Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ιερά Μητρόπολις Αργολίδος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιερά Μητρόπολις Αργολίδος
Γενικές πληροφορίες
Ίδρυση1189
XώραΕλλάδα
ΈδραΝαύπλιο
ΥπαγωγήΕκκλησία της Ελλάδος
Αρχιερατικές Περιφέρειες
Ενορίες78
Ναοί76 εκκλησίες, 98 παρεκκλήσια, 270 εξωκλήσια, 95 ναοί κοιμητηρίων, 8 μοναστηριακοί και 59 ιδιωτικοί.
Μονές10 (2 ανδρικές και 8 γυναικείες)
Μητροπολιτικός ΝαόςΙ.Ν. Αγίου Γεωργίου, Ναύπλιο
Ιεραρχία
ΜητροπολίτηςΝεκτάριος Αντωνόπουλος
Γενικός Αρχιερατικός ΕπίτροποςΠρωτοπρεσβύτερος Πέτρος Αθανασόπουλος
Ιστοσελίδα
imargolidos.gr

Η Ιερά Μητρόπολις Αργολίδος είναι μία από τις Μητροπόλεις της Εκκλησίας της Ελλάδος. Εδρεύει στο Ναύπλιο και στην περιφέρειά της υπάγεται ο Νομός Αργολίδας εκτός της περιοχής της Ερμιονίδας. Μητροπολίτης της από το έτος 2013 είναι ο Νεκτάριος (κατά κόσμον Αντωνόπουλος).

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Παυλίνος (354-431 μ.Χ.) αναφέρει ότι στο Άργος κήρυξε το λόγο του Θεού ο Απόστολος Ανδρέας, ο οποίος έτσι παρουσιάζεται ως ιδρυτής της Αργειακής Εκκλησίας. Πιθανώς στο Άργος να ήλθε και ο Απόστολος Παύλος, διότι περί το 50-60 μ.Χ. διέμεινε στην Κόρινθο για αρκετούς μήνες και επισκέφθηκε και τις γύρω περιοχές. Πολύ νωρίς το Άργος ανυψώθηκε σε Επισκοπή, χωρισμένη από την Επισκοπή Ναυπλίου, υπαγόμενη στη Μητρόπολη Κορίνθου.

Πρώτος γνωστός Επίσκοπος του Άργους είναι ο Περιγένης. Στα τέλη του 9ου αιώνος Επίσκοπος Άργους διετέλεσε ο πολιούχος του, Άγιος Πέτρος. Οι Επισκοπές Άργους και Ναυπλίου ενώθηκαν σε μία το 1166. Κατ’ άλλη γνώμη, η ένωση των Επισκοπών Άργους και Ναυπλίου πιθανώς είχε συντελεσθεί λίγα χρόνια μετά το 879. Πάντως στα πρακτικά Συνόδου του 879 που έγινε στην Κωνσταντινούπολη, υπογράφουν ως μέλη ο Άργους Θεότιμος και χωριστά ο Ναυπλίου Ανδρέας. Το 1189 η ενιαία Επισκοπή Άργους και Ναυπλίου αποσπάται από τη Μητρόπολη Κορίνθου και προάγεται σε Μητρόπολη, με πρώτο Μητροπολίτη τον Ιωάννη.

Το 1212, οι σταυροφόροι καταλαμβάνουν το Άργος και το Ναύπλιο, καταργείται η ορθόδοξη Ιεραρχία και στο Άργος εγκαθίσταται λατίνος Επίσκοπος. Καθ’ όλη τη διάρκεια της φραγκοκρατίας (1212-1540) η ορθόδοξη Μητρόπολη Άργους είναι σχολάζουσα. Για τα θέματα των Ορθοδόξων υπήρχε υπό την έγκριση του λατίνου Επισκόπου ένας πρωτοπαπάς διορισμένος από τους Ενετούς. Το 1540 το Ναύπλιο παραδίδεται από τους Ενετούς στους Τούρκους. Το 1541 ο Πατριάρχης Ιερεμίας Α΄ δέχθηκε στην Κωνσταντινούπολη πρεσβεία από Αργείους και Ναυπλιείς, οι οποίοι ζήτησαν την ανασύσταση της Μητροπόλεως που ήταν σχολάζουσα από το 1212, δηλαδή για 329 χρόνια. Η Μητρόπολη ανασυνεστάθη με έδρα το Ναύπλιο και προήχθη σε αυτήν ως μητροπολίτης ο Δωρόθεος.

Από το 1686 η έδρα της Μητροπόλεως μεταφέρεται στο Άργος, διότι το Ναύπλιο καταλαμβάνεται για δεύτερη φορά από τους Ενετούς. Το 1715 αρχίζει η Β΄ τουρκική κυριαρχία στο Άργος και γίνεται έδρα της μητροπόλεως το Μέρμπακα (Αγία Τριάδα) έως το 1770, οπότε έχουμε επιδρομή Αλβανών και καταστροφές που επιβάλλουν τη μεταφορά της στο Άργος. Εδώ θα παραμείνει μέχρι την επανάσταση του 1821, οπότε θα ξαναγίνει το Ναύπλιο έδρα της Μητροπόλεως, μέχρι σήμερα. Στις 19 Σεπτεμβρίου 1821 πέθανε στη φυλακή της Τριπολιτσάς ο εθνομάρτυρας Μητροπολίτης Άργους και Ναυπλίου Γρηγόριος Καλαμάρας. Από το θάνατό του έως το 1833 η Μητρόπολη διοικείται από τοποτηρητές.

Οροφή του ναού της Παναγίας στο Ναύπλιο

Ακολούθησαν συγχωνεύσεις με γειτονικές Μητροπόλεις, καθώς η Εκκλησία της Ελλάδος είχε ανακηρύξει αντικανονικώς το αυτοκέφαλό της και δεν ήθελε να προβεί σε αρχιερατικές εκλογές, έως το Οικουμενικό Πατριαρχείο αποδεχθεί την κατάσταση και την επαναφέρει στη νομιμότητα. Έτσι, με το από 16 Δεκεμβρίου 1833 Β.Δ., η Μητρόπολη Άργους και Ναυπλίας μετονομάζεται «Μητρόπολις Αργολίδος», αποτελούμενη από τις επαρχίες Ναυπλίας, Τροιζήνας και Ερμιονίδος. Με το ίδιο διάταγμα το Άργος καθώς και η επαρχία Άργους υπάγονται στην Μητρόπολη Κορίνθου και όχι στη Μητρόπολη Αργολίδος. Με το από 16 Δεκεμβρίου 1841 Β.Δ. η Μητρόπολη Κορίνθου-Άργους και η Μητρόπολη Αργολίδος συγχωνεύθηκαν σε μία, τη Μητρόπολη Κορίνθου και Αργολίδος. Τέλος, με το από 18 Δεκεμβρίου 1842 Β.Δ., στη Μητρόπολη Κορίνθου και Αργολίδος προσαρτήθηκε και η Επισκοπή Ύδρας.

Με Πατριαρχικό Τόμο του 1850 αναγνωρίσθηκε το αυτοκέφαλο της Εκκλησίας της Ελλάδος. Μετά την έκδοση του νόμου Σ΄ του 1852, η Ιερά Σύνοδος καθόρισε τα όρια των Μητροπόλεων και πλήρωσε όσες ήταν χηρεύουσες. Για τη Μητρόπολη Αργολίδος, όρια καθορίστηκαν αυτά που ισχύουν μέχρι σήμερα και εξελέγη Μητροπολίτης το Σεπτέμβριο του 1852 ο Πρωτοσύγκελλος και τοποτηρητής Μεσσηνίας, Αρχιμανδρίτης Γεράσιμος Παγώνης ή Παγωνόπουλος[α].

Επισκοπικός κατάλογος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Όνομα Έτη Σημειώσεις
Περιγένης 160 – 180 επί Αυτοκράτορος Μάρκου Αυριλίου, αγωνίστηκε κατά της αιρέσεως των Σκηθιανών
Γενέθλιος ~ 381 επί Αυτοκράτορος Θεοδώρου του Β΄, συμμετείχε στην εν Κωνσταντινουπόλει Σύνοδο κατά του Ευτυχίου
Ονήσιμος ~ 451 συμμετείχε στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο
Θαλής τέλη 5ου αιώνα επί Λέοντος του Θρακός, συμμετείχε σε τοπική Σύνοδο στην Κόρινθο
Ιωάννης 7ος αιώνας επί Κωνσταντίνου του Πωγωνάτου
Ανδρέας 9ος αιώνας επί Βασιλείου του Μακεδόνος
Θεότιμος 9ος αιώνας επί Βασιλείου του Μακεδόνος
Λέων 9ος αιώνας συμμετείχε σε Σύνοδο το 869
Πέτρος αρχές 10ου αιώνα[β] – 925
Νικόλαος τέλη 10ου αιώνα[2]
Θεόδωρος τέλη 10ου αιώνα[3]
Ιωάννης 11ος-12ος αιώνας[4]
Λέων (Ανζάς) πριν τον Οκτώβριο 1143 – μετά τον Μάιο 1157[5] έκτισε το μοναστήρι της Νέας μονής, Ζωοδόχο Πηγή, βασιλεύοντος Μανουήλ του Κομνηνού (1149 μ.Χ.)
Δωρόθεος ~ 1541[6]
Διονύσιος Α΄ ~ 1575
Μελέτιος ~ 1596 επί πατριαρχίας Γαβριήλ
Παρθένιος ; – 29 Οκτωβρίου 1599[7] παραιτήθηκε[8]
Άνθιμος 23 Νοεμβρίου 1601[7] – ;[8] κατόπιν Αθηνών
Παρθένιος 12 Φεβρουαρίου 1604[9] – Μάιος 1607 καθαιρέθηκε[10]
Διονύσιος Β΄ ; μητροπολίτης Ναυπλίου, φιλόσοφος άριστος και μαθητής του Κορυδαλέως
Σωφρόνιος[8] Μάιος 1607[11] – Φεβρουάριος 1623 παραιτήθηκε λόγω γήρατος[12]
Θεοφάνης 29 Απριλίου 1624[12] ~ Οκτώβριος 1654 επί Πατριαρχίας Κυρίλλου Λουκάρεως, καθαιρέθηκε[13], η καθαίρεση ήρθη τον Νοέμβριο του 1655[14]
Μακάριος 7 Οκτωβρίου 1654[15] – Αύγουστος 1656 κατόπιν Μηθύμνης[16]
Θεοφάνης ; – Νοέμβριος 1665 καθαιρείται επί πατριάρχου Παρθενίου Δ΄ (1665)[8]
Γεράσιμος ~ 1667[17] – Σεπτέμβριος 1669 καθαιρέθηκε[18]
Γαβριήλ αρχές 18ου αιώνα; επί Πατριαρχίας Ιερεμίου του από Καισαρείας(;)
Αμβρόσιος ~ 1711[17]
Νεόφυτος 1741 – 1747
Βενέδικτος ~ 1767 Επί πατριαρχίας Σαμουήλ Χαντζερή
Νικόδημος ~ 1776[17]
Δωρόθεος
Ιάκωβος (Αρμόγκαβλης) 1787 – μετά το 1798[19] εκ Καλαμάτας ορμώμενος, εξ επιφανούς οικογενείας εκπαιδευθείς στην περιώνυμο Σχολή της Δημητσάνας. Από Ωλένης
Γεράσιμος Β΄ 1800 παραιτήθηκε[17]
Γρηγόριος (Καλαμάρας) Ιανουάριος 1800 – 1810 † από Παλαιών Πατρών
Γρηγόριος (Καλαμαράς) 3 Ιουλίου 1810 – 21 Σεπτεμβρίου 1821 † ανηψιός του προηγουμένου
Μελέτιος Γημαράκης 1828 - 1830 τοποτηρητής
Κύριλλος (Ροδόπουλος) 1833 – 1836 Κορίνθου και Άργους
Κύριλλος (Βογάσαρης) 1836 – 21 Αυγούστου 1842[20] †
Γεράσιμος (Ράλλης-Σπανός) 28 Οκτωβρίου 1842 – 13 Αυγούστου 1843 †
Γεράσιμος (Παγώνης) 28 Σεπτεμβρίου 1852 – 31 Μαρτίου 1867 † Συμμετείχε στην Γ’ Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας
Δανιήλ (Πετρούλιας) 16 Ιουλίου 1867 – 20 Νοεμβρίου 1873 † εκ Κορίνθου καταγόμενος, λόγιος και αγγλομαθής
Καλλίνικος (Τερεζόπουλος) 6 Αυγούστου 1874 – 24 Οκτωβρίου 1875 †
Νίκανδρος (Δελούκας) 7 Μαρτίου 1882 – 5 Δεκεμβρίου 1912 † εξ Ακράτας
Αθανάσιος (Λάσκαρης ή Βαβαλίσης) 16 Ιουλίου 1914 – 2 Ιανουαρίου 1924 παραιτήθηκε
Ιερόθεος (Μπόκολας) 13 Οκτωβρίου 1924 – 29 Μαρτίου 1939 παραιτήθηκε
Ιωάννης (Παπασαράντος) 25 Ιουνίου 1939 – 2 Δεκεμβρίου 1942 †
Αγαθόνικος (Παπασταματίου) 5 Δεκεμβρίου 1942 – 13 Οκτωβρίου 1945 κατόπιν Καλαβρύτων
Χρυσόστομος (Ταβλαδωράκης) 21 Οκτωβρίου 1945 – 16 Νοεμβρίου 1965 κατόπιν Πειραιώς
Χρυσόστομος (Δεληγιαννόπουλος) 23 Νοεμβρίου 1965 – 3 Ιουλίου 1985 †
Ιάκωβος (Παχής) 23 Νοεμβρίου 1985 – 26 Μαρτίου 2013 †
Νεκτάριος (Αντωνόπουλος) 18 Οκτωβρίου 2013 – σήμερα

Αρχείο ανωνύμου χειρογράφου που δημοσιεύτηκε στο Δελτίο της Ιστορικής Εθνολογικής Εταιρίας (Τόμ.Β΄ σελ. 32) από τον Ιωάννη Σακκελίωνα αναγράφει 23 Επισκόπους Άργους και Ναυπλίας. Τα ονόματα είναι τα εξής:

  • Κωνσταντίνος, Χριστόφορος, Πέτρος, Ιωάννης, Νικόλαος, Σισίνιος, Ανδρέας, Θεόδωρος, Σισίνιος, Πέτρος, Βασίλειος, Θεοφύλακτος, Σισίνιος, Γρηγόριος, Νικόλαος ο και κτήτωρ του Αγίου Ανδρέου, Ιωάννης ο και κτήτωρ της Νέας, Γρηγόριος, Κωνσταντίνος, Θεόδωρος Λέων, Νικήτας Ιωάννης.

Πληροφοριακά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μητρόπολη κατέχει σήμερα περί τους 76 ενοριακούς ναούς, 34 παρεκκλήσια, 264 εξωκκλήσια, 90 ναούς κοιμητηρίων, 32 ιδιωτικούς ναούς, 8 μοναστηριακούς ναούς, 1 ανδρώα μονή, 6 γυναικείες μονές και 2 γυναικεία ησυχαστήρια. Διαθέτει επίσης ραδιοφωνικό σταθμό στους 105,2 μεγακύκλους των FM (Ευαγγελίστρια Ναυπλίου). Κοινωνικό έργο: Γηροκομείο Άργους «Αγ. Αικατερίνη», Ορφανοτροφείο Θηλέων Χριστιανικής Εστίας Νεανίδων, Κατασκηνώσεις Θηλέων στο Κιβέρι Άργους.

Αρχιερατικές Περιφέρειες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Ναύπλιο.
Ο καθεδρικός ναός του Άργους.

Η Ι. Μ. Αργολίδος χωρίζεται σε 8 αρχιερατικές περιφέρειες[21]:

  • Α' Αρχιερατική Περιφέρεια Ναυπλίου
    • Αρχιερατικός Επίτροπος: Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Φρίμης
  • Β' Αρχιερατική Περιφέρεια Άργους
    • Αρχιερατικός Επίτροπος: Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Σελλής
  • Γ' Αρχιερατική Περιφέρεια Αγίας Τριάδος
    • Αρχιερατικός Επίτροπος: Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Μητροσύλης
  • Δ' Αρχιερατική Περιφέρεια Ασίνης
    • Αρχιερατικός Επίτροπος: Πρωτοπρεσβύτερος Αναστάσιος Ράπτης
  • Ε' Αρχιερατική Περιφέρεια Αχλαδοκάμπου
    • Αρχιερατικός Επίτροπος: Πρωτοπρεσβύτερος Δημοσθένης Γάτσιος
  • ΣΤ' Αρχιερατική Περιφέρεια Προσύμνης
    • Αρχιερατικός Επίτροπος: Πρωτοπρεσβύτερος Απόστολος Χασάπης
  • Ζ' Αρχιερατική Περιφέρεια Λυγουριού
    • Αρχιερατικός Επίτροπος: Πρωτοπρεσβύτερος Γεώργιος Λεονάρδος
  • Η' Αρχιερατική Περιφέρεια Λυρκείας
    • Αρχιερατικός Επίτροπος: Πρωτοπρεσβύτερος Κωνσταντίνος Παπακωνσταντίνου

Ιστορικοί ναοί

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ο ναός του Τιμίου Προδρόμου άρχισε να χτίζεται το 1822 και αποπερατώθηκε με χρηματική βοήθεια του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια. Χρησίμευσε ως μητροπολιτικός έως το 1865. Εδώ έγιναν οι τελετές για την έλευση και ενηλικίωση των βασιλέων Όθωνος και Γεωργίου Α΄. Στον περίβολό του ετάφησαν προύχοντες και φιλέλληνες. Εδώ φυλάσσονται άμφια δωρηθέντα από τη Ρωσία και από το 1929 τελείται κάθε χρόνο η δοξολογία της 25ης Μαρτίου.
  • Ο ναός της Παναγίας Κατακεκρυμμένης ιδρύθηκε τον 9ο ή 10ο αιώνα, ως γυναικεία Μονή. Επανιδρύθηκε το 1700 και διατηρήθηκε ως Μοναστήρι μέχρι την 17η Μαρτίου 1856, οπότε γίνεται ενοριακός ναός. Από το 1911 μέχρι σήμερα, υπάγεται ως παρεκκλήσιο στην ενορία Τιμίου Προδρόμου. Συνδέθηκε με γεγονότα της επανάστασης του 1821. Προ του 1821 λειτούργησε ως σχολείο. Το 1822 ιδρύθηκε εδώ το πρώτο Ελληνικό Νομισματοκοπείο. Το 1906-1907 κατασκευάστηκε το ρολόι της πόλης από τους παντοπώλες του Άργους. Στο ναό υπάρχουν εικόνες και εκκλησιαστικά βιβλία του 18ου και 19ου αιώνα.
  • Ο ναός των Αγίων Κωνσταντίνου και Ελένης επί τουρκοκρατίας υπήρξε τζαμί και νεκροταφείο των Τούρκων. Χτίστηκε περί το 1570-1580. Το 1871 καθαγιάστηκε με εγκαίνια και μετετράπη σε χριστιανικό Ναό. Λειτουργεί ως παρεκκλήσιο της ενορίας Αγίου Πέτρου. Εδώ φυλάσσονται ιερά Σκεύη του ναού του Αγίου Νικολάου της οικογένειας των Περρουκαίων, ο οποίος βρισκόταν εκεί που είναι χτισμένος ο σημερινός ναός του Αγίου Πέτρου Άργους και κατεδαφίστηκε το 1865.
  • Ο ναός της Κοιμήσεως της Θεοτόκου είναι κτίσμα του 11ου αιώνος. Ανακαινίσθηκε το 1699. Παλαιότερα λεγόταν Παναγία Αμπελούσα διότι υπήρχαν τριγύρω πολλά αμπέλια. Εδώ ορκίστηκαν οι πληρεξούσιοι της Δ΄ Εθνικής Συνέλευσης το 1829 καθώς και της Ε΄ Εθνικής Συνέλευσης το 1831. Την 5η Μαΐου 1824 έγινε εδώ τελετή για το θάνατο του Λόρδου Βύρωνα. Εδώ υπάρχουν Ευαγγέλια του 18ου και 19ου καθώς και εικόνες του 19ου αιώνα.
  • Ο ναός του Αγίου Πέτρου θεμελιώθηκε το 1859 από τον Αργολίδος Γεράσιμο, ο οποίος έκανε και τα εγκαίνια το 1865. Χτίστηκε στη θέση, που βρισκόταν άλλοτε ναός του Αγίου Νικολάου της οικογένειας Περρούκα. Έχει τρεις Άγιες Τράπεζες. Η κεντρική είναι αφιερωμένη εις τον Άγιο Πέτρο Άργους, η δεύτερη στον Άγιο Νικόλαο λόγω της εκκλησίας των Περρουκαίων που βρισκόταν εδώ και η τρίτη στον Άγιο Ανδρέα τον ιδρυτή της Αργειακής Εκκλησίας. Εδώ φυλάσσονται Ευαγγέλια του 18ου και 19ου και ιερά Σκεύη του 19ου αιώνα.
  • Τέλος, αξιόλογα μνημεία είναι οι δύο σταυρεπίστεγοι ναοί του Άργους, που έχουν χτιστεί επί τουρκοκρατίας, ο παλαιός ναός του Αγίου Βασιλείου και ο παλαιός ναός του Αγίου Νικολάου.
Ο ναός της Αγίας Μονής (Ζωοδόχου Πηγής) στο Ναύπλιο.

Ιερές Μονές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Μονή Αγίας Φωτεινής Σαμαρείτιδος Ναυπλίου (9), (Ανδρώα)
  • Μονή Παμμεγίστων Ταξιαρχών Ν. Επιδαύρου (21), (Γυναικεία)
  • Μονή Αγνούντος (Μετόχι της Μονής Παμμεγίστων Ταξιαρχών)
  • Μονή Οσίου Θεοδοσίου του Νέου, (17), (Γυναικεία)
  • Μονή Αγίου Δημητρίου Καρακαλά, (13), (Γυναικεία)
  • Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Καλαμίου, (29), (Γυναικεία)
  • Μονή Αγίας Μαρίνης Αργούς, (6), (Γυναικεία)
  • Μονή Τιμίου Προδρόμου Μπορσίων, (5), (Γυναικεία)
  • Μονή Ζωοδόχου Πηγής - Ησυχαστήριο, (10), (Γυναικεία)
  • Μονή Αγίας Μακρινής - Ησυχαστήριο, (11), (Γυναικεία)

Σύνολο μοναχών 121. Στα γεωγραφικά όρια της Ιεράς Μητρόπολις Αργολίδος υπάρχει και η Μονή Αυγού (Αγίου Δημητρίου), η οποία όμως υπάγεται διοικητικά στην Ιερά Μητρόπολη Ύδρας, Σπετσών και Αιγίνης.

Αργολική Αγιολογία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ως σημαντικοί άγιοι και όσιοι της Εκκλησίας Αργολίδας αναφέρονται οι εξής:

  • Ο Άγιος Πέτρος (Επίσκοπος Άργους) γεννήθηκε στην Κων/πολη το 850 μ.Χ. Οι γονείς και τα τέσσερα αδέλφια του ασπάζονται το μοναχικό βίο. Ενώ ασκητεύει πλησίον του αδελφού του, Παύλου Επισκόπου Κορίνθου, κάμπτεται απ’ τις πιεστικές παρακλήσεις των Αργείων και χειροτονείται Επίσκοπος Άργους. Αφού ανεδείχθη στοργικός πατέρας όλων, πέθανε το 925 μ. Χ. Η μνήμη του εορτάζεται την 3η Μαΐου. Τα λείψανά του ήρθαν στο Άργος ξανά στις 19 Ιανουαρίου του 2008 μετά από τις ενέργειες του τότε Μητροπολίτου Ιακώβου Β'.
  • Ο Όσιος Λεόντιος γεννήθηκε στο Άργος το 1520. Εμόνασε από το 1545, έως το θάνατό του στη Μονή του Οσίου Διονυσίου του Αγίου Όρους. Κοιμήθηκε το 1605. Από τον τάφο του ανέβλυσε μύρο και έτσι ονομάστηκε μυροβλύτης. Η μνήμη του τιμάται στις 18 Ιουνίου.
  • Ο Νεομάρτυρας Αγγελής γεννήθηκε στο Άργος. Ήταν εμπειρικός Ιατρός. Βρισκόταν στη Νέα Έφεσο. Αποκεφαλίστηκε στη Χίο, στις 3 Δεκεμβρίου του 1813.
  • Ο Άγιος Νεομάρτυρας Αναστάσιος γεννήθηκε στο Ναύπλιο. Ήταν ζωγράφος στο επάγγελμα. Είχε αρραβωνιαστεί αλλά διέλυσε τον αρραβώνα μόλις έμαθε για κάποια ηθικά παραπτώματα της γυναίκας του. Μόλις το έμαθε αυτό η οικογένειά της του έκανε μάγια και έχασε τα λογικά του. Μαρτύρησε το 1655 στη γενέτηρά του αφού οι Τούρκοι τον έσφαξαν πριν πάει στο εκτελεστικό απόσπασμα!
  • Ο Όσιος Θεοδόσιος ο Νέος ο Ιαματικός. Ασκήτεψε στην Αργολίδα ενώ είχε φτάσει εκεί από την Αθήνα, τόπος καταγωγής του. Εκεί που ασκήτευε του φανερώθηκε ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος. Έζησε παράλληλα με τον Άγιο Πέτρο όπου και συναντηθήκατε. Εκεί ο Όσιος υποδέχθηκε τον Επίσκοπο Άργους με θαυμαστό τρόπο, βάζοντας θυμίαμα στον σκούφο του και καθώς έκαιγε το λιβάνι ο σκούφος δεν καιγόταν!

Υποσημειώσεις και παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υποσημειώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ από το άρθρο «Άργος και Ορθοδοξία στο διάβα των αιώνων», που έγραψε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Άρτας κ. Καλλίνικος[1].
  2. ↑ Σύμφωνα με το Αργολικό Ημερολόγιο του 1910, που αφορά τους Επισκόπους του Άργους και του Ναυπλίου, η επαρχία Άργους υπαγόταν εκκλησιαστικώς στον Μητροπολίτην Κορίνθου: «Λήγοντος του Θ΄ αιώνος υπό του Οικουμενικού Πατριάρχου Κων/πόλεως Νικολάου του Μυστικού Μητροπολίτης Κορίνθου Παύλος Σίκυλος ο Βυζάντιος, όστις έσχεν αδελφόν μοναχόν Πέτρον ονόματι. Του Πέτρου τούτου εκτιμήσαντες οι Αργείοι τάς αρετάς εζήτησαν παρά του Πατριάρχου όπως προχειρισθή Επίσκοπος Άργους. Ο Πέτρος εν οσιότητι και ευλαβία βιώσας εποίμανε πατρικώς το ποίμνιον αυτού συμπάσχων και παραμυθούμενος αυτό εν ταις δυστυχίαις και θλίψεσιν. Ο Πέτρος μετέσχε της εν έτει 921 - 922 επί της Β΄ Πατριαρχίας του Νικολάου συγκροτηθείσης εν Κωνσταντινουπόλει επί Κωνσταντίνου του Πορφυρογεννήτου συνόδου, ήτις τον περίφημον τόμον της Ενώσεως εκδούσα απεκήρυξε συν άλλοις και τον τέταρτον γάμον, ον είχε τολμήσει ο Λέων ο σοφός. Επανελθών δ’ εκείθεν ανεπαύθη εν Κυρίω το 70ον έτος της ηλικίας εις τάς αγκάλας του ποιμνίου του, όπερ μετ’ ευλαβείας έθαψε το λείψανον εν περιβλέπτω της πόλεως μέρει, ένθα και επώνυμον ναόν ήγειρε. Ο Πέτρος υπό της Εκκλησίας κατετάχθη εις την χορείαν των Αγείων τελούσης την μνήμην αυτού την 3ην Μαΐου, τιμάται δ’ εξόχως ως πολιούχος εν Άργει. Την ακολουθίαν αυτού έγραψε το πρώτον εν Ενετία Γεώργιος Μάρκου ο Ζωγράφος, ταύτην δε συμπληρώσας εξέδωκεν αύθις τω 1870 ο πρώην αρχιεπίσκοπος Αργολίδος Δανιήλ Πετρούλιας. Σύμφωνα με τον καθηγητή Δρ. Χρήστο Δουκάκη «Την πρώτη ακολουθία που είναι πολύ παλαιά και ο θεόπνευστος συνθέτης της παραμένει άγνωστος. Αυτή την ακολουθία βρήκε χειρόγραφη σκισμένη και τριμμένη ο αγιογράφος Γεώργιος Μάρκος ο επονομαζόμενος Ζωγράφος. Αφού την επιδιόρθωσε, την τύπωσε στη Βενετία το 1729 και την αφιέρωσε στην πατρίδα του, το Άργος «την του Πελοποννησιακού σκήπτρου Βασιλίδα» όπως γράφει. Η αφιέρωση αυτολεξεί: "Περίβλεπτε και Εκλαμπροτάτη μοι Πατρίς, τον οφειλόμενον ασπασμόν προσκομίζω. Ύστερον αφ΄ ού οι ποταμοί εντρυφήσωσιν εις τους κάμπους, και λειμώνας, Θαλάσσας περιπολεύοντες, περικυκλούντες Πόλεις, τέλος αναπαύονται εις τον Ωκεανόν, εξ΄ού και εξέβησαν, προς σε τοίνυν ως προς όρμον τινά επανακάμπτει η παρούσα βίβλος, περιέχουσα την ακολουθίαν του εν Αγίοις Πατρός Πέτρου, του Θαυματουργού, και ημετέρου Ιεράρχου, την οποίαν ούσαν πρότερον χειρόγραφον, και άχρι του νύν σεσαθρωμένην τυγχάνουσαν, δι΄οικείων αναλωμάτων ταύτην τύποις εξέδωκα, εις δόξαν Θεού, και εις τιμήν και μνήμην του εν Αγίοις Πατρός ημών, και Ιεράρχου, ωσάν όμως οπού αρχαίον έθος νενόμισται, ότι αι νεωστί τυπούμεναι βίβλοι να αφιερώνωνται εις κάποια υπέροχα, και αξιωματικά πρόσωπα, ως δώρον ηθέλησα και εγώ να προσφωνήσω εις τι εξαίρετον υποκείμενον την παρούσαν, ποίος δε άλλος αξιώτερος, και εξαιρετώτερος εν εμοί, παρά σε την ημετέραν Πατρίδα, την του Πελοποννησιακού σκήπτρου Βασιλίδα, τούτο μεν αποδιδούς τα οικεία, προς τους οικείους, ως τέκνον σόν, αφιερώνω εις αίδιον μνήμην την του Πατρός ημών ακολουθίαν, αύθις προς τα οικεία, προς σε την ημετέραν Πατρίδα, μη έχωντας αξιώτερον δώρον, προσφωνώ την παρούσαν, δείχνωντας με τούτο, πόση είναι η αγάπη οπού προς σε προσφέρνω, φιλοφρόνως και ευλαβώς, την οποίαν και δέομαι να δεχτθήτε ασπασίως, εορτάζοντες ετησίως την του Πατρός ημών μνήμην, δια να είναι επισκεπτής, και ελευθερωτής σού της ποίμνης αυτού. Κύριος ο Θεός δια πρεσβειών του Αγίου ενδόξου Πατρός ημών Πέτρου ρύσαιτό σε της δεινής δουλείας, διατηρών σε ανεπηρέαστον εις έτη πολλά. Της σής περιβλέπτου Εκλαμπρότητος προσφιλές τέκνον. Γεώργιος Μάρκος ο Ζωγράφος. «Ακολουθία του εν Αγίοις πατρός ημών Πέτρου Αρχιεπισκόπου Άργους και Ναυπλίου του Θαυματουργού. Ετυπώθη αναλλώμασι μεν του χρησιμωτάτου κυρίου κυρίου Γεωργίου Μάρκου του Ζωγράφου, συνδρομή δε του χρησιμωτάτου και εκλαμπροτάτου κόμητος κυρίου κυρίου Νικολάου Ταρωνίτη του εξ Αθηνών. Ενετίησιν αψκθ΄. Παρά Νικολάω Γλυκεί τω εξ Ιωαννίνων». Κωνστ. Κυριακόπουλος. Αγίου Πέτρου επισκόπου Άργους. Βίος και Λόγοι. Η ακολουθία αυτή ανατυπώθηκε στο Ναύπλιο το 1836 και στην Αθήνα το 1861. Την δεύτερη ακολουθία ( Νέα) συνέθεσε ο Αρχιεπίσκοπος Αργολίδας Δανιήλ ο οποίος την διαρρύθμισε και συμπλήρωσε μικρό Εσπερινό. Πολυγραφημένη δε, εξέδωσε μελοποιημένη ο Άρχων Λαμπαδάριος του Ιερού ναού της Μητροπόλεως Αθηνών Ευάγγελος Τζελάς. Αυτή χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα και έχει εγκριθεί από την Ιερά Σύνοδο της Εκκλησίας της Ελλάδας. (31 Μαρτίου 1870)».

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ “Ματιές στην Αργολίδα”, τεύχος 10, Μάιος – Ιούνιος 2002
  2. ↑ Laurent 1963, σελ. 428-429.
  3. ↑ Laurent 1963, σελ. 429.
  4. ↑ Laurent 1963, σελ. 429-430.
  5. ↑ Laurent 1963, σελ. 430.
  6. ↑ «Έγγραφον συνοδικόν 68 Μητροπολιτών (...)». Γρηγόριος ο Παλαμάς ΜΘ: 226. Ιανουάριος 1920. http://digital.lib.auth.gr/record/139966/files/5076_1.pdf. Ανακτήθηκε στις 30 Απριλίου 2022. 
  7. ↑ 7,0 7,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 225.
  8. ↑ 8,0 8,1 8,2 8,3 Μυστακίδης 1936, σελ. 162.
  9. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 233.
  10. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελίδες 266-267.
  11. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 164.
  12. ↑ 12,0 12,1 Αποστολόπουλος 1987, σελ. 389.
  13. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελίδες 165-166.
  14. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 280.
  15. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 165.
  16. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 326.
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 17,3 Μυστακίδης 1936, σελ. 163.
  18. ↑ Αποστολόπουλος 1987, σελ. 148.
  19. ↑ «Ιάκωβος, Ναυπλίου». Ακαδημία Αθηνών. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  20. ↑ Σπανός, Βασίλειος Κ. (5 2021). «“Ο Μητροπολίτης Λαρίσης Και Τυρνάβου Κύριλλος Α´ Βογάσαρης (Ιούλιος 1819 – Πριν Από Τις 26.6.1820)”». Αχιλλίου Πόλις 5 (7): 175. https://imlarisis.gr/wp-content/uploads/2021/08/ap5_vas-spanos.pdf. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  21. ↑ «Ιεροί Ναοί Μητρόπολης Αργολίδας». Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2020. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ιερά_Μητρόπολις_Αργολίδος&oldid=10787902"