Βάμπα (βασιλιάς)
| Βάμπα (βασιλιάς) | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Wamba, Vamba (Λατινικά) |
| Γέννηση | 633 Penamacor |
| Θάνατος | 688 (περίπου) Pampliega[1] |
| Τόπος ταφής | Pampliega και Τολέδο |
| Κατοικία | Τολέδο |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο του Τολέδο |
| Θρησκεία | Νικαιώτικος Χριστιανισμός |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | μονάρχης πολεμιστής χριστιανός μοναχός (από 680) |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | βασιλιάς των Βησιγότθων (672–680) |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Βάμπα, μεσαιωνικά λατινικά: VVamba, Vamba, Wamba (π. 643 – 687/688) ήταν ο βασιλιάς των Βησιγότθων από το 672 έως το 680. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας του, το βασίλειο των Βησιγότθων περιλάμβανε όλη την Ισπανία και μέρος της νότιας Γαλατίας, γνωστής ως Σεπτιμανία.
Σύμφωνα με τον Χέρβιχ Βόλφραμ, το Wamba σημαίνει "μεγάλο χτύπημα" στα γοτθικά (όπως γερμανικά: "Wampe", συγγενικό του αγγλικού "μήτρα") και μπορεί να ήταν ένα παρωνύμιο. [2] Τόσο ο Ιουλιανός του Τολέδου στο Ιστορία του Βάμπα (Historia Wambae), όσο και οι αποφάσεις της ΙΑ΄ Συνόδου του Τολέδου, που πραγματοποιήθηκε υπό την αιγίδα του Βάμπα, αναφέρονται στον βασιλιά μόνο ως Βάμπα.
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στρατιωτικά γεγονότα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Αφού ανέβηκε στο θρόνο την 1η Σεπτεμβρίου 672, ο Βάμπα αντιμετώπισε μία εξέγερση από τον Χιλδέρικ, κυβερνήτη τού Νιμ, ο οποίος φιλοδοξούσε να γίνει βασιλιάς. Ο Χιλδέρικ υποστηρίχθηκε από τον Γκούνχιλντ, επίσκοπο τού Μαγκελόν. Ο Βάμπα έστειλε τον δούκα (στρατηγό) Παύλο για να καταλύσει τους εξεγερθέντες, αλλά κατά την άφιξή του στο Ναρμπόν, παρότρυνε τους αξιωματικούς του να απαρνηθούν την πίστη τους στον Βάμπα και να τον εκλέξουν βασιλιά ως Φλάβιο Παύλο. Μαζί του ήταν ο Χιλδέρικ και οι οπαδοί του, καθώς και ο δούκας Ρανοσίνδος της Ταρρακονησίας και ο gardingatus (αξιωματούχος του παλατιού) Χιλδίγισος. Ο Παύλος στρατολόγησε «πλήθη» Φράγκων και Βάσκων για να ενισχύσει τις δυνάμεις του. [3] Μετά από αυτό, οι Βησιγοτθικές πόλεις στη Γαλατία και ένα μεγάλο μέρος της βορειοανατολικής Ισπανίας πέρασαν στο πλευρό του Παύλου. [4]
Κατά τη διάρκεια αυτών των γεγονότων, ο Βάμπα βρισκόταν στην Κανταβρία εκστρατεύοντας κατά των Βάσκων. [5] Σε απάντηση, ο Βάμπα βάδισε στην περιοχή Ταρρακωνησία (Tarraconensis) και σε λίγες ημέρες γύρισε τις περισσότερες πόλεις πίσω στο πλευρό του. Στη συνέχεια χώρισε τις δυνάμεις του σε τρεις ομάδες, επιτιθέμενες στα Πυρηναία μέσω της Λλίβια (τότε πρωτεύουσα της Σερδάνια), Ως και τον παραλιακό δρόμο, καταλαμβάνοντας τα φρούρια Κολιούρε, Βουλτουράρια και Λλίβια, βρίσκοντας «πολύ» χρυσό και ασήμι. εκεί. [6]
Καθώς ο Βάμπα μετακινήθηκε στο Ναρμπόν, ο Παύλος έβαλε τον στρατηγό Βιτίμερ επικεφαλής της πόλης και αποσύρθηκε στο Νιμ. Οι δυνάμεις του Βάμπα υπέταξαν γρήγορα το Ναρμπόν και στη συνέχεια, μετά από κάποια δυσκολία, εξασφάλισαν την παράδοση τού Νιμ στις 3 Σεπτεμβρίου 673. Ο Παύλος και οι άλλοι ηγέτες των επαναστατών παραδόθηκαν και, τρεις μέρες αργότερα, οδηγήθηκαν σε δίκη, κουρεύτηκαν και φυλακίστηκαν ισόβια.
Ακολούθησε μία περίοδος ειρήνης, και το 674 ο Βάμπα ανοικοδόμησε τα ρωμαϊκά τείχη γύρω από το Τολέδο. Επίσης οχύρωσε και άλλες τοποθεσίες εκείνη την εποχή, πιθανώς Ονδαρίβια (Φουεντεράβια), [7] ένα μικρό χωριό στην Ισπανία, προς τα γαλλικά σύνορα επάνω από τον κόλπο Tξίνγκουρι, καθώς μία στρατιωτική επίθεση κατά μήκος του Βισκαϊκού Κόλπου μέχρι τα Πυρηναία μαρτυρείται στις πηγές της εποχής. Ο Wamba έφερε υπό τον έλεγχό του τους Astures και Ruccones (Luggones) και τους ενσωμάτωσε σε μια νέα επαρχία. Αγωνίζονταν για την ανεξαρτησία τους από τις επιδρομές των Βησιγότθων του 5ου αιώνα αλλά τώρα τελικά υποχώρησαν.
Μετά την εξέγερση, το βασίλειο αντιμετώπισε μία νέα απειλή με τη μορφή των Σαρακηνών επιδρομέων. Στο Χρονικό του Αλφόνσου Γ΄ (που γράφτηκε 200 χρόνια αργότερα) αναφέρεται: «Την εποχή του Βάμπα, 270 πλοία των Σαρακηνών επιτέθηκαν στις ακτές της Ισπανίας και εκεί κάηκαν όλα». Ωστόσο, μία επίθεση αυτού του μεγέθους είναι αμφίβολη, επειδή καμία άλλη πηγή δεν την αναφέρει. Το Χρονικό του 754 γράφει ότι οι Μαυριτανοί «είχαν επιδρομές από καιρό» στην Ανδαλουσία, «και καταστρέφοντας ταυτόχρονα πολλές πόλεις». Ωστόσο, ο πιο πρόσφατος αγγλικός μεταφραστής του Χρονικού του 754, Kένεθ Μπάξτερ Βολφ, υποστηρίζει ότι αυτό αναφέρεται στο έτος πριν από την ήττα του βασιλιά Ροδέριχ από τους Μαυριτανούς, πάνω από τρεις δεκαετίες μετά την απομάκρυνση του Βάμπα. [8]
Τα νομικά βιβλία και τα διατάγματα της εποχής αποκαλύπτουν μία ουσιαστική διάβρωση της εσωτερικής ηρεμίας και τάξης μέσα στο βασίλειο. Στα βιβλία του Βησιγοτθικού Νόμου, ο Βάμπα διατάσσει ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξάρτητα από τη θρησκεία τους -ακόμη και αν είναι κληρικοί- υποχρεούνται να υπερασπιστούν το βασίλειο, εάν δεχτεί επίθεση από έναν ξένο εχθρό. Αυτός ο νόμος δημιουργήθηκε για να λύσει ένα πρόβλημα λιποταξίας: «Επειδή, κάθε φορά που ένας εχθρός εισβάλλει στις επαρχίες τού βασιλείου μας… [πολλοί από] εκείνους που κατοικούν στα σύνορα… εξαφανίζονται έτσι ώστε, με αυτό το μέσο, να μην υπάρχει αμοιβαία υποστήριξη στη μάχη." Αυτή η λογική μπορεί να συνεπάγεται συχνότητα επιδρομών. Το ότι ο λαός ήταν συχνά απρόθυμος να υπερασπιστεί το βασίλειο φαίνεται περαιτέρω από ένα άλλο διάταγμα του Βάμπα, στο οποίο οι σκλάβοι απελευθερώθηκαν για να καλύψουν τις τάξεις τού στρατού. Αυτό υποδηλώνει όχι μόνο έλλειψη εθελοντών από τους Ισπανορωμαίους, που αποτελούσαν το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού που διοικούνταν από τους Βησιγότθους άρχοντες, αλλά και έναν στρατό από αναγκαστική στρατολογία.
Θρησκευτικές εκδηλώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διαδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Βάμπα αρρώστησε βαριά (680), σύμφωνα με τα Χρονικά του Αλφόνσο Γ΄ 200 χρόνια αργότερα δηλητηριάστηκε κοντά στο Μπούργος, αναμένοντας τον θάνατο του μετανόησε και κατόπιν παραιτήθηκε από τον θρόνο. Τα Χρονικά του Αλφόνσο Γ΄ θεωρούν σαν υπεύθυνο για τον θάνατο του τον διάδοχο του Έρβιγ ή τον Ιουλιανό του Τολέδο τον οποίο ο Έρβιγ ε'ιχε ανταμείψει ως επίσκοπο για τις υπηρεσίες του.[9]
Θρύλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γενέτειρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βασιλεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.JPG)
Ο Άγιος Γκιλ.[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Απώλεια του στέμματος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
.jpg)
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Charles Julian Bishko, «Portuguese Pactual Monasticism in the Enteath Century: The Case of São Salvador De Vacariça», Estudos de História de Portugal: Homenagen a AH de Oliveira Margues (Λισαβόνα: Editorial Estampa, 1982). [ ISBN λείπει ]
- Henry Bradley, The Goths: from the Earliest Times to the End of the Gothic Dominion in Spain, κεφάλαιο 33. Δεύτερη έκδοση, 1883, Νέα Υόρκη: GP Putnam's Sons.
- Ιουλιανός του Τολέδο, Historia Wambae regís, στη Μον. Γερ. Hist., Scriptores rerum Merovingicarum , V, 486-535; και βλ. Dahn, Könige der Germanen, V, 207–12, 217–18; R. Altamira, Cambridge Medieval History, II, 179.
- Charles Morris, Historical Tales, the Romance of Reality: Spanish. 1898, Φιλαδέλφεια: JB Lippincott Company.
- Manuel de Sousa da Silva, Nobiliário das Gerações de Entre-Douro-e-Minho
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Real Academia de la Historia.
- ↑ History of the Goths, trans. Thomas J. Dunlap (Berkeley: University of California Press, 1988), p. 463 n. 326
- ↑ Historia Wambae Regis auctore Juliano episcopo Toletano, in Monumenta Germaniae Historica, Scriptorum rerum Merovingicarum tomus V, Passiones Vitaeque Sanctorum Aevi Merovingici, pp. 504–07.
- ↑ Bishop Julian of Toledo, in his History of King Wamba, accuses Paul of crowning himself with a votive crown King Reccared (the king who converted the Visigoths from Arianism to Catholicism) had dedicated to the body of St. Felix in Girona. Historia Wambae Regis in MGH, Scriptorum rerum Merovingicarum t. V, p. 522.
- ↑ Historia Wambae Regis in MGH, Scriptorum rerum Merovingicarum t. V, p. 507. Roger Collins, The Basques (2nd ed., 1990, Blackwell: Cambridge, Mass.) points out that "there exists a measure of looseness about the use of the name of Cantabria" both before and after Wamba's time, so it could include a wider area than at present. See Collins, pp. 92–93, 138–39.
- ↑ Historia Wambae Regis in MGH, Scriptorum rerum Merovingicarum t. V, pp. 509–11.
- ↑ Sanchez, Santiago· Zulueta, Alberto· Barrallo, Javier (2009). «CAAD and Historical Buildings: The Importance of the Simulation of the Historical Process». The University of the Basque Country. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Σεπτεμβρίου 2005.
- ↑ Kenneth Baxter Wolf, tr., Conquerors and Chroniclers of Early Medieval Spain, 2nd edition, Liverpool University Press, 1999, p. 131. (ISBN 978-0853235545) The Chronicle of 754 mentions Wamba's building projects in Toledo and the Eleventh Council of Toledo, but does not identify any Muslim raids in his time.
- ↑ Wolf, tr., Conquerors and Chroniclers, σσ. 162–63; Roger Collins, Early Medieval Spain; Unity in Diversity, 400–1000, 2nd edition, New York: St. Martin's Press, 1995, σσ. 77–78
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Wamba στο Wikimedia Commons
| ||||||||
|