Αλφόνσος Γ΄ των Αστουριών
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Αλφόνσο Γ΄ των Αστουριών | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Adefonsus (Λατινικά) |
Γέννηση | 852[1] Λούγο[2] |
Θάνατος | 20 Δεκεμβρίου 910[1] Ζαμόρα[3] |
Τόπος ταφής | Πάνθεον των βασιλέων της Αστούριας |
Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Γαλικίας[4][5][6] |
Θρησκεία | Καθολικισμός |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | ηγεμόνας |
Οικογένεια | |
Σύζυγος | Χιμένα των Αστουριών |
Τέκνα | Ορδόνιο Β΄ του Λεόν Γκαρθία Α΄ του Λεόν[7] Φρουέλα Β΄ των Αστουριών[7] |
Γονείς | Ορδόνιο Α΄ των Αστουριών[3] και Νούνια |
Αδέλφια | Λεοντεγουνδία Ορδόνιεθ Odoario |
Οικογένεια | Οίκος των Αστουριών-Λεόν |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Μονάρχης της Γαλικίας (866–910)[8] |
Υπογραφή | |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αλφόνσος Γ΄ των Αστουριών (ισπανικά: Alfonso III de Asturias, περ. 852-910), επονομαζόμενος «Μέγας», ήταν ο βασιλιάς των Αστουριών από το 866 μέχρι τον θάνατό του, που συνέβη το 910.[9] Ήταν γιος και διάδοχος του Ορδόνιο Α΄ των Αστουριών και της συζύγου του, βασίλισσας Νούνια. Ο Αλφόνσος Γ΄ ήταν ο προτελευταίος Αστουριανός βασιλιάς και ο πρώτος του Βασιλείου του Λεόν, μιας και στην πρωτεύουσά του κατοίκησε για μεγάλα διαστήματα και εκεί είχε έδρα το κυβερνητικό του συμβούλιο και το κέντρο απονομής δικαιοσύνης του.
Από την άνοδό του στην εξουσία ήρθε αντιμέτωπος με μία σειρά εσωτερικών προβλημάτων, όπως εξεγέρσεις ισχυρών ευγενών και απόπειρες ανατροπής από μέλη της οικογένειάς του. Εγκατέστησε ένα σημαντικό αριθμό Μοζαράβων στο βασίλειό του και κατάφερε να καθιερώσει τον ποταμό Δούρο ως νότιο σύνορο, διασφαλίζοντας τις πόλεις Τόρο και Θαμόρα. Πολέμησε έντονα κατά των μουσουλμάνων, που τους νίκησε στη Μάχη της Πολβοράρια (878).
Παντρεύτηκε το 873 με την Χιμένα Γκαρθές, της οποίας η γενεαλογία δεν είναι ξεκάθαρη, αν και πιθανόν να ήταν κόρη του Γκαρθία Ίνιγεθ της Παμπλόνα. Από αυτόν τον γάμο γεννήθηκαν τρεις μετέπειτα βασιλείς, ο Γκαρθία, ο Ορδόνιο και ο Φρουέλα, που κατά τη διάρκεια της ζωής του πατέρα τους κυβέρνησαν αντίστοιχα την κεντρικοανατολική μεθώριο (τη μελλοντική Καστίλη), τη Γαλικία-Πορτογαλία και τις Αστούριες, αντίστοιχα.[10][11]
Ο βασιλιάς Αλφόνσος Γ΄ των Αστουριών εισήγαγε μία αυτοκρατορική ιδέα, υπογράφοντας σε έγγραφο του 877 ως Adefonsus totius Hispaniae imperator (Αλφόνσος Αυτοκράτωρ Πάσης Ισπανίας). Το 906 εμφανίζεται ως Adefonsus Hispaniae Rex (Αλφόνσος Βασιλεύς Ισπανίας). Χαρακτηριστικό είναι ότι πολλοί από τους απογόνους του υιοθέτησαν τον αυτοκρατορικό τίτλο.[12][13]
Από τα τελευταία χρόνια της ζωής του δεν διαθέτουμε πολλές πηγές. Για άγνωστους λόγους, ο πρωτότοκος γιος του, ο Γκαρθία, προσπάθησε να τον ανατρέψει, κάτι που τελικά πέτυχε με τη βοήθεια των αδελφών του. Ο Αλφόνσος Γ΄ παραιτήθηκε, αν και διατήρησε τον βασιλικό τίτλο, και πέθανε στη Θαμόρα.[14]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Asturiensia medievalia». (Ισπανικά) d:Q94579530. Πανεπιστήμιο του Οβιέντο.
- ↑ Armando Cotarelo Valledor: dialnet
.unirioja .es /servlet /libro?codigo=621476. σελ. 67. - ↑ 3,0 3,1 3,2 «Альфонс III» (Ρωσικά)
- ↑ Anselmo López Carreira: «Os reis de Galicia» (γαλικιανή γλώσσα) Edicións A Nosa Terra. Ιουλίου 2003. σελ. 80. ISBN-13 978-84-96203-27-3. ISBN-10 84-96203-27-1.
- ↑ Anselmo López Carreira: «O reino medieval de Galicia» (γαλικιανή γλώσσα) Edicións A Nosa Terra. 2005. σελ. 191. ISBN-10 84-96403-54-8.
- ↑ Xosé Antonio López Teixeira: «Arredor da conformación do Reino de Galicia (711-910)» (γαλικιανή γλώσσα) d:Q20542554. 2003. σελ. 9. ISBN-10 84-95622-78-5.
- ↑ 7,0 7,1 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage.
- ↑ Anselmo López Carreira: «Os reis de Galicia» (γαλικιανή γλώσσα) Edicións A Nosa Terra. Ιουλίου 2003. ISBN-13 978-84-96203-27-3. ISBN-10 84-96203-27-1.
- ↑ Carriedo Tejedo 1993-1994, σελ. 145.
- ↑ Carriedo Tejedo 1993-1994, σελ. 136.
- ↑ Carriedo Tejedo 1993-1994, σελ. 144.
- ↑ Henriet 2004, σελ. 163.
- ↑ González Jiménez 2011, σελ. 25.
- ↑ https://www.laopiniondezamora.es/opinion/2016/02/05/desavenencias-alfonso-iii-familia-2587775.html
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- España Sagrada. Memorias de los insignes monasterios de San Julián de Samos, y San Vicente de Monforte.
- Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Alphonso s.v. Alphonso III." . Encyclopædia Britannica. 1 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 734.
- R. A. Fletcher, Saint James's Catapult: The Life and Times of Diego Gelmírez of Santiago de Compostela (Oxford, 1984), 317–23.