Αντόνιο Κόντε

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αντόνιο Κόντε

Κόντε με τη Γιουβέντους το 2015.
Προσωπικές πληροφορίες
Πλήρες όνομαΑντόνιο Κόντε
Ημερ. γέννησης31 Ιουλίου 1969 (1969-07-31) (54 ετών)
Τόπος γέννησηςΛέτσε, Ιταλία
Ύψος1,73 μ.
ΘέσηΜέσος
Πληροφορίες συλλόγου
ΟμάδαΤότεναμ Χότσπερ (προπονητής)
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1985–1991Λέτσε89(1)
1991–2004Γιουβέντους295(29)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1993–2001Ιταλία20(2)
Προπονητική καριέρα
ΠερίοδοςΟμάδα
2006ΟΣ Αρέθο
2007ΟΣ Αρέθο
2007–2009ΑΣ Μπάρι
2009–2010Αταλάντα ΜΚ
2010–2011ΑΚ Σιένα
2011–2014Γιουβέντους
2014–2016Εθνική Ιταλίας
2016–2018Τσέλσι ΦΚ
2019–2021Ίντερ
2021-2023Τότεναμ Χότσπερ
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Αντόνιο Κόντε (ιταλ.: Antonio Conte, 31 Ιουλίου 1969) είναι Ιταλός προπονητής ποδοσφαίρου και πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής. Αγωνιζόταν ως κεντρικός μέσος, αρχικά στη Λέτσε και από το 1991 μέχρι το κλείσιμο της καριέρας του το 2004 στη Γιουβέντους, της οποίας διετέλεσε και αρχηγός, κατακτώντας πολλούς τίτλους. Η πιο πρόσφατη δουλειά του ήταν ως προπονητής της Τότεναμ Χότσπερ, ενώ χρημάτισε και προπονητής της εθνικής ομάδας της Ιταλίας[1].

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Λέτσε. Αρχικά αγωνίστηκε στη Λέτσε και στη συνέχεια στη Γιουβέντους. Ως παίκτης της Γιουβέντους είχε την τύχη να έχει προπονητές μερικά από τα μεγαλύτερα ονόματα του χώρου, όπως ο Τζιοβάνι Τραπατόνι, ο Μαρτσέλο Λίπι και ο Κάρλο Αντσελότι. Ως προπονητής της Γιουβέντους, ο Κόντε είναι γνωστός για το σύστημα 3-5-2 που χρησιμοποιεί, παίζοντας με δύο καθαρούς κεντρικούς επιθετικούς και από πίσω τους ένα «10άρι». Έτσι, ο Κόντε αντιστέκεται στην τάση που επικρατεί σε πολλές κορυφαίες ομάδες της Ευρώπης να παίζουν μόνο με έναν κεντρικό επιθετικό, σε συστήματα όπως το 4-2-3-1.

Στους Έλληνες φιλάθλους, και κυρίως αυτούς του Ολυμπιακού, ο Κόντε είναι σύμβολο πικρών αναμνήσεων, λόγω του γκολ που πέτυχε εναντίον της ομάδας του Πειραιά στο 85ο λεπτό της αναμέτρησης Ολυμπιακός-Γιουβέντους στο Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 1998-99 μετά από άστοχη έξοδο του Ελευθερόπουλου. Εκείνη τη χρονιά ο Ολυμπιακός είχε κάνει πολύ καλή πορεία στην Ευρώπη, φτάνοντας μέχρι τους 8 του Τσάμπιονς Λιγκ, όπου αντιμετώπισε τη Γιουβέντους. Στον πρώτο αγώνα στο Ντέλλε Άλπι η Γιουβέντους κέρδισε 2-1, ενώ στη ρεβάνς ο Ολυμπιακός προηγήθηκε στο 12ο λεπτό και κρατούσε την πρόκριση στα χέρια του μέχρι την ισοφάριση σε 1-1 του Κόντε.

Προπονητική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρέτσο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόντε το 2005.

Μετά την αποχώρησή του ως ποδοσφαιριστής, ο Κόντε εργάστηκε ως βοηθός προπονητή της Σιένα μαζί με τον Λουίτζι Ντε Κάνιο στην περίοδο 2005-06. Τον Ιούλιο του 2006, έγινε προπονητής της Σέριε Β ως προπονητής της Αρέτσο. Ωστόσο, μετά από μια σειρά απογοητευτικών αποτελεσμάτων, απολύθηκε στις 31 Οκτωβρίου 2006.

Στις 13 Μαρτίου 2007, ο Κόντε επανήλθε ως προπονητής της Αρέτσο, καθώς ο προκάτοχός του απέτυχε να επιτύχει την σημαντική βελτίωση του με τον όμιλο που είχε βρεθεί σε έναν αγώνα με υποβιβασμό. Στη συνέχεια οδήγησε την ομάδα σε πέντε διαδοχικές νίκες, εξασφαλίζοντας 19 πόντους σε 7 αγωνιστικές, οι οποίοι επέτρεψαν στην πλευρά της Τοσκάνης για να κλείσουν το χάσμα μεταξύ τους για την ασφάλεια. Παρά την ανάκαμψη αυτή, η Αρέτσο υποβιβάστηκε στη Σέριε Γ1 την τελευταία ημέρα της σεζόν του πρωταθλήματος αφήνοντας σε ένα σημείο πίσω από τη Σπέτσια. [2]

Μπάρι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 27 Δεκεμβρίου 2007, ο Κόντε έγινε προπονητής στην Μπάρι για να αντικαταστήσει τον Τζιουζέπε Ματεράτσι για 6 μήνες στην Σέριε Β το 2007-2008. Έβλεπε μια σημαντική ανοδική πορεία οδηγώντας την ομάδα έξω από τη μάχη του υποβιβασμού και τοποθετώντας την άνετα στη μέση της βαθμολογίας. Την επόμενη σεζόν, το 2008-09, η Μπάρι στέφθηκε πρωταθλήτρια της Σέριε Β ανέβενοντας στη πρώτη κατηγορία της Σέριε A για την σεζόν 2009-10, στην Μπάρι ο Κόντε κέρδισε τον πρώτο του τίτλο ως προπονητής.

Τον Ιούνιο του 2009, μετά από εβδομαδιαίες φήμες που συνδέθηκαν με τον Κόντε για το κενό του προπονητικού ρόλου στη Γιουβέντους, συμφώνησε κατ 'αρχήν για παράταση της σύμβασης για να μείνει στη Μπάρι και τη νέα σεζόν. Ωστόσο, στις 23 Ιουνίου, ο Μπάρι ανακοίνωσε ότι είχε καταργήσει τη σύμβαση με τον Κόντε με κοινή τη συναίνεση.

Αφού ο Κλαούντιο Ρανιέρι απολύθηκε από τη Γιουβέντους, ο Κόντε αναφέρθηκε ξανά ως πιθανός αντικαταστάτης. Λίγο πριν από την απόλυση του Ρανιέρι, ο Κόντε είχε δημοσιοποιήσει τη φιλοδοξία του να είναι προπονητής της Γιουβέντους σε κάποιο στάδιο και ήταν σίγουρος ότι θα ήταν έτοιμος για τις απαιτήσεις του ρόλου. Και πάλι, η Γιουβέντους αρνήθηκε να προσλάβει τον πρώην μέσο Κόντε και μπήκε στη θέση του Ρανιέρι τελικά ο Τσίρο Φερράρα.[3][4]

Αταλάντα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόντε στην Αταλάντα το 2009

Στις 21 Σεπτεμβρίου 2009, ο Κόντε αντικατέστησε τον Άντζελο Γκρεκούτσι ως προπονητής της Αταλάντα. Παρά το καλό ξεκίνημα στο πηδάλιο της Θεάς, ο σύλλογος βρέθηκε να αγωνίζεται σε καλή κατάσταση μέχρι που τελειώνει τον Νοέμβριο, οδηγώντας την σε διαμαρτυρίες από τους φιλάθλους της Αταλάντα μεταξύ του Κόντε και των υπερασπιστών του συλλόγου. Στις 6 Ιανουαρίου 2010, ο Κόντε αντιμετώπισε επανειλημμένα τους οπαδούς της Αταλάντα κατά τη διάρκεια ενός εντός έδρας αγώνα εναντίον της Νάπολι που έληξε με ήττα 0-2  για τους Νερατζούρι. Ο αγώνας τελείωσε με τον Κόντε να λαμβάνει υπό προστασία από την αστυνομία για να αποφύγει την διαμάχη μεταξύ των οπαδών της Αταλάντα. Την επόμενη μέρα ο Κόντε ανακοινώνει την αποχώρηση του από την ομάδα, αφήνοντας την στην 19η θέση της βαθμολογίας. [5][6]

Σιένα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 9 Μαΐου 2010, ο Κόντε αναγγέλθηκε ως νέος προπονητής της Σιένα, με στόχο να την οδηγήσει στην κορυφαία κατάταξη μετά την υποβιβασμό της στο Σέριε Β 2010-11. Ο Κόντε εξασφάλισε με επιτυχία την προώθηση της Σιένα, η οποία θα ανταγωνιζόταν στη σεζόν τις πρώτης κατηγορίας Σέριε A 2011-12. [7]

Γιουβέντους[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόντε στη Γιουβέντους το 2012

Στις 22 Μαΐου 2011, ο αθλητικός διευθυντής της Γιουβέντους Τζιουζέπε Μαρότα, ανακοίνωσε ότι η Γιουβέντους  είχε διορίσει τον Κόντε ως νέο προπονητή αντικαθιστώντας τον Λουίτζι Ντελνέρι. Ο Κόντε έφτασε εν μέσω υψηλών προσδοκιών ότι αυτός είναι ένας πρώην φίλος αγαπημένος ως μέσος για το σύλλογο και θα τους οδηγούσε πίσω στην κορυφή του Ιταλικού και του ευρωπαϊκού παιχνιδιού.

Οι πρώτοι δέκα μήνες του ως προπονητής, έκανε ομάδα να φτάσει σε αρκετά πλεονεκτήματα, όπως για παράδειγμα, μετά από μια νίκη με 5-0 εναντίον της Φιορεντίνα, που ισοφάρισε με τον Φάμπιο Καπέλλο με 28 αήττητους αγώνες μεταξύ Νοεμβρίου του 2005 και του Μαΐου 2006. Στις 20 Μαρτίου 2012, ο Κόντε ήταν ο πρώτος προπονητής που οδήγησε την Γιουβέντους στο τελικό του Κόπα Ιτάλια από τον Μαρτσέλο Λίπι στον τελικό του Κόπα Ιτάλια του 2004. Στις 25 Μαρτίου, μετά από μια νίκη με 2-0 στο γήπεδο της Γιουβέντους, έγινε ο πρώτος προπονητής που κέρδισε το διπλό στο ντέρπι εναντίον των αντιπάλων της Ίντερ του Καπέλλο το 2005-06. Τον Νοέμβριο του 2012, ο Κόντε πήρε το βραβείο του καλύτερου προπονητή τιμώντας και τους τρεις καλύτερους Ιταλούς προπονητές που εργάστηκαν στο επαγγελματικό πρωτάθλημα. Παρά το γεγονός ότι νίκησε έναν μεγάλο αριθμό αγώνων κατά τη διάρκεια της σεζόν, στις 6 Μαΐου 2012 ο Κόντε οδήγησε τη Γιουβέντους στον 28ο τίτλο του πρωταθλήματος κερδίζοντας την Κάλιαρι με 2-0. Μετά τη νίκη της με την Αταλάντα με 3-1, η Γιουβέντους τελείωσε το πρωτάθλημα αήττητη, ήταν η πρώτη ομάδα που το έκανε αφού η Σέριε Α επεκτάθηκε σε 20 ομάδες και 38 αγωνιστικές.

Ο πρωτοποριακός σχηματισμός 3-5-2 του Κόντε, περιείχε 2 ακραία μπάκχαφ και δύο μεσαίοι παίκτες να είναι μποξ του μποξ στο μεσαίο τμήμα τριών αμυντικών παικτών, με αυτό τον τρόπο έδωσε περισσότερη ελευθερία δημιουργικότητας στον νέο παίκτη της Γιουβέντους Αντρέα Πίρλο, ο οποίος ήταν ο βασικός τους παράγοντας στην επιτυχία της ομάδας εκείνης της εποχής. Η ισχυρή και άκρως οργανωμένη αμυντικοί της Γιουβέντους ήταν ο Τζόρτζιο Κιελίνι, Λεονάρντο Μπονούτσι και Αντρέα Μπαρτζάλι, θεωρήθηκαν ότι είχαν διαδραματίσει σημαντικό ρόλο στον τίτλο του θριάμβου ολοκληρώνοντας το πρωτάθλημα με την καλύτερη άμυνα της Ιταλίας. Ωστόσο, η Γιουβέντους έχασε τον τελικό του Κόπα Ιτάλια του 2012 εναντίον της Νάπολι με 2-0, ήταν η μόνη ήττα στους εγχώριους αγώνες εκείνης της σεζόν.

Η Γιουβέντους του Κόντε κέρδισε τον τίτλο της Σέριε A του 2012-13, καθώς συγκέντρωσε 87 πόντους, τρεις περισσότερες από την προηγούμενη σεζόν, εννέα περισσότερες από τη δευτερεύων Νάπολι και 15 από την τριτογενή Μιλάν. Παρά την κυριαρχία τους, οι κορυφαίοι σκόρερ της Γιουβέντους στο πρωτάθλημα ήταν ο μέσος Αρτούρο Βιδάλ και ο Μίρκο Βούτσινιτς. Στην πρώτη εκστρατεία του Κόντε στο Τσάμπιονς Λιγκ, η Γιουβέντους αποκλείστηκε από τους τελικούς νικητές της Μπάγερν Μονάχου στους προημιτελικούς, χάνοντας συνολικά 4-0. Μετά τη νίκη της δεύτερης συνεχόμενης Σούπερκόπα Ιταλιάνα το 2013, η Γιουβέντους κέρδισε τον τρίτο συνεχόμενο τίτλο της Σέριε Α από τον Κόντε κατά τη διάρκεια της σεζόν 2013-14, κερδίζοντας το πρωτάθλημα με 102 βαθμούς. Αυτός ήταν και ο 30ος τίτλος του συλλόγου. Ωστόσο, η Γιουβέντους συνέχισε να απογοητεύετε στην Ευρώπη και να απομακρύνετε από της φάσης των ομίλων του Τσάμπιονς Λιγκ εκείνη την εποχή, παρόλο που κατάφεραν στη συνέχεια να φτάσουν στους ημιτελικούς του ΟΥΕΦΑ Γιουρόπα Λιγκ. Στις 15 Ιουλίου 2014, ο Κόντε παραιτήθηκε ως προπονητής. Κατά τη διάρκεια των τριών εποχών του ως προπονητής της Γιουβέντους, κέρδισε το Παντσίνα Ντι Όρο για τον καλύτερο προπονητή της σεζόν της Σέριε Α.

Εθνική ομάδα Ιταλίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόντε στον τεχνικό του τομέα που διαχειρίζεται την Ιταλία εναντίον του Αζερμπαϊτζάν στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2016.

Στις 14 Αυγούστου 2014, μετά την παραίτηση του προπονητή της εθνικής ομάδας της Ιταλίας Τσέζαρε Πραντέλι, η ιταλική ομοσπονδία ποδοσφαίρου (FIGC) ανακοίνωσε ότι συμφώνησε δύο χρόνια με τον Κόντε ως νέος προπονητή της εθνικής ομάδας μέχρι το Euro 2016. Με την εθνική πλευρά, ο Κόντε συνέχισε να πετυχαίνει τις τακτικές του που είχε ασχοληθεί κατά τη διάρκεια της επιτυχημένης του καριέρας με τη Γιουβέντους, που κυμαινόταν μεταξύ των 3-5-2, 4-3-3, 4-2-4 και 3-3-4, έναντι της επιλογής του 4-3-1-2 του Πραντέλι. Ο Κόντε ως προπονητής της εθνικής του ομάδας νίκησε με 2-0 την Ολλανδία, κατά την οποία ο Τσίρο Ιμόμπιλε και ο Ντανιέλε ντε Ρόσι σημείωσαν τα γκολ τους για τους Γλιμ Ατζούρι (παρατσούκλι της εθνικής Ιταλίας). Ο Κόντε κέρδισε τον πρώτο ανταγωνιστικό του αγώνα στις 9 Σεπτεμβρίου 2014, νικώντας τη Νορβηγία με 2-0 στον αρχικό αγώνα του Euro 2016 στο Όσλο, με σκόρερ τους Σιμόνε Ζάζα και του Λεονάρντο Μπονούτσι. Αυτή ήταν η πρώτη φορά που η Ιταλία κατάφερε να νικήσει τους Νορβηγούς στη Νορβηγία από το 1937.

Μετά από δέκα αγωνιστικές ως Ιταλός προπονητής, ο Κόντε υπέστη την πρώτη του ήττα του στις 16 Ιουνίου 2015, σε μια διεθνή φιλική απώλεια 1-0 έναντι της Πορτογαλίας. Σφράγισε το προσόν του Euro 2016 για την Ιταλία στις 10 Οκτωβρίου 2015, καθώς η Ιταλία νίκησε το Αζερμπαϊτζάν με 3-1 στο Μπακού. Το αποτέλεσμα ήταν ότι η Ιταλία κατάφερε να πετύχει 50 αγώνες αήττητοι σε ευρωπαϊκά προκριματικά.

Στις 15 Μαρτίου 2016, η (FIGC) επιβεβαίωσε ότι ο Κόντε θα παραιτηθεί από την προπονητική με την εθνική ως Euro 2016. Αν και πολλοί οπαδοί και μέλη των μέσων ενημέρωσης ήταν αρχικά επικριτικοί για την τακτική του Κόντε και το επίπεδο της ιταλικής ομάδας που επιλέχθηκε για τον διαγωνισμό, η Ιταλία συμμετείχε το τουρνουά με μια πολλά υποσχόμενη νίκη με 2-0 επί της ευρωπαϊκής ομάδας του Βελγίου στις 13 Ιουνίου. Μετά από τη νίκη, ο Κόντε επέδειξε έπαινο από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης για την ενότητα της ομάδας, την αμυντική δύναμη και την τακτική προσέγγισή του στον αγώνα, γεγονός που εμπόδισε το Βελγίο να δημιουργήσει πολλές ευκαιρίες για σκοράρισμα. Ο Κόντε οδήγησε την Ιταλία από την ομάδα στον 16ο γύρο, με έναν αγώνα στις 17 Ιουνίου μετά από μια νίκη 1-0 εναντίον της Σουηδίας. Η Ιταλία δεν είχε κερδίσει τον αγώνα της δεύτερης ομάδας σε ένα σημαντικό διεθνές τουρνουά από το Euro του 2000, στο οποίο ο Κόντε είχε εμφανιστεί ως παίκτης. Ο Κόντε οδήγησε την Ιταλία στην κορυφή του γκρουπ, την πρώτη φορά σε μεγάλο τουρνουά από το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006. Μετά την νίκη με  2-0 στο γύρο των 16 έναντι της Ισπανίας, ο Κόντε αντιμετώπισε έπειτα τους αντιπάλους της Γερμανίας στους προημιτελικούς του τουρνουά, η οποία έληξε με 1-1 μετά από μια παράταση και 6-5 υπέρ της Γερμανίας μετά από το αποτέλεσμα των πέναλτι, τελειώνοντας την συμμετοχή του ως προπονητής της Ιταλίας.[8]

Τσέλσι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόντε με τον Ντιέγκο Κόστα κατά τη διάρκεια του ημιτελικού Κύπελλου Αγγλίας το 2017 εναντίον της Τότεναμ.

Στις 4 Απριλίου 2016, επιβεβαιώθηκε ότι ο Κόντε είχε υπογράψει τριετές συμβόλαιο για να γίνει επίσημα ο νέος προπονητής της πρώτης ομάδας της αγγλικής πλευράς Τσέλσι από την εποχή 2016-17. Στις 15 Αυγούστου, η Τσέλσι ξεκίνησε τη σεζόν με νίκη 2-1επί της Γουέστ Χαμ Γιουνάιτεντ. Στις 17 Δεκεμβρίου, ο Κόντε έθεσε ένα νέο ρεκόρ στην ομάδα με 11 σερί διαδοχικές νίκες στο πρωτάθλημα σε μία μόνο σεζόν, μετά από ένα θρίαμβο 1-0 εντάντι της Κρίσταλ Πάλας. Αφού εξασφάλισε μια νίκη 4-2 επί της Στόουκ Σίτι στις 31 Δεκεμβρίου, η Τσέλσι κατέγραψε την 13η συνεχόμενη νίκη στο πρωτάθλημα, που ισοδυναμεί με το ρεκόρ της Άρσεναλ το 2002 για τις περισσότερες συνεχόμενες νίκες σε μία σεζόν. Η σερί νίκες της ομάδας του πρωταθλήματος έληξε στον επόμενο αγώνα, στις 4 Ιανουαρίου 2017, με απώλεια 2-0 έναντι της Τότεναμ. Στις 13 Ιανουαρίου του 2017, ο Κόντε έγινε ο πρώτος προπονητής στην ιστορία που είχε κερδίσει τρεις διαδοχικούς τίτλους μάνατζερ του μήνα (Οκτώβριος, Νοέμβριος και Δεκέμβριος). [9]

Στις 12 Μαΐου 2017, η πλευρά της Τσέλσι του Κόντε νίκησε με 1-0 εναντίον της Γουέστ Μπρομ με ένα καθυστερημένο γκολ από τον αναπληρωματικό Μισί Μπατσουαγί, και εξασφάλισε τα σημεία που απαιτήθηκαν για να κερδίσουν τον τίτλο της Πρέμιερ Λιγκ 2016-17. Μετά από μια νίκη 5-1 επί της Σάντερλαντ στις 21 Μαΐου, η Τσέλσι έθεσε επίσης ένα νέο ρεκόρ της Πρέμιερ Λιγκ για τις περισσότερες νίκες σε μία σεζόν, με 30 νίκες ανά κάθε αγώνα του πρωταθλήματος σε 38 αγωνιστικές. Στις 18 Ιουλίου 2017, ο Κόντε υπέγραψε ένα νέο διετές συμβόλαιο με την Τσέλσι μένοντας στο κλαμπ μέχρι το 2019. [10]

Ο Κόντε τιμωρήθηκε για πρώτη φορά στην εξέδρα της Τσέλσι κατά τη διάρκεια του πρώτου ημιχρόνου ενός αγώνα στο σπίτι εναντίον του Σουόνσι στις 29 Νοεμβρίου του 2017. Υποστήριξε με τον τέταρτο διαιτητή Λι Μέισον πάνω από την απόφαση του διαιτητή Νιλ Σουόρμπρικ να απονεμηθεί μια εκτέλεση φάουλ παρά ένα κόρνερ για την Τσέλσι, μετά την οποία ο διαιτητής τον απέρριψε. Ο Κόντε εξέφρασε τη συγνώμη του στο τέλος, αλλά κατηγορήθηκε από την FA για την παράνομη συμπεριφορά του. [11]

Όταν ήρθε το ξεκίνημα της αγωνιστικής του αγγλικού πρωταθλήματος 2017/2018, τα πράγματα δεν τα πήγαν καλά για τον ίδιο και για την Τσέλσι που στο τέλος οδηγήθηκε στην 5 θέση για την πρόκριση του Γιουρόπα Λιγκ χωρίς να ξανακερδίσει τον τίτλο, παρόλο που ο Κόντε στις 19 Μαΐου 2018 οδήγησε την Τσέλσι σε νίκη με 1-0 επί της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στον τελικό του FA Cup του 2018. Στο 2017/2018, οι λόγοι της κατάρρευσης του Κόντε με την Τσέλσι είχαν πολλούς παράγοντες που δεν μπορούσε την επόμενη χρονιά να κρατήσει την Τσέλσι ψηλά στην βαθμολογία.[12] (γνωστός για τις εμμονές του ως προς συγκεκριμένες μεταγραφικές επιλογές), γεγονός που αποτελούσε ενδεχομένως εκείνη την περίοδο και στήριξη στο πρόσωπο του Κόντε. Αντίθετα, οι σχέσεις του Ιταλού με τη διοίκηση παρέμειναν ψυχρές, κάτι που φαινόταν από τις δηλώσεις αδιαφορίας του Ιταλού ως προς το μέλλον του. [13] Η δίψα και η φλόγα στα μάτια του τεχνικού της Τσέλσι είχε αρχίσει να σβήνει από νωρίς.

Η θητεία του Κόντε στην Τσέλσι μπορεί να θεωρηθεί πετυχημένη αφού κατάφερε την πρώτη του χρονιά να κατακτήσει το πρωτάθλημα και την επόμενη το Κύπελλο Αγγλίας. Στον Ιταλό προπονητή χρεώθηκε η αποτυχία να προκριθεί η Τσέλσι στην τετράδα του Τσάμπιονς Λιγκ και οι κακές σχέσεις που είχε με τους παίκτες, καταλήγοντας τελικά η Τσέλσι να τον απολύσει για να τον αντικαταστήσει με τον Μαουρίτσιο Σάρι.[14]

Προσωπική Ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μαζί του πάντοτε παρών στην προπονητική του καριέρα είναι ο αδερφός του Τζιανλούκα Κόντε. Έχει σύζυγο την Ελισαμπέτα, έχοντας κάνει μαζί της μια κόρη, τη Βιτόρια. Το ζευγάρι ήταν μαζί για 15 χρόνια πριν παντρευτούν τον Ιούνιο του 2013. Ο Κόντε εξέφρασε την ευγνωμοσύνη του προς την οικογένειά του για την υποστήριξή του κατά τη διάρκεια των ερευνών σκανδάλων που διοργάνωσε το Καλτσιόπολι το 2011-12: "Έχω μια μεγάλη γυναίκα δίπλα μου, μία γυναίκα που πάντα προσπαθεί να με καταλάβει. Όσον αφορά την κόρη μου, είναι η άλλη γυναίκα της ζωής μου. Έχει αρχίσει να καταλαβαίνει ότι ο μπαμπάς της νιώθει νευρικός όταν δεν κερδίζει".

Όταν ο Κόντε ήταν στο πάγκο της Τσέλσι, ξεκίνησε να μαθαίνει και να μιλάει Αγγλικά. [15] Ο Κόντε είναι καθολικός.[16]

Τίτλοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Κόντε συλλέγοντας το Βραβείο του Καλύτερου Προπονητή της Χρονιάς (2013)

Τίτλοι ως ποδοσφαιριστής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γιουβέντους

Τίτλοι ως προπονητής[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μπάρι

Γιουβέντους

Τσέλσι

Ίντερ

Ατομικά Βραβεία

  • Panchina d'Argento: 2008–09[19]
  • Panchina d'Oro: 2011–12,[20] 2012–13, 2013–14
  • Serie A Coach of the Year: 2011–12, 2012–13,[21] 2013–14[22]
  • Trofeo Tommaso Maestrelli for the Best Italian Manager: 2011–12
  • Globe Soccer Award for the Best Coach of the Year: 2013[23]
  • IFFHS Best Club Coach of the Year Nominee: 2013 (7th)[24]
  • Gazzetta Sports Awards Coach of the Year: 2015[25]
  • Premier League Manager of the Month: October 2016, November 2016, December 2016[18]
  • London Football Awards for Manager of the Year: 2017[26]
  • Premier League Manager of the Season: 2016–17[18]
  • LMA Manager of the Year: 2016–17[27]
  • Special Achievement GQ Men of the Year Award: 2017[28]
  • The Best FIFA Men's Coach (2nd Place): 2017[29]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 'Hammer' Conte set to join Chelsea after EURO, ιστότοπος Ένωσης Ευρωπαϊκών Ποδοσφαιρικών Ομοσπονδιών (UEFA) (Αγγλικά)
  2. «Ο δρόμος του Κόντε προς την κορυφή! - Balla.com.cy» (στα αγγλικά). Balla.com.cy. 2017-04-28. http://balla.com.cy/2017/04/28/dromos-toy-konte-pros-tin-koryfi/. Ανακτήθηκε στις 2018-07-16. [νεκρός σύνδεσμος]
  3. «Τέλος ο Κόντε από την Μπάρι». sport-fm.gr. http://www.sport-fm.gr/article/podosfairo/182028. Ανακτήθηκε στις 2018-07-16. 
  4. «Κόντε: «Δεν φοβάμαι…»». sport-fm.gr. http://www.sport-fm.gr/article/podosfairo/143219. Ανακτήθηκε στις 2018-07-16. 
  5. «Παραιτήθηκε από Αταλάντα ο Αντόνιο Κόντε» (στα αγγλικά). http://www.sport24.gr/football/Italy/SerieA/article359367.ece. Ανακτήθηκε στις 2018-07-15. [νεκρός σύνδεσμος]
  6. «Παρελθόν από την Αταλάντα ο Κόντε». Newsit.gr. 2010-01-07. https://www.newsit.gr/athlitika/parelthon-apo-tin-atalanta-o-konte/2056587/. Ανακτήθηκε στις 2018-07-16. 
  7. «Ο Κόντε αντικαταστάτης του Μαλεζάνι στην Σιένα» (στα αγγλικά). Contra.gr. http://www.contra.gr/Soccer/Italy/SerieB/article1063039.ece. Ανακτήθηκε στις 2018-07-15. 
  8. «Στα ημιτελικά η Γερμανία, 6-5 στα πέναλτι την Ιταλία». www.zougla.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2018. 
  9. «Κορυφαίος ο Κόντε στην Αγγλία». novasports.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2018. [νεκρός σύνδεσμος]
  10. «Ο Αντόνιο Κόντε υπέγραψε νέο διετές συμβόλαιο με την Τσέλσι». ProtoThema. https://www.protothema.gr/sports/article/698317/o-adonio-kode-upegrapse-neo-dietes-sumvolaio-me-tin-tselsi/. Ανακτήθηκε στις 2018-07-16. 
  11. «Τιμωρήθηκε με πρόστιμο ο Κόντε». sport-fm.gr. http://www.sport-fm.gr/article/podosfairo/timwrithike-me-prostimo-o-kode/3482636. Ανακτήθηκε στις 2018-07-15. 
  12. «Παρελθόν από την Τσέλσι ο Εμενάλο!» (στα αγγλικά). Premierleaguefans.gr. https://www.premierleaguefans.gr/arthro/4261/parelthon-apo-thn-tselsi-o-emenalo/. Ανακτήθηκε στις 2018-08-20. 
  13. «Κόντε: «Αν δεν κάνω καλά τη δουλειά μου, ας πάρουν την απόφαση...»» (στα αγγλικά). Premierleaguefans.gr. https://www.premierleaguefans.gr/arthro/4929/konte-an-den-kanw-kala-th-doyleia-moy-as-paroyn-thn-apofash/. Ανακτήθηκε στις 2018-08-20. 
  14. Sports, Πολίτης. «Απέλυσε Κόντε ο Αμπράμοβιτς - Άνοιξε ο δρόμος για Σάρι». Απέλυσε Κόντε ο Αμπράμοβιτς - Άνοιξε ο δρόμος για Σάρι. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Ιουλίου 2018. Ανακτήθηκε στις 16 Ιουλίου 2018. 
  15. «Μαθαίνει ήδη αγγλικά ο Κόντε!». sport-fm.gr. http://www.sport-fm.gr/article/podosfairo/mathainei-idi-agglika-o-kode/3142078. Ανακτήθηκε στις 2018-07-15. 
  16. «Nazionale, Conte e la fede: Dio mi ha dato tanto. Visita al Palermo: "Qui per Dybala e Vazquez"» (στα Ιταλικά). La Repubblica. 26 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021. 
  17. Massimo Perrone (17 Αυγούστου 2013). «Supercoppa Lazio-Juve ai raggi X: tutti i numeri della sfida» (στα Ιταλικά). La Gazzetta dello Sport. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2018. 
  18. 18,0 18,1 18,2 «Manager profile: Antonio Conte». Premier League. Ανακτήθηκε στις 19 Σεπτεμβρίου 2018. 
  19. Gerna, Jacopo (18 Φεβρουαρίου 2013). «Panchina d'oro a Conte Premiata l'impresa con la Juve». La Gazzetta dello Sport (στα Ιταλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2015. 
  20. Schiavone, David (28 Ιανουαρίου 2013). «Gran Gala del Calcio 2012 – Winners». Forza Italian Football. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2015. 
  21. «Italian players say Pirlo is the best (again)». FIFPro. 28 Ιανουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2015. 
  22. «Antonio Conte rewarded at the Professional Footballers' Association (AIC) Gala». Vivo Azzurro. 16 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2015. 
  23. «Globe Soccer Awards 2013». Globe Soccer. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2015. 
  24. «Scolari named among elite coaches». Goal.com. 28 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 12 Ιουνίου 2014. 
  25. «Antonio Conte named Italy's top coach award for fourth straight year». espn.com. 18 Δεκεμβρίου 2015. 
  26. «Blues honoured at London Football Awards». Chelsea F.C. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2017. 
  27. «Antonio Conte wins LMA Manager of the Year sponsored by Everest». League Managers Association. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Σεπτεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 23 Μαΐου 2017. 
  28. «Chelsea's Antonio Conte wins special award at 2017 GQ Men of the Year gala». EveningStandard. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2017. 
  29. «The Best FIFA Men's Coach». FIFA.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2017. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]