Πιέτρο Β΄ Ορσεόλο
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
| Πιέτρο Β΄ Ορσεόλο | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Pietro II Orseolo (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 961 Βενετία |
| Θάνατος | Σεπτέμβριος 1009 Βενετία |
| Τόπος ταφής | Βενετία |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
| Θρησκεία | Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Μαρία Καντιάνο |
| Τέκνα | Τζοβάννι Ορσεόλο Οττόνε Ορσεόλο Όρσο Ορσεόλο Βιτάλε Ορσεόλο Hicela Orseolo Domenico Orseolo |
| Γονείς | Πιέτρο Α΄ Ορσεόλο και Φελίτσια Μαλιπιέρο |
| Οικογένεια | Οικογένεια Ορσεόλο |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δόγης της Βενετίας (991–1009) |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Πιέτρο Β΄ Ορσέολο (Ιταλικά : Pietro II Orseolo, 961 - 1009), 26ος Δόγης της Βενετίας (991 - 1009) ήταν γιος του δόγη Πιέτρο Α΄ Ορσεόλο και της Φελίτσια Μαλιπιέρο. Ο Πιέτρο Β΄ θα ξεκινήσει μια λαμπρή περίοδο συνεχών κατακτήσεων για την Δημοκρατία της Βενετίας που θα διατηρηθεί περισσότερο από 500 χρόνια. Ανέκτησε την Δαλματία από τους Κροάτες και τους Ναρεντίνους, ελευθέρωσε την Βενετία από φορολογία 50 ετών, κατέκτησε τα νησιά Λάστοβο και Κόρτσουλα στις Δαλματικές ακτές και διεκδίκησε το Ντούμπροβνικ.
Συμμαχία με τον Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πιέτρο Β΄ Ορσέολο έκλεισε συνθήκη με τον Βυζαντινό αυτοκράτορα Βασίλειο τον Βουλγαροκτόνο, θα μετέφερε ο ίδιος τα Βυζαντινά στρατεύματα σε αντάλλαγμα με προνόμια των Βενετών εμπόρων στην Κωνσταντινούπολη.[1] Η δόγισσα σύζυγος του ήταν η Μαρία Καντιάνο.[2] Μετά από πολλά παράπονα κατοίκων στις πόλεις - κράτη της Δαλματίας (997) ο στόλος της Βενετίας υπό την ηγεσία του ίδιου του δόγη επιτέθηκε σε πειρατές από την Νερετβία στην Ανάληψη του 998. Ο Πιέτρο Β΄ πήρε τον τίτλο του Δούκα της Δαλματίας που τον παρέδωσε στον μεγαλύτερο γιο του Τζιοβάννι Ορσεόλο.
Κατάκτηση του Λάστοβο και της Κόρτσουλα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πιέτρο Β΄ Ορσέολο αναζήτησε ειρήνη ανάμεσα σε Κροάτες και Ναρεντίνους (9 Μαίου 1000), ήθελε να λήξει ο Κροάτο-Βουλγαρικός πόλεμος ώστε να προστατεύσει το εμπόριο της Βενετίας στις Δαλματικές ακτές. Με έξι πλοία έκαψε χωρίς δυσκολία τις ανατολικές ακτές της Αδριατικής, μονάχα οι Νερέτβιοι του αντιστάθηκαν οι οποίοι λεηλάτησαν αγαθά και 40 εμπόρους από το Ζαντάρ. Ο δόγης συνέλαβε 10 πλοία Νερέτβιων κοντά στο νησί Κάσα και μετέφερε θριαμβευτικά τα λάφυρα στο Σπλιτ. Οι Νερέτβιοι απεσταλμένοι ήρθαν και ζήτησαν απελευθέρωση των αιχμαλώτων, ο δόγης συμφώνησε μόνο αν οι αρχηγοί τους γονατίσουν μπροστά του, ζήτησε επίσης κατάργηση της φορολογίας και ελεύθερη διακίνηση των Βενετσιάνικων πλοίων στην Αδριατική Θάλασσα. Ο Πιέτρο Β΄ ελευθέρωσε όλους τους αιχμαλώτους εκτός από 6 Ναρεντίνους που τους κράτησε ομήρους, οι περισσότεροι Ναρεντίνοι υποτάχθηκαν. Οι κάτοικοι της Κόρτσουλας του κήρυξαν τον πόλεμο αλλά τελικά κατακτήθηκαν, το Λάστοβο που είχε την φήμη ότι ήταν ένα νησί παράδεισος για τους πειρατές εξακολουθούσε να αντιστέκεται. Ο Πιέτρο Β΄ διέταξε την εκκένωση της πρωτεύουσας του Λάστοβο, η αντίσταση εξακολουθούσε να υπάρχει αλλά τελικά το ισοπέδωσε.
Την ίδια εποχή που ο Πιέτρο Β΄ Ορσεόλο κατέκτησε το Λάστοβο ο Κροάτης βασιλιάς Σβετοσλάβ Σουρόνζα εκθρονίστηκε από τους αδελφούς του και δραπέτευσε στην Βενετία. Ο Στεφανος Α΄ της Κροατίας που ήθελε να ενισχύσει την θέση του παντρεύτηκε την κόρη του Πιέτρο Β΄ Τζοσελίν Ορσέολο, ο γιος τους Πέτερ Κρέζιμιρ Δ΄ θα γίνει βασιλιάς της Κροατίας (1059).
Κληρονόμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Πιέτρο Β΄ Ορσέολο παντρεύτηκε την Μαρία Καντιάνο, κόρη του Βιτάλε Καντιάνο και εγγονή του δόγη Πιέτρο Δ΄ Καντιάνο.[3] Τον διαδέχθηκε ο τρίτος γιος του Οττόνε Ορσεόλο που κυβέρνησε μέχρι την ανατροπή του (1026), εγγονός του ήταν ο Πιέτρο, βασιλιάς της Ουγγαρίας που βασίλευσε στην Ουγγαρία. Ο μικρότερος γιος του Ντομένικο Ορσέολο εγκαταστάθηκε στην Ραβέννα και έγινε ο γενάρχης της Οικογένειας Ορσίνι.
Θρύλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η μεγάλη μέρα της νίκης του εορτάζεται την ημέρα της Αναλήψεως στο Φέστα ντελλα Σένσα το αρχαιότερο φεστιβάλ της Βενετίας, απομνημονεύεται ο δόγης ενώ ο επίσκοπος του Σαν Πιέτρο ντι Καστέλο περνώντας μέσα από το Λίντο ευλογεί τα νερά για να έχουν καλή τύχη τα Βενετσιάνικα πλοία.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ J. Norwich, Byzantium: The Apogee, 257
- ↑ https://archive.org/stream/dogaressasofveni00stal#page/314/mode/2up
- ↑ https://archive.org/stream/dogaressasofveni00stal#page/314/mode/2up
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- J. Norwich, Byzantium: The Apogee
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|