Αρεγούνδη
| Αρεγούνδη | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Arégonde (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 515 |
| Θάνατος | 570 Παρίσι |
| Τόπος ταφής | Βασιλική Σαιν-Ντενί |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | σύζυγος ηγεμόνα[1] |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Χλωτάριος Α´[1] |
| Τέκνα | Χιλπέριχος Α΄[2] |
| Γονείς | Μπαντέρικ |
| Αδέλφια | Ινγούνδη |
| Οικογένεια | Μεροβίγγειοι |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Η Αρεγούνδη (515/520 - 580) ήταν βασίλισσα των Φράγκων χάρη στον γάμο της με τον Βασιλιά των Φράγκων Χλωτάριο Α΄, μοναδικός τους γιος ήταν ο Χιλπέριχος Α΄ που κυβέρνησε την Νευστρία. Η Αρεγούνδη ήταν κόρη του βασιλιά της Θουριγγίας Μπαντέρικ, αδελφή της ήταν η Ινγούνδη μία από τις πρώτες συζύγους του Χλωτάριου Α΄. Ακούγεται ότι η αδελφή της Ινγούνδη ενδιαφερόταν έντονα να παντρέψει την αδελφή του και ζήτησε από τον Χλωτάριο Α΄ να της βρει τον ιδανικό σύντροφο. Μετά την συνάντηση του βασιλιά με την κουνιάδα του ο Χλωτάριος Α΄ ανακοίνωσε ότι βρήκε άλλη μία ιδανική σύζυγο για τον εαυτό του, ενώ με την αδελφή της έκανε 5 γιους και μία κόρη με την ίδια την Αρεγούνδη έκανε μόνο έναν γιο.
Η ανάλυση του σκελετού της Αρεγούνδης έδειξε ότι σε ηλικία 18 ετών είχε γεννήσει ένα παιδί, το φαινόμενο ήταν συνηθισμένο εκείνη την εποχή στην Φραγκική κοινωνία επειδή τα κορίτσια παντρευόντουσαν από 15 ετών. Το ίδιο πρόσωπο όπως έδειξε ο σκελετός υπέφερε σε παιδική ηλικία από Πολιομυελίτιδα, ο Χλωτάριος Α΄ πολύ πιθανό την πήρε σύζυγο για τον εαυτό του από την λύπη του επειδή πίστευε ότι δεν θα βρει σύζυγο λόγω της χωλότητας. Μία εναλλακτική θεωρία είναι ότι αντικατέστησε την αδελφή της Ινγούνδη που πέθανε την περίοδο 538 - 546 στην γέννα και ανέλαβε την ανατροφή των παιδιών της. Ο Χλωτάριος Α΄ είχε παντρευτεί επίσης την Ραδεγούνδη (538) πρώτη ξαδέλφη της Ινγούνδη και της Αρεγούνδης χωρίς να αποκτήσουν παιδιά. Η Αρεγούνδη και η Ραδεγούνδη επέζησαν μετά τους γάμους τους, η Ραδεγούνδη έγινε Αγία και η Αρεγούνδη η προγιαγιά του Δαγοβέρτου Α΄ και των τελευταίων Μεροβίγγειων βασιλέων. Η σαρκοφάγος της Αρεγούνδης βρέθηκε μαζί με δωδεκάδες άλλες από τον αρχαιολόγο Μιτσέλ Φλερί (1923 - 2002) στην Βασιλική Σαιν-Ντενί (1959), περιέχει καλοδιατηρημένα ενδύματα και υφάσματα. Οι μετέπειτα έρευνες αμφισβήτησαν έντονα την συγκεκριμένη ταυτοποίηση.[3]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 71. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Κριστιάν Σετιπανί: «La Préhistoire des Capétiens» (Γαλλικά) Βιλνέβ-ντ'Ασκ. 1993. σελ. 88-92. ISBN-13 978-2-9501509-3-6. ISBN-10 2-9501509-3-4.
- ↑ Noble, Thomas F. X. From Roman Provinces to Medieval Kingdoms. Routledge, 2006. σ. 159
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Γρηγόριος Τουρώνης, "Ιστορία των Φράγκων"
- Noble, Thomas F. X. From Roman Provinces to Medieval Kingdoms. Routledge, 2006
- Wemple, Suzanne Fonay, Women in Frankish Society: Marriage and the Cloister, 500 to 900, University of Pennsylvania Press, 1985
|