Φραντσέσκο Ερίτζο
| Φραντσέσκο Ερίτζο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 18 Φεβρουαρίου 1566[1] Βενετία |
| Θάνατος | 3 Ιανουαρίου 1646[1] Βενετία |
| Τόπος ταφής | San Martino, Venice |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
| Θρησκεία | Καθολικισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ιταλικά[2] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός[3] |
| Οικογένεια | |
| Οικογένεια | Οικογένεια Ερίτζο |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δόγης της Βενετίας (1631–1646) |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Φραντσέσκο Ερίτζο (Ιταλικά : Francesco Erizzo, Βενετία, 18 Φεβρουαρίου 1566 - Βενετία, 3 Ιανουαρίου 1646) ήταν ο 98ος Δόγης της Βενετίας (10 Απριλίου 1631 - 3 Ιανουαρίου 1646). Η ηγεμονία του έμεινε γνωστή στον τελευταίο της χρόνο με την έκρηξη του Μεγάλου Κρητικού Πολέμου με την Οθωμανική Αυτοκρατορία για τον έλεγχο στην Κρήτη, ο πόλεμος θα διατηρηθεί 24 χρόνια και θα κυριαρχήσει στην Γεωπολιτική πολιτική της Μεσογείου.
Ο Φραντσέσκο Ερίτζο καταγόταν από την Οικογένεια Ερίτζο, πατρίκιοι από την Ίστρια, δεν ήταν ιδιαίτερα πλούσιοι αλλά ακολούθησε λαμπρή σταδιοδρομία στην Δημοκρατία της Βενετίας. Διορίστηκε πρέσβης στον Φερδινάνδο Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, στον πάπα Ουρβανό Η΄ και Προβλεπτής σε πολλές Βενετσιάνικες πόλεις, δεν παντρεύτηκε ποτέ.[4]
Δόγης της Βενετίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εξελέγη Δόγης της Βενετίας (10 Απριλίου 1631) την εποχή που η επιδημία πανώλης την τριετία 1629 - 1631 είχε θανατώσει το ένα τρίτο του πληθυσμού της πόλης, ανάμεσα στα θύματα ήταν και ο προκάτοχος του Νικολό Κονταρίνι. Η εκλογή του έγινε με 41 ψήφους έναντι μιας αν και ο ιστορικός Κλαύδιος Ρεντίνα ανέφερε την εκλογή σαν άκυρη επειδή η μοναδική αντίπαλη ψήφος ανήκε στον Ρενιέρ Ζεν τον εχθρό του Τζοβάννι Α΄ Κορνέρ γνωστό για την ακαταλληλότητα του. Η μεγάλη έκρηξη της βουβωνικής πανώλης που έφερε την εποχή της εκλογής του 45.000 θύματα στάθηκε αιτία να ακυρωθούν τα μεγαλοπρεπή πανηγύρια που ακολουθούσαν πάντοτε στην Βενετία την εκλογή κάθε νέου δόγη, η πανώλη υποχώρησε τελικά τον Νοέμβριο του 1631. Ο προκάτοχος του Νικολό Κονταρίνι είχε ορκιστεί όταν περάσει η θανατηφόρα επιδημία να κτίσει εκκλησία αφιερωμένη στην Παναγία για να την ευχαριστήσει, η εκκλησία αυτή ήταν ο Καθεδρικός Ναός της Αγίας Μαρίας της Υγείας.
Πολιτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Φραντσέσκο Ερίτζιο γιόρτασε τα εγκαίνια της εκκλησίας με μεγαλοπρεπή παρέλαση στα Εισόδια της Θεοτόκου (21 Νοεμβρίου 1631) που ξεκινούσε από το προάστιο Σαν Μάρκο και κατέληγε στο προάστιο Ντορσοντούρο, η παρέλαση επαναλαμβάνεται την ίδια κάθε χρόνο μέχρι σήμερα. Την δεκαετία του 1630 επικρατούσε ειρήνη στην Δημοκρατία της Βενετίας, επεκτάθηκαν η Πραιτωρία και ο Ναός του Αγίου Κασσιανού, οικοδομήθηκε η πρώτη όπερα στην Ευρώπη (1637) και ακολούθησε το Θέατρο του Αγίου Μωυσή (1640).[5] Η ηρεμία που επικρατούσε διαταράχθηκε με τον "Α΄ Πόλεμο του Κάστρο" στον οποίο η Αγία Έδρα διεκδίκησε το Δουκάτο του Κάστρο που είχε υπό τον έλεγχο του το Δουκάτο της Πάρμα. Η Βενετία υποστήριξε το Δουκάτο της Πάρμας και στην ειρήνη που έκλεισε αργότερα (1644) το Δουκάτο του Κάστρο παρέμεινε στην Πάρμα.
Έκρηξη του Κρητικού Πολέμου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Ιωαννίτες Ιππότες λεηλάτησαν τον Σεπτέμβριο του 1644 ένα Γαλιόνι Τούρκων προσκυνητών για την Μέκκα, στην συνέχεια κατέφυγαν στο Βενετοκρατούμενο Ηράκλειο Κρήτης που ονομαζόταν "Χάνδακας". Ο Σουλτάνος Ιμπραήμ Α΄ κατηγόρησε την Βενετία σαν υπεύθυνη για την επίθεση και αποφάσισε να κατακτήσει την Κρήτη. Οι Οθωμανοί ξεκίνησαν την Πολιορκία του Χάνδακα (1645) που θα κρατήσει 24 χρόνια και θα ολοκληρωθεί με την Οθωμανική κατάκτηση ολόκληρης της Κρήτης. Ο δόγης Φραντσέσκο Ερίτζο ζήτησε την άδεια να διοριστεί αρχιστράτηγος εναντίον των Οθωμανών, έγινε παρά τις αντιρρήσεις του μελλοντικού δόγη Τζιοβάνι Πεζάρο. Ο Ερίτζο ξεκίνησε την συγκρότηση του στόλου του εναντίον των Τούρκων αλλά ήταν υπέργηρος 78 ετών και βαριά άρρωστος, πέθανε έναν μήνα μετά τον διορισμό του (3 Ιανουαρίου 1646).
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 (Αγγλικά) SNAC. w6xw8ntt. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb15342348h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 20 Μαρτίου 2015.
- ↑ https://books.google.it/books?id=2Gs5AAAAcAAJ&pg=PA93&dq=Adamo+di+Trautmannsdorf&hl=en&ei=7EytTc7iD4T4sgapoYDXDA&sa=X&oi=book_result&ct=result&redir_esc=y#v=onepage&q=Adamo%20di%20Trautmannsdorf&f=false
- ↑ Questa pax imperii è metaforicamente rappresentata in un fregio collocato nell'appartamento privato del doge Erizzo, a Palazzo Ducale, opera del pittore veronese Giovanni Battista Lorenzetti.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γερμανική Εθνική Βιβλιοθήκη, Κρατική Βιβλιοθήκη του Βερολίνου, Βαυαρική Κρατική Βιβλιοθήκη, Εθνική Βιβλιοθήκη της Αυστρίας: Gemeinsame Normdatei.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|