Βιτάλε Καντιάνο
| Βιτάλε Καντιάνο | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Pietro I Candiano (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 10ος αιώνας |
| Θάνατος | 1018[1] Βενετία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Μαρία Καντιάνο |
| Γονείς | Πιέτρο Γ΄ Καντιάνο |
| Αδέλφια | Πιέτρο Δ΄ Καντιάνο |
| Συγγενείς | Βιτάλε Καντιάνο (ανιψιός) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δόγης της Βενετίας (978–979) |
| Θυρεός | |
 | |
Ο Βιτάλε Καντιάνο (Ιταλικά : Vitale Candiano, πέθανε το 979), 24ος Δόγης της Βενετίας (978 - 979) και τελευταίος Δόγης από την Οικογένεια Καντιάνο ήταν γιος του 22ου δόγη Πιέτρο Δ΄ Καντιάνο από την πρώτη του σύζυγο Γιοβανίτσια Καντιάνο.[2] Ο πατέρας του και ο μικρότερος ετεροθαλής αδελφός του Πιέτρο Ε΄ σκοτώθηκαν σε επανάσταση με εμπρησμό (976). Εξελέγη από την Συνέλευση Δόγης της Βενετίας αφού είχε δραπετεύσει στην Σαξονία όταν έγινε η επανάσταση εναντίον του πατέρα του, ο προκάτοχος του Πιέτρο Α΄ Ορσεόλο εγκατέλειψε την Βενετία για να γίνει μοναχός. Παραιτήθηκε ύστερα από 14 μήνες και τον διαδέχτηκε ο σύζυγος της ανιψιάς του. Η κόρη του Μαρία παντρεύτηκε τον Πιέτρο Β΄ Ορσεόλο.
Οι σχέσεις ανάμεσα στην Βενετία και την δύση ήταν άστατες, οι κάτοικοι της Βενετίας εξεγέρθηκαν και δολοφόνησαν τον Πιέτρο Δ΄ Καντιάνο που ήταν δεσποτικός ηγεμόνας αλλά τον υποστήριζε ο Όθων Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, με τον δεύτερο γάμο του απέκτησε δεσμούς με τον αυτοκράτορα και τον βασιλιά της Ιταλίας. Σε 14 μήνες μετά την εκλογή του ο Βιτάλε Καντιάνο παραιτήθηκε για λόγους υγείας, αποσύρθηκε στην μονή του Αγίου Ιλαρίωνος, πέθανε μόλις τέσσερις μέρες αργότερα και τάφηκε εκεί.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ gallica
.bnf .fr /ark: /12148 /btv1b8452271t /f1 .item .r= .zoom. - ↑ Dandolo, Andrea, et al. 1938. Chronica per extensum descripta (= Rerum italicarum scriptores 12.1). Bologna: Zanichelli, p. 500.
- ↑ Janet Sethre, The Souls of Venice, (McFarland & Co. Inc., 2003), 84.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Dandolo, Andrea, et al. 1938. Chronica per extensum descripta (= Rerum italicarum scriptores 12.1). Bologna: Zanichelli
- Janet Sethre, The Souls of Venice, (McFarland & Co. Inc., 2003)
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|