Οίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Ο Οίκος των Βουρβόνων-Ισπανίας είναι ένας κλάδος του Οίκου των Βουρβόνων. Μέλη του είναι βασιλείς της Ισπανίας, των Δύο Σικελιών (δηλ. Σικελίας-Νάπολης), δούκες της Πάρμας και μεγάλοι δούκες του Λουξεμβούργου.

Ο θυρεός των Βουρβόνων-Ισπανίας αποτελείται από τους θυρεούς της Καστίλης (επάνω αριστερά), της Λεόνης (επάνω δεξιά), της Αραγωνίας (κάτω αριστερά), της Ναβάρρας (κάτω δεξιά), της Γρανάδας (κάτω) και του Φιλίππου Ε΄ του Ανζού, πριν γίνει βασ. της Ισπανίας (κέντρο).

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Φίλιππος Δ΄ Αψβούργων βασιλιάς της Ισπανίας είχε τρία τέκνα: τη Μαρία-Θηρεσία, που παντρεύτηκε τον Λουδοβίκο ΙΔ΄ των Βουρβόνων βασιλιά της Γαλλίας· τη Μαργαρίτα-Θηρεσία, που παντρεύτηκε τον Λεοπόλδο Α΄ Αψβούργων· και τον Κάρολο Β΄ που είχε φυσικές και διανοητικές αναπηρίες. Αφού βασίλευσε 5 έτη, ο Κάρολος Β΄ απεβίωσε 38 ετών το 1700 και ακολούθησε ο Πόλεμος της Ισπανικής Διαδοχής (1701-14). Το στέμμα διεκδικούσε ο υιός της Μαρίας-Θηρεσίας Λουδοβίκος, Μέγας Δελφίνος και η κόρη της Μαργαρίτας-Θηρεσίας, η Μαρία Αντωνία της Αυστρίας, σύζυγος του Μαξιμιλιανού Β΄ Εμμανουήλ των Βίττελσμπαχ δούκα της Βαυαρίας. Τελικά δόθηκε στον υιό τού πρώτου Φίλιππο Ε΄ Βουρβόνων που έγινε ο γενάρχης του κλάδου.

Ο Φίλιππος Ε΄ νυμφεύτηκε την Ελισάβετ Φαρνέζε. To 1731 απεβίωσε ο αδελφός της Ελισάβετ, δούκας της Πάρμας· τον διαδέχθηκε ο υιός της Κάρολος που το 1734, κατά τον Πόλεμο της Πολωνικής Διαδοχής (1733-38), κατέκτησε τη Σικελία και τη Νάπολη από τον Κάρολο ΣΤ΄ Αψβούργων. Το 1735 αρχίζουν οι Διαπραγματεύσεις για Συμφωνία, όπου η Σικελία και η Νάπολη κατακυρώνονται στον Κάρολο Γ΄ με αντάλλαγμα να δώσει την Πάρμα στον Κάρολο ΣΤ΄· η τελική Συμφωνία υπογράφεται στη Βιέννη το 1738. Το 1759 διαδέχθηκε τον αδελφό του ως Κάρολος Γ΄ βασιλιάς της Ισπανίας, αλλά λόγω της Συμφωνίας δεν μπορούσε να είναι και βασιλιάς της Σικελίας και της Νάπολης, έτσι τις παραχώρησε στον δεύτερο επιζώντα υιό του Φερδινάνδο Α΄, που έγινε βασιλιάς των Δύο Σικελιών και γενάρχης του κλάδου Βουρβόνων-Δύο Σικελιών.

Το 1740 απεβίωσε ο Κάρολος ΣΤ΄ Αψβούργων και τον διαδέχθηκε η κόρη του Μαρία Θηρεσία, πράγμα που πυροδότησε τον Πόλεμο της Ισπανικής Διαδοχής (1740-48). Με τη λήξη του, η Συμφωνία της Αιξ-λα-Σαπέλ όριζε η Πάρμα να επιστραφεί στους Βουρβόνους-Ισπανίας, έτσι ο αδελφός του Καρόλου Γ΄, ο Φίλιππος έγινε δούκας της Πάρμας και γενάρχης το κλάδου Βουρβόνων-Πάρμας. Ο 7ος απόγονός του είναι ο Ιωάννης μεγάλος δούκας του Λουξεμβούργου· τον διαδέχθηκε ο υιός του Ερρίκος.

Τον Κάρολο Γ΄ διαδέχθηκε ο πρώτος επιζών υιός του Κάρολος Δ΄ ως βασιλιάς της Ισπανίας. Είχε τρεις υιούς, τον Φερδινάνδο Ζ΄, τον Κάρλο-Μαρία κόμη της Μολίνα και τον Φραγκίσκο δε Πάουλα. Όταν τον πρώτο τον διαδέχθηκε η κόρη του Ισαβέλλα Β΄, ο Κάρλος αμφισβήτησε τη διαδοχή επικαλούμενος το Σαλικό δίκαιο. Η Ισαβέλλα Β΄ παντρεύτηκε τον υιό του Φραγκίσκου δε Πάουλα, το Φραγκίσκο δε Ασίζ, αλλά ο Κάρλος και οι απόγονοί του προκάλεσαν τους Καρλικούς Πολέμους, που έληξαν όταν απεβίωσε ο δισεγγονός του άτεκνος.

Την Ισαβέλλα Β΄ και τον Φραγκίσκο δε Ασίζη διαδέχθηκαν ο υιός τους Αλφόνσος ΙΒ΄ και αυτόν ο υιός του Αλφόνσος ΙΓ΄. Αυτός είχε τρεις υιούς, από τους οποίους ο πρώτος, ο Αλφόνσος, έκανε μοργανατικό γάμο και έτσι αποκλείσθηκε από τη διαδοχή· δεν είχε απογόνους. Ο δεύτερος, ο Ιάκωβος, από μια επέμβαση που έκανε παιδί, έμεινε κωφός, έτσι παραιτήθηκε της διαδοχής. Αν δεν γινόταν αυτό, οι απόγονοί του -ως οι πρεσβύτεροι των Βουρβόνων- θα εδικαιούντο το στέμμα της Ισπανίας· διεκδικούν τον τίτλο του βασιλιά της Γαλλίας. Ο τρίτος υιός του Αλφόνσου ΙΓ΄, ο Χουάν προτίμησε να αυτοεξορισθεί μακριά από την Ισπανία του δικτάτορα Φρανθίσκο Φράνκο. Μετά το θάνατο του δικτάτορα το 1975 και την επιστροφή της βασιλείας, ο Χουάν παραχώρησε τη θέση του στον γιο του Χουάν-Κάρλος, που έγινε βασιλιάς της Ισπανίας· ο Χουάν-Κάρλος παραιτήθηκε στα 76 έτη του το 2014, υπέρ του υιού του Φιλίππου ΣΤ΄.

Κλάδοι

Οίκος Βουρβόνων-Ισπανίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Λουδοβίκος ΙΔ΄
βασ. της Γαλλίας
ΟΙΚΟΣ ΒΟΥΡΒΟΝΩΝ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Λουδοβίκος
μέγας δελφίνος
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Λουδοβίκος
δούκας της Βουργουνδίας
 

Φίλιππος Ε΄
βασ. Ισπανίας
ΚΛΑΔΟΣ ΙΣΠΑΝΙΑΣ
 
Ελισάβετ Φαρνέζε
δούκισσα της Πάρμας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Λουδοβίκος Α΄
βασ. της Ισπανίας
 

Φερδινάνδος ΣΤ΄
βασ. της Ισπανίας
 

Κάρολος Γ΄
βασ. της Ισπανίας
 
 
 
 
 
Φίλιππος
δούκας της Πάρμας
ΚΛΑΔΟΣ ΠΑΡΜΑΣ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Λουδοβίκος
κόμης του Σινσόν
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Φίλιππος
δούκας της Καλαβρίας
 

Κάρολος Δ΄
βασ. της Ισπανίας
 
 
 
 
 
Φερδινάνδος Α΄
βασ. δύο Σικελιών
ΚΛΑΔΟΣ ΔΥΟ ΣΙΚΕΛΙΩΝ
 
Γαβριήλ
πρίγκιπας της Ισπανίας
 
Αντόνιο-Πασκουάλ
πρίγκιπας της Ισπανίας
 
Λουδοβίκος-Μαρία
καρδινάλιος
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Φερδινάνδος Ζ΄
βασ. της Ισπανίας
 
 
 
 
 
Κάρλος-Μαρία
κόμης της Μολίνα
ΚΛΑΔΟΣ ΚΑΡΛΟ
 
 
 
 
 
Φραγκίσκος δε Πάουλα
δούκας του Κάδιθ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Πέτρος-Κάρολος
πρίγκιπας της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Ισαβέλλα Β΄
βασ. της Ισπανίας
σύζ. Φραγκίσκος δε Ασίς
δούκας του Κάδιθ
 
Κάρολος-Λουδοβίκος
κόμης του Μοντεμολίν
 
Χουάν-Κάρλος
κόμης του Μοντιθόν
 
Φερδινάνδος
πρίγκιπας της Ισπανίας
 
Φραγκίσκος δε Ασίς
δούκας του Κάδιθ
σύζ.Ισαβέλλα Β΄
βασ. Ισπανίας
 
 
 
 
 
Ερρίκος
δούκας της Σεβίλλης
ΚΛΑΔΟΣ ΕΡΡΙΚΟΥ
 
Σεβαστιανός
πρίγκιπας της Ισπανίας
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Κάρλος
δούκας της Μαδρίτης
 
Αλφόνσος-Κάρλος
δούκας του Αγ.Ιακώβου
 

Αλφόνσος ΙΒ΄
βασ. της Ισπανίας
 
Ερρίκος
δούκας της Σεβίλλης
 
Φραγκίσκος δε Πάουλα
ιππότης τάγματος
Χρυσόμαλλου Δέρατος
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Ιάκωβος/Χάιμε
δούκας της Μαδρίτης
 
 
 
 
 

Αλφόνσος ΙΓ΄
βασ. της Ισπανίας
 
(νόθος) Φερδινάνδος Σανθ
 
Φραγκίσκος
Διοικητής Αποικιών
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλφόνσος
πρίγκιπας των Αστουριών
 
Ιάκβος/Χάιμε
δούκας της Σεγκόβια
ΚΛΑΔΟΣ ΔΟΥΚΩΝ ΑΝΖΟΥ
 
 
 
 
 
Χουάν
κόμης Βαρκελώνης
 
Γονθάλο
πρίγκιπας της Ισπανίας
 
Φραγκίσκος-Ερρίκος
αντιστράτηγος
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Αλφόνσος
δούκας του Ανζού, Κάδιθ
 
Γονθάλο
δούκας της Ακουιτανίας
 

Χουάν-Κάρλος
βασ. της Ισπανίας
 
 
 
 
 
Φραγκίσκος δε Πάουλα
δούκας της Σεβίλλης
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Λουδοβίκος-Αλφόνσος
δούκας του Ανζού
 
 
 
 
 

Φίλιππος ΣΤ΄
βασ. της Ισπανίας
 
 
 
 
 
Φρανθίσκο

Θυρεοί κλάδων των Καπετιδών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θυρεοί Βουρβόνων-Ισπανίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Bergamini, John D. The Spanish Bourbons: The History of a Tenacious Dynasty. Putnam, 1974.
  • Petrie, Sir Charles. The Spanish Royal House. Geoffrey Bles, 1958.
  • Seward, Desmond. The Bourbon Kings of France. Barnes & Noble, 1976.
  • Van Kerrebrouck, Patrick. La Maison de Bourbon, 1256–1987. ___v. Villeneuve d'Ascq, France: The Author, 1987–2000. [only Vol. 2 & Vol. 4 have been published as of 2005].
  • J. H. Shennan, The Bourbons: The History of a Dynasty (London, Hambledon Continuum, 2007).
  • Klaus Malettke, Die Bourbonen. Band I: Von Heinrich IV. bis Ludwig XV. 1589–1715 (Stuttgart, W. Kohlhammer, 2008); Band II: Von Ludwig XV. bis Ludwig XVI. 1715-1789/92 (Stuttgart, W. Kohlhammer, 2008); Band III: Von Ludwig XVIII. bis zu Louis Philippe 1814–1848 (Stuttgart, W. Kohlhammer, 2009).