Ριχίλδη των Αρδεννών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Infobox Royalty
{{Infobox Royalty
|όνομα = Ρισίλντ
|όνομα = Ριχίλδη
|τίτλος_ευγένειας = Αυτοκράτειρα της <br />Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας<br />Βασίλισσα των Ανατολικών Φράγκων
|τίτλος_ευγένειας = Αυτοκράτειρα της <br />Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας<br />Βασίλισσα των Ανατολικών Φράγκων
|εικόνα = Richildaof Provence.gif
|εικόνα = Richildaof Provence.gif
Γραμμή 23: Γραμμή 23:
|τόπος_ταφής =
|τόπος_ταφής =
}}
}}
Η '''Ρισίλντ της Αρντέν''' ή '''Ρισίλντ της Προβηγκίας''' ([[Γαλλική γλώσσα]] : ''Richilde d'Ardennes'', [[845]] - [[2 Ιουνίου]] [[910]]) ήταν η δεύτερη σύζυγος του βασιλιά [[Κάρολος ο Φαλακρός|Καρόλου του Φαλακρού]].<ref name="Riche198">Pierre Riche, ''The Carolingians:The Family who forged Europe'', transl. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, 1983), 198.</ref>
Η '''Ριχίλδη των Αρδεννών''' ή '''Ριχίλδη της Προβηγκίας''' ([[Γαλλική γλώσσα]] : ''Richilde d'Ardennes'', [[845]] - [[2 Ιουνίου]] [[910]]) ήταν η δεύτερη σύζυγος του βασιλιά [[Κάρολος ο Φαλακρός|Καρόλου του Φαλακρού]].<ref name="Riche198">Pierre Riche, ''The Carolingians:The Family who forged Europe'', transl. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, 1983), 198.</ref>
Με τον γάμο της έγινε βασίλισσα των Φράγκων, αυτοκράτειρα και μετά τον θάνατο του συζύγου της αντιβασίλισσα. Η Ρισίλντ ήταν κόρη του [[Μπιβίν του Γκορζ]] κόμη της Αρντέν και της Ριχίλδης, κόρης του [[Μπόζο ο Πρεσβύτερος|Μπόζο του Πρεσβύτερου]], αδελφός της ήταν ο [[Μπόζο της Προβηγκίας]] μέλος του [[Οίκος των Μποζονιδών|Οίκου των Μποζονιδών.]]<ref>Pierre Riche, The Carolingians:The Family who forged Europe, transl. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, 1983), 198</ref> Η από μητέρα θεία της [[Τευτβέργα]] παντρεύτηκε τον [[Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας|Λοθάριο Β΄ της Λοθαριγγίας]].<ref>Pierre Riche, The Carolingians:The Family who forged Europe, transl. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, 1983), 198</ref>
Με τον γάμο της έγινε βασίλισσα των Φράγκων, αυτοκράτειρα και μετά τον θάνατο του συζύγου της αντιβασίλισσα. Η Ρισίλντ ήταν κόρη του [[Μπιβίν του Γκορζ]] κόμη των Αρδεννών και της Ριχίλδης, κόρης του [[Μπόζο ο Πρεσβύτερος|Μπόζο του Πρεσβύτερου]], αδελφός της ήταν ο [[Μπόζο της Προβηγκίας]] μέλος του [[Οίκος των Μποζονιδών|Οίκου των Μποζονιδών.]]<ref>Pierre Riche, The Carolingians:The Family who forged Europe, transl. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, 1983), 198</ref> Η από μητέρα θεία της [[Τευτβέργα]] παντρεύτηκε τον [[Λοθάριος Β΄ της Λοθαριγγίας|Λοθάριο Β΄ της Λοθαριγγίας]].<ref>Pierre Riche, The Carolingians:The Family who forged Europe, transl. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, 1983), 198</ref>


Παντρεύτηκε τον Κάρολο τον Φαλακρό όταν πέθανε η πρώτη σύζυγος του [[Ερμεντρούδη της Ορλεάνης]] (870), ο στόχος του γάμου ήταν να εξασφαλίσει ο Φράγκος βασιλιάς την κυριαρχία του στην [[Λοθαριγγία]] μέσω της πανίσχυρης οικογένειας της. Με τον Κάρολο τον Φαλακρό απέκτησε 5 παιδιά αλλά μόνο η μεγαλύτερη η Ροτίλδη έφτασε στην ενηλικίωση. Η Ρισίλντ είχε τον ρόλο του αντιβασιλιά την εποχή που έλλειπε ο Κάρολος ο Φαλακρός. Όταν πέθανε ο θετός της γιος [[Λουδοβίκος ο Τραυλός]] (10 Απριλίου 879) τα παιδιά του ήταν πολύ μικρά, η Ρισίλντ ήθελε να τοποθετήσει κηδεμόνα και αντιβασιλιά τον αδελφό της Μπόζο, οι ευγενείς αρνήθηκαν κατηγορηματικά επειδή φοβήθηκαν ότι ήθελε να σφετεριστεί τον θρόνο. Η Ρισίλντ μετά την αποτυχία βοήθησε τον Μπόζο να γίνει βασιλιάς της Προβηγκίας.
Παντρεύτηκε τον Κάρολο τον Φαλακρό όταν πέθανε η πρώτη σύζυγος του [[Ερμεντρούδη της Ορλεάνης]] (870), ο στόχος του γάμου ήταν να εξασφαλίσει ο Φράγκος βασιλιάς την κυριαρχία του στην [[Λοθαριγγία]] μέσω της πανίσχυρης οικογένειας της. Με τον Κάρολο τον Φαλακρό απέκτησε 5 παιδιά αλλά μόνο η μεγαλύτερη η Ροτίλδη έφτασε στην ενηλικίωση. Η Ρισίλντ είχε τον ρόλο του αντιβασιλιά την εποχή που έλλειπε ο Κάρολος ο Φαλακρός. Όταν πέθανε ο θετός της γιος [[Λουδοβίκος ο Τραυλός]] (10 Απριλίου 879) τα παιδιά του ήταν πολύ μικρά, η Ρισίλντ ήθελε να τοποθετήσει κηδεμόνα και αντιβασιλιά τον αδελφό της Μπόζο, οι ευγενείς αρνήθηκαν κατηγορηματικά επειδή φοβήθηκαν ότι ήθελε να σφετεριστεί τον θρόνο. Η Ρισίλντ μετά την αποτυχία βοήθησε τον Μπόζο να γίνει βασιλιάς της Προβηγκίας.
Γραμμή 60: Γραμμή 60:
{{Βασίλισσες της Γαλλίας}}
{{Βασίλισσες της Γαλλίας}}


{{DEFAULTSORT:Ρισίλντ της Αρντέν}}
{{DEFAULTSORT:Ριχιλδη των Αρδεννων}}
[[Κατηγορία:Οίκος των Μποζονιδών]]
[[Κατηγορία:Οίκος των Μποζονιδών]]
[[Κατηγορία:Βασίλισσες και Αυτοκράτειρες της Γαλλίας]]
[[Κατηγορία:Βασίλισσες και Αυτοκράτειρες της Γαλλίας]]

Έκδοση από την 11:07, 5 Νοεμβρίου 2020

Ριχίλδη
Αυτοκράτειρα της
Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Βασίλισσα των Ανατολικών Φράγκων
Αυτοκρατορική σύζυγος της
Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
Περίοδος875–877
ΠροκάτοχοςΕνγκελμπέργκα
ΔιάδοχοςΡισάρντ της Σουηβίας
Βασιλική σύζυγος των Ανατολικών Φράγκων
Περίοδος870–877
ΠροκάτοχοςΕρμεντρούδη της Ορλεάνης
ΔιάδοχοςΑδελαΐδα του Παρισιού
Γέννηση845
Θάνατος2 Ιουνίου 910 (~64/65 ετών)
ΣύζυγοςΚάρολος ο Φαλακρός
ΕπίγονοιΡοτίλδη
Δρώγος
Πιπίνος
Κάρολος
ΟίκοςΜποζονιδών (από την γέννηση)
Καρολιδών (από τον γάμο)
ΠατέραςΜπιβίν του Γκορζ
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Η Ριχίλδη των Αρδεννών ή Ριχίλδη της Προβηγκίας (Γαλλική γλώσσα : Richilde d'Ardennes, 845 - 2 Ιουνίου 910) ήταν η δεύτερη σύζυγος του βασιλιά Καρόλου του Φαλακρού.[1] Με τον γάμο της έγινε βασίλισσα των Φράγκων, αυτοκράτειρα και μετά τον θάνατο του συζύγου της αντιβασίλισσα. Η Ρισίλντ ήταν κόρη του Μπιβίν του Γκορζ κόμη των Αρδεννών και της Ριχίλδης, κόρης του Μπόζο του Πρεσβύτερου, αδελφός της ήταν ο Μπόζο της Προβηγκίας μέλος του Οίκου των Μποζονιδών.[2] Η από μητέρα θεία της Τευτβέργα παντρεύτηκε τον Λοθάριο Β΄ της Λοθαριγγίας.[3]

Παντρεύτηκε τον Κάρολο τον Φαλακρό όταν πέθανε η πρώτη σύζυγος του Ερμεντρούδη της Ορλεάνης (870), ο στόχος του γάμου ήταν να εξασφαλίσει ο Φράγκος βασιλιάς την κυριαρχία του στην Λοθαριγγία μέσω της πανίσχυρης οικογένειας της. Με τον Κάρολο τον Φαλακρό απέκτησε 5 παιδιά αλλά μόνο η μεγαλύτερη η Ροτίλδη έφτασε στην ενηλικίωση. Η Ρισίλντ είχε τον ρόλο του αντιβασιλιά την εποχή που έλλειπε ο Κάρολος ο Φαλακρός. Όταν πέθανε ο θετός της γιος Λουδοβίκος ο Τραυλός (10 Απριλίου 879) τα παιδιά του ήταν πολύ μικρά, η Ρισίλντ ήθελε να τοποθετήσει κηδεμόνα και αντιβασιλιά τον αδελφό της Μπόζο, οι ευγενείς αρνήθηκαν κατηγορηματικά επειδή φοβήθηκαν ότι ήθελε να σφετεριστεί τον θρόνο. Η Ρισίλντ μετά την αποτυχία βοήθησε τον Μπόζο να γίνει βασιλιάς της Προβηγκίας. Όταν πέθαναν οι θετοί της εγγονοί Λουδοβίκος Γ΄ της Γαλλίας (882) και Καρλομάν Β΄ της Γαλλίας η Ρισίλντ προσπάθησε να επιβάλει την εξουσία της. Οι ευγενείς ωστόσο που βρέθηκαν σε μεγάλο κίνδυνο από τις επιδρομές των Βίκινγκ και αναζητούσαν έναν ισχυρό βασιλιά την ανάγκασαν να δραπετεύσει στην Προβηγκία, στην αυλή του ανεψιού της Λουδοβίκου του Τυφλού όπου έζησε μέχρι τον θάνατο της (2 Ιουνίου 910)

Οικογένεια

Με τον σύζυγο της Κάρολο τον Φαλακρό (870) απέκτησε :

  • Ροθίλδη (871–928/9)
  • Δρώγος (872/3–873/4)
  • Πιπίνος (872/3–873/4)
  • Γιος (875-875)
  • Κάρολος (876–877)

Πηγές

  • Pierre Riche, The Carolingians:The Family who forged Europe, transl. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, 1983)
CC-BY-SA
Μετάφραση
Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Richilde of Provence της Αγγλικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).
Προκάτοχος
Ενγκελμπέργκα
Αυτοκρατορική σύζυγος της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας
875–877
Διάδοχος
Ρισάρντ της Σουηβίας
Προκάτοχος
Ερμεντρούδη της Ορλεάνης
Βασιλική σύζυγος των Ανατολικών Φράγκων
870–877
Διάδοχος
Αδελαΐδα του Παρισιού
  1. Pierre Riche, The Carolingians:The Family who forged Europe, transl. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, 1983), 198.
  2. Pierre Riche, The Carolingians:The Family who forged Europe, transl. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, 1983), 198
  3. Pierre Riche, The Carolingians:The Family who forged Europe, transl. Michael Idomir Allen (University of Pennsylvania Press, 1983), 198