Νίκος Βούτσης
| Νίκος Βούτσης | |
|---|---|
 | |
| Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων | |
| Περίοδος 4 Οκτωβρίου 2015 – 18 Ιουλίου 2019 | |
| Προκάτοχος | Ζωή Κωνσταντοπούλου |
| Διάδοχος | Κωνσταντίνος Τασούλας |
| Υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης | |
| Περίοδος 27 Ιανουαρίου 2015 – 28 Αυγούστου 2015 | |
| Πρωθυπουργός | Αλέξης Τσίπρας |
| Προκάτοχος | Κυριάκος Μητσοτάκης (Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης) |
| Διάδοχος | Αντώνης Μανιτάκης |
| Βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου | |
| Περίοδος 6 Μαΐου 2012 – 29 Μαΐου 2023 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 4 Μαρτίου 1951, Αθήνα |
| Εθνότητα | Ελληνική |
| Υπηκοότητα | Ελλάδα |
| Πολιτικό κόμμα | Νέα Αριστερά (2024- ) ΣΥ.ΡΙΖ.Α. - Π.Σ. (2004-2023) Συνασπισμός (1993-2013) Α.Κ.Ο.Α. (1986-1993) Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού (1980-1986) |
| Σύζυγος | Αγγελική Παπάζογλου |
| Παιδιά | 3 |
| Σπουδές | Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο |
| Επάγγελμα | Πολιτικός μηχανικός |
| Ιστοσελίδα | https://nikosvoutsis.wordpress.com/ |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Νίκος Βούτσης (Αθήνα, 4 Μαρτίου 1951) είναι Έλληνας πολιτικός μηχανικός και πολιτικός.
Διετέλεσε βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ (2012-2023), Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων (2015-2019) και υπουργός Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης (2015).
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Προσωπική ζωή και σπουδές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Νίκος Βούτσης γεννήθηκε στην Αθήνα στις 4 Μαρτίου 1951[1] με καταγωγή από την Τεγέα Αρκαδίας. Αποφοίτησε από το Πειραματικό Σχολείο του Πανεπιστημίου Αθηνών (1957-1969). Σπούδασε πολιτικός μηχανικός στο Εθνικό Μετσόβιο Πολυτεχνείο και εργάστηκε ως ελεύθερος επαγγελματίας (1975-2010).
Είναι νυμφευμένος με την Αγγελική Παπάζογλου και πατέρας τριών παιδιών. Γνωρίζει τη γερμανική γλώσσα.
Πολιτική σταδιοδρομία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Νίκος Βούτσης, από τα φοιτητικά χρόνια συμμετείχε ενεργά στο μαζικό αντιδικτατορικό φοιτητικό κίνημα ως στέλεχος των Φοιτητικών Επιτροπών Εγώνα (ΦΕΑ) του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Διετέλεσε, επίσης, αντιπρόεδρος στο πρώτο μεταδικτατορικό Κεντρικό Συμβούλιο της ΕΦΕΕ το 1975 που προέκυψε από τη σύγκλιση του Εθνικού Συμβουλίου στο οποίο ήταν μέλος του προεδρείου.
Από το 1980 έως το 1985 ο Βούτσης διετέλεσε γραμματέας της ΕΚΟΝ Ρήγας Φεραίος, της νεολαίας του Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού, του οποίου ήταν στέλεχος. Ήταν επίσης μέλος της κεντρικής επιτροπής και της εννεαμελούς γραμματείας του κόμματος μέχρι το 1986. Συμμετείχε στην αποκαλούμενη «πλατφόρμα της αναβάθμισης» και για το λόγο αυτό, μετά τη διάσπαση του Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού το 1986 προτίμησε να ενταχθεί στο Κ.Κ.Ε. Εσωτερικού - Ανανεωτική Αριστερά και όχι στην Ελληνική Αριστερά, η οποία στη συνέχεια συνεργάστηκε με το Κ.Κ.Ε. για τον σχηματισμό του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Προόδου. Προσχώρησε στον Συνασπισμό μετά τις εκλογές του 1993 και εξελέγη στην Πολιτική Γραμματεία, ενώ διετέλεσε και υπεύθυνος Τύπου του Συνασπισμού την περίοδο 2000-2006. Μετά τη συγκρότηση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς ήταν υποψήφιος βουλευτής του από το 2004 και είναι μέλος της Κεντρικής Επιτροπής από το ιδρυτικό του συνέδριο μέχρι σήμερα.
Στις αυτοδιοικητικές εκλογές του 2010 εξελέγη περιφερειακός σύμβουλος Αττικής στον Κεντρικό Τομέα με τον συνδυασμό «Αττική Συνεργασία - Όχι στο Μνημόνιο» που στήριξε ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α.
Εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Α' Αθηνών στις εκλογές του Μαΐου 2012 και ανανέωσε τη θητεία του στις εκλογές του Ιουνίου του 2012. Στη Βουλή που σχηματίστηκε ανέλαβε γραμματέας της κοινοβουλευτικής ομάδας του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. (Ιούνιος 2012-Δεκέμβριος 2014). Επίσης, ήταν μέλος της Διαρκούς Επιτροπής Δημόσιας Διοίκησης, Δικαιοσύνης και Δημόσιας Τάξης και μέλος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής.
Εξελέγη για τρίτη συνεχόμενη φορά βουλευτής στις εκλογές του Ιανουαρίου 2015 με το κόμμα του να καταλαμβάνει την πρώτη θέση. Στο υπουργικό συμβούλιο που προέκυψε, ανέλαβε το νεοσύστατο υπουργείο Εσωτερικών και Διοικητικής Ανασυγκρότησης.
Στις εκλογές του Σεπτεμβρίου του 2015 ανανέωσε τη βουλευτική του θητεία Στις 4 Οκτωβρίου 2015 εξελέγη Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων της ΙΖ΄ Κοινοβουλευτικής Περιόδου με 181 ψήφους.
Στις εκλογές του 2019 και του Μαΐου 2023 επανεξελέγη, ωστόσο δεν κατάφερε να εκλεγεί σε αυτές του Ιουνίου 2023.[2]
Στις 10 Νοεμβρίου 2023 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το κόμμα, επικαλούμενος διαφωνίες με την πολιτική του νέου προέδρου του κόμματος Στέφανου Κασσελάκη.[3] Στη συνέχεια, εντάχθηκε στη Νέα Αριστερά.[4]
Υπόθεση Γιώργου Βογιατζή-Βούτση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο γιος του Νίκου Βούτση από τον πρώτο του γάμο με τη Σοφία Βογιατζή, Γιώργος Βογιατζής-Βούτσης, συνελήφθη στις 4 Οκτωβρίου 2007 για συμμετοχή σε ληστεία σε τράπεζα στου Γκύζη. Είχε καταδικαστεί σε 8 χρόνια κάθειρξης, χρηματική ποινή 1.500 ευρώ και δύο χρόνια στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων, αλλά αργότερα αφέθηκε ελεύθερος με όρους.[5] Στην κατάθεση του ως μάρτυρας υπεράσπισης, ο Νίκος Βούτσης είχε δηλώσει πως η πράξη αυτή του παιδιού του είναι κάτι που τον υπερβαίνει από πλευράς επιλογών, καθώς δεν έχει αυτή την ιδεολογική κατεύθυνση,[6] ενώ ταυτόχρονα ανέφερε ότι, παρότι δεν εγκρίνει τις επιλογές του γιου του, τις σέβεται και προσπαθεί να τις ερμηνεύσει.[7]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Νικόλαος Γεωργίου Βούτσης». Βουλή των Ελλήνων. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουνίου 2015. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ ΙΝ, Σύνταξη (25 Ιουνίου 2023). «Ποια κορυφαία στελέχη μένουν εκτός Βουλής - Αναλυτικά ονόματα ανά κόμμα». in.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2023.
- ↑ https://www.iefimerida.gr/politiki/apohorise-apo-ton-syriza-kai-o-nikos-boytsis-i-epistoli-toy
- ↑ «Δύο «δεν»». efsyn.gr. 19 Οκτωβρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2024.
- ↑ Γιος βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ στην κατάληψη της «Βίλας Αμαλία», ανακτήθηκε 02/10/2015.
- ↑ «Καταδικάστηκε ο αναρχικός Γιώργος Βογιατζής-Βούτσης». newsbomb.gr. Ανακτήθηκε στις 16 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ "Φταίω κι εγώ για τον γιο μου..." Αρχειοθετήθηκε 2015-10-07 στο Wayback Machine., ανακτήθηκε στις 02/10/2015.