Βλαντ Δ΄ της Βλαχίας

Ο Βλαντ Δ΄ ο Μοναχός, ρουμαν.: Vlad IV Călugărul (πριν από το 1425 – Σεπτέμβριος 1495) ήταν ο πρίγκιπας (voivode, βοεβόδας) της Βλαχίας το 1481 και στη συνέχεια από το 1482 έως το 1495.

Πρώτα είχε τον θρόνο ο πατέρας του Βλαντ Β΄ ο Ντράκουλ και μετά τα αδέλφια του Μίρτσεα Β΄, Ράντου Β΄ ο Όμορφος και Βλαντ Γ΄ ο Παλουκωτής. Ο 15ος αι. ήταν μια πολύ ασταθής εποχή στη Βλαχία, με τον θρόνο να περνούσε πρώτα από τον ένα στον άλλο, από τους πολλούς πρίγκιπες που τον επιθυμούσαν. Και τα δύο νεότερα αδέλφια του, ο Βλαντ Γ΄ και ο Ράντου Γ΄, ήταν όμηροι για πολλά χρόνια στον σουλτάνο των Οθωμανών, αφού είχαν δοθεί στην οθωμανική Αυλή από τον πατέρα τους, Βλαντ Β΄ Ντράκουλ, με αντάλλαγμα την υποστήριξη των Οθωμανών στον Βλαντ Β΄ για να ανακτήσει τον θρόνο του. Ο Βλαντ Β΄ είχε αναλάβει για πρώτη φορά τον θρόνο μετά το τέλος τού Αλέξανδρου Α΄ Αλντέα (αδελφού τού Βλαντ Β΄).

Και οι δύο αδελφοί του Μίρτσεα Β΄ και Βλαντ Γ΄ ήταν ικανοί στρατιωτικοί διοικητές στο πεδίο, και οι δύο είχαν επιτυχία στη μάχη κατά των Οθωμανών. Το 1447 ο αδελφός του Mίρτσεα Β΄ και ο πατέρας του συνελήφθησαν και σκοτώθηκαν βάναυσα. Μετά από αυτό, ο Βλαντ Γ΄ τοποθετήθηκε στον θρόνο από τους Οθωμανούς, αλλά αναγκάστηκε να απομακρυνθεί λίγο αργότερα από δυνάμεις, που υποστήριζε ο Ιωάννης Ουνυάδης. Αυτό θα ξεκινούσε μια μακρά αναζήτηση του Βλαντ Γ΄ για να κρατήσει τον θρόνο: θα τον αποκτούσε άλλες δύο φορές. Η μεγαλύτερη περίοδός του στον θρόνο θα ήταν από το 1456 έως το 1462: αυτή ήταν η βασιλεία του τρόμου για την οποία θα γινόταν περισσότερο γνωστός, και που θα τον οδηγούσε να αποτελέσει την έμπνευση για το μυθιστόρημα Δράκουλας, του Μπραμ Στόκερ. Ο αδερφός του Ράντου Β΄ κέρδισε τον θρόνο λόγω του γεγονότος ότι ήταν ο δεύτερος στη σειρά διαδοχής, χάνοντας τον αρκετές φορές από τον 2ο εξάδελφό του Μπασαράμπ Γ΄ ο Γηραιός (των Ντανέστι). Ο Ράντου Β΄ απεβίωσε τον Ιανουάριο του 1475, ως αποτέλεσμα μιας μακράς μάχης με τη σύφιλη, κατά την οποία ο Μπασαράμπ Γ΄ φυσικά πήρε τον θρόνο για άλλη μια φορά, για να τον εκτοπίσει λίγο αργότερα το 1476 ο Βλαντ Γ΄. Ο Βλαντ Γ΄ σκοτώθηκε σε μάχη τον Δεκέμβριο του 1476, και μετά από αυτό ο Μπασαράμπ Γ΄ αποκαταστάθηκε στον θρόνο, για να τον εκθρονίσει ο ανιψιός του Μπασαράμπ Δ΄ ο Νέος τον Νοέμβριο του 1477.

Ο Βλαντ Δ΄ ο Μοναχός ήταν διεκδικητής τού θρόνου τού αδελφού του ως ηγεμόνας τού πριγκιπάτου της Βλαχίας για πολλά χρόνια, αλλά δεν συμμετείχε ενεργά στον αγώνα για τον θρόνο μέχρι το τέλος της ζωής του Βλαντ Γ΄.

Το 1481, την ίδια χρονιά που απεβίωσε ο Μωάμεθ Β', η σύγκρουση μεταξύ των δύο επιζώντων γιων του, Βαγιαζήτ Β' και Τζεμ, έγινε ανοιχτή σύγκρουση. Ο Βλαντ Δ΄ τοποθετήθηκε τώρα στον θρόνο από τον Στέφανο Γ΄ της Μολδαβίας, ο οποίος είχε εισβάλει στη Βλαχία τον Ιούνιο και κατατρόπωσε τον Μπασαράμπ Δ΄ στο Ράμνικου Βάλτσεα . Σύντομα ο Μπασαράμπ Δ΄ ήταν και πάλι βοεβόδας της Βλαχίας, με Οθωμανική υποστήριξη. Ο Στέφανος Γ΄ έκανε μια τελευταία προσπάθεια να εξασφαλίσει την επιρροή του στη Βλαχία, και μέσα στο έτος ο Μπασαράμπ Δ΄ έχασε ξανά τον θρόνο (ξαναβασίλευσε το 1495). Αν και ο Βλαντ Δ΄ αποκαταστάθηκε, σύντομα αναγκάστηκε να δεχτεί την επικυριαρχία τού σουλτάνου.

Το 1495 συνέδραμε στην ανοικοδόμηση της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου, στο Μπρασόβ της Τρανσυλβανίας. Δεν υπάρχει κάτι ιστορικά που να υποδηλώνει, ότι ο θάνατός του την ίδια χρονιά ήταν κάτι άλλο εκτός από φυσικός. Η αρκετά μακρά βασιλεία του σε σύγκριση με εκείνες πριν από αυτόν, οφειλόταν εν μέρει στην υποστήριξη τού Στεφάνου Γ΄ της Μολδαβίας. Τον διαδέχθηκε ο γιος του, Ράντου Δ΄ ο Μέγας, ο οποίος θα βασίλευε μέχρι το 1508, όταν εκδιώχθηκε από τον πρώτο του εξάδελφο Μίχνεα Α΄ τον Κακό, γιο του Βλαντ Γ΄ Παλουκωτή.

Βιβλιογραφία

• Cristea, Ovidiu (2016). «Guerre, Histoire et Mémoire en Moldavie au temps d'Étienne le Grand (1457–1504)». Στο: Păun, Radu G. Histoire, mémoire et dévotion. Regards croisés sur la construction des identités dans le monde orthodoxe aux époques byzantine et post-byzantine. La Pomme d'or. σελίδες 305–344. ISBN 978-2-9557042-0-2. 
• Demciuc, Vasile M. (2004). «Domnia lui Ștefan cel Mare. Repere cronologice». Codrul Cosminului (10): 3–12. ISSN 1224-032X. 
• Eagles, Jonathan (2014). Stephen the Great and Balkan Nationalism: Moldova and Eastern European History. I.B. Tauris. ISBN 978-1-78076-353-8. 
• Florescu, Radu R.· McNally, Raymond T. (1989). Dracula, Prince of Many Faces: His Life and his Times. Back Bay Books. ISBN 978-0-316-28656-5. 
• Shaw, Stanford J. (1976). History of the Ottoman Empire and Modern Turkey: Volume 1, Empire of the Gazis: The Rise and Decline of the Ottoman Empire 1280–1808. Cambridge University Press. ISBN 978-0-52121-280-9. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Ηγεμόνες της Βλαχίας
• Η ιστορία του αληθινού Ντράκουλ