Πιέτρο Γκραντενίγκο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πιέτρο Γκραντενίγκο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Pietro Gradenigo (Ιταλικά)
Γέννηση1251[1][2]
Βενετία
Θάνατος13  Αυγούστου 1311[3]
Βενετία
Χώρα πολιτογράφησηςΒενετική Δημοκρατία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΙταλικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Οικογένεια
ΣύζυγοςTommasina Morosini[4]
ΤέκναAnna Gradenigo[5]
ΓονείςΜάρκο Γκραντενίγκο[6]
ΣυγγενείςΓιάκοπο Α΄ ντα Καρράρα (γαμπρός)
ΟικογένειαΓκραντενίγκο
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΔόγης της Βενετίας (1289–1311)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πιέτρο Γκραντενίγκο (1251 - 13 Αυγούστου 1311) ήταν ο 49ος Δόγης της Βενετίας (1289 - 1311)

Δόγης της Βενετίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την εποχή που εξελέγη δόγης υπηρετούσε ως Ποντέστα του Κόπερ στην Ίστρια. Η Δημοκρατία της Βενετίας δέχτηκε ένα σκληρό χτύπημα όταν οι Μαμελούκοι κατέλαβαν την Άκρα, το τελευταίο οχυρό των Σταυροφόρων στους Αγίους Τόπους (1291). Από το 1294 ξέσπασε πόλεμος με την Δημοκρατία της Γένοβας και η Βενετία είχε σκληρές απώλειες : έχασε μια ναυμαχία, οι αποικίες της στην Κρήτη λεηλατήθηκαν και ο αυτοκράτορας Ανδρόνικος Β΄ Παλαιολόγος συνέλαβε πολλούς Βενετούς στην Κωνσταντινούπολη. Οι Βενετοί σε απάντηση κυρίευσαν τον Γαλατά και απείλησαν την αυτοκρατορική κατοικία στις Βλαχέρνες αλλά έχασαν ξανά στην Κόρτσουλα (1298). Οι δυο δημοκρατίες έκλεισαν μεταξύ τους ειρήνη (1299).

Ο δόγης Πιέτρο Γκραντενίγκο ήταν υπεύθυνος για την δημιουργία του "Μεγάλου Συμβουλίου της Βενετίας". Ο νέος νόμος που εισήλθε τον Φεβρουάριο του 1297 καθόρισε σαν μέλη των μελλοντικών συμβουλίων τους απογόνους των ευγενών που συμμετείχαν στο συμβούλιο την τετραετία 1293 - 1297. Η κίνηση αυτή μετέτρεψε την Δημοκρατία της Βενετίας σε ολιγαρχικό σύστημα αποκλείοντας την μεγάλη πλειοψηφία του λαού.

Αφορισμός από τον πάπα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την εποχή του Πιέτρο Γκραντενίγκο η Βενετία περιπλάκη σε πόλεμο με το Βατικανό για τον έλεγχο της Φερράρα (1308). Ο Πάπας Κλήμης Ε΄ αφόρισε την Βενετία (27 Μαρτίου 1309) και απαγόρευσε σε όλους τους χριστιανούς τις εμπορικές σχέσεις μαζί της. Η πολιτική του δόγη ήταν καταστροφική με αποτέλεσμα την δημιουργία ενός κινήματος με στόχο να τον εκθρονίσει υπό την ηγεσία του επαναστάτη Μπαζαμόντε Τιέπολο εγγονού του δόγη Λορέντζο Τιέπολο και άλλων μελών της αριστοκρατίας. Το πραξικόπημα απέτυχε (15 Ιουνίου 1310) και οι υποκινητές του τιμωρήθηκαν σκληρά. Το κίνημα του Τιέπολο στάθηκε αιτία για την δημιουργία του "Συμβουλίου των Δέκα" αρχικά σαν προσωρινό σώμα αλλά αργότερα ανέλαβε όλες τις εξουσίες στην Δημοκρατία. Ο Πιέτρο Γκραντενίγκο πέθανε την ίδια εποχή που η Δημοκρατία της Βενετίας βρισκόταν υπό θρησκευτική απαγόρευση (13 Αυγούστου 1311), οι τελετές της κηδείας δεν μπορούσαν να γίνουν και τάφηκε σε έναν απλό τάφο στο Μουράνο.[7]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε σε πρώτο γάμο την Τομασίνα Μοροζίνι με την οποία είχε μια κόρη την Άννα σύζυγο του Γιάκοπο Α΄ ντα Καρράρα και σε δεύτερο γάμο την Αγνή Ζανταρή.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • A History of Venice by John Julius Norwich, Penguin Books (page 200)

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πιέτρο Γκραντενίγκο
Γέννηση: 1251 Θάνατος: 13 Αυγούστου 1311
Βασιλικοί τίτλοι
Προκάτοχος
Τζοβάννι Ντάντολο
Δόγης της Βενετίας

1289 - 1311
Διάδοχος
Μαρίνο Τζόρτζι

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]