Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ηλίας Α΄ της Μολδαβίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ηλίας Α΄ της Μολδαβίας
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Iliaș I (Ρουμανικά)
Γέννηση29  Ιουλίου 1409 ή 20  Ιουλίου 1409[1]
Θάνατος23  Απριλίου 1448[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΗγεμονία της Μολδαβίας
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΜολδαβική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςMaria Olshansky (έως 1448)[2]
ΤέκναΡόμαν Β΄ της Μολδαβίας
Αλέξανδρος Β΄ της Μολδαβίας
ΓονείςΑλέξανδρος Α΄ της Μολδαβίας και Ana Neacșa
ΑδέλφιαΠέτρος Γ΄ της Μολδαβίας
Στέφανος Β΄ της Μολδαβίας
Πέτρος Ααρών της Μολδαβίας
Μπογκντάν Β΄ της Μολδαβίας
ΟικογένειαΟίκος των ΄Μπογκντάν-Μουσάτ
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαβοεβόδας της Μολδαβίας (1432–1433)
βοεβόδας της Μολδαβίας (1435–1443)
Θυρεός
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ηλίας Α΄, ρουμαν.: Iliaș ή Ilie I (20 Ιουλίου 1409 – 23 Απριλίου 1448) ήταν πρίγκιπας (βοεβόδας) της Μολδαβίας δύο φορές: από τον Ιανουάριο του 1432 έως τον Οκτώβριο του 1433, και με τον αδελφό του Στέφανο Β΄ από τον Αύγουστο του 1435 έως τον Μάιο του 1443. [3]

Γιος του πρίγκιπα Aλεξάνδρου Α΄ του Καλού και της Aννας Nεάκσας, ορίστηκε συγκυβερνήτης και ορίστηκε διάδοχος από τον πατέρα του. [4] Το 1433, ο Ηλίας Α΄ υποσχέθηκε την υποτέλειά του στον Βλαντίσλαφ Β΄ Γιαγκέλο, βασιλιά της Πολωνίας. Νυμφεύτηκε τη Μαρία, γόνο της οικογένειας Oλσχάνσκι των ευγενών της Λιθουανίας (ήταν εγγονή του Iβάν Ολσχάνσκι και αδελφή τής συζύγου τού Βλαντίσλαφ Β΄, Σοφίας του Χαλσχάνυ). [5] Ο Ηλίας Α΄ και η Μαρία είχαν τουλάχιστον δύο γιους, τον Ρόμαν Β΄ και τον Aλέξανδρο Β΄.

Ο Ηλίας Α΄ αντιμετώπισε την εξέγερση του αδελφού του Στεφάνου Β΄ και αρκετών βογιάρων, οι οποίοι, με τη βοήθεια του πρίγκιπα Βλαντ Β΄ Ντράκουλ της γειτονικής Βλαχίας, κατάφεραν να τον εκθρονίσουν. [6] Ο Ηλίας Α΄ ζήτησε τη βοήθεια του Βλαντίσλαφ Β', αλλά νικήθηκε από τον νέο πρίγκιπα και διέφυγε στην Πολωνία. Όταν ο Στέφανος Β΄ ορκίστηκε πίστη στους Πολωνούς, οι τελευταίοι φυλάκισαν τον Ηλία Α΄ μέχρι την άνοδο του Βλαντίσλαφ Γ΄. Το 1434, οι Πολωνοί υποστηρικτές του Ηλία Α΄ διευκόλυναν την ελευθερία του, και έπεισαν τον βασιλιά να σκεφτεί να αποσύρει την υποστήριξή του στον Στέφανο Β΄. [7]

Μετά από μια αναποφάσιστη μάχη το 1435 (στο Ποντράγκα ή Ποντάγκρα, το σημερινό χωριό Ποντρίγκα στο Ντραγκουστένι), ο Βλαντίσλαφ Γ΄ παρενέβη για να κατευνάσει τη σύγκρουση, και βοήθησε να καθιερωθεί μια κοινή κυριαρχία των δύο αδελφών στη Μολδαβία (με τον Ηλία Α΄ ως ονομαστικό άρχοντα, και με τον Στέφανο Β΄ ως άρχοντα στο νοτιοανατολικό τμήμα της χώρας -στο Tεκούκι, στην Kιλία, στο Βασλούι και στο Κοβουρλούι- αν και και οι δύο κατοικούσαν στη Σουτσεάβα). [8] Σε αντάλλαγμα, ο Ηλίας Β΄ συμφώνησε να πληρώσει ένα ετήσιο φόρο υποτέλειας στην Πολωνία (100 άλογα, 400 μεταξωτά τεμάχια, 400 βόδια, 300 φορτία κάρρου οξύρρυγχου) και να παραχωρήσει την κυριαρχία στο Χοτύν και την Ποκουτύα. [9]

Η μείωση του ενδιαφέροντος της Πολωνίας για την περιοχή, οδήγησε τον Στέφανο Β΄ να επαναστατήσει. Και πάλι καθαιρέθηκε, ο Ηλίας Α΄ τυφλώθηκε (καθώς το εθιμικό δίκαιο εμπόδιζε άτομα με αναπηρία να ανέβουν στο θρόνο) και ρίχτηκε στη φυλακή. [10] Εκεί απεβίωσε σε άγνωστη ώρα.

Η σύζυγός του Μαρία κατέφυγε στην Πολωνία με τους γιους της, όπου ανέλαβε την κυριαρχία της Ποκούτγια, υπερασπιζόμενη την Πολωνία ενάντια στους στρατούς του Στεφάνου Β΄. Ο Ρόμαν Β΄, ο γιος του Ηλία Α΄ και της Μαρίας, παρέμεινε κυρίαρχος της περιοχής, αποκαλώντας τον εαυτό του πρίγκηπα της Μολδαβίας και υποτελή του Βλαντίσλαφ Γ'. επρόκειτο να αναγνωριστεί ως συγκυβερνήτης από τον Στέφανο Β΄ και τελικά τον καθαίρεσε. [11] Ο άλλος γιος του ήταν ο Αλέξανδρος Β΄.

  1. 1,0 1,1 1,2 genealogy.euweb.cz/balkan/balkan18.html.
  2. «Kniaziowie litewsko-ruscy od końca czternastego wieku». (Πολωνικά) d:Q125352562. Βαρσοβία. 1895. σελ. 96–97.
  3. Ștefănescu, p.104-105; Xenopol (p.127) indicates 1444 as the end of his rule, in connection with Βλάντισλαφ Γ΄'s death in the Battle of Varna.
  4. Xenopol, p.124
  5. Xenopol, p.125
  6. Xenopol, p.124, 125
  7. Xenopol, p.125-126
  8. Ștefănescu, p.104, 105; Xenopol, p.125-126
  9. Xenopol, p.126
  10. Xenopol, p.127
  11. Ștefănescu, p.105; Xenopol, p.127-128
  • Ștefan Ștefănescu, Istoria medie a României, Βουκουρέστι, Τόμ. Ι, 1991
  • AD Xenopol, Istoria romînilor din Dacia Traiană, Vol. III, καπ. 3, Ιάσιο, 1896

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]