Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας
 Το σήμα της πρώτης τηλεοπτικής εκπομπής του ΕΙΡ, σχεδιασμένο από την Έλλη Σολομωνίδου - Μπαλάνου. | |
 Ο ραδιοθάλαμος του Ζαππείου, απ' όπου έγιναν οι πρώτες εκπομπές. | |
| Νομική μορφή | Δημόσιος φορέας ενημέρωσης |
|---|---|
| Προκάτοχος | Ανώνυμη Εταιρεία Ραδιοφωνικών Εκπομπών (Ραδιοφωνικός Σταθμός Αθηνών) |
| Διάδοχος | ΕΙΡΤ (1970-1975) |
| Ίδρυση | 15 Ιουνίου 1945 |
| Διάλυση | 10 Δεκεμβρίου 1970 |
| Αιτία διάλυσης | μετατροπή και μετονομασία σε Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας Τηλεοράσεως |
| Έδρα | Ζάππειο, Αθήνα Μουρούζη 16 και Ρηγίλλης 4, Αθήνα (διοικητικές υπηρεσίες), Ελλάδα |
| Συντεταγμένες | 37°58′17″N 23°44′11″E |
| δεδομένα () | |
Το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας (ΕΙΡ) ήταν ο κρατικός φορέας που διαχειρίστηκε την ελληνική κρατική ραδιοφωνία (αρχικά), και την κρατική τηλεόραση (στη συνέχεια).
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι προκάτοχοι του ΕΙΡ, που διαχειρίστηκαν την κρατική ραδιοφωνία (συγκεκριμένα τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών) ήταν η Υπηρεσία Ραδιοφωνικών Εκπομπών η οποία συστάθηκε στις 7 Σεπτεμβρίου του 1936[1] και η Ανώνυμη Εταιρεία Ραδιοφωνικών Εκπομπών (1941-1945). Μετά την Απελευθέρωση, η ΑΕΡΕ θεωρήθηκε όργανο δωσιλογισμού και υπήρξε η ανάγκη αντικατάστασής της, ωστόσο με το ξέσπασμα του Εμφυλίου, παρέμεινε σε λειτουργία, μέχρι το 1945.
Ίδρυση του ΕΙΡ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Εθνικό Ίδρυμα Ραδιοφωνίας ιδρύθηκε με την Συντακτική Πράξη 54/1945[2] δια της οποίας και περιήλθε στην κυριότητά του όλη η περιουσία της τότε ΑΕΡΕ. Με την ίδια συντακτική πράξη το ΕΙΡ αποτελούσε Οργανισμό Δημοσίου Δικαίου που υπήχθη στον έλεγχο του πρώην Υπουργείου Τύπου, ενώ το τεχνικό τμήμα στο τότε Υπουργείο Συγκοινωνιών και Δημοσίων Έργων (Διεύθυνση Τηλεπικοινωνιών).
Διοίκηση και Υπηρεσίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Διοίκηση του ιδρύματος ασκούνταν από το Διοικητικό Συμβούλιο του οποίου κύριο εκτελεστικό όργανο ήταν ο Γενικός Διευθυντής που προΐστατο όλων των διευθύνσεων και υπηρεσιών. Επίσης συγκροτούνταν από την Κεντρική Υπηρεσία, τις Εξωτερικές Υπηρεσίες Αθηνών και τις Εξωτερικές Υπηρεσίες Επαρχιών.
Κεντρική Υπηρεσία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η Κεντρική Υπηρεσία απαρτίζονταν από τις ακόλουθες 4 διευθύνσεις:
- Διεύθυνση εκπομπών και προγράμματος.
- Διεύθυνση Τεχνικών Υπηρεσιών.
- Διεύθυνση Διοικητικού.
- Υπηρεσία Γενικής Γραμματείας (που υπάγονταν απευθείας στον Γενικό Διευθυντή).
Εξωτερικές Υπηρεσίες Αθηνών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τις Εξωτερικές Υπηρεσίες Αθηνών συγκροτούσαν τα ακόλουθα συγκροτήματα και συνεργεία:
- Το Συγκρότημα Ραδιοφωνικών Θαλάμων Αθηνών (Ραδιοθάλαμοι Ζαππείου).
- Το Συγκρότημα Πομπών (Μπογιατίου και Λιοσίων).
- Το Κέντρο Λήψεως (για αναμετάδοση προγραμμάτων).
- Το Κέντρο Εκπαίδευσης τεχνικών, που αφορούσε ειδική σχολή εκπαίδευσης.
- Τα Εργαστήρια Μετρήσεων – Διακριβώσεων και Εφαρμογών, σκοπός των οποίων ήταν ο έλεγχος της σταθερότητας της συχνότητας των πομπών, οι έλεγχοι των μηχανημάτων των εγκαταστάσεων, μετρήσεις αγωγιμότητας εδάφους, και άλλες συναφείς μετρήσεις καθώς και συναρμολογήσεις και εγκαταστάσεις νέου εξοπλισμού.
- Τα Συνεργεία Βιομηχανικών Παρασίτων (Αθηνών και Πειραιώς) σκοπός των οποίων ήταν η ανίχνευση πηγών ραδιοφωνικών παρασίτων που προέρχονταν κυρίως από βιομηχανικές μονάδες και η μέτρηση της στάθμης αυτών.
Εξωτερικές Υπηρεσίες Επαρχιών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Τις Εξωτερικές Υπηρεσίες Επαρχιών συγκροτούσαν (1965) οι
- Σταθμοί Α' τάξεως: Ραδιοφωνικός Σταθμός Θεσσαλονίκης.
- Σταθμοί Β' τάξεως: Ραδιοφωνικός Σταθμός Κέρκυρας.
- Σταθμοί Γ' τάξεως: Ραδιοφωνικοί Σταθμοί Καβάλας, Κομοτηνής, Ρόδου και Χανίων.
- Σταθμοί Δ' τάξεως: στην κατηγορία αυτή υπάγονταν αυτόματοι σταθμοί αναμεταδόσεων, που διατηρούσαν μόνο φυλάκια, και τα
- Συνεργεία Βιομηχανικών Παρασίτων Επαρχιών (αντίστοιχα των Αθηνών).
Προσωπικό του ΕΙΡ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Προσωπικό του ΕΙΡ αποτελούσαν οι υπάλληλοι που διακρίνονταν σε μονίμους και σε συμβασιούχους, και οι συνεργάτες εκπομπών και προγράμματος που διακρίνονταν σε τακτικούς και έκτακτους, οι οποίοι δεν μπορούσαν να υπερβούν σε αριθμό τους 180, εκτός αν αυξάνονταν οι ώρες προγραμμάτων όπου δικαιολογούσε μέχρι 7 επιπλέον ανά πρόσθετη ώρα προγράμματος.
Στους συνεργάτες εκπομπών και προγράμματος περιλαμβάνονταν δημοσιογράφοι, λογοτέχνες, καλλιτέχνες, επιστήμονες, μεταφραστές κ.λπ. οι οποίοι αμείβονταν μηνιαία, ή ημερήσια ή κατ' αποκοπή.
Τομείς υπηρεσιών
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ραδιοφωνία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Επισήμως εγκαινιάστηκε στις 16 Ιουλίου 1945 και λειτούργησε στις εγκαταστάσεις από τις οποίες εξέπεμπε από το Μάιο του 1938. Οι εκπομπές του σταθμού παράγονταν στους ραδιοθαλάμους του Ζαππείου ενώ χρησιμοποιήθηκε η κεραία μεσαίων των Λιοσίων η οποία στήθηκε με την συνεργασία Ελλήνων τεχνικών και Γερμανών απεσταλμένων της Telefunken. Ωστόσο, οι ναζιστές Γερμανοί κατά την αποχώρησή τους ανατίναξαν τον ιστό της κεραίας, με το κόστος της επανενεργοποίησης να είναι μεγάλο. Σημαντικό ποσοστό του υλικοτεχνικού εξοπλισμού προέρχονταν από τις πολεμικές επανορθώσεις. Κατά την πρώτη περίοδο μετά την ίδρυση του σταθμού βασικός διοργανωτής του ιδρύματος ήταν ο στρατηγός Χριστόδουλος Τσιγάντες και σημαντικοί διευθυντές οι λογοτέχνες Στράτης Μυριβήλης και Οδυσσέας Ελύτης.
Το ηχητικό σήμα του ΕΙΡ
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Από την πρώτη κιόλας εκπομπή του ραδιοσταθμού, χρησιμοποιήθηκε το σήμα του «Τσοπανάκου»,[3] μια ειδική σύνθεση με φλογέρα και κουδούνια, εξαιρετικά χαρακτηριστική μέχρι σήμερα. Ακολουθούσε ο εκφωνητής που άρθρωνε τη φράση «Ἐδῶ Ἀθῆναι».
Πρώτο Πρόγραμμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 1952, με τον εκσυγχρονισμό της ραδιοφωνίας, ο ραδιοφωνικός σταθμός του Ε.Ι.Ρ. διατηρώντας τον αμιγώς ενημερωτικό του προσανατολισμό μετεξελίχθηκε σε Πρώτο Πρόγραμμα, στη συνέχεια το 1987 λόγω της αναδιάρθρωσης των προγραμμάτων της ΕΡΤ σε ΕΡΑ1 και το 1997 σε μια κίνηση περαιτέρω αξιοποίησής του, και ενοποίησής του με την τηλεοπτική ΝΕΤ (πρώην ΕΤ2) σε ΝΕΤ 105.8. Τον Δεκέμβριο του 2012 μετεξελίχθηκε ξανά σε Πρώτο Πρόγραμμα ενώ στις 15 Σεπτεμβρίου 2025 μετονομάστηκε σε ΕΡΤnews Radio ενοποιώντας το με το ΕΡΤnews.
Επαρχιακοί ραδιοφωνικοί σταθμοί
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Μετά την ομαλοποίηση της λειτουργίας του ραδιοφωνικού σταθμού του ΕΙΡ στην Αθήνα, άρχισε η ίδρυση ραδιοφωνικών σταθμών και στην επαρχία. Το 1947 το ΕΙΡ αγοράζει τον εξοπλισμό του σταθμού Θεσσαλονίκης του Χρίστου Τσιγγιρίδη που είχε ξεκινήσει τις εκπομπές στην πόλη 20 χρόνια νωρίτερα. Το ΕΙΡ εγκαθιστά νέο ισχυρότερο πομπό, ενώ οι ραδιοθάλαμοι φιλοξενούνται δίπλα στο στρατιωτικό θέατρο. Αρκετά χρόνια αργότερα οι πομποί μεσαίων του ΕΙΡ μεταφέρονται στην Περαία, όπου και παραμένουν έως σήμερα.
Μια σειρά μικρών τοπικών ραδιοφωνικών σταθμών άρχισε να ιδρύεται στις πόλεις της επαρχίας, που μαζί με τους αντίστοιχους της ΥΕΝΕΔ απετέλεσαν το μετέπειτα δίκτυο της Ελληνικής Ραδιοφωνίας. Ραδιοφωνικός σταθμός υφίσταται μετεμφυλιακά και στη Μακρόνησο, λόγω του γεγονότος ότι η Μακρόνησος ήταν στρατόπεδο πολιτικών εξορίστων.[4]
Δεύτερο Πρόγραμμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στις 11 Μαΐου 1952 ξεκίνησε το Δεύτερο Πρόγραμμα ως μια προσπάθεια εναλλακτικού ψυχαγωγικού προγράμματος, συμπληρωματικού προς το πρώτο πρόγραμμα. Αρχικά εξέπεμψε στους 666 χιλιόκυκλους στα 451 μέτρα, ενώ με το πέρασμα των χρόνων η συχνότητα άλλαξε στους 1386 στα μεσαία και στους 93.6 MHz στα FM. Το 1987 μετονομάζεται σε ΕΡΑ 2 για να επαναφερθεί μετά από δεκαετία (το 1997) το παλιό του όνομα.[5]
Τρίτο Πρόγραμμα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το Τρίτο Πρόγραμμα βγήκε στον αέρα στις 19 Σεπτεμβρίου του 1954, με πρωτοβουλία του Διονυσίου Ρώμα. Ο σταθμός είχε ως κύριο πρόγραμμα εκπομπές με κλασική μουσική, ενώ γνώρισε σημαντική άνθηση την περίοδο που επικεφαλής βρίσκονταν ο Μάνος Χατζιδάκις.
Τηλεόραση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο πειραματικός σταθμός τηλεοράσεως
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στις 23 Φεβρουαρίου 1966 πραγματοποιήθηκε η πρώτη, δίωρης διάρκειας, δοκιμαστική εκπομπή του πειραματικού τηλεοπτικού σταθμού,[6] με πρώτο διευθυντή το Μιχάλη Γιαννακάκο. Άλλα πρόσωπα που συνεργάσθηκαν ήταν οι: Βασίλης Ασλανίδης, Μιχάλης Ψαλλίδας, Θαλής Καρατζάς, Άρης Στασινόπουλος, Τάκης Τσίρος, Γιώργος Δάμπασης, Έλλη Σολομωνίδου, Αντώνης Κ. Λάβδας, Γιώργος Κάρτερ και Γιώργος Ανεστόπουλος.[7]
Σύνδεσμοι και αναφορές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Αναγκαστικός Νόμος 95 (ΦΕΚ A 391/1936)» (PDF). Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 7 Σεπτεμβρίου 1936.
- ↑ «Συντακτική Πράξη 54 (ΦΕΚ A 152/1945)» (PDF). Εφημερίδα της Κυβερνήσεως. 15 Ιουνίου 1945.
- ↑ ο «τσοπανάκος», το σήμα της ΕΙΡΤ
- ↑ Κρητική Επιθεώρησις 22 Ιανουαρίου 1951 σελίδα 2 Το "Ραδιοπρόγραμμα"
- ↑ Κάρτερ, Γιώργος (2004). Ελληνική Ραδιοφωνία Τηλεόραση. Αθήνα: Καστανιώτης. σελ. 26. ISBN 960-03-3664-4.
- ↑ Έρχεται η τηλεόραση!, Ιστορικό Λεύκωμα 1966, σελ. 175, Καθημερινή (1997)
- ↑ Τατιάνα Γκρίτση Μιλλιέξ, «Το ξεκίνημα για την τηλεόραση. Ένα γράμμα της Τατιάνας Μιλλιέξ», Επιθεώρηση Τέχνης, τχ. 135, (Μάρτης 1966), σελ. 313
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εδώ Αθήναι... (Αρχείο της ΕΡΤ)- Θεμελίωση του νέου ραδιοφωνικού πομπού της Αθήνας από τον Υπουργό Προεδρίας της Κυβερνήσεως Παναγιώτη Σιφναίο (Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο)
