου Ντάμπι θα είναι ο τελευταίος αγώνας της καριέρας του στη Φόρμουλα 1. Εγκαταλείπει 6 φορές και κλείνει την καριέρα του στη ΜακΛάρεν το 2018 στην 11η θέση με 50 πόντους.

Αγώνες Αντοχής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φερνάντο Αλόνσο στη Σίλβερστον το 2018 με την Toyota TS050

Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής Της Διεθνούς Ομοσπονδίας Αυτοκινήτου (FIA World Endurance Championship)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με την Toyota Gazoo Racing 2018-2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέλοντας να κατακτήσει το Triple Crown στις αρχές του 2018 υπογράφηκε συμβόλαιο με την ιαπωνική ομάδα του WEC την Toyota Gazoo Racing με Co-Drivers τους Σεμπάστιαν Μπουεμί και Καζούκι Νακγατσίμα, ταυτοχρόνως τρέχοντας και για τη ΜακΛαρεν για την τελευταία του χρονιά στη φόρμουλα 1. Είδη έχει τρέξει σε 6 αγώνες, έχοντας τερματίσει 3 φορές 1ος (μέσα σε αυτούς είναι και οι 24 ώρες ΛεΜάν), άλλες δυο φορές 2ος και μια εγκατάλειψη. Του μένουν άλλοι δύο αγώνες, που θα ολοκληρωθούν στα μέσα του 2019.

IMSA WeatherTech SportsCar Championship[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

United Autosports 2018[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 26 Οκτωβρίου 2017 ανακοινώθηκε ότι ο Alonso θα αγωνιστεί στο 24ωρο της Daytona - το πρώτο του γεγονός αγώνα αντοχής - για την ομάδα United Autosports. Στις 21 Νοεμβρίου, ο Alonso ολοκλήρωσε την πρώτη δοκιμασία του στη κατηγορία LMP2 με τη Ligier JS P217 της United Autosports στη Motorland Aragon στην Ισπανία. Ολοκλήρωσε 483 χιλιόμετρα (98 γύρους).Αν και το Ligier δεν ήταν τόσο γρήγορο σε ευθεία γραμμή όπως τα άλλα αγωνιστικά. Ο Alonso και οι ομοσταβλή του Lando Norris και Phil Hanson κατάφεραν να τρέξουν μακρά χρονικά διαστήματα και σε φάσης του αγώνα ήταν μεταξύ των ταχύτερων αυτοκινήτων στην πίστα. Το αυτοκίνητο υπέστη πολλά προβλήματα κατά τη διάρκεια του αγώνα με αποτέλεσμα να τερματήσει στην 38η θέση με 90 γύρους διαφορά από τους νικητές του αγώνα και 13ος στην κατηγορία κατηγορία του.

Wayne Taylor Racing 2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Wayne Taylor Racing Cadillac που οδήγησε ο Φερνάντο Αλόνσο

Στις 27 Νοεμβρίου 2018 ανακοινώθηκε ότι ο Alonso θα αγωνιστεί στο 2019 24ωρο της Daytona για την ομάδα Wayne Taylor Racing με τους συνοδηγούς Kamui Kobayashi, Jordan Taylor και Renger van der Zande. Κέρδισε τον αγώνα οδηγώντας το Konica Minolta Cadillac DPi-V.R.Ο Taylor έλαβε την έκτη θέση στις προκριματικές φάσεις. Όταν ο Alonso ανέλαβε, πέρασε από την πέμπτη θέση στη πρώτη, πριν κτίσει διαφορά 21 δευτερόλεπτων. Στο δεύτερη φάση σε υγρές συνθήκες, ο Alonso ανέλαβε το προβάδισμα και άρχισε να κάνει διαφορά 3-5 δευτερολέπτων ανά γύρο, δημιουργώντας το χάσμα 55 δευτερόλεπτα. Ο Alonso οδήγησε στη πρώτη θέση του αγώνα σε κάθε ένα από τα τρείς φάσης συμπεριλαμβανομένου του τελικού περάσματος. Ο αγώνας σταμάτησε λόγω των συνθηκών και η ομάδα Konica Minolta Cadillac του Alonso κηρύχθηκε νικήτρια.

IndyCar Series[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Με τη ΜακΛαρεν 2019[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φερνάντο Αλόνσο στο Indy 500 το 2017 με τη McLaren-Honda-Andretti Dallara DW12

Έχοντας κατακτήσει το Γκραν Πρι του Μονακό στη φόρμουλα 1 και τις 24 ώρες ΛεΜάν στο παγκόσμιο πρωτάθλημα αντοχής, τώρα κυνήγα τη νίκη στα 500 μίλια της Ιντιανάπολις, ώστε να είναι ο δεύτερος στο κόσμο που θα έχει κατακτήσει το Triple Crown μαζί με τον Γκρέιαμ Χιλ. Είδη από το 2017 δοκίμασε να τρέξει στο Ιντυ 500 με τη McLaren-Honda-Andretti, με μη ικανοποιητικά αποτελέσματα αφού εγκατέλειψε λόγο μηχανικής βλάβης της τότε Honda. Έτσι αφού ανακοινώνει ότι θα αποσυρθεί από τη φόρμουλα 1 στα τέλη του 2018, ταυτόχρονα ανακοινώνει πως θα τρέξει για λογαριασμό της ΜακΛάρεν στο Indy500 το 2019.[27]

Επιστροφή στη Φόρμουλα 1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 2021 επιστρέφει στη Φόρμουλα 1 με την Alpine συνεργαζόμενος με τον Εστεμπάν Οκόν. Τερματίζει στην 10η θέση του πρωταθλήματος με καλύτερο αποτέλεσμα την τρίτη θέση στο Κατάρ ο συμπαίκτης του Οκόν τερμάτισε ενδέκατος. Ο Αλόνσο αναναίωσε το συμβόλαιο του και για το 2022 ξανά συνεργαζόμενος με τον Οκόν.

Διαμάχες και Περιστατικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Στο Ευρωπαϊκό Grand Prix του 2003, ο Ντέιβιντ Κούλθαρντ και ο διευθύνων σύμβουλος της McLaren Μάρτιν Ουίτμαρς κατηγόρησαν τον Αλόνσο ότι ηθελημένα πάτησε νωρίτερα φρένο ενώ βρισκόταν από πίσω του ο Κούλθαρντ. Αυτό έγινε προς το τέλος της κούρσας όταν ο Κούλθαρντ προσπάθησε να τον περάσει, με αποτέλεσμα να φύγει εκτός πίστας. Μετά από τη συγκατάθεση τον δυο οδηγών και τα αποδεικτικά δεδομένα τηλεμετρίας και βίντεο, οι αγωνοδίκες της FIA αποφάσισαν ότι το περιστατικό δεν δικαιολογούσε «περαιτέρω δικαστική ενέργεια». [28]
  • Στο Grand Prix της Ουγγαρίας το 2006, ο Αλόνσο συμμετείχε σε ένα περιστατικό στο οποίο πέτυχε τον οδηγό δοκιμών της Red Bull Racing τον Ρόμπερτ Ντόορνμπος στη δεύτερη ελεύθερη άσκηση. Οι αγωνοδίκες αποφάσισαν ότι οι ενέργειες του Αλόνσο ήταν "περιττές, απαράδεκτες και επικίνδυνες" και του έδωσαν ποινή διάρκειας ενός δευτερολέπτου για να εφαρμοστεί στον ταχύτερο χρόνο του γύρου σε κάθε μία από τις προκριματικές περιόδους. [29]
  • Μετά από ένα ξεχωριστό περιστατικό από τον ίδιο αγώνα, όταν ο Μίχαελ Σουμάχερ ρωτήθηκε αν σκέφτηκε ότι ο Αλόνσο σκόπιμα επιβράδυνε, έτσι ώστε ο Σουμάχερ έπρεπε να τον περάσει κάτω από κόκκινες σημαίες στις δόκιμες. Ο Σουμάχερ απάντησε: «Είπατε ότι δεν το έκανα».[30]
  • Στο ιταλικό Grand Prix του 2006, μετά από κυβερνητικούς διορισμούς, ο Αλόνσο μπλόκαρε πιθανώς τον Φελίπε Μάσα το Σάββατο στα προκριματικά και τον υποχώρησε πέντε θέσεις στη σειρά κατάταξης, ο Αλόνσο δήλωσε: "Λατρεύω το άθλημα, αγαπώ τους οπαδούς που έρχονται εδώ - πολλοί είναι από την Ισπανία, αλλά δεν θεωρώ πλέον τη Formula 1 σαν ένα άθλημα ".[31]
  • Στο προκριματικό για το Grand Prix της Ουγγαρίας το 2007, ενώ και οι δύο McLarens ήταν στα πιτ, ο Αλόνσο παρέμεινε στάσιμος στο pit της McLaren για μερικά δευτερόλεπτα. Αυτό καθυστέρησε τον συμπαίκτη του Λιούις Χάμιλτον αρκετό χρόνο για να τον αποτρέψει από το να πάρει άλλο ένα γύρο. Στη συνέχεια ο Αλόνσο πήγε για να διεκδικήσει την pole. Ο επικεφαλής της McLaren, Ρον Ντένις, δήλωσε αργότερα ότι η ομάδα ήταν «εκτός διαταγών» όταν ο Χάμιλτον δεν συμφώνησε όπως επέτρεπε ο Αλόνσο να περάσει νωρίτερα στην προκριματική περίοδο. Προσέθεσε ότι ο Αλόνσο ήταν "υπό τον έλεγχο του μηχανικού του" όταν περίμενε στη λωρίδα pit. [32] Εντούτοις, ο Αλόνσο έλαβε στη συνέχεια ποινή 5 θέσεων στη σειρά κατάταξης και από την ομάδα της McLaren αφαιρέθηκαν 15 βαθμοί από το πρωτάθλημα κατασκευαστών που θα είχαν κερδίσει στον αγώνα.[33]
  • Ως αποτέλεσμα αυτής της έρευνας, προέκυψε ότι ορισμένα μέλη της ομάδας στη McLaren, μεταξύ των οποίων και ο Αλόνσο, γνώριζαν εμπιστευτικές πληροφορίες που ανήκαν στην ομάδα της Ferrari. Αυτές οι πληροφορίες δόθηκαν στον Αλόνσο από τον οδηγό της McLaren, Πέδρο Ντε Λα Ρόσα, ο οποίος είχε λάβει επίσης πληροφορίες από τον επικεφαλής σχεδιαστή της McLaren, Μάικ Κάφλαν. Το μήνυμα ηλεκτρονικού ταχυδρομείου περιελάμβανε κείμενο που υποδηλώνει ότι ο Αλόνσο εξεπλάγην από τα αρχεία και αμφέβαλλε την αυθεντικότητά του. Σύμφωνα με τις ανταλλαγές ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που σχετίζονται με το spygate μεταξύ του Αλόνσο και του Ντε Λα Ρόσο, ήταν σαφές ότι ο Αλόνσο γνώριζε τις στρατηγικές της Ferrari στο Αυστραλιανό Grand Prix και το Grand Prix του Μπαχρέιν. Ο Αλόνσο τερμάτισε 2ος και 5ος αντίστοιχα σε αυτούς τους αγώνες. Ο Ρον Ντένις δήλωσε στη FIA την υπόθεση κατά τη διάρκεια του Grand Prix της Ουγγαρίας. Μεταξύ των ισχυρισμών των μέσων μαζικής ενημέρωσης ότι ο Αλόνσο απείλησε τον Ντένις να αναφέρει την ομάδα στην ίδια τη FIA αν δεν του είχε δοθεί η πρώτη θέση στον οδηγό, ο Ρον Ντένις δήλωσε σε τηλεοπτική συνέντευξη ότι υπήρξε ένα επιχείρημα και ότι ο Αλόνσο είπε κάτι στον αναβρασμό του αλλά αμέσως ζήτησε συγγνώμη. Αυτό έγινε όταν ο Ντένις ανακάλυψε τα στοιχεία της Ferrari και ενημέρωσε αμέσως τη FIA. Οι πηγές του Pitlane πρότειναν, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσίευσε η FIA, ότι ένα επιχείρημα που αφορούσε την αναφορά της ομάδας McLaren στη FIA οφειλόταν στο γεγονός ότι δεν διεξήχθη έρευνα από τους διαχειριστές σχετικά με το προκριματικό περιστατικό pittane μέχρις ότου ο Άντονι και ο Λιούις Χάμιλτον το καταγγείλουν απόγευμα Σαββάτου. Αυτό κόστισε στον Alonso με ποινή πέντε θέσεων στη σειρά κατάταξης και αποκλεισμός της McLaren από το πρωτάθλημα των κατασκευαστών. Στη συνέχεια, η FIA αποκάλυψε ότι είχε γνώση της υπόθεσης Spygate χάρη σε μια δήλωση του Κάφλαν.[34]
  • Σε αυτό που έγινε γνωστό στα μέσα ενημέρωσης ως "Crashgate", η Renault δήλωσε ότι διέταξε τον συμπαίκτη του, Αλόνσο Νέλσον Πικέ ο νεότερος, να προκαλέσει ατύχημα στο Grand Prix της Σιγκαπούρης το 2008, προκαλώντας ένα περιστατικό ασφαλείας αυτοκινήτου σε μια στιγμή όπου ο Αλόνσο θα επωφεληθεί τρομερά από τη στρατηγική του αγώνα, τοποθετώντας τον μπροστά στον αγώνα και δίνοντάς του μια πιθανότητα να κερδίσει τον αγώνα. Ωστόσο, η FIA επιβεβαίωσε ότι κανένα στοιχείο δεν έδειξε ότι ο Αλόνσο είχε γνώση του σχεδίου.[35]
  • Στο γερμανικό Grand Prix του 2010 στο Χόκενχαϊμ, ο Αλόνσο έγινε εμπλεκόμενος σε μια διαμάχη με τον συμπαίκτη Μάσα, καθώς η Ferrari κατηγορήθηκε ότι τον διέταξε να αφήσει τον Αλόνσο να περάσει κατά τη διάρκεια του αγώνα. Το περιστατικό ξεκίνησε όταν ο Μάσα οδηγούσε τον αγώνα και υπερασπίστηκε τη θέση του, όταν ο Αλόνσο προσπάθησε να τον περάσει. Ο Alonso δήλωσε: "Αυτό είναι γελοίο" στο ομαδικό ραδιόφωνο, υποτίθεται ότι εννοούσε τον Μάσα. Ο μηχανικός της Ferrari, Ρομπ Σμέντλεϊ, έρχεται στη συνέχεια σε επαφή με τον Μάσα μέσω του ραδιοφώνου για να πει ότι "ο Φερνάντο είναι γρηγορότερος από εσένα. Μπορείς να επιβεβαιώσεις ότι κατανόησες αυτό το μήνυμα;" [36] Λίγο αργότερα, ο Massa επιβράδυνε και τον πέρασε ο Alonso. Λίγο μετά τον αγώνα, αξιωματούχοι του ανώτερου προσωπικού της Ferrari, Μάσα και Αλόνσο κλήθηκαν στους αγωνοδίκες. Το θέμα παραπέμφθηκε στη συνέχεια στο Παγκόσμιο Συμβούλιο Αυτοκινήτου Αθλητισμού της FIA και η Ferrari έλαβε πρόστιμο 100.000 δολαρίων, αλλά το αποτέλεσμα της κούρσας ήταν αμετάβλητο [37].
  • Στο Grand Prix του Αμπού Ντάμπι το 2010,φάνηκε μέσα από τα τηλεοπτικά δίκτυα ο Αλόνσο να κατηγορεί τον Βιτάλι Πετρόφ ότι του στερεί το παγκόσμιο πρωτάθλημα, ενώ νικητής του αγώνα και παγκόσμιος πρωταθλητής στέφθηκε ο Σεμπάστιαν Φέτελ. Ωστόσο ο Αλόνσο αρνήθηκε τις κατηγορίες ότι είχε κατηγορήσει τον Πετρόφ ότι του στέρησε τον τίτλο.

Το κράνος του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το κράνος του Φερνάντο Αλόνσο το 2011.

Τα κράνη του Αλόνσο κατασκευάστηκαν από τις εταιρίες Bieffe (2001), Arai (2003-2009, 2016), Schuberth (2010-2015)[38][39] και Bell (2017-)[40]. Έχει τη σημαία της Ισπανίας γύρω από το κράνος και τις αποχρώσεις του μπλε που προσαρμόζονται από τις σημαίες της Αστούριας. Όλα τα κράνη του Αλόνσο διαθέτουν δύο βέλη στην κορυφή. Το 2012 κατά τη διάρκεια ενός Q & A με τους οπαδούς του Alonso εξήγησε την έννοια των βέλων. Αυτά προήλθαν από ένα χριστουγεννιάτικο δώρο που ο Αλόνσο πήρε όταν ήταν παιδί. Ο οδηγός του παιχνιδιού που πήρε είχε αυτά τα βέλη στο κράνος του. Ο Αλόνσο έβαλε παρόμοια με το κράνος του παιχνιδιού και από τότε έχει αγωνιστεί πάντα με αυτά τα βέλη. Αυτός ο σχεδιασμός ήταν ένας πρωτότυπος από τότε που ο Αλόνσο εντάχθηκε στη Minardi την εποχή του 2001, με τη διαφορά ότι φορούσε μπλε χρώμα με σκούρες μπλε αποχρώσεις και στη συνέχεια μετατράπηκε στα γαλάζια και τελικά μπλε τυπικά Asturias το 2004.

Μουσείο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 26 Ιουνίου 2015 ο Αλόνσο άνοιξε το δικό του μουσείο με δικό του αυτοκινητοδρόμιο με τίτλο «Museo y Circuito Fernando Alonso», αφιερωμένο στην αγωνιστική του καριέρα, στην πατρίδα του του Οβιέδο. Το μουσείο συγκεντρώνει όλα τα αγωνιστικά αυτοκίνητα του Φερνάντο Αλόνσο από τότε που άρχισε να παίζει karting στην ηλικία των 3. Αποτελείται από περισσότερα από 270 μοναδικά κομμάτια, κράνη, γάντια, αγωνιστικά κοστούμια, αυτοκίνητα και αναμνηστικά. [41]

Η πίστα karting σχεδιάστηκε και κατασκευάστηκε για να προσφέρει τη δυνατότητα οδήγησης σε 29 διαφορετικές διαδρομές και έχει εγκριθεί για να διεξάγει διεθνείς διαγωνισμούς υψηλού επιπέδου σύμφωνα με τους κανόνες CIK-FIA. Η διαδρομή συνδυάζει τις αγαπημένες γωνίες της Formula 1 του Αλόνσο.

Αγωνιστικά ρεκόρ[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύνοψη καριέρας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σεζόν Κατηγορία Όνομα ομάδας Αγώνες Pole positions Νίκες Πόντοι Τελική θέση
1999 Euro Open by Nissan Campos Motorsport 15 9 6 164 1ος
2000 International Formula 3000 Team Astromega 9 1 1 17 4ος
2001 Φόρμουλα 1 European Minardi F1 Team 17 0 0 0 23ος
2002 Φόρμουλα 1 Mild Seven Renault F1 Team Δοκιμαστής
2003 Φόρμουλα 1 Mild Seven Renault F1 Team 16 2 1 55 6ος
2004 Φόρμουλα 1 Mild Seven Renault F1 Team 18 1 0 59 4ος
2005 Φόρμουλα 1 Mild Seven Renault F1 Team 19 6 7 133 1ος
2006 Φόρμουλα 1 Mild Seven Renault F1 Team 18 6 7 134 1ος
2007 Φόρμουλα 1 Vodafone McLaren Mercedes 17 2 4 109 3ος
2008 Φόρμουλα 1 ING Renault F1 Team 18 0 2 61 5ος
2009 Φόρμουλα 1 ING Renault F1 Team 15 1 0 26 9ος
2010 Φόρμουλα 1 Scuderia Ferrari Marlboro 19 2 5 252 2ος
2011 Φόρμουλα 1 Scuderia Ferrari 19 0 1 257 4ος
2012 Φόρμουλα 1 Scuderia Ferrari 20 2 3 278 2ος
2013 Φόρμουλα 1 Scuderia Ferrari 19 0 2 242 2ος
2014 Φόρμουλα 1 Scuderia Ferrari 19 0 0 161 6ος
2015 Φόρμουλα 1 Scuderia Ferrari 18 0 0 11 17ος
2016 Φόρμουλα 1 McLaren-Honda 20 0 0 54 10ος
2017 Φόρμουλα 1 McLaren-Honda 19 0 0 17 15ος
IndyCar Series McLaren-Honda-Andretti 1 0 0 47 29ος
2018 Φόρμουλα 1 McLaren-Renault 20 0 0 50 11ος
WeatherTech SportsCar Championship United Autosports 1 0 0 18 58ος
2018-19 FIA World Endurance Championship Toyota Gazoo Racing 6 4 3 135 1ος*
2019 WeatherTech SportsCar Championship Konica Minolta Cadillac 1 0 1 35 1ος*
  • *Σεζόν σε εξέλιξη.

Αποτελέσματα Euro Open by Nissan[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

(Οι αγώνες σε bold υποδεικνύουν Pole Position) (Οι αγώνες σε italics υποδεικνύουν ταχύτερο γύρο)

Χρονιά Ομάδα 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 Θέση Πόντοι
1999 Campos Motorsport ALB 1
Εγκ.
ALB 2
1
JER 1
Εγκ.
JER 2
JAR 1
Εγκ.
JAR 2
1
MNZ 1
Εγκ.
MNZ 2
Εγκ.
JAR 1
1
JAR 2
Εγκ.
DON 1
1
DON 2
1
CAT 1
7
CAT 2
1
VAL 1
2
VAL 2
1
1ος 164

Αποτελέσματα International Formula 3000[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Ομάδα 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Θέση Πόντοι
2000 Team Astromega IMO
9
SIL
CAT
15
NÜR
Εγκ.
MON
8
MAG
Εγκ.
A1R
6
HOC
Εγκ.
HUN
2
SPA
1
4ος 17

Αποτελέσματα Φόρμουλα 1[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

(Οι αγώνες σε bold υποδεικνύουν Pole Position) (Οι αγώνες σε italics υποδεικνύουν ταχύτερο γύρο)

Χρονιά Ομάδα Σασί Κινητήρας 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 Θέση Πόντοι
2001 European Minardi F1 Team Minardi PS01 European (Cosworth)
3.0 V10
AUS
12
ΜAL
13
BRA
Εγκ.
SMR
Εγκ.
ESP
13
AUT
Εγκ.
MON
Εγκ.
CAN
Εγκ.
EUR
14
FRA
Εγκ.
GBR
16
GER
10
HUN
Εγκ.
BEL
Εγκ.
ITA
13
USA
Εγκ.
JPN
11
23ος 0
2003 Mild Seven Renault F1 Team Renault R23 Renault RS23 3.0 V10 AUS
7
MAL
3
BRA
3
SMR
6
ESP
2
AUT
Εγκ.
MON
5
CAN
4
EUR
4
FRA
Εγκ.
GBR
Εγκ.
GER
4
HUN
1
ITA
8
USA
Εγκ.
JPN
Εγκ.
6ος 55
2004 Mild Seven Renault F1 Team Renault R24 Renault RS24 3.0 V10 AUS
3
MAL
7
BHR
6
SMR
4
ESP
4
MON
Εγκ.
EUR
5
CAN
Εγκ.
USA
Εγκ.
FRA
2
GBR
10
GER
3
HUN
3
BEL
Εγκ.
ITA
Εγκ.
CHN
4
JPN
5
BRA
4
4ος 59
2005 Mild Seven Renault F1 Team Renault R25 Renault RS25 3.0 V10 AUS
3
MAL
1
BHR
1
SMR
1
ESP
2
MON
4
EUR
1
CAN
Εγκ.
USA
DNS
FRA
1
GBR
2
GER
1
HUN
11
TUR
2
ITA
2
BEL
2
BRA
3
JPN
3
CHN
1
1ος 133
2006 Mild Seven Renault F1 Team Renault R26 Renault RS26 2.4 V8 BHR
1
MAL
2
AUS
1
SMR
2
EUR
2
ESP
1
MON
1
GBR
1
CAN
1
USA
5
FRA
2
GER
5
HUN
Εγκ.
TUR
2
ITA
Εγκ.
CHN
2
JPN
1
BRA
2
1ος 134
2007 Vodafone McLaren Mercedes McLaren MP4-22 Mercedes FO 108T 2.4 V8 AUS
2
MAL
1
BHR
5
ESP
3
MON
1
CAN
7
USA
2
FRA
7
GBR
2
EUR
1
HUN
4
TUR
3
ITA
1
BEL
3
JPN
Εγκ.
CHN
2
BRA
3
3ος 109
2008 ING Renault F1 Team Renault R28 Renault RS27 2.4 V8 AUS
4
MAL
8
BHR
10
ESP
Εγκ.
TUR
6
MON
10
CAN
Εγκ.
FRA
8
GBR
6
GER
11
HUN
4
EUR
Εγκ.
BEL
4
ITA
4
SIN
1
JPN
1
CHN
4
BRA
2
5ος 61
2009 ING Renault F1 Team Renault R29 Renault RS27 2.4 V8 AUS
5
MAL
11
CHN
9
BHR
8
ESP
5
MON
7
TUR
10
GBR
14
GER
7
HUN
Εγκ.
EUR
6
BEL
Εγκ.
ITA
5
9ος 26
Renault F1 Team SIN
3
JPN
10
BRA
Εγκ.
ABU
14
2010 Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F10 Ferrari 056 2.4 V8 BHR
1
AUS
4
MAL
13
CHN
4
ESP
2
MON
6
TUR
8
CAN
3
EUR
8
GBR
14
GER
1
HUN
2
BEL
Εγκ.
ITA
1
SIN
1
JPN
3
KOR
1
BRA
3
ABU
7
2ος 252
2011 Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari 150° Italia Ferrari 056 2.4 V8 AUS
4
MAL
6
CHN
7
TUR
3
ESP
5
MON
2
CAN
Εγκ.
EUR
2
4ος 257
Scuderia Ferrari GBR
1
GER
2
HUN
3
BEL
4
ITA
3
SIN
4
JPN
2
KOR
5
IND
3
ABU
2
BRA
4
2012 Scuderia Ferrari Ferrari F2012 Ferrari 056 2.4 V8 AUS
5
MYS
1
CHN
9
BHR
7
ESP
2
MON
3
CAN
5
EUR
1
GBR
2
GER
1
HUN
5
BEL
Εγκ.
ITA
3
SIN
3
JPN
Εγκ.
KOR
3
IND
2
ABU
2
USA
3
BRA
2
2ος 278
2013 Scuderia Ferrari Ferrari F138 Ferrari 056 2.4 V8 AUS
2
MYS
Εγκ.
CHN
1
BHR
8
ESP
1
MON
7
CAN
2
GBR
3
GER
4
HUN
5
BEL
2
ITA
2
SIN
2
KOR
6
JPN
4
IND
11
ABU
5
USA
5
BRA
3
2ος 242
2014 Scuderia Ferrari Ferrari F14 T Ferrari 059/3 1.6 V6 t AUS
4
MYS
4
BHR
9
CHN
3
ESP
6
MON
4
CAN
6
AUT
5
GBR
6
GER
5
HUN
2
BEL
7
ITA
Εγκ.
SIN
4
JPN
Εγκ.
RUS
6
USA
6
BRA
6
ABU
9
6ος 161
2015 McLaren Honda McLaren MP4-30 Honda RA615H 1.6 V6 t AUS MYS
Εγκ.
CHN
12
BHR
11
ESP
Εγκ.
MON
Εγκ.
CAN
Εγκ.
AUT
Εγκ.
GBR
10
HUN
5
BEL
13
ITA
18
SIN
Εγκ.
JPN
11
RUS
11
USA
11
MEX
Εγκ.
BRA
15
ABU
17
17ος 11
2016 McLaren Honda McLaren MP4-31 Honda RA616H 1.6 V6 t AUS
Εγκ.
BHR CHN
12
RUS
6
ESP
Εγκ.
MON
5
CAN
11
EUR
Εγκ.
AUT
Εγκ.
GBR
13
HUN
7
GER
12
BEL
7
ITA
14
SIN
7
MYS
7
JPN
16
USA
5
MEX
13
BRA
10
ABU
10
10ος 54
2017 McLaren Honda McLaren MCL32 Honda RA617H 1.6 V6 t AUS
Εγκ.
CHN
14
BHR
Εγκ.
RUS
Εγκ.
ESP
12
MON CAN
16
AZE
9
AUT
Εγκ.
GBR
Εγκ.
HUN
6
BEL
Εγκ.
ITA
17
SIN
Εγκ.
MYS
11
JPN
11
USA
Εγκ.
MEX
10
BRA
8
ABU
9
15ος 17
2018 McLaren Renault McLaren MCL33 Renault R.E.18 1.6 V6 t AUS
5
BHR
7
CHN
7
AZE
7
ESP
8
MON
Εγκ.
CAN
Εγκ.
FRA
Εγκ.
AUT
8
GBR
8
GER
Εγκ.
HUN
8
BEL
Εγκ.
ITA
Εγκ.
SIN
7
RUS
14
JPN
14
USA
Εγκ.
MEX
Εγκ.
BRA
17
ABU
11
11ος* 50*
2021 Alpine F1 Team A521 Renault E-Tech 20B

1.6 V6 t

Ret 10 8 17 13 6 8 9 10 7 4 11 6 8 6 16 Ret 9 9 3 13 8 10ος 81

Αποτελέσματα IndyCar Series[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Ομάδα Σασί Κινητήρας 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 Θέση Πόντοι
2017 McLaren-Honda-Andretti Dallara DW12 Honda STP
LBH
ALA
PHX
IMS
INDY
24
DET
DET
TXS
ROA
IOW
TOR
MDO
POC
GTW
WGL
SNM
29ος 47

Αποτελέσματα WeatherTech SportsCar Championship[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Ομάδα Σασί Κινητήρας 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Θέση Πόντοι
2018 United Autosports Ligier JS P217 Gibson GK428 4.2 L V8 DAY
13
SEB
LBH
MDO
DET
WGL
MOS
ELK
LGA
PET
58ος 18
2019 Konica Minolta Cadillac Cadillac DPi-V.R Cadillac 5.5 L V8 DAY
1
SEB
LBH
MDO
DET
WGL
MOS
ELK
LGA
PET
1ος* 35*

Αποτελέσματα FIA World Endurance Championship[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Χρονιά Ομάδα Σασί Κινητήρας 1 2 3 4 5 6 7 8 Θέση Πόντοι
2018-19 Toyota Gazoo Racing Toyota TS050 Hybrid Toyota 2.4 L Turbo V6 (Hybrid) SPA
1
LMS
1
SIL
Εγκ.
FUJ
2
SHA
2
SEB
1
SPA
LMS
1ος* 135*

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Thank you Fernando». Scuderia Ferrari. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2014. 
  2. «Fernando Alonso to make sensational return to F1 with Renault in 2021». F1. Formula One Administration. 8 Ιουλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 8 Ιουλίου 2020. 
  3. «Official --- Fernando Alonso Joins Ferrari for 2010». Motor Authority. 30 Σεπτεμβρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2009. 
  4. «La Nueva España :: Galería» (στα Ισπανικά). La Nueva España. 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Φεβρουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2007. 
  5. «The Hungarian Grand Prix 2003». Hungaroring Info. 24 August 2003. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2009-01-31. https://web.archive.org/web/20090131024847/http://www.hungaroinfo.com/formel1/results_2003_overview_en.htm. Ανακτήθηκε στις 2008-12-13. 
  6. «Alonso gets pole in Malaysia». Motoring.co.za. 23 March 2003. http://www.motoring.co.za/index.php?fSectionId=756&fArticleId=2453770. Ανακτήθηκε στις 2008-12-13. 
  7. «tough Sebastian Vettel at Monza». detiksport. 14 September 2008. http://www.detiksport.com/read/2008/09/14/231907/1005991/80/tangguhnya-vettel-di-monza. Ανακτήθηκε στις 2008-12-13. 
  8. 8,0 8,1 Urruty, Martín (26 November 2005). «De plebeyo a rey. Cómo llegó Alonso a ser el campeón más joven de la historia» (στα Spanish). ESPNdeportes. http://espndeportes.espn.go.com/news/story?id=367490. Ανακτήθηκε στις 30 July 2007. 
  9. «Fernando Alonso. Biography» (στα Ισπανικά). Biografías y Vidas. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2012. 
  10. «Fernando Alonso – Best Racer Formula 1 (F1) in the World». Ain Sport. 
  11. «2007 FIA Gala Awards Gallery». The Official Formula 1 Website. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2007. 
  12. «The girls in pole position». Mail on Sunday (Associated Newspapers): σελ. 34. 25 February 2007. 
  13. «Alonso confirms divorce». Planet F1. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Δεκεμβρίου 2011. 
  14. Young, Byron (22 May 2011). «Fernando Alonso returns to live in Spain». Daily Mirror (Trinity Mirror). http://www.mirror.co.uk/sport/motorsport/f1news/2011/05/22/fernando-alonso-returns-to-live-in-spain-115875-23149007/. Ανακτήθηκε στις 23 May 2011. 
  15. «Fernando Alonso biography, net worth, quotes, wiki, assets, cars, homes and more». Rich Files. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2014. 
  16. «Alonso has 'samurai' tattoo». MSN Sports. 26 Μαρτίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Μαΐου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2014. 
  17. «Fernando Alonso reveals his new tattoo». typicallyspanish.com. 2 Ιουνίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2014. 
  18. «Alonso, Fernando». f1complete.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2014. 
  19. «Fernando Alonso». f1db.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Σεπτεμβρίου 2005. Ανακτήθηκε στις 13 Σεπτεμβρίου 2007. 
  20. 20,0 20,1 20,2 20,3 20,4 «Who's Who: Fernando Alonso». F1Fanatic.co.uk. 2006. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2006. 
  21. «Brazilian GP – Sunday – Race Report». GrandPrix. 26 Σεπτεμβρίου 2005. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2013. 
  22. «Alonso in shock move to McLaren». formula1.com (Formula One Administration). 19 December 2005. http://www.formula1.com/news/headlines/2005/12/3888.html. Ανακτήθηκε στις 31 October 2010. 
  23. «Alonso Press Release». Vodafone McLaren Mercedes. 2 November 2007. http://www.mclaren.co.uk/mediaroom/information/pressreleases/alonso_release.php. Ανακτήθηκε στις 2 November 2007. [νεκρός σύνδεσμος]
  24. in.gr[νεκρός σύνδεσμος], Αλόνσο ο... ιππότης της νυχτερινής ασφάλτου, 28 Σεπτεμβρίου 2008.
  25. To Βήμα[νεκρός σύνδεσμος], Ο Αλόνσο στο πλευρό των διωκτών του Χάμιλτον, 14 Οκτωβρίου 2008.
  26. «Fernando Alonso | AUTO GRIP». autogrip.gr. Ανακτήθηκε στις 1 Μαΐου 2018. 
  27. Αγαπητός, Γιώργος (2018-11-10). «Επίσημο: Ο Fernando Alonso στο Indy 500 το 2019 - Autoblog.gr». Autoblog.gr. https://www.autoblog.gr/2018/11/10/epishmo-o-fernando-alonso-sto-indy-500-to-2019/. Ανακτήθηκε στις 2018-11-25. 
  28. «The Coulthard-Alonso incident». www.grandprix.com (στα Αγγλικά). 1 Ιουλίου 2003. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2018. 
  29. «The Official Formula 1 Website». 21 Ιουνίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2009. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)
  30. Autosport.com. «Autosport». www.gpupdate.net (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2018. 
  31. Autosport.com. «Autosport». www.gpupdate.net (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2018. 
  32. Goren, Biranit. «Alonso demoted to sixth in Hungary - F1 - Autosport» (στα αγγλικά). Autosport.com. http://www.autosport.com/news/report.php/id/61370. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28. 
  33. «Alonso punished for Hamilton move» (στα αγγλικά). 2007-08-05. http://news.bbc.co.uk/sport2/hi/motorsport/formula_one/6929333.stm. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28. 
  34. Elizalde, Pablo. «Transcript highlights Dennis/Alonso row - F1 - Autosport» (στα αγγλικά). Autosport.com. http://www.autosport.com/news/report.php/id/62548. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28. 
  35. «The Times & The Sunday Times» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2018. 
  36. «Rob Smedley» (στα αγγλικά). Wikipedia. 2018-11-28. https://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Rob_Smedley&oldid=871005151. 
  37. «The Times & The Sunday Times» (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2018. 
  38. «Alonso switches helmet design and supplier - F1technical.net» (στα αγγλικά). https://www.f1technical.net/news/14016. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28. 
  39. «Alonso changes the design and the brand of your helmet: Schuberth to Arai | Most Reliable Car Brands». www.mostreliablecarbrands.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2018. 
  40. «Alonso rings the Bell with new head protection» (στα αγγλικά). F1i.com. 2017-02-21. http://en.f1i.com/news/89539-alonso-rings-bell-new-head-protection.html. Ανακτήθηκε στις 2018-11-28. 
  41. «Fernando Alonso opens museum in Asturias - FormulaSpy». 29 Ιουνίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 2018. CS1 maint: Unfit url (link)