Εθνικός Πειραιώς (ποδόσφαιρο ανδρών)

       Αυτό το λήμμα αφορά το τμήμα ποδοσφαίρου ανδρών του Εθνικού Ο.Φ.Π.Φ.. Για τον αθλητικό σύλλογο, δείτε: Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς-Φαλήρου.

Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ.

Επίσημη επωνυμία	Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς Φαλήρου
Σύντομο όνομα	Εθνικός Πειραιώς
Προσωνύμιο	Κυανόλευκοι, Πινέζες
Ίδρυση	21  Νοεμβρίου 1923
Έδρα	Πειραιάς, Ελλάδα
Στάδιο	Δημοτικό γήπεδο Μοσχάτου, Μοσχάτο
Χρώματα	μπλε και λευκό
Μητρικός σύλλογος	Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς Φαλήρου
Πρόεδρος	Ιωάννης Πατλάκας
Προπονητής	Νίκος Παντέλης
Πρωτάθλημα	Γ΄ Εθνική
2024–25	Γ΄ Εθνική 4ος όμιλος, 2η θέση
Ιστότοπος	Επίσημος ιστότοπος
Πρώτη εμφάνιση Δεύτ. εμφάνιση
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
wikidata ()

Ο Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς Φαλήρου (Ε.Ο.Φ.Π.Φ.), εν συντομία Εθνικός Πειραιώς, είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο το οποίο εδρεύει στην Καστέλλα, συνοικία του Πειραιά και ιδρύθηκε στις 21 Νοεμβρίου 1923. Στο λογότυπο του απεικονίζεται μία μπλε ασπίδα με την επιγραφή «Εθνικός» και 5 μπλε και 4 λευκές κάθετες ρίγες, παραπέμποντας αρχικώς στη σημαία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού η οποία έπειτα καθιερώθηκε ως η επίσημη Σημαία της Ελλάδας, ενώ τα χρώματα του είναι το μπλε και το λευκό.

Το ανδρικό τμήμα ποδοσφαίρου του Εθνικού Ο.Φ.Π.Φ. αγωνίζεται στο τρίτο τη τάξει πρωτάθλημα της Γ΄ Εθνικής Κατηγορίας. Επίσημη αγωνιστική έδρα του αποτελεί το Δημοτικό Γήπεδο Μοσχάτου το οποίο έχει χωρητικότητα 900 θέσεων.

Αποτελεί ένα από τα πρώτα τμήματα που συστάθηκαν μετά την ίδρυση του σωματείου και μία από τις ιστορικότερες ποδοσφαιρικές ομάδες της Ελλάδας, έχοντας την 10η θέση όλων των εποχών σε επίπεδο συμμετοχών και νικών στην Α΄ Εθνική (1959/60-2024/25) παρά το γεγονός ότι έχει να αγωνιστεί στην πρώτη κατηγορία από τη περίοδο 1998–99. Συγκεκριμένα έχει 49 συνολικά παρουσίες στην πρώτη εθνική κατηγορία από το 1928 (1.351 αγώνες), (οι 35 είναι συνεχόμενες από την περίοδο 1955–56 μέχρι την περίοδο 1989–90) και 432 νίκες.

Αξίζει να σημειωθεί ότι τις αγωνιστικές περιόδους 1964–65, 1965–66 ο Εθνικός είχε τη μεγαλύτερη μέσο όρο προσέλευση εκτός των τριών μεγάλων ομάδων του ΠΟΚ. Συγκεκριμένα το 1964–65 είχε 11.454 και το 1965–66, 8.889 μέσο όρο εισιτηρίων. Ο μεγαλύτερος μέσος όρος του Εθνικού στην Α΄ Εθνική ήρθε το 1974–75 όπου ήταν για άλλη μια φορά στην πεντάδα των ομάδων με τους μεγαλύτερους μέσους όρους. Ο Εθνικός εκείνη τη χρονιά είχε 14.189 εισιτήρια στην καλύτερη πορεία του από το 1959 και μετά όταν και κατέλαβε την 4η θέση στο πρωτάθλημα. Στην πεντάδα των εισιτηρίων ο Εθνικός βρέθηκε επίσης το 1971–72, 1972–73, 1975–76.

Επίσης έχοντας κατακτήσει το δεύτερο στην ιστορία Κύπελλο Ελλάδας την αγωνιστική περίοδο 1932–33, ο Εθνικός αποτελεί μία από τις συνολικά 11 ομάδες που έχουν κατακτήσει τίτλο Πανελληνίου πρωταθλήματος/Α΄ Εθνικής ή Κυπέλλου Ελλάδος. Η ομάδα έχει τερματίσει δεύτερη στα πανελλήνια πρωταθλήματα του 1928 και του 1956 ενώ την περίοδο 1935, ανακηρύχθηκε Πρωταθλήτρια Νότου τερματίζοντας πάνω από Παναθηναϊκό, Ολυμπιακό, Απόλλωνα Σμύρνης, Α.Ε.Κ. και Γουδή. Παρόλα αυτά δεν διεξήχθη η τελική φάση λόγω ματαίωσης του πρωταθλήματος μετά από απόφαση της Ε.Π.Ο. με τον Εθνικό έτσι να χάνει την ευκαιρία να διεκδικήσει το πρωτάθλημα. Άλλο ένα πρωτάθλημα «στερήθηκε» ο Εθνικός την σεζόν 1956–57 όπου η ομάδα πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος ήταν πρωτοπόρος και έπειτα τιμωρήθηκε από την Ε.Π.Ο. πριν τον καθοριστικό αγώνα με τον Ολυμπιακό για «επαγγελματισμό».

Ο Εθνικός έχει τερματίσει τέταρτος το 1932 και το 1975, πέμπτος το 1963, έκτος το 1936, 1957, 1961, 1968, 1973 και έβδομος το 1931, 1959, 1966, 1967, 1976, 1978, 1980, 1981, 1988. Στο ισχυρό Πρωτάθλημα Νότου (που εφαρμόστηκε το 1933, 1934, 1935, 1939, 1940) τερμάτισε τρίτος το 1934, 1939 και τέταρτος το 1933 και το 1940.

Στο Κύπελλο Ελλάδος, πέρα από την κατάκτηση του τίτλου το 1933, έχει φτάσει επτά φορές μέχρι τα ημιτελικά και εννέα φορές μέχρι τα προημιτελικά. Συνολικά με 17 συμμετοχές στην φάση των προημιτελικών και μετά, αποτελεί μια από τις ομάδες με την καλύτερη παρουσία στην ιστορία του θεσμού.

Πρώτος και ιστορικός αντίπαλος του Εθνικού αποτελεί ο Ολυμπιακός στο λεγόμενο «πειραϊκό ντέρμπι» ενώ έχει έντονη αντιπαλότητα από τα μεταπολεμικά χρόνια και με την Προοδευτική. Πολλοί παίκτες του Εθνικού βοήθησαν την Μικτή Πειραιώς να κατακτήσει το Κύπελλο πόλεων ποδοσφαίρου ανδρών 11 φορές από το 1924 ως το 1957.

Κατά την περίοδο του Δημήτρη Καρέλλα, η ομάδα απέκτησε το προσωνύμιο "εφοπλιστές".

Ιστορία

Περίοδος 1925–1959

1925–1932

Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Αθλητική Κυριακή" της 26ης Μαρτίου 1933 με τον κυπελλούχο Ελλάδας, Εθνικό Πειραιώς.

Ο Κυπελλούχος Ελλάδας το 1933, Εθνικός Πειραιώς.

Ο Εθνικός υπήρξε ένα από τα ιδρυτικά σωματεία της Ε.Π.Σ. Πειραιώς, στα πρωταθλήματα της οποίας ήταν βασικός πρωταγωνιστής. To 1926 και μεσούσης της περιόδου 1925–26 oι διοικούντες του Εθνικού βλέποντας τις διαρκώς ευνοϊκές διαιτησίες προς τον έτερο μεγάλο του Πειραιά Ολυμπιακό, αποφάσισαν ν' αποσχιστούν από την Πειραϊκή Ένωση και να δημιουργήσουν δική τους λίγκα μαζί με άλλα ανεξάρτητα σωματεία που ιδρύθηκαν σε διάφορες συνοικίες του Πειραιά, ονόματι Σύνδεσμος Ποδοσφ. Σωματείων Πειραιώς, για να επιστρέψει όμως άμεσα την αγωνιστική περίοδο 1926–27.

Στο διάστημα που συμμετείχε κατέκτησε τρία πρωταθλήματα Πειραιά, το 1928, 1929 και 1939, ενώ καταλάμβανε μόνιμα τη δεύτερη θέση τις υπόλοιπες περιόδους, με εξαίρεση τις περιόδους 1947, 1948, 1957 και 1958. Στο πρωτάθλημα Πειραιά του 1929 ο Εθνικός ανακηρύχθηκε συμπρωταθλητής με τον Ολυμπιακό, αν και το παιχνίδι που θα έκρινε τον πρωταθλητή διακόπηκε από εισβολή οπαδών του Ολυμπιακού στο 80' και ενώ ο Εθνικός προηγούνταν 2–1. Είχαν προηγηθεί δύο νίκες του ΟΣΦΠ (2–0, 4–3), δύο νίκες του Εθνικού (1–0, 4–2) και μία ισοπαλία 3–3.

Επίσης στο πρωτάθλημα του 1935, όπου πρωταγωνιστούσαν ο Εθνικός και ο Ολυμπιακός δεν ολοκληρώθηκε, επειδή η ΕΠΣΠ θεώρησε ότι δεν υπάρχει νόημα να συνεχιστεί, θεωρώντας ότι και οι δυο ομάδες θα φτάσουν στην τελική φάση του Πρωταθλήματος Νότου, ανακηρύσσοντας τους ανεπίσημα αυτήν την φορά, πάλι συμπρωταθλητές.

Ο Εθνικός υπήρξε ένας από τους κύριους πρωταγωνιστές των πρώτων πανελλήνιων πρωταθλημάτων της ΕΠΟ. Στο πρώτο πρωτάθλημα που διοργανώθηκε την περίοδο 1927–28 συμμετείχε ως πρωταθλητής Πειραιά, χάνοντας τελικά το πρωτάθλημα από τον Άρη. Την επόμενη χρονιά (1928–29) κέρδισε πάλι τη συμμετοχή του στο πανελλήνιο πρωτάθλημα, όμως η διοργάνωση δεν διεξήχθη.

Την περίοδο 1930–31 αγωνίστηκε ξανά στο πανελλήνιο πρωτάθλημα όπου με απολογισμό 2–3–9 κατέλαβε την έβδομη θέση ανάμεσα σε οκτώ ομάδες και έπαιξε αγώνες κατάταξης με ομάδα της Ένωσης στην οποία ανήκει κάθε ομάδα που απειλείται με υποβιβασμό, στην συγκεκριμένη περίπτωση ο Εθνικός αγωνίστηκε σε διπλούς αγώνες (νίκη 3–2 και ισοπαλία 1–1) με την Άμυνα Κοκκινιάς που ήταν πρωταθλήτρια ΕΠΣ Πειραιά.

Την επόμενη σεζόν 1931–32 ο Εθνικός θα κάνει καλύτερη σεζόν και θα τερματίσει τέταρτος ανάμεσα σε οκτώ ομάδες ενώ στην τριπλή ισοβαθμία με Ηρακλή και Ολυμπιακό, βγαίνει κερδισμένος και μαζί με τον Ηρακλή θα στείλουν τον περσινό πρωταθλητή Ολυμπιακό σε μπαράζ παραμονής. Αξίζει αναφοράς το γεγονός ότι ο Εθνικός δυσκόλεψε αρκετά τον πρωταθλητή και πολύ ισχυρό Άρη καθώς έχασε στη Θεσσαλονίκη με 2–1 (ο Άρης πανίσυχρος στην έδρα του είχε επικρατήσει με 7–0 του Παναθηναϊκού, 6–1 του Απόλλωνα Αθ., 7–3 του Ηρακλή και 3–0 της ΑΕΚ) ενώ στο Ποδηλατοδρόμιο απέσπασε ισοπαλία 1–1. Εκτός από τις νίκες με Ολυμπιακό (1–0) και ΠΑΟΚ (2–0), ξεχώρισε ιστορικός θρίαμβος επί της ΑΕΚ με 6–0.

Την επόμενη σεζόν 1932–33, το πρωτάθλημα διαφοροποιείται και θα διεξαχθεί με τη μορφή Πρωταθλήματος Νότου και Βορρά. Ο Εθνικός αγωνιζόμενος με τους Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Απόλλων Σμύρνης θα τερματίσει 4ος πάνω από τον Παναθηναϊκό αλλά δε θα προχωρήσει στη διεκδίκηση πρωταθλήματος με τους προκριθέντες από τον βόρειο όμιλο.

Κύπελλο 1932–33

Σημαντικότερη στιγμή στην ιστορία του Εθνικού υπήρξε η κατάκτηση του κυπέλλου το 1933, παίζοντας στον τελικό με τον περσινό φιναλίστ του κυπέλλου και περσινό πρωταθλητή Ελλάδος Άρη. Η έδρα του τελικού ήταν να διεξαχθεί στο γήπεδο του Παναθηναϊκού (το μεγαλύτερο της Ελλάδας) αλλά με αντίδραση των Θεσσαλονικέων, πραγματοποιήθηκε κλήρωση από την οποία προέκυψε ως έδρα του τελικού το παλιό γήπεδο του Άρη (Λεωφόρος Στρατού). Ο Εθνικός απέσπασε ισοπαλία 2–2 στην παράταση (1–1 καν. διάρκεια) και ενώ δεν υπήρχε η διαδικασία των πέναλτι, τον κέρδισε με 2–1 στον επαναληπτικό που διεξήχθη στο γήπεδο της Λεωφόρου Αλεξάνδρας ανήμερα της εθνικής επετείου της 25ης Μαρτίου. Η ενδεκάδα που κατέκτησε το τρόπαιο ήταν: Γιάννης Χέλμης, Βαγγέλης Χέλμης, Νίκος Τσιριτάκης, Δημήτρης Ζουρντός, Π. Τσιριτάκης, Δεληγιώργης, Κωνσταντουδάκης, Μπoυρλετίδης, Αλεξόπουλος, Λαπατός, Ζαντιώτης. Σκόρερ για την ομάδα του Εθνικού στον επαναληπτικό ήταν ο Ι. Τσιριτάκης στο 54' και ο Αλεξόπουλος στο 55' Ο πρώτος τελικός του 1933 αποτελεί μέχρι και σήμερα την μοναδική φορά που ομάδα του Λεκανοπεδίου αγωνίστηκε στον τελικό με ομάδα της Θεσσαλονίκης στη Θεσσαλονίκη.

Ο Εθνικός στην πορεία του προς τον τελικό απέκλεισε στον πρώτο γύρο την Άμυνα Κοκκινιάς άνευ αγώνα, την τότε περσινή κυπελλούχο Α.Ε.Κ. (ισοπαλία 1–1 εκτός, νίκη 1–0 στον επαναληπτικό), τον Απόλλωνα Σμύρνης με 2–1 ενώ στα ημιτελικά απέκλεισε τον Ο.Σ.Φ.Π. (που είχε αποκλείσει με 1–6 τον Π.Α.Ο. νωρίτερα στα προημιτελικά) με 2–1.

1934–1940

Τη σεζόν 1933–34, ο Εθνικός μαζί με τον Ολυμπιακό προκρίνονται μέσω του πρωταθλήματος Πειραιά στον νότιο όμιλο του πρωταθλήματος Ελλάδος όπου ο Εθνικός τερμάτισε τρίτος σε έξι ομάδες και στο –3 από τον Ολυμπιακό που πήρε το εισιτήριο για τους διπλούς τελικούς πρωταθλήματος με τον πρωταθλητή Βορρά. Ξεχώρισαν πάντως οι νίκες με 3–1 απέναντι στο Γουδί, 3–2 επί του Ολυμπιακού, 2–0 επί του Απόλλων Σμύρνης, 3–2 και 2–0 επί της ΑΕΚ.

Την περίοδο 1934–35 αναδείχθηκε πρωταθλητής του νοτίου ομίλου με την καλύτερη διαφορά τερμάτων (35–15) από Παναθηναϊκό (24–11) και Ολυμπιακό (23–13), κερδίζοντας τη συμμετοχή του στον τελικό του πρωταθλήματος με αντίπαλο τον Άρη. Ο τελικός όμως δεν διεξήχθη με αιτιολογία την καλύτερη προετοιμασία της Εθνικής ομάδας για το 4ο Βαλκανικό Κύπελλο και έπειτα από μεγάλες καθυστερήσεις στην απόφαση της ΕΠΟ αφού είχε κάνει ένσταση ο Ολυμπιακός για συμμετοχή του στην τελική φάση ισχυριζόμενος ισοβαθμία, στερώντας έτσι από τον Εθνικό την ευκαιρία να διεκδικήσει ένα πρωτάθλημα. Ξεχώρισαν από πλευράς αποτελεσμάτων οι νίκες ρεκόρ επί της έκπληξης του ομίλου, ομάδας του Γουδί που είχε αποσπάσει ισοπαλία από τον Ολυμπιακό (1–1) ενώ είχε επικρατήσει της ΑΕΚ (3–1) και του Απόλλων Σμύρνης (3–2). Ο Εθνικός επικράτησε του ΣΠ Γουδί με 9–1 και 1–11 εκτός (μεγαλύτερη εκτός έδρας νίκη και μεγαλύτερο ενεργητικό τερμάτων στην ιστορία του πανελληνίου πρωταθλήματος), του Παναθηναϊκού στη Λεωφόρο με 1–2, της ΑΕΚ με 5–1 και 1–2, και του Απόλλωνα με 2–1.

Τη σεζόν 1935–36, οι κυανόλευκοι τερματίζουν έκτοι σε οκτώ ομάδες. Ξεχώρισαν οι νίκες με 0–6 επί του Ηρακλή στη Θεσσαλονίκη, 2–3 επί του Άρη ξανά εκτός έδρας, του ΠΑΟΚ με 5–2 στο Ν. Φάληρο και επί της ΑΕΚ με 1–0, ενώ πρώτος σκόρερ σε ισοβαθμία αναδεικνύεται ο Κώστας Χούμης. Ο Χούμης είχε αναδειχθεί και την προηγούμενη σεζόν πρώτος σκόρερ, στο πρωτάθλημα Νότου.

Τις σεζόν 1936–37 και 1937–38, ο Εθνικός δε συμμετείχε στην τελική φάση του πρωταθλήματος Ελλάδος αφού το σύστημα προέβλεπε τους νικητές των τριών ενώσεων (Αθήνας, Πειραιά, Θεσσαλονίκης).

Το 1938–39 και το 1939–40, ο Εθνικός αγωνίστηκε στο πρωτάθλημα Νότου (το 1938–39 ως πρωταθλητής Πειραιά) και κατέλαβε την τρίτη θέση ανάμεσα σε οκτώ ομάδες μόλις στο –2 από ΑΕΚ και ΟΣΦΠ που ισοβάθμησαν στην πρώτη θέση ενώ το 1939–40 ως δεύτερος στο τοπικό πρωτάθλημα Πειραιά κατέλαβε την τέταρτη θέση ανάμεσα σε οκτώ ομάδες. Ξεχώρισε το γεγονός ότι έμεινε αήττητος απέναντι στον ΠΑΟ (2–1 νίκη και 1–1 ισοπαλία στη Λεωφόρο) όπως και η νίκη επί του Απόλλωνα εκτός με 1–3. Στο Κύπελλο Αεροπορίας το Σεπτέμβριο του 1940 έφτασε στον τελικό όπου έχασε με 3-1 από τον Παναθηναϊκό.

Mεταπολεμικά

Μεταπολεμικώς και μέχρι το 1956, δε συμμετέχει στο πρωτάθλημα Ελλάδος, αφού δεν μπόρεσε να υπερκεράσει το εμπόδιο του Ολυμπιακού που πάντα έπαιρνε το εισιτήριο από το τοπικό πρωτάθλημα. Έφτασε κοντά τη σεζόν 1950–51 αλλά στο καθοριστικό ντέρμπι με τους ερυθρόλευκους, ο Εθνικός ηττήθηκε 2–1 αν και θα τον εξυπηρετούσε και το αποτέλεσμα της ισοπαλίας. Σε επίπεδο τοπικού πρωταθλήματος, υπήρξαν έντονες αναμετρήσεις με τον Ατρόμητο Πειραιά που τότε περνούσε την καλύτερη περίοδο του. Επίσης στους αγώνες με την Προοδευτική, υπήρχαν μεγάλες προσελεύσεις για την εποχή με σκληρές αναμετρήσεις αλλά τον Εθνικό πάντα νικητή, αρκετές φορές με ευρείες επικρατήσεις (5–2 το 1945–46, 5–0 το 1946–47, 5–1 το 1947–48, 4–2 το 1949–50, 4–0 το 1950–51, 4–2 το 1951–52 και 8–1 το 1952–53).

Στο κύπελλο Ελλάδος στο ίδιο διάστημα θα ξεχωρίσουν η περίοδος 1949–50 όπου έφτασε στα ημιτελικά αλλά αποκλείστηκε στον μονό ημιτελικό από τον Άρη στη Θεσ/νίκη και οι περίοδοι 1946–47, 1950–51 και 1951–52 όπου έφτασε στα προημιτελικά.

Πρωτάθλημα 1955–56

Η τελική βαθμολογία του πρωταθλήματος με τον Εθνικό να τερματίζει για δεύτερη φορά στην ιστορία του, δεύτερος

Ο Εθνικός εμφανίστηκε πάλι να πρωταγωνιστεί στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα στα μέσα της δεκαετίας του 1950. Από τις αρχές της δεκαετίας είχε αναλάβει πρόεδρος του ο μεγαλοβιομήχανος Δημήτρης Καρέλλας, δημιουργώντας μία ισχυρή ομάδα που έφτασε στο πανελλήνιο πρωτάθλημα της περιόδου 1955–56 κοντά στον τίτλο, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση έναν βαθμό πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό.

Έπειτα από τη δεύτερη θέση στο τοπικό πρωτάθλημα Πειραιά, ο Εθνικός έπειτα από αγώνες σε όμιλο με περιφερειακές ομάδες (Παναχαϊκή, ΟΦΗ και Ολυμπιακό Λουτρακίου), προκρίνεται όπως αναμενόταν μαζί με τον ΟΣΦΠ στα τελικά του πανελληνίου πρωταθλήματος (6 ομάδες). Εκεί ο Εθνικός μένει αήττητος κόντρα στον Ολυμπιακό (νίκη 2–1, η πρώτη ήττα του Ολυμπιακού από το 1949 σε τελική φάση πρωταθλήματος Ελλάδος και ισοπαλία 1–1) ενώ νικά με 2–0 Απόλλωνα και Άρη, 2–1 τον Παναθηναϊκό στη Λεωφόρο και 1–1 στον άλλο γύρο.

Ο Καρέλλας ήταν άνθρωπος μεγάλης οικονομικής επιφάνειας και με φιλοδοξίες για τον Εθνικό αλλά και λάτρης της νυχτερινής ζωής σπαταλώντας αρκετά χρήματα σε κοσμικές συγκεντρώσεις και εκδηλώσεις. Ήταν άνθρωπος που επιδίωκε την καλή ζωή δίχως όρια ενώ λέγεται μάλιστα ότι στα διάφορα κέντρα έδινε παραγγελίες με παραλλαγμένους τους στίχους του γνωστού τραγουδιού του Μητσάκη.

Το 1956 ο Εθνικός φιλοξένησε στο Στάδιο Καραϊσκάκη σε φιλικό την μεγάλη 'Ιντερ Μιλάνου, από την οποία ηττήθηκε με 2-1 (τερματοφύλακας ο Στάθης Μανταλόζης).

Το χαμένο πρωτάθλημα του 1957 και ο Πούσκας

Η μεταγραφή του Φέρεντς Πούσκας στον Εθνικό το 1957 εμποδίστηκε από την ΕΠΟ.

Την επόμενη χρονιά ο Εθνικός ήταν ένα από τα φαβορί για την κατάκτηση του πρωταθλήματος και προπορευόταν στη βαθμολογία πέντε αγωνιστικές πριν το τέλος ενώ η αναμέτρηση με τον Ολυμπιακό πλησίαζε. Τον Απρίλιο του 1957 ο πρόεδρος της ομάδας προσκάλεσε στον Πειραιά διεθνείς ποδοσφαιριστές της μεγάλης Εθνικής Ουγγαρίας, που είχαν αποφασίσει να καταφύγουν στη Δύση έπειτα από τη Σοβιετική εισβολή στη χώρα τους, για διεξαγωγή φιλικών αγώνων. Ο Καρέλλας έστειλε στην Βουδαπέστη τον μάνατζερ, Σωτήρη Βολανάκη, έναν από τους πρώτους - αν όχι τον πρώτο - που έκανε τέτοια ταξίδια σε εκείνη την εποχή σε ολόκληρο τον κόσμο και κατάφερε να πείσει τους 3 μεγάλους σταρ της Χόνβεντ (Φέρεντς Πούσκας, Ζόλταν Τσίμπορ, Σάντορ Κόκσιτς) να έρθουν στην Ελλάδα. Έτσι, στις 19 Απριλίου του 1957 οι τρεις τους «πάτησαν» Ελλάδα στο παλιό αεροδρόμιο στο «Ελληνικό», αφού ο σύλλογος είχε λάβει άδεια από την ελληνική κυβέρνηση, με τους φιλάθλους και τους δημοσιογράφους που τους περίμεναν εκεί να είναι αμέτρητοι. Η πρόθεση Καρέλλα του να εντάξει στην ομάδα του Εθνικού κορυφαίους Ούγγρους διεθνείς, όπως ο Φέρεντς Πούσκας και ο Σάντορ Κότσις, θορύβησε τις μεγάλες ομάδες του κέντρου (σ.σ. ΠΟΚ) που ζήτησαν από την ΕΠΟ την τιμωρία του Εθνικού.

Ο πρωτοπόρος της βαθμολογίας Εθνικός κατηγορήθηκε τελικά ως «επαγγελματικό σωματείο» και αποκλείστηκε από τη συνέχεια του πρωταθλήματος με αιτιολογία την «διεξαγωγή φιλικών αγώνων με τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της αυτοεξόριστης Εθνικής Ουγγαρίας». Η βασική αιτία της τιμωρίας ήταν η μετάκληση εκ μέρους της διοικήσεως του Εθνικού διασήμων ποδοσφαιριστών της Εθνικής Ουγγαρίας (που είχαν αποχωρήσει από την πατρίδα τους καθώς ήταν αντίθετοι με τον κομμουνισμό που είχε επιβληθεί) χωρίς την άδεια της ΕΠΟ επί προεδρίας του πρώην παράγοντα του Ολυμπιακού, Αθανάσιου Μέρμηγκα.

Είχαν έλθει τότε στην Αθήνα υπό το όνομα «Ουγγάρια» («Hungaria») οι Πούσκας, Κότσις, Γκρόσιτς, Μπόζικ, Χιντεγκούτι και άλλοι διάσημοι Ούγγροι. Η «Hungaria» έδωσε δύο φιλικά και στο πρώτο «μάγεψε» περίπου 20-30.000 χιλιάδες Έλληνες που είχαν συγκεντρωθεί στο γήπεδο, αφού «διέσυρε» με 7-0 τον Εθνικό. Στο δεύτερο φιλικό η Εθνική Ενόπλων νίκησε με 2-1 την «Hungaria», με τον Εθνικό στο ενδιάμεσο να έχει ήδη υπογράψει 5 Ούγγρους ποδοσφαιριστές (Σάμπο, Τσόλνοκ, Τζάμποκι, Γκαραμβολγκί και Σάγγι). Το τουρνουά με την «Ουγγάρια» που οργάνωσε ο Εθνικός ήταν καρφί για το Π.Ο.Κ.. Ο Εθνικός άμεσα έκλεισε περιοδεία στην Αίγυπτο κι όταν κυκλοφόρησε στον Τύπο της εποχής ότι είχε έρθει σε συμφωνία με τον Τσίμπορ, η ΕΠΟ αντέδρασε. Έτσι, στον Εθνικό επιβλήθηκε ένα πρόστιμο για τα φιλικά με τη «Hungaria» περίπου 125 φορές μεγαλύτερο του προβλεπόμενου, μαζί και με δίμηνο αποκλεισμό από κάθε διοργάνωση, αλλά με αναστολή.

Τελικά το πρωτάθλημα κατέληξε στον Ολυμπιακό, με έντονες τις διαμαρτυρίες των διοικούντων του Εθνικού και αιχμές για τους αντιπάλους τους, ενώ χάθηκε η δυνατότητα να αγωνιστούν στο ελληνικό πρωτάθλημα παίκτες παγκοσμίου φήμης, όπως ο Πούσκας και ο Κότσις. Μέχρι την τιμωρία του ο Εθνικός είχε απολογισμό 9–2–3 έχοντας νικήσει Ολυμπιακό (1–0), Παναθηναϊκό (2–1), Άρη (3–1 και 0–1), Προοδευτική (3–1), Πανιώνιο (0–1), ΠΑΟΚ (2–1), Παναργειακό (1–0 και 1–6).

1957–1959

Το 1957–58 ήταν μια μέτρια σεζόν για τον Εθνικό αφού μετά βίας προκρίθηκε (σε ισοβαθμία) με το τελευταίο εισιτήριο από το τοπικό πρωτάθλημα και κατέλαβε έπειτα την προτελευταία θέση, 11ος σε 12 ομάδες (πάνω από τον ΟΦΗ). Ξεχώρισε η ιστορική επικράτηση επί του ΠΑΟΚ στο Ν. Φάληρο με το εκπληκτικό 7–2.

Το 1958–59 ελαφρώς καλύτερος θα τερματίσει 7ος σε 10 ομάδες (ξεχώρισαν οι νίκες στη Θεσσαλονίκη με 0–1 επί του Άρη και Απόλλωνα Καλαμαριάς και επί του ΠΑΟΚ στο Ν. Φάληρο με 3–0).

Περίοδος 1960–1990

Ο Εθνικός συμμετείχε ανελλιπώς στα πρωταθλήματα της Α΄ Εθνικής κατηγορίας από την δημιουργία της την περίοδο 1959–60 μέχρι και την περίοδο 1989–90, όταν και υποβιβάστηκε για πρώτη φορά στην ιστορία του. Μάλιστα μαζί και με τα πανελλήνια πρωταθλήματα, ο Εθνικός μετρούσε 35 σερί παρουσίες στην Α' Εθνική από την περίοδο 1955–56 μέχρι και την σεζόν 1989-90. Κορυφαία στιγμή της ομάδας στην Α΄ Εθνική ήταν την σεζόν 1974–75 που τερμάτισε στην τέταρτη θέση, διεκδικώντας την έξοδό της στο κύπελλο UEFA. Τη χρονιά εκείνη ο Εθνικός ηττήθηκε στην έδρα του μόνο μια φορά από τον ΟΣΦΠ (0–1), επίδοση που επέτυχε ξανά το 1962–63 (μοναδική ήττα από Παναιγιάλειο) και το 1971–72 (ήττα από Αιγάλεω). Μια χρονιά τερμάτισε στην 5η θέση (1962–63) και τρεις φορές τερμάτισε στην 6η θέση (1960–61, 1967–68 και 1972–73). Την περίοδο 1988–89 κινδύνευσε με υποβιβασμό, όμως παρέμεινε στην πρώτη κατηγορία λόγω της διεξαγωγής αγώνων μπαράζ με σκοπό την αύξηση των ομάδων της Α΄ Εθνικής από 16 σε 18. Την επόμενη χρονιά όμως τερμάτισε στην τελευταία θέση της βαθμολογίας και δεν απέφυγε τον υποβιβασμό στη Β΄ Εθνική για πρώτη φορά στην ιστορία του.

Ο Εθνικός κατά τη διάρκεια της τριακονταετίας που αγωνιζόταν ανελλιπώς στην Α΄ Εθνική ανέδειξε σημαντικούς ποδοσφαιριστές, ενώ ανέδειξε και δύο πρώτους σκόρερ του πρωταθλήματος, τον Ρομπέρτο Καλκαντέρα (1974–75) και τον Θανάση Ιντζόγλου (1976–77). Αγωνίστηκε επίσης και επτά φορές (τέσσερις από το 1960 και μετά) στην ημιτελική φάση του κυπέλλου. Τελευταία του παρουσία σε ημιτελική φάση ήταν την περίοδο 1988–89 όταν και αποκλείστηκε από τον ΠΑΟ.

Δεκαετία '60

Στην εναρκτήρια σεζόν 1959–60, ο Εθνικός πραγματοποίησε μέτρια χρονιά και κατέλαβε την 12η θέση ανάμεσα σε 16 ομάδες. Ξεχώρισαν η νίκη επί το ΠΑΟΚ (3–1), η ισοπαλία με τον Ολυμπιακό (3–3) και η νίκη επί της ΑΕ Νίκαια με 2–7. Την επόμενη 1960–61 έρχεται 6ος ενώ το 1961–62, 7ος νικώντας τον ΠΑΟΚ με 4–1. Το 1962–63 έρχεται 5ος σε 16 ομάδες με μόλις 1 ήττα εντός έδρας από τον Παναιγιάλειο. Ξεχωριστής σημασίας ήταν η επικράτηση επί του πρωταθλητή Παναθηναϊκού στο Καραϊσκάκης με 4–2 στερώντας του το πρωτάθλημα και στέλνοντας τον τίτλο σε αγώνα μπαράζ μεταξύ ΠΑΟ και ΑΕΚ. Την ίδια χρονιά επικράτησε του Πανιωνίου στη Ν. Σμύρνη με 1–4. Το 1963–64 τερμάτισε 10ος ενώ το 1964–65 9ος αλλά επικράτησε με 3–2 του πρωταθλητή ΠΑΟ (μοναδική ήττα του στη σεζόν). Το 1965–66 τερμάτισε 7ος αλλά επικράτησε 5–0 του ΠΑΟΚ και 6–1 του Άρη. Το 1966–67, σταθερά 7ος, νικά με 3–0 των Απόλλων Σμύρνης και τον Άρη, με 5–0 την Προοδευτική και αποσπά ισοπαλία 3–3 από τον Ολυμπιακό στην τελευταία αγωνιστική (φιέστα του συμπολίτη), αν και έχανε 10 λεπτά πριν το τέλος με 3–1. Αυτό μάλιστα οδήγησε στην ματαίωση του γύρου του θριάμβου. Το 1967–68 τερμάτισε 6ος και το 1968–69 8ος.

Δεκαετία '70

Ο Τάσος Μητρόπουλος, παίκτης του Εθνικού (1976-1981).

Το 1969–70 τερμάτισε 11ος, την επομένη 9ος, το 1971–72 8ος, το 1972–73 6ος, βελτιωμένος από σεζόν σε σεζόν, το 1973–74 10ος και το 1974–75, κάνει φοβερό πρώτο γύρο που έληξε με τον Εθνικό πρώτο αλλά τραυματισμοί και κοιλιά στο δεύτερο γύρο λόγω έλλειψης βάθους στο ρόστερ αλλά και παρασκηνιακών παιχνιδιών, βρήκαν τον Εθνικό 4ο, πάνω από τον Παναθηναϊκό αλλά χωρίς το ευρωπαϊκό εισιτήριο που τόσο άξιζε. Το 1975–76 τερμάτισε 7ος όπως και το 1977–78, ενώ το 1976–77 και το 1978–79, 8ος.

Δεκαετία '80

Το 1979–80 (1ο επαγγελματικό πρωτάθλημα) τερμάτισε 7ος αν και στο τέλος της 21ης αγωνιστικής βρισκόταν στην πρώτη θέση του βαθμολογικού πίνακα. Ξεχώρισαν οι νίκες επί της ΑΕΚ (2–1), Απόλλωνα Σμύρνης (4–1), Λάρισας (6–2), Ρόδου (4–0), ΠΑΣ Γιάννινα (3–1), η εκτός έδρας επί του Άρη Θεσσαλονίκης (0–2) που έσπασε το εντός έδρας αήττητο δύο ετών των «κίτρινων» και η νίκη στην Κόρινθο (0–3).

Το 1980–81 ξανά τερμάτισε 7ος (αξιομνημόνευτες οι επικρατήσεις με 10–0 επί του Ατρόμητου Αθ., 5–0 επί της κυπελλούχου Ελλάδος, Καστορίας και 4–0 επί της Καβάλας, όπως και η νίκη εκτός επί του Πανιώνιου, 0–2). Το 1981–82 τερμάτισε 13ος αποσπώντας όμως δύο ισοπαλίες από Ολυμπιακό και Παναθηναϊκό. Το 1982–83 τερμάτισε 11ος, ξεχώρισε η νίκη επί της ΑΕΚ με 2–0 ενώ το 1983–84 αν και 9ος, νίκησε με 3–0, ΑΕΚ και ΠΑΟΚ, 5–1 το Αιγάλεω, 0–1 τον Πανιώνιο και 2–3 τον Πανσερραϊκό ενώ απέκλεισε τον Ολυμπιακό στο κύπελλο Ελλάδος, φτάνοντας μέχρι τα προημιτελικά. Το 1984–85 ξανά τερμάτισε 9ος, ενώ σε αγώνα με την ΑΕΚ έκοψε 27.232 εισιτήρια.

Το 1985–86, 12ος αλλά μένει αήττητος απέναντι στον αιώνιο αντίπαλο του, Ολυμπιακό (2–2, νίκη 2–0). Το 1986–87 τερμάτισε 10ος αλλά γεγονός της περιόδου ήταν η επικράτηση με 3–6 επί του Παναθηναϊκού στο ΟΑΚΑ. Το 1987–88 τερμάτισε 7ος (μια θέση πάνω από τον Ολυμπιακό), έχοντας την τρίτη καλύτερη άμυνα του πρωταθλήματος και γνωρίζοντας την ήττα εντός έδρας μόλις δύο φορές (από ΑΕΚ και ΟΦΗ). Το 1988–89 χάρις στην εφαρμογή πλέι άουτ με ομάδες Β΄ Εθνικής, θα γλιτώσει τον υποβιβασμό, όμως την επόμενη σεζόν τερμάτισε τελευταίος γνωρίζοντας τον υποβιβιασμό. Μέχρι τότε ο Εθνικός μαζί με τους Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, ΠΑΟΚ, Άρη και Πανιώνιο ήταν οι μοναδικές ομάδες που μετείχαν σε όλα τα πρωταθλήματα της Α΄ Εθνικής.

Περίοδος 1991–1999

Από την δεκαετία του 1990 ο Εθνικός εισήχθη σε μία παρατεταμένη περίοδο κρίσης. Αν και πέτυχε την επιστροφή του στην Α΄ Εθνική τρεις φορές δεν κατάφερε να παραμείνει για μεγάλο διάστημα. Την περίοδο 1990-91 ο Εθνικός συμμετείχε για πρώτη φορά στην ιστορία του στο πρωτάθλημα της Β' Εθνικής, και επέστρεψε στην Α' Εθνική με προπονητή τον Γιάννη Κυράστα. Μετά την χαμένη ευκαιρία να έλθει στον Εθνικό ο Φέρεντς Πούσκας το 1957, ο σύλλογος βρέθηκε κοντά να υπογράψει τον 16χρονο Ρονάλντο το καλοκαίρι του 1992, μέσω μιας γνωριμίας του προέδρου του, Αλέξη Γιαννακόπουλου, αλλά ο ιδιοκτήτης Νίκος Πατέρας δεν συμφώνησε να πληρώσει το ποσό των 50.000 δολαρίων και ενώ ο παίκτης είχε συμφωνήσει.

Στη Β' Εθνική το 92-93 Εθνικός σώθηκε την τελευταία αγωνιστική χάρη στη νίκη επί της υποβιβασμένης Δόξας Βύρωνα για να ανέβει την επόμενη χρονιά. Αναμφισβήτητα η περίοδος 1994-95 ήταν ότι καλύτερο είχε να παρουσιάσει ο Εθνικός κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '90. Με δυνατό σύνολο και παίκτες αξίας σε θέσεις κλειδιά (Νινιάδη, Γιόβισιτς) και σοβαρό προπονητή (Κυράστα) αν και δυσκολεύτηκε στον πρώτο γύρο, στο τέλος σώθηκε εύκολα και τερμάτισε με μεγάλη διαφορά από τις επικίνδυνες θέσεις. Το 1996 υποβιβάστηκε ξανά.

Η περίοδος 1996-97 χαρακτηρίστηκε από τη δύσκολη επάνοδο της ομάδας στην Α' Εθνική: χρειάστηκε να ηττηθεί ο Παναιτωλικός στο 'Aργος από την αδιάφορη τοπική ομάδα με 2-0 την προτελευταία αγωνιστική για να πάρει ο Εθνικός την τρίτη θέση. To 1997-98 ήταν τελευταία αξιοπρεπής χρονιά του Εθνικού στην Α' Εθνική κι επεφύλασσε μεγάλες συγκινήσεις στους φίλους της ομάδας, με μια απρόσμενη παραμονή μετά το μεγάλο διπλό στην Τούμπα και τη συγκλονιστική νίκη με την Προοδευτική στο 93' στο Καραϊσκάκη παρουσία 10.000 θεατών, με γκολ του Σταυρακάκη που έστειλε την Παναχαϊκή στη Β' Εθνική. Το 1999 ο Εθνικός υποβιβάστηκε χωρίς να πετύχει νίκη, ένα αρνητικό ρεκόρ που δεν έχει καταρριφθεί.

Συνολικά τη δεκαετία του 1990 ο Εθνικός στην Α' Εθνική αγωνίστηκε τις χρονιές 1991–92, 1994–95, 1995–96, 1997–98 και για τελευταία φορά την περίοδο 1998–99, που τερμάτισε στην τελευταία θέση και υποβιβάστηκε χωρίς να καταφέρει να πετύχει ούτε μία νίκη.

Το 1999 ο Μάκης Ψωμιάδης ανέλαβε την ομάδα στη Β' Εθνική, αλλά η ασυνέπεια στις πληρωμές έφερε νέο διοικητικό ηγέτη τον Δημήτρη Μπελίτσιο το Γενάρη του 2000. Ηταν η τελευταία σεζόν στο Καραϊσκάη που έκλεισε για έργα λόγω των Ολυμπιακών. Ισως η πιο μαύρη χρονιά στην ιστορία του Εθνικού, μια σεζόν που ξεκίνησε με πολλά όνειρα, μεγάλες μεταγραφές, "ισχυρή διοίκηση" και κατέληξε στη σημερινή κατάσταση της Γ' Εθνικής.

Υποβιβασμός και συγχώνευση

Τζιοβάνι

Βασίλης Τσιάρτας

Ακολούθησε ένας αγωνιστικός κατήφορος με τον υποβιβασμό στην Γ΄ Εθνική την περίοδο 1999–2000 για πρώτη φορά στην ιστορία του και ακολούθως τον υποβιβασμό στη Δ΄ Εθνική την περίοδο 2002–03. Το καλοκαίρι του 2003 υπήρξαν πολλές συζητήσεις με τον ιδιοκτήτη Γιώργο Σπανό της Χαλκηδόνας για συγχώνευση, καθώς ο Α.Ο. Χαλκηδών μόλις είχε κερδίσει την άνοδο στην Α' Εθνική.

Το 2004 το ποδοσφαιρικό τμήμα του Εθνικού Ο.Φ.Π.Φ. αφού κατέλαβε την 7η θέση στον 7ο όμιλο της Δ' Εθνικής την περίοδο 2003–04 και δεν κατάφερε να επσιτρέψει στη Γ' Εθνική, συγχωνεύτηκε νομικά με τον πρωταθλητή αυτού Α.Ο. Μάνης ιδιοκτησίας του Νίκου Πηρούνια. Στις 10 Ιουνίου 2004 όλα τα μέλη του ερασιτέχνη καθώς και εκατοντάδες απλοί φίλοι της ομάδας που κατέκλυσαν το ξενοδοχείο Cavo d'oro, δεχόμενοι παμψηφεί την πραγματικά ελκυστική πρόταση του Νίκου Πηρούνια για συγχώνευση.

Ετσι, ανεξαρτητοποιήθηκε από το μητρικό σωματείο Εθνικό Ο.Φ.Π.Φ. και μετονομάστηκε σε «Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. - Α.Ο. Μάνης» και παίρνοντας τη θέση του Α.Ο. Μάνης, πέτυχε την επιστροφή του στην Γ΄ Εθνική. Ακολούθως συστάθηκε η ΠΑΕ «Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. - Α.Ο. Μάνης» με διακριτικό τίτλο «ΠΑΕ Εθνικός», παρά τις αντιδράσεις αρκετών φιλάθλων του. Aν και στόχος του κ.Πηρούνια ήταν η ανακαίνιση του γηπέδου του ΣΕΦ ως έδρα, δεν συνέβη.

Την επόμενη σεζόν, την περίοδο 2005–06 τερμάτισε στη 2η θέση του νοτίου ομίλου και κέρδισε την άνοδο στη Β΄ Εθνική. Στις 15 Αυγούστου 2006, ο Φοίβος Μορίδης έγινε ο νεός μεγαλομέτοχος του Εθνικού με 80% ενώ κράτησε το 10% ο Νίκος Πηρούνιας. Την ίδια μέρα ο Εθνικός ανακοίνωσε και την μεγαλύτερη μεταγραφή της ιστορίας του με τον Τζιοβάνι να υπογράφει μονοετές συμβόλαιο αντί 400.000 ευρώ. Στις 4 Οκτωβρίου 2006 ο Εθνικός ανακοίνωσε και τον σπουδαίο Βασίλη Τσιάρτα, αντί 150.000 ευρώ ως το τέλος της σεζόν.

Υπό της προεδρίας Μορίδη στον Εθνικό της Β' Εθνικής τη σεζόν 2006-07 αγωνίστηκαν και άλλα σπουδαία ονόματα όπως ο Oυρουγουανός μέσος Mαρτσέλο Nταμιάνο, ο αρχηγός της εθνικής ομάδας του Tόνγκο στο Mουντιάλ της Γερμανίας, Zαν Πολ Aμπαλό, και ο Πέτρος Φιλιππάκος, με έδρα το γήπεδο της Ριζούπολης. Υπήρξαν μάλιστα σκέψεις ο Εθνικός να αγωνιστεί στο Καραϊσκάκη, αλλά τα έξοδα χρήσης ήταν 200.000 ευρώ το χρόνο.

Περίοδος Ελληνικού: 2007-2012

Το γήπεδο του Ελληνικού.

Τον Οκτώβριο 2007 ο Εθνικός απέκτησε την δικά του έδρα στο Γήπεδο Ελληνικού 10.000 θέσεων, όπου μετακόμισε με όνειρα για επιστροφή στην μεγάλη κατηγορία, έχοντας την οικονομική στήριξη των Μορίδη, Πηρούνια, αλλά και Γιώργου Γλου.

Την περίοδο 2009–10 έφτασε κοντά στην επιστροφή του στην πρώτη κατηγορία, όμως δεν κατάφερε να καταλάβει θέση ανόδου στους αγώνες μπαράζ. Στο τέλος της επόμενης περιόδου 2010–11 παρά τις μεγάλες μεταγραφές όπως η επιστροφή του Μιχάλη Καψή, ο Εθνικός τιμωρήθηκε λόγω πλαστογραφίας που φέρεται να τέλεσε η διοίκηση Πηρούνια και υποβιβάστηκε στη Δ΄ Εθνική. Ακολούθως, η ΠΑΕ «Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. - Α.Ο. Μάνης» διαλύθηκε και το καλοκαίρι του 2011 ο «Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. - Α.Ο. Μάνης» μετονομάστηκε επισήμως σε «Εθνικός Πειραιά 1923».

Την σεζόν 2009-10 ο Εθνικός ξεκίνησε με φιλοδοξίες για άνοδο στην Α' Εθνική, αλλά τελικά τερμάτισε 4ος στη βαθμολογία (προπονητής ήταν ο Μιχάλης Γρηγορίου). Το καλοκαίρι του 2010 βρήκε τον Εθνικό 10 χρόνια μακρίκα από το Καραϊσκάκη και ο πρώτος σκόρερ της ομάδας σε αυτή τη δεακετία ήταν ο Σταύρος Κομιώτης με 35 γκολ σε πρωτάθλημα και κύπελλο. Σε αυτή τη δεκαετία σπουδαία ονόματα αγωνίστηκαν στον Εθνικό: Ναλιτζής, Βαϊτσης, Επαλέ, Τζιοβάνι, Παπανδρέου, Τσιάρτας, Μούτας, Φαρινόλα, Σουμπίνιο, Προντάν, Νταμιάνο.

Στις 4 Φεβρουαρίου 2011, ομάδα επιχειρηματιών ανακοίνωσε την ίδρυση CLUB φίλων του Εθνικού Πειραιώς την Παρασκευή με απώτερο στόχο την προβολή αλλά και οικονομική ενίσχυση της ομάδας. Τα ιδρυτικά μέλη του CLUB προχώρησαν και στην αγορά του 10% των μετοχών της ΠΑΕ. Οι επιχειρηματίες-φίλοι του συλλόγου ήταν οι: Αγγελόπουλος Αλέξιος, Δέρβος Βασίλης, Καραμολέγκος 'Αγης, Καρυδόπουλος Αλέξανδρος, Κοτζάμπασης Γεώργιος, Κοτσόπουλος Σπυρίδων, Ξυδέας Γεώργιος. Λίγους μήνες μετά ο Εθνικός υποβιβάστηκε στη Γ' Εθνική, και η διοίκησε αποφάσισε τη συμμετοχή στην Δ΄ Εθνική για την σεζόν 2011-12. Ο σύλλογος από τον Νίκο Πηρούνια πέρασε στα χέρια του Ερασιτέχνη, με πρόεδρο τον Αλέξη Αγγελόπουλο.

Αντιμετωπίζοντας διοικητικά προβλήματα ο Εθνικός δεν κατάφερε να διατηρηθεί ούτε στην Δ΄ Εθνική και το 2012 υποβιβάστηκε για πρώτη φορά από την δημιουργία των εθνικών κατηγοριών το 1959, στο τοπικό πρωτάθλημα του Πειραιά.

Περίοδος 2012–2014: υποβιβασμός στο τοπικό

Το καλοκαίρι του 2012 ο Εθνικός βρισκόταν σε συζητήσεις με τον Α.Ο. Γλυφάδας με τον οποίο μοιράζονταν την έδρα του Ελληνικού, ώστε να απορροφήσει τον σύλλογο και να συνεχίσει να αγωνίζεται στη Γ' Εθνική. Η συμφωνία όμως δεν οριστικοποιήθηκε, αφού πίεζαν οι ημερομηνίες για το νέο πρωτάθλημα.

Από εκεί ξεκίνησε η προσπάθεια αναγέννησης του συλλόγου από το τοπικό Πειραιά (το κατώτατο σημείο που έφτασε ποτέ η ομάδα), με την διοίκηση του Αλέξη Αγγελόπουλου να προσφέρει οικονομική ασφάλεια, οδηγώντας σε επάνοδο στην Γ΄ Εθνική το 2014 και επιστροφή στον μητρικό σύλλογο Εθνικό Ο.Φ.Π.Φ. το 2015. Πιο συγκεκριμένα έπειτα από 2 χρονιές στο πρωτάθλημα του Πειραιά (2012–13 και 2013–14) και ισάριθμες κατακτήσεις τοπικών Κυπέλλων υπό τις οδηγίες του προπονητή Μαργαρίτη Χατζηαλέξη, ο Εθνικός επέστρεψε στην Γ΄ Εθνική για την περίοδο 2014–15. Το 2013 ο Εθνικός είχε χάσει την άνοδο στα μπαράζ Αθηνών-Πειραιά.

Το καλοκαίρι του 2015 ο «Εθνικός Πειραιά 1923» επέστρεψε στον ιστορικό μητρικό σύλλογο και στην ιδρυτική του ονομασία, μετονομαζόμενος εκ νέου σε «Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς Φαλήρου».

Τα δύο χρόνια στο τοπικό

Σεζόν 2012–13, Α’ Τοπικό Πειραιά

• 1^η , Εθνικός - Δόξα Πειραιά  5–1
• 2^η , Εθνικός - Αίας Σαλαμίνας  6–0
• 3^η, Θύελλα Κορυδαλλού - Εθνικός  2–3
• 4^η , Εθνικός - Ένωση Ρέντη  1–0
• 5^η , Αργοναύτης - Εθνικός  1–2
• 6^η , Εθνικός - Χαραυγή  1–0
• 7^η , Νέοι Δραπετσώνας - Εθνικός  0–3
• 8^η , Εθνικός - Πανιώνιος Κερατσινίου  5–0
• 9^η , Ερμής Κορυδαλλού - Εθνικός  1–1
• 10^η , Πολυκράτης - Εθνικός  0–0
• 11^η , Εθνικός - Αμπελακιακός  Σαλαμίνας 3–0
• 12^η , Α.Ε. Νικαίας - Εθνικός  0–2
• 13^η , Εθνικός - Αχιλλέας Κορυδαλλού  1–0
• 14^η , Θύελλα Μοσχάτου - Εθνικός  1–3
• 15^η , Εθνικός - Α.Ε. Σαλαμίνας  3–0
• 16^η , Δόξα Πειραιά - Εθνικός  0–3
• 17^η , Αίας Σαλαμίνας - Εθνικός  0–5
• 18^η , Εθνικός - Θύελλα Κορυδαλλού  8–1
• 19^η , Ένωση Ρέντη - Εθνικός  1–4
• 20^η , Εθνικός - Αργοναύτης  3–0
• 21^η , Χαραυγή - Εθνικός  0–3
• 22^η , Εθνικός - Νέοι  Δραπετσώνας 1–0
• 23^η , Πανιώνιος Κερατσινίου - Εθνικός  0–6
• 24^η , Εθνικός - Ερμής Κορυδαλλού  4–0
• 25^η , Εθνικός - Πολυκράτης  1–0
• 26^η , Αμπελακιακός  Σαλαμίνας - Εθνικός  0–0
• 27^η , Εθνικός - Α.Ε. Νικαίας  1–1
• 28^η , Αχιλλέας  Κορυδαλλού - Εθνικός  0–3
• 29^η , Εθνικός - Θύελλα Μοσχάτου  5–1
• 30^η , Α.Ε. Σαλαμίνας - Εθνικός  0–0

Σεζόν 2013–14, Α’ Τοπικό Πειραιά

• 1^η , Εθνικός - Ίκαρος Καλλιθέας  2–0
• 2^η , Α.Ο. Πειραιάς - Εθνικός  0–6
• 3^η , Εθνικός - Αργοναύτης  3–0
• 4^η , Θύελλα Μοσχάτου - Εθνικός  1–3
• 5^η , Εθνικός - Αετός Κορυδαλλού  0–0
• 6^η , Α.Ε. Σαλαμίνας - Εθνικός  1–2
• 7^η , Αμφιάλη - Εθνικός  0–3
• 8^η , Εθνικός - Α.Ο. Καστέλλας  6–2
• 9^η , Θύελλα Κορυδαλλού - Εθνικός  0–3
• 10^η , Εθνικός - Αμπελακιακός  Σαλαμίνας 4–1
• 11^η , Εθνικός - Α.Ο. Κορυδαλλός  6–1
• 12^η , Κερατσίνι - Εθνικός  0–2
• 13^η , Εθνικός - Ελλάς Ποντίων  2–0
• 14^η , Εθνικός - Α.Ε. Νέου Φαλήρου  2–1
• 15^η , Ίκαρος Καλλιθέας - Εθνικός  1–1
• 16^η , Εθνικός - Α.Ο. Πειραιάς  3–0
• 17^η , Αργοναύτης - Εθνικός  0–5
• 18^η , Εθνικός - Θύελλα Μοσχάτου  3–1
• 19^η , Αετός Κορυδαλλού - Εθνικός  1–1
• 20^η , Εθνικός - Α.Ε. Σαλαμίνας  5–1
• 21^η , Εθνικός - Αμφιάλη  0–0
• 22^η , Α.Ο. Καστέλλας - Εθνικός  0–5
• 23^η , Εθνικός - Θύελλα Κορυδαλλού  5–1
• 24^η , Αμπελακιακός  Σαλαμίνας - Εθνικός  1–2
• 25^η , Α.Ο. Κορυδαλλός - Εθνικός  1–5
• 26^η , Εθνικός - Κερατσίνι  2–0
• 27^η , Ελλάς Ποντίων - Εθνικός  0–1
• 28^η , Α.Ε. Νέου Φαλήρου - Εθνικός  1–2

2014 - σήμερα

Τη σεζόν 2014–15 ήταν φιναλίστ του Κυπέλλου Ερασιτεχνών Γ΄ Εθνικής. Τις σεζόν 2015–16 και 2016–17 τερμάτισε στην 4η θέση του 4ου ομίλου και τη σεζόν 2017–18 κατέκτησε το πρωτάθλημα του 6ου ομίλου της Γ' Εθνικής και προκρίθηκε στα μπαράζ ανόδου όπου όμως έχασε την ευκαιρία επιστροφής του στην Β΄ Εθνική. Την αγωνιστική περίοδο 2018–19 τερμάτισε στην 3η θέση του 5ου ομίλου της Γ' Εθνικής, χάνοντας το δικαίωμα συμμετοχής στους αγώνες μπαράζ ανόδου.

Τις σεζόν 2019–20 και 2020–21 κινδύνευσε με υποβιβασμό για δεύτερη φορά στο τοπικό Πειραιά αλλά χάρη σε δύο ξεσπάσματα στο τέλος της κάθε περιόδου, κατάφερε να κερδίσει την παραμονή. Τη σεζόν 2021–22 έχασε την πρώτη θέση στον όμιλο του τερματίζοντας έναν πόντο πίσω από την πρωτοπόρο Προοδευτική ενώ το 2022–23 τερμάτισε πέμπτος. Τη σεζόν 2023–24, εορτάζοντας τον αιώνα ύπαρξης του, ήταν διεκδικητής της ανόδου στον τέταρτο όμιλο παίζοντας ωραίο ποδόσφαιρο, όμως ακόμα και αν έμεινε αήττητος απέναντι στον πρωταθλητή Πανιώνιο (1–1 στη Ν. Σμύρνη, 2–0 νίκη στο Μοσχάτο) που κέρδισε σχετικά εύκολα την άνοδο, περιορίστηκε στη δεύτερη θέση με απολογισμό 20 νίκες, 12 ισοπαλίες και 2 ήττες σε πρωτάθλημα 34 αγωνιστικών.

Τη σεζόν 2024–25, διεκδίκησε την άνοδο στη Β' Εθνική μέχρι τέλους, αλλά τελικά τερμάτισε δεύτερος.

Μεγάλες νίκες απέναντι σε ΠΟΚ και τους τρεις της Θεσσαλονίκης

Νίκες όπου ο Εθνικός σκόραρε 3+ γκολ

Ημερομηνία	Αγώνας	Σκορ	Διοργάνωση
09/06/1929	Εθνικός - ΟΣΦΠ	4–2	Πρωτάθλημα Πειραιά
06/11/1938	ΟΣΦΠ - Εθνικός	2–4	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
22/04/1934	Εθνικός - ΟΣΦΠ	3–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
17/05/1987	ΠΑΟ - Εθνικός	3–6	Α΄ Εθνική
08/06/1963	Εθνικός - ΠΑΟ	4–2	Α΄ Εθνική
18/10/1964	Εθνικός - ΠΑΟ	3–2	Α΄ Εθνική
17/07/1932	Εθνικός - ΑΕΚ	6–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
28/04/1935	Εθνικός - ΑΕΚ	5–1	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
29/01/1984	Εθνικός - ΑΕΚ	3–0	Α΄ Εθνική
05/11/1978	Εθνικός - ΑΕΚ	3–1	Α΄ Εθνική
01/04/1934	ΑΕΚ - Εθνικός	2–3	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
17/12/1967	ΑΕΚ - Εθνικός	2–3	Α΄ Εθνική
14/05/1958	Εθνικός - ΠΑΟΚ	7–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
01/05/1966	Εθνικός - ΠΑΟΚ	5–0	Α΄ Εθνική
17/04/1936	Εθνικός - ΠΑΟΚ	5–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
11/02/1962	Εθνικός - ΠΑΟΚ	4–1	Α΄ Εθνική
29/03/1959	Εθνικός - ΠΑΟΚ	3–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
08/01/1984	Εθνικός - ΠΑΟΚ	3–0	Α΄ Εθνική
31/01/1960	Εθνικός - ΠΑΟΚ	3–1	Α΄ Εθνική
25/02/1995	Εθνικός - ΠΑΟΚ	3–1	Α΄ Εθνική
03/07/1969	Εθνικός - ΠΑΟΚ	5–4 (παρ.)	Κύπελλο
17/04/1966	Εθνικός - Άρης	6–1	Α΄ Εθνική
10/11/1963	Εθνικός - Άρης	4–1	Α΄ Εθνική
13/11/1966	Εθνικός - Άρης	3–0	Α΄ Εθνική
31/03/1957	Εθνικός - Άρης	3–1	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
23/11/1977	Εθνικός - Άρης	3–1	Α΄ Εθνική
06/12/1987	Εθνικός - Άρης	3–1	Α΄ Εθνική
21/01/1996	Εθνικός - Άρης	3–1	Α΄ Εθνική
10/11/1935	Άρης - Εθνικός	2–3	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
27/05/1928	Εθνικός - Άρης	3–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
17/11/1935	Ηρακλής - Εθνικός	0–6	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
14/02/1965	Εθνικός - Ηρακλής	4–1	Α΄ Εθνική
10/12/1967	Εθνικός - Ηρακλής	3–0	Α΄ Εθνική
15/12/1976	Εθνικός - Ηρακλής	3–0	Α΄ Εθνική
26/12/1971	Εθνικός - Ηρακλής	3–1	Α΄ Εθνική
14/02/1965	Ηρακλής - Εθνικός	1–3	Α΄ Εθνική
14/05/1972	Ηρακλής - Εθνικός	1–3	Α΄ Εθνική
10/04/1963	Εθνικός - Ηρακλής	3–2	Α΄ Εθνική

Άλλες μεγάλες νίκες αποτελούν το:

• 6–2 απέναντι στην ΑΕΛ (19/01/1980)
• 6–0 απέναντι στον ΟΦΗ (01/11/1970)
• 4–0 απέναντι στον ΟΦΗ (08/02/1970)
• 0–4 απέναντι στον ΟΦΗ (14/01/1951, κύπελλο)
• 1–4 απέναντι στον Πανιώνιο (12/05/1963)
• 4–1 απέναντι στον Πανιώνιο (14/06/1961)
• 4–1 απέναντι στον Πανιώνιο (16/11/1975)
• 6–1 απέναντι στον Απόλλων Σμύρνης (12/06/1977)
• 5–0 απέναντι στον Απόλλων Σμύρνης (27/04/1958)
• 4–1 απέναντι στον Απόλλων Σμύρνης (23/12/1979)
• 0–4 απέναντι στον Απόλλων Σμύρνης (23/03/1968)
• 4–0 απέναντι στον ΠΑΣ (1984, κύπελλο)
• 5–1 απέναντι στην Παναχαϊκή (06/02/1977)
• 1–4 απέναντι στον Πανσερραϊκό (05/10/1975, αγώνας που χτύπησε δολοφονικά ο Ρ. Καλκαντέρα από τον τερματοφύλακα του Πανσερραϊκού, Ντάκοβιτς)
• 6–0 απέναντι στον Ολυμπιακό Βόλου (31/05/1970)
• 5–1 απέναντι στον Πιερικό (27/06/1965)
• 2–4 απέναντι στον Πιερικό (30/09/1984)
• 5–1 απέναντι στο Αιγάλεω (23/10/1983)
• 5–3 απέναντι στο Αιγάλεω (05/01/1969)
• 5–0 απέναντι στην Καστοριά (31/05/1981)
• 5–0 απέναντι στον Παναιτωλικό (26/12/1976)
• 1–8 απέναντι στην Προοδευτική (11/01/1953, πρωτάθλημα Πειραιά)
• 6–1 απέναντι στην Προοδευτική (01/09/2005)
• 0–5 απέναντι στην Προοδευτική (29/01/1967)
• 9–1 απέναντι στο Γουδή (21/04/1935, Ποδηλατοδρόμιο Ν. Φαλήρου)
• 1–11 απέναντι στο Γουδή (26/05/1935, γήπεδο Απόλλων, Ρουφ)
• 10–0 απέναντι στον Ατρόμητο Αθηνών (17/05/1981)
• 5–0 απέναντι στον Ατρόμητο Αθηνών (1928)

Όλες οι νίκες σε επίσημους αγώνες απέναντι στο ΠΟΚ

Ημερομηνία	Αγώνας	Σκορ	Διοργάνωση	Σκόρερ Εθνικού
03/03/1929	Ολυμπιακός - Εθνικός	0–1	Πρωτάθλημα Πειραιά	Παπαγιαννόπουλος
09/06/1929	Ολυμπιακός - Εθνικός	2–4	Πρωτάθλημα Πειραιά	Παπαγιαννόπουλος 2, Φερλέμης 2
14/02/1932	Εθνικός - Ολυμπιακός	1–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Δουρουδής
17/07/1932	Εθνικός - ΑΕΚ	6–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα
13/11/1932	Εθνικός - ΑΕΚ	1–0	2ος γύρος Κυπέλλου Ελλάδος (διοργάνωση Νότου)
20/11/1932	Εθνικός - Παναθηναϊκός	1–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Μπουρλετίδης
29/01/1933	Εθνικός - Ολυμπιακός	2–1	Ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος (Τελικός Νότου)	Γ. Τζιριτάκης, Κ. Τζιριτάκης
23/04/1933	Παναθηναϊκός - Εθνικός	0–2 (Άνευ αγώνα)	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	-
01/04/1934	ΑΕΚ - Εθνικός	2–3	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Σκόρερ 1ου γκολ άγνωστος, Λαπατάς, Τζιριτάκης
22/04/1934	Ολυμπιακός - Εθνικός	2–3	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Γ. Χέλμης, Τζιριτάκης, Λαπατάς
28/05/1934	Εθνικός - ΑΕΚ	2–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	;
24/03/1935	Παναθηναϊκός - Εθνικός	1–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Χούμης, Δεληγιώργης
31/03/1935	ΑΕΚ - Εθνικός	1–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Δεληγιώργης, Οικονομίδης
28/04/1935	Εθνικός - ΑΕΚ	5–1	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Χατζηαντωνίου 2, Χούμης 2, Λαπατάς,
08/03/1936	Εθνικός - ΑΕΚ	1–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Χούμης
06/11/1938	Ολυμπιακός - Εθνικός	2–4	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Δανελιάν, Λεοντής, Λαπατάς, Σταυρόπουλος
26/02/1939	Εθνικός - Παναθηναϊκός	1–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Δεληγιώργης
22/10/1939	Ολυμπιακός - Εθνικός	0–2	Πρωτάθλημα Πειραιά	Δεληγιώργης 2
24/03/1940	Εθνικός - Ολυμπιακός	1–0	Προημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος	Λεοντής
21/05/1940	Εθνικός - Παναθηναϊκός	2–1	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Χάντζος, Στεφανάτος
03/06/1956	Παναθηναϊκός - Εθνικός	1–2	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Στούρας, Καραουλάνης
06/06/1956	Εθνικός - Ολυμπιακός	2–1	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Καραουλάνης, Ξένος
08/07/1956	Εθνικός - Παναθηναϊκός	2–0 (Άνευ αγώνα)	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	-
17/02/1957	Εθνικός - Ολυμπιακός	1–0	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Καραουλάνης
27/02/1957	Εθνικός - Παναθηναϊκός	2–1	Πανελλήνιο Πρωτάθλημα	Καρνασόπουλος, Καραουλάνης
06/11/1960	Εθνικός - Ολυμπιακός	1–0	Α΄ Εθνική	Φερλέμης
17/02/1963	Εθνικός - ΑΕΚ	1–0	Α΄ Εθνική	Νικηφοράκης
08/06/1963	Εθνικός - Παναθηναϊκός	4–2	Α΄ Εθνική	Αντωνάτος, Δεληγιάννης, Χατζηιωάννογλου, Νικηφοράκης
18/10/1964	Εθνικός - Παναθηναϊκός	3–2	Α΄ Εθνική	Ορφανίδης, Αντωνάτος, Χαρτοφύλαξ
17/12/1967	ΑΕΚ - Εθνικός	2–3	Α΄ Εθνική	Λεβεντάκος, Αντωνάτος, Χατζηιωάννογλου
29/11/1970	Εθνικός - Ολυμπιακός	1–0	Α΄ Εθνική	Ν. Σιδέρης
29/12/1974	Εθνικός - Παναθηναϊκός	2–1	Α΄ Εθνική	Ελευθεριάδης, Καλκαντέρα
22/01/1975	Εθνικός - ΑΕΚ	1–0	Α΄ Εθνική	Καλκαντέρα
11/01/1976	Εθνικός - Παναθηναϊκός	2–0	Α΄ Εθνική	Ρόρμπαχ, Φυλακούρης
28/03/1976	Ολυμπιακός - Εθνικός	0–2	Α΄ Εθνική	Φυλακούρης, Χατζηιωάννογλου
11/04/1977	Εθνικός - ΑΕΚ	1–0	Α΄ Εθνική	Ιντζόγλου
05/11/1978	Εθνικός - ΑΕΚ	3–1	Α΄ Εθνική	Μητρόπουλος 2, Μακαρατζής
03/06/1979	Εθνικός - Παναθηναϊκός	2–1	Α΄ Εθνική	Λαμπρινός, Βασιλόπουλος
13/01/1980	Εθνικός - ΑΕΚ	2–1	Α΄ Εθνική	Καραΐσκος, Διαμαντόπουλος
19/09/1982	Εθνικός - ΑΕΚ	2–0	Α΄ Εθνική	Κοττίδης 2
29/01/1984	Εθνικός - ΑΕΚ	3–0	Α΄ Εθνική	Λιόλιος, Ιλούνγκα, Πίττας
17/03/1985	Εθνικός - Παναθηναϊκός	1–0	Α΄ Εθνική	Μπατσινίλας
12/10/1985	Ολυμπιακός - Εθνικός	0–2	Α΄ Εθνική	Πεππές, Μπατσινίλας
28/09/1986	Εθνικός - ΑΕΚ	1–0	Α΄ Εθνική	Μπατίστα
17/05/1987	Παναθηναϊκός - Εθνικός	3–6	Α΄ Εθνική	Τσούξτος 3, Μπατίστα 2, Παπούλιας
14/02/1988	Εθνικός - Παναθηναϊκός	1–0	Α΄ Εθνική	Δημητρόπουλος

Βαλκανικό Κύπελλο

Διοργάνωση του 1976

Αφού ο Εθνικός τερμάτισε 4ος στο Ελληνικό Πρωτάθλημα της σεζόν 1974–75 και έχασε μια θέση στο Κύπελλο UEFA, προκρίθηκε στο Βαλκανικό Κύπελλο για πρώτη φορά στην ιστορία του. Ο Εθνικός κατάφερε να κερδίσει μόνο έναν αγώνα εναντίον της Ντιναμό Ζάγκρεμπ, καθώς το αστέρι της ομάδας, Ρομπέρτο Καλκαντέρα, είχε τραυματιστεί. Τερμάτισε στην τελευταία θέση του Β' Ομίλου. Τα αποτελέσματα:

• 17 Μαρτίου 1976, Στάδιο Καραϊσκάκη: Εθνικός - Ντιναμό Ζάγκρεμπ 1–0 (Χρ.Σταματάκης 20')
• 14 Απριλίου 1976, Στάδιο Ντιναμό : Ντιναμό Τιράνων - Εθνικός 2–0
• 26 Απριλίου 1976, Στάδιο Καραϊσκάκη: Εθνικός - Ντιναμό Τιράνων 3–4 (Γ.Καραϊσκος 31', Λαμπρινός 43', Κουρέας 79')
• 28 Απριλίου 1976, Στάδιο Καραϊσκάκη: Ντιναμό Ζάγκρεμπ - Εθνικός 2–1 (Κρητικός)

Διοργάνωση 1992

Το Βαλκανικό Κύπελλο του 1992 είχε περιοριστεί σε μόλις 6 ομάδες. Ο Εθνικός συμμετείχε ως νεοφώτιστη ομάδα (σύμφωνα με τον νέο κανονισμό της διοργάνωσης) και προκρίθηκε αυτόματα στα ημιτελικά, αλλά δεν κατάφερε να εξασφαλίσει θέση στον τελικό, αν και έφτασε κοντά στο να την πετύχουν στον επαναληπτικό αγώνα με την τουρκική Σαριγιέρ. Τα αποτελέσματα:

• 7 Νοεμβρίου 1991, Γήπεδο Γιουσούφ Ζιγιά Ονίς, Κωνσταντινούπολη: Σαριγέρ ΣΚ - Εθνικός 5–0
• 20 Νοεμβρίου 1991, Στάδιο Καραϊσκάκη: Εθνικός - Σαριγέρ ΣΚ 3–0 (Φερνάντο Κουγιουμτζόγλου 22', Σετίνοφ 27', Μαυρέας 73')

Ρόστερ

Περίοδος 2024–25:

Εθνικότητα	Παίκτης	Ημ. Γέννησης
Τερματοφύλακες (3)
	Φατμίρ Κούμπουλα	20/12/2001
	Χρήστος Δήμος	03/07/2003
	Παναγιώτης Χιώτης	06/04/2004
Αμυντικοί (9)
	Παναγιώτης Ζωγραφάκης	26/12/2000
	Θύμιος Θεοδώρου	29/09/2002
	Δημήτρης Τσατσαρής	27/07/1992
	Αιμίλιος Νταούλιας	31/12/2000
	Πέτρος Κούστας	10/12/2005
	Ζαχαρίας Χριστογιάννης	09/08/1999
	Δημήτρης Μανδαμαδιώτης	12/12/1996
	Σπύρος Χατζηκυριάκος	12/10/2004
	Νίκος Κουτσουδάκης	16/07/2007
Μέσοι (11)
	Κώστας Τσιάβος	25/10/2004
	Στέφανος Πολύζος	16/08/1995
	Αντριάνο Σκεντεράι	26/04/2000
	Κώστας Μαλάι	17/12/1999
	Δημήτρης Παγώνης	14/04/2004
	Δημήτρης Πούλος Γρίβας	09/06/2005
	Μιχάλης Μπούσης	13/11/1996
	Θανάσης Σοφούλης	05/09/2005
	Χερμάν Αντρές Ερρέρα	05/02/1993
	Αρνίτ Λαμάι	26/01/2004
	Γιάννης Φερεκίδης	07/12/2003
Επιθετικοί (6)
	Σπύρος Γεωργούσης	24/07/1999
	Χρήστος Αντωνίου	14/02/1998
	Θέμης Ποτουρίδης	09/01/1996
	Χρήστος Τσιμπόκας	05/04/2001
	Σέρτζιο Σέχου	25/07/2003
	Μανώλης Παπαχρονόπουλος	30/03/2002

Πορεία αναλυτικά

• Στο Πανελλήνιο πρωτάθλημα (1928–59):

Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ
1927–28	2η	2	2	1	10–6
1930–31	7η	3	4	9	17–28
1931–32	4η	4	4	6	19–17
1932–33 (Νότιος Όμιλος)	4η	2	1	5	5–13
1933–34 (Νότιος Όμιλος)	3η	5	2	3	20–20
1934–35 (Νότιος Όμιλος)	1η*	6	1	3	35–15
1935–36	6η	4	3	7	21–25
1938–39 (Νότιος Όμιλος)	3η	8	2	4	31–23
1939–40 (Νότιος Όμιλος)	4η	7	3	4	21–16
1955–56	2η	10	5	4	33–20
1956–57	6η**	9	2	7	23–22
1957–58	11η	6	7	9	31–31
1958–59	7η	5	4	9	23–29

* Δεν διεξήχθη η τελική φάση πρωταθλήματος για την απονομή πρωταθλητή όπου είχαν προκριθεί Εθνικός, ΠΑΟ, Άρης, Ηρακλής

** Ο Εθνικός κατέλαβε την 6η θέση όντας τιμωρημένος από την ΕΠΟ με αφαίρεση 4 βαθμών ενώ δεν έπαιξε τους 4 τελευταίους αγώνες και ηττήθηκε άνευ αγώνα με σκορ 0–2.

• Στην Α΄ κατηγορία (νυν Σούπερ Λιγκ 1):

Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ	Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ	Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ
1959–60	12η	8	10	12	34–46	1971–72	8η	9	15	10	39–36	1983–84	9η	9	8	13	38–43
1960–61	6η	11	10	9	33–29	1972–73	6η	10	15	9	35–32	1984–85	9η	11	5	14	35–47
1961–62	7η	8	12	10	27–32	1973–74	10η	11	9	14	38–42	1985–86	13η	6	12	12	27–39
1962–63	5η	12	9	9	47–41	1974–75	4η	17	11	6	48–28	1986–87	11η	8	8	14	32–40
1963–64	10η	9	7	14	24–36	1975–76	7η	12	8	10	43–39	1987–88	7η	12	8	10	27–28
1964–65	9η	11	6	13	39–52	1976–77	8η	13	5	16	47–47	1988–89	14η	11	11	13	40–51
1965–66	7η	12	4	14	43–42	1977–78	7η	11	10	13	36–45	1989–90	18η↓	7	6	21	20–52
1966–67	7η	11	7	12	42–38	1978–79	8η	14	4	16	36–50	1991–92	18η↓	7	11	16	30–48
1967–68	6η	12	10	12	51–43	1979–80	7η	13	10	11	44–31	1994–95	13η	10	9	15	38–48
1968–69	8η	12	10	12	43–45	1980–81	7η	11	12	11	45–32	1995–96	18η↓	5	3	26	40–90
1969–70	11η	8	15	11	40–37	1981–82	13η	10	10	14	30–38	1997–98	15η	10	3	21	27–51
1970–71	8η	10	14	10	45–37	1982–83	11η	10	11	13	34–38	1998–99	18η↓	0	8	26	17–81

• Στην Β΄ κατηγορία (νυν Σούπερ Λιγκ 2):

Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ	Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ
1990–91	1η↑	17	12	5	45–22	2006–07	6η	15	4	15	35–33
1992–93	9η	11	11	12	29–31	2007–08	9η	11	12	11	32–36
1993–94	3η↑	17	10	7	43–24	2008–09	13η	8	16	10	42–41
1996–97	3η↑	18	10	6	46–22	2009–10	4η	16	13	11	54–41
1999–00	15η↓	7	8	19	53–72	2010–11	16η↓	8	8	18	28–48

• Στην Γ΄ κατηγορία (νυν Γ' Εθνική Ερασιτεχνική):

Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ	Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ
2000–01	4η	20	6	10	71–49	2017–18	1η	14	7	5	35–15
2001–02	8η	11	8	11	38–41	2018–19	3η	12	8	4	32–17
2002–03	17η↓	10	9	19	31–51	2021–22	2η	13	3	4	36–19
2004–05	4η	18	8	6	43–24	2022–23	5η	9	13	4	25–14
2005–06	2η↑	18	12	2	44–14	2023–24	2η	20	12	2	61–19
2014–15	5η	8	10	8	22–22	2024–25	2η	22	7	3	62–20
2015–16	4η	17	5	8	44–29
2016–17	4η	11	7	10	34–33

• Στην Δ΄ κατηγορία:

Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ	Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ
2003–04	7η	11	8	9	36–26	2019–20	8η	8	7	8	26–24
2011–12	10η↓	9	10	9	35–26	2020–21	6η	3	2	5	9–13

• Στην Α΄ Πειραιά:

Αγων. περίοδος	Θέση	Ν	Ι	Η	Γκολ
2012–13	1η	25	5	0	86–10
2013–14	1η↑	24	4	0	84–15

Πορεία συνοπτικά

Συμπεριλαμβανομένης και της περιόδου 2024–25

Οι βαθμοί έχουν υπολογιστεί με το σύστημα 3-1-0

Συμμετοχές στην:

Κατηγορία	Συμ.	Αγ.	Ν	Ι	Η	Βαθμοί
Πρώτη κατηγορία ποδοσφαίρου (1928–)	49	1.351	432	366	553	1.662
Δεύτερη κατηγορία ποδοσφαίρου (1928–)	10	346	128	104	114	488
Τρίτη κατηγορία ποδοσφαίρου (1928–)	14	414	203	115	96	724
Τέταρτη κατηγορία ποδοσφαίρου (1928–)	4	89	31	27	31	120
Α' Πειραιά (1960–)	2	58	49	9	0	156

Έδρα και γηπεδικό πρόβλημα

Ποδηλατοδρόμιο/Στάδιο «Γεώργιος Καραϊσκάκης» (1924–2000)

Το Ποδηλατοδρόμιο που μετατράπηκε στο Στάδιο Καραϊσκάκης υπό τις χορηγίες του Δ.Καρέλλα.

Ιστορική έδρα του Εθνικού ήταν από ιδρύσεώς του το Στάδιο Γεώργιος Καραϊσκάκης (αρχικά ως Ποδηλατοδρόμιο) στο Νέο Φάληρο του Πειραιά. Κατά τη δεκαετία του ’50 γίνονται έργα για να μετατραπεί το παλιό ποδηλατοδρόμιο του Φαλήρου σε κανονικό γήπεδο.

Ο Εθνικός αρχικά, ο πρώτος ενοικιαστής του γηπέδου πληρώνοντας το ενοίκιο στην ΕΟΑ και μετά από συνεχή αιτήματα δέχθηκε συνενοικιαστή και τον Ολυμπιακό. Εξακολουθούσε ωστόσο να πληρώνει στην ΕΟΑ το ενοίκιο ο Εθνικός και για τον ΟΣΦΠ, με συμφωνία να δοθούν πίσω κάποτε τα χρήματα (κάτι που δεν έγινε ποτέ).

Οι δυο σύλλογοι κατασκεύασαν τα δύο πέταλα του παλιού «Γ. Καραϊσκάκης». Το παλιό γήπεδο δεν είχε πέταλα παρά μόνο μια εξέδρα. Ο Ολυμπιακός έχτισε το πέταλο της Θύρας 7 που «έβλεπε» στο Ν. Φάληρο και ο Εθνικός το πέταλο της θύρας 14 που «έβλεπε» στην συνοικία της Καστέλλας που ιστορικά βρίσκεται η πλειοψηφία των φιλάθλων του Εθνικού. Τα έργα διήρκησαν χρόνια και το 1956 γίνεται το πρώτο παιχνίδι-γιορτή για το στάδιο, μεταξύ των δύο ομάδων. Την πενταετία 1984–1989 ο Εθνικός αγωνίστηκε χωρίς τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη, αφού ο τελευταίος μετακόμισε στο ΟΑΚΑ, όπως και την τριετία 1997–2000.

Έπειτα από την κατεδάφιση του παλαιού σταδίου Γ. Καραϊσκάκης, ο Εθνικός αγωνίστηκε σε διάφορα γήπεδα της Αττικής κάτι που του στέρησε τη δυναμική και τη σταθερότητα της μόνιμης έδρας συγκριτικά με τον ανταγωνισμό, διατηρεί όμως το συμβατικό δικαίωμα χρήσης του νέου σταδίου Γ. Καραϊσκάκης, εφόσον επανέλθει στην Α΄ Εθνική και έπειτα από οικονομική συμφωνία με τη διοίκηση του σταδίου. Στόχος της διοίκησης του Εθνικού είναι η δημιουργία νέου ιδιόκτητου γηπέδου στην περιοχή της φυσικής έδρας της ομάδας, τον Πειραιά.

Ο Εθνικός αγωνίστηκε για πρώτη φορά μετά την ανέγερση του νέου σταδίου Καραϊσκάκη, στις 23 Μαρτίου του 2013, στον τελικό του Κυπέλλου Πειραιά κόντρα στην Α.Ε. Μοσχάτου σε έναν αγώνα που παρά το αρνητικό αποτέλεσμα, οι κυανόλευκοι συγκέντρωσαν σημαντικό αριθμό οπαδών στην αναμέτρηση. Δύο εβδομάδες μετά, επίθεση με μολότοφ πραγματοποιήθηκε στην λέσχη των φίλων του Εθνικού επί της οδού Τζαβέλλα στην Καστέλλα. Ο σύνδεσμος δέχτηκε ξανά επίθεση τον Φεβρουάριο του 2019 σε εκδήλωση για την κοπή της πίτας.

Το νέο Στάδιο Γ. Καραϊσκάκης από το 2004 και μετά.

Από το 2001 μέχρι και το 2007 αγωνίστηκε εκτός Πειραιά σε διάφορα γήπεδα του Νομού Αττικής, όπως του Ζωγράφου, Μαρκόπουλου, Μενιδίου, Φυλής, Μεγάρων, Βύρωνα, Ριζούπολης, Περιστερίου, Αιγάλεω, Καλλιθέας, Μοσχάτου, Νίκαιας και Κερατσινίου. Συγκεκριμένα, από την αγωνιστική περίοδο 2001–02 μέχρι και την αγωνιστική περίοδο 2005–06 χρησιμοποίησε ως έδρα του τα: Δημοτικό Στάδιο Καλλιθέας «Γρηγόρης Λαμπράκης», Δημοτικό Στάδιο Ζωγράφου, Δημοτικό Γήπεδο Αχαρνών, Δημοτικό Στάδιο Βύρωνα, Δημοτικό Στάδιο Φυλής, Δημοτικό Στάδιο Περιστερίου, Δημοτικό Γήπεδο Μεγάρων, Δημοτικό Στάδιο Κερατσινίου, Δημοτικό Γήπεδο Μοσχάτου, Δημοτικό Γήπεδο Νίκαιας και το Γήπεδο «Γιώργος Καμάρας» στη Ριζούπολη. Την αγωνιστική περίοδο 2006–07 χρησιμοποίησε αποκλειστικά ως έδρα το Γήπεδο «Γιώργος Καμάρας» στη Ριζούπολη Αθηνών.

Γήπεδο Ελληνικού (2007–2012)

Το ανακαινισμένο ποδοσφαιρικό γήπεδο του Ελληνικού.

Μετά το 2007 η ομάδα έδρευε στο Ελληνικό και χρησιμοποιούσε ως έδρα του το πρώην γήπεδο μπέιζμπολ του Ελληνικού, αφού το ανακατασκεύασε. Ο πρώτος ιστορικός αγώνας στου Εθνικού στο Ελληνικό το οποίο είχε βαφτεί στα μπλε χρώματα του συλλόγου δόθηκε στις 20 Οκτωβρίου 2007 με αντίπαλο τον Ιωνικό (1-1) και ο Προχορένκοφ του Ιωνικού ήταν αυτός που σκόραρε πρώτος στο νέο γήπεδο.

Το γήπεδο Ελληνικού ήταν χωρητικότητας 10.800 καθήμενων, ενώ διέθετε 6 σουίτες, δημοσιογραφικά θεωρεία και αίθουσα Τύπου, μπουτίκ, καφετέρια και 3000 θέσεις στάθμευσης. Το συνολικό κόστος της ανακατασκευής ήταν στα 500.000 ευρώ. Το γήπεδο του Ελληνικού χρησιμοποιήθηκε ως έδρα του Εθνικού συνεχώς από την περίοδο 2007–08 μέχρι και την περίοδο 2011–12 και για τελευταία φορά, περιστασιακά την περίοδο 2012–13.

Από το 2012 μέχρι και το 2014 χρησιμοποίησε ως έδρα του το Δημοτικό Γήπεδο Μοσχάτου και το Δημοτικό Γήπεδο Ρέντη στον Αγ. Ιωάννη Ρέντη. Από το 2014 μέχρι και το 2017 χρησιμοποιούσε ως έδρα αποκλειστικά το δημοτικό γήπεδο Μοσχάτου. Από την αγωνιστική περίοδο 2017–18 έως και την περίοδο 2020–21 χρησιμοποιούσε ως βασική του έδρα το Δημοτικό στάδιο Καλλιθέας «Γρηγόρης Λαμπράκης». Την περίοδο 2021–22 χρησιμοποίησε το Δημοτικό Γήπεδο Αγίων Αναργύρων.

Την περίοδο 2022–23 αγωνίστηκε στο Δημοτικό γήπεδο Περάματος ενώ την περίοδο 2023–24 χρησιμοποίησε το Δημοτικό γήπεδο Μοσχάτου.

Γήπεδο ΣΕΦ (2025–Σήμερα)

Η σκέψη για τη χρήση του γηπεδου του ΣΕΦ ξεκίνησε από το καλοκαίρι του 2003 όταν ο Εθνικός θα αγωνιζόταν στη Δ' Εθνική. 'Υστερα από εισήγηση του προέδρου του ΣΕΦ, Βασίλη Βουράκη έγινε δεκτό το αίτημα του Εθνικού να χρησιμοποιεί για τους εντός έδρας αγώνες το γήπεδο των εγκαταστάσεων του Φαληρικού σταδίου και είχαν προγραμματιστεί έργα τοποθέτησης χλοοτάπητα (τότε το γήπεδο ήταν ξερό).

Τον Οκτώνβριου του 2023 η διοίκηση του ΣΕΦ υπό προεδρίας Χρστίνα Τσιλιγκίρη, παραχώρησε στον Δήμο Πειραιά το γήπεδο ποδοσφαίρου, στο οποίο ο δήμος θα προχωρήσει στη δημιουργία κερκίδας 1500 θέσεων, προϋπολογισμού 300.000 ευρώ από ίδια έσοδα και μετά από απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου Πειραιά Το ανακαινισμένο γήπεδο του ΣΕΦ θα είναι διαθέσιμο προς χρήση του Εθνικού τουλάχιστον μέχρι τα μέσα του 2025 και αναμένεται να αγωνιστεί εκεί την περίοδο 2025–26.. Στις εργασίες που θα ακολουθήσουν μέσα στο καλοκαίρι περιλαμβάνεται η τοποθέτηση δύο μεταλλικών κερκίδων, συνολικής χωρητικότητας 1.500 θέσεων. Η κεντρική εξέδρα, χωρητικότητας 1.230 θέσεων, θα τοποθετηθεί στην πλευρά της σέντρας, φιλοξενώντας τον κύριο όγκο των θεατών. Παράλληλα, θα τοποθετηθεί μία δεύτερη εξέδρα 270 θέσεων, πίσω από το ένα τέρμα.

Μέχρι την ολοκλήρωση των εργασιών, και για να προλάβει τις ημερομηνίες, η διοίκηση δήλωσε ως έδρα του το Δημοτικό γήπεδο Μοσχάτου και του Κερατσινίου. Στις 3 Νοεμβρίου 2025 ανακοινώθηκε ολική ανακατασκευή στο γήπεδο ποδοσφαίρου 11×11 στο ΣΕΦ, με συνολικό προϋπολογισμό 1,1 εκατομμύριο ευρώ. Το γήπεδο του ΣΕΦ, χρησιμοποιείται καθημερινά από 14 σωματεία: Εθνικός, Αργοναύτης, Καστέλλα, Προφήτης Ηλίας, Πειραϊκός, Ποσειδώνας, Προμηθέας, Χατζηκυριάκειο, καθώς και από τις Ακαδημίες του Ολυμπιακού και τις Μικτές Ομάδες υποδομών της ΕΠΣ Πειραιά.

Με τη διαφαινόμενη υπό προϋποθέσεις λύση του γηπέδου του ΣΕΦ ο Εθνικός θα εξασφαλίσει για πρώτη φορά μετά τις (5 Μαρτίου του 2000, τελευταίο παιχνίδι στο Στάδιο Καραϊσκάκη, 2–2 με Παναιτωλικό) έδρα εντός του Δήμου Πειραιά. Σε περίπτωση όμως ανόδου της ομάδας σε επαγγελματική κατηγορία ο Εθνικός θα χρειαστεί να βρει εκ νέου λύση αφού το γήπεδο του ΣΕΦ δεν πληροί μέχρι στιγμής τα κριτήρια για αγώνες Σούπερλιγκ 2.

Οι έδρες του Εθνικού ανά σεζόν:

• 1924–53: Στάδιο Καραϊσκάκη, Φάληρο
• 1953–56: Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας, Αθήνα
• 1956–63: Στάδιο Καραϊσκάκη, Φάληρο
• 1963–64: Γήπεδο Λεωφόρου Αλεξάνδρας, Αθήνα
• 1964–00: Στάδιο Καραϊσκάκη, Φάληρο
• 2000–01:
• 2001–02: Δημοτικό Στάδιο Βύρωνα, Αθήνα
• 2002–03: Στάδιο Βύρωνα, Φυλής, Μαρκόπουλου, Δημοτικό Στάδιο Περιστερίου, Μεγάρων, Μενιδίου, Κερατσινίου
• 2003–04: Δημοτικό γήπεδο Μοσχάτου, Πειραιάς
• 2004–05: Δημοτικό Στάδιο Κορυδαλλού (κύρια έδρα), Μοσχάτου, Χαϊδαρίου, Περιστερίου
• 2005–07: Γήπεδο Ριζούπολης, Αθήνα
• 2007–08: Γήπεδο Ριζούπολης (2 αγώνες), Γήπεδο Ελληνικού
• 2008–09: Γήπεδο Ελληνικού
• 2009–10: Γήπεδο Ελληνικού, Δημοτικό Στάδιο Αιγάλεω (3 αγώνες)
• 2010–12: Γήπεδο Ελληνικού
• 2012–14: Γήπεδο Ρέντη Σταύρος Μελισσουργός, Πειραιάς
• 2014–17: Δημοτικό γήπεδο Μοσχάτου, Πειραιάς
• 2017–21: Δημοτικό Στάδιο Καλλιθέας
• 2021–22: Δημοτικό γήπεδο Αγίων Αναργύρων
• 2022–23: Δημοτικό γήπεδο Περάματος, Πειραιάς
• 2023– : Δημοτικό γήπεδο Μοσχάτου, Πειραιάς

Αντιπαλότητες

Με Ολυμπιακό

Από τα πρώτα έτη της ίδρυσής του, ο Εθνικός βρέθηκε σε μια κατάσταση ανταγωνισμού με τον συντοπίτη του Ολυμπιακό Πειραιώς για τα πρωτεία της πόλης όχι μόνο στο ποδόσφαιρο αλλά και στην υδατοσφαίριση και κολύμβηση. Τα παιχνίδια των δύο ομάδων για το Πρωτάθλημα Πειραιά συγκέντρωναν μεγάλο ενδιαφέρον, καθώς ήταν οι δυο πιο δυνατές και λαοφιλής ομάδες. Το 1926, ο Εθνικός μαζί με άλλα σωματεία αποχώρησαν από την Ε.Π.Σ.Π. διαμαρτυρόμενοι για την εύνοια του Ολυμπιακού. Την περίοδο 1926 διεξήχθη το πρωτάθλημα “Συνδέσμου” το οποίο κατέκτησε ο Εθνικός. Το πρωτάθλημα “'Ένωσης” το κατέκτησε ο Ολυμπιακός. Την επόμενη περίοδο ο Εθνικός ξαναγύρισε στην Ε.Π.Σ.Π. όπου διεκδίκησε το πρωτάθλημα χωρίς επιτυχία. Το 1928 εξαιτίας αποβολής του Ολυμπιακού από την Ένωση, ο Εθνικός κατέκτησε το Πρωτάθλημα Πειραιά που σημαδεύτηκε από τη φυγή και άλλων ομάδων υπέρ του Ολυμπιακού θυμίζοντας την περίπτωση του 1926 αλλά από την άλλη μεριά αυτή τη φορά. Την επομένη, στο πρωτάθλημα Πειραιά του 1929, το έκτο παιχνίδι που θα έκρινε τον πρωταθλητή σημαδεύτηκε από βίαια επεισόδια και διακόπηκε ύστερα από εισβολή οπαδών του Ολυμπιακού στο 80', ενώ ο Εθνικός προηγείτο με 2–1. Στα προηγούμενα πέντε ματς, Ο Ολυμπιακός είχε 2 νίκες (4–3, 2–0), ο Εθνικός δύο (1–0, 4–2) ενώ ένας αγώνας έληξε ισόπαλος (3–3). Τελικά οι δύο ομάδες ανακηρύχθηκαν «συμπρωταθληταί» κάτι που συνέβη και στο πρωτάθλημα γουότερ πόλο το 1969 λόγω της μη διεξαγωγής του τελικού αγώνος.

Αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι σε αγώνες μέχρι το 1940 και την έναρξη του Β' Π.Π, ο Ολυμπιακός είχε 21 νίκες, ο Εθνικός 10 ενώ ισόπαλοι έληξαν 9 αγώνες.

Η δυνατότητα του Ολυμπιακού όμως, κυρίως μετά τον Β' Π.Π και την πανελλήνια δημοφιλία του, να παίρνει τους πιο ταλαντούχους παίκτες του Εθνικού (προπολεμικά τους Φίλιππο Κουράντη, Γιάννη Χέλμη, Βαγγέλη Χέλμη και μεταπολεμικά τους Γιάννη Ιωάννου, Μιχάλη Κρητικόπουλο, Χρήστο Αρβανίτη, Σταύρο Παπαδόπουλο, Τόμας Ρόρμπαχ, Τάσο Μητρόπουλο, Ανδρέα Νινιάδη) σε συνδυασμό με την περιορισμένη δημοφιλία του Εθνικού στον Πειραιά ήταν κάτι που τελικά περιόρισε τον Εθνικό σε δεύτερο ρόλο και στις μόλις 10 νίκες του από το 1945 και μετά, κάτι εντελώς αντίθετο με τους αγώνες του με τον Ολυμπιακό στην υδατοσφαίριση.

Άλλες

Ο ιστορικός και παραδοσιακός αντίπαλος του Εθνικού είναι ο Ολυμπιακός με τον οποίο διεκδικούσε το Πρωτάθλημα Πειραιώς μέχρι και το 1959. Αρκετούς αγώνες έχει δώσει με όλες τις ομάδες του κέντρου (Παναθηναϊκό, ΑΕΚ, Απόλλων και Πανιώνιο) και της Θεσσαλονίκης (ΠΑΟΚ, Άρη, Ηρακλή). Σε επίπεδο Πειραιά, προπολεμικά η Άμυνα Κοκκινιάς (πρόγονος της Α.Ε. Νίκαιας και του Ιωνικού), ο Θησέας Πειραιά και ο Άρης Νίκαιας ενώ μεταπολεμικά και μέχρι τα τέλη του '50 ο Ατρόμητος Πειραιά, ο Πανελευσινιακός και η Προοδευτική υπήρξαν οι κυριότεροι αντίπαλοι στο τοπικό πρωτάθλημα. Με την Προοδευτική, με την οποία έχει παίξει και τα περισσότερα παιχνίδια από τις υπόλοιπες ομάδες της ΕΠΣ Πειραιά (πλην Ολυμπιακού), έχει σε 80 αγώνες πρωταθλήματος (από το 1939 έως και το 2024, Πρωτάθλημα Πειραιώς, Α΄ Εθνική, Β΄ Εθνική, Γ΄ Εθνική, Δ΄ Εθνική) και κυπέλλου (Κυπέλλου Ελλάδος και Κυπέλλου Πειραιώς), 37 νίκες, 17 ήττες ενώ 26 αναμετρήσεις έληξαν δίχως νικητή. Η μεγαλύτερη νίκη στο ντέρμπι συνέβη την 11/1/1953 για το Πρωτάθλημα Πειραιώς με νίκη του Εθνικού 1–8 στο γήπεδο Νίκαιας. Μεγαλύτερη νίκη εντός έδρας ανήκει πάλι στον Εθνικό αφού στο πλαίσιο του Κυπέλλου Ελλάδος 2005–06, την 1 Σεπτεμβρίου 2005, επικράτησε της Προοδευτικής με 6–1 πάλι στο γήπεδο Νίκαιας τυπικά γηπεδούχος.

«Εθνικάρας»

Ο Γιάννης Μαντζουράνης (1935–2021) ήταν ένας από τους γνωστότερους οπαδούς, όχι μόνο από αυτούς του Εθνικού, αλλά και όλων των ελληνικών ομάδων. Αποτέλεσε αναπόσπαστο κομμάτι της ιστορίας του σωματείου και, κατά τα λεγόμενά του, από το 1956 έως τις 30 Νοεμβρίου 2014 είχε παρακολουθήσει όλους τους ποδοσφαιρικούς αγώνες του, εκτός από 12. Τον πρώτο, το 1973, λόγω του γάμου του και τους υπόλοιπους τον τελευταίο καιρό, κατόπιν ρητής απαγόρευσης των γιατρών. Ήταν γνωστός για το φίλαθλο πνεύμα του και την ιαχή «Εθνικάρα». Υπήρξε κατά γενική ομολογία ο καλύτερος Έλληνας φίλαθλος όλων των εποχών και αποτέλεσε παράδειγμα προς μίμηση για όλον το φίλαθλο κόσμο. Γι' αυτόν γράφτηκε τραγούδι το 1985 από τον Νίκο Καρβέλα ενώ αναφέρεται σε στίχο του τραγουδιού «Το Εθνικάκι» του συγκροτήματος Τα Παιδιά από την Πάτρα τραγουδιού που αναφέρεται στον πρώτο υποβιβασμό της ομάδας το 1990. Πέθανε στις 12 Σεπτεμβρίου 2021 ύστερα από πολύμηνη νοσηλεία.

Οικονομικά και ιδιοκτησιακό

Επωνυμία

Η επωνυμία της Αθλητικής Ανώνυμης Εταιρείας (Α.Α.Ε.), απαραίτητης για τη συμμετοχή της ομάδας (Π.Α.Ε.) σε επαγγελματική ποδοσφαιρική κατηγορία, έχει αλλάξει με το πέρασμα των χρόνων ως ακολούθως:

• «Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. Π.Α.Ε.» (1979–2003)
• «Π.Α.Ε. Εθνικός» (2004–2011)

Χρώματα

Χρώματα του Εθνικού Πειραιώς είναι το μπλε και το άσπρο. Η συνήθης αμφίεση ήταν ολόκληρη μπλε και συνήθως σκούρα απόχρωση. Έχει αγωνιστεί και με άσπρο σορτσάκι και αλλά και με άσπρο σορτσάκι σε συνδυασμό με άσπρες κάλτσες.

Έμβλημα

Το έμβλημα του Εθνικού είναι μια ασπίδα με την επιγραφή ΕΘΝΙΚΟΣ με πέντε κυανές και τέσσερις λευκές ρίγες. Προπολεμικά και μέχρι τη δεκαετία του 1950, ήταν σε χρήση μια ασπίδα με την τότε ελληνική σημαία με ένα Ε στο κέντρο.

• 
  Παλαιότερο σήμα του Εθνικού, από την προπολεμική περίοδο και μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1950
• 
  Σήμα του Εθνικού την δεκαετία του 1970
• 
  Επετειακό σήμα Εθνικού για τα 100 χρόνια ζωής του σωματείου

Στήριξη στον απελευθερωτικό αγώνα της ΕΟΚΑ

Το σήμα της ομάδος την διετία 1955–1957

Την διετία 1955–57 όταν τερμάτισε δεύτερος και την επόμενη σεζόν που ήταν πρωτοπόρος πηγαίνοντας για τον τίτλο, πρωτοστάτησε και συμπεριέλαβε το νησί της Κύπρου στο έμβλημα του προς συμπαράσταση στον Αγώνα της ΕΟΚΑ για ανεξαρτησία από την Βρετανία, όντας η πρώτη και μοναδική ελληνική ομάδα που το έπραξε.

Ιστορικές αμφιέσεις

Φανέλα 1994–95

Επετειακή φανέλα για τη συμπλήρωση 100 χρόνων

1923–24	1932–33	1955–56	1956–57	1960–75	1976
1988–89	1989–90	1994–96	2016–17	2023–24

Τίτλοι - Διακρίσεις

Διοργάνωση	Φορές	Χρονιές
Τίτλοι
Κύπελλο Ελλάδος Ανδρών	1	1933
Πρωτάθλημα Ελλάδος νότιου ομίλου	1	1935
Πρωτάθλημα Β΄ Εθνικής	1	1991
Πρωτάθλημα Γ΄ Εθνικής	1	2018
Πρωτάθλημα ΕΠΣ Πειραιά	5	Προ καθιέρωσης Εθνικών Κατηγοριών (1928, 1929, 1939) - Μετά την καθιέρωση (2013, 2014)
Πρωτάθλημα Πειραιά (Συνδέσμου Ποδ. Σωματείων Πειραιώς)	1	1926
Kύπελλο ΕΠΣ Πειραιά	5	2014, 2019, 2023, 2024, 2025
Κύπελλο Πάσχα	1	1937
Θερινό πρωτάθλημα Ο.Π.Α.Π. Α' Εθνικής	2	1971, 1973
Διακρίσεις
Δεύτερη θέση στο πανελλήνιο πρωτάθλημα	2	1928, 1956
Τέταρτη θέση στην Α΄ Εθνική (1960–)	1	1975
Φιναλίστ τελικής φάσης πανελλήνιου πρωταθλήματος (δεν διεξήχθη)	2	1929, 1935
Ημιτελικά κυπέλλου Ελλάδος	7	1939, 1940, 1950, 1968, 1969, 1973, 1989
Προημιτελικά κυπέλλου Ελλάδος	9	1932, 1947, 1951, 1952, 1966, 1977, 1984, 1986, 1995
Φάση των «16» Κυπέλλου Ελλάδος	19	1949, 1953, 1954, 1955, 1956, 1959, 1962, 1963, 1964, 1965, 1967, 1974, 1978, 1982, 1992, 1993, 1997, 2005, 2006
Πρωτάθλημα Γ΄ Εθνικής - Δεύτερη θέση	4	2006, 2022, 2024, 2025
Kύπελλο ΕΠΣ Πειραιά - Φιναλίστ	3	2011 (ερασιτέχνες), 2013, 2018
Πρωτάθλημα ΕΠΣ Πειραιά - Δεύτερη θέση	17	Προ καθιέρωσης Εθνικών Κατηγοριών (1925, 1927, 1930, 1934, 1937, 1938, 1940, 1946, 1949, 1950, 1951, 1952, 1943, 1954, 1955, 1956, 1959)
Kύπελλο Αεροπορίας - Φιναλίστ	1	1940

Mέσος όρος εισιτηρίων

Α' Εθνική

Σεζόν	Μέσος όρος	Θέση πανελλαδικώς
1998-99	1.258	18ος
1997-98	2.420	10ος
1996-97	B' Εθνική	;
1995-96	2.056	15ος
1994-95	2.798	8ος
1993-94	B' Εθνική	;
1992-93	B' Εθνική	;
1991-92	4.092	8ος
1990-91	B' Εθνική	;
1989-90	5.060	10ος
1988-89	4.697	10ος
1987-88	7.846	9ος
1986-87	4.697	11ος
1985-86	9.200	7ος
1984-85	5.857	11ος
1983-84	10.314	6ος
1982-83	6.446	9ος
1981-82	6.973	7ος
1980-81	8.587	6ος
1979-80	11.037	7ος
1978-79	9.833	6ος
1977-78	7.932	6ος
1976-77	11.274	6ος
1975-76	11.417	5ος
1974-75	14.189	5ος
1973-74	7.657	4ος
1972-73	10.616	5ος
1971-72	10.646	5ος
1970-71	12.645	6ος
1969-70	10.555	6ος
1968-69	9.306	6ος
1967-68	9.486	6ος
1966-67	6.965	6ος
1965-66	8.889	4ος
1964-65	11.454	4ος
1963-64	5.533	6ος
1962-63	7.702	5ος
1961-62	6.144	4ος
1960-61	5.867	4ος
1959-60	4.223	8ος

Πηγή: LEAGUE ATTENDANCES

Αξιοσημείωτοι Παίκτες

Γιάννης Αναστασίου Ανδρέας Αντωνάτος Χρήστος Αρβανίτης Ηλίας Αρμόδωρος Δημήτρης Βάβουλας Κώστας Βαλλιάνος Μανώλης Βαμβακούσης Νίκος Γιούτσος Λύσανδρος Γεωργαμλής Τάκης Ελευθεριάδης Ζοέλ Επαλέ Σεργκε Χόνι Δημήτρης Ζουρντός Γιάννης Ιωάννου Μασέγκο Ιλούνγκα Θανάσης Ιντζόγλου Γιώργος Καβαλιώτης Ρομπέρτο Καλκαντέρα Χρήστος Καραουλάνης Χρήστος Ζαντιώτης

Μανώλης Καρνασόπουλος Γιάννης Κατσικογιάννης Παναγιώτης Κατσικογιάννης Μιχάλης Καψής Μανώλης Κλικόπουλος Μίοντραγκ Μένταν Αμπίντ Κοβάσεβιτς Αλέκος Κοζομπόλης Παναγιώτης Κοτίδης Φίλιππος Κουράντης Κυριάκος Κουρέας Νίκος Κοφιάδης Άγγελος Κρεμμύδας Μιχάλης Κρητικόπουλος Πέτρος Λεβεντάκος Νίκος Λεκατσάς Στάθης Μανταλόζης Νίκος Μανωλάς Τάσος Μητρόπουλος Ηλίας Μίσσας Xρήστος Καλλιμάνης

Γιώργος Μουκέας Ντανιέλ Μπατίστα Κώστας Μπατσινίλας Μίμης Μπενάρδος Δημήτρης Ναλιτζής Στέλιος Νικηφοράκης Ανδρέας Νινιάδης Γκεόργκι Ντένεφ Βασίλης Ξάνθης Σταύρος Παπαδόπουλος Φώτης Παπαδόπουλος Μάρκο Φέρστερ Τόμας Ρόρμπαχ Δημήτρης Σεϊταρίδης Σουμπίνιο Χάρης Σοφιανός Φότο Στρακόσια Άκης Στρατάκης Παναγιώτης Σκαφτούρος

Τζιοβάνι Στέλιος Τουρκομένης Βασίλης Τσιάρτας Νίκος Τσιριτάκης Ηλίας Υφαντής Πάολο Φαρινόλα Μάρκο Φερέιρα Τότης Φυλακούρης Γιώργος Χατζηανδρέου Χρήστος Χατζηιωαννίδης Δημήτρης Χατζηϊωάννογλου Βαγγέλης Χέλμης Γιάννης Χέλμης Κώστας Χούμης Αναστάσιος Χουχουλής

Διακεκριμένοι αρχηγοί

Παίκτης	Περίοδος	Σημείωση
Άγγελος Κρεμμύδας		Επαιξε 12 σεζόν στον Εθνικό 1964-76
Σταύρος Παπαδόπουλος		Επαιξε 3 σεζόν στον Εθνικό 1974-77, έφυγε το 1977 για Ολυμπιακό ως αρχηγός
Χρήστος Σταματάκης	1979-80
Δημήτρης Πίττας	1981-84
Ηλίας Αρμόδωρος	1984-85
Γιώργος Πεππές	1985-86	Επαιξε 10 σεζόν στον Εθνικό 1976-88 και 1991-93, έφυγε το 1986 για ΑΕΚ ως αρχηγός
Παναγιώτης Κατσικογιάννης		Επαιξε 8 σεζόν στον Εθνικό 1981-89
Δημήτρης Καμπόλης	1988-89
Βασίλης Ξάνθης	1993-95	Επαιξε 7 σεζόν στον Εθνικό 1988-95, έφυγε Δεκέμβρη 1995 για Απόλλωνα ως αρχηγός
Δημήτρης Μπουγάς		Επαιξε 5 σεζόν στον Εθνικό 1992-97
Λύσανδρος Γεωργαμλής	1997-98
Δημήτρης Τσατσαρής	2024-25

Παλαιότερες ιστορικές συνθέσεις

Πρωτάθλημα ΕΠΣ Πειραά 1924-25
Γ. Καραμούζης (τερμ.), Χρ. Πέππας, Φίλιππος Κουράντης, Λ. Βασιλείου, Ν. Πανόπουλος, Κ. Καραμούζης, Χ. Μαυρομμάτης, Γ. Χατζηανδρέου, Χρ. Καζάκος, Α. Τσολίνας, Β. Πρινέας.

Πρωτάθλημα ΕΠΣ Πειραά 1928-29
Γ. Σαράντος (τερμ.), Κ. Φερλέμης, Δ. Ζουρντός, Γ. Λαπατάς, Β. Χέλμης, Φραγκάκης, Παπαγιαννόπουλος, Ι. Τζιριτάκης, Π. Φερλέμης, Σέρβος, Πετρούτσος, Βαρδής, Επιτρόπουλος.

Πρωτάθλημα ΕΠΣ Πειραά 1932-33
Ζαντιώτης Χρήστος (τερμ.), Ζουρντός, Κυριάκος, Κωνσταντουδάκης, Γ. Χέλμης, Τσιριτάκης Κυριάκος, Φραγκάκης, Β. Χέλμης, Δεληγιώργης Κώστας, Αλεξόπουλος, Τσιριτάκης Νίκος, Μπουρλετίδης Νίκος, Πετρούτσος, Λαπατάς Σπύρος. Προπονητής: Γιαν Κοψίβα

Πρωτάθλημα ΕΠΣ Πειραά 1938-39
Σχίζας (τερμ.), Λυπιώτης, Ζάκκας, Μπόλκας, Αϊντούκοβιτς, Καριώτης, Δεληγιώργης, Καούνος, Λιοντής, Σταυρόπουλος, Ζωγραφίδης.

Πρωτάθλημα ΕΠΣ Πειραά 1949-50
Στάθης Μανταλόζης (τερμ.), Λαιμός, Μανώλης Κλικόπουλος, Αλέκος Κοζομπόλης, Γιάννης Φερλέμης, Γιάννης Ιωάννου, Καλφαμανώλης, Γαρύφαλλος Καραουλάνης, Λουπιώτης, Φωτόπουλος. Προπονητής o Γιάννης Χέλμης

1ο Πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1959–60
Βασίλης Βασιλόπουλος, Στ. Γεραγώτης, Γεράσιμος (Μάκης) Γερμανάκος (τ/φύλακας), Κώστας Γεωργούλης, Νίκος Γιακουμάκης, Φώτης Γιαννίτσας, Δημήτρης Γλυνός, Δημήτρης Γράφας, Γιώργος Δρακόπουλος (τ/φύλακας), Χρήστος Καραουλάνης, Γιάννης Καρνασόπουλος, Μανώλης Κλικόπουλος, Αλέκος Κοζομπόλης, Κυριάκος Κοιλάκος, Στράτος Μακρυωνίτης (τ/φύλακας), Μαλισιάνος, Κώστας Μερκούρης, Νίκος Μουνδρέας, Παντέλογλου, Σωτήρης Πέστροφας, Γιώργος Σιδέρης, Σπύρος Σπαθούλας, Σταμάτης Στάμου, Λευτέρης Τατάκης καί Δημήτρης Τσερεγκώφ.

2ο Πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1960–61
Κώστας Βαλλιάνος (τ/φύλακας), Γιώργος Βλάχος (παρατσούκλι Πελέ, δεν είναι ο Γιώργος Βλάχος του ΠΑΟ), Βουρδαμής, Κώστας Γεωργούλης, Νίκος Γιακουμάκης, Φώτης Γιαννίτσας, Γονιδάκης, Δημήτρης Γράφας, Γυφτάκης, Γιώργος Δρακόπουλος (τ/φύλακας), Μανώλης Ζευγώλης, Γιώργος Καβαλιώτης, Χρήστος Καραουλάνης, Γιάννης Καρνασόπουλος, Μανώλης Κλικόπουλος, Αλέκος Κοζομπόλης, Μαλισιάνος, Νίκος Μουνδρέας, Στέλιος Νικηφοράκης, Ντενεζάκος, Παντέλογλου, Μανώλης Παπάζογλου, Σωτήρης Πέστροφας, Γιώργος Σιδέρης, Βασίλης Σταματίου, Σταμάτης Στάμου, Δημήτρης Τσερεγκώφ και Παναγιώτης Φερλέμης.

3ο Πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1961–62
Ανδρέας Αντωνάτος, Κώστας Βαλλιάνος (τ/φύλακας), Γιώργος Βλάχος, Γεράσιμος Γερμανάκος (τ/φύλακας), Φώτης Γιαννίτσας, Δημήτρης Γκιώνης, Δημήτρης Γράφας, Χρήστος Καραουλάνης, Καρποδίνης, Μανώλης Κλικόπουλος, Αλέκος Κοζομπόλης, Στράτος Μακρυωνίτης(τ/φύλακας), Μαλισιάνος, Στέλιος Νικηφοράκης, Δημήτρης Πάντζαλης, Μανώλης Παπάζογλου, Παναγιώτης Παπαχριστόπουλος, Σωτήρης Πέστροφας, Γιώργος Σιδέρης, Θανάσης Τραγίδης, Δημήτρης Τσερεγκώφ, Παναγιώτης Φερλέμης, Χρήστος Χατζηιωαννίδης, Δημήτρης Χατζηιωάννογλου και Χατζηχρήστος. Προπονητής o Γιάννης Χέλμης

Τελευταίο Πρωτάθλημα Α΄ Εθνικής Κατηγορίας 1961–62
Δημήτρης Σταματάκης, Γιώργος Μουκέας (τερμ.), Μανώλης Βαμβακούσης, Γιώργος Καραΐσκος, Εκλς, Βασίλης Σιώκος, Τάσος Μητρόπουλος, Μπράουν, Μανώλης Παπάς, Γιώργος Βασιλόπουλος, Μακαρατζής. Προπονητής ο Μπράιαν Μπερντς

Πρωτάθλημα Β΄ Εθνικής Κατηγορίας 1996-97
Κουρκούνας, Κόντης, Γελαδάρης, Βουτσακτσής, Τόλης Δημόπουλος, Βασίλης Βούζας, Λύσανδρος Γεωργαμλής, Μπουγάς, Μιχάλης Καψής, Πετκόφσκι, Σέργκε Χόνι, Σέγγος, Βιτεβής Σταυρακάκης.

Προπονητές

Ως το 1959

Περίοδος	Προπονητές	Διακρίσεις
1923-1924
1932-1933	Γιαν Κοψίβα	Κύπελλο Ελλάδας 1933
1936-1937	Κώστας Νεγρεπόντης	Κύπελλο Πάσχα 1937
1949-1950	Γιάννης Χέλμης	Hμιτελικά Κυπέλλου Ελλάδας 1950
1951-1953
1953-1954
1956-1957
1957-1958

Ως το 1979

Περίοδος	Προπονητές	Διακρίσεις
1959-60	Έττορε Τρεβιζάν
1961-62	Γιάννης Χέλμης
1962-63	Λούκας Αουρέντνικ	5η θέση στην Α' Εθνική
1963-64
1967-68	Πάνος Μάρκοβιτς	Hμιτελικά Κυπέλλου Ελλάδας 1968
1968-69	Βίκτορ Μπάκιγχαμ	Hμιτελικά Κυπέλλου Ελλάδας 1969
1969-1970	Πάνος Μάρκοβιτς
1970-71
1971-72	Τζον Μόρτιμορ (en)	Πρωταθλητής Α' Εθνικής - Θερινό πρωτάθλημα Ο.Π.Α.Π. 1971
1972-73	Τζον Μόρτιμορ (en)	Hμιτελικά Κυπέλλου Ελλάδας 1973
1973-74	Βίκτορ Μπάκιγχαμ	Πρωταθλητής Α' Εθνικής - Θερινό πρωτάθλημα Ο.Π.Α.Π. 1973
1974-75	Βίκτορ Μπάκιγχαμ	4η θέση στην Α' Εθνική
1978-79	Μπράιαν Μπερντς

1979–σήμερα

Περίοδος	Προπονητές	Διακρίσεις
1979-80	Φρανκ Μπλάνστοουν Χοσέ Φρανσίσκο Σασία
1980-81	Μπομπ Χάουτον Xάινζ Χέερ Μανόλο Μανόλοφ
1981-82	Μανόλο Μανόλοφ (1-6 αγ.) Νίκος Στριμπέλης (7-34 αγ.)
1982-83	Άλαν Ντικς
1983-84	Βέλιμπορ Βάσοβιτς (1-4 αγ.) Ανδρέας Αντωνάτος (5-7 αγ.) Καζίμιρ Γκορσκι (8-30 αγ.)
1984-85	Καζίμιρ Γκορσκι
1985-86	Ρίτσαρντ Μπάρκερ
1986-88	Πιέτρ Πάκερτ
1988-89	Πιέτρ Πάκερτ (1-6 αγ.) Αντώνης Γεωργιάδης (7-16 αγ.) Πιέτρ Πάκερτ (17-30 αγ.)	Hμιτελικά Κυπέλλου Ελλάδας 1969
1989-90	Χενκ Χούβααρτ
1990-91	Σπύρος Λιβαθηνός Γιάννης Κυράστας	Πρωταθλητής Β' Εθνικής
1991-92	Βάλτερ Σκότσικ Ανδρέας Αντωνάτος Λάκης Πετρόπουλος
1992-93	Σπύρος Λιβαθηνός
1994-95	Νέναντ Στάροβλαχ Γιάννης Κυράστας
1995-96	Κώστας Τσαγκαλίδης (1-3 αγ.) Γιάτσεκ Γκμοχ
1996-97	Τίμο Τσανλάιντερ Στάθης Ασλάνογλου Γιάννης Παθιακάκης
1997-98	Στάθης Σταθόπουλος (1-8 αγ.) Τόζα Βεσελίνοβιτς (9-27 αγ.) Νίκος Αλέφαντος (28-31 αγ.) Γιώργος Ιωακειμίδης (32-34 αγ.)
1998-99	Γιώργος Ιωακειμίδης (1-2 αγ.) Χρήστος Παπαχρήστου (3-8 αγ.) Λύσανδρος Γεωργαμλής (9 αγ.) Χάουαρντ Κένταλ (11-22 αγ.) Τάκης Αλεξόπουλος (23-34 αγ.)
1999-00	Στάθης Σταθόπουλος (1-2 αγ.) Δαμιανίδης - Τομαράς (3-5 αγ.) Ζόραν Μπάμποβιτς (6-15 αγ.) Τάκης Αλεξόπουλος (16 αγ.) Δημήτρης Θεοφάνης (17-34 αγ.)
2000-01	Δημήτρης Θεοφάνης (1-15 αγ.) Δημήτρης Μούτας (παικτης-προπονητής) - Αλβέρτος Παπαδακης (16-25 αγ.) Πάρης Μεϊντάνης (26-34 αγ. και μπαράζ)
2001-02	Ανδρέας Ζήκος (1-3 αγ.) Γιώργος Κωστίκος (4-25 αγ.) Πάρης Μεϊντάνης (26-30 αγ.)
2002-03	Δημήτρης Σεϊταρίδης (0 αγ.) Παναγιώτης Κατσικογιάννης (1-7 αγ.) Βαγγέλης Συρίγος (8-9 αγ.) Πάρης Μεϊντάνης (10-13 αγ.) Χρήστος Καλλιμάνης (14-38 αγ. - παικτης-προπονητής)
2003-04	Δημήτρης Γεωργάρας (1-5 αγ.) Γιάννης Γκαϊτατζής (6-30 αγ.)
2004-05	Γιάννης Γκαϊτατζής (1-4 αγ.) Μάκης Βαβίλης (5-11 αγ.) Νίκος Γκουλής (12-34 αγ.)
2005-06	Νίκος Γκουλής	Δευτεραθλητής Γ' Εθνικής (Νότιος όμιλος)
2006-07	Νίκος Γκουλής (1 αγ.) Λύσανδρος Γεωργαμλής (2-11 αγ.) Τζόκο Χατζιέφσκι (12-21 αγ.) Νίκος Γκουλής (22-34 αγ.)
2007-08	Νίκος Γκουλής
2008-09	Αντώνης Μανίκας (1-3 αγ.) Εουρίκο Γκόμες (4-30 αγ.) Μιχάλης Γρηγορίου (31-34 αγ.)
2009-10	Μιχάλης Γρηγορίου
2010-11	Νίκος Γκουλής (1-8 αγ.) Σάββας Παντελίδης (9-25 αγ.) Θαλής Τσιριμώκος (25-29 αγ.) Νίκος Παντέλης (30-34 αγ.)
2011-12	Θαλής Τσιριμώκος (1-16 αγ.) Δημήτρης Αρναούτης (17-22 αγ.) Στέλιος Πούλος (23-30 αγ.)
2012-13	Μαργαρίτης Χατζηαλέξης	Πρωταθλητής Α' Πειραιά, Κύπελλο ΕΠΣ Πειραιά - Φιναλίστ
2013-14	Μαργαρίτης Χατζηαλέξης	Πρωταθλητής Α' Πειραιά, Κύπελλο ΕΠΣ Πειραιά 2014
2014-15	Μαργαρίτης Χατζηαλέξης (1-12 αγ.) Θύμιος Γεωργούλης (13-26 αγ.)
2015-17	Θύμιος Γεωργούλης
2017-18	Θύμιος Γεωργούλης (1-10 αγ.) Νίκος Νεντίδης (11-19 αγ.) Νίκος Κουρμπανάς (20-22 αγ. και μπαράζ)	Κύπελλο ΕΠΣ Πειραιά - Φιναλίστ Πρωταθλητής Γ' Εθνικής (6ος όμιλος)
2018-19	Λουκάς Καραδήμος (1-21αγ.) Νίκος Γκουλής (22-26 αγ.)	Κύπελλο ΕΠΣ Πειραιά 2014
2019-20	Νίκος Γκουλής (1-6 αγ.) Μουράτ Σεροπιάν (7-26 αγ.)
2020-21	Μουράτ Σεροπιάν (1-15 αγ.) Πάρης Κωνσταντακόπουλος (16-19 αγ.) Ντανιέλ Μπατίστα Λίμα (20-22 αγ.)
2021-22	Θεόφιλος Καλύβας (1-11 αγ.) Ντανιέλ Μπατίστα Λίμα (12 αγ.) Πέτρος Δημητρίου (13-22 αγ.)	Δευτεραθλητής Γ' Εθνικής (6ος όμιλος)
2022-23	Θεόφιλος Καλύβας (1-6 αγ.) Σωτήρης Τζουμερκιώτης (7-8 αγ.) Βαγγέλης Χαντές (9-26 αγ.)	Κύπελλο ΕΠΣ Πειραιά 2023
2023-24	Βαγγέλης Χαντές	Κύπελλο ΕΠΣ Πειραιά 2024, Δευτεραθλητής Γ' Εθνικής
2024-25	Βαγγέλης Χαντές (1-13 αγ.) Νίκος Παντέλης (14-34 αγ.)	Κύπελλο ΕΠΣ Πειραιά 2025, Δευτεραθλητής Γ' Εθνικής
2025-26	Ηλίας Κολοβός (1-2 αγ.) Νίκος Παντέλης (από 3 αγ.)

Πρόεδροι

• Δημήτρης Καρέλλας
• Νίκος Μουρκάκος
• Αλέξης Γιαννακόπουλος
• Νίκος Πατέρας
• Αντώνης Στελλιάτος
• Βασίλης Τσιαμάκης
• Μάκης Ψωμιάδης
• Δημήτρης Μπελίτσιος
• Σταύρος Δελημάνης
• Νίκος Πηρούνιας
• Φοίβος Μορίδης
• Αλέξανδρος Καρυδόπουλος
• Αλέξης Αγγελόπουλος

Ρεκόρ - Στατιστικά

Παίκτες με περισσότερες συμμετοχές

Οι συμμετοχές αφορούν μόνο αγώνες πρωταθλήματος:

Α.Κ.	Ποδοσφαιριστής	Συμμετοχές	Σεζόν
1	Αγγελος Κρεμμύδας	383	1964-1977
2	Δημήτρης Χατζηιωάννογλου	367	1960-1976
3	Στέλιος Νικηφοράκης	320
4	Παναγιώτης Κοττίδης	300
5	Δημήτρης Μουτάφης	246
6	Παναγιώτης Κατσικογιάννης	200+	1981-1989
7	Ηλίας Αρμόδωρος	169	1977-1985
8	Μασενγκό Ιλουνγκά	161	1982-1988

Πρώτοι σκόρερ

Τα γκολ αφορούν μόνο αγώνες πρωταθλήματος:

Α.Κ.	Ποδοσφαιριστής	Γκολ	Σεζόν
1	Δημήτρης Χατζηιωάννογλου	102	1960-1976
2	Μιχάλης Κρητικόπουλος	79	1966-1973
3	Ανδρέας Αντωνάτος	54	1961-1969
4	Παναγιώτης Κοττίδης	54
5	Κώστας Μπατσινίλας	36	1981-1986
6	Γιώργος Καραΐσκος	30
-	Σταύρος Κομιώτης	30
8	Στάθης Καραμαλίκης	29	2004-2008
9	Θανάσης Ιντζόγλου	28
10	Κώστας Χούμης	27+	1933-1936
-	Ρομπέρτο Καλκαντέρα	27+	1974-1978, 1979-1980
-	Τάκης Ελευθεριάδης	27
-	Αργύρης Σάμιος	27	2012-2014

Ρεκόρ εσιτηρίων

Την περίοδο 1984-1989 ο Εθνικός αγωνιζοταν χωρίς τον Ολυμπιακό στο Καραϊσκάκη. Εκείνη την πενταετία σημειώσε μεγάλες εισπράξεις εισιτηρίων. Τα κορυφαία ρεκόρ ανά χρονιά:

• 1984-85: Εθνικός - ΑΕΚ 27.232
• 1985-86: Εθνικός - Παναθηναϊκός 30.577

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. (Τμήμα Ποδοσφαίρου) – Επίσημος ιστότοπος
• Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. – Επίσημος ιστότοπος
• Ο Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ. στην Ε.Π.Σ. Πειραιά