Εθνική ΕΣΣΔ (ποδόσφαιρο ανδρών)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σοβιετική Ένωση
Χώρα/περιοχή
που εκπροσωπεί
Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών
ΠροσωνύμιοКрасная армия (Κόκκινος στρατός)
ΟμοσπονδίαΟμοσπονδία Ποδοσφαίρου ΕΣΣΔ
ΣυνομοσπονδίαΟΥΕΦΑ (Ευρώπη)
Ίδρυση1924
Διάλυση13  Νοεμβρίου 1991
Κωδικός ΦΙΦΑURS
Πρώτη εμφάνιση
Commons page Πολυμέσα σχετικά με την ομάδα

Η εθνική ομάδα ποδοσφαίρου της ΕΣΣΔ ήταν το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα της ΕΣΣΔ. Υπήρξε από το 1923 μέχρι το 1991, και ανήκε στην Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου της ΕΣΣΔ (ФФСССР). Είναι πρόγονος της Εθνικής ΚΑΚ και της Εθνικής Ρωσίας.

Επιτεύγματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ολυμπιακοί Αγώνες (ποδόσφαιρο)[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πρώτα βήματα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Εθνική ΕΣΣΔ το 1924.

Μετά από μεγάλο διάλειμμα, εξαιτίας του Α' Παγκόσμιου Πολέμου και της Οκτωβριανής Επανάστασης, η Εθνική του Ρωσικού Κράτους ιδρύθηκε το 1923, υπό τα χρώματα της Ρωσικής Σοβιετικής Ομοσπονδιακής Σοσιαλιστικής Δημοκρατίας. Τότε, η Εθνική είχε εμφανιστεί σε 3 αγώνες στην Ευρώπη, απέναντι στις εθνικές ομάδες της Εσθονίας, Νορβηγίας και Σουηδίας, στους οποίους η ΕΣΣΔ νίκησε. Η Εθνική ΕΣΣΔ, ως εθνική ολόκληρης της ΕΣΣΔ, εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1924, σε αγώνα απέναντι στην Εθνική Τουρκίας (16 Νοεμβρίου 1924), την οποία η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε με σκορ 3-0.

Κατά τη διάρκεια των επόμενων 11 ετών (1925-1935), η Εθνική ΕΣΣΔ εμφανίστηκε σε περισσότερους από 40 αγώνες, 4 από τους οποίους έγιναν στην ΕΣΣΔ. Στους περισσότερους αγώνες, αντίπαλοι της Εθνικής ΕΣΣΔ ήταν διάφορες εθνικές της Τουρκίας και η Εθνική του Γερμανικού Εργατικού Αθλητικού Ομίλου. Επίσης αντίπαλοι της Εθνικής ΕΣΣΔ ήταν διάφορες σκανδιναβικές και αυστριακές ομάδες, εργατικές εθνικές, και οι Εθνικές Λετονίας και Νορβηγίας. Τελικό αποτέλεσμα αυτών των αγώνων ήταν 32 νίκες της Εθνικής ΕΣΣΔ (ο αριθμός αγώνων με την Εθνική Λετονίας είναι άγνωστος), 5 ισοπαλίες και 2 ήττες. Οι καλύτεροι σκόρερ της Εθνικής ΕΣΣΔ έγιναν ο Μιχαήλ Μπουτούσοφ και ο Φιόντορ Σέλιν.

Η πρώτη ήττα της Εθνικής ΕΣΣΔ ήταν απέναντι στην Εργατική Ομάδα της Βιέννης, με σκορ 1-3. Ο αγώνας έγινε στη Δρέσδη το 1927. Στον επόμενο αγώνα η Εθνική ΕΣΣΔ πήρε ρεβάνς.

Σημαντική βοήθεια για την ανάπτυξη της Εθνικής ΕΣΣΔ είχε δώσει η Εθνική Τουρκίας, παρά τις απαγορεύσεις της FIFA. Το πρόβλημα ήταν ότι η Εθνική ΕΣΣΔ δεν ήταν μέλος της ΦΙΦΑ (ενώ η Εθνική Τουρκίας ναι), και η ΦΙΦΑ απαγόρευε στις εθνικές της ομάδες να συμμετέχουν σε αγώνες απέναντι σε εθνικές άλλων διοργανώσεων (η Εθνική ΕΣΣΔ ανήκε στον Κόκκινο Αθλητικό Ιντερνατσιονάλ). Για να συνεχίσει τους αγώνες απέναντι στην Εθνική ΕΣΣΔ, η τουρκική ομοσπονδία παρουσίαζε την εθνική με ονόματα όπως "Εθνική Λαϊκών Σπιτιών της Τουρκίας". Σε αυτούς τους αγώνες, η Εθνική ΕΣΣΔ ήταν πιο δυνατή από τους αντιπάλους της (11 νίκες, 4 ισοπαλίες και 1 ήττα). Ενδιαφέρον είναι ότι η Εθνική Τουρκίας στους αγώνες με ομάδες της ΕΣΣΔ έχανε με μεγάλα σκορ, ακόμα και από ομάδες Β' κατηγορίας της ΕΣΣΔ.

Την περίοδο 1928-1929 η Εθνική ΕΣΣΔ δεν συμμετείχε σε κανένα αγώνα.

Η αρχή των επίσημων εμφανίσεων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Εθνική ΕΣΣΔ έγινε μέλος της ΦΙΦΑ μετά το τέλος του Β' Παγκοσμίου Πολέμου, στις 25 Ιουνίου 1946.

Εν τω μεταξύ, το διάλειμμα στις εμφανίσεις της Εθνικής ΕΣΣΔ διήρκεσε 17 χρόνια (1935-1952). Οι λόγοι ήταν η ενεργή συμμετοχή της ΕΣΣΔ στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, καθώς και λόγω της έναρξης, το 1936, του Πρωταθλήματος ποδοσφαίρου ΕΣΣΔ - τη δύναμη του σοβιετικού ποδοσφαίρου έλεγχαν στους αγώνες των καλύτερων ομάδων της ΕΣΣΔ. Η Ντιναμό Μόσχας, Ντιναμό Τιφλίδας, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Σπαρτάκ Μόσχας, το 1937, συμμετείχαν σε αγώνες απέναντι στην Ομάδα των Βασκικών, οι οποίοι νίκησαν όλες τις ομάδες, εκτός την Σπαρτάκ Μόσχας.

Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1952[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η συμμετοχή της Εθνικής ΕΣΣΔ στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1952 έγινε γνωστό το καλοκαίρι του 1951, αλλά την ομάδα ανασυγκρότησαν μόνο τον Ιανουάριο του 1952. Την προετοιμασία της Εθνικής ΕΣΣΔ εμπιστεύτηκαν στον έμπειρο προπονητή Μπορίς Αρκάντεφ. Στην ομάδα των προπονητών βρίσκονταν ο Ευγκένι Ελισέεφ, ο Μιχαήλ Μπουτούσοφ και ο Γκριγκόρι Φεντότοφ, τους οποίους αντικατέστησε ο Μιχαήλ Γιακούσιν. Στις 15 Ιανουαρίου 1952, στη διάθεση των προπονητών βρίσκονταν 36 ποδοσφαιριστές, οι οποίοι αρχικά ετοιμάζονταν στη Μόσχα και μετά στη βάση της Ντιναμό στη Μαύρη Θάλασσα, όπου έγιναν δοκιμαστικοί αγώνες με τις καλύτερες ομάδες της ΕΣΣΔ, και με βάση τα αποτελέσματα των αγώνων αυτών επιλέχτηκαν 24 ποδοσφαιριστές.

Κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας για τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Εθνική ΕΣΣΔ χωρίστηκε σε Εθνική Μόσχας και Εθνική της ΤΣΣΚΑ, αφού η διαρκής (3 μήνες) προετοιμασία της Εθνικής ΕΣΣΔ μπορούσε να δημιουργήσει στη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή, για το αν η Εθνική ΕΣΣΔ αποτελούταν πραγματικά από ερασιτέχνες. Σύμφωνα με τους τότε κανόνες των Ολυμπιακών Αγώνων, οι επαγγελματικοί ποδοσφαιριστές δεν είχαν δικαίωμα συμμετοχής στη διοργάνωση, για αυτό και η σοβιετική ομοσπονδία αποφάσισε να αλλάξει την εθνική. Τον Μάη, η Εθνική ΕΣΣΔ είχε συμμετέχει σε αγώνες με τις εθνικές ομάδες της Βουλγαρίας, Ουγγαρίας, Πολωνίας, Φινλανδίας, Ρουμανίας και Τσεχοσλοβακίας. Στον πρώτο αγώνα, που διεξήχθη στις 11 Μαΐου 1952, στη Μόσχα, η Εθνική ΕΣΣΔ έχασε από την Εθνική Πολωνίας με σκορ 0-1, αλλά μετά πήρε ρεβάνς με σκορ 2-1. Το αποτέλεσμα αυτών των αγώνων ήταν 5 νίκες, 3 ισοπαλίες και 1 ήττα.

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Μπορίς Αρκάντεφ
  • Προπονητής: Μιχαήλ Γιακούσιν
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
1 Λεονίντ Ιβανόφ 25.07.1921 Ζενίτ Λένινγκραντ 3 −9
2 Βλαντιμίρ Νικανόροφ 14.07.1917 ΤΣΣΚΑ Μόσχας
19 Βλαντιμίρ Μαργκανίγια 08.02.1928 Ντιναμό Τιφλίδας
Αμυντικοί
3 Κονσταντίν Κριζέφσκι 20.02.1926 Πολεμική Αεροπορία (ομάδα) 3
4 Ανατόλι Μπασάσκιν 23.02.1924 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 3
5 Γιούρι Νίρκοφ 29.07.1924 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 3
7 Αυγκουστίν Παγκόλα Γκόμες 18.11.1922 Τορπέντο Μόσχας
6 Βλαντιμίρ Ζιαμπλίκοφ 05.07.1925 Ντιναμό Μόσχας
Μέσοι
8 Αλεξάντερ Πετρόφ 27.09.1925 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 3 1
10 Ιγκόρ Νέτο 09.01.1930 Σπαρτάκ Μόσχας 3
9 Γκεόργκι Αντάντζε 06.09.1920 Ντιναμό Τιφλίδας
Επιθετικοί
12 Βασίλι Τροφίμοφ 17.01.1919 Ντιναμό Μόσχας 3 2
14 Αλεξάντερ Τενιάγκιν 22.08.1927 Ντιναμό Μόσχας 1
20 Βσεβολόντ Μπομπρόφ 01.12.1922 Πολεμική Αεροπορία (ομάδα) 3 5
16 Αβταντίλ Γκογκομπερίτζε 03.08.1922 Ντιναμό Τιφλίδας 1
11 Ανατόλι Ίλιν 27.06.1931 Σπαρτάκ Μόσχας 1
17 Φρίντριχ Μαριούτιν 07.10.1924 Ζενίτ Λένινγκραντ 1
15 Κονσταντίν Μπέσκοφ 18.11.1920 Ντιναμό Μόσχας 2
18 Αβταντίλ Τσκουασέλι 31.12.1931 Ντιναμό Τιφλίδας 1
13 Βαλεντίν Νικολάεφ 16.08.1921 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρώτος επίσης αγώνας έγινε στα 1/16 της διοργάνωσης, απέναντι στην Εθνική Βουλγαρίας (15 Ιουλίου 1952). Τα 90 λεπτά του αγώνα δεν βρίκαν νικητή, για αυτό και οι δύο εθνικές συνέχισαν το παιχνίδι στην παράταση, όπου παρόλο που δέχτηκαν πρώτοι τέρμα, οι σοβιετικοί κέρδισαν με σκορ 2-1.

Στην επόμενη φάση της διοργάνωσης (1/8), η Εθνική ΕΣΣΔ έπαιξε απέναντι την Εθνική Γιουγκοσλαβίας. Παρόλο που έχαναν 1-5, οι σοβιετικοί κατάφεραν να ισοφαρίσουν, με τελικό σκορ 5-5. Στον επόμενο αγώνα, που έγινε την επόμενη μέρα, η Εθνική ΕΣΣΔ έχασε 1-3, και έτσι τελείωσε η συμμετοχή της Εθνικής ΕΣΣΔ στη διοργάνωση.

Η σοβιετική κυβέρνηση δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένη με την εμφάνιση της Εθνικής ΕΣΣΔ στη διοργάνωση. Πρώτος λόγος ήταν ότι η Εθνική ΕΣΣΔ δεν είχε επιτυχίες στη διοργάνωση όσο οι άλλοι Ολυμπιονίκες, που έδωσαν στην ΕΣΣΔ την 2η θέση. Δεύτερος λόγος ήταν ότι η ήττα από την Εθνική Γιουγκοσλαβίας ήταν μεγάλο χτύπημα για όλη τη χώρα. Ο Γιόσιπ Μπροζ Τίτο, το 1948, είχε διαλύσει τις σχέσεις μεταξύ ΕΣΣΔ και Γιουγκοσλαβίας, κάτι που έκανε τη Γιουγκοσλαβία ως εχθρό της ΕΣΣΔ. Η ΤΣΣΚΑ Μόσχας, στην οποία άνηκαν 5 από τους 20 προπονητές της Εθνικής ΕΣΣΔ κατηγορήθηκε για την κακή εμφάνιση της εθνικής ομάδας, ενώ οι προπονητές Πετρόφ, Αρκάντεφ, Μπασάσκιν, Νικολάεφ, Μπέσκοφ και Κριζέφσκι αναγκάστηκαν να δώσουν εξετάσεις για το δίπλωμα "Μάστερ Σπορτ" (ο Μπεσκόφ, Νικολάεφ και Αρκάντεφ είχαν λάβει και τον τίτλο αξιόλογος).

Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1956[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για πρώτη φορά μετά την ήττα από την Εθνική Γιουγκοσλαβίας στους προηγούμενους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες, που διεξήχθησαν στο Ελσίνκι, η Εθνική ΕΣΣΔ συγκεντρώθηκε το 1954. Εξαιτίας αυτού, η Εθνική ΕΣΣΔ δεν έλαβε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1954, που διεξήχθη στην Ελβετία, για αυτό και η επόμενη σημαντική διοργάνωση έγιναν οι Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1956, στη Μελβούρνη. Αλλά το ποδόσφαιρο στην ΕΣΣΔ δεν είχε υποστεί σημαντικές αλλαγές. Το 1953, την ΕΣΣΔ, επισκέπτηκαν για να λάβουν μέρος σε αγώνες γνωστοί ευρωπαϊκοί συλλόγοι της Ευρώπης όπως η Ραπίντ Βιέννης, η Γιούργκορντερ Στοκχόλμης, Ουίπεστ ΦΚ (Βιέννη), καθώς και οι εθνικές ομάδες της Φινλανδίας, Τσεχοσλοβακίας και Ρουμανίας. Οι παραπάνω ομάδες είχαν συμμετέχει σε αγώνες με συλλόγους της ΕΣΣΔ.

Το 1954, τη Μόσχα επισκέφθηκαν οι εθνικές ομάδες της Σουηδίας, Ουγγαρίας, Πολωνίας και Βουλγαρίας. Από αυτές τις εθνικές, οι τελευταίες δύο είχαν λάβει μέρος σε αγώνα απέναντι στην Εθνική Μόσχας, η οποία, από το ρόστερ, θεωρούταν ως η κύρια ομάδα της χώρας.

Οι 4 αγώνες με τους Πολωνούς και τους Βουλγάρους δεν έδωσαν σίγουρη απάντηση για την κατάσταση της Εθνικής ΕΣΣΔ, αλλά υπήρξε η δυνατότητα να βρεθεί ο σωστός δρόμος ανάπτυξης της Εθνικής ΕΣΣΔ.

Στις 8 Σεπτεμβρίου, διεξήχθη αγώνας απέναντι στην Εθνική Σουηδίας, ο οποίος τελείωσε με σκορ 7-0 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ. Στις 19 Σεπτεμβρίου, στο Λένινγκραντ, η τοπική εθνική είχε έρθει ισόπαλη με σκορ 1-1 με την κύρια εθνική της χώρας. Στις 26 Σεπτεμβρίου, τη Μόσχα επισκέφθηκε η Εθνική Ουγγαρίας (τότε παγκόσμια δευτεροπρωταθλήτρια και ολυμπιακή πρωταθλήτρια), έχοντας στη διάθεση της τον καλύτερο σκόρερ της προηγούμενης σεζόν, Σάντορ Κότσις, καθώς και τον θρυλικό Φέρεντς Πούσκας. Στο 14ο λεπτό της αναμέτρησης το σκορ άνοιξε ο Σάλνικοφ, αλλά στο 59ο λεπτό, για την Εθνική Ουγγαρίας, απάντησε ο Φέρεντς Πούσκας, κάνοντας το τελικό σκορ του αγώνα 1-1. Χάρη σε αυτόν τον αγώνα η Εθνική ΕΣΣΔ έδειξε τη δύναμη της. Την ίδια στιγμή στο ρόστερ της Εθνικής ΕΣΣΔ μπήκαν νέοι παίχτες με καλές προοπτικές όπως ο Λεβ Γιασίν, Νικίτα Σιμονιάν και Σεργκέι Σάλνικοφ.

Στις αρχές του 1956, η Εθνική ΕΣΣΔ, με προπονητή τον Γαβριήλ Κατσάλιν, άρχισε την τουρνέ της στην Ινδία. Σε 17 αγώνες με ομάδες διάφορων κατηγοριών (ερασιτεχνικές μέχρι και την Εθνική Ινδίας) η Εθνική ΕΣΣΔ είχε σκοράρει 100 τέρματα και δέχτηκε μόνο 4. Ο καλύτερος σκόρερ της Εθνικής ΕΣΣΔ, με 15 τέρματα, έγινε ο Εντουάρντ Στρελτσόφ. Στις 16 Σεπτεμβρίου, σε αγώνα που διεξήχθη στη Μόσχα, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε την Εθνική Ινδίας με σκορ 11-1.

Μετά η Εθνική ΕΣΣΔ επισκέφθηκε τη Στοκχόλμη και τη Βουδαπέστη. Η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε την Εθνική Σουηδίας με σκορ 6-0, ενώ με την Εθνική Ουγγαρίας, ο αγώνας τελείωσε με σκορ 1-1.

Ο πιο σοβαρός αντίπαλος της Εθνικής ΕΣΣΔ, για το 1955, έγινε η Εθνική Γερμανίας, η οποία ήταν η τότε παγκόσμια πρωταθλήτρια. Η Εθνική Γερμανίας είχε εμφανιστεί με αδύναμο ρόστερ εξαιτίας της ηπατίτιδας, αλλά παρόλο αυτά, διεξήχθη ένας σκληρός αγώνας. Ο προπονητής της Εθνικής Γερμανίας, Ζέππ Χέρμπεργκερ, έμεινε ίδιος και άρχισε σοβαρή προετοιμασία για αυτό τον αγώνα. Ο αγώνας ήταν θεαματικός και τελείωσε με σκορ 3-2 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ. Την ίδια χρονιά, στη Μόσχα, διεξήχθη ένας φιλικός αγώνας με την Εθνική Γαλλίας, ο οποίος τελείωσε με σκορ 2-2.

Αφού διάλυσε σε δύο αγώνες την Εθνική Δανίας, με συνολικό σκορ 10-3, η Εθνική ΕΣΣΔ άρχισε σοβαρή προετοιμασία για τους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες. Ο επόμενος αντίπαλος της Εθνικής ΕΣΣΔ, σε αγώνες δύναμης, έγινε η Εθνική Ισραήλ. Στον πρώτο αγώνα, στη Μόσχα, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε τον αντίπαλο της με σκορ 5-0, ενώ στον δεύτερο αγώνα, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε με σκορ 2-1.

Η τελική προετοιμασία έγινε σε αγώνες με τις εθνικές ομάδες της Γαλλίας, Ουγγαρίας και Γερμανίας. Στις 15 Σεπτεμβρίου, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε την Εθνική Γερμανίας με σκορ 2-1, στις 23 Σεπτεμβρίου έχασε από την Εθνική Ουγγαρίας με σκορ 1-0, ενώ στις 24 Οκτωβρίου, στο Παρίσι, σε ένα σκληρό αγώνα η Εθνική Γαλλίας νίκησε την Εθνική ΕΣΣΔ.

Στις αρχές Νοεμβρίου, λίγες εβδομάδες πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Εθνική ΕΣΣΔ έφυγε από τη Μόσχα στην Αυστραλία. Πριν τον πρώτο επίσημο αγώνα, στις 15 Νοεμβρίου, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε την Εθνική Αυστρίας με σκορ 16-2, μην αφήνοντας έτσι αμφιβολίες για τη δύναμη της. Ενδιαφέρον είναι ότι η Εθνική ΕΣΣΔ στο πρώτο ημίχρονο έχανε με σκορ 0-1.

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Γαβριήλ Κατσάλιν
  • Προπονητής: Νικολάι Γκουλιάεφ
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (γκολ) Παιχνίδια Γκολ Μετάλλιο
Τερματοφύλακες
1 Λεβ Γιασίν 22.10.1929 Ντιναμό Μόσχας 2(-1) 4 −2 1η θέση, χρυσό μετάλλιο*
2 Μπορίς Ραζίνσκι 12.07.1933 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 1
Αμυντικοί
3 Νικολάι Τισένκο 10.12.1926 Σπαρτάκ Μόσχας 2 4
4 Ανατόλι Μπασάσκιν 23.02.1924 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2 5 1η θέση, χρυσό μετάλλιο*
5 Μιχαήλ Ογκονκόφ 24.06.1932 Σπαρτάκ Μόσχας 1 3 1η θέση, χρυσό μετάλλιο*
6 Μπορίς Κουζνετσόφ 14.07.1928 Ντιναμό Μόσχας 1 3 1η θέση, χρυσό μετάλλιο*
20 Ανατόλι Πορχούνοφ ??.??.1928 ΤΣΣΚΑ Μόσχας
Μέσοι
9 Ανατόλι Μασλιόνκιν 29.06.1930 Σπαρτάκ Μόσχας 2 1η θέση, χρυσό μετάλλιο*
7 Αλεξέι Παραμόμοφ 21.02.1925 Σπαρτάκ Μόσχας 2 2
8 Ιγκόρ Νέτο 09.01.1930 Σπαρτάκ Μόσχας 1 5 1 1η θέση, χρυσό μετάλλιο*
10 Ιώζεφ Μπέτσα 06.11.1929 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 1
Επιθετικοί
?? Ιβάν Μόζερ 21.12.1933 Σπαρτάκ Μόσχας 1
11 Μπορίς Τατούσιν 31.03.1933 Σπαρτάκ Μόσχας 2(2) 5 1 1η θέση, χρυσό μετάλλιο*
12 Ανατόλι Ισάεφ 14.07.1932 Σπαρτάκ Μόσχας 1 3 1 1η θέση, χρυσό μετάλλιο*
13 Νικίτα Σιμονιάν 12.10.1926 Σπαρτάκ Μόσχας 2(2) 1 1η θέση, χρυσό μετάλλιο*
14 Σεργκέι Σάλνικοφ 13.09.1925 Σπαρτάκ Μόσχας 2 4 2 1η θέση, χρυσό μετάλλιο*
15 Ανατόλι Ίλιν 27.06.1931 Σπαρτάκ Μόσχας 2(1) 2 1 1η θέση, χρυσό μετάλλιο*
16 Βαλεντίν Ιβανόφ 19.11.1934 Τορπέντο Μόσχας 1(2) 3 1
17 Εντουάρντ Στρελτσόφ 21.07.1937 Τορπέντο Μόσχας 4 2
18 Βλαντιμίρ Ρίζκιν 29.12.1930 Ντιναμό Μόσχας 3
19 Γιούρι Μπελιάεφ 02.04.1934 ΤΣΣΚΑ Μόσχας

* Τα χρυσά μετάλλια έλαβαν οι 11 ποδοσφαιριστές, οι οποίοι συμμετείχαν στον τελικό.

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρώτος αγώνας της Εθνικής ΕΣΣΔ στη διοργάνωση, ο οποίος διεξήχθη στο ολυμπιακό σύστημα νοκ-άουτ, διεξήχθη στις 24 Νοεμβρίου, στις 12.00 και ήταν ο πρώτος επίσημος αγώνας της διοργάνωσης. Ο αντίπαλος της Εθνικής ΕΣΣΔ έγινε η Εθνική Γερμανίας, η οποία συμπεριλάμβανε νεοφερμένους Δυτικογερμανούς επαγγελματίες. Ο προπονητής της Εθνικής Γερμανίας διάλεξε αμυντική τακτική, αλλά η Εθνική ΕΣΣΔ σκόραρε δυό φορές με τέρματα του Ισάεφ (29) και του Στρελτσόφ (88), ενώ η Γερμανία με γκολ του Χάμπιγκ (89), κάτι που έκανε το τελικό αποτέλεσμα του αγώνα 2-1. Ενδιαφέρον είναι ότι ο προπονητής της Εθνικής Γερμανίας θεώρησε την εμφάνιση της ομάδας απέναντι στην Εθνική ΕΣΣΔ ως καλή.

Ο επόμενος αντίπαλος της Εθνικής ΕΣΣΔ έγινε η Εθνική Ινδονησίας. Λίγο πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, η Εθνική Ινδονησίας επισκέφθηκε την ΕΣΣΔ, όπου συμμετείχε σε αγώνες με διάφορους συλλόγους της ΕΣΣΔ, και λόγω των αποτελεσμάτων σε αυτούς τους αγώνες δεν θεωρήθηκε σοβαρός αντίπαλος. Πριν τους Ολυμπιακούς Αγώνες, οι Σοβιετικοί ποδοσφαιριστές υποσχέθηκαν ότι θα κερδίσουν όλους τους αγώνες των Ολυμπιακών Αγώνων, αλλά αυτό δεν έγινε (παρόλο αυτά η Εθνική ΕΣΣΔ κέρδισε το χρυσό μετάλλιο).

Η Εθνική Ινδονησίας έπαιξε σε κλειστό ποδόσφαιρο χρησιμοποιώντας την τακτική 9-1, αφού είχε εξαιρετικό τερματοφύλακα, τον Μαούλβι Σαουλάνα. Στον αγώνα, που διεξήχθη στις 29 Νοεμβρίου, σε 120 λεπτά αγώνα, οι Σοβιετικοί επιχείρησαν 68 σουτ και 27 κόρνερ, αλλά δεν κατάφεραν να σκοράρουν. Στο τέλος του παιχνιδιού, οι Ινδονήσιοι επιχείρησαν τη μοναδική τους επίθεση, με τον Ντανουέ να περνά τον Μπασάσκιν και τον τερματοφύλακα Γιασίν, αλλά δεν κατάφερε να σκοράρει. Το τελικό σκορ ήταν 0-0, και έτσι ο αγώνας συνεχίστηκε στις 1 Δεκεμβρίου.

Σύμφωνα με τους κανόνες, σε περίπτωση νέας ισοπαλίας, γινόταν κλήρωση για να βρεθεί ο νικητής. Οι Σοβιετικοί ποδοσφαιριστές, αφού ανάλυσαν προσεχτικά τον αγώνα, αποφάσισαν να αλλάξουν το στυλ επίθεσης - αντί να προσπαθούν να περάσουν την άμυνα της Εθνικής Ινδονησίας με ωραίες πάσες και σουτ, κάτι που ήταν δύσκολο να γίνει, αποφάσισαν να δοκιμάζουν μακρινά σουτ. Η ποδοσφαιρική ψυχολογία λέει, ότι σε αγώνες με αδύνατους αντιπάλους, όπως ήταν η Εθνική Ινδονησίας, χρειάζεται το γρήγορο γκολ, γιατί στο τέλος του αγώνα, ο αντίπαλος θα μείνει με όλους τους παίχτες στην περιοχή του για να κερδίσει την ισοπαλία, που είναι για αυτόν το επιθυμητό αποτέλεσμα. Για αυτόν τον λόγο στην αρχική 11αδα βρίσκονταν ο Ανατόλι Μασλιόνκιν και ο Ανατόλι Ίλιν, οι οποίοι είχαν εξαιρετικό μακρινό σουτ. Μέχρι το 19ο λεπτό, η Εθνική ΕΣΣΔ νικούσε με σκορ 2-0, και τελείωσε τον αγώνα με σκορ 4-0.

Στον ημιτελικό με την Εθνική Βουλγαρίας, η Εθνική ΕΣΣΔ ήταν αποδυναμωμένη εξαιτίας του αγώνα με την Εθνική Ινδονησίας. Εξάλλου, σε αυτό τον αγώνα τραυματίστηκαν ο Βαλεντίν Ιβανόφ και ο Νικολάι Τισένκο, και οι αλλαγές ήταν απαγορευμένες. Ο αγώνας πέρασε με το ίδιο σενάριο όπως ο αγώνας στα 1/16 των προηγούμενων Ολυμπιακών Αγώνων, με σκορ 0-0, και στην παράταση οι Βούλγαροι βγήκαν μπροστά, αλλά οι Σοβιετικοί κατάφεραν να γυρίσουν τον αγώνα, και το τελικό σκορ 2-1.

Ο αντίπαλος στον τελικό, που διεξήχθη στις 8 Δεκεμβρίου, έγινε η Εθνική Γιουγκοσλαβίας, η οποία σταμάτησε τον δρόμο της Εθνικής ΕΣΣΔ στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες και κέρδισε το αργυρό μετάλλιο. Η Εθνική ΕΣΣΔ ήρθε σε κακή φυσική και ψυχική κατάσταση, αφού στις τελευταίες 9 μέρες έπαιξε 3 αγώνες με συνολική διάρκεια 330 λεπτών. Η Εθνική ΕΣΣΔ χρειαζόταν αλλαγές, για αυτό και στο γήπεδο μπήκαν ποδοσφαιριστές που δεν είχαν συμμετάσχει στους προηγούμενους αγώνες. Παρά την κακή τους κατάσταση, οι σοβιετικοί κατάφεραν να νικήσουν με σκορ 1-0. Αυτή ήταν η πρώτη νίκη της Εθνικής ΕΣΣΔ σε επίσημες διοργανώσεις.

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1958[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

6ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι επιτυχίες της Εθνικής ΕΣΣΔ στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1956 και σε φιλικούς αγώνες με τις καλύτερες εθνικές του κόσμου έδειχναν την ετοιμότητα της για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1958, που διεξήχθη στη Σουηδία. Η κλήρωση για τα προκριματικά έβαλε την Εθνική ΕΣΣΔ στο 6ο όμιλο, μαζί με την Εθνική Πολωνίας και την Εθνική Φινλανδίας.

Στις 1 Ιουνίου, στη Μόσχα, διεξήχθη ο πρώτος, μετά από τον τελικό των Θερινών Ολυμπιακών Αγώνων 1956, δοκιμαστικός αγώνας με την Εθνική Ρουμανίας. Ο προπονητής της Εθνικής ΕΣΣΔ παρέμεινε ο Γαβριήλ Κατσάλιν, και από τους νεοφερμένους, στο γήπεδο μπήκαν μόνο ο Γιούρι Βόινοφ και ο Γκέρμαν Απούχτιν. Το τελικό σκορ του αγώνα ήταν 1-1.

Στις 23 Ιουνίου, στη Μόσχα, διεξήχθη ο πρώτος αγώνας των προκριματικών απέναντι στην Εθνική Πολωνίας. Ο αγώνας ήταν πολύ σημαντικός και για τις δύο εθνικές, αφού ήξεραν ότι το εισιτήριο για την τελική διοργάνωση στον ευρωπαϊκό 6ο όμιλο, θα το διεκδικούσαν μόνο αυτοί. Οι Πολωνοί είχαν επιχειρήσει τρία σουτ που κατέληξαν στο δοκάρι της εστίας του Γιασίν, αλλά η ενέργεια των Πολωνών δεν τους έδωσε το επιθυμητό αποτέλεσμα. Οι Σοβιετικοί ποδοσφαιριστές άνοιξαν το σκορ στο 9ο λεπτό της αναμέτρησης, εξαιτίας του λάθους του Πολωνού τερματοφύλακα, Σιμκοβιάκ. Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με υπεροχή των σοβιετικών. Στο 52ο λεπτό της αναμέτρησης, στον ουρανό εμφανίστηκαν σύννεφα, και κάποιος σκέφτηκε να ανάψει τα φωτιστικά, και μετά από 8 λεπτά να τα σβήσει, αν και σύμφωνα με τους κανόνες της ΦΙΦΑ κάτι τέτοιο απαγορευόταν. Αλλά οι Πολωνοί και ο διαιτητής δεν διαμαρτυρήθηκαν και η ΦΙΦΑ απλά έκανε γραπτή παρατήρηση. Την ίδια στιγμή, στο 55ο λεπτό, ο Σιμονιάν με εξαιρετικό σουτ από την περιοχή έκανε το σκορ 2-0, και στο 77ο λεπτό, ο Ίλιν έκανε το σκορ 3-0.

Σχεδόν 1 μήνα μετά, στη Σόφια, η Εθνική ΕΣΣΔ, σε δοκιμαστικό αγώνα, νίκησε την Εθνική Βουλγαρίας με σκορ 4-0. Μετά από 6 μέρες, στη Μόσχα, διεξήχθη ο αγώνας απέναντι στην Εθνική Φινλανδίας, το αουτσάιντερ του ομίλου. Οι Φινλανδοί διάλεξαν αμυντική τακτική και έκλεισαν την περιοχή τους. Αλλά, στο 23ο λεπτό, ο Βόινοφ με ωραίο σουτ άνοιξε το σκορ. Όμως, το πρώτο ημίχρονο τελείωσε με σκορ 1-1, αφού ο Ολάβι Λαχτίνεν νίκησε τον Σοβιετικό τερματοφύλακα Ολέγκ Μακάροφ, ο οποίος αντικατέστησε τον Γιασίν. Η κατάσταση θύμιζε τον αγώνα με την Εθνική Ινδονησίας στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1956, και ο Κατσάλιν έπρεπε να αποδείξει ότι τέτοια λάθη δεν θα επαναλαμβάνονταν. Την Εθνική ΕΣΣΔ έσωσε ο αρχηγός της, Ιγκόρ Νέτο, στο 62ο λεπτό με κεφαλιά, διαμορφώνοντας το τελικό σκορ 2-1. Στον επόμενο αγώνα, στις 15 Αυγούστου, στο Ελσίνκι, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε την Εθνική Φινλανδίας με σκορ 10-0. Ενδιαφέρον είναι ότι για την Εθνική ΕΣΣΔ ήταν ο πρώτος αγώνας στο εξωτερικό, στον οποίο ήρθαν οι φίλαθλοι της Εθνική ΕΣΣΔ.

Στις 22 Σεπτεμβρίου, στη Βουδαπέστη, σε φιλικό αγώνα, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε την Εθνική Ουγγαρίας με σκορ 2-1.

Στις 20 Οκτωβρίου, στο Χόζουφ, διεξήχθη ο αποφασιστικός αγώνας για το εισιτήριο για την τελική διοργάνωση, αλλά δεν ήταν ο τελευταίος. Στο Στάδιο Σλιόνσκ, για να υποστηρίξουν την ομάδα τους, ήρθαν 100.000 Πολωνοί, μαζί με τον επιθετικό-βετεράνο, Γκέραρντ Τσέλσικ. Στα δίχτυα της Εθνικής ΕΣΣΔ επέστρεψε ο Λεβ Γιασίν. Σε αυτό τον αγώνα η Εθνική Πολωνίας νίκησε την Εθνική ΕΣΣΔ με σκορ 2-1. Το αποτέλεσμα έλεγε ότι έπρεπε να γίνει επαναληπτικός αγώνας στη Σουηδία, αφού η διαφορά τερμάτων δεν μετρούσε.

Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 4 3 0 1 16 3 +13 6
Πολωνία 4 3 0 1 9 5 +4 6
 Φινλανδία 4 0 0 4 2 19 -17 0

Ο αγώνας διαλέχτηκε να διεξαχθεί στη Λειψία, στο στάδιο Τσεντράλσταντιον. Βέβαια, για την Εθνική ΕΣΣΔ, ο δρόμος προς τη Λειψία δεν πέρασε χωρίς προβλήματα - ο Βαλεντίν Ιβανόφ και ο Εντουάρντ Στρελτσόφ, στις 17 Νοεμβρίου, άργησαν για το τρένο στο Βερολίνο, και ο διευθυντής του Ομίλου ποδοσφαίρου της Επιτροπής Φυσικής Κουλτούρας και Αθλητισμού και του Σοβιέτ Υπουργών, Βαλεντίν Αντιπιόνακ, συνάντησε τους αργοπορημένους στο Λευκορωσικό σταθμό, και άρχισε να τρέχει πίσω του τρένου, ζητώντας από τα μέλη του Υπουργείου Δρόμων και Επικοινωνίας να σταματήσουν το τρένο. Στο τέλος, το αυτοκίνητο που οδηγούσαν κατάφερε να φτάσει κοντά στο τρένο και οι ποδοσφαιριστές κατάφεραν να φτάσουν ασφαλής στη Λειψία.

Λόγω τραυματισμών, από την ομάδα έλειπαν ο Ισάεφ, Σάλνικοφ, Κριζέφσκι, Σιμονιάν και Ίλιν. Λίγο πριν το αγώνα, τραυματίστηκε ο Αλεκπέρ Μαμέντοφ, τον οποίο αντικατέστησε ο Γκένριχ Φεντόσοφ, ο οποίος έπαιζε με τη στολή του Μαμέντοφ, κάτι που δημιούργησε συγχύσεις - κάποιοι θεωρούσαν ότι έπαιζε ο Μαμέντοφ και όχι ο Φεντόσοφ.

Οι ομάδες άρχισαν τον αγώνα χωρίς να αφήσουν τον αντίπαλο να δείξει την τακτική του, μιας και ήξεραν καλά ο ένας τον άλλο. Για αυτό, και λόγω της σημασίας του αγώνα, οι δύο ομάδες δεν διάλεξαν την αμυντική τακτική και προσπάθησαν να σκοράρουν το γρήγορο γκολ. Ήδη στο 5ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Στρελτσόφ δέχτηκε ένα δυνατό χτύπημα, αλλά λόγω του ότι τότε απαγορεύονταν οι αλλαγές, αποφάσισε να συνεχίσει το παιχνίδι, κάτι που έδωσε στην Εθνική ΕΣΣΔ τη νίκη. Στο 30ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Στρελτσόφ με πάσα του Τατούσιν άνοιξε το σκορ, ενώ στο 75ο λεπτό ο Φεντόσοφ με πάσα του Στρελτσόφ διαμόρφωσε το τελικό 2-0. Χάρη σε αυτή τη νίκη, η Εθνική ΕΣΣΔ συμμετείχε στο πρώτο, στην ιστορία της, Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, το οποίο διεξήχθη στη Σουηδία.

Από τα μέσα Φεβρουαρίου μέχρι τις 14 Μαρτίου, η Εθνική ΕΣΣΔ βρισκόταν σε τουρνέ στην Κίνα, όπου συμμετείχε σε δοκιμαστικούς αγώνες με τις τοπικές ομάδες. Τον Μάη, οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής ΕΣΣΔ συγκεντρώθηκαν στη βάση της Σπαρτάκ, στο Ταρασόφκα. Κατά τη διάρκεια αυτής της προετοιμασίας, η Εθνική ΕΣΣΔ συμμετείχε σε δύο δοκιμαστικούς αγώνες. Στον πρώτο αγώνα, η Εθνική ΕΣΣΔ που παρουσιάστηκε ως Εθνική Μόσχας νίκησε την Εθνική Βερολίνου, η οποία συμπεριλάμβανε τους καλύτερους ποδοσφαιριστές της Γερμανίας, με σκορ 4-0. Στις 18 Μαΐου, στη Μόσχα, η Εθνική ΕΣΣΔ είχε αντιμετωπίσει τους μελλοντικούς της αντίπαλους, την Εθνικής Αγγλίας, με την οποία ήρθε ισόπαλη 1-1.

Στις 1 Ιουνίου, η Εθνική ΕΣΣΔ έφυγε για τη Στοκχόλμη.

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Γαβριήλ Κατσάλιν
  • Προπονητής: Μιχαήλ Γιακούσιν
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (Γκολ) Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
?? Ολέγκ Μακάροφ 26.07.1929 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 1(-1)
13 Βλαντιμίρ Μπελιάεφ 15.09.1933 Ντιναμό Μόσχας 1
1 Λεβ Γιασίν 22.10.1929 Ντιναμό Μόσχας 3(-2) 5 −6
12 Βλαντιμίρ Μαλσατσένκο 05.03.1936 Λοκομοτίβ Μόσχας
Αμυντικοί
?? Μιχαήλ Ογκονκόφ 24.06.1932 Σπαρτάκ Μόσχας 5
2 Βλαντιμίρ Κεσαρέφ 26.02.1930 Ντιναμό Μόσχας 1 5
3 Κονσταντίν Κριζέφσκι 20.02.1926 Ντιναμό Μόσχας 3 5
4 Μπορίς Κουζνετσόφ 14.07.1928 Ντιναμό Μόσχας 5 5
14 Λεονίντ Οστρόφσκι 17.01.1936 Τορπέντο Μόσχας
22 Βλαντιμίρ Εροχίν 10.04.1930 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου
Μέσοι
?? Αλεξέι Παραμόνοφ 21.02.1925 Σπαρτάκ Μόσχας 1
15 Ανατόλι Μασλιόνκιν 29.06.1930 Σπαρτάκ Μόσχας 1
5 Γιούρι Βόινοφ 29.11.1931 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 4(1) 5
6 Ιγκόρ Νέτο 09.01.1930 Σπαρτάκ Μόσχας 5(2) 1
16 Βίκτορ Τσαριόφ 02.06.1931 Ντιναμό Μόσχας 5
Επιθετικοί
?? Μπορίς Τατούσιν 31.03.1933 Σπαρτάκ Μόσχας 4(1)
?? Εντουάρντ Στρελτσόφ 21.07.1937 Τορπέντο Μόσχας 5(3)
?? Ανατόλι Ισάεφ 14.07.1932 Σπαρτάκ Μόσχας 3(2)
?? Βίκτορ Φόμιν ??.??.1929 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 1
?? Γιούρι Κοβαλιόφ 06.02.1934 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 1
21 Γκένριχ Φεντόσοφ 06.12.1932 Ντιναμό Μόσχας 1(1)
8 Βαλεντίν Ιβανόφ 19.11.1934 Τορπέντο Μόσχας 3(1) 5 1
9 Νικίτα Σιμονιάν 12.10.1926 Σπαρτάκ Μόσχας 4(4) 5 1
11 Ανατόλι Ίλιν 27.06.1931 Σπαρτάκ Μόσχας 3(3) 5 2
10 Σεργκεί Σάλνικοφ 13.09.1925 Σπαρτάκ Μόσχας 3
17 Αλεξάντερ Ιβανόφ 14.04.1928 Ζενίτ Λένινκγραντ 4 1
7 Γκέρμαν Απούχτιν 12.06.1936 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 1
20 Γιούρι Φάλιν 02.04.1937 Τορπέντο Μόσχας 1
18 Βαλεντίν Μπουμπούκιν 23.04.1933 Λοκομοτίβ Μόσχας
19 Γκενάντι Γκουσάροφ 11.03.1937 Τορπέντο Μόσχας

Λόγω κίτρινων καρτών και για μη αθλητική συμπεριφορά, στην ομάδα, δεν μπήκαν 3 σημαντικοί παίχτες - ο Στρελτσόφ, Ογκονκόφ και Τατούσιν. Επίσης, λόγω τραυματισμού, έλειπε ο Νέττο, αλλά κατάφερε να συμμετέχει στον αγώνα απέναντι στην Εθνική Βραζιλίας. Αρχηγός της ομάδας έγινε ο Σιμονιάν.

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

4ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πρώτος αγώνας σε τελική διοργάνωση του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαίρου για την Εθνική ΕΣΣΔ διεξήχθη στις 8 Ιουνίου, στο Στάδιο Ουλέβι, απέναντι στην Εθνική Αγγλίας. Αφού έμαθαν ο ένας τον άλλο, χάρη στον φιλικό αγώνα του Μάη, οι δύο ομάδες αποφάσισαν να μη διαλέξουν αμυντική τακτική. Στο 14ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Σιμονιάν άνοιξε το σκορ, ο οποίος έσπρωξε την μπάλα στα δίχτυα, μετά από λάθος του Άγγλου τερματοφύλακα, Κόλιν Μακντόναλτ, ο οποίος δεν μπόρεσε να απεκρούσει το σουτ του Αλεξάντερ Ιβανόφ. Αυτή ήταν καλή αρχή για τους παίχτες της ΕΣΣΔ, οι οποίοι συμμετείχαν για πρώτη φορά στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου, για αυτό ήταν καλύτεροι σε όλο το πρώτο ημίχρονο καθώς και στην αρχή του δεύτερου ημιχρόνου. Στο 56ο λεπτό, χάρη σε σέντρα του Κεσάρεφ από τα δεξιά, ο Ιβανόφ χωρίς δυσκολία νίκησε τον τερματοφύλακα της Εθνικής Αγγλίας και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Οι Άγγλοι, αφού ανάλυσαν την κατάσταση, άρχισαν την επίθεση τους. Στο 68ο λεπτό, μετά από σέντρα του Μπίλι Ράιτ, ο Ντέρεκ Κέβαν, με κεφαλία, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα μη αφήνοντας ευκαιρία στον Λεβ Γιασίν. Δέκα λεπτά πριν το τέλος της αναμέτρησης, μετά από σύγκρουση με τον Κέβαν, ο Γιασίν χτυπήθηκε, και έτσι το γκολ του Μπόμπι Ρόμπσον ακυρώθηκε. Στο 83ο λεπτό έγινε η πιο σημαντική φάση της αναμέτρησης - ο Ντζόνι Χέινς, ο οποίος πέρασε τον Κριζόφσκι και έτρεχε προς την περιοχή γλύστρησε και ο διαιτητής Ίστβαν Ζόλτ, έδωσε λαθασμένα πέναλτι υπέρ της Εθνικής Αγγλίας. Οι Σοβιετικοί παίκτες και φίλαθλοι ήταν αντίθετοι με την απόφαση του διαιτητή, για αυτό και άρχισε σοβαρός καυγάς μεταξύ διαιτητών και παιχτών. Τελικά, ο Τομ Φίνει εκτέλεσε επιτυχώς το πέναλτι. Το τελικό σκορ 2-2 δεν ευχαρίστησε τους φίλαθλους και τους ποδοσφαιριστές, και η κοινή γνώμη ήταν ότι η Εθνική ΕΣΣΔ δεν κατάφερε να τελειώσει τον αγώνα επιτυχώς.

Ο δεύτερος αντίπαλος της Εθνικής ΕΣΣΔ έγινε η Εθνική Αυστρίας, η οποία, στον πρώτο αγώνα έχασε από την Εθνική Βραζιλίας με σκορ 3-0, μετά από το οποίο η Εθνική Αυστρίας άλλαξε την αμυντική της τακτική. Στις 11 Ιουνίου, στο Στάδιο Ριάβαλλεν, στο Ρούβος, διεξήχη ο αγώνας μεταξύ των δύο ομάδων. Στο 15ο λεπτό, μετά από συνεργασία του με τον Ιβανόφ, ο Ίλιν, αφού εκμεταλλεύτηκε το λάθος της αυστριακής άμυνας, άνοιξε το σκορ. Στο 55ο λεπτό, ο Τσαριόφ είχε κάνει φάουλ κατά του Πάουλ Κοζλίτσεκ, στην περιοχή της Εθνικής ΕΣΣΔ, και έτσι ο διαιτητής έδωσε πέναλτι, το οποίο χωρίς επιτυχία εκτέλεσε ο Χανς Μπούτσεκ. Μετά από 7 λεπτά, ο Ιβανόφ διαμόρφωσε το τελικό σκορ 2-0.

Ο τρίτος αντίπαλος της Εθνικής ΕΣΣΔ έγινε η Εθνική Βραζιλίας. Ο αγώνας διεξήχθη στο στάδιο Ουλέβι, στις 15 Ιουνίου. Οι Βραζιλιάνοι εμπιστεύτηκαν μια θέση στην ομάδα στους νεοφερμένους Πελέ και Γκαρίντσα. Για να περάσει αμέσως στα προημιτελικά, η Εθνική ΕΣΣΔ έπρεπε να νικήσει την Εθνική Βραζιλίας, η οποία είχε τα ανάλογα αποτελέσματα με την Εθνική ΕΣΣΔ. Αλλά, η Εθνική Βραζιλίας είχε μεγαλύτερη διαφορά τερμάτων υπέρ και κατά, για αυτό και ο αγώνας άρχισε σε γρήγορους ρυθμούς. Μόλις στο 3ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Βαβά, μετά από εξαιρετική ατομική ενέργεια του Ντίντι, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Αφού είχαν και την υπεροχή στη διαφορά τερμάτων, οι Βραζιλιάνοι άρχισαν να παίζουν αργά, και το μόνο που έκαναν ήταν να σταματούν τις επιθέσεις των Σοβιετικών. Στο 30ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Βόινοφ εκτέλεσε ένα δυνατό σουτ αλλά δεν κατάφερε να σκοράρει. Στο 77ο λεπτό της αναμέτρησης, μετά από συνεργασία με τον Πελέ, ο Βαβά έστειλε για δεύτερη φορά την μπάλα στα δίχτυα, διαμορφώνοντας το τελικό σκορ 2-0 υπέρ της Εθνικής Βραζιλίας. Την ίδια ώρα, στον αναμεταξύ τους αγώνα, η Εθνική Αγγλίας και η Εθνική Αυστρίας ήρθαν ισόπαλες, και έτσι οι στατιστικές σε διαφορά τερμάτων και βαθμών των Άγγλων και των Σοβιετικών έγιναν ίσες.

Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Βραζιλία 3 2 1 0 5 0 +5 5
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 1 1 1 4 4 0 3
Αγγλία Αγγλία 3 0 3 0 4 4 0 3
Αυστρία 3 0 1 2 2 7 -5 1

Σύμφωνα με τους κανόνες της διοργάνωσης, οι δύο ομάδες έπρεπε να παίξουν στα μπαράζ, την επόμενη μέρα. Ο Γαβριήλ Καλάτσιν αποφάσισε να βάλει στο γήπεδο τους νεοφερμένους Γιούρι Φάλιν και Γκέρμαν Απούχτιν, οι οποίοι δεν κατάφεραν να δείξουν τον εαυτό τους στο ομαδικό παιχνίδι. Αρχικά ο αγώνας δεν ήταν ενδιαφέρον, αλλά μέχρι το 35ο λεπτό η Εθνική ΕΣΣΔ είχε εκτελέσει 5 σουτ. Μετά, άρχισαν οι επιθέσεις των Άγγλων, οι οποίες τελείωσαν με άστοχο σουτ του Πίτερ Μπριέκμπρουκ, στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου. Αυτό το άστοχο σουτ έδωσε στον νεαρό επιθετικό δύναμη, και στην αρχή του δευτέρου ημιχρόνου, άρχισε να εκτελεί πολλά σουτ στη σοβιετική εστία. Αλλά, στο 55ο λεπτό, μετά από πάσα του Βόινοφ, ο Ίλιν άνοιξε το σκορ. Μετά από το τέρμα, οι Άγγλοι άρχισαν να επιτείθονται με μεγαλύτερες δυνάμεις αλλά ο Γιασίν δεν τους άφησε να σκοράρουν. Με τελικό σκορ 1-0 υπέρ της, η Εθνική ΕΣΣΔ πέρασε στα play-off, όπου αντίπαλος της έγινε η Εθνική Σουηδίας.

Προημιτελικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο μεταξύ τους αγώνας διεξήχθη στις 19 Ιουνίου, στο Στάδιο Ρόσουντα. Η Εθνική ΕΣΣΔ ήρθε στο γήπεδο μετά από μεγάλο δρόμο, εξάλλου οι Σουηδοί πέρασαν χωρίς αγώνα μπαράζ. Στο πρώτο ημίχρονο, ο αγώνας ήταν ίσος, αλλά στο δεύτερο ημίχρονο φάνηκε η κούραση των Σοβιετικών. Στο 49ο λεπτό, ο Κούρτ Χάρμιν, ο οποίος χρησιμοποίησε το λάθος του Κουζνετσόφ, νίκησε τον Σοβιετικό τερματοφύλακα και άνοιξε το σκορ, ενώ στο 87ο λεπτό, ο Άγκνε Σίμονσσον, κατάφερε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα και διαμόρφωσε το τελικό σκορ 2-0 υπέρ της Εθνικής Σουηδίας. Έτσι σταμάτησε η εμφάνιση της Εθνικής ΕΣΣΔ στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1958.

Η σοβιετική κοινωνία θεώρησε την εμφάνιση της Εθνικής ΕΣΣΔ ως πολύ κακή, αλλά η Εθνική ΕΣΣΔ είχε τους πιο πολλούς φίλαθλους της διοργάνωσης (1.211.515[1], χωρίς τον αγώνα μπαράζ).

Ευρωπαϊκο Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1960[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η επόμενη σημαντική πρόκληση για την Εθνική ΕΣΣΔ ήταν το, πρώτο στην ιστορία της, Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1960. Εκείνο τον καιρό, η διοργάνωση διεξαγώταν με τους κανόνες των Ολυμπιακών Αγώνων, δηλ. με αγώνες και με αγώνες νοκ-αουτ. Προπονητής της Εθνικής ΕΣΣΔ παρέμεινε ο Γαβριήλ Καλάτσιν, και τον βοηθούσε ο Νικολάι Γκουλιάεφ. Διευθυντής της ομάδας εκλέχτηκε ο Αντρέι Σταρόστιν. Ο πρώτος, μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1958, αγώνας διεξήχθη στις 30 Αυγούστου, στην Πράγα, απέναντι στην Εθνική Γιουγκοσλαβίας, στον οποίο η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε με σκορ 2-1.

Στις 28 Σεπτεμβρίου, στο Στάδιο Λουζνίκι, διεξήχθη αγώνας, που μπήκε στην ιστορία ως πρώτος αγώνας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαρίου - στον πρώτο αγώνα (από τους δύο) της φάσης των 1/8, συναντήθηκαν οι Εθνικές ΕΣΣΔ και Ουγγαρίας. Στο 4ο λεπτό του πρώτου αγώνα, ο Ίλιν άνοιξε το σκορ, και ήταν ο πρώτος ποδοσφαιριστής που σκόραρε σε Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα Ποδοσφαίρου. Εξάλλου, ο αγώνας με την αποδυναμωμένη Εθνική Ουγγαρίας ήταν εύκολος για την Εθνική ΕΣΣΔ, η οποία νίκησε με σκορ 3-1 - μάλιστα, ο διαιτητής του αγώνα, Αλφρέντ Γκριλ, ακύρωσε στο 10ο λεπτό το τέρμα του Σιμονιάν. Τον αγώνα παρακολούθησαν 100.572 θεατές[2].

Στις 22 Οκτωβρίου, στο Λονδίνο, στο Στάδιο Γουέμπλεϊ, στον τελευταίο αγώνα της χρονίας 1958, η Εθνική ΕΣΣΔ είχε υποστεί τη μεγαλύτερη ήττα στην ιστορία της, αφού έχασε από την Εθνική Αγγλίας με σκορ 5-0.

Η επόμενη συνάντηση των ποδοσφαιριστών της Εθνικής ΕΣΣΔ έγινε σχεδόν ένα χρόνο αργότερα, στις 6 Σεπτεμβρίου 1959, όταν τη Μόσχα επισκέπτηκε η Εθνική Τσεχοσλοβακίας. Για πρώτη φορά μετά το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1958, για την Εθνική ΕΣΣΔ έπαιξαν οι αρχηγοί της, Νέτο και Γιασίν. Αυτός ο αγώνας έδειξε ότι η Εθνική ΕΣΣΔ δεν έχασε τη δύναμη της, μιας και νίκησε τον αντίπαλο της με σκορ 3-1.

Στις 27 Σεπτεμβρίου, σχεδόν ένα χρόνο μετά τον πρώτο αγώνα, στη Βουδαπέστη, διεξήχθη ο επαναληπτικός αγώνας των Εθνικών ΕΣΣΔ και Ουγγαρίας. Κάτω από κακές καιρικές συνθήκες, χάρη στο γκολ του Βόινοφ, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε με σκορ 0-1.

Στις 3 Οκτωβρίου, στο Πεκίνο, διεξήχθη φιλικός αγώνας με την Εθνική Κίνας, στον οποίο η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε με σκορ 0-1, χάρη στο γκολ του Ίλιν στο 2ο λεπτό της αναμέτρησης.

Το 1959, κληρώθηκε ο επόμενος αντίπαλος της Εθνικής ΕΣΣΔ, η Εθνική Ισπανίας, η οποία, όπως θεωρούσε η σοβιετική κυβέρνηση, ήταν υπό την επιρροή του Φρανθίσκο Φράνκο. Η κυβέρνηση Φράνκο, ήταν επίσης επιφυλακτική με τον κομμουνιστικό δρόμο της ΕΣΣΔ. Παρά τις πολιτικές αντιπαραθέσεις, οι δύο εθνικές συμφώνησαν να διεξαχθεί ο πρώτος αγώνας στις 29 Μαΐου 1960, στη Μόσχα, και ο επαναληπτικός στις 9 Ιουνίου, στη Μαδρίτη. Στις 19 Μαΐου, στη Μόσχα έφτασε ο προπονητής της Εθνικής Ισπανίας, Ελένιο Ερέρα, ο οποίος παρακολούθησε τον φιλικό αγώνα μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Πολωνίας, στον οποίο η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε με σκορ 7-1, με χετ-τρικ του νεοφερμένου Βίκτορ Πονεντέλνικ. Η Εθνική Ισπανίας είχε συναντηθεί με την Εθνική Πολωνίας στη φάση των 1/8, την οποία νίκησε με σκορ 4-2 και 3-0. Όταν έμαθε για τη νίκη της Εθνικής ΕΣΣΔ κατά της Εθνικής Πολωνίας, ο Φράνκο ζήτησε από τους ποδοσφαιριστές της Εθνικής Ισπανίας εγγύηση ότι θα νικήσουν την Εθνική ΕΣΣΔ. Παρά τις μεγάλες επιτυχίες του ισπανικού ποδοσφαίρου, για παράδειγμα, την ηγεσία της Ρεάλ Μαδρίτης στο Κύπελλο Πρωταθλητριών Ομάδων Ευρώπης, οι Ισπανοί προπονητές δεν ήταν σίγουροι για το αποτέλεσμα του αγώνα με την Εθνική ΕΣΣΔ. Παρά τη θέληση τους, οι Ισπανοί δεν ήρθαν στη Μόσχα την ημέρα του αγώνα, εξαιτίας της αρνητικής απόφασης του Φράνκο. Σύμφωνα με την απόφαση της Επιτροπής του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου, η Εθνική Ισπανίας, λόγω της απουσίας από τον αγώνα, έφυγε από τη διοργάνωση, και έτσι η Εθνική ΕΣΣΔ πέρασε στην τελική διοργάνωση του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου 1960, που διεξήχθη στη Γαλλία. Αυτή η πράξη του Φράνκου, έγινε σημείο κριτικής και γέλιου όχι μόνο από την πλευρά των Σοβιετικών ποδοσφαιριστών, αλλά και από την ηγεσία του Κομμουνιστικού Κόμματος της ΕΣΣΔ. Ο Νικίτα Χρουστσιόφ, στις 28 Μαΐου 1960, είχε δηλώσει:

'Όλος ο κόσμος κοροϊδεύει τον Φράνκο για το τελευταίο του ποδοσφαιρικό κόλπο. Είναι σαν να έβαλε αυτογκόλ στα δίχτυα της ομάδας του, αφού απαγόρευσε στην Εθνική Ισπανίας να αγωνιστεί απέναντι στην Εθνική ΕΣΣΔ.

Στις αρχές Ιουλίου, πριν την αποστολή στη Γαλλία, εθνική ομάδα της ΕΣΣΔ ήρθε ισόπαλη στον αγώνα απέναντι στην ΦΚ Ιντερνατσιονάλε Μιλάνο, με σκορ 2-2.

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Γαβριήλ Κατσάλιν
  • Προπονητής: Νικολάι Γκουλιάεφ
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (Γκολ) Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
?? Βλαντιμίρ Μπελιάεφ 15.09.1933 Ντιναμό Μόσχας 1(-1)
1 Λεβ Γιασίν 22.10.1929 Ντιναμό Μόσχας 1 2 −1
2 Βλαντιμίρ Μασλατσένκο 05.03.1936 Λοκομοτίβ Μόσχας
Αμυντικοί
?? Μπορίς Κουζνετσόφ 14.07.1928 Ντιναμό Μόσχας 2
3 Βλαντιμίρ Κεσάρεφ 26.02.1930 Ντιναμό Μόσχας 2
5 Ανατόλι Μασλιόνκιν 29.06.1930 Σπαρτάκ Μόσχας 2 2
4 Γκίβι Τσοχέλιν 27.06.1937 Ντιναμό Τιφλίδας 2
6 Ανατόλι Κρούτικοφ 21.09.1933 Σπαρτάκ Μόσχας 2
9 Βίκτορ Τσαριόφ 02.06.1931 Σπαρτάκ Μόσχας 1
Μέσοι
7 Γιούρι Βόινοφ 29.11.1931 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2(1) 2
8 Ιγκόρ Νέττο 09.01.1930 Σπαρτάκ Μόσχας 1 2
Επιθετικοί
?? Αλεκπέρ Μαμέντοφ 09.05.1930 Ντιναμό Μόσχας 1
?? Νικίτα Σιμονιάν 12.10.1926 Σπαρτάκ Μόσχας 1
?? Αντόλι Ίλιν 27.06.1931 Σπαρτάκ Μόσχας 1(1)
?? Ανατόλι Ισάεφ 14.07.1932 Σπαρτάκ Μόσχας 1
10 Σλάβα Μετρεβέλι 30.05.1936 Τορπέντο Μόσχας 2(1) 2 1
11 Βαλεντίν Ιβανόφ 19.11.1934 Τορπέντο Μόσχας 2(1) 2 2
13 Βαλενίν Μπουμπούκιν 23.04.1933 Λοκομοτίβ Μόσχας 1 2
15 Μιχαήλ Μέσχι 12.01.1937 Ντιναμό Τιφλίδας 1 2
12 Βίκτορ Πονεντέλνικ 22.05.1937 ΣΚΑ Ροστόφ στο Ντον 2 2
14 Γιούρι Κοβαλιόφ 06.02.1934 Ντιναμό Μόσχας
16 Γκέρμαν Απούχτιν 12.06.1936 ΤΣΣΚΑ Μόσχας
17 Ζαούρ Καλόεφ 24.01.1931 Ντιναμό Τιφλίδας

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 6 Ιουλίου, στη Μασσαλία, στο Στάδιο Βέλοντρομ, διεξήχθη ο ημιτελικός μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Τσεχοσλοβακίας. Στους δύο φιλικούς αγώνες, που διεξήχθησαν κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας, η Εθνική ΕΣΣΔ είχε νικήσει με σιγουριά τον αντίπαλο της, αλλά η Εθνική Τσεχοσλοβακίας παρέμεινε σοβαρός αντίπαλος. Οι Σοβιετικοί προπονητές είχαν αποφασίσει να βάλουν στο γήπεδο νεαρούς και γρήγορους ποδοσφαιριστές, οι οποίοι έπρεπε να κουράσουν τους πιο μεγάλους, σε ηλικία, αντίπαλους. Στο πρώτο ημίχρονο, το παιχνίδι ήταν γρήγορο και οι τερματοφύλακες Γιασίν και Βιλιάμ Σρόιφ είχαν απεκρούσει πολλά σουτ. Στο 35ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Βαλεντίν Ιβανόφ άνοιξε το σκορ. Στο δεύτερο ημίχρονο, η υπεροχή της Εθνικής ΕΣΣΔ ήταν προφανής - τα γκολ του Ιβανόφ και του Πονεντέλνικ αποδυνάμωσαν, ψυχολογικά, τον αντίπαλο, μάλιστα ο Ζόζεφ Βόιτα έχασε πέναλτι. Το τελικό σκορ ήταν 3-0 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ. Ο Τίτο, ο οποίος ήταν πρόεδρος της Τσεχοσλοβακίας, υποσχέθηκε στους ποδοσφαιριστές για νίκη κατά των Σοβιέτ πολλές τιμές, κάτι που έκανε τον αγώνα πιο ενδιαφέρον, ενώ στους Σοβιετικούς ποδοσφαιριστές απονεμήθηκαν βραβεία και αυτοκίνητα.

Στις 10 Ιουλίου, στο Παρίσι, στο Στάδιο Πάρκο ντε Πρινς, διεξήχθη ο τελικός του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου 1960, ο πρώτος στην ιστορία των Ευρωπαϊκών Πρωταθλήματων Ποδοσφαίρου. Το στάδιο δεν ήταν γεμάτο, μιας και οι τοπικοί φίλαθλοι μετά την ήττα της Εθνικής Γαλλίας έχασαν το ενδιαφέρον τους για τη διοργάνωση. Ο αντίπαλος της Εθνικής ΕΣΣΔ ήταν η Εθνική Γιουγκοσλαβίας. Στο 43ο λεπτό, οι Γιουγκοσλάβοι με γκολ του Γκάλιτς άνοιξαν το σκορ. Στο 49ο λεπτό, από απόσταση 30 μέτρων, ο Μπουμπούκιν εκτέλεσε ένα δυνατό σουτ, το οποίο απέκρουσε ο τερματοφύλακας της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας, αλλά λόγω του ότι η μπάλα ήταν βρεμένη, την έχασε, κάτι που εκμεταλλεύτηκε ο Μετρεβέλι και έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Τα 90 λεπτά της αναμέτρησης δεν βρήκαν νικητή, για αυτό και ο αγώνας συνέχισε στην παράταση. Στο 113ο λεπτό, ο Πονεντέλνικ, μετά από σέντρα του Μιχαήλ Μέσχι, με κεφαλιά έστειλε την μπάλα στα δίχτυα και διαμόρφωσε το τελικό σκορ 2-1. Η Εθνική ΕΣΣΔ κατάκτησε το πρώτο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου στην ιστορία της και έγινε η πρώτη πρωταθλήτρια Ευρώπης.

Την επόμενη μέρα, στον Πύργο του Άιφελ, έγινε η απονομή μεταλλίων στους νικητές του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου. Στην Εθνική ΕΣΣΔ δόθηκε το τρόπαιο. Μετά από αυτή τη νίκη, ο διευθυντής της Ρεάλ Μαδρίτης, Σαντιάγο Μπερναμπέου, πρότεινε σε αρκετούς Σοβιετικούς ποδοσφαιριστές να γίνουν παίχτες της ομάδας, αλλά λόγω πολιτικών ιδεολογιών, οι προτάσεις δεν έγιναν δεκτές. Όταν επέστρεψαν στην ΕΣΣΔ, στο Στάδιο Λουζνίκι, τους ποδοσφαιριστές της Εθνικής ΕΣΣΔ υποδέχτηκαν πολλοί φίλαθλοι και στο Κρεμλίνο, στους ποδοσφαιριστές απονεμήθηκαν πατριωτικά βραβεία.

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1962[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

5ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα μήνα μετά τον θρίαμβο της στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1960, η Εθνική ΕΣΣΔ άρχισε την προετοιμασία της για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1962, που διεξήχθη στη Χιλή. Το 1960, η Εθνική ΕΣΣΔ συμμετείχε σε δύο φιλικούς αγώνες - στις 17 Αυγούστου, στη Λειψία, νίκησε την Εθνική Γερμανίας με σκορ 1-0, ενώ στις 4 Σεπτεμβρίου, στη Βιέννη, η Εθνική ΕΣΣΔ έχασε από την Εθνική Αυστρίας με σκορ 2-1, και ήταν η μοναδική ήττα της Εθνικής ΕΣΣΔ το 1960.

Από τα μέσα Φεβρουαρίου μέχρι τις 2 Μαρτίου, η Εθνική ΕΣΣΔ προετοιμαζόταν στο Ντιγκόμι, κοντά στην Τιφλίδα. Η σεζόν 1961 άρχισε για την Εθνική ΕΣΣΔ αποτυχημένα - στα μέσα του Μάη, η εθνική ομάδων της ΕΣΣΔ είχε χάσει από τηνΆστον Βίλα, ενώ στις 21 Μαΐου, στη Βαρσοβία, η Εθνική Πολωνίας πήρε ρεβάνς για την ήττα της από την Εθνική ΕΣΣΔ, με σκορ 1-0. Για πρώτη φορά, η σοβιετική τηλεόραση είχε μεταδόσει αγώνα της Εθνικής ΕΣΣΔ στο εξωτερικό.

Στις 18 Ιουνίου, στο Στάδιο Λουζνίκι, διεξήχθη ο πρώτος αγώνας για τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου Ποδοσφαρίου 1958. Ο αντίπαλος της Εθνικής ΕΣΣΔ ήταν η Εθνική Τουρκίας. Οι παίχτες της Εθνικής ΕΣΣΔ ήταν καλύτεροι σε όλη τη διάρκεια του αγώνα, αλλά να νικήσει τον Τούρκο τερματοφύλακα, Τουργκάι Σερένα, κατάφερε μόνο ο Βαλέρι Βορόνιν.

Στις 24 Ιουνίου, επίσης στο Στάδιο Λουζνίκι, διεξήχθη ένας φιλικός αγώνας μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Αργεντινής, ο οποίος τελείωσε με σκορ 0-0.

Μια εβδομάδα αργότερα, στις 1 Ιουλίου, τη Μόσχα επισκέπτηκε η Εθνική Νορβηγίας, αντίπαλος της Εθνικής ΕΣΣΔ στον όμιλο. Οι Νορβηγοί έπαιξαν ανοιχτό ποδόσφαιρο και οι θεατές θαύμασαν 7 τέρματα - 2 στα δίχτυα του τερματοφύλακα της Εθνικής ΕΣΣΔ, Μασλατσένκο, και 5 στα δίχτυα του τερματοφύλακα της Εθνικής Νορβηγίας, Άσμπορν Χάνσεν. Στον επαναληπτικό αγώνα, στο Όσλο, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε την Εθνική Νορβηγίας με σκορ 3-0.

Στις 10 Σεπτεμβρίου, στη Μόσχα, διεξήχθη ένας φιλικός αγώνας με την Εθνική Αυστρίας, η οποία και πάλι νίκησε με σκορ 1-0.

Στις 12 Νοεμβρίου, στην Κωνσταντινούπολη, διεξήχθη ο επαναληπτικός αγώνας μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Τουρκίας, ο οποίος τελείωσε με σκορ 2-1 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ. Έχοντας 4 νίκες σε 4 αγώνες, η Εθνική ΕΣΣΔ πέρασε στην τελική φάση της διοργάνωσης.

Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 4 4 0 0 11 3 +8 8
 Τουρκία 4 2 0 2 4 4 0 4
Νορβηγία Νορβηγία 4 0 0 4 3 11 -8 0

Μετά από έξι μέρες, στις 18 Νοεμβρίου, στο Μπουένος Άιρες, οι παίχτες της Εθνικής ΕΣΣΔ βγήκαν στο Στάδιο Ελ Μονουμένταλ, για να αντιμετωπίσουν σε επαναληπτικό αγώνα την Εθνική Αργεντινής, κατά τη διάρκεια του νοτιοαμερικάνικου τους τουρνέ. Αυτός ήταν και αγώνας μεταξύ των πρωταθλητριών Ευρώπης και Νότιας Αμερικής. Κατά τη διάρκεια από το 24ο μέχρι το 26ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Βίκτορ Πονεντέλνικ σκόραρε 2 όμορφα γκολ, ενώ στο 89ο λεπτό, ο Ραούλ Όσκαρ Μπένε, μείωσε το σκορ, διαμορφώνοντας το τελικό 2-1 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ.

Στις 29 Νοεμβρίου, στο Μοντεβιδέο, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε την Εθνική Ουρουγουάης. Με αυτό τον τρόπο, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε όλους τους αντίπαλους της στο νοτιοαμερικάνικο τουρνέ, και δέχτηκε τα καλύτερα λόγια από τους Νοτιοαμερικάνους ποδοσφαιριστές. Είναι αρκετό να πούμε ότι το στύλ παιχνιδιού της Εθνικής ΕΣΣΔ δεν δέχτηκε λιγότερα καλά λόγια από τη αποστολή του πρώτου ανθρώπου στο διάστημα.

Στις 1 Μαρτίου 1962, η Εθνική ΕΣΣΔ έφθασε στην Ουγγαρία για να συνεχίσει την προετοιμασία της, που άρχισε τον Ιανουάριο. Στις 11 Απριλίου, διεξήχθη ο πρώτος φιλικός αγώνας - στο Λουξεμβούργο, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε την Εθνική Λουξεμβούργου με σκορ 3-1. Στις 18 Μαρτίου, στη Στοκχόλμη, η Εθνική ΕΣΣΔ συναντήθηκε με την παγκόσμια δευτεροπρωταθλήτρια, Εθνική Σουηδία. Τα τέρματα του Πονεντέλνικ και του Μαμίκιν ήταν αρκετά για την Εθνική ΕΣΣΔ για να νικήσει τον αντίπαλο της. Η Εθνική Σουηδία έχασε τη μοναδική ευκαιρία της στο παιχνίδι, όταν ο Χάμριν δεν μπόρεσε να νικήσει τον Γιασίν από το σημείο του πέναλτι.

Στις 27 Απριλίου, στη Μόσχα έφτασαν οι Ουρουγουανοί, μελλοντικοί αντίπαλοι της Εθνικής ΕΣΣΔ στον όμιλο. Στον αναμεταξύ τους αγώνα, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε την Εθνική Ουρουγουάης, με σκορ 5-0.

Ο τελευταίος αγώνας πριν την αποστολή στη Χιλή, διεξήχθη στις 3 Μαΐου, στο Στάδιο Λουζνίκι, μεταξύ της Εθνικής Μόσχας και Εθνικής Βερολίνου. Οι Σοβιετικοί νίκησαν τους Γερμανούς με σκορ 2-1.

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Γαβριήλ Κατσάλιν
  • Προπονητής: Νικολάι Γκουλιάεφ
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (Γκολ) Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
2 Βλαντιμίρ Μασλατσένκο 05.03.1936 Σπαρτάκ Μόσχας 2(-2)
1 Λεβ Γιασίν 22.10.1929 Ντιναμό Μόσχας 2(-1) 4 −7
3 Σεργκέι Κοτρικάτζε 09.08.1936 Ντιναμό Τιφλίδας
Αμυντικοί
?? Αλεξάντερ Μεντάκιν 17.01.1936 Τορπέντο Μόσχας 2
4 Εντουάρντ Ντουμπίνσκι 19.04.1935 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2 1
5 Γκίβι Τσοχέλι 27.06.1937 Ντιναμό Τιφλίδας 4 3
7 Ανατόλι Μασλιόνκιν 29.06.1930 Σπαρτάκ Μόσχας 4 4
6 Λεονίντ Οστρόφσκι 17.01.1936 Τορπέντο Μόσχας 4
8 Άλμπερτ Σεστερνιόφ 20.06.1941 ΤΣΣΚΑ Μόσχας
Μέσοι
9 Νικολάι Μανόσιν 06.03.1938 Τορπέντο Μόσχας 2
13 Γκενάντι Γκουσάροφ 11.03.1937 Τορπέντο Μόσχας 1(1)
10 Ιγκόρ Νέτο 09.01.1930 Σπαρτάκ Μόσχας 2 4
12 Βαλέρι Βορόνιν 17.07.1939 Τορπέντο Μόσχας 4(1) 4
11 Ιώζεφ Σάμπο 29.02.1940 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου
Επιθετικοί
?? Μπορίς Μπατάνοφ 15.07.1934 Τορπέντο Μόσχας 1
?? Βαλεντίν Μπουμπούκιν 23.04.1933 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 3(2)
?? Βιτσισλάφ Αμπαρτσουνιάν 22.06.1940 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 1
14 Βαλεντίν Ιβανόφ 19.11.1934 Τορπέντο Μόσχας 2 4 4
16 Αλεξέι Μαμίκιν 29.02.1936 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 1(1) 2 1
17 Μιχαήλ Μέσχι 12.01.1937 Ντιναμό Τιφλίδας 4(2) 3
18 Σλάβα Μετρεβέλι 12.01.1937 Τορπέντο Μόσχας 4(2) 1
19 Βίκτορ Πονεντέλνικ 30.05.1936 ΣΚΑ Ροστόφ στο Ντον 3(2) 4 2
15 Βίκτορ Κανέφσκι 03.10.1936 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2
21 Γκαλιμζιάν Χουσάινοφ 27.07.1937 Σπαρτάκ Μόσχας 1
22 Ιγκόρ Τσισλένκο 04.01.1939 Ντιναμό Μόσχας 3 2
20 Βίκτορ Σερεμπριάνικοφ 29.03.1940 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 25 Μαΐου, η αποστολή της Εθνικής ΕΣΣΔ έφτασε στη Νότια Αμερική. Μετά τη νίκη στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1960, οι φίλαθλοι της Εθνικής ΕΣΣΔ περίμεναν ακόμα ένα τρόπαιο.

Η Εθνική ΕΣΣΔ, σύμφωνα με απόφαση των οργανωτών, έμεινε στην Αρίκα, όπου στο Στάδιο Κάρλ Ντίττμπορν έπρεπε να διεξαχθούν όλοι οι αγώνες του 1ου ομίλου. Η πόλη δεν άρεσε στους ποδοσφαιριστές, εξαιτίας του αέρα που φυσούσε από τον ωκεανό και της τρομερής ζέστης. Το γήπεδο, που ήταν διαθέσιμο για τις προπονήσεις, ήταν τόσο σκληρό που έμοιαζε με άσφαλτο.

Στις 31 Μαΐου, διεξήχθη ο πρώτος αγώνας της Εθνικής ΕΣΣΔ. Αντίπαλος της ήταν η Εθνική Γιουγκοσλαβίας. Ο αέρας ήταν δυνατός για αυτό και το παιχνίδι ήταν γρήγορο. Στο πρώτο ημίχρονο, η μάχη ήταν σκληρή, αλλά κανένας δεν άνοιξε το σκορ. Οι Γιουγκοσλάβοι έπαιζαν σκληρά και στο τέλος του αγώνα τραυματίστηκαν ο Μετρεβέλι και ο Ντουμπίνσκι. Στο 53ο λεπτό, η Εθνική ΕΣΣΔ είχε κερδίσει φάουλ 30 μέτρα μακριά από την περιοχή της Εθνικής Γιουγκοσλαβίας. Η μπάλα, μετά από το σουτ του Πονεντέλνικ, βρίσκει δοκάρι, αλλά ο Ιβανόφ που ήταν κοντά στέλνει την μπάλα στα δίχτυα. Στο 85ο λεπτό, μετά από συνεργασία Νέττο και Ιβανόφ, ο Πονεντέλνικ, με μακρινό σουτ, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα διαμορφώνοντας το τελικό 2-0 υπέρ της Εθικής ΕΣΣΔ.

Στις 3 Ιουνίου, η Εθνική ΕΣΣΔ αντιμετώπισε την Εθνική Κολομβίας, η οποία θεωρούταν το αουτσάιντερ του ομίλου. Οι Σοβιετικοί προπονητές ζήτησαν από τους παίχτες τους να νικήσουν με όσα περισσότερα τέρματα γίνεται, μιας και η διαφορά τερμάτων υπέρ και κατά θα μετρούσε σε περίπτωση ισοβαθμίας. Εκμεταλλευόμενοι την ακαταστασία στην άμυνα της Εθνικής Κολομβίας, μέχρι το 13ο λεπτό, ο Τσισλένκο και δύο φορές ο Ιβανόφ, ευκόλυναν τη δουλειά των Σοβιετικών, αφού νικούσαν με διαφορά τριών τερμάτων. Στο 21ο λεπτό, ο Γκέρμαν Ασερός, μείωσε το σκορ νικώντας τον Γιασίν, αλλά οι Σοβιετικοί θεώρησαν αυτό το τέρμα ως απλή τύχη και συνέχισαν τις επιθέσεις τους. Στο 56ο λεπτό, ο Πονεντέλνικ σκόραρε ακόμα ένα γκολ για την Εθνική ΕΣΣΔ, και ευκόλυνε τελείως τη δουλειά των συμπαιχτών του. Στο 69ο λεπτό, ο Μάρκος Κολλ, μείωσε στο σκορ, εκμεταλλευόμενος το λάθος του Γιασίν, Νέττο και Τσοχέλι, οι οποίοι δεν συμφώνησαν ποίος έπρεπε να βγει. Οι Σοβιετικοί άρχισαν να κατηγορούν ο ένας τον άλλο για αυτό το τέρμα, καθώς είχαν κουραστεί. Κατά τη διάρκεια από το 73ο μέχρι το 77ο λεπτό, ο Ανγκούλο Ράντα και Μαρίνο Γκελενγκέρ, έστειλαν για ακόμα δύο φορές την μπάλα στα δίχτυα διαμορφώνοντας το τελικό 4-4.

Για να συνεχίσει την εμφάνιση της στη διοργάνωση, για την Εθνική ΕΣΣΔ ήταν αρκετό στις 6 Ιουνίου να έρθει ισόπαλη με την Εθνική Ουρουγουάης. Στο 38ο λεπτό, ο Μαμίκιν άνοιξε το σκορ, εκμεταλλευόμενος το λάθος του αμυντικού, που δεν κατάφερε να κρατήσει την μπάλα μετά από δυνατό σουτ του Χουσάινοφ. Στο δεύτερο ημίχρονο, η Εθνική Ουρουγουάης ισοφάρισε, αλλά το τέρμα αυτό μπήκε με λάθος του διαιτητή. Όταν ο Λεβ Γιασίν ετοιμαζόταν να στείλει την μπάλα στο γήπεδο, ο Χούλιο Σέζαρ Κορτέζ έτρεξε πάνω του και τον χτύπησε στο γόνατα. Ο Γιασίν ήταν σίγουρος ότι ο αγώνας θα σταματήσει εξαιτίας αυτού του φάουλ, για αυτό και έτρεξε για να τσακωθεί με τον Κορτέζ. Δυστυχώς για αυτόν, ο Ιταλός διαιτητής Τζέσαρ Ζόννι, είδε το τελευταίο επισόδειο, και σφύριξε ελεύθερο σουτ στην πλευρά των διχτύων του Γιασίν. Το πρώτο σουτ του Ρουμπέν Κάμπρερ δεν μέτρησε και ο διαιτητής ζήτησε να γίνει δεύτερο. Στο δεύτερο σουτ, ο Χόσε Σασία, αφού ξέφυγε από τους αμυντικούς κατάφερε να στείλει την μπάλα στα δίχτυα. Αφού ήθελαν να επαναλάβουν το επίτευγμα της Εθνικής Κολομβίας, οι Ουρουγουανοί άρχισαν να επιτείθονται, αλλά οι ποδοσφαιριστές της Εθνικής ΕΣΣΔ, αφού ανάλυσαν τα λάθη τους, ήταν έτοιμοι για τέτοια συνέχεια του αγώνα. Οι Σοβιετικοί συνέχισαν τις επιθέσεις τους, σε μια από τις οποίες ο Τσισλένκο, μετά από δυνατό σουτ, έσχισε το δίχτυ, και ο διαιτητής βλέποντας την μπάλα στα δίχτυα έδειξε στο κέντρο. Αμέσως κοντά του ήρθαν οι Ουρουγουανοί, που ήταν κατά αυτής της απόφασης. Μαθαίνοντας από τον Τσισλένκο ότι δεν σκόραρε, ο αρχηγός της Εθνικής ΕΣΣΔ, Νέττο, ήρθε κοντά στον διαιτητή και του εξήγησε ότι η μπάλα έσκισε το δίχτυ και ότι δεν υπήρχε κανένα γκολ. Αλλά, η Εθνική ΕΣΣΔ κατάφερε και πάλι να νικήσει - στο 89ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Ιβανόφ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Αφού νίκησε την Εθνική Ουρουγουάς με σκορ 2-1, η Εθνική ΕΣΣΔ με την πρώτη θέση πέρασε στα προημιτελικά. Όταν τελείωσε ο αγώνας, οι Ουρουγουανοί, απογοητευμένοι από την ήττα, χτύπησαν τον διαιτητή και δημιούργησαν επισόδεια στο τοπικό καζίνο.

Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 2 1 0 8 5 +3 5
Σοσιαλιστική Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γιουγκοσλαβίας Γιουγκοσλαβία 3 2 0 1 8 3 +5 4
 Ουρουγουάη 3 1 0 2 4 6 -2 2
Κολομβία Κολομβία 3 0 1 2 5 11 -6 1

Προημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 10 Ιουνίου, στην Αρίκα, διεξήχθη ο προημιτελικός μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Χιλής. Στο 10ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Βορόνιν είχε κάνει φάουλ, για αυτό και σφυρίχτηκε φάουλ 18 μέτρα μακριά από τα δίχτυα της Εθνικής ΕΣΣΔ. Το φάουλ εκτέλεσε ο Λιονέλ Σάντσες, και αφού πέρασε την μπάλα πάνω από τα κεφάλια των αμυντικών, έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Στο 27ο λεπτό, ο Τσισλένκο, μετά από πάσα του Μέσχι, από το κέντρο έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Οι Σοβιετικοί συνέχισαν τις επιθέσεις τους, αλλά στο 29ο λεπτό δέχτηκαν δεύτερο τέρμα. Στο δεύτερο ημίχρονο, η υπεροχή της Εθνικής ΕΣΣΔ ήταν προφανής, αλλά δεν κατάφεραν να ισοφαρίσουν. Το τελικό σκορ ήταν 2-1, και η Εθνική ΕΣΣΔ σταμάτησε την εμφάνιση της στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1962.

Οι Σοβιετικοί δημοσιογράφοι, πολιτικοί και πολίτες δεν ήταν καθόλου ευχαριστημένοι με την εμφάνιση της Εθνικής ΕΣΣΔ, και για αυτό κατηγόρησαν τον Γιασίν, Ιβανόφ και τον προπονητής Γαβριήλ Καλάτσιν.

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1964[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1963, άρχισαν τα πρώτα παιχνίδια του, δεύτερου στην ιστορία, Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου 1964. Οι αγώνες διεξάχθηκαν στο σύστημα νοκ-άουτ. Η Εθνική ΕΣΣΔ έπρεπε να υπερασπιστεί τον τίτλο της στα γήπεδα, της τότε εχθρού της ΕΣΣΔ, Ισπανίας (στην οποία διεξάχθηκαν οι ημιτελικοί και ο τελικός).

Η Εθνική ΕΣΣΔ άρχισε την προετοιμασία της από την άνοιξη, με προπονητή τον Γαβριήλ Καλάτσιν. Αλλά, μετά που η Εθνική Ομάδων της ΕΣΣΔ, η οποία ήταν σχεδόν όπως η Εθνική ΕΣΣΔ, έχασε σε φιλικό αγώνα στην έδρα της, από τη Φιορεντίνα, με σκορ 1-3, ο προπονητής διώχτηκε από τη θέση του, και τις υποχρεώσεις του για κάποιο καιρό τελούσε ο πρώην παίχτης της Εθνικής ΕΣΣΔ, Νικίτα Σιμονιάν. Σε αυτή τη θέση, τον βοηθούσε το Σοβιέτ προπονητών, υπό την ηγεσία της Ομοσπονδίας Ποδοσφαίρου της ΕΣΣΔ. Εξαιτίας της ακαταστασίας που επικρατούσε στην ομάδα, στις 22 Μαΐου, στο Στάδιο Λουζνίκι, η Εθνική ΕΣΣΔ έχασε από την Εθνική Σουηδίας 1-0. Μετά από αυτό το παιχνίδι, στη θέση του προπονητή διορίστηκε ακόμα ένας πρώην παίχτης της Εθνικής ΕΣΣΔ, Κονσταντίν Μπέσκοφ.

Ο πρώτος έλεγχος για τον νέο προπονητή πριν το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1964, ήταν ο αγώνας με την Εθνική Ουγγαρίας, στις 22 Σεπτεμβρίου, στη Μόσχα. Στην ομάδα γύρισαν, αφού κατάφεραν να καταβάλουν την εμπιστοσύνη του νέου προπονητή, Άλμπερτ Σεστερνιόφ και Ανατόλι Κρούτικοφ, ενώ έκαναν το ντεμπούτο τους για την Εθνική ΕΣΣΔ ο Εντουάρντ Μολοφεέφ, Βίκτορ Σούστικοφ και Γκενάντι Λογκοφέτ. Επίσης, ο Μπέσκοφ απέλυσε από την εθνική τον Νέττο και τον Μέσχι. Το τελικό σκορ του αγώνα ήταν 1-1.

Στις 13 Οκτωβρίου, στο Στάδιο Λουζνίκι, διεξήχθη ο πρώτος αγώνας της φάση των 1/8 μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Ιταλίας. Η Εθνική ΕΣΣΔ παρουσιάστηκε στους φίλαθλους της σε αισοιόδοξο ρόστερ - εξαιτίας της απουσίας του Λεβ Γιασίν, που καλέστηκε στην Εθνική ΦΙΦΑ, τη θέση του στα δίχτυα έλαβε ο Ραμάζ Ουρουσάτζε. Τα τέρματα του Πονεντέλνικ και του Τσισλένκο, διαμόρφωσαν το τελικό σκορ 2-0 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ.

Στις 10 Νοεμβρίου, στο Ολυμπιακό Στάδιο Ρώμης, στη Ρώμη, διεξήχθη ο επαναληπτικός αγώνας μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Ιταλίας. Κατά τη διάρκεια του αγώνα, οι Σοβιετικοί έπαιξαν επιτυχώς στην άμυνα, μη δίνοντας την ευκαιρία στους Ιταλούς να νικήσουν. Επιτυχώς έπαιξε ο Γιασίν, ο οποίος είχε απεκρούσει 3 σοβαρά σουτ των Ιταλών, συμπεριλαμβανόμενου του πέναλτι του Αλεσσάντρο Ματσόλι. Εξάλλου, από το 33ο λεπτό, η Εθνική Ιταλίας έχανε εξαιτίας του τέρματος του Γκουσαρόφ. Στο 89ο λεπτό ο Ντζάνι Ρίβερα σκόραρε το τέρμα της τιμής. Δίκαια η Εθνική ΕΣΣΔ πέρασε στα προημιτελικά.

Στις 1 Δεκεμβρίου, η Εθνική ΕΣΣΔ, στην Καζαμπλάνκα, συμμετείχε σε φιλικό αγώνα με την Εθνική Μαρόκου. Για να παρακολουθήσει τον αγώνα, στο γήπεδο ήρθε ο τότε-πρωθυπουργός της χώρας, Αχμέντ Μπαχινίνι. Οι παίχτες της Εθνικής Μαρόκου θεωρούσαν μεγάλη τιμή να παίξουν με την Εθνική ΕΣΣΔ. Στο 12ο λεπτό, η Εθνική ΕΣΣΔ, με αυτογκόλ του Μοχαμέντ Τομπάρι, άνοιξε το σκορ. Στο 25ο λεπτό, για την Εθνική Μαρόκου, ισοφάρισε ο Σάντιν. Ο διαιτητής είχε ακυρώσει γκολ του Χουσάινοφ, και έτσι το τελικό σκορ ήταν 1-1.

Τον Ιανουάριο του 1964, η αποστολή της Εθνικής ΕΣΣΔ έφτασε στο Μεξικό, όπου με το όνομα "Εθνική Ομάδων της Μόσχας" συμμετείχε σε ένα φιλικό τουρνουά. Στον πρώτο αγώνα, η Εθνική ΕΣΣΔ είχε έρθει ισόπαλη με την Παρτιζάν Βελιγραδίου (1-1), και μετά είχε νικήσει στους επόμενους 4 αγώνες - 2-1 κατά της Νεκάκσα, 5-0 κατά της Αμέρικα (Μέξικο), 2-1 κατά της Τσίβας (Γκβανταλαχάρα), 4-0 κατά του Σάν-Πάουλο. Τον Απρίλιο, με το ίδιο όνομα, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε την Παρασικάμπα (Βραζιλία) με σκορ 2-0.

Στις 13 Μαΐου, στη Στοκχόλμη, στο Στάδιο Ρόσουντ, διεξήχθη ο πρώτος προημιτελικός του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου 1964, μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Σουηδίας. Πρώτη φορά για την Εθνική ΕΣΣΔ, στο γήπεδο εμφανίστηκαν ο Εντουάρντ Μούντρικ, Βλαντιμίρ Γκλότοφ και Αλεξέι Κορνέεφ. Το σκληρό και γλιστερό γήπεδο δεν έδωσε την ευκαιρία στους ποδοσφαιριστές να παίξουν γρήγορα, για αυτό το μόνο που έκαναν ήταν να κάνουν πάσες στον αέρα. Στο 62ο λεπτό, ο Ιβανόφ, αφού έλαβε πάσα από τον Τσισλένκο άνοιξε το σκορ. Οι Σουηδοί άρχισαν να πιέζουν τους Σοβιετικούς και στο 87ο λεπτό, χάρη σε τέρμα του Χάμριν, διαμόρφωσαν το τελικό σκορ 1-1.

Στις 20 Μαΐου, στο Στάδιο Λουζνίκι, η Εθνική ΕΣΣΔ, χάρη σε τέρμα του Μούντρικ στο 59ο λεπτό, νίκησε σε φιλικό αγώνα την Εθνικής Ουρουγουάης.

Στις 27 Μαΐου, επίσης στο Στάδιο Λουζνίκι, διεξήχθη ο επαναληπτικός αγώνας μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Σουηδίας. Στο πρώτο ημίχρονο Σουηδοί έχασαν πολλές ευκαιρίες για να ανοίξουν το σκορ, ενώ οι Σοβιετικοί τα κατάφεραν, χάρη σε τέρμα του Πονεντέλνικ στο 32ο λεπτό. Αυτό το τέρμα έδωσε σιγουριά στους Σοβιετικούς. Στο 56ο λεπτό, ο Πονεντέλνικ αφού πέρασε τον Χανς Μίλντ, σκόραρε το δεύτερο του τέρμα. Στο 78ο λεπτό, ο Χάμριν μέιωσε στο σκορ, νικώντας τον Γιασίν, ο οποίος μια μέρα νωρίτερα είχε λάβει τη Χρυσή Μπάλα. Αλλά, στο 83ο λεπτό, ο Βορόνιν, με τη βοήθεια του Ιβανόφ, διαμόρφωσε το τελικό σκορ 3-1 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ.

Μετά από προετοιμασία στη Γαλλία, στις 15 Ιουνίου η αποστολή της Εθνικής ΕΣΣΔ έφτασε στην Ισπανία.

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Κονσταντίν Μπέσκοφ
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (Γκολ) Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
13 Ραμάζ Ουρουσάντζε 17.08.1939 Τορπέντο Κουταίσι 1
1 Λεβ Γιασίν 22.10.1929 Ντιναμό Μόσχας 3(-3) 2 −2
Αμυντικοί
?? Εντουάρντ Ντουμπίνσκι 19.04.1935 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 1
?? Ανατόλι Κρούτικοφ 21.09.1933 Σπαρτάκ Μόσχας 2
11 Αλεξέι Κορνέεφ 06.02.1939 Σπαρτάκ Μόσχας 2 1
9 Βλαντιμίρ Γκλότοφ 23.01.1937 Ντιναμό Μόσχας 2
8 Άλμπερτ Σεστερνιόφ 20.06.1941 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 4 2
14 Βίκτορ Σούστικοφ 28.01.1939 Τορπέντο Μόσχας 1 2
10 Εντουάρντ Μούντρικ 17.01.1936 Ντιναμό Μόσχας 3 2
15 Βίκτορ Ανίτσκιν 08.12.1941 Ντιναμό Μόσχας 2
Μέσοι
?? Σλάβα Μετρεβέλι 12.01.1937 Ντιναμό Τιφλίδας 1
?? Βαλέρι Κολορένκοφ 17.05.1939 Ντιναμό Μόσχας 3
2 Βαλέρι Βορόνιν 17.07.1939 Τορπέντο Μόσχας 4(1) 2 1
12 Γιούρι Σίκουνοφ 08.12.1939 ΣΚΑ Ροστόφ στο Ντον
Επιθετικοί
16 Εντουάρντ Μαλοφεέφ 02.06.1942 Ντιναμό Μινσκ 1
6 Ιγκόρ Τσισλένκο 04.01.1939 Ντιναμό Μόσχας 4(1) 2
4 Βαλεντίν Ιβανόφ 19.11.1934 Τορπέντο Μόσχας 4(1) 2 1
3 Βίκτορ Πονεντέλνικ 30.05.1936 ΣΚΑ Ροστόφ στο Ντον 2(3) 2 1
7 Γκενάντι Γκουσάροφ 11.03.1937 Ντιναμό Μόσχας 3(1) 1
5 Γκαλιμζιάν Χουσάινοφ 27.07.1937 Σπαρτάκ Μόσχας 3 2 1
17 Ολέγκ Κοπάεφ 28.11.1937 ΣΚΑ Ροστόφ στο Ντον

Η υπάρχουσα σε κάποιες ιστοσελίδες πληροφορία ότι στο ρόστερ της ομάδα ήταν και ο Ι. Μπάουζ, Α. Μπίμπα, Λ. Μπουρτσάλκιν, Β. Μάσλοφ, Β. Πονομάρεφ, Γιου. Σέντικοφ και Κ. Τουάεφ είναι μη-αληθής.

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 18 Ιουνίου, στο Καμπ Νόου, διεξήχθη ο ημιτελικός μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Δανίας. Η Εθνική Δανίας δεν θεωρούταν σοβαρός αντίπαλος[3], και μέχρι την τελική φάση έφτασαν χάρη στις εξαιρετικές εμφανίσεις του Όλε Ματσένα, ο οποίος με 11 τέρματα έγινε ο καλύτερος σκόρερ της διοργάνωσης[4]. Σύμφωνα με τις γνώμες κάποιων, η Εθνική Δανιάς ήταν σίγουρη ότι δεν θα νικήσει τον αντίπαλο της και άρχισε την προετοιμασία της για τον τελικό της τρίτης θέσης. Έτσι ήταν ή όχι, η Εθνική ΕΣΣΔ με ευκολία κέρδισε τον αντίπαλο της με σκορ 3-0 - στο 19ο λεπτό, μετά από εκτέλεση κόρνερ, ο Βορόνιν άνοιξε το σκορ, στο 40ο λεπτό, μετά από πάσα του Τσισλένκο, ο Πονεντέλνικ διπλασίασε τα τέρματα της ΕΣΣΔ, και στο 89ο λεπτό, ο Ιβανόφ διαμόρφωσε το τελικό σκορ 3-0 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ.

Στις 21 Ιουνίου, στη Μαδρίτη, στο Στάδιο Σαντιάγο Μπερναμπέου, διεξήχθη ο τελικός μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Ισπανίας. Ο αγώνας είχε μεγάλη ιντρίγκα - πρώτο, ο προηγούμενος αγώνας μεταξύ των δύο εθνικών δεν διεξήχθη εξαιτίας της άρνησης του Φράνκο, και δεύτερο οι δύο χώρες είχαν ακόμα εχθρικές σχέσεις. Ενδιαφέρον ήταν και ο ίδιος ο αγώνας - μόλις στο 6ο λεπτό, ο Χέσους Περέντα, μετά από πάσα του Λουίς Σουάρεθ, άνοιξε το σκορ. Αλλά, δύο λεπτά αργότερα, ο Χουσάινοφ, αφού έλαβε πάσα από τον Μούντρικ και νίκησε στην περιοχή τον Ισπανό τερματοφύλακα, Χοσέ Ιριμπάρ, ισοφάρισε για την Εθνική ΕΣΣΔ. Οι δύο ομάδες άρχισαν να παίζουν πιο κλειστό ποδοσφαίρο. Στο δεύτερο ημίχρονο, άρχισε να βρέχει, και οι δύο ομάδες έπαιξαν πιο κλειστό ποδόσφαιρο, αλλά παρ'όλα αυτά ο Περέντα (Ισπανία) και ο Πονεντέλνικ εκτέλεσαν κάποια σουτ στις εστίες του αντιπάλου. Στο 84ο λεπτό, ο Περέντα ξέφυγε από τον Μούντρικ, εκανε μια πάσα στον Μαρσελίνο, ο οποίος έστειλε την μπάλα στα δίχτυα και διαμόρφωσε το τελικό σκορ 2-1 υπέρ της Εθνικής Ισπανίας. Η Εθνική ΕΣΣΔ έδωσε τον τίτλο στον αντίπαλο της και κατάκτησε τη δεύτερη θέση.

Η απευθείας μετάδοση του αγώνα, από το κεντρικό κανάλι της ΕΣΣΔ, είχε αποτέλεσμα το τέλος της συνεργασίας με τον προπονητή Κονσταντίν Μπέσκοφ. Αυτό έγινε επίσης, επειδή εκατομμύρια Σοβιετικοί τηλεθεατές είδαν στην οθόνη τους, ένα ευχαριστημένο Φράνκο, ο οποίος παρέμεινε ο κύριος εχθρός της ΕΣΣΔ. Στην αθλητική ήττα της Εθνικής ΕΣΣΔ βρέθηκε και πολιτική, και το αποτέλεσμα της εμφάνισης της Εθνικής ΕΣΣΔ κακό, αν και ήταν η δεύτερη θέση στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1964.

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1966[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

7ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Για το Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1966, που διεξήχθη στην Αγγλία, προπονητής της Εθνικής ΕΣΣΔ διορίστηκε ο Νικολάι Μορόζοφ. Αντίπαλοι της Εθνικής ΕΣΣΔ, σύμφωνα με κλήρωση που έγινε στις 24 Φεβρουαρίου 1964, έγιναν η Εθνική Ελλάδος, η Εθνική Δανίας και η Εθνική Ουαλίας.

Στις 11 Οκτωβρίου 1964, η Εθνική ΕΣΣΔ συμμετείχε στον πρώτο της αγώνα υπό την ηγεσία του νέου προπονητή - στη Βιέννη, απέναντι στην Εθνική Αυστρίας. Το ντεμπούτο τους για την Εθνική ΕΣΣΔ έκαναν ο Βίκτορ Σερεμπριάνικοφ και ο Βλαντιμίρ Πονομαριόφ. Στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, ο Βάλτερ Γκλέχνερ άνοιξε το σκορ νικώντας τον Γιασίν. Το σκορ μπορούσε να διπλασιάσει ο Κάρλ Κόλερ, αλλά αστόχησε από το σημείο του πέναλτι. Το τελικό σκορ ήταν 1-0 υπέρ της Εθνικής Αυστρίας.

Στις 4 Νοεμβρίου, στην Αλγερία, διεξήχθη φιλικός αγώνας μεταξύ της Εθνική ΕΣΣΔ και της Εθνικής Αλγερίας. Την ΕΣΣΔ, αρχικά, εκπροσώπησαν οι παίχτες της Σπαρτάκ Μόσχας, υπό την ηγεσία του Νικίτα Μινονιάν, οι οποίοι ήρθαν για να αγωνιστούν με την Εθνική Αλγερίας. Αλλά, η τοπική ομοσπονδία, ζήτησε ο αγώνας να γίνει σε επίπεδο εθνικών, και έτσι στην Αλγερία έφτασαν παίχτες και από τους άλλους συλλόγους της ΕΣΣΔ - Λεβ Γιασίν, Βίκτορ Πονεντέλνικ, Γκενάντι Ματβιέεφ κ.α. Ο αγώνας έληξε με σκορ 2-2.

Στα τέλη Νοεμβρίου, η Εθνική ΕΣΣΔ συμμετείχε σε δύο φιλικούς αγώνες στα Βαλκάνια, όπου ο νέος προπονητής δοκίμασε τον Ιγκόρ Ριόμιν, Γκεόργκι Σιτσινάβα, Βίκτορ Μπάννικοφ, Βαλέρι Ντικαριόφ καθώς και τον έμπειρο Μιχαήλ Μέσχι. Στις 22 Νοεμβρίου, στο Βελιγράδι, η Εθνική ΕΣΣΔ ήρθε ισόπαλη με σκορ 1-1 με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας και στις 29 Νοεμβρίου, στη Σόφια, ήρθε ισόπαλη με την Εθνική Βουλγαρίας με σκορ 0-0.

Στις 26 Φεβρουαρίου, η αποστολή της Εθνικής ΕΣΣΔ έφτασε στη Γιουγκοσλαβία για προετοιμασία, την οποία συνέχισε στην Ιταλία.

Στις 16 Μαΐου, στο Στάδιο Λουζνίκι, στη Μόσχα, διεξήχθη φιλικός αγώνας με την Εθνική Αυστρίας. Στην αρχή του αγώνα, διεξήχθη αποχαιρετισμός με τον αρχηγό της Εθνικής ΕΣΣΔ, Ιγκόρ Νέτο, ο οποίος αντικαταστάθηκε στο 5ο λεπτό από τον Λογκοφέτ, ενώ αρχήγος της ομάδας έγινε ο Βαλεντίν Ιβανόφ. Ο αγώνας τελείωσε με σκορ 0-0.

Στις 23 Μαΐου, στη Μόσχα, διεξήχθη ο πρώτος προκριματικός αγώνας απέναντι στην Εθνική Ελλάδος. Μετά από διάφορα "πειράματα", ο Μορόζοφ έβαλε στο γήπεδο παίχτες, οι οποίοι έπαιζαν για πρώτη φορά σε επίσημους αγώνες για την Εθνική ΕΣΣΔ - ο Μπορίς Καζάκοφ, Ντικαριόφ, Βασίλι Ντανίλοφ και Σιτσινάβα. Αλλά, λόγω τραυματισμού του Γιασίν, τερματοφύλακας ήταν ο Βίκτορ Μπάννικοφ. Μόλις στο 14ο λεπτό, ο Καζάκοφ άνοιξε το σκορ. Η Εθνική ΕΣΣΔ συνέχισε τις επιθέσεις της, αλλά στα μέσα του ημιχρόνου την υπεροχή πήραν οι Έλληνες, οι οποίοι στο 60ο λεπτό, χάρη σε τέρμα του Μίμη Παπαϊωάννου, ισοφάρισαν. Αφού δέχτηκαν τέρμα, οι Σοβιετικοί ξανάρχισαν τις επιθέσεις τους. Την τελική νίκη 4-1 στην Εθνική ΕΣΣΔ έδωσαν δύο τέρματα του Ιβανόφ στο 71ο και στο 83ο λεπτό.

Στις 30 Μαΐου, στη Μόσχα, διεξήχθη ο δεύτερος προκριματικός αγώνας απέναντι στην Εθνική Ουαλίας. Στο 39ο λεπτό, ο Ιβανόφ άνοιξε το σκορ, στο 48ο λεπτό ο Στιουάρτ Ουίλιαμς έστειλε την μπάλα στα δίχτυα της ομάδας του, και στο 69ο λεπτό, ο Ντέι Ντέβις διαμόρφωσε το τελικό σκορ 2-1 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ.

Στις 27 Ιουνίου, επίσης στη Μόσχα, διεξήχθη ο τρίτος προκριματικός αγώνας απέναντι στην Εθνική Δανίας. Μόλις στο 9ο λεπτό, ο Χουσάινοφ άνοιξε το σκορ, και το τέρμα αυτό ήταν το μοναδικό του πρώτου ημιχρόνου. Αλλά, στο δεύτερο ημίχρονο έπεσε "βροχή τερμάτων" - δύο φορές σκόραρε ο Βλαντιμίρ Μπαρκάγια, από μία φορά ο Μετρεβέλι, Μέσχι και Βορόνιν. Η νίκη 6-0 έδωσε στην Εθνική ΕΣΣΔ το εισιτήριο για την τελική φάση της διοργάνωσης.

Στις 4 Ιουλίου, στη Μόσχα, διεξήχθη φιλικός αγώνας απέναντι στην Εθνική Βραζιλίας, η οποία ήταν η καλύτερη ομάδα στον κόσμο. Στο 24ο λεπτό, ο Πελέ, τον οποίο πρόσεχε ο Βορόνιν, άνοιξε το σκορ, ενώ στο 32ο λεπτό, οργάνωσε το τέρμα του Φλάβιο Μινουάνι, και στο 67ο λεπτό διαμόρφωσε το τελικό 3-0 υπέρ της Εθνικής Βραζιλίας.

Στις 4 Σεπτεμβρίου, στη Μόσχα, διεξήχθη φιλικός αγώνας με την Εθνική Γιουγκοσλαβίας, ο οποίος τελείωσε με σκορ 0-0. Μετά από αυτό τον αγώνα, η Εθνική ΕΣΣΔ είχε να παίξει ακόμα 3 προκριματικούς αγώνες.

Στις 3 Οκτωβρίου, στην Αθήνα, διεξήχθη ο τέταρτος προκριματικός αγώνας απέναντι στην Εθνική Ελλάδος. Μετά από τα τέρματα του Μέσχι και του Μπανισέφσκι, ο αρχηγός των Ελλήνων, Παπαιωάννου, μείωσε στο σκορ. Μετά από αυτό το τέρμα, οι Έλληνες άρχισαν τις επιθέσεις τους, αλλά, ο Μπανισέφσκι με ακόμα 2 γκολ, διαμόρφωσε το τελικό σκορ 1-4 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ.

Στις 17 Οκτωβρίου, στην Κοπεγχάγη, διεξήχθη ο πέμπτος προκριματικός αγώνας απέναντι στην Εθνική Δανίας. Οι παίκτες της Εθνικής Δανίας αποφάσισαν να δώσουν αγώνα στον αντίπαλο, αλλά οι δυνάμεις τους, τούς έφτασαν μόνο για το πρώτο ημίχρονο, ενώ στο δεύτερο ημίχρονο δέχτηκαν 3 τέρματα από τον Μετρεβέλι, Μαλοφεέφ και Σάμπο. Το τέρμα του Τόμμ Τρόελσον δεν άλλαξε τίποτα - με τελικό σκορ 3-1 υπέρ της, η Εθνική ΕΣΣΔ πέρασε με σιγουριά στην τελική φάση της διοργάνωσης.

Στις 27 Οκτωβρίου, στο Κάρντιφ, διεξήχθη ο τελευταίος προκριματικός αγώνας απέναντι στην Εθνική Ουαλίας. Στο 17ο λεπτό, ο Μπανισέφσκι άνοιξε το σκορ, αλλά στο 20ο λεπτό, ο Ρόι Βέρνον ισοφάρισε για την Εθνική Ουαλίας και στο 77ο λεπτό, ο Λέτς Όλετσιορν διαμόρφωσε το τελικό σκορ 2-1 υπέρ της Εθνικής Ουαλίας.

Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 6 5 0 1 19 6 +13 10
Ουαλία 6 3 0 3 11 9 +4 6
Ελλάδα Ελλάδα 6 2 1 3 10 14 -4 5
 Δανία 6 1 1 4 7 18 -11 3

Μετά το τέλος του Πρωτάθληματος ποδοσφαίρου ΕΣΣΔ, η αποστολή της Εθνικής ΕΣΣΔ, τον Νοέμβριο, έφτασε στη Βραζιλία. Στις 21 Νοεμβρίου, στο Ρίο ντε Τζανέιρο, στο Στάδιο Μαρακανά, διεξήχθη φιλικός αγώνας μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Βραζιλίας. Στο 54ο λεπτό, ο Ζέρσον άνοιξε το σκορ, αφού πέρασε δύο αμυντικούς και νίκησε τον Γιασίν. Τρία λεπτά αργότερα, ο Ζαϊρζίνιο μαζί με τον Πελέ, νίκησαν τη σοβιετική άμυνα και έστειλαν την μπάλα στα δίχτυα. Πέντε λεπτά αργότερα, χάρη στο λάθος του τερματοφύλακα της Εθνικής Βραζιλίας, Μάνγκα, ο Μπανισέφσκι μείωσε στο σκορ. Οι Σοβιετικοί συνέχισαν τις επιθέσεις τους, και σε μία από αυτές, ο Μετρεβέλι έστειλε την μπάλα στα δίχτυα διαμορφώνοντας το τελικό σκορ 2-2. Στη Βραζιλία, στις 25 Νοεμβρίου, διεξήχθη ακόμα ένας φιλικός αγώνας, με την Εθνική ΕΣΣΔ να έρχεται ισόπαλη με 0-0 απέναντι στην Εθνική Μίνας-Ζεράις.

Στις 1 Δεκεμβρίου, στην Αργεντινή, στο Στάδιο Ρίβερ-Πλέιτ, διεξήχθη φιλικός αγώνας μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Αργεντινής. Στο 9ο λεπτό, με κεφαλιά, ο Μπανισέφσκι άνοιξε το σκορ, αλλά στο 48ο λεπτό, ο Ερμίντο Ονέγκι, ισοφάρισε, διαμορφώνοντας το τελικό σκορ 1-1.

Στις 4 Δεκεμβρίου, στο Στάδιο Σεντενάριο, στο Μοντιβίδεο, διεξήχθη φιλικός αγώνας μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Ουρουγουάης, στον οποίο η Εθνική ΕΣΣΔ, χάρη στα τέρματα του Χουσάινοφ, Μπανισέφσκι και Οσιάνιν, νίκησε τον αντίπαλο της με σκορ 3-1 - για την Εθνική Ουρουγουάης σκόραρε ο Πέδρο Ρότσι. Ο τελευταίος αγώνας της σεζόν, διεξήχθη στο Σαντιάγο, όπου η τοπική ομάδα Κόλο-Κόλο, αναπάντεχο για όλους, νίκησε την Εθνική ΕΣΣΔ με σκορ 3-1.

Τη σεζόν 1966, η Εθνική ΕΣΣΔ ξεκίνησε στη Νότια Αμερική, όπου διεξαγόταν το Κύπελλο Ζοάο Χαβελάνζε, μεταξύ ομάδων διάφορων κατηγοριών. Την εμφάνιση της Εθνικής ΕΣΣΔ σε αυτή τη διοργάνωση, καθώς και σε παράλληλους φιλικούς αγώνες, δεν μπορεί να ονομαστεί καλή - 5 νίκες (απέναντι στην Ιντεπεντέντε, Εθνική Χιλής, Εθνική Ουμπερλάντι (πόλη), Ατλέτικο Μινέιρο και Κρουζέιρο), 1 ισοπαλία (απέναντι στην Κόνσεπσον) και 5 ήττες (απέναντι στην Γκρίν Κρόςς, Γκρέμιο, Μαρίνγκα, Παλμέιρας και Κορίντιας) σε 11 αγώνες. Στις 19 Ιανουαρίου, η Εθνική ΕΣΣΔ γύρισε στην Ευρώπη, και συγκεκριμένα στη Γιουγκοσλαβία.

Στις 23 Μαρτίου, στο Ζάγκρεμπ, διεξήχθη φιλικός αγώνας μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της τοπικής Ντιναμό, ο οποίος τελείωσε με σκορ 2-2.

Στις 20 Απριλίου, στη Βασιλεία (Ελβετία), στο Στάδιο Σανκτ-Γιάκομπ Παρκ, διεξήχθη επίσημος φιλικός αγώνας με την Εθνική Ελβετίας. Μέχρι το 9ο λεπτό, η Εθνική ΕΣΣΔ σκόραρε δύο φορές, χάρη στον Πονεντέλνικ και Τσισλένκο, αλλά μέχρι το 73ο λεπτό, ο αντίπαλος ισοφάρισε διαμορφώνοντας το τελικό σκορ 2-2.

Στις 24 Απριλίου, στη Βιέννη, διεξήχθη φιλικός αγώνας μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Αυστρίας. Βλέποντας ότι δεν πετυχαίνουν τίποτα στην επίθεση, οι Αυστριακοί γύρισαν στην άμυνα. Παρόλο αυτά, στο 20ο λεπτό, ο Βορόνιν άνοιξε το σκορ, εκμεταλλευόμενος το λάθος του τερματοφύλακα της Εθνικής Αυστρίας, Γκέρνοτ Φράιλντ. Μετά, στις αρχές του δευτέρου ημιχρόνου, οι Αυστριακοί είχαν την υπεροχή, αλλά οι Σοβιετικοί δεν τους άφησαν να σκοραρουν και το σκορ έμεινε 1-0 υπέρ τους. Στις 27 και 19 Απριλίου, η Εθνική ΕΣΣΔ νίκησε τη Σβαρτς Βάις με σκορ 3-1, καθώς και την Μπάκκερ με σκορ 4-1.

Στις 18 Μαΐου, στην Πράγα, διεξήχθη φιλικός αγώνας με την Εθνική Τσεχοσλοβακίας, στον οποίο οι Σοβιετικοί, χάρη στα τέρματα του Μπανισέφσκι, νίκησαν με σκορ 2-1.

Στις 22 Μαΐου, στις Βρυξέλλες, διεξήχθη αγώνας με την Εθνική Βελγίου. Στο 11ο λεπτό, ο Σερεμπριάνικοφ, μετά από πάσα του Τσισλένκο, άνοιξε το σκορ. Μετά, ο Μπανισέφσκι δεν κατάφερε να σκοράρει σε άδεια δίχτυα από απόσταση 2 μέτρων, και έτσι το τελικό σκορ έμεινε 1-0 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ.

Στις 5 Ιουνίου, στο Στάδιο Λουζνίκι, η Εθνική ΕΣΣΔ υποδέχτηκε την Εθνική Γαλλίας. Στο 19ο λεπτό, ο Φιλίππ Γκόντε, μετά από σέντρα του Μπέρναρ Μπλάνσε, άνοιξε το σκορ. Στο 21ο λεπτό, μετά από εξαιρετική ατομική ενέργεια, ο Γκόντε διπλασίασε τα τέρματα της Εθνικής Γαλλίας. Στο 26ο λεπτό, αφού νίκησε τον Γάλλο τερματοφύλακα, ο Μετρεβέλι μείωσε στο σκορ για την Εθνική ΕΣΣΔ. Στο 64ο λεπτό, ο Μπανισέφσκι ισοφάρισε, ενώ στο 66ο λεπτό, ο Τσισλένκο έδωσε προβάδισμα στην ομάδα του. Στο 78ο λεπτό, οι Γάλλοι, χάρη σε τέρμα του Ζοζέλ Μπόνελ, ισοφάρισαν και διαμόρφωσαν το τελικό 3-3.

Στα μέσα του Ιουνίου, η Εθνική ΕΣΣΔ συμμετείχε σε κάποιους φιλικούς αγώνες με σκανδιναβικές ομάδες, στα οποία η Εθνική ΕΣΣΔ πήρε άνετη νίκη.

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Νικολάι Μορόζοφ
  • Προπονητής: Γιούρι Ζόλοτοφ
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (Γκολ) Παιχνίδια Γκολ Μετάλλιο
Τερματοφύλακες
22 Βίκτορ Μπάννικοφ 28.04.1938 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2(-2)
1 Λεβ Γιασίν 22.10.1929 Ντιναμό Μόσχας 2(-2) 4 −5 Τρίτη θέση, χάλκινο μετάλλιο*
21 Ανζόρ Καβαζασβίλι 19.07.1940 Τορπέντο Μόσχας 2(-2) 2 −1
Αμυντικοί
?? Βαλέρι Ντικαριόφ 10.09.1939 Σπαρτάκ Μόσχας 1
?? Γκενάντι Λογκοφέτ 15.04.1942 Σπαρτάκ Μόσχας 1
?? Βλαντιμίρ Σαράεφ 28.04.1936 Τορπέντο Μόσχας 1
4 Βλαντιμίρ Πονομαριόφ 18.02.1940 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 3 5 Τρίτη θέση, χάλκινο μετάλλιο*
5 Βαλεντίν Αφόνιν 22.12.1939 ΣΚΑ Ροστόφ στο Ντον 1 1
6 Άλμπερ Σεστερνιόφ 20.06.1941 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 6 5 Τρίτη θέση, χάλκινο μετάλλιο*
7 Μουρτάζ Χουρτσιλάβα 05.01.1943 Ντιναμό Τιφλίδας 3 3 Τρίτη θέση, χάλκινο μετάλλιο*
10 Βασίλι Ντανίλοφ 13.05.1941 Ζενίτ Λένινγκραντ 5 4 Τρίτη θέση, χάλκινο μετάλλιο*
3 Λεονίντ Οστρόφσκι 17.01.1936 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2
9 Βίκτορ Γκετμάνοφ 04.05.1940 ΣΚΑ Ροστόφ στο Ντον 1
Μέσοι
?? Γκεόργκι Ριάμποφ 23.08.1938 Ντιναμό Μόσχας 2
8 Ιώζεφ Σάμπο 29.02.1940 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2(1) 4 Τρίτη θέση, χάλκινο μετάλλιο*
12 Βαλέρι Βορόνιν 17.07.1939 Τορπέντο Μόσχας 6(1) 5 Τρίτη θέση, χάλκινο μετάλλιο*
14 Γκεόργκι Σιτσινάβα 15.09.1944 Ντιναμό Τιφλίδας 1 2
16 Σλάβα Μετρεβέλι 12.01.1937 Ντιναμό Τιφλίδας 6(3) 2 1
2 Βίκτορ Σερερμπριάνικοφ 29.03.1940 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2
13 Αλεξέι Κορνέεφ 06.02.1939 Σπαρτάκ Μόσχας 2
Επιθετικοί
?? Βαλεντίν Ιβανόφ 19.11.1934 Τορπέντο Μόσχας 3(3)
?? Μπορίς Καζάκοφ 06.11.1940 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 3(1)
?? Μιχαήλ Μέσχι 12.01.1937 Ντιναμό Τιφλίδας 4(1)
?? Βλαντιμίρ Μπαρκάγια 29.07.1937 Ντιναμό Τιφλίδας 1(2)
?? Βιτάλι Χμελνίτσκι 12.06.1943 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2
15 Γκαλιμζιάν Χουσάινοφ 27.07.1937 Σπαρτάκ Μόσχας 4(1) 4 Τρίτη θέση, χάλκινο μετάλλιο*
18 Ανατόλι Μπανισέφκσι 23.02.1946 Νέφτιτς Μπακού 3(4) 5 1 Τρίτη θέση, χάλκινο μετάλλιο*
19 Εντουάρντ Μαλοφέεφ 02.06.1942 Ντιναμό Μινσκ 2(1) 5 2 Τρίτη θέση, χάλκινο μετάλλιο*
11 Ιγκόρ Τσισλένκο 04.01.1939 Ντιναμό Μόσχας 4 2 Τρίτη θέση, χάλκινο μετάλλιο*
17 Βαλέρι Πορκουγιάν 04.10.1944 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 3 4
20 Εντουάρντ Μαρκάροφ 20.06.1942 Νέφτιτς Μπακού 1

*Τα χάλκινα μετάλλια έλαβαν οι ποδοσφαιριστές, τους οποίους παρουσίασε στο μετάλλιο η Ομοσπονδία Ποδοσφαίρου της ΕΣΣΔ[5].

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

4ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν έφτασε στην Αγγλία, η Εθνική ΕΣΣΔ εγκαταστάθηκε στο Ντούραμ, κοντά στη Σάντερλαντ (πόλη), όπου μαζί με τον φιλικό αγώνα με τη Μίντλεσμπρο Φ.Κ., διεξάχθησαν οι αγώνες του 4ου ομίλου, όπου αντίπαλοι της Εθνικής ΕΣΣΔ ήταν η Εθνική Βόρειας Κορέας, Εθνική Ιταλίας και Εθνική Χιλής.

Το πρώτο παιχνίδι διεξήχθη στο Μίντλεσμπρο, στις 12 Ιουλίου, στο Στάδιο Έιρες Παρκ. Αντίπαλος της Εθνικής ΕΣΣΔ ήταν η Εθνική Βόρειας Κορέας, η οποία πέρασε με έκπληξη στην τελική φάση, αν και στο παιχνίδι έγινε φανερό ότι δεν ήταν πιο δυνατή από τις άλλες εθνικές, συμπεριλαμβανόμενου και της Εθνικής ΕΣΣΔ. Στον πάγκο, για προφυλακτικούς σκοπούς, έμεινε ο Βορόνιν. Η πρώτη επικύνδινη φάση της αναμέτρησης διεξήχθη μόλις στο 3ο λεπτό, αλλά ο Σιν Γιούνγκ Κιου - ο αρχηγός της Εθνικής Βόρειας Κορέας - έβγαλε από τα άδεια δίχτυα, την μπάλα, που έφτασε μετά από σουτ του Μπανισέφσκι. Οι Κορεάτες, αρχικά, ήταν πολλοί ενεργοί, και στο 13ο λεπτό, ο Καβαζασβίλι, σώζει την Εθνική ΕΣΣΔ από το γκολ. Στο 31ο λεπτό, ο Μπανισέφσκι έκανε πάσα στον Μαλοφέεφ, ο οποίος επιχείρησε μακρινό σουτ. Η μπάλα, αφού βρήκε το πόδι του Πακ Λι Σούπ, στάλθηκε στα δίχτυα της Εθνικής Βόρειας Κορέας. Δύο λεπτά αργότερα, οι Σοβιετικοί, χάρη σε τέρμα του Μπανισέφσκι, διπλασίασαν το σκορ. Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε επίσης με διαδοχικές επιθέσεις, αλλά μετά την υπεροχή κέρδισε η Εθνική ΕΣΣΔ, και σε πολλές φάσεις την ομάδα του έσωσε ο τερματοφύλακας της Εθνικής Βόρειας Κορέας, Λι Τσαν Μιούνγκ. Στο 88ο λεπτό, ο Μαλοφέεφ διαμόρωσε το τελικό σκορ 3-0 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ.

Στις 16 Ιουλίου, στη Σάντερλαντ, στο Στάδιο Ρόκερ Παρκ, διεξήχθη ο αγώνας μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Ιταλίας, ο οποίος ήταν και ο πιο αναμενόμενος, αν και η Εθνική Ιταλίας θεωρούταν το απόλυτο φαβορί του ομίλου. Και οι δύο ομάδες διάλεξαν επιθετική τακτική, και η σοβιετική άμυνα ήταν καλύτερη από την, παραδοσιακά δυνατή, ιταλική άμυνα. Στο 57ο λεπτό, ο Τσισλένκο, μετά από πάσα του Μπανισέφσκι, άνοιξε το σκορ. Οι Ιταλοί, όταν δέχτηκαν το τέρμα, απογοητεύτηκαν και έδωσαν στην Εθνική ΕΣΣΔ τη δυνατότητα να συνεχίσει τις επιθέσεις της - ο Χουσαίνοφ, από καλό σημείο, είχε χάσει δύο ευκαιρίες για να μεγαλώσει το σκορ. Το τελικό σκορ παρέμεινε 1-0, και η Εθνική ΕΣΣΔ ήταν η πρώτη που έλαβε το εισιτήριο για τα προημιετελικά.

Στις 20 Ιουλίου, στο Στάδιο Ρόκερ Παρκ, διεξήχθη ο τελευταίος αγώνας απέναντι στην Εθνική Χιλής. Για την Εθνική ΕΣΣΔ, ο αγώνας ήταν σημαντικός απλά για να μάθουν με ποια θέση θα περάσουν στα προημιτελικά. Ο Νικολάι Μορόζοφ έβαλε στο γήπεδο 8 νέους παίχτες. Στο 29ο λεπτό, ο Πορκουγιάν άνοιξε το σκορ, αλλά 4 λεπτά αργότερα, ο Ρούμπεν Μάρκος, ισοφάρισε για την Εθνική Χιλής. Τη νίκη για την Εθνική ΕΣΣΔ έδωσε ο Πορκουγιάν, ο οποίος διαμόρφωσε το τελικό σκορ 2-1 υπέρ της ομάδας του. Στα προημιτελικά, η Εθνική ΕΣΣΔ πέρασε μαζί με την Εθνική Βόρειας Κορέας.

Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 3 0 0 6 1 +5 6
Βόρεια Κορέα 3 1 1 1 2 4 -2 3
Ιταλία 3 1 0 2 2 2 0 2
Χιλή 3 0 1 2 2 5 -3 1

Προημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 23 Ιουλίου, στο Στάδιο Ρόκερ Παρκ, διεξήχθη ο προημιτελικός μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Ουγγαρίας. Τη θέση του τραυματισμένου Χούρτσιλαβι στην άμυνα πήρε ο Βορόνιν, στην αριστερή πλευρά της επίθεσης βγήκε ο Πορκουγιάν, ενώ ο Χουσάινοφ έμεινε στο κέντρο. Στο 5ο λεπτό, ο Τσισλένκο, εκμεταλλευόμενος το λάθος του Ούγγρου τερματοφύλακα, Ιώζεφ Γκελέι, άνοιξε το σκορ. Σε όλο το πρώτο ημίχρονο, οι Σοβιετικοί αμυντικοί κατάφεραν να κρατήσουν τους Ούγγρους επιθετικούς. Ο Βαλέρι Βορόνιν κατάφερε να κρατήσει τον πιο σκληρό Ούγγρο επιθετικό, Φλόριαν Άλμπερτ. Στο 46ο λεπτό, μετά από σουτ του Χουσάινοφ, ο Πορκουγιάν διπλασίασε το σκορ. Οι Ούγγροι άρχισαν τις επιθέσεις τους, αλλά μετά το τέρμα του Φέρεντς Μπένε, οργάνωσαν πραγματική πολιορκία. Παρόλο αυτά, το τελικό σκορ παρέμεινε 2-1 υπέρ της Εθνικής ΕΣΣΔ, η οποία είχε περάσει στον ημιτελικό.

Ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 25 Ιουλίου, στο Στάδιο Γκούτισον Παρκ, διεξήχθη ο ημιτελικός μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Γερμανίας. Οι Γερμανοί, σύμφωνα με πολλές γνώμες, έπαιξαν πολύ σκληρά. Στο 7ο λεπτό της αναμέτρησης, ο Σάμπο δέχτηκε σοβαρό τραύμα στο γόνατο, ενώ στο δεύτερο ημίχρονο τραύμα δέχτηκε ο Φραντς Μπεκενμπάουερ. Οι επιθετικοί της Εθνικής Γερμανίας πίεσαν τους Σοβιετικούς αμυντικούς, οι οποίοι δεν έπαιξαν όπως έπρεπε, αφού έλπιζαν στον Γιασίν. Στο 42ο λεπτό, ο Κάρλ Σνέλινγκερ, ο οποίος έκλεψε την μπάλα από τον Τσισλένκο, έκανε πάσα στον Χέλμουτ Χάλλερ, ο οποίος άνοιξε το σκορ. Λίγα λεπτά αργότερα, ο Τσισλένκο δέχτηκε κόκκινη κάρτα από τον Ιταλό διαιτητή, Κοντσέτο Λο Μπέλλο, αν και αυτό ήταν στημένο από τους Γερμανούς αμυντικούς. Στο 68ο λεπτό, ο Μπεκκενμπάουερ, αφού παρατήρησε ότι τον Γιασίν έκλειναν οι Σοβιετικοί αμυντικοί, με μακρινό σουτ έστειλε την μπάλα στα δίχτυα. Αλλά, μετά από αυτό το τέρμα, η Εθνική ΕΣΣΔ άρχισε τις επιθέσεις της. Στο 87ο λεπτό, ο Πορκουγιάν μείωσε στο σκορ για την Εθνική ΕΣΣΔ, αλλά δεν κατάφερε να αλλάξει κάτι. Το τελικό σκορ παρέμεινε 2-1 υπέρ της Εθνικής Γερμανίας, και η Εθνική ΕΣΣΔ πέρασε στον τελικό για την τρίτη θέση.

Μικρός τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 28 Ιουλίου, στο Στάδιο Γουέμπλεϊ, διεξήχθη ο μικρός τελικός μεταξύ της Εθνικής ΕΣΣΔ και της Εθνικής Πορτογαλίας. Στον άγωνα δεν μπόρεσαν να λάβουν μέρος ο Σεστερνιόφ, Σάμπο και Τσισλένκο. Λόγω αυτών των αλλαγών στο σχήμα της ομάδας, του δύο αρχηγούς της Εθνικής Πορτογαλίας, Εουσέμπιο και Ζοσέ Τόρες, έπρεπε να μαρκάρουν ο Βορόνιν και ο Χουρτσιλάβε. Αν ο Βορόνιν κατάφερε να κρατήσει τον Εουσέμπιο, ο Χουρτσιλάβε, εξαιτίας του ύψους, έχανε συνέχεια από τον Τόρρες. Στο 11ο λεπτό, ο Χουρτσιλάβε, σε αέρια μονομαχία, άγγιξε την μπάλα με το χέρι και ο διαιτητής σφύριξε πέναλτι, το οποίο επιτυχώς εκτέλεσε ο Εουσέμπιο. Στο τέλος του πρώτου ημιχρόνου, μετά από ατομική ενέργεια, ο Μετρεβέλι ισοφάρισε για την Εθνική ΕΣΣΔ (αν και κάποιοι λαθασμένα λένε ότι το γκολ έβαλε ο Μαλοφέεφ). Το δεύτερο ημίχρονο άρχισε με διαδοχικές επιθέσεις, αλλά οι Σοβιετικοί ήταν καλύτεροι από τους Πορτογάλους. Στο 87ο λεπτό, ο Τόρρες ξέφυγε από τον Χουρτσιλάβε και τον Κορνέεφ, σκόραρε και διαμόρφωσε το τελικό σκορ 2-1 υπέρ της Εθνικής Πορτογαλίας. Οι παίχτες της Εθνικής ΕΣΣΔ έλαβαν το χάλκινο μετάλλιο, γιατί είχε φτάσει στον μικρό τελικό.

Στην ΕΣΣΔ, η εμφάνιση της Εθνικής ΕΣΣΔ θεωρήθηκε απλώς καλή.

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1968[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

3ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

11 Ιουνίου, 1967
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 4 : 3 Αυστρία Στάδιο Λουζνίκι, Μόσχα
Θεατές: 100.000
Διαιτητής: Ένιαρ Μπουστριόμ
Μαλοφέεφ 25', Μπίσοβετς 36', Τσισλένκο 43', Στρελτσόφ 80' Χοφ 38', Βόλνι 54', Ζίμπερ 71'
16 Ιουλίου, 1967
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 4 : 0 Ελλάδα Ελλάδα Στάδιο Μπορίς Παιτσάντζε, Τιφλίδα
Θεατές: 40.000
Διαιτητής: Μπίργκερ Νίλσεν
Μπανισέφσκι 50'+77', Σάμπο 72' πεν, Τσισλένκο 83'
30 Αυγούστου, 1967
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2 : 0 Φινλανδία Στάδιο Λουζνίκι, Μόσχα
Θεατές: 80.000
Διαιτητής: Μουζαφφέρ Σαρβάν
Χουρτσιλάβα 14', Τσισλένκο 80'
6 Σεπτεμβρίου, 1967
Φινλανδία 2 : 5 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Κουπίτταγια, Τούρκου
Θεατές: 8.000
Διαιτητής: Πάβελ Σπότακ
Πέλτονεν 18' πεν, Σιούριαβααρα 25' Σάμπο 2'+56 πεν, Μάσλοφ 14', Μπανισέφσκι 35', Μαλοφέεφ 63'
15 Οκτωβρίου, 1967
Αυστρία 1 : 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Έρντς Χάπελλ, Βιέννη
Θεατές: 34.000
Διαιτητής: Τόντορ Μπετσίροφ
Γκραουζάν 50'
31 Οκτωβρίου, 1967
Ελλάδα Ελλάδα 0 : 1 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Καραϊσκάκης, Πειραιάς
Θεατές: 45.000
Διαιτητής: Γκόντφριντ Ντίνστ
Μαλοφέεφ 50'
Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 6 5 0 1 16 6 +10 10
Ελλάδα Ελλάδα 6 2 2 2 8 9 -1 6
Αυστρία 6 2 2 2 8 10 -2 6
Φινλανδία 6 0 2 4 5 12 -7 2

Προημιτελικοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

4 Μαΐου, 1968
Ουγγαρία 2 : 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Φέρετς Πούσκας, Βουδαπέστη
Θεατές: 80.000
Διαιτητής: Λάουρενς βαν Ράβενς
Φάρκας 21', Γκέρετς 84'
11 Μαΐου, 1968
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 : 0 Ουγγαρία Στάδιο Λουζνίκι, Μόσχα
Θεατές: 102.000
Διαιτητής: Κούρτ Τσέντσερ
Σοιμόσι 21' (αυτογκόλ), Χουρτσιλάβα 59', Μπίσοβετς 73'

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Μιχαήλ Γιακούσιν
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (Γκολ) Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
?? Λεβ Γιασίν 22.10.1929 Ντιναμό Μόσχας 2(-3)
19. Ανζόρ Καβαζασβίλι 19.07.1940 Τορπέντο Μόσχας 5(-3)
1. Γιούρι Πσενιτσνίκοφ 02.06.1940 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2(-2) 2 −2
2. Ευγκένι Ρουντακόφ 02.01.1942 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου
Αμυντικοί
3. Βίκτορ Ανίτσκιν 08.12.1941 Ντιναμό Μόσχας 6
9. Μουρτάζ Χουρτσιλάβα 05.01.1943 Ντιναμό Τιφλίδας 8(2)
5. Γιούρι Ιστόμιν 03.07.1944 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 1 2
10. Άλμπερτ Σεστερνιόφ 20.06.1941 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 7 2
6. Βλαντιμίρ Καπλίτσνι 26.02.1944 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2 2
4. Βαλεντίν Αφόνιν 22.12.1939 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 6 2
7. Βλαντιμίρ Λέφτσενκο 18.02.1944 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου
Μέσοι
?? Γκουρμάν Τσχοβρέμποφ 14.07.1938 Ντιναμό Τιφλίδας 2
?? Βαλέρι Μάσλοφ 28.04.1940 Ντιναμό Μόσχας 3(1)
?? Ιωζέφ Σάμπο 29.02.1940 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 6(3)
20. Βαλέρι Βορόνιν 17.07.1939 Τορπέντο Μόσχας 5
11. Αλεξάντερ Λένεφ 25.09.1944 Τορπέντο Μόσχας 2 2
12. Εντουάρντ Μαλοφέεφ 02.06.1942 Ντιναμό Μινσκ 5(3) 2
8. Γκενάντι Λογκοφέτ 15.04.1942 Σπαρτάκ Μόσχας 1 2
13. Κάχι Ασατιάνι 01.01.1947 Ντιναμό Τιφλίδας
21. Βλαντιμίρ Μουντιάν 14.09.1946 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου
Επιθετικοί
?? Εντουάρντ Στρελτσόφ 21.07.1937 Τορπέντο Μόσχας 5(1)
18. Ιγκόρ Τσισλένκο 04.01.1939 Ντιναμό Μόσχας 7(3)
14. Αντόλι Μπανισέφσκι 23.02.1946 Νέφτιτς Μπακού 7(3) 2
15. Ανατόλι Μπίσοβετς 23.04.1946 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 6(2) 2
16. Γκενάντι Εβριουζίχιν 04.02.1944 Ντιναμό Μόσχας 1 2
17. Γκίβι Νόντια 02.01.1948 Ντιναμό Τιφλίδας
22. Νικολάι Σμόλνικοφ 10.03.1949 Νέφτιτς Μπακού

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

5 Ιουνίου, 1968
Ιταλία 0 : 0* Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Σαν Πάολο, Νάπολη
Θεατές: 68.582
Διαιτητής: Κούρτ Τσέντσερ

*Η Εθνική Ιταλίας πέρασε στον μεγάλο τελικό χάρη σε κλήρωση.

Μικρός τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

8 Ιουνίου, 1968
Αγγλία Αγγλία 2 : 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Ολυμπιακό Στάδιο Ρώμης, Ρώμη
Θεατές: 68.817
Διαιτητής: Ιστβάν Ζόλτ
Μπ. Τσάρλτον 59', Χέρτς 63'

Η εμφάνιση της Εθνικής ΕΣΣΔ στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1968 θεωρήθηκε ως τελείως αποτυχημένη. Στους δύο τελευταίους αγώνες, η Εθνική ΕΣΣΔ δεν σκόραρε ούτε ένα τέρμα, ενώ στον μικρό τελικό έχασε από την Εθνική Αγγλίας με σκορ 2-0. Ο Μιχαήλ Γιακούσιν απολύθηκε από τη θέση του προπονητή της Εθνικής ΕΣΣΔ. Το μόνο που μπορούμε να πούμε προς υπεράσπιση της Εθνικής ΕΣΣΔ είναι ότι πριν τη διοργάνωση έχασε σχεδόν το μισό της ρόστερ.

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1970[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

4ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

4ος όμιλος 1 2 3 Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
1. Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2:0 3:0 4 3 1 0 8-1 7
2. Βόρεια Ιρλανδία 0:0 4:1 4 2 1 1 7-3 5
3.  Τουρκία 1:3 0:3 4 0 0 4 2-13 0

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Γαβριήλ Κατσάλιν
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (Γκολ) Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
?? Ευγκένι Ρουντακόφ 02.01.1942 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 3
2 Ανζόρ Καβαζασβίλι 19.07.1940 Σπαρτάκ Μόσχας 2(-1) 4 −2
13 Λεβ Γιασίν 22.10.1929 Ντιναμό Μόσχας
1 Λεονίντ Σμούτς 08.10.1948 ΤΣΣΚΑ Μόσχας
Αμυντικοί
3 Βαλεντίν Αφόνιν 22.12.1939 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 1 3
4 Ρεβάζ Ντζοντζουασβίλι 15.04.1945 Ντιναμό Τιφλίδας 4 3
5 Βλαντιμίρ Καπλίτσνι 26.02.1944 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 3 3
6 Ευγκένι Λόφτσεφ 29.01.1949 Σπαρτάκ Μόσχας 4 2
8 Μουρτάζ Χουρτσιλάβα 05.01.1943 Ντιναμό Τιφλίδας 2 3
9 Άλμπερτ Σεστερνιόφ 20.06.1941 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 4 4
7 Γκενάντι Λογκοφέτ 15.04.1942 Σπαρτάκ Μόσχας 2
10 Βαλέρι Ζίκοφ 24.02.1944 Ντιναμό Μόσχας
Μέσοι
11 Κάχι Ασατιάνι 01.01.1947 Ντιναμό Τιφλίδας 3(2) 4 1
12 Νικολάι Κισελιόφ 29.11.1946 Σπαρτάκ Μόσχας 1 3
14 Βλαντιμίρ Μουντιάν 14.09.1946 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 4(2) 4
15 Βίκτορ Σερεμπριάνικοφ 29.03.1940 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 3 2
Επιθετικοί
?? Γκαλιμζιάν Χουσάινοφ 27.07.1937 Σπαρτάκ Μόσχας 1
?? Μιχαήλ Γκέρσκοβιτς 01.04.1948 Τορπέντο Μόσχας 3
16 Ανατόλι Μπίσοβετς 23.04.1946 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 3(1) 4 4
17 Γκενάντι Εβριουζίχιν 04.02.1944 Ντιναμό Μόσχας 1 4
19 Γκίβι Νοντία 02.01.1948 Ντιναμό Τιφλίδας 3(2) 1
20 Ανατόλι Πούζατς 03.06.1941 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 3 2
21 Βιτάλι Χμελνίτσκι 12.06.1943 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2(1) 4 1
18 Σλάβα Μετρεβέλι 12.01.1937 Ντιναμό Τιφλίδας
22 Βαλέρι Ποκουριάν 04.10.1944 Τσερναμόρετς Οδησσού

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

31 Μαΐου, 1970
12:00
Μεξικό 0 : 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Ατστέκα, Πόλη του Μεξικού
Θεατές: 107.000
Διαιτητής: Κούρτ Τσέντσεφ
6 Ιουνίου, 1970
16:00
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 4 : 1 Βέλγιο Βέλγιο Στάδιο Ατστέκα, Πόλη του Μεξικού
Θεατές: 59.000
Διαιτητής: Ρούντολφ Σέρερ
Μπίσοβετς 14'+63', Ασατιάνι 57', Χμελνίτσκι 76' Λάμπερτ 86'
10 Ιουνίου, 1970
16:00
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2 : 0 Ελ Σαλβαδόρ Ελ Σαλβαδόρ Στάδιο Ατστέκα, Πόλη του Μεξικού
Θεατές: 79.000
Διαιτητής: Ραφαέλ Χορμασάμπαλ
Μπίσοβετς 51'+74'
Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 2 1 0 6 1 +5 5
Μεξικό Μεξικό 3 2 1 0 5 0 +5 5
Βέλγιο Βέλγιο 3 1 0 2 4 5 -1 2
Ελ Σαλβαδόρ Ελ Σαλβαδόρ 3 0 0 3 0 9 -9 0

Προημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

14 Ιουνίου, 1970
12:00
Ουρουγουάη 1 : 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Ατστέκα, Πόλη του Μεξικού
Θεατές: 45.000
Διαιτητής: Λάουρενς βαν Ράβενς
Εσπαρράγκο 116' (παράταση)

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1972[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

4ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

15 Νοεμβρίου, 1970
 Κύπρος 1 : 3 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο ΓΣΠ, Λευκωσία
Θεατές: 13.000
Διαιτητής: Πετάρ Κοστόφσκι
Χαραλάμπους 42' Κόλοτοφ 10', Εβριουζίχιν 16', Σεφτσένκο 50'
30 Μαΐου, 1971
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2 : 1 Ισπανία Στάδιο Λουζνίκι, Μόσχα
Θεατές: 102.000
Διαιτητής: Φέρντιναντ Μπιβέρσι
Κόλοτοφ 79', Σεφτσένκο 83' Ρέκσατς 88'
7 Ιουνίου, 1971
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 6 : 1  Κύπρος Στάδιο Λουζνίκι, Μόσχα
Θεατές: 35.000
Διαιτητής: Έρικ Μπέιγιαρ
Φεντότον 79'+86', Εβριουχίζιν 23'+38', Κολότοφ 59', Μπανισέφσκι 85' Στεφανής 75'
22 Σεπτεμβρίου, 1971
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 1 : 0 Βόρεια Ιρλανδία Στάδιο Λουζνίκι, Μόσχα
Θεατές: 75.000
Διαιτητής: Ούλε Ντάλμπεργκ
Μουντιάν 43' πεν
13 Οκτωβρίου, 1971
Βόρεια Ιρλανδία 1 : 1 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Βίντζορ Παρκ, Μπέλφαστ
Θεατές: 20.000
Διαιτητής: Ρόλφ Νίχους
Νίκολσον 13' Μπίσοβετς 32'
27 Οκτωβρίου, 1971
Ισπανία 0 : 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Ραμόν Σάντσες Πισχουάν, Σεβίλλη
Θεατές: 60.000
Διαιτητής: Νόρμαν Μπαρτενσόου
Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 6 4 2 0 13 4 +9 10
Ισπανία 6 3 2 1 14 3 +11 8
Βόρεια Ιρλανδία 6 2 2 2 10 6 +4 6
 Κύπρος 6 0 0 6 2 26 -24 0

Προημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

30 Απριλίου, 1972
Γιουγκοσλαβία 0 : 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Τσρβένα Ζβεζντά, Βελιγράδι
Θεατές: 99.000
Διαιτητής: Ρούντολφ Σέρερ
13 Μαΐου, 1972
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 : 0 Γιουγκοσλαβία Στάδιο Λουζνίκι, Μόσχα
Θεατές: 100.000
Διαιτητής: Αουρέλιο Ανονέζι
Κολότοφ 53', Μπανισέφσκι 74', Κοζινκέβιτς 90'

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: στα προκριματικά ο Βαλεντίν Νικολάεφ, στην τελική φάση ο Αλεξάντερ Πονομαριόφ
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (Γκολ) Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
20 Βίκτορ Μπάννικοφ 28.04.1938 Τορπέντο Μόσχας 2(-1)
1 Ευγκένι Ρουντακόφ 02.01.1942 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 7(-3) 2 −3
19 Βλαντιμίρ Πιλγκούι 26.01.1948 Ντιναμό Μόσχας
Αμυντικοί
?? Ευγκένι Λοφτσέφ 29.01.1949 Σπαρτάκ Μόσχας 2
?? Άλμπερτ Σεστερνιόφ 20.06.1941 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 6
?? Βαλέρι Ζίκοφ 24.02.1944 Ντιναμό Μόσχας 3
?? Αλεξάντερ Μαχοβίκοφ 12.04.1951 Ντιναμό Μόσχας 1
4 Νικολάι Αμπράμοφ 05.01.1950 Σπαρτάκ Μόσχας 1
2 Ρεβάζ Ντζοντζουασβίλι 15.04.1945 Ντιναμό Τιφλίδας 6 2
3 Μουρτίζ Χουτσιβάλα 05.01.1943 Ντιναμό Τιφλίδας 5 2
12 Βλαντιμίρ Καπλίτσνι 26.02.1944 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 4 2
13 Γιούρι Ιστόμιν 03.07.1944 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 5 2
5 Βίκτορ Ματβιένκο 26.10.1948 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου
21 Μιχαήλ Φομένκο 19.09.1948 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου
Μέσοι
?? Ιώζεφ Σάμπο 29.02.1940 Ντιναμό Μόσχας 1
?? Νικολάι Κισελιόφ 29.11.1946 Σπαρτάκ Μόσχας 2
10 Βλαντιμίρ Μουντιάν 14.09.1946 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 5(1)
6 Βίκτορ Κολότοφ 03.07.1949 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 7(4) 2
7 Βλαντιμίρ Τρόσκιν 28.09.1947 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2 2
14 Ανατόλι Κονκόφ 19.09.1949 ΦΚ Σαχτάρ Ντονέτσκ 3 2 1
15 Ολέγκ Ντολμάτοφ 29.11.1948 Ντιναμό Μόσχας 4 1
Επιθετικοί
?? Βλαντιμίρ Φεντότοφ 18.01.1943 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 5(2)
?? Βιτάλι Σεφτσένκο 02.10.1951 Νέφτιτς Μπακού 6(2)
?? Μπορίς Κοπέικιν 27.03.1946 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 2
?? Βιτάλι Χμελνίτσκι 12.06.1943 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 1
?? Ανατόλι Μπίσοβετς 23.04.1946 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2(1)
17 Γκενάντι Εβριουζίχιν 04.02.1944 Ντιναμό Μόσχας 6(3)
22 Λεβόν Ιστογιάν 03.09.1947 Αραράτ Ερεβάν 3
8 Ανατόλι Μπαιντάτσνι 01.10.1952 Ντιναμό Μόσχας 2 2
9 Ανατόλι Μπανισέφσκι 23.02.1946 Νέφτιτς Μπακού 4(2) 2
16 Γκίβι Νόντια 02.01.1948 Ντιναμό Τιφλίδας 2 1
11 Εντουάρντ Κοζινκέβιτς 23.05.1949 Καρπάτι Λβιβ 2(1) 1
18 Βλαντιμίρ Ονισένκο 28.10.1949 Ζόρια Λουγκάνσκ 2

Ημητελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

14 Ιουνίου, 1972
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 1 : 0 Ουγγαρία Στάδιο Κονστάν Βάντεν Στοκ, Βρυξέλλες
Θεατές: 1.659
Διαιτητής: Ρούντι Γκλέκνερ
Κονκόφ 53'

Τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

18 Ιουνίου, 1972
 Γερμανία 3 : 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Έιζελ, Βρυξέλλες
Θεατές: 50.000
Διαιτητής: Φέρντιναντ Μάρσαλλ
Γκ. Μιούλλερ 27', Βίμμερ 51', Γκ. Μιούλλερ 58'

Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1972[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 3 0 0 7 2 +5 6
Μεξικό Μεξικό 3 2 0 1 3 4 -1 4
Μιανμάρ 3 1 0 2 2 2 0 2
Σουδάν Σουδάν 3 0 0 3 1 5 -4 0

1ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Πολωνία 3 2 1 0 8 2 +6 5
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 2 0 1 8 2 +6 4
 Δανία 3 1 1 1 4 6 -2 3
 Μαρόκο 3 0 0 3 1 11 -10 0

Μικρός τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1974[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

9ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

9ος όμιλος 1 2 3 Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
1. Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 1:0 2:0 4 3 0 1 5-2 6
2. Ιρλανδία 1:2 2:1 4 1 1 2 4-5 3
3. Γαλλία 1:0 1:1 4 1 1 2 3-5 3

Σύμφωνα με τους τότε-κανονισμούς των Ολυμπιακών Αγώνων, ο νικήτης του 9ου ομίλου της Ευρώπης, για να περάσει στην τελική φάση της διοργάνωσης, έπρεπε να αντιμετωπίσει τον νικητή του 3ου ομίλου της Νότιας Αμερικής:

26 Σεπτεμβρίου, 1973
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 0 : 0 Χιλή Στάδιο Λουζνίκι, Μόσχα

Η Εθνική ΕΣΣΔ αρνήθηκε να λάβει μέρος στον επαναληπτικό αγώνα, που έπρεπε να διεξαχθεί στη Χιλή, εξαιτίας της πολιτικής κατάστασης που επικρατούσε στη Χιλή. Σύμφωνα με απόφαση της ΦΙΦΑ, η Εθνική ΕΣΣΔ αποχώρησε από τη διοργάνωση, ενώ η Εθνική Χιλής πέρασε στην επόμενη φάση.

Για την Εθνική ΕΣΣΔ συμμετείχαν:

  • 5 αγώνες - Ντζοντζουασβίλι, Λόφτσεφ, Καπλίτσνι
  • 4 αγώνες - Χουρτσιλάβα, Φεντότοφ (1 γκολ), Μπλαχίν (1 γκολ), Μούντιαν
  • 3 αγώνες - Ρουντακόφ (δέχτηκε 1 τέρμα), Κολότοφ (1 γκολ), Ολσάνσκι, Κουζνετσόφ, Αντρεασιάν, Ονισένκο (2 γκολ)
  • 2 αγώνες - Σεμένοφ, Εβριουζίχιν, Πούζατς, Πιλγκούι (δέχτηκε 1 τέρμα)
  • 1 αγώνας - Βασένιν, Φομένκο, Ντολμάτοφ, Γκουτσάεφ, Κοζεμιάκιν
  • Κύριος προπονητής: Ευγκένι Γκοριάνσκι

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1976[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

6ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

6ος όμιλος 1 2 3 4 Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
1. Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2:1 3:0 4:1 6 4 0 2 10-6 8
2. Ιρλανδία 3:0 4:0 2:1 6 3 1 2 11-5 7
3.  Τουρκία 1:0 1:1 2:1 6 2 2 2 5-10 6
4. Ελβετία 0:1 1:0 1:1 6 1 1 4 5-10 3

Προημιτελικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

24 Απριλίου, 1976
Τσεχοσλοβακία 2 : 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Τεχέλνε Πόλε, Μπρατισλάβα
Θεατές: 50.000
Διαιτητής: Χίλμι Οκ
Μιόντερ 34', Πανένκα 47'
22 Μαΐου, 1976
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2 : 2 Τσεχοσλοβακία Στάδιο Ολυμπίσκι, Κίεβο
Θεατές: 100.000
Διαιτητής: Άλιστερ Μακκένζι
Μπούριακ 53', Μπλαχίν 87' Μιόντερ 45'+82'

Για την Εθνική ΕΣΣΔ συμμετείχαν:

  • 8 αγώνες - Μπλαχίν (3 γκολ), Βερεμέεφ (1 γκολ), Ονίσενκο (2 γκολ)
  • 7 αγώνες - Κονκόφ (1 γκολ), Φομένκο
  • 6 αγώνες - Κολότοφ (3 γκολ), Ρουντακόφ (δέχτηκε 5 τέρματα), Μπούριακ (1 γκολ), Μουντιάν (1 γκολ), Τρόσκιν
  • 5 αγώνες - Λοφτσέφ, Ρέσκο, Ζβιαγκίντσεφ
  • 4 αγώνες - Ματβιένκο
  • 3 αγώνες - Φεντόροφ
  • 2 αγώνες - Σαχάροφ
  • 1 αγώνας - Πιλγκούι (δέχτηκε 3 τέρματα), Καπλίτσνι, Νικούλιν, Ολσάνσκι, Φεντότοφ, Ζούεφ, Πρόχοροφ (δέχτηκε 2 τέρματα), Ναζαρένκο, Μινάεφ
  • Κύριος προπονητής: Κονσταντίν Μπέσκοφ (το 1974), μετά Βαλέρι Λομπανόφσκι

Θερινοί Ολυμπιακοί Αγώνες 1976[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

4ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

19 Ιουλίου, 1976
Καναδάς Καναδάς 1 : 2 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Ολυμπιακό Στάδιο Μόντρεαλ, Μόντρεαλ
Θεατές: 25.000
Διαιτητής: Ρόμπερ Έλε
Ντάγκλας 88' Ονίσενκο 8'+11'
23 Ιουλίου, 1976
Βόρεια Κορέα 0 : 3 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Λένσνταουν Παρκ, Οττάβα
Θεατές: 16.000
Διαιτητής: Εμίλιο Γκουρουσέτα Μούρο
Κολότοφ 77' πεν, Βερεμέεφ 81', Μπλαχίν 90'
Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2 2 0 0 5 1 +4 4
Βόρεια Κορέα 2 1 0 1 3 4 -1 2
Καναδάς Καναδάς 2 0 0 2 2 5 -3 0

Προημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

25 Ιουλίου, 1976
Ιράν Ιράν 1 : 2 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Σέρμπρουκ, Σέρμπρουκ
Θεατές: 6.000
Διαιτητής: Γκιλέρμο Βελάσκες
Γκελιτσκχάνι 82' Μινάεφ 40', Ζβιαγκίντσεφ 68'

Ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

27 Ιουλίου, 1976
Ανατολική Γερμανία Ανατολική Γερμανία 2 : 1 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Ολυμπιακό Στάδιο Μόντρεαλ, Μόντρεαλ
Θεατές: 58.000
Διαιτητής: Μάρκο Αντόνιο Ντοράντες Γκαρσία
Ντέρνερ 59' πεν, Κουρμπιουβάιτ 66' Κολότοφ 84' πεν

Μικρός τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

29 Ιουλίου, 1976
Βραζιλία Βραζιλία 0 : 2 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Ολυμπιακό Στάδιο Μόντρεαλ, Μόντρεαλ
Θεατές: 56.000
Διαιτητής: Αβραάμ Κλέιν
Ονισένκο 5', Ναζαρένκο 49'

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1978[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

9ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

9ος όμιλος 1 2 3 Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
1.  Ουγγαρία 2:1 3:0 4 2 1 1 6-4 5
2. Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2:0 2:0 4 2 0 2 5-3 4
3. Ελλάδα Ελλάδα 1:1 1:0 4 1 1 2 2-6 3

Για την Εθνική ΕΣΣΔ συμμετείχαν:

  • 4 αγώνες - Μπλαχίν, Μπούριακ (1 γκολ), Κιπιάνι (2 γκολ), Κονκόφ (1 γκολ), Μινάεφ, Τρόσκιν, Χιντσαγκασβίλι
  • 3 αγώνες - Μακσιμένκοφ, Ονισένκο, Φιόντοροφ
  • 2 αγώνες - Ασταπόφσκι (δέχτηκε 2 τέρματα), Μπαισάκοφ, Ντεγκτεριόφ (δέχτηκε 1 τέρμα), Λοφτσέφ, Ματβιένκο
  • 1 αγώνας - Ντολμάτοφ, Κρουγκλόφ, Νόβικοφ, Ολσανόφσκι
  • Κύριος προπονητής: Νικίτα Σιμονιάν

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1980[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

6ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

6ος όμιλος 1 2 3 4 Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
1. Ελλάδα Ελλάδα 4:1 8:1 1:0 6 3 1 2 13-7 7
2.  Ουγγαρία 0:0 3:1 2:0 6 2 2 2 9-9 6
3.  Φινλανδία 3:0 2:1 1:1 6 2 2 2 10-15 6
4. Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2:0 2:2 2:2 6 1 3 2 7-8 5

Για την Εθνική ΕΣΣΔ συμμετείχαν:

  • 6 αγώνες - Μπουμπνόφ
  • 5 αγώνες - Χιντιατούλιν, Μαχόβικοφ
  • 4 αγώνες - Μπερεζνόι, Μπεσσόνοφ (1 γκολ)
  • 3 αγώνες - Ζούλικοφ, Πριγκόντα, Τσεσνόκοφ (1 γκολ), Μπλαχίν, Γκοντάρ (δέχτηκε 5 τέρματα), Σενγκέλιγια, Κιπιάνι
  • 2 αγώνες - Ντεγκεριόφ (δέχτηκε 1 τέρμα), Κονκόφ, Μπούριακ, Νταρασέλιγια, Σαβλό, Γιουρτσίσιν, Γκαβρίλοφ
  • 1 αγώνας - Αν, Γιάρτσεφ, Γκουτσάεφ, Αντζέμ, Ματσαίντζε, Κορίτζε, Ρομένσκι (δέχτηκε 1 τέρμα), Χιντσαγκασβίλι, Χαπσάλις, Ντασάεφ (δέχτηκε 1 τέρμα), Νικούλιν, Τσερενκόφ, Μακσιμένκοφ, Αντρέεφ, Βερεμέεφ, Καζατσιόνοκ, Ογκανεσιάν
  • Κύριος προπονητής: Νικίτα Σιμονιάν (μέχρι Ιούλιο 1979), μετά Κονσταντίν Μπέσκοφ

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1982[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

3ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

3ος όμιλος 1 2 3 4 5 Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
1. Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση
2:0 3:0 5:0 4:0 8 6 2 0 20-2 14
2. Τσεχοσλοβακία 1:1 2:0 6:1 2:0 8 4 2 2 15-6 10
3. Ουαλία 0:0 1:0 2:2 4:0 8 4 2 2 12-7 10
4. Ισλανδία 1:2 1:1 0:4 2:0 8 2 2 4 10-21 6
5.  Τουρκία 0:3 0:3 0:1 1:3
8 0 0 8 1-22 0

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Κονσταντίν Μπέσκοφ
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (Γκολ) Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
1 Ρινάτ Ντασάεφ 13.06.1957 Σπαρτάκ Μόσχας 8(-2) 5 −4
21 Βίκτορ Τσάνοφ 21.07.1959 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου
22 Βιτσισλάφ Τσάνοφ 23.01.1951 Τορπέντο Μόσχας
Αμυντικοί
?? Αλεξάντερ Μιρζογιάν 20.10.1951 Σπαρτάκ Μόσχας 1
?? Βλαντιμίρ Λοζίνσκι 06.02.1955 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2
4 Βαγκίζ Χιντιατούλλιν 03.03.1959 Σπαρτάκ Μόσχας 2
20 Ολέγκ Ρομάντσεφ 04.01.1954 Σπαρτάκ Μόσχας 1
2 Τενγκίζ Σουλακβελίτζε 23.07.1956 Ντιναμό Τιφλίδας 6 4
3 Αλεξάντερ Τσιβάντζε 08.09.1955 Ντιναμό Τιφλίδας 6(1) 5 1
5 Σεργκέι Μπαλτάτσα 17.02.1958 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 6 5 1
6 Ανατόλι Ντεμιανένκο 19.02.1959 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 4(1) 5
12 Αντρέι Μπαλ 16.01.1958 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 1 4 1
14 Σεργκέι Μπορόφσκι 29.01.1956 Ντιναμό Μινσκ 4 3
18 Γιούρι Σουσλοπάροφ 14.08.1958 Τορπέντο Μόσχας 4 1
Μέσοι
?? Σεργκέι Σαβλό 04.09.1956 Σπαρτάκ Μόσχας 3
?? Νταβίντ Κιπιάνι 18.11.1951 Ντιναμό Τιφλίδας 1
17 Λεονίντ Μπούριακ 10.07.1953 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 7
8 Βλαντιμίρ Μπεσσόνοφ 05.03.1958 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 6(1) 5
9 Γιούρι Γκαβρίλοφ 03.05.1953 Σπαρτάκ Μόσχας 8(2) 5 1
10 Χόρεν Ογκανεσιάν 10.01.1955 Αραράτ Ερεβάν 4(2) 3 1
13 Βιτάλι Νταρασέλιγια 09.10.1957 Ντιναμό Τιφλίδας 5(1) 4
Επιθετικοί
?? Αλεξάντερ Ταρχάνοφ 06.09.1954 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 1
?? Βλαντιμίρ Γκουτσάεφ 21.12.1952 Ντιναμό Τιφλίδας 1
19 Βαντίμ Εφτουσένκο 01.01.1958 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 1
7 Ραμάζ Σενγκέλιγια 01.01.1957 Ντιναμό Τιφλίδας 5(4) 5 1
11 Όλεγκ Μπλαχίν 05.11.1952 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 7(5) 5 1
15 Σεργκέι Αντρέεφ 16.05.1956 ΣΚΑ Ροστόφ στο Ντον 6(3) 3
16 Σεργκέι Ροντιόνοφ 03.09.1962 Σπαρτάκ Μόσχας 1 2

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

6ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

14 Ιουνίου, 1982
21:15
Βραζιλία Βραζιλία 2 : 1 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Ραμόν Σάντσες Πισχουάν, Σεβίλλη
Θεατές: 68.000
Διαιτητής: Αυγούστο Λάμο Καστίλο
Σοκράτες 75', Έντερ 88' Μπάλ 34'
19 Ιουνίου, 1982
21:15
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 : 0 Νέα Ζηλανδία Εστάδιο Λα Ροσαλέντα, Μάλαγα
Θεατές: 19.000
Διαιτητής: Ιώσσεφ Ελ-Γκούλ
Γκαβρίλοφ 24', Μπλαχίν 48', Μπαλτάτσα 68'
22 Ιουνίου, 1982
21:15
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2 : 2 Σκωτία Εστάδιο Λα Ροσαλέντα, Μάλαγα
Θεατές: 45.000
Διαιτητής: Νικολάε Ράινια
Τσιβάντζε 59', Σενγκέλιγια 84' Ντζόρνταν 15', Σάουννες 86'
Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Βραζιλία Βραζιλία 3 3 0 0 10 2 +8 6
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 1 1 1 6 4 +2 3
Σκωτία 3 1 1 1 8 8 0 3
Νέα Ζηλανδία Νέα Ζηλανδία 3 0 0 3 2 -10 0

1ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

1 Ιουλίου, 1982
21:15
Βέλγιο Βέλγιο 0 : 1 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Καμπ Νόου, Βαρκελώνη
Θεατές: 45.000
Διαιτητής: Μίσελ Βότρο
Ογκανεσιάν 48'
4 Ιουλίου, 1982
21:15
Πολωνία 0 : 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Καμπ Νόου, Βαρκελώνη
Θεατές: 65.000
Διαιτητής: Ρόμπερτ Βαλεντάιν
Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Πολωνία 2 1 1 0 3 0 +3 3
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2 1 1 0 3 4 -1 3
Βέλγιο Βέλγιο 2 0 0 2 0 4 -4 0

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1984[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2ος όμιλος 1 2 3 4 Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
1. Πορτογαλία Πορτογαλία 1:0 2:1 5:0 6 5 0 1 11-6 10
2. Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 5:0 2:0 2:0 6 4 1 1 11-2 9
3. Πολωνία 0:1 1:1 1:1 6 1 2 3 6-9 4
4.  Φινλανδία 0:2 0:1 2:3 6 0 1 5 3-14 1

Για την Εθνική ΕΣΣΔ συμμετείχαν:

  • 6 αγώνες - Ντασάεφ (δέχτηκε 2 τέρματα), Τσιβάντζε, Ντεμιανένκο (2 γκολ), Μπαλτάτσα (1 γκολ), Ογκανεσιάν
  • 5 αγώνες - Μπαλ, Μπλαχίν (2 γκολ), Σουλακβελίτζε, Τσερένκοφ (2 γκολ)
  • 4 αγώνες - Μπούριακ
  • 3 αγώνες - Μπεσσόνοφ, Αντρέεφ (1 γκολ), Σενγκελίγια, Εφτουσένκο, Μπορόφσκι, Λαριόνοφ (1 γκολ)
  • 2 αγώνες - Ροντιόνοφ (1 γκολ), Γκαβρίλοφ
  • 1 αγώνας - Λοζίνσκι, Ταρχάνοφ
  • Κύριος προπονητής: Βαλέρι Λομπανόφσκι

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1986[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

6ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

6ος όμιλος 1 2 3 4 5 Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
1.  Δανία
4:2 0:0 3:0 1:0 8 5 1 2 17-6 11
2. Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 1:0 4:0 2:0 1:0 8 4 2 2 13-8 10
3. Ελβετία Ελβετία 1:0 2:2 0:0 1:1 8 2 4 2 5-10 8
4.  Ιρλανδία 1:4 1:0 3:0 0:0 8 2 2 4 5-10 6
5. Νορβηγία Νορβηγία 1:5 1:1 0:1 1:0
8 1 3 4 4-10 5

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Εντουάρντ Μαλοφέεφ (προκριματικά), Βαλέρι Λομπανόφσκι (τελική φάση)
Νούμερο Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
1 Ρινάτ Ντασάεφ 13.06.1957 Σπαρτάκ Μόσχας 8(-8) 3 −5
16 Βίκτορ Τσάνοφ 21.07.1959 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 1
22 Σεργκέι Κρακόφσκι 11.08.1960 Ντνέπρ Ντνεπροπετρόφσκ
Αμυντικοί
?? Τενγκίζ Σουλακβελίντζε 23.07.1956 Ντιναμό Τιφλίδας 4
?? Σεργκέι Μπαλτάτσα 17.02.1958 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 4
?? Μπορίς Ποζντνιάκοφ 31.05.1962 Σπαρτάκ Μόσχας, Ντιναμό Μόσχας 2
?? Ιβάν Βισνέφσκι 21.02.1957 Ντνέπρ Ντνεπροπετρόφσκ 2
3 Αλεξάντερ Τσιβάντζε 08.09.1955 Ντιναμό Τιφλίδας 4
2 Βλαντιμίρ Μπεσσόνοφ 05.03.1958 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 3 3
4 Γκενάντι Μορόζοφ 30.12.1962 Σπαρτάκ Μόσχας 3 1
5 Ανατόλι Ντεμιανένκο 19.02.1959 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 7(1) 3
6 Αλεξάντερ Μπουμπνόφ 10.10.1955 Σπαρτάκ Μόσχας 4 1
15 Νικολάι Λαριόνοφ 19.02.1957 Ζενίτ Λένινγκραντ 3 2
10 Ολέγκ Κουζνετσόφ 22.03.1963 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 4
12 Αντρέι Μπαλ 16.01.1958 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2
Μέσοι
?? Χορέν Ογκανεσιάν 10.01.1955 Αραράτ Ερεβάν 2
?? Αντρέι Ζιγκμαντόβιτς 02.12.1962 Ντιναμό Μινσκ 4
?? Σεργκέι Γκοτσμάνοφ 27.03.1959 Ντιναμό Μινσκ 8(1)
?? Γιούρι Γκαβρίλοφ 03.05.1953 Σπαρτάκ Μόσχας 4(1)
?? Φιόντορ Τσερενκόφ 25.07.1959 Σπαρτάκ Μόσχας 4(1)
9 Αλεξάντερ Ζαβάροφ 26.04.1961 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 3 4 1
13 Γκενάντι Λιτόφτσενκο 11.09.1963 Ντνέπρ Ντνεπροπετρόφσκ 5(1) 1
20 Σεργκέι Αλέινικοφ 07.11.1961 Ντιναμό Μινσκ 8 4 1
7 Ιβάν Γιαρεμτσούκ 19.03.1962 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 3 1
8 Πάβελ Γιακοβένκο 19.12.1964 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 3 1
21 Βασίλι Ρατς 25.04.1961 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 3 1
Επιθετικοί
?? Γκεόργκι Κοντράτεφ 07.01.1960 Ντιναμό Μινσκ 7(3)
11 Όλεγκ Μπλαχίν 05.11.1952 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 3 2 1
14 Σεργκέι Ροντιόνοφ 03.09.1962 Σπαρτάκ Μόσχας 2 4 1
18 Όλεγκ Προτάσοφ 04.02.1964 Ντνέπρ Ντνεπροπετρόφσκ 7(5) 1
19 Ιγκόρ Μπελάνοφ 25.09.1960 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2 4 4
17 Βαντίμ Εφτουσένκο 01.01.1958 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 3

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

3ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2 Ιουνίου, 1986
12:00
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 6 : 0  Ουγγαρία Εστάδιο Σέργκιο Λέον Τσάβες, Ιραπουάτο
Διαιτητής: Λούιτζι Ανόλιν
Γιακοβένκο 2', Αλέινικοφ 4', Μπελάνοφ 24' πεν, Γιαρεμτσούκ 66', Ντάικα 75' (αυτογκόλ), Ροντιόνοφ 80'
5 Ιουνίου, 1986
12:00
Γαλλία 1 : 1 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Εστάδιο Νου Κάμπ, Λεόν-ντε-λος-Αλντάμα
Διαιτητής: Ρομουάλντο Άρππι Φίλο
Φερνάντες 62' Ρατς 54
9 Ιουνίου, 1986
12:00
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2 : 0 Καναδάς Καναδάς Εστάδιο Σέργκιο Λέον Τσάβες, Ιραπουάτο
Διαιτητής: Ιρντίς Τραορές
Μπλαχίν 59', Ζαβάροφ 75'
Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 2 1 0 9 1 +8 5
Γαλλία 3 2 1 0 5 1 +4 5
 Ουγγαρία 3 1 0 2 2 9 -7 2
Καναδάς Καναδάς 3 0 0 3 0 5 -5 0

Προημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

15 Ιουνίου, 1986
16:00
Βέλγιο Βέλγιο 4 : 3 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Εστάδιο Νου Κάμπ, Λεόν-ντε-λος-Αλντάμα
Σίφο 56', Κουλεμάνς 78', Ντεμόλ 102', Κλάσσεν 109' Μπελάνοφ 28'+70+111 (πεν)

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1988[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

3ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

3ος όμιλος 1 2 3 4 5 Αγώνες Νίκες Ισοπάλιες Ήττες Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
1. Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση
2:0 1:1 2:0 4:0 8 5 3 0 14-3 13
2. Ανατολική Γερμανία Ανατολική Γερμανία 1:1 0:0 2:0 3:1 8 4 3 1 13-4 11
3. Γαλλία 0:2 0:1 2:0 1:1 8 1 4 3 4-7 6
4. Ισλανδία 1:1 0:6 0:0 2:1 8 2 2 4 4-14 6
5. Νορβηγία Νορβηγία 0:1 0:0 2:0 0:1
8 1 2 5 5-12 4

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Βαλέρι Λομπανόφσκι
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (Γκολ) Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
1 Ρινάτ Ντασάεφ 13.06.1957 Σπαρτάκ Μόσχας 8(-3) 5 -4
16 Βίκτορ Τσάνοφ 21.07.1959 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 1
Αμυντικοί
?? Νικολάι Λαριόνοφ 19.02.1957 Ζενίτ Λένινγκραντ 1
?? Βίκτορ Λόσεφ 25.01.1959 Ντιναμό Μόσχας 1
?? Αλεξάντερ Τσιβάντζε 08.09.1955 Ντιναμό Τιφλίδας 1
?? Αλεξάντερ Μπουμπνόφ 10.10.1955 Σπαρτάκ Μόσχας 1
2 Βλαντιμίρ Μπεσσόνοφ 05.03.1958 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 6 3
3 Βακίζ Χιντιατούλλιν 03.03.1959 Σπαρτάκ Μόσχας 8(1) 5
4 Ολέγκ Κουζνετσόφ 22.03.1963 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 7 4
5 Ανατόλι Ντεμιανένκο 19.02.1959 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 7 4
13 Τενγκίζ Σουλακβελίτνζε 23.07.1956 Ντιναμό Τιφλίδας 2(1) 2
19 Σεργκέι Μπαλτάτσα 17.02.1958 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 1 1
12 Ιβάν Βισνέφσκι 21.02.1957 Ντνέπρ Ντνεπροπετρόφσκ
Μέσοι
?? Πάβελ Γιακοβένκο 19.12.1964 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 6
?? Ιγκόρ Ντομπροβόλσκι 27.08.1967 Ντιναμό Μόσχας 2
?? Βαντίμ Τισένκο 24.03.1963 Ντνέπρ Ντνεπροπετρόφσκ 1
?? Ιβάν Γιαρεμτσούκ 19.03.1962 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2
6 Βασίλι Ρατς 25.04.1961 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 7(1) 5 1
7 Σεργκέι Αλέινικοφ 07.11.1961 Ντιναμό Μινσκ 7(1) 5 1
8 Γκενάντι Λιτόφτσενκο 11.09.1963 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 5(1) 4 1
9 Αλεξάντερ Ζαβάροφ 26.04.1961 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 6(2) 5
15 Αλεξέι Μιχαηλιτσένκο 30.03.1963 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 4(1) 5 1
18 Σεργκέι Γκοτσμάνοφ 27.03.1959 Ντιναμό Μινσκ 4
14 Βιτσισλάφ Σουκριστόφ 01.01.1961 Φ.Κ. Ζάλγκιρις
Επιθετικοί
?? Όλεγκ Μπλαχίν 05.11.1952 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 4(1)
?? Σεργκέι Ροντιόνοφ 03.09.1962 Σπαρτάκ Μόσχας 5
?? Βαντίμ Εφτουτσένκο 01.01.1958 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 1
10 Ολέγκ Προτάσοφ 04.02.1964 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 5(1) 5 2
11 Ιγκόρ Μπελάνοφ 25.09.1960 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 6(4) 4
20 Βίκτορ Πασούλκο 01.01.1961 Σπαρτάκ Μόσχας 2 1
17 Σεργκέι Ντμίτριεφ 19.03.1964 Ζενίτ Λένινγκραντ

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

12 Ιουνίου, 1988
Ολλανδία 0 : 1 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Ρέιν Ένερτζι, Κολωνία
Θεατές: 60.000
Διαιτητής: Ντίτερ Πάουλι
Ρατς 53'
15 Ιουνίου, 1988
Ιρλανδία 1 : 1 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση AWD-Arena, Αννόβερο
Θεατές: 38.308
Διαιτητής: Εμίλιο Σοριάνο Αλάντρεν
Ουιλάν 39' Προτάσοφ 75'
18 Ιουνίου, 1988
Αγγλία Αγγλία 1 : 3 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Κόμμερτσμπανκ-Αρένα, Φρανκφούρτη
Θεατές: 53.000
Διαιτητής: Χοζέ Ρόσα ντους Σάντους
Άνταμς 15' Αλέινικοφ 3', Μιχαηλιτσένκο 26', Πασούλκο 73'
Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 2 1 0 5 2 +3 5
Ολλανδία 3 2 0 1 4 2 +2 4
 Ιρλανδία 3 1 1 1 2 2 0 3
Αγγλία Αγγλία 3 0 0 3 2 7 -5 0

Ημιτελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

22 Ιουνίου, 1988
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 2 : 0 Ιταλία Μερσεντές-Μπεντς Αρένα, Στουτγκάρδη
Θεατές: 61.606
Διαιτητής: Αλέξις Πόννε
Λιτοφτσένκο 61', Προτάσοφ 63'

Τελικός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

25 Ιουνίου, 1988
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 0 : 2 Ολλανδία Ολυμπιακό Στάδιο Μονάχου, Μόναχο
Θεατές: 72.308
Διαιτητής: Μισέλ Βότρο
Γκούλλιτ 34', βαν Μπάστεν 54'

Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1990[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

3ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Группа 3 1 2 3 4 5 Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
1. Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση
2:0 2:0 3:0 1:1 8 4 3 1 11-4 11
2. Αυστρία Αυστρία 0:0 3:2 3:0 2:1 8 3 3 2 9-9 9
3.  Τουρκία 0:1 3:0 3:1 1:1 8 3 1 4 12-10 7
4. Ανατολική Γερμανία Ανατολική Γερμανία 2:1 1:1 0:2 2:0 8 3 1 4 9-13 7
5. Ισλανδία 1:1 0:0 2:1 0:3
8 1 4 3 6-11 6

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Βαλέρι Λομπανόφσκι
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (Γκολ) Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
1 Ρινάτ Ντασάεφ 13.06.1957 Σπαρτάκ Μόσχας, Φ.Κ. Σεβίλλη 6(-2) 1 -2
16 Βίκτορ Τσάνοφ 21.07.1959 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2(-2)
22 Αλεξάντερ Ουντάροφ 13.01.1960 Ντιναμό Μόσχας 2 -2
Αμυντικοί
?? Ολέγκ Λούζνι 05.08.1968 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 4
?? Γκέλα Κετασβίλι 27.09.1965 Ντιναμό Τιφλίδας 2
?? Βασίλι Κούλκοφ 11.06.1966 Σπαρτάκ Μόσχας 1
2 Βλαντιμίρ Μπεσσόνοφ 05.03.1958 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 4 2
3 Βαγκίζ Χιντιατούλλιν 03.03.1959 Φ.Κ. Τουλούζης 5 3
4 Ολέγκ Κουζνετσόφ 22.03.1963 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 6 3
5 Ανατόλι Ντεμιανένκο 19.02.1959 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 2 1
20 Σεργκέι Γκορλουκόβιτς 18.11.1961 Λοκομοτίβ Μόσχας, Μπορούσια Ντόρτμουντ 7 3
13 Αχρίκ Τσβέιμπα 11.09.1966 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου
19 Σεργκέι Φόκιν 26.07.1961 ΤΣΣΚΑ Μόσχας
Μέσοι
?? Αλεξέι Μιχαηλιτσένκο 30.03.1963 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 7(2)
?? Φιόντορ Τσερενκόφ 25.07.1959 Σπαρτάκ Μόσχας 2
?? Βάλντας Ιβανάουσκας 31.07.1966 Φ.Κ. Ζάλγκιρις 1
6 Βασίλι Ρατς 25.04.1961 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου, Εσπανιόλ Βαρκελώνης 6 1
7 Σεργκέι Αλέινικοφ 07.11.1961 Ντιναμό Μινσκ, Γιουβέντους 7 3
8 Γκενάντι Λιτόφτσενκο 11.09.1963 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 8(3) 3
9 Αλεξάντερ Ζαβάροφ 26.04.1961 Γιουβέντους 8(1) 3 1
11 Ιγκόρ Ντομπροβόλσκι 27.08.1967 Ντιναμό Μόσχας 7(2) 3 1
15 Ιβάν Γιαρεμτσούκ 19.03.1962 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 1 2
17 Αντρέι Ζιγκμαντόβιτς 02.12.1962 Ντιναμό Μινσκ 2 2 1
18 Ιγκόρ Σαλίμοφ 02.02.1969 Σπαρτάκ Μόσχας 2
21 Βίκτορ Μπρόσιν 19.10.1962 ΤΣΣΚΑ Μόσχας
Επιθετικοί
?? Γιούρι Σάβιτσεφ 13.02.1965 Τορπέντο Μόσχας 3
10 Όλεγκ Προτάσοφ 04.02.1964 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 8(3) 3 1
12 Αλεξάντερ Μποροντιούκ 30.11.1962 Ντιναμό Μόσχας, ΦΚ Σάλκε 04 1 1
14 Βλαντιμίρ Λιούτι 20.04.1962 ΦΚ Σάλκε 04 1

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

9 Ιουνίου, 1990
17:00
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 0 : 2  Ρουμανία Στάδιο Σαν Νικολά, Μπάρι
Θεατές: 42.907
Διαιτητής: Χουάν Καρντελίνο
Λεκετούς 42'+53' (πεν)
13 Ιουνίου, 1990
21:00
Αργεντινή Αργεντινή 2 : 0 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Σαν Πάουλο, Νάπολη
Θεατές: 55.759
Διαιτητής: Έρικ Φρέντρικσσον
Τρόλο 27', Μπουρρουτσάγκα 79'
18 Ιουνίου, 1990
21:00
Καμερούν 0 : 4 Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση Στάδιο Σαν Νίκολα, Μπάρι
Θεατές: 37.303
Διαιτητής: Ζοζέ Ράιτ
Προτάσοφ 20', Ζιγκμαντόβιτς 29', Ζαβάροφ 55', Ντομπροβόλσκι 63'
Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Καμερούν 3 2 0 1 3 5 -2 4
 Ρουμανία 3 1 1 1 4 3 +1 3
Αργεντινή Αργεντινή 3 1 1 1 3 2 +1 3
Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 3 1 0 2 4 4 0 2

Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 1992[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προκριματικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

3ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

3ος όμιλος 1 2 3 4 5 Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
1. Σοβιετική Ένωση Σοβιετική Ένωση 0:0 2:0 2:2 4:0 8 5 3 0 13-2 13
2. Ιταλία 0:0 1:1 3:1 2:0 8 3 4 1 12-5 10
3. Νορβηγία Νορβηγία 0:1 2:1 0:0 3:0 8 3 3 2 9-5 9
4.  Ουγγαρία 0:1 1:1 0:0 4:2 8 2 4 2 10-9 8
5.  Κύπρος 0:3 0:4 0:3 0:2 8 0 0 8 2-25 0

Ομάδα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Κύριος προπονητής: Ανατόλι Μπίσοβετς
Νούμερο φανέλας Όνομα Ημερομηνία γέννησης Ομάδα Προκριματικά (Γκολ) Παιχνίδια Γκολ
Τερματοφύλακες
?? Αλεξάντερ Ουβάροφ 13.01.1960 Ντιναμό Μόσχας 4
12 Στανισλάφ Τσερτσεσόφ 02.09.1963 Σπαρτάκ Μόσχας 3(-2)
1 Ντμίτρι Χάριν 16.08.1968 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 1 3 -4
Αμυντικοί
?? Σεργκέι Γκορλουκόβιτς 18.11.1961 Μπορούσια Ντόρτμουντ 1
?? Βαντίμ Τισένκο 24.03.1963 Ντνέπρ Ντνεπροπετρόφσκ 1
?? Βασίλι Κούλκοφ 11.06.1966 Σπαρτάκ Μόσχας, Μπενφίκα 8
?? Ντμίτρι Γκαλιάμιν 08.01.1963 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 5
2 Αντρέι Τσερνισόφ 07.01.1968 Ντιναμό Μόσχας 8 3
4 Αχρίκ Τσβέιμπα 11.09.1966 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου 6 2
5 Ολέγκ Κουζνετσόφ 22.03.1963 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου, Ρέιντζερς Γλασκώβης 5(1) 3
16 Ντμίτρι Κουζνετσόφ 28.08.1965 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 3 3
3 Καχαμπέρ Τσχαντάντζε 07.09.1968 Σπαρτάκ Μόσχας 1
18 Βίκτορ Ονόπκο 14.10.1969 Σπαρτάκ Μόσχας 3
20 Αντρέι Ιβανόφ 06.04.1967 Σπαρτάκ Μόσχας 1
Μέσοι
?? Βλαντιμίρ Τατάρτσουκ 26.07.1961 ΤΣΣΚΑ Μόσχας 1
?? Αλεξάντερ Μοστοβόι 22.08.1968 Σπαρτάκ Μόσχας 5(2)
6 Ιγκόρ Σαλίμοφ 02.02.1969 Σπαρτάκ Μόσχας, Φόντζα 8(1) 1
7 Αλεξέι Μιχαηλιτσένκο 30.03.1963 ΟΚ Σαμπντόρια, Ρέιντζερς Γλασκώβης 8(2) 3
8 Αντρέι Καντσέλσκις 23.01.1969 ΦΚ Σαχτάρ Ντονέτσκ, Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ 8(3) 3
9 Σεργκέι Αλέινικοφ 07.11.1961 Λέτσε 6(1) 2
10 Ιγκόρ Ντομπροβόλσκι 27.08.1967 Ντιναμό Μόσχας 2 3 1
17 Ιγκόρ Κορνέεφ 04.09.1967 ΤΣΣΚΑ Μόσχας, Εσπανιόλ Βαρκελώνης 2(1) 1
19 Ιγκόρ Λεντιάχοφ 22.05.1968 Σπαρτάκ Μόσχας
Επιθετικοί
?? Όλεγκ Προτάσοφ 04.02.1964 Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς (ποδόσφαιρο) 4(1)
?? Ιβάν Γκέτσκο 06.04.1968 Τσερνομόρετς Οδησσού 2
11 Σεργκέι Γιουράν 11.06.1969 ΦΚ Ντιναμό Κιέβου, Μπενφίκα 5(1) 2
15 Ιγκόρ Κολιβάνοφ 06.03.1968 Ντιναμό Μόσχας, Φόντζα 7 2
13 Σεργκέι Κιριάκοφ 01.01.1970 Ντιναμό Μόσχας 2
14 Βλαντιμίρ Λιούτι 20.04.1962 MSV Duisburg 1

Μετά την κατάρρευση της ΕΣΣΔ, το 1991, η Εθνική ΕΣΣΔ αντικαταστάθηκε από την Εθνική ΚΑΚ.

Τελική φάση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

2ος όμιλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

12 Ιουνίου, 1992
ΚΑΚ 1 : 1  Γερμανία Στάδιο Ίντροττσπαρκεν, Νόρρτσιοπινγκ
Θεατές: 17.410
Διαιτητής: Ζεράρ Μπίγκε
Ντομπροβόλσκι 64' πεν Χέσσλερ 89'
15 Ιουνίου, 1992
ΚΑΚ 0 : 0 Ολλανδία Στάδιο Ουλλέβι, Γκέτεμποργκ
Θεατές: 34.400
Διαιτητής: Πέτερ Μίκκελσεν
18 Ιουνίου, 1992
Σκωτία 3 : 0 ΚΑΚ Στάδιο Ίντροττσπαρκεν, Νόρρτσιοπινγκ
Θεατές: 14.660
Διαιτητής: Κούρτ Ριοτλισμπέργκερ
Μακστέι 6', Μακκλέιρ 16', Μακάλλιστερ 83' πεν
Εθνική Αγώνες Νίκες Ισοπαλίες Ήττες Γκολ υπέρ Γκολ κατά Διαφορά τερμάτων Βαθμοί
Ολλανδία 3 2 1 0 4 1 +3 5
 Γερμανία 3 1 1 1 4 4 0 3
Σκωτία 3 1 0 2 3 3 0 2
ΚΑΚ 3 0 2 1 1 4 -3 2

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «Οι αριθμοί των θεατών της κάθες εθνικής που έλαβε μέρος στο Παγκόσμιο Κύπελλο Ποδοσφαίρου 1958». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2006. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2010. 
  2. «Το ρεκόρ της Εθνικής ΕΣΣΔ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2010. 
  3. Οι στατιστικές του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος Ποδοσφαίρου 1964
  4. «Τα αποτελέσματα της Εθνικής ΕΣΣΔ το 1964». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Ιουλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2010. 
  5. «Τέταρτη κορυφή». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Δεκεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 24 Μαΐου 2010. 

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλες πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]