Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Γέννηση | 27 Φεβρουαρίου 1711[1] Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 15 Δεκεμβρίου 1769[1] Ιάσιο[2] |
Αιτία θανάτου | γάγγραινα |
Χώρα πολιτογράφησης | Οθωμανική Αυτοκρατορία Ηγεμονία της Μολδαβίας Βλαχία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ρουμανικά[3] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηγεμόνας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Catherine Rosetti |
Τέκνα | Αλέξανδρος Μαυροκορδάτος ο Δελήβεης Μαρία Μαυροκορδάτου[4] Prince Dimitrie Mavrocordat, beizades[4] |
Γονείς | Νικόλαος Μαυροκορδάτος και Pulkheria Tzoukaina[4] |
Αδέλφια | Ιωάννης Νικολάου Μαυροκορδάτος |
Οικογένεια | Οικογένεια Μαυροκορδάτου |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος (27 Φεβρουαρίου 1711 - 23 Νοεμβρίου 1769) ήταν Φαναριώτης ηγεμόνας της Βλαχίας και της Μολδαβίας. Συνολικά ανέλαβε έξι φορές την ηγεμονία της Βλαχίας και τέσσερις φορές αυτήν της Μολδαβίας.[5]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε το 1711[6] στη Κωνσταντινούπολη και ήταν γιος του Νικόλαου Μαυροκορδάτου, ηγεμόνα της Μολδοβλαχίας και μεγάλου διερμηνέα της Υψηλής Πύλης. Υπήρξε άτομο μεγάλης μόρφωσης και γνώριζε έξι γλώσσες (ελληνικά, λατινικά, τουρκικά, ρουµανικά, γαλλικά και ιταλικά).[7]
Ανέλαβε πρώτη φορά, από τις συνολικά έξι, την ηγεμονία της Βλαχίας το 1730, το ίδιο όμως έτος καθαιρέθηκε από υποστηρικτές του γηγενή Μιχάι Ρακόβιτσα, που εκμεταλλεύτηκαν την αλλαγή στη θέση του σουλτάνου, επανήλθε όμως το 1731 στη θέση του[8][9], την οποία διατήρησε ως το 1733. Ηγεμόνευσε επίσης τις περιόδους 1735 - 1741, 1744 - 1748, 1756 - 1758 και 1761 - 1763. Στον θρόνο της Μολδαβίας ανήλθε τέσσερις φορές, τις περιόδους 1733 - 1735, 1741 - 1743, 1748 - 1749 και το 1769. Ενδιάμεσα, εξορίστηκε για ένα διάστημα στη Λήμνο.[7]
Ο Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος έμεινε γνωστός για τη Μεταρρύθμιση του 1740, που ονομάστηκε «Ρεφόρμα».[5] Συγκεκριμένα παραχώρησε Σύνταγμα, με το οποίο καταργήθηκε η δουλεία των χωρικών, αναδιοργανώθηκε το προβληματικό σύστημα φορολόγησης, καταργήθηκαν η πολιτοφυλακή και οι στρατιωτικές συνοδείες των βογιάρων, εισήχθη η μέχρι τότε άγνωστη στην περιοχή καλλιέργεια του αραβόσιτου, μεταφράστηκε η Αγία Γραφή στη ρουμανική, καθιερώθηκε η ρουμανική γλώσσα στη λατρεία της Εκκλησίας αντί της σλαβονικής και τέθηκαν οι βάσεις για την αναβάθμιση της εκπαίδευσης.[5][8] Στην αυλή του φιλοξενήθηκαν μεταξύ άλλων ο ζωγράφος από τη Γενεύη Jean-Étienne Liotard, οι Έλληνες λόγιοι Καισάριος Δαπόντες, Μάρκος Αντώνιος Κατσαΐτης, Πέτρος Δεπάστας κ.ά.[7]
Κατά τη διάρκεια του ρωσοτουρκικού πολέμου του 1768 - 1774 τραυματίστηκε στις 5 Νοεμβρίου 1769 σε μάχη στο Γαλάτσι με συνέπεια να πεθάνει στην αιχμαλωσία λίγες μέρες αργότερα.[10] Γιος του ήταν ο Αλέξανδρος Α' Μαυροκορδάτος ο λεγόμενος δελήβεης.
-
Ο Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος.
-
Η σφραγίδα του Κωνσταντίνου Μαυρκοκορδάτου.
-
Ο Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος σε γραμματόσημο του 2001.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2014.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 1 Ιανουαρίου 2015.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 16202556t. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Σύγχρονος Εγκυκλοπαίδεια Ελευθερουδάκη, 1929, τ. 17ος, σ. 228.
- ↑ Μεγάλη Στρατιωτική και Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία, 1929, τ. 4ος, σ. 484.
- ↑ 7,0 7,1 7,2 «Ευρωπαϊκή Εταιρεία Νεοελληνικών Σπουδών:Tudor Dinu, Η εικόνα του ηγεµόνος στο Βίο του Κωνσταντίνου Μαυροκορδάτου του Πέτρου Δεπάστα του Πελοποννησίου» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ 8,0 8,1 Πύρρου Γιαννοπούλου, Οι Φαναριώται, Ελληνικός Ταχυδρόμος, Αθήναι 1929, σ. 24.
- ↑ Κ. Ν. Σάθα, Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη, 1872, τ. Γ', σ. κθ' - λ'.
- ↑ The Encyclopaedia Britannica, 1911, v. XVII, σ. 917.