Σάντσο Ορδόνιεθ

Σάντσο Ορδόνιεθ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	896 (περίπου)
Θάνατος	929
Τόπος ταφής	Castrelo de Miño
Χώρα πολιτογράφησης	Βασίλειο της Γαλικίας
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Γκότο Μούνιθ
Γονείς	Ορδόνιο Β΄ του Λεόν και Ελβίρα Μενένδεθ (απεβ. 921)
Αδέλφια	Αλφόνσος Δ΄ του Λεόν Ραμίρο Β΄ του Λεόν
Οικογένεια	Οίκος των Αστουριών-Λεόν
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Μονάρχης της Γαλικίας (926–929)
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Ερείπια του μοναστηριού της Γαλικίας Σάντα Μαρία δε Λόιo, που ιδρύθηκε εκ νέου σε μία συνέλευση υπό τον Σάντσo και τον αδελφό του Aλφόνσo το 927.

Ο Σάντσο Ορδόνιεθ, ισπαν.: Sancho Ordóñez, ( π. 895 – 929) ήταν βασιλιάς της Γαλικίας από το 926 και μέχρι το τέλος του το 929, και μπορεί για λίγο να ήταν βασιλιάς του Λεόν το 925–26. Ήταν ο μεγαλύτερος γιος του Oρδόνιο Β΄, ο οποίος κληρονόμησε τη Γαλικία σε ένα διαμέρισμα του βασιλείου της Αστούριας με τους αδελφούς του το 910. Ο Σάντσο απέκτησε τα δικαιώματα στη Γαλικία με παρόμοιο τρόπο, όταν αυτός και τα αδέλφια του μοίρασαν το βασίλειο μεταξύ τους. Το επίθετο Oρδόνιεθ σημαίνει «γιος του Oρδόνιο».

Βιογραφία

Ότι ο Σάντσο ήταν ο πρωτότοκος γιος του πατέρα του, δηλώνεται ρητά από τον ιστορικό Άσα αλ-Ραζί, γράφοντας περίπου πενήντα χρόνια μετά το τέλος του Σάντσο. Υπονοείται επίσης από το γεγονός ότι ο Σάντσο είχε εγγραφεί στα καταστατικά του πατέρα του πριν από τα τρία αδέλφια του.

Μετά το τέλος του βασιλιά Oρδόνιο Β΄ το 924, ο αδελφός του Oρδόνιο Φρόιλα Β΄ διαδέχθηκε ολόκληρο το βασίλειο. Οι ακριβείς συνθήκες της διαδοχής μετά το θάνατο του Φρόιλα ένα χρόνο αργότερα, το 925, είναι ασαφείς. Σύμφωνα με τον Iσά αλ-Ραζί, ο Σάντσo κατέλαβε την πόλη Λεόν, αλλά αντιτάχθηκε από τον μικρότερο αδελφό του Aλφόνσo Δ΄, ο οποίος υποστηρίχθηκε από την αριστοκρατία του Λεόν και από τον πεθερό του, βασιλιά Σάντσο Γκαρθές Α΄ της Παμπλόνα. Ηττημένος στη μάχη, ο Αλφόνσο κατέφυγε στην Άστοργα, όπου ζήτησε την υποστήριξη του εξαδέλφου του, γιου τού Φρόιλα, Αλφόνσο Φρόιλαθ. Σε μία δεύτερη επίθεση, ο Σάντσο ηττήθηκε και αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το Λεόν.

Ο Σάντσο στέφθηκε στο Σαντιάγο ντε Κομποστέλα της Γαλικίας το 926. Πρέπει να είχε συνάψει συμφωνία με τον αδελφό του Αλφόνσο, τώρα βασιλιά στο Λεόν, αφού οι δυο τους προήδρευαν από κοινού σε μία συνέλευση των εκκλησιαστικών και κοσμικών μεγιστάνων όλου του βασιλείου τα Χριστούγεννα του 927. Σε αυτή τη συνάντηση, οι βασιλείς επιβεβαίωσαν την αποκατάσταση του μοναστηριού της Γαλικίας Σάντα Μαρία δε Λόιo από τον κόμη Γκουτιέρ Mενέντεθ και τη σύζυγό του Iλδουάρα. Ως αδελφός της συζύγου του Oρδόνιο Β΄, Eλβίρας Μενέντεθ, ο Γκουτιέρ ήταν θείος και του Σάντσο και του Aλφόνσo.

Σε καταστατικά που εξέδωσε, ο Σάντσο αυτοαποκαλείται πρίγκιπας της Γαλικίας (Gallecie princeps), ένας τίτλος που υπονοούσε βασιλικό βαθμό στη Βησιγοτθική παράδοση, ο ίδιος δανεισμένος από τη ρωμαϊκή πρακτική. Καταστατικά που σχετίζονται με τη βασιλεία του Σάντσο βρίσκονται στο αρχείο του αβαείου της Σελανόβα. Τον δείχνουν να κάνει δώρο μία βίλα στον Γκουτιέρ Μενέντεθ το 927 και ένα άλλο βασιλικό δώρο σε έναν Γαλικιανό ευγενή ονόματι Oδοάριo το 928 και να λαμβάνει ένα δώρο γης το 929. Ο Σάντσο βασιζόταν και έλαβε υποστήριξη από τους ευγενείς της Γαλικίας.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε την Γκότο Μούνιθ, εγγονή του Γκου΄τιερ Μενέντεθ και ανιψιά του αγίου-επισκόπου Ρουδεσίνδ. Σύμφωνα με τον βησιγοτθικό νόμο, δεν ξανανυμφεύτηκε μετά το τέλος του, αλλά μπήκε στο μοναστήρι της Σάντα Μαρία στο Καστρέλο δε Μίνιo, όπου έγινε ηγουμένη και ζούσε ακόμη το 947.

Ο Σάντσο απεβίωσε πριν από τις 16 Αυγούστου 929 και ο Αλφόνσο τον διαδέχθηκε στη Γαλικία. Η βασιλεία του περιθωριοποιήθηκε στη μετέπειτα ιστοριογραφία. Συνήθως δεν λαμβάνει αριθμό, ο πρώτος με αριθμό Σάντσo είναι ο ανιψιός του Σάντσο Α΄ (βασίλευσε 956–58). Δεν πρέπει, ωστόσο, να θεωρείται ως βασιλιάς κατώτερου βαθμού από τον πατέρα ή τους αδελφούς του.

Βιβλιογραφία

• Collins, Roger (1998). «Queens-Dowager and Queens-Regent in Tenth-Century León and Navarre». Στο: John Carmi Parsons. Medieval Queenship. New York: St Martin's Press. σελίδες 79–92. 
• Collins, Roger (2012). Caliphs and Kings: Spain, 796–1031. London: Wiley Blackwell. ISBN 978-1-118-73001-0. 
• D'Emilio, James (2015). «The Paradox of Galicia: A Cultural Crossroads at the Edge of Europe». Στο: James D'Emilio. Culture and Society in Medieval Galicia: A Cultural Crossroads at the Edge of Europe. Leiden: Brill. σελίδες 3–123. 
• Isla Frez, Amancio (1999). Realezas hispánicas del año mil. La Coruña. 
• Portass, Robert (2013). «All Quiet on the Western Front? Royal Politics in Galicia from c.800 to c.950». Early Medieval Europe 21 (3): 283–306. doi:10.1111/emed.12019. 
• Rodríguez Fernández, Justiniano (1997). García I, Ordoño II, Fruela II, Alfonso IV. Burgos: Editorial La Olmeda. ISBN 84-920046-8-1. 
• Sáez Sánchez, Emilio (1949). «Notas y documentos sobre Sancho Ordóñez, rey de Galicia». Cuadernos de Historia de España 11: 25–104.