Κωνσταντίνος Αργάσαρης-Λομβάρδος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κωνσταντίνος Αργάσαρης-Λομβάρδος
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1859
Ζάκυνθος
Θάνατος1925
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
ΕργοδότηςΤράπεζα Ηπειροθεσσαλίας
Οικογένεια
Θετοί γονείςΚωνσταντίνος Λομβάρδος
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως της Ελλάδας
Υπουργός Δικαιοσύνης της Ελλάδας
Πρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
Υπουργός Παιδείας της Ελλάδας
μέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Ζακύνθου)

Ο Κωνσταντίνος Αργάσαρης-Λομβάρδος (1859 - 1925) ήταν Έλληνας πολιτικός.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Ζάκυνθο το 1859, σπούδασε νομικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και ολοκλήρωσε τις σπουδές του στη Νάπολη της Ιταλίας. Επανήλθε στην Ελλάδα και αρχικά εργάστηκε ως υπάλληλος στην Τράπεζα Ηπείρου-Θεσσαλίας.

Το 1888 αναμίχθηκε στην πολιτική, όταν πέθανε ο θείος και θετός πατέρας του Κωνσταντίνος Λομβάρδος, ο οποίος ήταν τότε αρχηγός του ομώνυμου κόμματος. Ως εκπρόσωπος της μεγάλης οικογένειας, ανέλαβε την αρχηγεία του κόμματος. Συμμετείχε στις επόμενες εκλογές με επιτυχία, συνεργαζόμενος με το Χαρίλαο Τρικούπη. Στη συνέχεια, συμπαρατάχθηκε με το Γεώργιο Θεοτόκη και το Δημήτριο Γούναρη, εκπροσωπώντας την εκλογικη του περιφέρεια στην εθνικη αντιπροσωπεία από το 1888 έως το 1922.

Το 1903 ανέλαβε για μικρό διάστημα το Υπουργείο Εκκλησιαστικών και Δημοσίας Εκπαιδεύσεως, στη δεύτερη κυβέρνηση του Θεοτόκη, πράγμα που συνέβη και αργότερα (1904), ενώ το 1909 ανέλαβε το Υπουργείο Δικαιοσύνης πάλι σε κυβέρνηση Θεοτόκη.

Στη συνεδρίαση της 18ης Ιανουαρίου 1921 εκλέχθηκε πρόεδρος της Γ' Εθνικής Συνέλευσης, λαμβάνοντας 248 ψηφους έναντι 71 του Παναγιώτη Δαγκλή.

Έζησε τη Μικρασιατική καταστροφή και τη διάλυση της Εθνικής Συνέλευσης από το στρατιωτικό κίνημα του Σεπτεμβρίου του 1922. Πέθανε το 1925.