Βιτέριχ
| Βιτέριχ | |
|---|---|
.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Wittericus (Λατινικά) και Witerico (Ισπανικά) |
| Γέννηση | 570 |
| Θάνατος | Απριλίου 610 Τολέδο |
| Συνθήκες θανάτου | ανθρωποκτονία |
| Τόπος ταφής | Espirdo |
| Θρησκεία | Αρειανισμός |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης |
| Οικογένεια | |
| Τέκνα | Ερμενβέργα[1] |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς των Βησιγότθων (603–610) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βιτέριχ, Witteric, ισπανικά: Witerico, Πορτογαλικά και Γαλισιανά: Viterico, (π. 565 – Απρίλιος 610) ήταν ο Βησιγότθος βασιλιάς της Ισπανίας, της Σεπτιμανίας και της Γαλισίας. Κυβέρνησε από το 603 έως το 610.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Άνοδος στην εξουσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η πρώτη αναφορά τού Βιτέριχ στην ιστορία ήταν ως συνωμότης με τον Σούννα, τον Αρειανό επίσκοπο της Μέριδα, για να αποκαταστήσει τον Αρειανισμό το 589. Ενώ ο Σούννα στάλθηκε στην εξορία, είναι άγνωστο τι συνέβη στον Βιτέριχ. [2] Την άνοιξη τού 602 ο Βιτέριχ ανέλαβε τη διοίκηση τού στρατού, με τον σκοπό να εκδιώξει τους Ρωμαίους (Βυζαντινούς). Ωστόσο όταν ήρθε η ώρα να το κάνει την άνοιξη του 603, ο Βιτέριχ οδήγησε τα στρατεύματά του εναντίον τού βασιλιά Λιούβα Β΄, βασιζόμενος στην υποστήριξη μίας φατρίας ευγενών σε αντίθεση με τη δυναστεία τού Λιουβιγκέλδ. Εισέβαλε στο βασιλικό παλάτι και καθαίρεσε τον νεαρό βασιλιά. Ο Βιτέριχ έκοψε το δεξί χέρι τού βασιλιά και στη συνέχεια έβαλε να τον καταδικάσουν και να τον εκτελέσουν το καλοκαίρι του 603 [3].
Βασιλεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, οι Βησιγότθοι πολέμησαν τους Βυζαντινούς. Ωστόσο, ο Ισίδωρος της Σεβίλλης απορρίπτει τα επιτεύγματα τού Βιτέριχ, γράφοντας ότι «αν και συχνά έδωσε μάχες εναντίον των Ρωμαίων στρατιωτών, δεν κέρδισε καμία επαρκή δόξα, εκτός από το ότι αιχμαλώτισε μερικούς στρατιώτες στο Σαγούντo με τη βοήθεια των στρατηγών του». Η εκστρατεία κατά του Σαγούντο πιθανότατα έλαβε χώρα το 605 [4] Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, επίσης, καταλήφθηκε το Bigastrum (κοντά στη Νέα Καρχηδόνα (Cartago Nova, Καρθαγένη), καθώς ο επίσκοπός της εμφανίζεται σε ένα συμβούλιο του Τολέδο το 610.
Το 12ο έτος της βασιλείας του, ο βασιλιάς Θεοδώριχος Β' έστειλε τον επίσκοπο Αρίδιο της Λυών και τον κοντόσταυλο Εβόριν για να ζητήσουν από τον Βιτέριχ το χέρι της κόρης του Ερμενβούργας. Αν και οι απεσταλμένοι έδωσαν τον λόγο τους ότι δεν θα την αποκήρυττε ο Θευδέριχος, και έγινε δεκτή από τον Θευδέριχο στο Σαλόν-συρ-Σαόν (606), η γιαγιά του, η αντιβασίλισσα Μπρουνχίλντα και η αδελφή τού Θεοδώριχου, Tευδίλα (ή Τευδιλάνα) δεν την υποδέχθηκαν. Στη συνέχεια, ο Θεοδώριχος ατίμασε την Eρμενβέργα στέλνοντάς την πίσω, χωρίς την προίκα της. Εξοργισμένος ο Βιτέριχ συνήψε τετραπλή συμμαχία με τον Θευδεβέρτο της Αυστρασίας, τον Χλοτάριο Β΄ της Nευστρίας και τον Aγιλούλφ των Λομβαρδών για να πραγματοποιήσει την εκθρόνιση και τον θάνατό του. Παρά τον αμοιβαίο φόβο τους για τον Θευδέριχο, η συμμαχία τους δεν επέτυχε, τίποτα. Σύμφωνα με τον Φρεδεγάρ, "Ο Θεοδώριχος αντιμετώπισε [τη συμμαχία], αλλά την αντιμετώπισε με απόλυτη περιφρόνηση" . [5]
Δολοφονία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τον Απρίλιο του 610 μία φατρία Ορθοδόξων ευγενών συνωμότησε εναντίον του Βιτέριχ και τον δολοφόνησε κατά τη διάρκεια ενός συμποσίου. Το σώμα του σύρθηκε άδοξα στους δρόμους και αργότερα κηδεύτηκε χωρίς τις τιμές, που αντιστοιχούν στην ιδιότητά του. [6] Οι ευγενείς ανακήρυξαν τότε βασιλιά τον Γουνδέμαρ, δούκα τού Nαρμπόν. [4]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 86. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Lives of the Fathers of Merida, 5.10; Peter Heather, The Goths (Oxford: Blackwell, 1996), pp. 282f
- ↑ Isidore of Seville, Historia de regibus Gothorum, Vandalorum et Suevorum, chapter 57. Translation by Guido Donini and Gordon B. Ford, Isidore of Seville's History of the Goths, Vandals, and Suevi, second revised edition (Leiden: E. J. Brill, 1970), p. 27
- ↑ 4,0 4,1 Isidore, chapter 58; translated by Donini and Ford, p. 27
- ↑ J. M. Wallace-Hadrill, translator, The Fourth Book of the Chronicle of Fredegar with its Continuations (Westport: Greenwood Press, 1960), p. 21
- ↑ Rachel L. Stocking, Bishops, Councils, and Consensus in the Visigothic Kingdom, 589-633 (University of Michigan Press, 2000), p. 119.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| ||||||||
|