Πατριάρχης Θεοφύλακτος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Πατριάρχης Θεοφύλακτος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Θεοφύλακτος Λεκαπηνός (Ελληνικά)
Γέννηση917
Θάνατος27  Φεβρουαρίου 956
Αιτία θανάτουπτώση από άλογο
Συνθήκες θανάτουθανατηφόρο δυστύχημα
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΧαλκηδόνιος Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταιερέας
Οικογένεια
ΓονείςΡωμανός Α´ και Θεοδώρα
ΑδέλφιαΕλένη Λεκαπηνή
Κωνσταντίνος Λεκαπηνός
Στέφανος Λεκαπηνός
Χριστόφορος Λακαπηνός
ΟικογένειαΔυναστεία Λεκαπηνών
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΟικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ο Θεοφύλακτος Λεκαπηνός (917 - 27 Φεβρουαρίου 956) ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης από το 931 μέχρι το θάνατό του το 956[1].

Ήταν ο νεώτερος γιος του αυτοκράτορα Ρωμανού Λεκαπηνού. Ο πατέρας του σχεδίαζε από νωρίς να τον εγκαταστήσει στον πατριαρχικό θρόνο γι’ αυτό τον είχε θέσει ως βοηθό του Πατριάρχη Νικολάου Μυστικού. Μετά τον θάνατο του Μυστικού το 925, δυο σύντομες πατριαρχίες και χηρεία του θρόνου για σχεδόν 2 χρόνια, τελικά το 931 χειροτονήθηκε από παπικούς απεσταλμένους Πατριάρχης, σε ηλικία ούτε δεκαπέντε ετών[1]. Κατά την μακρά, 25χρονη, πατριαρχία του υποστήριξε την πολιτική του πατέρα του, υποτάσσοντας στην ουσία την Εκκλησία στην εξουσία του αυτοκράτορα. Επί της πατριαρχίας του μάλιστα άρχισε ο εκχριστιανισμός των Ούγγρων.

Ο Θεοφύλακτος καθ' όλη τη διάρκεια της αρχιερατείας του αδιαφορούσε για τα ιερατικά του καθήκοντα και συντηρούσε στάβλους με άλογα. Το μόνο πάθος του ήταν η ιππασία και το κυνήγι. Τραυματίστηκε θανάσιμα από πτώση από άλογο και πέθανε λίγες μέρες αργότερα. Μαζί με τον ετεροθαλή, παράνομο και ευνούχο αδελφό του Βασίλειο είναι οι μόνοι αρσενικοί απόγονοι του Ρωμανού Λεκαπηνού που επιβίωσαν της πτώσης της οικογένειάς του το 945.

Είναι ενδιαφέρον ότι εισήγαγε στο ναό της Αγίας Σοφίας σκηνική ορχήστρα για να παρουσιαστούν δραματοποιημένες χριστιανικές σκηνές[2].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 Steven Runciman (2005). Η Βυζαντινή Θεοκρατία. Εκδόσεις Δόμος. σελίδες 104. ISBN 9607217225. 
  2. Ι. Κογκούλη, «Κατηχητική», σελ. 95

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Τρύφων
Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης
931-956
Διάδοχος
Πολύευκτος