Λουδοβίκος του Σανσέρ
Το λήμμα παραθέτει τις πηγές του αόριστα, χωρίς παραπομπές. |
Λουδοβίκος του Σανσέρ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Louis de Sancerre (Γαλλικά) |
Γέννηση | 1342[1][2][3] Sancerre |
Θάνατος | 6 Φεβρουαρίου 1402[2][4] Παρίσι |
Τόπος ταφής | Βασιλική Σαιν-Ντενί |
Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[5] |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός |
Οικογένεια | |
Γονείς | Louis II de Sancerre |
Αδέλφια | Jean III de Sancerre Robert de Sancerre Thibaud de Sancerre Étienne de Sancerre |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Βαθμός/στρατός | Στρατάρχης της Γαλλίας |
Πόλεμοι/μάχες | Εκατονταετής Πόλεμος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Κοντόσταβλος της Γαλλίας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Λουδοβίκος, γαλλ. Louis (1341/42 - 6 Φεβρουαρίου 1404) από τον Οίκο του Μπλουά ήταν μαρεσάλης και κοντόσταυλος της Γαλλίας κατά τον Εκατονταετή Πόλεμο.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ήταν ο δευτερότοκος γιος του Λουδοβίκου Β΄ του Σανσέρ (εγγονού του Ιωάννη Α΄, που ήταν εγγονός του Γουλιέλμου Α΄ κόμη του Σανσέρ) και της Βεατρίκης του Ρουσύ. Ο πατέρας του είχε σκοτωθεί το 1346 στη μάχη του Κρεσύ. Τότε ο Φίλιππος ΣΤ΄ της Γαλλίας όρισε ο Λουδοβίκος να εκπαιδευτεί μαζί με τα τέκνα τού Ιωάννη Β΄ (γιού τού βασιλιά). Ο Λουδοβίκος πολέμησε για πρώτη φορά στην πολιορκία του Μελύν το 1359, όπου κέρδισε την προσοχή του Μπερτράντ του Γκεκλέν κοντόσταυλου της Γαλλίας.
Υπηρεσία υπό τον Κάρολο Ε΄
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Όταν έγινε βασιλιάς ο Κάρολος Ε΄ (γιος του Ιωάννη Β΄), ο Λουδοβίκος συμμετείχε στην κατάληψη του Γκυγιέν (Γασκώνης). Το 1368 ο βασιλιάς τον έκανε μαρεσάλη με διαταγή να προσέχει το Παρίσι. Το 1369 ο Λουδοβίκος ανάγκασε τον Ιωάννη Χάστινγκς κόμη του Πέμπροουκ να εγκαταλείψει το Πυυρενόν. Συνέδραμε τον Γκεκλέν στη νίκη του στη μάχη του Πονβαλλαίν. Κατά τα επόμενα έτη πολέμησε τους Άγγλους στο Λιμουζέν, Λανγκεντόκ και Γκυγιέν.
Το 1375 κατέλαβε το Κονιάκ και το Σαιν-Σωβέρ-λε-Βικόντ. Πολέμησε εναντίον των παρανόμων Ταρ-Βενύ και εναντίον των τοπικών κυρίων του Ωβέρν, που λήστευαν. Το 1377 ο Λουδοβίκος, στην εκστρατεία του εναντίον του Γκυγιέν, έλαβε μέρος στην πολιορκία του Μπερζεράκ, όπου διακρίθηκε, αιχμαλωτίζοντας αρκετούς τοπικούς κυρίους. Όταν απεβίωσε ο Γκεκλέν, η θέση του κοντόσταυλου προσφέρθηκε στον Ανγκερράν Η΄ κύριο του Κουσύ και στον Λουδοβίκο, που αρνήθηκαν. Η ιστορικός Μπάρμπαρα Τούχμαν θεωρεί, πως έβλεπαν την αυξανόμενη διανοητική ασθένεια του βασιλιά, πως θα αναλάμβαναν αντιβασιλείς οι δούκες του Ανζού, του Μπερρύ και της Βουργουνδίας και δεν ήθελαν να έλθουν σε αντιπαράθεση με αυτούς.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Froissart, Jean, "The Chronicles of Froissart." (from Harvard Classics).
- Tuchman, Barbara. A Distant Mirror. New York: Alfred A. Knopf, 1978. ISBN 0-394-40026-7
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 2 Μαρτίου 2015.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 135148135. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 3,0 3,1 Faceted Application of Subject Terminology. 454515. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ GeneaStar. desancerrel.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb135148135. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.