Πατριάρχης Ιωακείμ Δ΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πατριάρχης Ιωακείμ Δ΄
Ο Πατριάρχης Ιωακείμ Δ΄, σε λιθογραφία του Ημερολογίου Σκόκου του 1888
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ιωακείμ Δ΄ (Ελληνικά)
Γέννηση5  Ιουλίου 1837
Καλλιμασιά Χίου
Θάνατος15  Φεβρουαρίου 1887
Καλλιμασιά Χίου
Τόπος ταφήςΚαλλιμασιά Χίου
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΟρθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΙερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταχριστιανός ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΟικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
μητροπολίτης
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Πατριάρχης Ιωακείμ ο Δ΄ γεννήθηκε στην Καλλιμασιά Χίου στις 5 Ιουλίου 1837. Το κοσμικό του όνομα ήταν Νικόλαος Κρουσουλούδης. Ο πατέρας του λεγόταν Ιωάννης και η μητέρα του Λεμονιά, το γένος Κοκκώδη, και ήταν αδελφή του Πατριάρχη Ιωακείμ Β΄ (Κοκκώδη). Για τον λόγο αυτό, μερικοί αποκαλούν και τον ίδιο Κοκκώδη.

Όταν ήταν σε μικρή ηλικία, η οικογένειά του μετακόμισε στην Κωνσταντινούπολη. Τότε ο θείος του ήταν Μητροπολίτης Κυζίκου. Ο Νικόλαος φοίτησε στη Θεολογική Σχολή της Χάλκης, από την οποία αποφοίτησε το 1861. Ήταν μάλιστα ο πρώτος απόφοιτος της Σχολής ο οποίος αναδείχτηκε Οικουμενικός Πατριάρχης. Χειροτονήθηκε διάκονος και ονομάστηκε Ιωακείμ, προς τιμήν του θείου του. Κατόπιν διορίστηκε υπογραμματέας της Ιεράς Συνόδου και από 31 Ιανουαρίου 1863 αρχιγραμματέας της.

Στις 28 Νοεμβρίου 1870 εξελέγη Μητροπολίτης Λαρίσης. Στις 8 Αυγούστου 1875, και ενώ Πατριάρχης ήταν ο θείος του, μετατέθηκε στη Μητρόπολη Δέρκων. Απεστάλη αρκετές φορές στο Άγιο Όρος για εκκλησιαστικές αποστολές, διετέλεσε πρόεδρος επιτροπών και ιδρυμάτων και το 1880 έθεσε τον θεμέλιο λίθο του Ιωακείμειου Παρθεναγωγείου στη Χίο, εκ μέρους του θείου του.

Ο τάφος του Πατριάρχη Ιωακείμ Δ΄ στην Καλλιμασιά Χίου

Το 1883 αρρώστησε από φυματίωση και πέρασε τον χειμώνα στο Παλέρμο της Ιταλίας και σε λουτρά της Αυστρίας και της Βουλγαρίας. Κατά την παραμονή του στην Ιταλία επισκέφτηκε και τον Πάπα Λέοντα ΙΓ΄[1], γεγονός πρωτοφανές για την εποχή.

Λεπτομέρεια του τάφου του Πατριάρχη Ιωακείμ Δ΄

Την 1η Οκτωβρίου 1884 εξελέγη Πατριάρχης[2] και ενθρονίστηκε μια εβδομάδα μετά. Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του αναγνωρίστηκε το Αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ρουμανίας, αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις του Πατριαρχείου με τις Εκκλησίες της Σερβίας και της Ρουμανίας, ενώ επίσης επισκευάστηκε ο Πατριαρχικός Ναός του Αγίου Γεωργίου. Καθώς όμως η ασθένειά του εξακολουθούσε να τον ταλαιπωρεί, κατέληξε να παραιτηθεί στις 14 Νοεμβρίου 1886. Στις 5 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους αναχώρησε για τη Σμύρνη και κατόπιν για τη γενέτειρά του Χίο, όπου και πέθανε δυο μήνες μετά, στις 15 Φεβρουαρίου 1887, σε ηλικία 50 ετών. Ετάφη πίσω από τον ναό της Μεταμορφώσεως της Καλλιμασιάς Χίου, όπου αργότερα στήθηκε και μεγαλόπρεπο μνημείο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Ο Αριστείδης Πανώτης περί της προσεγγίσεως των χριστιανών». Φως Φαναρίου. Ανακτήθηκε στις 3 Ιανουαρίου 2022. 
  2. Στεφανίδης 2012, σελ. 127.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Δωρόθεος
Μητροπολίτης Λαρίσης
1870-1875
Διάδοχος
Νεόφυτος
Προκάτοχος
Νεόφυτος Δ΄
Μητροπολίτης Δέρκων
1875-1884
Διάδοχος
Καλλίνικος
Προκάτοχος
Ιωακείμ Γ΄
Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
1884-1886
Διάδοχος
Πατριάρχης Διονύσιος Ε΄