Φρανσίσκο Μπαλαγκτάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φρανσίσκο Μπαλαγκτάς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση2  Απριλίου 1788[1]
Balagtas
Θάνατος20  Φεβρουαρίου 1862[1]
Orion
Χώρα πολιτογράφησηςΦιλιππίνες
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςγλώσσα Ταγκάλογκ
ΣπουδέςColegio de San Juan de Letran
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
συγγραφέας
Αξιοσημείωτο έργοFlorante at Laura
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Φρανσίσκο Μπαλαγκτάς υ δε λα Κρουθ (Francisco Balagtas y de la Cruz, 4 Απριλίου 1788 - 20 Φεβρουαρίου 1862), κοινώς γνωστός ως Φρανσίσκο Μπαλαγκτάς ή ως Φρανσίσκο Μπαλτασάρ (Baltazar), ήταν εξέχων Φιλιππινέζος ποιητής κατά την ισπανική αποικιακή περίοδο των Φιλιππίνων. Θεωρείται ευρύτατα ως μία από τις μεγαλύτερες λογοτεχνικές μορφές των Φιλιππίνων για την επίδρασή του στη λογοτεχνία της χώρας. Το περίφημο έπος Florante at Laura θεωρείται το καθοριστικό έργο του.


Το επώνυμο «Μπαλτασάρ», που κάποτε εκλαμβάνεται λανθασμένα ως φιλολογικό ψευδώνυμο, ήταν το νόμιμο επώνυμο που υιοθέτησε ο ποιητής μετά το διάταγμα του Γενικού Κυβερνήτη των Φιλιππίνων Ναρθίσο Κλαβέρια υ Θαλδούα το 1849, που υποχρέωνε τον ιθαγενή πληθυσμό να αποκτήσει ισπανικά επώνυμα αντί εκείνων των τοπικών γλωσσών.

Οικογένεια και σπουδές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φρανσίσκο Μπαλαγκτάς γεννήθηκε στις 2 ή 4 Απριλίου 1788 στο Μπάριο Πανγκινάυ του Μπικάα του Μπουλακάν και ήταν το νεότερο από τα τέσσερα παιδιά του σιδηρουργού Χουάν Μπαλαγκτάς και της Χουάνα δε λα Κρους. Βαφτίστηκε στις 30 Απριλίου την ίδια χρονιά. Σπούδασε κανονικό δίκαιο, φιλοσοφία, λατινικά και τους κλασικούς στο Κολέγιο Σαν Χουάν δε Λετράν και στο Κολέγιο δε Σαν Χοσέ, μέχρι το 1811.

Μετέπειτα βίος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Μπαλαγκτάς έμαθε να γράφει ποίηση από τον Χοσέ δε λα Κρους (ντόπιο όνομα Χουσένγκ Σισιού), έναν από τους πιο διάσημους ποιητές του Τόντο, σε αντάλλαγμα για κοτοπουλάκια. Ήταν ο ίδιος ο δε λα Κρους που προκάλεσε προσωπικά τον Μπαλαγκτάς να βελτιώσει τη γραφή του. Ο Μπαλαγκτάς ορκίστηκε ότι θα ξεπερνούσε τον Χουσένγκ Σισιού, καθώς δεν θα ζητούσε τίποτα για αντάλλαγμα ως ποιητής. Ο Μπαλαγκτάς έγραψε τα ποιήματά του στην ταγκαλόγκ σε μια εποχή που οι Φιλιππινέζοι έγραφαν κυρίως στην ισπανική γλώσσα.

Το 1835 ο Μπαλαγκτάς μετακόμισε στο Παντακάν της Μανίλα, όπου γνώρισε τη Μαρία Ασουνθιόν Ριβέρα, η οποία θα λειτουργούσε αποτελεσματικά ως μούσα του για τα μελλοντικά του έργα. Αναφέρεται στο Florante at Laura ως «Selya» και «MAR». Οι γλύκες του Μπαλαγκτάς για τη MAR αμφισβητήθηκαν από τον έχοντα μεγάλη επιρροή Μαριάνο Καπούλε. Ο τελευταίος κέρδισε τη μάχη για τη MAR όταν χρησιμοποίησε τον πλούτο του για να φυλακιστεί ο Μπαλάγκτας. Στη φυλακή ο ποιητής έγραψε το Florante at Laura - στην πραγματικότητα, τα γεγονότα αυτού του ποιήματος είχαν σκοπό να παραλληλίσουν τη δική του κατάσταση. Ο Μπαλάγκτας δημοσίευσε το Florante at Laura μετά την αποφυλάκισή του το 1838. Μετακόμισε στο Μπαλάνγκα του Μπατάαν το 1840 και εκεί υπηρέτησε ως βοηθός του Ειρηνοδίκη. Διορίστηκε επίσης ως μεταφραστής του δικαστηρίου. Νυμφεύθηκε τη Χουάν Τιαμπένγκ στις 22 Ιουλίου 1842 και μαζί απέκτησαν έντεκα παιδιά, αλλά μόνο τα τέσσερα επέζησαν έως την ενηλικίωση. Στις 21 Νοεμβρίου 1849 ο Γενικός Κυβερνήτης Νάρκισο Κλαβερία και Ζαλντούα εξέδωσε ένα διάταγμα κατά το οποίο κάθε Φιλιππινέζος ιθαγενής έπρέπε να υιοθετήσει ισπανικό επώνυμο. Το 1856 διορίστηκε υπολοχαγός, αλλά αμέσως μετά καταδικάστηκε και στάλθηκε στη φυλακή ξανά, με την κατηγορία ότι διέταξε να ξυριστεί το κεφάλι της υπηρέτριας του Αλφέρες Λούκας. Ο Μπαλαγκτάς-Μπαλτασάρ συνέχισε να γράφει ποίηση, καθώς και να μεταφράζει ισπανικά έγγραφα, αλλά πέθανε ένα έτος αργότερα, σε ηλικία 73 ετών. Ως ετοιμοθάνατος, ζήτησε από τα παιδιά του ως χάρη κανένα τους να μη γινόταν ποιητής σαν αυτόν, που είχε υποφέρει τόσο από το ταλέντο του αυτό, όσο και από άλλους. Μάλιστα έφθασε στο σημείο να τους πει ότι θα ήταν καλύτερο να κόψουν τα χέρια τους, παρά να γίνουν συγγραφείς.

Η μνήμη του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Διαμέρισμα Σάντα Κρους της Μανίλα ιδρύθηκε προς τιμή του Μπαλαγκτάς ενα δημοτικό σχολείο που φέρει το όνομά του (FBES). Υπάρχει επίσης μια πλατεία και ένα πάρκο (Plaza Balagtas) που φέρουν το όνομά του στο Παντακάν της Μανίλα, ενώ οι περισσότεροι από τους δρόμους της γειτονιάς αυτής πήραν το όνομά τους από διάφορους χαρακτήρες του επικού του ποιήματος Florante at Laura. Η γενέτειρά του, το Μπιγκάα του Μπουλακάν, μετονομάστηκε σε «Δήμο Μπαλαγκτάς» στη μνήμη του. Ένα μουσείο, μνημείο και δημοτικό σχολείο έχουν ανεγερθεί στη μνήμη του στη γενέτειρά του. Το πρώην Θέατρο Λαϊκών Τεχνών στη Μανίλα μετονομάστηκε σε «Tanghalang Francisco Balagtas», για να τιμήσει τον Μπαλαγκτάς. Ο κρατήρας Μπαλαγκτάς στον πλανήτη Ερμή ονομάστηκε επίσης από αυτόν.

Το έργο του[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κανένα πρωτότυπο χειρόγραφο του Μπαλαγκτάς δεν έχει επιβιώσει μέχρι σήμερα. Αυτό οφείλεται κυρίως σε δύο μεγάλες πυρκαγιές, που έπληξαν τον σημερινό Δήμο Μπαλαγκτάς και κατέστρεψαν πολλά από τα έργα του ποιητή. Το πιο αξιοσημείωτο από τα έργα του, το Florante at Laura, έχει πλήρη τίτλο Pinagdaanang Buhay ni Florante at Laura sa Kaharian ng Albanya και έχει δημοσιευθεί σε πολλές εκδόσεις μετά την αρχική του έκδοση το 1838. Η παλαιότερη σωζόμενη έκδοση του Florante at Laura πιστεύεται ότι είναι η έκδοση του 1861 στη Μανίλα, ενώ υπάρχει ένα χειρόγραφο του έργου, που καταγράφτηκε από τον Απολινάριο Μαμπίνι, τον μετέπειτα πρώτο στην ιστορία πρωθυπουργό των Φιλιππίνων, και βρίσκεται στην κατοχή της Εθνικής Βιβλιοθήκης των Φιλιππίνων.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Francisco Balagtas στο Wikimedia Commons