Αλέξανδρος Χαντζερής
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Αλέξανδρος Χαντζερής | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Αλέξανδρος Χαντζερής (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1768 ή 1759 Κωνσταντινούπολη |
Θάνατος | 12 Ιουνίου 1854 ή 1854 Μόσχα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ηγεμονία της Μολδαβίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ρωσικά[1] Ελληνικά Γαλλικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | λεξικογράφος γλωσσολόγος διπλωμάτης συγγραφέας |
Αξιοσημείωτο έργο | Dictionary, French, Arabic, Persian and Turkish |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Smaragda Kallimachis |
Τέκνα | Télémaque Hangerli |
Γονείς | Γεώργιος Χαντζερής και Σμαράγδα |
Αδέλφια | Κωνσταντίνος Χαντζερής |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Φιλικός Δραγουμάνος του Στόλου βοεβόδας της Μολδαβίας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλέξανδρος Χαντζερής, (1759-1854), ήταν Έλληνας Φαναριώτης, λόγιος, συγγραφέας, πρίγκιπας (οσποδάρος) της Μολδαβίας και Διερμηνέας (Δραγουμάνος) του Στόλου στην Οθωμανική Αυτοκρατορία.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αλέξανδρος Χαντζερής, γεννήθηκε στην Κωνσταντινούπολη το 1759 και ήταν ένας από τους επιφανείς γόνους της ιστορικής οικογένειας Χαντζερή. Ήταν αδελφός του Κωνσταντίνου πρίγκιπα της Βλαχίας και ανιψιός του Πατριάρχη Σαμουήλ. Εργάσθηκε ιδιαίτερα ως Διερμηνέας του Στόλου τότε στην Κωνσταντινούπολη στην επαναφορά του εξόριστου στο Άγιο Όρος πατριάρχη Γρηγορίου του Ε΄, στη δεύτερη πατριαρχία του το 1806. Στη συνέχεια υπήρξε οσποδάριος στη Μολδαβία όπου και μυήθηκε στη Φιλική Εταιρεία. Συνέπραξε ουσιαστικά στην κάθοδο και ανάληψη της αρχηγίας του Αγώνα της Ελληνικής Επανάστασης του 1821 από τον πρίγκιπα Αλέξανδρο Υψηλάντη.
Μετά όμως την καταστροφή που ακολούθησε της εκεί επαναστατικής δράσης ο Αλέξανδρος Χαντζερής φυγαδεύτηκε καταφεύγοντας στη Μόσχα από όπου και συνέχισε να εργάζεται υπέρ της επανάστασης. Ευτύχησε να δει την Ελλάδα ανεξάρτητο Βασίλειο. Πέθανε σε ηλικία 95 ετών στη Μόσχα.
Συγγραφικό έργο
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Α. Χαντζερής εκτός άλλων ιστορικών βιβλίων, συνέγραψε τρίτομο τετράγλωσσο λεξικό «Γαλλο-Αραβο-Περσο-Τουρκικόν Λεξικόν» που δημοσιεύτηκε στη Μόσχα το 1844. Το έργο του αυτό είχε πολύ μεγάλη επιτυχία στην όλη Ευρώπη, λαμβάνοντας ιδιαίτερο έπαινο από τη Γαλλική Ακαδημία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Identifiants et Référentiels». (Γαλλικά) IdRef. Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. Ανακτήθηκε στις 3 Μαΐου 2020.
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |