Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παγκόσμιο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 (1999)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φόρμουλα 1
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1999
1998 2000
Κατηγορία: Όλα τα παγκόσμια πρωταθλήματα

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 του 1999 ήταν το 50ο πρωτάθλημα Φόρμουλα 1 που διοργάνωσε η FIA (Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου). Ο πρώτος αγώνας ήταν αυτός της Αυστραλίας, στις 7 Μαρτίου 1999 στη Μελβούρνη και το πρωτάθλημα ολοκληρώθηκε στις 31 Οκτωβρίου 1999 στην Ιαπωνία. Συνολικά διεξήχθησαν 16 αγώνες και έλαβαν μέρος 11 ομάδες.

Παγκόσμιος πρωταθλητής αναδείχθηκε ο Φινλανδός Μίκα Χάκινεν, για δεύτερη φορά στην καριέρα του, με διαφορά 2 βαθμών από τον δεύτερο Εντι Ιρβάϊν. ενώ το πρωτάθλημα κατασκευαστών κατάκτησε η ομάδα της Ferrari, που έπειτα από 16 χρόνια θα ξεκινήσει από τη σαιζόν αυτή την καλύτερη περίοδο στην ιστορία της (1999–2004).

Ομάδα Κατασκευαστής Μοντέλο Κινητήρας Ελ. Αρ. Οδηγοί Δοκιμαστές Οδηγοί
West McLaren Mercedes McLaren-Mercedes MP4/14 Mercedes FO 110H B 1 Μίκα Χάκινεν Νικ Χάιντφελντ
2 Ντέιβιντ Κούλθαρντ
Scuderia Ferrari Marlboro Ferrari F399 Ferrari 048 B 3 Μίχαελ Σουμάχερ Λούκα Μπαντοέρ
Μίκα Σάλο
Μίκα Σάλο(1)
4 Έντι Ιρβάιν
Winfield Williams Williams-Supertec FW21 Supertec FB01 B 5 Αλεσάντρο Ζανάρντι Μπρούνο Γιουνκέιρα
6 Ραλφ Σουμάχερ
Benson and Hedges Jordan Jordan-Mugen-Honda 199 Mugen-Honda MF-301 HD B 7 Ντέιμον Χιλ Τόμας Ένγκε
Σίντζι Νακάνο
8 Χάιντς-Χάραλντ Φρέντσεν
Mild Seven Benetton Playlife Benetton-Playlife B199 Playlife FB01 B 9 Τζιανκάρλο Φιζικέλα Λοράν Ρεντόν
10 Αλεξάντερ Βουρτς
Red Bull Sauber Petronas Sauber-Petronas C18 Petronas SPE 03A B 11 Ζαν Αλεζί
12 Πέντρο Ντινίζ
Repsol Arrows F1 Team Arrows-Supertec Α21 Supertec FB02 B 14 Πέδρο Ντε Λα Ρόσα Στίβεν Ουότσον
15 Τορανοσούκε Τακάτζι
HSBC Stewart Ford Stewart-Ford SF3 Ford CR-1 B 16 Ρούμπενς Μπαρικέλο Λουτσιάνο Μπούρτι
17 Τζόνι Χέρμπερτ
Gauloises Prost Peugeot Prost-Peugeot ΑΡ02 Peugeot A18 B 18 Ολιβιέ Πανίς Στεφάν Σαραζέν
19 Γιάρνο Τρούλι
Fondmetal Minardi Team Minardi-Ford Μ01 Ford VJM1 Zetec-R
Ford VJM2 Zetec-R
B 20 Λούκα Μπαντοέρ Γκαστόν Μαζακάνε
Στεφάν Σαραζέν(3)
21 Μαρκ Ζενέ
British American Racing BAR-Supertec 001 Supertec FB01 B 22 Ζακ Βιλνέβ Πατρίκ Λεμαρί
23 Ρικάρντο Ζόντα
Μίκα Σάλο(2)
† Όλοι οι κινητήρες έπρεπε να έχουν δέκα κυλίνδρους, διαμόρφωση V10 και κυβισμό του κινητήρα που να μην υπερβαίνει τα 3000 κυβικά.

Αλλαγές οδηγών στη διάρκεια του πρωταθλήματος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

(1): Ο Μίκα Σάλο αντικατέστησε σε έξι αγώνες τον Μίχαελ Σουμάχερ, ο οποίος είχε τραυματιστεί στο Βρετανικό Γκραν Πρι.

(2): Ο Μίκα Σάλο αντικατέστησε σε τρεις αγώνες τον Ρικάρντο Ζόντα, ο οποίος είχε τραυματιστεί στο Γκραν Πρι της Βραζιλίας.

(3): Ο Στεφάν Σαραζέν αντικατέστησε στο Γκραν Πρι της Βραζιλίας τον Λούκα Μπαντοέρ, ο οποίος είχε τραυματιστεί.

Βαθμολογία οδηγών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των οδηγών είχε ως εξής:[1]

Θέση  /  Οδηγός AUS
BRA
SMR
MON
ESP
CAN
FRA
GBR
AUT
GER
HUN
BEL
ITA
EUR
MAL
JPN
Βαθ-
μοί
1 Μίκα Χάκινεν Εγκ 1 Εγκ 3 1 1 2 Εγκ 3 Εγκ 1 2 Εγκ 5 3 1 76
2 Έντι Ίρβαϊν 1 5 Εγκ 2 4 3 6 2 1 1 3 4 6 7 1 3 74
3 Χάιντς-Χάραλντ Φρέντσεν 2 3 Εγκ 4 Εγκ 11 1 4 4 3 4 3 1 Εγκ 6 4 54
4 Ντέιβιντ Κούλθαρντ Εγκ Εγκ 2 Εγκ 2 7 Εγκ 1 2 5 2 1 5 Εγκ Εγκ Εγκ 48
5 Μίχαελ Σουμάχερ 8 2 1 1 3 Εγκ 5 Εγκ 2 2 44
6 Ράλφ Σουμάχερ 3 4 Εγκ Εγκ 5 4 4 3 Εγκ 4 9 5 2 4 Εγκ 5 35
7 Ρούμπενς Μπαρικέλο 5 Εγκ 3 9 ΑΚ Εγκ 3 8 Εγκ Εγκ 5 10 4 3 5 8 21
8 Τζόνι Χέρμπερτ ΔΕΚ Εγκ 10 Εγκ Εγκ 5 Εγκ 12 14 11 11 Εγκ Εγκ 1 4 7 15
9 Τζιανκάρλο Φιζικέλα 4 Εγκ 5 5 9 2 Εγκ 7 12 Εγκ Ret 11 Εγκ Εγκ 11 14 13
10 Μίκα Σάλο 7 Εγκ 8 9 2 12 7 3 Εγκ 10
11 Γιάρνο Τρούλι Εγκ Εγκ Εγκ 7 6 Εγκ 7 9 7 Εγκ 8 12 Εγκ 2 ΔΕΚ Εγκ 7
12 Ντέιμον Χιλ Εγκ Εγκ 4 Εγκ 7 Εγκ Εγκ 5 8 Εγκ 6 6 10 Εγκ Εγκ Εγκ 7
13 Αλεξάντερ Βούρτς Εγκ 7 Εγκ 6 10 Εγκ Εγκ 10 5 7 7 14 Εγκ Εγκ 8 10 3
14 Πέντρο Ντινίζ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 6 Εγκ 6 6 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 11 3
15 Ζαν Αλεζί Εγκ Εγκ 6 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 14 Εγκ 8 16 9 9 Εγκ 7 6 2
16 Ολιβιέ Πανίς Εγκ 6 Εγκ Εγκ Εγκ 9 8 13 10 6 10 13 11 9 Εγκ Εγκ 2
17 Μαρκ Ζενέ Εγκ 9 9 Εγκ Εγκ 8 Εγκ 15 11 9 17 16 Εγκ 6 9 Εγκ 1
18 Πέδρο ντε λα Ρόσα 6 Εγκ Εγκ Εγκ 11 Εγκ 11 Εγκ Εγκ Εγκ 15 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 13 1
19 Αλεσάντρο Ζανάρντι Εγκ Εγκ 11 8 Εγκ Εγκ Εγκ 11 Εγκ Εγκ Εγκ 8 7 Εγκ 10 Εγκ 0
20 Τορανοσούκε Τακάγκι 7 8 Εγκ Εγκ 12 Εγκ ΑΚ 16 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 0
21 Ζακ Βιλνέβ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 15 8 10 Εγκ 9 0
22 Ρικάρντο Ζόντα Εγκ ΔΠ Εγκ 9 Εγκ 15 Εγκ 13 Εγκ Εγκ 8 Εγκ 12 0
23 Λούκα Μπαντοέρ Εγκ 8 Εγκ Εγκ 10 10 Εγκ 13 10 14 Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ Εγκ 0
24 Στεφάν Σαραζέν Εγκ 0
Θέση  /  Οδηγός AUS
BRA
SMR
MON
ESP
CAN
FRA
GBR
AUT
GER
HUN
BEL
ITA
EUR
MAL
JPN
Βαθ-
μοί
Ένδειξη και Σημασία
1 Νικητής
2 2η θέση
3 3η θέση
4-6 Τερμάτισε σε βαθμολογούμενη θέση
7 + Τερμάτισε σε μη βαθμολογούμενη θέση
ΧΚ Τερμάτισε, αλλά δεν κατατάχθηκε
Εγκ Εγκατέλειψε κατά τη διάρκεια του αγώνα
ΑΚ Ακυρώθηκε αφού είχε εκκινήσει
ΔΠ Δεν πέρασε τα προκριματικά
ΔΕΚ Πέρασε τα προκριματικά αλλά δεν εκκίνησε

Έντονη γραφή - Pole position
Πλάγια γραφή - Ταχύτερος γύρος

 - Οδηγοί που δεν ολοκλήρωσαν τον αγώνα, αλλά πήραν κατάταξη

Βαθμολογία κατασκευαστών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


1η – Scuderia Ferrari Marlboro
2η – West McLaren Mercedes
3η – Benson and Hedges Jordan

Η βαθμολογία για το πρωτάθλημα των κατασκευαστών είχε ως εξής:[2]

Θέση Ομάδα Βαθμοί
1 Ferrari 128
2 McLaren-Mercedes 124
3 Jordan-Mugen-Honda 61
4 Stewart-Ford 36
5 Williams-Supertec 35
6 Benetton-Playlife 16
7 Prost-Peugeot 9
8 Sauber-Petronas 5
9 Arrows-Supertec 1
10 Minardi-Ford 1
11 BAR-Supertec 0
  1. «1999 official driver standings». formula1.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2016. 
  2. «1999 official team standings». formula1.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Απριλίου 2016. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]