Κατάλογος μοναρχών της Γαλικίας
Η Γαλικία είναι μία αυτόνομη κοινότητα και ιστορική εθνικότητα στη σύγχρονη βορειοδυτική Ισπανία στην Ιβηρική Χερσόνησο, η οποία ήταν ένα σημαντικό τμήμα της ρωμαϊκής επαρχίας, γνωστής ως Γαλαισία (Gallaecia) πριν από το 409. Αποτελείται από τις επαρχίες A Κορούνια, Λούγo, Oουρένσε και Ποντεβέδρα. Οριοθετείται στα βόρεια από την Κανταβρική θάλασσα, στα νότια από την Πορτογαλία, στα δυτικά από τον Ατλαντικό Ωκεανό και στα ανατολικά από το πριγκιπάτο των Αστουριών και την κοινότητα της Καστίλης και Λεόν. Το αρχιπέλαγος των νησιών Σίες, το αρχιπέλαγος Oνς, το αρχιπέλαγος Σάλβορα και άλλα νησιά όπως η Κοντεγάδα, η Aρόουσα, τα νησιά Σισάργας και τα νησιά Mαλβέιρας αποτελούν επίσης μέρος της Γαλικίας.
Η Γαλικία έχει περίπου 2.795.422 κατοίκους, και συνδυάζει κυρίως την παράκτια λωρίδα μεταξύ Φερόλ και A Κορούνια στα βορειοδυτικά και μεταξύ Βιλαγάρθια δε Αρόουσα και Βίγo στα νοτιοδυτικά.
Το μεσαιωνικό και σύγχρονο Βασίλειο της Γαλικίας προέρχεται από το βασίλειο των Σουηβών, που ιδρύθηκε από τον βασιλιά Ερμέρικ το 409. Τον 6ο αι. το βασίλειο των Σουηβών ήταν ήδη γνωστό ως βασίλειο της Γαλικίας, ενώ ο Γρηγόριος του Τουρ ήταν ο πρώτος χρονικογράφος, που χρησιμοποίησε αυτή την ονομασία[α].
Σουηβοί βασιλείς (409–585)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Πρώτη βασιλική δυναστεία (409–456)
Βασιλείς κατά τη διάρκεια ενός Σουηβικού Εμφυλίου Πολέμου (457–469) [β]
- Μάλδρας (457–460)
- Φράμτα (457)
- Ριχιμούνδ (457–464)
- Φρούμαρ (460–464)
- Ρεμίσμουνδ (464–469) - επανένωση
Σκοτεινή περίοδος (469–550)
Τελική Σουηβική περίοδος (550–585)
- Χαράρικ (550–558)
- Aριάμιρ (558–561)
- Θεοδέμιρ (561–570)
- Mίρο or Mirón (570–583)
- Eβόρικ ή Eύρικ (583–584)
- Aυδέκα (584–585)
- Μαλάρικ (585)
Βησιγότθοι βασιλείς (585-712)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Βησιγότθοι βασιλείς πήραν τον έλεγχο της Γαλικίας το 585, η οποία έγινε η έκτη επαρχία του βασιλείου του Τολέδο. Η Γαλικία διατήρησε μία διακριτή διοικητική και νομική ταυτότητα, μέχρι την κατάρρευση της Βησιγοτθικής μοναρχίας.
- Λιουβιγγέλδ (585–586)
- Ρεκαρέδ Α΄ (586–601)
- Λιούβα (601–603)
- Βιτέριχ (603–610)
- Γουνδέμαρ (610–612)
- Σισεβούτ (612–621)
- Ρεκαρέδ Β΄ (621)
- Σουιντίλα (621–631)
- Σισενάνδ (631–636)
- Σιντίλα (636–640)
- Tούλγα (640–641)
- Χινδάσβινθ (641–653)
- Ρεκέσβινθ (649–672)
- Βάμπα (672–680)
- Έρβιγ (680–687)
- Eγίκα, (687–702) - εξασφάλισε τον γιο του Βιτίζα ως διάδοχό του
- Βιτίζα (694-710) - συνδέθηκε με το θρόνο ως βασιλιάς στη Γαλικία μέχρι το 702. Μόνος βασιλιάς μετά το τέλος του πατέρα του
- Ροδέριχ (710–712)
Βασιλείς των Αστουριών (740-910)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 740, ο Αλφόνσος Α΄ των Αστουριών κατέλαβε τη Γαλικία από τους Μουσουλμάνους.
- Αλφόνσος Α΄ των Αστουριών (740–757)
- Φρουέλα Α΄ των Αστουριών (757–768)
- Αουρέλιους των Αστουριών (768-774)
- Σίλο των Αστουριών (774–783)
- Mαουρεγάτους των Αστουριών (783–789)
- Βερμούδο Α΄ των Αστουριών (788-791)
- Αλφόνσος Β΄ των Αστουριών (791–842)
- Ραμίρο Α΄ των Αστουριών (842-850)
- Oρδόνιo Α΄ των Αστουριών (850–866)
- Αλφόνσος Γ΄ των Αστουριών (866–910)
Βασιλείς της Γαλικίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το 910, ο Αλφόνσος Γ΄ ο Μέγας αναγκάστηκε να παραιτηθεί υπέρ των γιων του, Ορδόνιο, Φρουέλα και Γκαρθία, οι οποίοι χώρισαν το βασίλειο μεταξύ τους. Ο Oρδόνιo είναι ο πρώτος, που υιοθέτησε τον τίτλο «βασιλιάς της Γαλικίας».
Δυναστεία Ορδόνιεθ (Ordoñez) (910-1037)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Oρδόνιο Β΄ (910–924). Το 914, ο Ορδόνιο διαδέχθηκε τον Γκαρθία στον θρόνο του Λεόν.
- Φρουέλα Β΄ (924-925). Αδελφός του πρώτου. Όταν διαδέχθηκε τον Oρδόνιo στους θρόνους του Λεόν και της Γαλικίας, επανένωσε το βασίλειο τού πατέρα του.
- Αλφόνσος Δ΄ (925). Γιος του προηγουμένου. Κυβέρνησε για λίγο ως βασιλιάς, πριν τον εκδιώξουν οι τρεις εξάδελφοί του.
- Σάντσο Α΄ (925–929). Πρωτότοκος του Oρδόνιo, εξάδελφος του προηγουμένου.
- Αλφόνσος Ε΄ (929-931). Αδελφός του προηγουμένου.
- Bερμούδο Β΄ (982–999). Στέφθηκε ως αντιβασιλιάς από τους ευγενείς της Γαλικίας στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα. Καταδίωξε τον Ραμίρο Γ΄ του León στη μάχη της Πορτέλα δε Αρέας, μετά την οποία ανέβηκε στο θρόνο του Λεόν.
- Aλφόνσος ΣΤ΄ (999-1028). Γιος του προηγουμένου.
- Βερμούδο Γ΄ (1028-1037). Γιος του προηγουμένου.
Δυναστεία Χιμένεθ (Jiménez) (1037–1111)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φερδινάνδος Α' . (1037-1065). Μετά το τέλος του, η Καστίλη, το,η Λεόν και η Γαλικία χωρίστηκαν στους γιους του.
- Γκαρθία (1065–1071) - βασίλευσε στη Γαλικία και στην κομητεία της Πορτογαλίας, έως ότου καθαιρέθηκε από τα αδέλφια του Αλφόνσο Ζ΄ και Σάντσο Β΄ το 1071. Μετά την εκθρόνισή του έμεινε αιχμάλωτος μέχρι το τέλος του το 1090.
- Σάντσο Β΄ (1071-1072) - συμβασίλευσε για λίγο ως βασιλιάς της Γαλικίας με τον αδελφό του Αλφόνσο Ζ΄, μέχρι που δολοφονήθηκε το 1072.
- Aλφόνσος Ζ΄ (1071-1109) - συγκυβέρνησε τη Γαλικία έως ότου δολοφονήθηκε ο αδελφός του Σάντσo το 1072, οπότε τον διαδέχθηκε επίσης τον θρόνο της Καστίλης.
- Ουρράκα (1109-1111). Κόρη του προηγουμένου.
Βουργουνδική δυναστεία (1111-1369)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Aλφόνσος Η΄ (1111–1157). Γιος του προηγουμένου. Το 1111 στέφθηκε ως ο μεσάζων βασιλιάς της Γαλικίας στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα ως ο επίδοξος διάδοχος της μητέρας του. Το 1126 διαδέχθηκε την Ουρράκα ως βασιλιάς του Λεόν, της Καστίλλης και του Τολέδου. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, ο Αφόνσος Α΄ της Πορτογαλίας επαναστάτησε εναντίον τού Λεόν, του οποίου ήταν υποτελής. Από το 1152 ο Αλφόνσος Ζ΄ συνέδεσε τους γιους του στο θρόνο: ο Φερδινάνδος Β΄ έλαβε τον τίτλο του βασιλιά της Γαλικίας.
- Φερδινάνδος Β' (1157–1188). Γιος του προηγουμένου. Ανέβηκε στο θρόνο του Λεόν μετά το τέλος τού πατέρα του το 1157.
- Aλφόνσος Θ΄ (1188–1230). Γιος του προηγουμένου. Με το τέλος του, το βασίλειό του μοιράστηκε μεταξύ των δύο κορών του, οι οποίες βασίλευσαν για λίγους μήνες de jure.
- Ντούλσε και Σάντσα, βασίλισσες της Γαλικίας (1230) de jure.
- Φερδινάνδος Γ΄ (1230–1252). Βασιλιάς της Καστίλης που έγινε βασιλιάς της Γαλικίας μετά την παραίτηση του τίτλου από τη Ντούλτσε και τη Σάντσα.
- Aλφόνσος Ι΄ (1252–1284). Γιος του προηγουμένου.
- Σάντσο Γ΄ (1284–1295). Γιος του προηγουμένου.
- Φερδινάνδος Δ' (1295–1312). Κατά τη διάρκεια της πρώιμης βασιλείας του, ο θείος του Ιωάννης της Καστίλης, κύριος της Βαλένθια ντε Κάμπος αμφισβήτησε τον τίτλο εκείνου, και ισχυρίστηκε ότι ήταν βασιλιάς του Λεόν, της Γαλικίας και της Σεβίλλης.
- Aλφόνσος ΙΑ΄ (1312-1350). Γιος του προηγουμένου.
- Πέτρος της Καστίλης (1350-1369). Γιος του προηγουμένου.
Πορτογαλικός Οίκος της Βουργουνδίας (1369-1371)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φερδινάνδος Ε΄ (1369-1371). Μετά το τέλος του Πέτρου Α' της Καστίλλης, συνέβη μία κρίση διαδοχής. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο θρόνος της Γκαλισίας προσφέρθηκε στον Φερδινάνδο Α' της Πορτογαλίας, μέλος του Πορτογαλικού Οίκου της Βουργουνδίας, και ανακηρύχθηκε στη Γαλικία ως βασιλιάς Φερδινάνδος Ε΄. Η βασιλεία του θα έβλεπε το άνοιγμα του εμπορίου μεταξύ των δύο εθνών, και οικονομικά οφέλη και για τα δύο. Αυτή η βασιλεία, ωστόσο, θα ήταν σύντομη, καθώς ο Φερδινάνδος παραιτήθηκε από τον θρόνο της Γαλικίας υπέρ του Ερρίκου Β΄ της Καστίλης μετά τον πρώτο από τους Πολέμους του Φερδινάνδου.
Οίκος της Τραστάμαρα (Trastámara) (1371-1555)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ερρίκος Α΄ (1371-1379) - Γιος του Αλφόνσου Ζ'.
- Ιωάννης Α΄ (1379–1390) - Γιος του προηγουμένου. Το 1386, ο Ιωάννης της Γάνδης ζήτησε για τη σύζυγό του (και τον εαυτό του) στον θρόνο της Καστίλης. Εισέβαλε με επιτυχία στη Γαλικία και κράτησε το μεγαλύτερο μέρος της χώρας, μέχρι που ηττήθηκε το 1387.
- Ερρίκος Β΄ (1390-1406) - Γιος του προηγουμένου.
- Ιωάννης Β΄ (1406-1454) - Γιος του προηγουμένου.
- Ερρίκος Γ΄ (1454-1474) - Γιος του προηγουμένου.
- Ισαβέλλα Α΄ (1474-1504) - Κόρη του Ιωάννη Β΄. Ο Aλφόνσος Ε΄ της Πορτογαλίας και η Ιωάννα λα Μπερτρανέχα, αναγνωρισμένοι de jure βασιλιείς της Γαλικίας το 1475, είδαν τις αξιώσεις τους για τον θρόνο της Καστίλης να ηττώνται στη μάχη του Tόρo το 1479.
- Ιωάννα (1504-1516/1555) - Κόρη της πρώτης. Περιορισμένη και ανίσχυρη.
Οίκος των Αψβούργων (1555-1700)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κάρολος Α΄ (1516/1555-1556). Γιος της Ιωάννας.
- Φίλιππος Α΄ (1556-1598). Γιος του προηγουμένου.
- Φίλιππος Β΄ (1598-1621). Γιος του προηγουμένου.
- Φίλιππος Γ΄ (1621-1665). Γιος του προηγουμένου.
- Κάρολος Β΄ (1665-1700). Γιος του προηγουμένου.
Οίκος των Βουρβόνων (1700-1808)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φίλιππος Δ΄ (1700-1724). Δισεγγονός του Φιλίππου Γ'.
- Λουδοβίκος της Ισπανίας (1724). Γιος του προηγουμένου.
- Φίλιππος Δ΄ της Ισπανίας (1724-1746) (β΄ φορά)
- Φερδινάνδος ΣΤ΄ της Ισπανίας (1746-1749). Γιος του Φίλιππου Δ'.
- Κάρολος Γ΄ της Ισπανίας (1759-1788). Γιος του Φίλιππου Δ'.
- Κάρολος Δ΄ της Ισπανίας (1788-1808). Γιος του προηγουμένου.
- Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας (1808). Γιος του προηγουμένου.
Οίκος του Βοναπάρτη (1808-1813)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Ιωσήφ Βοναπάρτης (1808-1813).
Οίκος των Βουρβόνων (1813-1868)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Φερδινάνδος Ζ΄ της Ισπανίας (1813-1833)
- Ισαβέλλα Β΄ της Ισπανίας (1833-1868). Κόρη του προηγουμένου.
Οίκος της Σαβοΐας (1870-1873)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Aμεδαίος της Ισπανίας (1870-1873)
Οίκος των Βουρβόνων (1874-1931)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Aλφόνσος ΙΒ΄ της Ισπανίας (1874-1885). Γιος της Ισαβέλλας Β΄.
- Aλφόνσος ΙΓ΄ της Ισπανίας (1886-1931). Γιος του πρώτου.
Οίκος των Βουρβόνων (1975-σήμερα)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Χουάν Κάρλος της Ισπανίας (1975-2014). Εγγονός του Alfonso XIII.
- Φίλιππος Ε΄ (2014–σήμερα). Γιος του πρώτου.
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
|
Δείτε επίσης
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Κατάλογος μοναρχών της Πορτογαλίας
- Κατάλογος μοναρχών της Ισπανίας
- Βασίλειο των Βησιγότθων#Κατάλογος των βησιγότθων και οστρογότθων μοναρχών των δύο βασιλείων
- Κατάλογος μοναρχών των Αστουριών
- Κατάλογος μοναρχών της Ναβάρρας
- Κατάλογος μοναρχών του Λεόν
- Κατάλογος μοναρχών της Αραγωνίας
- Κατάλογος μοναρχών της Καστίλης
Υποσημειώσεις και παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Υποσημειώσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ "Quo defuncto, filius eius Eurichus Leuvichildi regis amicitias expetiit, dataque, ut pater fecerat, sacramenta, regnum Galliciensim suscepit. Hoc vero anno cognatus eius Audica, qui sororem illius disponsatam habebat, cum exercitu venit; adpraehensumque clericum facit ac diaconatus sibi praesbiterii ei inponi honorem iobet. Ipse quoque acceptam soceri sui uxorem, Galliciensim regnum obtenuit[1].
- ↑ Ο εμφύλιος δίχασε το βασίλειο και πολλοί βασιλείς κυβέρνησαν μικρότερες περιοχές της Γαλικίας ταυτόχρονα.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Gregory of Tours, Historiarum, VI.43.
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Carballeira Debasa, Ana María (2007). Γαλικία y los gallegos en las fuentes árabes medievales . Μαδρίτη: Consejo Superior de Investigaciones Cientifícas. . (in ισπανική)
- De la Gándara, Felipe (1677): Nobiliario, armas, y triunfos de Galicia" . Julian de Paredes, Μαδρίτη. (in ισπανική)
- Φλέτσερ, Ρίτσαρντ. A (1984): Ο καταπέλτης του Αγίου Ιακώβου: η ζωή και οι χρόνοι του Ντιέγκο Γκελμίρες του Σαντιάγο ντε Κομποστέλα . . (in αγγλική)
- García Oro, José (1987): Galicia en los siglos XIV y XV . Fundación "Pedro Barrie de la Maza, Conde de Fenosa", A Coruña. . (in ισπανική)
- González López, Emilio (1978): Grandeza e Decadencia do Reino de Galicia . Γαλαξία, Βίγκο. . (in Galician)
- López Carreira, Anselmo (2005): O Reino medieval de Galicia . A Nosa Terra, Vigo. (in Galician)
- Portela Silva, Ermelindo (2001): «García II de Galicia, el rey y el reino (1065-1090)». La Olmeda, Μπούργκος. . (in ισπανική)
- Rodríguez Fernández, Justianiano (1997): García I, Ordoño II, Fruela II, Alfonso IV . Editorial La Olmeda, Burgos. . (in ισπανική)
- Thompson, EA (2002): Ρωμαίοι και βάρβαροι: η παρακμή της Δυτικής Αυτοκρατορίας . Univ of Wisconsin Press. . (in αγγλική)
- Torres Rodríguez, Casimiro (1977): El Reino de los Suevos . Fundación Barrié de la Maza, A Coruña. . (in ισπανική)
- Villacañas Berlanga, José Luis (2006) La formación de los reinos hispánicos . Pozuelo de Alarcón: Espasa Calpe. . (in ισπανική)