Γρηγόριος Β΄ Γκίκας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γρηγόριος Β΄ Γκίκας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1695[1]
Κωνσταντινούπολη[1]
Θάνατος3  Σεπτεμβρίου 1752 ή 23  Αυγούστου 1752[1]
Βουκουρέστι[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΗγεμονία της Μολδαβίας
Βλαχία
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΔιερμηνέας της Υψηλής Πύλης
Οικογένεια
ΣύζυγοςZoe Manaina
ΤέκναΜατθαίος Γκίκας
Σκαρλάτος Γκίκας
princess Roxandra Ghikaina, beizadi[2]
ΓονείςMatthaios, Prince Ghika, 2.Reichsfürst[2] και Ρωξάνδρα Μαυροκορδάτου[2]
ΟικογένειαΟικογένεια Γκίκα
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Γρηγόριος Β΄ από τον Οίκο των Γκίκα ήταν διερμηνέας της Υψηλής Πύλης(en) (1717-26) και ηγεμόνας (βοεβόδας) της Βλαχίας (1733-35, 48-52)[3] και της Μολδαβίας (1726-33, 35-39, 39-41, 47-48)[4].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ήταν γιος του Ματέι Γκίκα, γιου του Γρηγορίου Α΄ πρίγκιπα της Βλαχίας. Υπηρέτησε ως μέγας διερμηνέας (dragoman) της Υψ. Πύλης (1717-26). Στη Μολδαβία τον Νικόλαο Μαυροκορδάτο διαδέχθηκε ο Μιχαήλ Γ΄ Ρακοβίτσα, που τον έπαυσαν οι Οθωμανοί. Τότε ο Νικόλαος Μαυροκορδάτος βοήθησε τον Γρηγόριο Β΄ να πάρει τον θρόνο του Ιασίου τον Οκτώβριο του 1726. Ο νέος πρίγκιπας μείωσε τους φόρους και συνέχισε τη συνήθεια να διορίζονται Έλληνες και Λεβαντίνοι στα αξιώματα του κράτους. Αυτό δυσαρέστησε τους τοπικούς βογιάρους και δημιουργήθηκε αντιπολίτευση. Ο αρχηγός της Δημήτριος Ρακοβίτσα στρατολόγησε Τατάρους από το Μπουντζάκ και επήλθε σύγκρουση, αλλά ηττήθηκε από τον Γρηγόριο Β΄, τους συμμάχους του από τη Βλαχία και τους Οθωμανούς.

Στις 16 Απριλίου 1733 άφησε τη Μολδαβία στον γιο του Νικολάου, Κωνσταντίνο Μαυροκορδάτο και έγινε πρίγκιπας της Βλαχίας ως τις 27 Νοεμβρίου 1735, οπότε επανήλθε στη Μολδαβία. Με το ξεκίνημα του Ρωσο-Τουρκικού πολέμου (1735-39) οι Ρώσοι κατέλαβαν τη Μολδαβία (14 Σεπτεμβρίου 1739 - Οκτώβριος 1739) και ο Γρηγόριος Β΄ εγκατέλειψε τη χώρα για λίγο, ώσπου επανήλθε. Δεν μπόρεσε να αντισταθμίσει τις προσπάθειες των αδελφών Κωνσταντίνου και Ιοάν Β΄ των Μαυροκορδάτων να τον εκτοπίσουν τον Σεπτέμβριο του 1741, όπου καθαιρέθηκε και εξορίστηκε. Επανήλθε στο Ιάσιο για 4η φορά τον Μάιο του 1747 και περέμεινε ως τον Απρίλιο του 1748. Τότε ουσιαστικά αγόρασε τον θρόνο του Βουκουρεστίου και έγινε πρίγκιπας για μία δεύτερη θητεία εκεί. Το υπέρογκο ποσό που κατέβαλε είχε ως αποτέλεσμα την αύξηση της φορολογίας στη Βλαχία [5]. Η εξουσία του έληξε στις 3 Σεπτεμβρίου 1752.

Επισκεύασε μερικές μονές και έκτισε τη μονή Φρουμοάσα στο Ιάσιο[6][7] και τη μονή του Αγ. Παντελεήμονος στην περιοχή Παντελεήμον του Ιλφόβ κοντά στο Βουκουρέστι[8]. Επίσης έκτισε το νοσοκομείο της περιοχής και το επάνδρωσε με μοναχούς.

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είχε δύο γιους:

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 www.ghika.net/Branches/Gheorghe.pdf.
  2. 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
  3. «List of rulers of Wallachia». search.com. 2007-03-26. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2016-03-03. https://web.archive.org/web/20160303225824/http://www.search.com/reference/List_of_rulers_of_Wallachia. Ανακτήθηκε στις 2017-07-17. 
  4. «RULERS FROM MOLDAVIA TILL 1859». Welcome to Romania. 2007-03-26. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-04-16. https://web.archive.org/web/20070416095525/http://www.ici.ro/romania/en/istorie/hi93.html. Ανακτήθηκε στις 2017-07-17. 
  5. «HISTORY OF ROMANIA». The Foundation for Romanians from all over the World. 2007-03-27. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-09-26. https://web.archive.org/web/20070926231804/http://www.romanii.ro/english/history_of_romania.htm. Ανακτήθηκε στις 2017-07-17. 
  6. «Historical Monuments Proposed for Restoration (1996 - 1998)». CIMEC Institute for cultural memory. 2007-03-26. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-09-29. https://web.archive.org/web/20070929104531/http://cimec.ro/scripts/Monumente/iden.asp?k=48. Ανακτήθηκε στις 2017-07-17. 
  7. «Muntenia and Oltenia». Romanian Tourism. 2007-03-26. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2006-10-18. https://web.archive.org/web/20061018131453/http://rtcom.open4web.ro/index.php?unde=zonetur. Ανακτήθηκε στις 2017-07-17. 
  8. «Table showing (known) money donations made by Roumanian kings to Athos». Centre for Byzantine Studies at Iasi. 2007-03-26. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2007-09-28. https://web.archive.org/web/20070928054049/http://www.csbi.ro/gb/tablou_athos_1.html. Ανακτήθηκε στις 2017-07-17. 
Προκάτοχος
Ιωάννης Μαυροκορδάτος
μέγας δραγομάνος της Υψηλής Πύλης
1717–1726
Διάδοχος
Αλέξανδρος Γκίκας
Προκάτοχος
Μιχάιλ Ρακοβίτσα
πρίγκιπας της Μολδαβίας
1726–1733
Διάδοχος
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος
Προκάτοχος
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος
πρίγκιπας της Μολδαβίας
1735–1739
Διάδοχος
Ρωσική κατοχή
Προκάτοχος
Ρωσική κατοχή
πρίγκιπας της Μολδαβίας
1739–1741
Διάδοχος
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος
Προκάτοχος
Ιωάννης Μαυροκορδάτος
πρίγκιπας της Μολδαβίας
1747–1748
Διάδοχος
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος
Προκάτοχος
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος
πρίγκιπας της Βλαχίας
1733–1735
Διάδοχος
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος
Προκάτοχος
Κωνσταντίνος Μαυροκορδάτος
πρίγκιπας της Βλαχίας
1748–1752
Διάδοχος
Ματθαίος Γκίκας