Μετάβαση στο περιεχόμενο

Χουάν Κάρλος Α΄ της Ισπανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Χουάν Κάρλος Α' της Ισπανίας)
Ιωάννης Κάρολος Α΄
Περίοδος22 Νοεμβρίου 1975 - 19 Ιουνίου 2014
Στέψη27 Νοεμβρίου 1975
Μαδρίτη, Ισπανία
ΠροκάτοχοςΦρανθίσκο Φράνκο
(ως επικεφαλής της Ισπανίας)
ΔιάδοχοςΦίλιππος ΣΤ΄ της Ισπανίας
Γέννηση5 Ιανουαρίου 1938 (1938-01-05) (86 ετών)
Ρώμη, Βασίλειο της Ιταλίας
ΣύζυγοςΣοφία της Ελλάδας
ΕπίγονοιΕλένη
Χριστίνα
Φίλιππος ΣΤ΄
ΟίκοςΒουρβόνων-Ισπανίας
ΠατέραςΧουάν, Κόμης της Βαρκελώνης
ΜητέραΜαρία δε λας Μερθέδες των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών
ΘρησκείαΚαθολική Εκκλησία
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Χουάν Κάρλος της Ισπανίας[1] (ισπανικά: Juan Carlos I de España, γενν. 5 Ιανουαρίου 1938) διετέλεσε βασιλιάς της Ισπανίας από τις 22 Νοεμβρίου 1975 έως τις 18 Ιουνίου 2014, όταν παραιτήθηκε από τον θρόνο στον οποίο ανήλθε ο γιος του, Φίλιππος ΣΤ΄. Μετά από την παραίτησή του, συνέχισε να χρησιμοποιεί τον τίτλο του βασιλιά για τιμητικούς λόγους, διατηρώντας την προσφώνηση «μεγαλειότατος», ενώ έγινε επικεφαλής των εφέδρων των Ενόπλων Δυνάμεων, παρότι δεν ασκεί συνταγματικά καθήκοντα.[2][3][4]

Η βασιλεία του ξεκίνησε με την επίσημη ανακήρυξή του, από την πλευρά της Εθνοσυνέλευσης, στις 22 Νοεμβρίου 1975, δύο ημέρες μετά τον θάνατο του Φρανθίσκο Φράνκο και σύμφωνα με τον Νόμο περί Διαδοχής της Ηγεσίας του Κράτους του 1947. Στις 22 Ιουλίου 1969 ο Φράνκο, παρακάμπτοντας τον πατέρα του Χουάν Κάρλος, Ιωάννη, Κόμη της Βαρκελώνης, είχε ορίσει ως διάδοχο του θρόνου της Ισπανίας τον πρώτο.[5] Το Σύνταγμα της Ισπανίας, το οποίο επικυρώθηκε με δημοψήφισμα στις 6 Δεκεμβρίου του 1978 και άρχισε να ισχύει στις 27 Δεκεμβρίου του ίδιου έτους, αναγνώρισε ρητά το άτομό του ως βασιλιά της Ισπανίας και νόμιμο διάδοχο της ιστορικής δυναστείας των Βουρβόνων και του ανέθετε την ηγεσία του κράτους. Το Σύνταγμα του απένειμε, επίσης, τον βαθμό του συμβόλου της εθνικής ενότητας. Πριν την ανακήρυξή του, εξαιτίας της εύθραυστης υγείας του Φράνκο, είχε ασκήσει, κατά διαστήματα, προσωρινά καθήκοντα στην Ηγεσία του Κράτους.

Η επιρροή του βασιλιά Χουάν Κάρλος στην Ισπανική Μεταπολίτευση και ο ρόλος του κατά τη διάρκεια της απόπειρας πραξικοπήματος του 1981, καθώς και η υποστήριξή του στην ένταξη στην Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα και η συνεισφορά του εκείνη την εποχή στην ενίσχυση των διπλωματικών σχέσεων, του απέδωσαν πολλαπλές τιμητικές διακρίσεις κατά τη διάρκεια της βασιλείας του. Από την άποψη αυτή, ο δημοσιογράφος του περιοδικού Time Χάουαρντ Τσούα-Εοάν τον θεωρεί «έναν από τους πιο απίθανους και εμπνευσμένους ήρωες της ελευθερίας του 20ου αιώνα, που αψήφησε μία απόπειρα στρατιωτικού πραξικοπήματος με στόχο την ανατροπή της νεαρής μετα-Φράνκο δημοκρατίας της Ισπανίας».[6]

Πρώιμα χρόνια

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ιωάννης Κάρολος Αλφόνσος Βίκτωρ Μαρία γεννήθηκε στη Ρώμη στις 5 Ιανουαρίου 1938. Είναι το δεύτερο παιδί και ο πρώτος γιος του Ιωάννη, Κόμη της Βαρκελώνης, και της Μαρίας δε λας Μερθέδες των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών. Από την πλευρά του πατέρα του είναι εγγονός του Αλφόνσου ΙΓ΄ της Ισπανίας και της Βικτωρίας Ευγενίας του Μπάττενμπεργκ. Από την πλευρά της μητέρας του είναι εγγονός του Καρόλου των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών και της Λουίζας της Ορλεάνης. Προκειμένου να διαφοροποιείται από τον πατέρα του, έγινε γνωστός ως Χουανίτο ή δον Χουανίτο, μεταξύ των οικείων του. Λίγο μετά την γέννησή του, οι γονείς του μετακόμισαν στη Βίλλα Γκλόρια, μία τετραώροφη οικεία, που βρίσκεται στην γειτονιά Παριόλι της Ρώμης.

Η βάπτισή του πραγματοποιήθηκε στις 26 Ιανουαρίου του 1938 στο Παρεκκλήσι του Παλατιού των Μαγίστρων του Τάγματος της Μάλτας από τον καρδινάλιο Εουτζένιο Πατσέλλι, μετέπειτα Πάπα Πίο ΙΒ΄.[7][8][9] Ανάδοχοί του υπήρξαν ο παππούς του, Κάρολος των Βουρβόνων-Δύο Σικελιών, και η γιαγιά του, βασίλισσα Βικτωρία Ευγενία. Το 1942, εν μέσω του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η οικογένεια μετακόμισε στη Λωζάνη της Ελβετίας, στην οποία παρέμεινε έως το 1946.[10] Ο Χουάν Κάρλος υπήρξε εκείνη την περιόδο οικότροφος στο καταξιωμένο Ινστιτούτο Λε Ροζέ.[11]

Πρίγκιπας της Ισπανίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η οικογένεια του Χουάν Κάρλος ζούσε εξόριστη στην Πορτογαλία. Αν και επισήμως η Ισπανία ήταν βασίλειο, ο θρόνος ήταν κενός, και χρέη αρχηγού κράτους εκτελούσε ο Φρανθίσκο Φράνκο. Ο Φράνκο δέχθηκε να εγκατασταθεί ο Χουάν Κάρλος στην Ισπανία το 1948 και να σπουδάσει εκεί. Το 1957 έκανε στρατιωτική εκπαίδευση στη Σαραγόσα. Το 1956 πέθανε ο νεότερος αδερφός του, Αλφόνσος, από σφαίρα όπλου στο Εστορίλ της Πορτογαλίας. Η επίσημη εκδοχή είναι ατύχημα, όμως είναι αβέβαιο αν τράβηξε τη σκανδάλη ο Αλφόνσος ή ο Χουάν Κάρλος. Το 1961 ο Χουάν αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Κομπλουτένσε και εγκαταστάθηκε στο Ανάκτορο της Θαρθουέλα.

Ο πατέρας του Χουάν Κάρλος, Ιωάννης, νόμιμος διάδοχος του θρόνου, ήταν φανατικά εναντίον του καθεστώτος του Φράνκο. Το ποιος θα ήταν όμως ο διάδοχος του ισπανικού θρόνου ήταν καθαρά απόφαση του καθεστώτος. Υπήρχαν σκέψεις ακόμα και για κατάργηση της μοναρχίας, όπως έκανε το στρατιωτικό καθεστώς στην Πορτογαλία. Τελικώς, στις 22 Ιουλίου του 1969, ο 76χρονος Φράνκο ανακοίνωσε την απόφασή του να ορίσει δικό του διάδοχο, και επομένως διάδοχο του ισπανικού θρόνου, τον ηλικίας 31 ετών Χουάν Κάρλος, δισέγγονο του τελευταίου βασιλιά της Ισπανίας, Αλφόνσου ΙΓ΄[12]. Ο δικτάτορας έθεσε έτσι οριστικά τέρμα στη διαμάχη μεταξύ των "Καρλιστών", που υποστήριζαν τον άλλο διεκδικητή του θρόνου, Κάρολο Ούγο των Βουρβόνων-Πάρμας, λίγο φλύαρο σε ό,τι αφορά τις δημοκρατικές ελευθερίες, και των "ισαβελλιστών", που στήριζαν τον σιωπηλό Χουάν Κάρλος, ο οποίος και τελικά απέσπασε την εύνοια του δικτάτορα. Στις 23 Ιουλίου ο Χουάν Κάρλος έδωσε τον όρκο νομιμοφροσύνης προς τον αρχηγό του κράτους, το εθνικό κίνημα και τους θεμελιώδεις νόμους του φασιστικού καθεστώτος[13]. Του δόθηκε όμως ο τίτλος του πρίγκιπα της Ισπανίας και όχι του πρίγκιπα των Αστουριών, που είχαν πάντα οι διάδοχοι του ισπανικού θρόνου.

Βασιλιάς της Ισπανίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Προσφωνήσεις του
βασιλιά Χουάν Κάρλος
Προσφώνηση αναφοράςΜεγαλειότατος
Προφορική προσφώνησηΜεγαλειότατε
Εναλλακτική προσφώνησηΔ/Δ

Στις 30 Οκτωβρίου του 1975, ο ετοιμοθάνατος Φράνκο τον όρισε προσωρινό αρχηγό κράτους (ήδη τον είχε χρίσει διάδοχό του το 1969[14]). Δύο ημέρες μετά το θάνατο του δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο, στις 22 Νοεμβρίου 1975, ο Χουάν Κάρλος ανακηρύχθηκε βασιλιάς βάσει του νόμου της διαδοχής που είχε συντάξει ο Φράνκο. Ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος αποκατέστησε τη δημοκρατία στη χώρα του και διόρισε πρωθυπουργό τον Αδόλφο Σουάρεθ. Οι πρώτες δημοκρατικές εκλογές διεξήχθησαν στη χώρα στις 15 Ιουνίου του 1977 και ένα νέο Σύνταγμα σχεδιάστηκε το 1978.

Το 1977 ο πατέρας του, τυπικά και δυναστικά ο νόμιμος διάδοχος του βασιλιά Αλφόνσου ΙΓ΄, παραιτήθηκε επίσημα των δικαιωμάτων του στο θρόνο υπέρ του γιου του, και ο Χουάν Κάρλος του απένειμε τον τίτλο του κόμη της Βαρκελώνης.

Στις 23 Φεβρουαρίου του 1981, με τηλεοπτική παρέμβασή του, κατέστειλε την απόπειρα πραξικοπήματος από τον συνταγματάρχη Αντόνιο Τεχέρο, που είχε καταλάβει το Κοινοβούλιο. Βάσει του Συντάγματος, ο Χουάν Κάρλος δεν έχει απόλυτες εξουσίες, αλλά είναι αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων. Το 1987 έγινε ο πρώτος βασιλιάς της Ισπανίας που επισκέφθηκε το Πουέρτο Ρίκο.

Το 1972 ο Χουάν Κάρλος, δεινός ιστιοπλόος, έλαβε μέρος στην Ολυμπιάδα του Μονάχου, στην κατηγορία σκαφών «Ντράγκον».

Απόπειρα δολοφονίας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τον Ιούλιο του 2000 ο Χουάν Κάρλος διέφυγε απόπειρα δολοφονίας του, με δράστη το Χουάν Μαρία Φερνάντεθ υ Κρον,[15] ο οποίος νωρίτερα είχε αποπειραθεί να δολοφονήσει και τον πάπα Ιωάννη Παύλο Β΄.

Παραίτηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις 2 Ιουνίου 2014 ο Χουάν Κάρλος ανακοίνωσε (μέσω του πρωθυπουργού Ραχόυ) ότι παραιτείται από το θρόνο υπέρ του γιου του, Φιλίππου και ότι θα ζητηθεί να τροποποιηθεί το Σύνταγμα, ώστε να επιτρέπει την παραίτηση του βασιλιά από τον θρόνο[16]. Τον Ιούνιο του 2019 ο πρώην βασιλιάς ανακοίνωσε την απόσυρσή του από τη δημόσια ζωή.

Τον Ιούνιο του 2020 ξεκίνησε προκαταρκτική έρευνα από το Ανώτατο Δικαστήριο για την φερόμενη εμπλοκή του πρώην βασιλιά στη σύμβαση ανάμεσα σε μια κοινοπραξία ισπανικών εταιρειών και τη Σαουδική Αραβία, με την βασιλική οικογένεια της οποίας διατηρούσε στενές σχέσεις, ύψους 6,7 δισ. ευρώ, προκειμένου να κατασκευαστεί η σιδηροδρομική γραμμή που συνδέει τη Μέκκα με τη Μεδίνα[17]. Η υπόθεση ανακινήθηκε το 2018, όταν η Κορίννα τσου Ζάυν-Βίττγκενσταϊν-Ζάυν, μία επιχειρηματίας και πρώην ερωμένη του Χουάν Κάρλος, τον κατηγόρησε ότι είχε λάβει προμήθεια για τη σύμβαση[17].

Στον απόηχο του σκανδάλου, ο πρώην βασιλιάς εγκατέλειψε την Ισπανία τον Αύγουστο του 2020 και αυτοεξορίστηκε[18][19]. Ισπανικά μέσα ενημέρωσης ανέφεραν ότι διαμένει ήδη στη Δομινικανή Δημοκρατία[20].

Προσωπική ζωή

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε στην Αθήνα, στις 14 Μαΐου 1962, τη Σοφία, πρωτότοκη κόρη του Παύλου της Ελλάδας. Απέκτησαν τρία παιδιά:

  • Ελένη (γενν. 1963), Δούκισσα του Λούγο, παντρεύτηκε τον Χάιμε ντε Μαριχαλάρ, Λόρδο της Τεχάδα, απέκτησαν δύο παιδιά:
    • Φελίπε Χουάν (γενν. 1998).
    • Βικτόρια Φεδερίκα (γενν. 2000).
  • Χριστίνα (γενν. 1965), Δούκισσα της Πάλμα ντε Μαγιόρκα, παντρεύτηκε τον Ινιάκι Ουρντανγκαρίν, απέκτησαν τέσσερα παιδιά:
    • Χουάν Βαλεντίν (γενν. 1999).
    • Πάβλο Νικολάς (γενν. 2000).
    • Μιγκέλ (γενν. 2002).
    • Ιρένε (γενν. 2005).
  • Φίλιππος ΣΤ΄ (γενν. 1968), Βασιλιάς της Ισπανίας, παντρεύτηκε τη Λετίθια Ορτίθ, απέκτησαν δύο παιδιά:
    • Ελεονώρα (γενν. 2005), Πριγκίπισσα των Αστουριών.
    • Σοφία (γενν. 2007).

Πρόγονοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρόγονοι του Χουάν Κάρλος Α΄ της Ισπανίας

Εικόνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Ο Χουάν Κάρλος με τον υπερρεαλιστή ζωγράφο Αουγκούστο Φερρέρ Νταλμάου.
    Ο Χουάν Κάρλος με τον υπερρεαλιστή ζωγράφο Αουγκούστο Φερρέρ Νταλμάου.
  • Ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος επιθεωρεί στρατεύματα στην Πλατεία των Όπλων στο Βασιλικό Παλάτι της Μαδρίτης το 2009.
    Ο βασιλιάς Χουάν Κάρλος επιθεωρεί στρατεύματα στην Πλατεία των Όπλων στο Βασιλικό Παλάτι της Μαδρίτης το 2009.
  • Ο Χουάν Κάρλος κατά τη διάρκεια ομιλίας στη Λετονία, έπειτα από τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της χώρας.
    Ο Χουάν Κάρλος κατά τη διάρκεια ομιλίας στη Λετονία, έπειτα από τη συνάντησή του με τον πρωθυπουργό της χώρας.

Βιβλιογραφία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ εξελληνισμένα Ιωάννης Κάρολος της Ισπανίας
  2. ↑ Presidencia del Gobierno (19 Ιουνίου 2014). «Real Decreto 470/2014, de 13 de junio, por el que se modifica el Real Decreto 1368/1987, de 6 de noviembre, sobre régimen de títulos, tratamientos y honores de la Familia Real y de los Regentes» (PDF). Boletín Oficial del Estado. ISSN 0212-033X. 
  3. ↑ Jefatura del Estado (19 Ιουλίου 1989). «Ley 17/1989, de 19 de julio, Reguladora del Régimen del Personal Militar Profesional» (PDF). Agencia Estatal Boletín Oficial del Estado. 
  4. ↑ Miguel, González (17 Ιουνίου 2014). «El Rey será capitán general en la reserva y no se "jubilará" del Ejército». El País. 
  5. ↑ Toquero, José María (1992). Don Juan de Borbón, el rey padre. Plaza & Janés. σελ. 147. ISBN 978-84-7863-026-4. 
  6. ↑ Howard, Chua-Eoan (5 Ιουλίου 2012). «Beyond Soccer: The Poignance (and Royalty) of Spain's Soft Power». Time. ISSN 0040-781X. 
  7. ↑ https://tadviser.com/index.php/Person:Juan_Carlos_I_de_Bourbon
  8. ↑ https://www.cidob.org/ca/biografias_lideres_politicos_only_in_spanish/europa/espana/juan_carlos_i_de_espana
  9. ↑ http://www.fororeal.net/70cumplerey.htm
  10. ↑ https://www.revistavanityfair.es/realeza/articulos/mas-alla-de-zarzuela-juan-carlos-i-y-las-casas-en-las-que-vivio-antes-de-ser-rey/46103
  11. ↑ https://www.ascender.es/the-institut-le-rosey-the-school-of-kings/
  12. ↑ The reign in Spain of King Juan Carlos The Whig
  13. ↑ Ο Χουάν Κάρλος διάδοχος του Φράνκο, Ιστορικό Λεύκωμα 1969, σελ. 105, Καθημερινή (1998)
  14. ↑ "Those Apprentice Kings and Queens Who May -- One Day -- Ascend a Throne", New York Times. 14 Νοεμβρίου 1971.
  15. ↑ Hans Cardyn, 'Belager' koning Albert komt er goedkoop vanaf Αρχειοθετήθηκε 2008-03-17 στο Wayback Machine., Het Belgische Koningshuis, στα ολλανδικά .
  16. ↑ Παραιτείται από τον "θρόνο" ο Juan Carlos, Capital.gr, 2-6-2014.
  17. ↑ 17,0 17,1 «Χουάν Κάρλος: Από δημοφιλής μονάρχης, αυτοεξόριστος αμαυρωμένος από σκάνδαλα». capital.gr. 2020-08-03. https://www.capital.gr/diethni/3472474/xouan-karlos-apo-dimofilis-monarxis-autoexoristos-amauromenos-apo-skandala. Ανακτήθηκε στις 2020-08-04. 
  18. ↑ «Spain's ex-King Juan Carlos leaves country» (στα αγγλικά). BBC News. 2020-08-04. https://www.bbc.com/news/world-europe-53642283. Ανακτήθηκε στις 2020-08-04. 
  19. ↑ Kassam, Ashifa (2020-08-04). «Spain speculates over whereabouts of scandal-hit ex-king Juan Carlos» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/world/2020/aug/04/spain-speculates-scandal-hit-former-king-whereabouts-juan-carlos. Ανακτήθηκε στις 2020-08-04. 
  20. ↑ «Ισπανία: Ο τέως βασιλιάς Χουάν Κάρλος διαμένει προσωρινά στην Δομινικανή Δημοκρατία». 4 Αυγούστου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-08-06. https://web.archive.org/web/20200806065229/https://www.naftemporiki.gr/story/1625408/ispania-o-teos-basilias-xouan-karlos-diamenei-prosorina-stin-dominikani-dimokratia. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Χουάν_Κάρλος_Α΄_της_Ισπανίας&oldid=10675277"