Όριο Μαστροπιέρο
| Όριο Μαστροπιέρο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 12ος αιώνας Βενετία |
| Θάνατος | 1192 Βενετία |
| Τόπος ταφής | Santa Croce |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός διπλωμάτης |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δόγης της Βενετίας (1178–1192) |
| Θυρεός | |
| |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Όριο Μαστροπιέρο (πέθανε στις 13 Ιουνίου 1192) ήταν Βενετός ευγενής που εξελέγη Δόγης της Βενετίας (1178 - 1192). Η εκλογή του έγινε από το "Συμβούλιο των Τεσσαράκοντα" (1178) αμέσως μετά την παραίτηση του Σεμπαστιάνο Τζιάνι. Είχε διατελέσει απεσταλμένος στη Σικελία (1175) με προορισμό να κλείσει ειρήνη με τον Γουλιέλμο Β΄ της Σικελίας.[1] Μετά τον θάνατο του δόγη Βιτάλε Β΄ Μιτσιέλ (1172) ήταν υποψήφιος διάδοχος αλλά υποχώρησε μπροστά στον Σεμπαστιάνο Τζιάνι που ήταν ηλικιωμένος και πλούσιος.[2]
Εκστρατεία στη Ζάρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το πιο αξιοσημείωτο γεγονός την εποχή του ήταν η επανάσταση στη Ζάρα απέναντι στη Δημοκρατία της Βενετίας με την υποστήριξη του Μπέλα Γ΄ της Ουγγαρίας. Δεν ανέλαβε δράση για πολύ χρόνο λόγω οικονομικών δυσκολιών όταν συγκέντρωσε τα απαιτούμενα δάνεια από τους υποτελείς του (1188) ξεκίνησε εκστρατεία στη Ζάρα για να καταπνίξει την επανάσταση. Η εκστρατεία ήταν σύντομη, ο Πάπας Γρηγόριος Η΄ τους διέταξε αμέσως να τη διακόψουν, η Γ΄ Σταυροφορία είχε ανακηρυχτεί και οι χριστιανοί στρατιώτες δεν είχαν την πολυτέλεια να σκοτώνονται μεταξύ τους.[3]
Θάνατος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Όριο Μαστροπιέρο αρρώστησε τον Μάιο του 1192, παραιτήθηκε από τη θέση του δόγη, αποσύρθηκε στο μοναστήρι του Σαν Κροκέ όπου και πέθανε (13 Ιουνίου 1192).[4] Τον διαδέχθηκε ο κορυφαίος δόγης Ενρίκο Ντάντολο.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Hodgson, Francis Cotterell (1901). The early history of Venice, from the foundation to the conquest of Constantinople, A.D. 1204. London: George Allen.
- Oliphant, Margaret (1887). The makers of Venice: doges, conquerors, painters, and men of letters. London: Macmillan.
- Smedley, Edward (1832). Sketches from Venetian History, Volume 1. London: John Murray.
- Queller, Donald E., & Madden, Thomas F. (1999). The Fourth Crusade: The Conquest of Constantinople. Pennsylvania: University of Pennsylvania Press.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|