Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εθνικός ποιητής

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Διονύσιος Σολωμός
Ταράς Σεβτσένκο
Του Φου
Φερντοσί
Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ
Σότα Ρουσταβελί
Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε
Δάντης Αλιγκέρι
Μιγκέλ ντε Θερβάντες
Ουίλλιαμ Σαίξπηρ
Έμιλι Ντίκινσον
Άνταμ Μιτσκιέβιτς
Πάμπλο Νερούδα
Λεοπόλντ Σεντάρ Σανγκόρ
Σέσαρ Βαγιέχο
Ρόμπερτ Μπερνς

Εθνικός ποιητής (κάποτε και εθνικός βάρδος) αποκαλείται ένας ποιητής που, σύμφωνα με την παράδοση και την κοινή αποδοχή, αντιπροσωπεύει την ταυτότητα, τα πιστεύω και τις αρχές ενός συγκεκριμένου εθνικού πολιτισμού.[1] Ως πολιτιστικό πρότυπο, ένας εθνικός ποιητής αποτελεί ένα μακρόχρονο σύμβολο. Η ιδέα του να τιμάται η μνήμη ενός ή και περισσότερων ποιητών ως «εθνικών» εμφανίσθηκε κυρίως κατά τον 19ο αιώνα, αιώνα του ρομαντισμού και της αναδύσεως των εθνικών κρατών. Ο εθνικός ποιητής προσωποποιούσε μία μορφή-βοήθημα για την αποκρυστάλλωση και παγίωση των τελευταίων, καθώς παρείχε επικύρωση των εθνογλωσσικών ομάδων.[1]

Οι εθνικοί ποιητές αποτελούν ιστορικές μορφές, μολονότι λίγοι ποιητές της εποχής μας, οι οποίοι γράφουν σε σχετικώς νέες ή αναβιωμένες εθνικές λογοτεχνίες, θεωρούνται επίσης εθνικοί ποιητές. Μερικά έθνη έχουν περισσότερους από έναν, και η ιδέα του μοναδικού εθνικού ποιητή είναι πάντοτε μία απλοποίηση. Υποστηρίζεται ότι «ένας εθνικός ποιητής πρέπει να γράφει σε μια εθνική γλώσσα».[2]

Ακολουθεί ένας κατάλογος εθνών με τους εθνικούς τους ποιητές. Δεν αποτελεί κατάλογο ανεξάρτητων ή αναγνωρισμένων κρατών, παρά το ότι τα περισσότερα έθνη έχουν το δικό τους κράτος.

Έθνος Ποιητής ή ποιητές
Αζερμπαϊτζάν Φουζουλί, Ιμανταντίν Νασιμί, Σαμάντ Βουργκούν
Μπανγκλαντές Καζί Ναζρούλ Ισλάμ[3]
Κίνα Του Φου, Λι Πο, Λου Σιουν
Καμπότζη Πρεά Μποτουμθέρα Σομ, Κρομ Νγκόυ
Ινδία Ραμπιντρανάθ Ταγκόρ, Κουβεμπού, Μαϊθιλί Σαράν Γκουπτ, Ντινκάρ, Καβί Πραντήπ
Ινδονησία Χαϊρίλ Ανβάρ
Ιράν Φερντοσί, Τζελαλεντίν Ρουμί, Χαφέζ, Ρουντακί, Νιζαμί, Σααντί Σιραζί, Ομάρ Χαγιάμ
Ιράκ Μααρούφ αλ Ρουσαφί
Ισραήλ Χαΐμ Ναχμάν Μπιαλίκ
Ιαπωνία Μουρασάκι Σικίμπου, Ματσούο Μπασό, Λευκάδιος Χερν
Ιορδανία Μουσταφά Ουάμπι αλ-Ταλ
Καζακστάν Αμπάι Κουνανμπαγιουλί
Νότια Κορέα Γιουν Ντονγκ-τζου, Κο Ουν
Κούρδοι Χανά Κουμπαντί
Κιργιστάν Τοκτογκούλ Σατυλγκάνοφ
Λίβανος Χαλίλ Γκιμπράν
Μαλαισία Ουσμάν Αγουάνγκ
Μογγολία Ντασντορτζίν Νατσαγκντόργ, Μπιαμπίν Ριντσέν
Μιανμάρ Μιν Θου Γουν
Νεπάλ Λάξμι Πρασάντ Ντεβκότα
Πακιστάν Μουχαμάντ Ικμπάλ
Κράτος της Παλαιστίνης Μαχμούντ Νταργουίς
Φιλιππίνες Φρανσίσκο Μπαλαγκτάς
Σαουδική Αραβία Γκαζί Αμπντούλ Ραχμάν αλ Γκοσάιμπι
Σρι Λάνκα Αναάντα Σαμαρακούν
Συρία Νιζάρ Καμπανί
Τατζικιστάν Σαντριντίν Αϊνί, Γκουλναζάρ Κελντί
Ταϊλάνδη Σουνθόρν Φου
Τουρκμενιστάν Μαχτουμκουλί
Τουρκία Μεχμέτ Ακίφ Ερσόι, Ναζίμ Χικμέτ
Ουζμπεκιστάν Γκαφούρ Γκουλόμ, Μιρτεμίρ
Βιετνάμ Νγκουγιέν Ζου
Υεμένη Αμπντουλάχ αλ-Μπαραντουνί
Έθνος Ποιητής ή ποιητές
Αλγερία Σι Μοχάντ
Ανγκόλα Αγκοστίνιο Νέτο
Αίγυπτος Αχμέντ Σαουκί
Αιθιοπία Γκιμπρεάντ Τεφερί, Τσεγκαγιέ Γκαμπρέ-Μεντίν
Μάλι Φιλύ Νταμπό Σισοκό
Μαρόκο Μοχάμεντ Αουζάλ
Νιγηρία Τσινούα Ατσέμπε
Σενεγάλη Λεοπόλντ Σεντάρ Σανγκόρ
Σομαλία Χαντραουί
Νότια Αφρική Μαζίσι Κουνένε
Σουδάν Τζελύ Αμπντέλ Ραχμάν
Τανζανία Σααμπάν μπιν Ρόμπερτ[4]
Τυνησία Αμπούλ-Κασίμ Ετσεμπί

Βόρεια και Κεντρική Αμερική

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Έθνος Ποιητής ή ποιητές
Μπαρμπάντος Καμάου Μπρέθγουέιτ
Καναδάς Πωλίν Τζόνσον
Κεμπέκ Εμίλ Νελλιγκάν, Γκαστόν Μιρόν, Φελίξ Λεκλέρ
Κούβα Χοσέ Μαρτί
Δομινικανή Δημοκρατία Πέδρο Μιρ
Γουατεμάλα Μιγκέλ Άνχελ Αστούριας
Αϊτή Ζακ Ρουμαίν
Τζαμάικα Κλωντ Μακκέυ
Μεξικό Ραμόν Λόπες Βελάρντε, Οκτάβιο Πας
Νικαράγουα Ρουμπέν Νταρίο
Παναμάς Ρικάρδο Μιρό[5]
Αγία Λουκία Ντέρεκ Γουόλκοτ
Ηνωμένες Πολιτείες Ουώλτ Ουίτμαν, Έμιλι Ντίκινσον, Ρόμπερτ Φροστ, Λάνγκστον Χιουζ
Έθνος Ποιητής ή ποιητές
Αλβανία Γκέργκι Φίστα, Ναΐμ Φρασέρι
Ανδόρρα Αλμπέρτ Σαλβαντό
Αρμενία Γρηγόριος του Ναρέκ, Σαγιάτ-Νοβά, Χοβχανές Τουμανιάν, Γιεγισέ Τσαρέντς
Αυστρία Φραντς Γκριλπάρτσερ, Πέτερ Ρόζεγκερ
Λευκορωσία Γιάνκα Κουπάλα, Γιακούμπ Κόλας
Βέλγιο Εμίλ Βερχάρν, Μωρίς Μαίτερλινκ
Φλαμανδοί Χέντρικ Κονσιάνς, Γκουίντο Γκέζελε, Χούγκο Κλάους
Βοσνία και Ερζεγοβίνη Ιζέτ Σαράιλιτς
Σερβοβόσνιοι Αλέξα Σάντιτς
Βουλγαρία Χρίστο Μπότεφ[6], Ιβάν Βάζοφ
Κροατία Μάρκο Μάρουλιτς, Μίροσλαβ Κρλέζα
Κύπρος Βασίλης Μιχαηλίδης
Τσεχία Κάρελ Χίνεκ Μάχα, Μπόζενα Νιέμτσοβα, Γιαν Νερούντα
Δανία Άνταμ Έλενσλεγκερ
Νήσοι Φερόες Γουίλιαμ Χάινεσεν
Αγγλία Ουίλιαμ Σαίξπηρ, Ουίλιαμ Μπλέικ, Γουίλιαμ Γουόρντσγουορθ, Σάμιουελ Τέιλορ Κόλεριτζ
Εσθονία Λύντια Κόιντουλα, Φρήντριχ Ράινχολντ Κρέυτσβαλντ
Φινλανδία Γιούχαν Λούντβιγκ Ρύνεμπεργκ, Έλιας Λένροτ
Γαλλία Βίκτωρ Ουγκώ, Σαρλ Μπωντλαίρ
Γεωργία Σότα Ρουσταβελί
Γερμανία Γιόχαν Βόλφγκανγκ Γκαίτε, Φρήντριχ Σίλερ
Γιβραλτάρ Έκτορ Λικούντι
Ελλάδα Όμηρος, Διονύσιος Σολωμός
Γκέρνσεϊ Ζωρζ Μετιβιέ
Ουγγαρία Σάντορ Πέτεφι, Γιάνος Άρανι
Ισλανδία Γιόουνας Χάλγκριμσον, Χαλντόρ Λάξνες
Δημοκρατία της Ιρλανδίας Τόμας Μουρ, Ουίλιαμ Μπάτλερ Γέιτς
Ιταλία Δάντης Αλιγκέρι, Τζάκομο Λεοπάρντι, Ούγκο Φόσκολο
Λετονία Ράινις, Αντρέι Πούμπουρ
Λιθουανία Κριστιόνας Ντονελάιτις, Μαϊρόνις
Λουξεμβούργο Εντμόν ντε λα Φονταίν, Μισέλ Ροντάνζ, Μισέλ Λεντς
Βόρεια Μακεδονία Κότσο Ρασίν, Γκεόργκι Πουλέφσκι, Κόλε Νεντελκόφσκι
Μάλτα Ντουν Καρμ Ψαϊλά
Μολδαβία Μιχαήλ Εμινέσκου, Γκριγκόρε Βιέρου
Μονακό Λουί Νοταρί
Μαυροβούνιο Πέτρος Β΄ Πέτροβιτς-Νιέγκος
Ολλανδία Γιούστ φαν ντεν Βόντελ, Γιάκομπ Κατς
Φρισλανδοί Γκύσμπερτ Γιάπικς
Νορβηγία Χένρικ Βέργελαν
Πολωνία Άνταμ Μιτσκιέβιτς, Γιούλιους Σλοβάτσκι, Γιαν Κοχανόφσκι, Τσίπριαν Νόρβιντ
Πορτογαλία Λουίς δε Καμόες, Φερνάντο Πεσσόα
Ρουμανία Μιχαήλ Εμινέσκου
Ρωσία Αλεξάντρ Πούσκιν
Νταγκεστάν Ρασούλ Γκαμζάτοφ
Οσετοί Κόστα Χεταγκούροφ
Σκωτία Ρόμπερτ Μπερνς
Σερβία Πέτρος Β΄ Πέτροβιτς-Νιέγκος, Όσκαρ Νταβίτσο, Ντεσάνκα Μαξίμοβιτς[7]
Κοσσυφοπέδιο Ντιν Μεχμέτι
Σλοβακία Πάβολ Ορσάγκ Χβιεζντοσλάβ
Σλοβενία Φραντσέ Πρεσέρεν
Ισπανία Μιγκέλ ντε Θερβάντες, Λόπε δε Βέγα[1], Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα
Καταλονία Ζασίν Μπερδαγέ, Σαλβαδό Εσπρίου
Γαλικία (Ισπανία) Ροσαλία δε Κάστρο
Χώρα των Βάσκων Νικολάς Ορμαετσέα, Γκαβριέλ Αρέστι
Σουηδία Καρλ Μίκαελ Μπέλμαν, Βέρνερ φον Χάιντενσταμ, Ησαΐας Τεννέρ
Ελβετία Γκότφρηντ Κέλερ, Καρλ Σπίτελερ
Ουκρανία Ταράς Σεβτσένκο, Λέσια Ουκράινκα
Ουαλία Ντύλαν Τόμας, Ντάβυντ απ Γκβίλυμ
Έθνος Ποιητής ή ποιητές
Αργεντινή Χοσέ Ερνάντες[8], Χόρχε Λουίς Μπόρχες, Λεοπόλδο Λουγόνες
Βραζιλία Γκονσάβες Ντίας, Κάρλος Ντρούμοντ ντε Αντράντε, Μασάντου ντε Ασσίς
Χιλή Πάμπλο Νερούδα, Γκαμπριέλα Μιστράλ
Κολομβία Ραφαέλ Πόμπο, Χοσέ Ασουνθιόν Σίλβα
Χοσέ Χοακίν δε Ολμέδο, Χόργκε Ενρίκε Αντούμ
Περού Σέσαρ Βαγιέχο
Σουρινάμ Τρεφόσα (Χ.Φ. ντε Ζιλ)
Ουρουγουάη Χουάν Θορίγια δε Σαν Μαρτίν
Βενεζουέλα Ρομούλο Γκαλιέγος
Έθνος Ποιητής ή ποιητές
Αυστραλία Χένρυ Λώσον, Άνταμ Λίντσεϋ Γκόρντον, Ντοροθέα Μακέλαρ, Μπάντζο Πάτερσον
Νέα Ζηλανδία Τζέιμς Κ. Μπάξτερ, Άλεν Κέρνοου


  1. 1,0 1,1 1,2 Nemoianu, Virgil (2002). Esterhammer, Angela, επιμ. "'National Poets’ in the Romantic Age: Emergence and Importance." Romantic Poetry. John Benjamins Publishing. σελ. 537. ISBN 9789027234506. 
  2. Michael Baron: Language and Relationship in Wordsworth's Writing (1995), σελ. 13.
  3. Aparna Chatterjee: «Kaazi Nazrul Islam; The National Poet of Bangladesh: A Profile Study» Αρχειοθετήθηκε 2010-02-18 στο Wayback Machine. στο The Literary Shelf, Boloji.com. Ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2007.
  4. J. Cameron· W.A. Dodd (17 Μαΐου 2014). Society, Schools and Progress in Tanzania: The Commonwealth and International Library: Education and Educational Research. Elsevier Science. σελίδες 57–. ISBN 978-1-4831-5914-0. 
  5. Daniel Balderston, Mike (2004). Encyclopedia of Latin American and Caribbean Literature, 1900-2003. Routledge. σελ. 666. ISBN 0-415-30687-6. 
  6. «Hristo Botev’s birth anniversary« Αρχειοθετήθηκε 2007-09-27 στο Wayback Machine., Radio Bulgaria History and Religion, ανακτήθηκε στις 9 Μαρτίου 2007.
  7. Balazsr2=Michal Kopecek (1 Νοεμβρίου 2006). National Romanticism: The Formation of National Movements. Central European University Press. σελ. 431. ISBN 978-963-7326-60-8. Characteristically, although Njegoš saw himself as a definitely Serbian poet, his epic came to be later canonized as the most important work of 'Yugoslav' literature [...] 
  8. James Woodall: Borges: A Life, Basic Books, 1996, ISBN 0-465-04361-5