* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 21 Νοεμβρίου 2020.
† Συμμετοχές (Γκολ).
‡ Οι συμμετοχές και τα γκολ στις εθνικές ομάδες έχουν ανανεωθεί έως 23 Μαρτίου 2018.
Ο Τζανλουίτζι Μπουφόν (Gianluigi Buffon, 28 Ιανουαρίου1978-) είναι Ιταλός διεθνής τερματοφύλακας, που αγωνίζεται στη Γιουβέντους. Θεωρείται ένας από τους καλύτερους τερματοφύλακες όλων των εποχών.[1][2] Έχει κερδίσει 24 τρόπαια στην καριέρα του, συμπεριλαμβανομένων εννιά τίτλων της Σέριε Α, ενός τίτλου Σέριε Β, πέντε τίτλους Κυπέλλου Ιταλίας, έξι τίτλους Σούπερ Κυπέλλου Ιταλίας, έναν τίτλο κυπέλλου UEFA, έναν τίτλο του Παγκοσμίου Κυπέλλου της FIFA και ένα τίτλο Λιγκ 1.
Πρωταθλητής κόσμου του 2006 με την εθνική Ιταλίας. Σ' αυτή τη διοργάνωση ανακηρύχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας σύμφωνα με τη ΦΙΦΑ[3]. Ο Μπουφόν έλαβε τη δεύτερη θέση σε έρευνα για τη Χρυσή μπάλα, την οποία έλαβε ο συμπαίκτης του στην εθνική Ιταλίας, Φάμπιο Καναβάρο[4].
Το 2001, ο Μπουφόν έγινε ο πιο ακριβός τερματοφύλακας του κόσμου, καθώς η μεταγραφή του στην Γιουβέντους κόστισε στην ομάδα του Τορίνο περίπου 52 εκατομμύρια ευρώ. Το ρεκόρ του, το έσπασε το 2018, ο Βραζιλιάνος τερματοφύλακας Άλισον, που μετεγγράφηκε από την Ρόμα στην Λίβερπουλ για 75 εκατ. €. Το ρεκόρ ωστόσο το κατέχει ο Ισπανός Κέπα Αριζαμπαλάγκα, που μετεγγράφηκε από την Μπιλμπάο στην Τσέλσι για 80 εκατ. ευρώ.
Τη χρονιά 2002-2003, ο Μπουφόν ανακηρύχθηκε ο καλύτερος παίκτης του Τσάμπιονς Λιγκ και έγινε ο πρώτος τερματοφύλακας που έλαβε αυτό τον τίτλο. Τα έτη 2003[5], 2004[6], 2006[7] και 2007[8] ο Μπουφόν ανακηρύχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας σύμφωνα με την IFFHS. Στις 19 Ιαναουαρίου 2009, ο Μπουφόν ανακηρύχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας της περιόδου 1987-2009 σύμφωνα με την IFFHS[9]. Στις 7 Φεβρουαρίου 2011, ο Μπουφόν ανακηρύχθηκε ο καλύτερος τερματοφύλακας της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα[10]. Το 2018 ο Μπουφόν κατέκτησε το ένατο πρωτάθλημα της καριέρας του και έγινε ο παίκτης με τα περισσότερα πρωταθλήματα στην Ιταλία.[11] Επίσης κατέκτησε το πέμπτο του κύπελλο Ιταλίας συμπληρώνοντας μάλιστα 300 αγώνες χωρίς να δεχτεί γκολ σε σύνολο 655.[12]
Το ψευδώνυμο του Μπουφόν είναι «Σούπερμαν»[13], το οποίο έχει από την περίοδο των συμμετοχών του στην Πάρμα. Μετά τον αγώνα με την Ίντερ, όταν ο Μπουφόν απέκρουσε το πέναλτι του Ρονάλντο, ο Μπουφόν έβαλε φανέλα με το γράμμα S.
Με 176 διεθνής συμμετοχές, ο Μπουφόν είναι ο παίκτης με τη μεγαλύτερη συμμετοχή στην ιστορία της εθνικής ομάδας της Ιταλίας,[14] ο τέταρτος παίκτης με τις περισσότερες συμμετοχές όλων των εποχών και πρώτος Ευρωπαίος διεθνής ποδοσφαιριστής ποτέ (κατάλογος ποδοσφαιριστών ανδρών με 150 ή περισσότερες διεθνείς συμμετοχές). Ο Buffon κατέχει επίσης τις περισσότερες εμφανίσεις για την Ιταλία ως αρχηγός, αφού κληρονόμησε το περιβραχιόνιο μετά την αποχώρηση του Fabio Cannavaro το 2010. Ο Buffon έχει κληθεί για ρεκόρ συμμετοχών σε πέντε παγκόσμια πρωταθλημάτα της FIFA (1998, 2002, 2006, 2010, 2014) από το ντεμπούτο του το 1997. Ήταν ο τερματοφύλακας της ομάδας που κέρδισε το Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA 2006 στη Γερμανία. Έχει επίσης εκπροσωπήσει την Ιταλία σε τέσσερα ευρωπαϊκά πρωταθλήματα, στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1996 και σε δύο Κύπελλα Συνομοσπονδιών της FIFA, κερδίζοντας ένα χάλκινο μετάλλιο το 2013. Αποχώρησε από το διεθνές ποδόσφαιρο το 2017, αφού η Ιταλία δεν κατάφερε να προκριθεί στο Παγκόσμιο Κύπελλο της FIFA το 2018, παρόλο που αργότερα συμμετείχε σε φιλικούς αγώνες μέσα στο 2018.
Ο Τζιανλουίτζι Μπουφόν, μετά από 17 χρόνια παρουσίας στην Γιουβέντους, έμεινε ελεύθερος τον Ιούνιο του 2018. Παρόλα τα σενάρια που ήθελαν να αποσύρεται από την ενεργό δράση, υπέγραψε τετραετές συμβόλαιο με την Παρί Σεν Ζερμέν.[15] Με την Παρί κέρδισε το πρωτάθλημα Γαλλίας το 2019. Στις 5 Ιουνίου 2019 ανακοινώθηκε ότι ο Μπουφόν δεν θα συνεχίσει στην γαλλική ομάδα και έμεινε ελεύθερος,[16] επιστρέφοντας τελικά στη Γιουβέντους. Μετά από δύο σεζόν στην ιταλική ομάδα, όπου κατέκτησε άλλο ένα πρωτάθλημα κι ένα Σούπερ Καπ Ιταλίας το 2020, ο Μπουφόν ανακοίνωσε ότι ο κύκλος του στην Γιουβέντους έκλεισε οριστικά με το φινάλε της σεζόν 2020-21. [17]
Διατηρεί το ρεκόρ για τα πιο καθαρό παθητικό της Σέριε Α και την εθνική ομάδα της Ιταλίας. Κατέχει επίσης το ρεκόρ για τη μακρύτερη σειρά χωρίς να δέχεται γκολ στην ιστορία του ιταλικού πρωταθλήματος: πάνω από 12 αγώνες πρωταθλήματος, δεν είχε δεχτεί γκολ για 974 συνεχόμενα λεπτά κατά τη διάρκεια της σεζόν 2015-16, καθώς και έχοντας επιτύχει τα περισσότερα ματς (10) διαδοχικά χωρίς να δεχτεί τέρμα, στην ίδια χρονιά. Είναι επίσης ένας από τους δέκα παίκτες με τις περισσότερες εμφανίσεις στην καριέρα τους (κατάλογος ποδοσφαιριστών με τις περισσότερες επίσημες εμφανίσεις) με πάνω από 1.100.
.jpg)
.jpg)
