Agent Carter (ταινία)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Agent Carter
Αφίσα κυκλοφορίας home media
ΣκηνοθεσίαΛούις Ντ'Εσπόζιτο
ΠαραγωγήΚέβιν Φάιγκι
ΣενάριοΈρικ Πίρσον
Βασισμένο σεΠέγκι Κάρτερ των Σταν Λι και Τζακ Κίρμπι
ΠρωταγωνιστέςΧέιλι Άτγουελ
Μπράντλεϊ Γουίτφορντ
Ντόμινικ Κούπερ
ΜουσικήΚρίστοφερ Λένερτζ
ΦωτογραφίαΓκάμπριελ Μπέρισταϊν
ΜοντάζΠίτερ Σ. Έλιοτ
Εταιρεία παραγωγήςMarvel Studios
ΔιανομήWalt Disney Studios Home Entertainment
Πρώτη προβολή3  Σεπτεμβρίου 2013 και 4  Οκτωβρίου 2013 (Γερμανία)[1]
Κυκλοφορία3 Σεπτεμβρίου 2013 (ψηφιακά)
24 Σεπτεμβρίου 2013
Διάρκεια15 λεπτά[2]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Agent Carter είναι Αμερικανική ταινία μικρού μήκους παραγωγής 2013, η οποία κυκλοφόρησε απευθείας σε βίντεο με πρωταγωνίστρια την Πέγκι Κάρτερ, χαρακτήρα των Marvel Comics. Η παραγωγή έγινε από τα Marvel Studios και η διανομή από την Walt Disney Studios Home Entertainment. Αποτελεί συνέχεια της ταινίας μεγάλου μήκους που κυκλοφόρησε το 2011, Ο Πρώτος Εκδικητής: Captain America, και την τέταρτη μικρού μήκους της Marvel (Marvel's One-Shots). Την ταινία σκηνοθέτησε ο Λούις Ντ'Εσπόζιτο και το σενάριο έγραψε ο Έρικ Πίρσον, ενώ σε αυτήν πρωταγωνιστεί η Χέιλι Άτγουελ ως Πέγκι Κάρτερ, πλαισιωμένη από τους Μπράντλεϊ Γουίτφορντ και Ντόμινικ Κούπερ στους ρόλους των Τζον Φλιν και Χάουαρντ Σταρκ αντίστοιχα. Στην Agent Carter, η Πέγκι Κάρτερ αναλαμβάνει μόνη της μια αποστολή για να αποκτήσει το μυστηριώδες Zodiac, ενώ αντιμετωπίζει τη σεξιστική συμπεριφορά των συναδέλφων της μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου στη δουλειά της (SSR), έναν προάγγελο της Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α.

Μια one-shot ταινία μικρού μήκους με την Πέγκι Κάρτερ βρισκόταν στα σκαριά για κάποιο διάστημα πριν η Άτγουελ υπογράψει για να πρωταγωνιστήσει σε αυτήν, επιστρέφοντας για τον ρόλο της από τις ταινίες του Captain America. Ο Ντ'Εσπόζιτο, συμπρόεδρος των Marvel Studios και ένας από τους εκτελεστικούς παραγωγούς των ταινιών, είχε σαν στόχο την αναπαραγωγή του σκηνικού της περιόδου από την ταινία Ο Πρώτος Εκδικητής: Captain America, δίνοντας ταυτόχρονα μια πιο μοντέρνα αίσθηση. Αυτή η ταινία ήταν μια πιο φιλόδοξη παραγωγή από τις προηγούμενες One-Shot, με περισσότερες σκηνές δράσης και απαιτούνταν περισσότερα οπτικά εφέ. Αρκετοί άλλοι χαρακτήρες από το Κινηματογραφικό Σύμπαν της Marvel εμφανίζονται επίσης, συμπεριλαμβανομένου και του Κούπερ, ο οποίος επαναλαμβάνει τον ρόλο του ως Χάουαρντ Σταρκ.

Η ταινία μικρού μήκους κυκλοφόρησε μαζί με τη home video κυκλοφορία της ταινίας Iron Man 3 και έλαβε θετική ανταπόκριση από κριτικούς και κοινό από την πρώιμη προβολή της στην Comic-Con του Σαν Ντιέγκο, ενώ κέρδισε κι ένα βραβείο Golden Reel. Αυτή η ανταπόκριση οδήγησε το τηλεοπτικό κανάλι ABC να παραγγείλει μια τηλεοπτική σειρά επέκταση της ταινίας. Η σειρά Marvel's Agent Carter μεταδόθηκε για δύο κύκλους από τον Ιανουάριο του 2015 μέχρι τον Μάρτιο του 2016.

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα χρόνο μετά τα γεγονότα της ταινίας Ο Πρώτος Εκδικητής: Captain America,[3] η πράκτορας Πέγκι Κάρτερ είναι πια μέλος του Στρατηγικού Επιστημονικού Αποθέματος (Strategic Scientific Reserve - SSR). Εκεί, αντιμετωπίζει τη σεξιστική συμπεριφορά του αφεντικού της, Πράκτορα Τζον Φλιν, ο οποίος της φέρεται συγκαταβατικά και την έχει να συλλέγει δεδομένα και να αποκωδικοποιεί κώδικες, ενώ αναθέτει τις υποθέσεις που απαιτούν δράση σε άντρες πράκτορες. Η κύρια ανησυχία του SSR είναι το μυστηριώδες Zodiac, το οποίο προσπαθούν να αποκαλύψουν εδώ και καιρό.

Μια νύχτα, ενώ βρίσκεται μόνη της στο γραφείο, η Κάρτερ απαντάει το τηλέφωνο των υποθέσεων και ακούει για την τοποθεσία που βρίσκεται το Zodiac. Αν και απαιτούνται τρεις με πέντε πράκτορες για την αποστολή, η Κάρτερ αποφασίζει να πάει μόνη της. Εξολοθρεύοντας τους φρουρούς, καταφέρνει να πάρει το Zodiac, έναν μυστηριώδη ορό. Την επόμενη μέρα, ο Φλιν την επιπλήττει που δεν ακολούθησε τις νόμιμες διαδικασίες και το πρωτόκολλο για την ολοκλήρωση μιας αποστολής και της απευθύνεται ως την αγανακτησμένη κοπέλα του Captain America και πως έχει αυτή τη δουλειά μόνο και μόνο από οίκτο για την απώλειά της. Ωστόσο, πριν προλάβει να την τιμωρήσει επίσημα για τις πράξεις της, το τηλέφωνο των υποθέσεων κτυπά για άλλη μια φορά. Αυτή τη φορά στην άλλη άκρη της γραμμής βρίσκεται ο Χάουαρντ Σταρκ, ο οποίος ενημερώνει τον Φλιν πως η Κάρτερ θα συν-διευθύνει από εδώ και πέρα τη νεοσύστατη Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α.

Στη σκηνή μετά τους τίτλους τέλους, ο Νταμ Νταμ Ντούγκαν βρίσκεται μαζί με τον Σταρκ δίπλα σε μια πισίνα κοιτάζοντας δύο γυναίκες να φοράνε μπικίνι, τα οποία μόλις έχουν κυκλοφορήσει.

Ηθοποιοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η παραγωγή της μικρού μήκους ταινίας ξεκίνησε όταν η Χέιλι Άτγουελ συμφώνησε να επαναλάβει τον ρόλο της από τον Πρώτο Εκδικητή: Captain America.
  • Χέιλι Άτγουελ ως Πέγκι Κάρτερ:
    Μια πράκτορας του SSR η οποία είναι αναγκασμένη να δουλεύει στη ανάλυση δεδομένων και την αποκωδικοποίηση κωδικών από τότε που τελείωσε ο Β' Παγκόσμιος Πόλεμος.[4] Η Άτγουελ επαναλαμβάνει τον ρόλο της από την ταινία Ο Πρώτος Εκδικητής. Σχετικά με τον χαρακτήρα να πρωταγωνιστεί στη δική της ταινία μικρού μήκους, ο σκηνοθέτης Λούις Ντ'Εσπόζιτο είπε πως η Marvel ήθελε πάντα να κάνει μια ταινία μικρού μήκους με πρωταγωνίστρια την Κάρτερ από τότε που ο χαρακτήρας ήταν «αγαπημένος των θαυμαστών αλλά και των Marvel Studios». Ο Ντ'Εσπόζιτο απόλαυσε τη στιγμή που η Κάρτερ χρησιμοποίησε το ατομικό της καθρεφτάκι για να δει τον κακό, κάτι το οποίο ήταν προσαρμοσμένο κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων επειδή «αυτή είναι η ουσία του τι είναι εκείνη αλλά και η ταινία. Όχι μόνο είναι - ειδικά για εκείνη την εποχή - μια γυναίκα στον κόσμο των αντρών, αλλά καταφέρνει να διατηρήσει τη θηλυκότητά της».[5]
  • Μπράντλεϊ Γουίτφορντ ως Τζον Φλιν: το αφεντικό της Κάρτερ στο SSR.[4][6]
  • Ντόμινικ Κούπερ ως Χάουαρντ Σταρκ:
    Ο συνδιευθυντής και συνιδρυτής της Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α.[4] Ο Κούπερ επαναλαμβάνει τον ρόλο του από την ταινία Ο Πρώτος Εκδικητής. Στην ταινία, λειτουργώντας ως easter egg, σε κάποια στιγμή ο Σταρκ φοράει την ίδια ρόμπα που ο γιος του Τόνι φοράει στην ταινία Iron Man 2.[3]

Ο Νιλ ΜακΝτόνα επαναλαμβάνει επίσης τον ρόλο του ως Νταμ Νταμ Ντούγκαν από την ταινία Ο Πρώτος Εκδικητής, ενώ ο Κρις Έβανς εμφανίζεται ως Στιβ Ρότζερς μέσω αρχειακού υλικό από την ίδια ταινία. Ο Σέιν Μπλακ, σκηνοθέτης και συν-σεναριογράφος της ταινίας Iron Man 3, χαρίζει τη φωνή του στον άνθρωπο που τηλεφωνεί για τις υποθέσεις στο SSR.[4]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Αύγουστο του 2011, τα Marvel Studios ανακοίνωσαν πως ένα-δυο ταινίες μικρού μήκους θα κυκλοφορούσαν απευθείας σε βίντεο,[7] οι οποίες θα αποτελούσαν αυτοτελείς ιστορίες γνωστές ως Marvel One-Shots.[2] Ο συν-παραγωγός Μπραντ Γουίντερμπαμ είπε: «Είναι ένας διασκεδαστικός τρόπος να πειραματιστείς με νέους χαρακτήρες και ιδέες, αλλά πιο σημαντικό είναι ένας τρόπος για εμάς να επεκτείνουμε το κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel και να διηγηθούμε ιστορίες οι οποίες εξελίσσονται έξω από την πλοκή των ταινιών μεγάλου μήκους».[7] Μία από τις ιδέες που αναπτύχθηκε ως πιθανή One-Shot ήταν μια spin-off ιστορία από τον Πρώτο Εκδικητή και ακολουθούσε την ιστορία της Πέγκι Κάρτερ μετά τα γεγονότα της ταινίας. Η ιδέα επανεξετάστηκε όταν η Marvel αποφάσισε να δημιουργήσει μια ταινία μικρού μήκους η οποία θα κυκλοφορούσε με τη home media κυκλοφορία της ταινίας Iron Man 3 το 2013 και επιλέχθηκε, εξαρτώμενη από τη διαθεσιμότητα της ηθοποιού Χέιλι Άτγουελ.[8]

Ο συμπρόεδρος των Marvel Studios Λούις Ντ'Εσπόζιτο, ο οποίος είχε σκηνοθετήσει και την προηγούμενη One-Shot ταινία, Item 47, επέστρεψε ως σκηνοθέτης,[8][9] όπως επίσης και ο σεναριογράφος Έρικ Πίρσον.[2][3] Ο Ντ'Εσπόζιτο σημείωσε πως αυτή η μικρού μήκους είχε δύο φορές μεγαλύτερο προϋπολογισμό από το Item 47, αλλά τον ίδιο χρόνο γυρισμάτων έτσι «ο σκοπός της ήταν πολύ μεγαλύτερος. Διαδραματίζεται σε παλαιότερη περίοδο, περιλαμβάνει περισσότερους ηθοποιούς, η κλίμακά της είναι μεγαλύτερη και υπάρχουν τρεις σκηνές μάχης, κάτι το οποίο δεν είχαμε ποτέ σε καμία από τις προηγούμενες one-shot ταινίες».[10] Η Άτγουελ συμφώνησε να συμμετέχει στο πρότζεκτ αφού πρώτα είδε το Item 47 και εξαιτίας της αγάπης της για τον χαρακτήρα και τη δυνατότητα «να δείξει κάποιες από τις ικανότητές της» που δεν φάνηκαν στην ταινία Captain America. Η Άτγουελ δούλεψε για τρεις μέρες με την ομάδα των κασκαντέρ για να προβάρει τις χορογραφημένες σκηνές μάχης της ταινίας.[11] Ο Ντ'Εσπόζιτο διευκρίνισε την απόφαση να επικεντρωθούν στην Κάρτερ λέγοντας: «Λέει την καλύτερη ιστορία και είναι από τις ιστορίες που θέλουμε να διηγηθούμε στον κόσμο - είτε είναι συνδεδεμένη με το Σύμπαν της Marvel είτε είναι για να δώσουμε έμφαση σε έναν χαρακτήρα. Στην περίπτωση της Χέιλι, είναι λίγο και από τα δύο. Θέλαμε να διηγηθούμε την ιστορία της Πέγκι Κάρτερ, η οποία ξέμεινε στη δεκαετία του 1940. Ανακοινώνοντας στον κόσμο πως θα διηύθυνε την Α.Σ.Π.Ι.Δ.Α. μαζί με τον Χάουαρντ Σταρκ είναι μια υπέροχη συνδεσιμότητα».[10]

Γυρίσματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Agent Carter γυρίστηκε σε διάστημα πέντε ημερών[9] με φωτογράφο της ταινίας τον Γκάμπριελ Μπέρισταϊν. Ο προϋπολογισμός δεν επέτρεπε την πρόσληψη ενός καλλιτέχνη για εικονογραφημένο σενάριο, έτσι οι Ντ'Εσπόζιτο, Γουίντερμπαμ και Μπέρισταϊν συνεργάστηκαν για να προγραμματίσουν τα γυρίσματα για την παραγωγή χρησιμοποιώντας δευτερεύοντες ηθοποιούς. Οι κασκαντέρ βιντεοσκόπησαν επίσης τις σκηνές τους για να τις δείξουν στους ηθοποιούς. Ο Ντ'Εσπόζιτο εξήγησε πως έχοντας προγραμματίσει τα γυρίσματα βοήθησε και με τον προγραμματισμό των οπτικών εφέ για την ταινία.[8] Η σκηνή μετά τους τίτλους τέλους με τον Νιλ ΜακΝτόνα ως Νταμ Νταμ Ντούγκαν είχε προγραμματιστεί να δείχνει τον χαρακτήρα μέσα στην πισίνα, αλλά η σκηνή έπρεπε να διαφοροποιηθεί τοποθετώντας τον απλά να κάθεται δίπλα από την πισίνα, καθώς το κοστούμι με τους μυς που φοράει ο ηθοποιός για τον χαρακτήρα δεν γινόταν να βραχεί.[3]

Ο Ντ'Εσπόζιτο επέλεξε να διαφοροποιήσει την μικρού μήκους ταινία από τον Πρώτο Εκδικητή αποφεύγοντας τον σέπια τόνο που χρησιμοποιήθηκε σε εκείνη την ταινία από τον σκηνοθέτη Τζο Τζόνστον και αντί αυτού, χρησιμοποίησε έναν πιο ψυχρό χρωματισμό του μπλε. Η παραγωγή χρησιμοποίησε δύο παλιούς φακούς (τόσο για τη νύχτα όσο και για τη μέρα) οι οποίοι έδωσαν στην ταινία κάπως «καλύτερη» λάμψη, κάτι το οποίο έδωσε στην Ντ'Εσπόζιτο την αίσθηση πως το σκηνικό εποχής έμοιαζε λίγο πιο σύγχρονο. Ο Ντ'Εσπόζιτο χρησιμοποίησε steadicam ή dolly κάμερα για τις σκηνές δράσεις, για να αποφύγει την αίσθηση του «γρήγορου κοψίματος ή θολής ή τρεμάμενης εικόνας». Είπε πως το συνεργείο «πίεζε τα όριά μας» για να προχωρούν τα γυρίσματα σύμφωνα με το πρόγραμμα και τελικά συνειδητοποίησε πως «δεν ήταν δυνατόν να έχω κάθε πλάνο, κάθε μπουνιά ή κλωτσιά κι έτσι, κάναμε το βέλτιστο».[8]

Μετά-παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα οπτικά εφέ της Νέας Υόρκης της δεκαετίας του 1940 από τον Πρώτο Εκδικητή επαναχρησιμοποιήθηκαν στην ταινία μικρού μήκους για λόγους προϋπολογισμού.[12] Ο Ντ'Εσπόζιτο σημείωσε σχετικά με τη σκηνή όπου η Κάρτερ έρχεται «πετώντας με το όπλο στην πόρτα» και την τελευταία μάχη, όταν η Κάρτερ «δέχεται επίθεση από τον μεγάλο τύπο», πως δημιουργήθηκαν με στοιχεία από οπτικά εφέ αφού δεν πρόλαβαν να ολοκληρώσουν το γύρισμα μέσα στον χρόνο που απαιτείτο ενώ βρίσκονταν στο σετ.[8] Στις αρχές του 2013, η Marvel προσέγγισε την εταιρία οπτικών εφέ Perception για να δημιουργήσουν τους τίτλους της ταινίας. Η επικεφαλής των οπτικών εφέ Σίνα Ντάγκαλ είχε οδηγίες να ξαναπεί την ιστορία της ταινίας σε 90 δευτερόλεπτα, έτσι αποφάσισε να χρησιμοποιήσει στυλιζαρισμένες εκδόσεις εικόνων από την εποχή και από την ίδια την ταινία.[13]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ (Αγγλικά) Internet Movie Database. www.imdb.com/title/tt3067038/releaseinfo. Ανακτήθηκε στις 17  Αυγούστου 2016.
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 Graser, Marc (23 Ιουλίου 2013). «How Marvel is Turning to Short Films to Sell More DVDs, Blu-rays». Variety. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2019. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Manning, Shaun (22 Ιουλίου 2013). «SDCC: Marvel Debuts Atwell's "Agent Carter One-Shot"». Comic Book Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2019. 
  4. ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 Fletcher, Rosie (19 Ιουλίου 2013). «Marvel's Agent Carter reaction: Comic-Con 2013». Total Film. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2019. 
  5. ↑ Strom, Marc (24 Ιουλίου 2013). «Agent Carter Lines Up Her One-Shot». Marvel.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014. 
  6. ↑ Thomas, Leah (6 Ιανουαρίου 2015). «What Happened To Peggy Carter in 'Captain America'? 'Agent Carter' Will Fill in the Gaps». Bustle. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 16 Απριλίου 2019. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Strom, Marc (2 Αυγούστου 2011). «Marvel One-Shots: Expanding the Cinematic Universe». Marvel.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 26 Σεπτεμβρίου 2011. 
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 8,4 Anderson, Kyle (24 Σεπτεμβρίου 2014). «Marvel's Louis D'Esposito Talks Agent Carter». Nerdist. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2014. 
  9. ↑ 9,0 9,1 Breznican, Anthony (11 Ιουλίου 2013). «'Marvel One-Shot: Agent Carter' – First Look at poster and three photos from the new short!». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 17 Απριλίου 2019. 
  10. ↑ 10,0 10,1 Ching, Albert (9 Σεπτεμβρίου 2013). «Marvel Studios' Short Films Get Bigger With "Agent Carter"». Comic Book Resources. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2019. 
  11. ↑ Radish, Christina (6 Σεπτεμβρίου 2013). «Director Louis D'Esposito and Executive Producer Brad Winderbaum Talk Marvel One-Shot: Agent Carter, Future Shorts, More Peggy Carter Stories, and More». Collider. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2019. 
  12. ↑ Breznican, Anthony (17 Ιουλίου 2013). «Marvel One-Shots: Might 'Agent Carter' clear way for Ms. Marvel, Loki, young Nick Fury, or Black Panther?». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Απριλίου 2019. 
  13. ↑ «Agent Carter Case Study». Perception. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2014. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Agent_Carter_(ταινία)&oldid=10105379"