Γερμανός Γ΄

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Γερμανός Γ΄
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση13ος αιώνας
Θάνατος1289
Χώρα πολιτογράφησηςΒυζαντινή Αυτοκρατορία
ΘρησκείαΟρθόδοξος Χριστιανισμός
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΠατριάρχης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΟικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως

Ο Γερμανός Γ΄ (Γαβράς Μαρκούτζας[1]) διετέλεσε Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως για μικρό χρονικό διάστημα το 1265.

Καταγόταν από τη Συρία ή την Παλαιστίνη. Έγινε μοναχός και μόνασε στα Ιεροσόλυμα και στο Μέλαν Όρος της Μικράς Ασίας. Το 1250 εξελέγη Μητροπολίτης Αδριανουπόλεως, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι το 1265.

Ήταν στενός φίλος του Αυτοκράτορα Μιχαήλ Παλαιολόγου, ο οποίος επέβαλε την εκλογή του στον Οικουμενικό Θρόνο με Συνοδικό Τόμο τον Μάιο του 1265[1], μετά τον αφορισμό του Πατριάρχη Αρσένιου. Για να τον ευχαριστήσει, ο Γερμανός παρήγγειλε την κατασκευή πέπλου που απεικόνιζε τον Μιχαήλ ως «Νέο Κωνσταντίνο» και το οποίο αναρτήθηκε σε δυο πορφυρές κολώνες στην δυτική πλευρά της Αγίας Σοφίας[2]. Ο Μιχαήλ από την άλλη, έστησε προς τιμήν του ομοιώματα των τριών Πατριαρχών που έφεραν το όνομα Γερμανός εντός της Αγίας Σοφίας[3].

Αναφέρεται ως άνθρωπος ανόητος και αναξιοπρεπής[4], ενώ η παράτυπη εκλογή του προκάλεσε αναστάτωση και αντίδραση από κλήρο και λαό, ιδιαίτερα επειδή ήταν υπέρ της ένωσης των Εκκλησιών[5]. Του προσδόθηκε μάλιστα το υποτιμητικό προσωνύμιο Μαρκούτζας. Προκειμένου να θεραπεύσει την αναστάτωση που προκλήθηκε, ο Μιχαήλ θέλησε να ανακληθεί ο αφορισμός του Αρσενίου, οπότε ο Γερμανός παραιτήθηκε και αποσύρθηκε στη Μονή Μαγγάνων. Παρά ταύτα, παρέμεινε φίλος του Αυτοκράτορα και, όταν εκείνος αποφάσισε να προβεί σε Ένωση με την Καθολική Εκκλησία, ο Γερμανός συμμετείχε στη Δεύτερη Σύνοδο της Λυών το 1274[6].

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος
Αρσένιος
Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως
1265
Διάδοχος
Ιωσήφ Α΄