Μετάβαση στο περιεχόμενο

Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς-Φαλήρου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Εθνικός Ο.Φ.Π.Φ.
Το έμβλημα του ΕΟΦΠΦ
ΌνομαΕθνικός Όμιλος Φιλάθλων
Πειραιώς - Φαλήρου
Ίδρυση21 Νοεμβρίου 1923
ΠόληΠειραιάς
Χρώματα          Κυανό, Λευκό
ΤίτλοιWater polo pictogram2 Κύπελλα Ευρώπης υδατοσφαίρισης γυναικών
Football pictogram1 Κύπελλο Ελλάδος ποδοσφαίρου ανδρών
Water polo pictogram38 Πρωταθλήματα Ελλάδος υδατοσφαίρισης ανδρών
Water polo pictogram12 Κύπελλα Ελλάδος υδατοσφαίρισης ανδρών
Water polo pictogram 3 Πρωταθλήματα Ελλάδος υδατοσφαίρισης γυναικών
Water polo pictogram 1 Κύπελλο Ελλάδος υδατοσφαίρισης γυναικών
Water polo pictogram 11 Πρωταθλήματα Κέντρου υδατοσφαίρισης Ανδρών
Swimming pictogram4 Πρωταθλήματα Ελλάδος κολύμβησης
Swimming pictogram10 Πρωταθλήματα Ελλάδος κολύμβησης ανδρών
ΠρόεδροςΙωάννης Πατλάκας
Ιστοσελίδαethnikos.org
Commons page Πολυμέσα σχετικά με το σωματείο
Τμήματα του Εθνικού Πειραιώς
Ποδόσφαιρο (Ανδρών) Πόλο Ανδρών Πόλο Γυναικών
Μπάσκετ (Ανδρών) Βόλεϊ Κολύμβηση
Ρυθμική Γυμναστική Τρίαθλο

Ο Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς Φαλήρου[1] (Ε.Ο.Φ.Π.Φ.) είναι ελληνικό αθλητικό σωματείο το οποίο εδρεύει στην Καστέλλα, συνοικία του Πειραιά.[2] Ιδρύθηκε στις 21 Νοεμβρίου 1923.[3]

Αποτελεί έναν από τους σπουδαιότερους βάσει επιτυχιών και συνεισφοράς συλλόγους της Ελλάδος και τον δεύτερο μεγαλύτερο του Πειραιά. Με 57 εθνικούς (πρώτης κατηγορίας) και διεθνείς τίτλους στα πέντε βασικά ολυμπιακά ομαδικά αθλήματα ανδρών - γυναικών, αποτελεί τον πέμπτο πιο πετυχημένο σύλλογο στην Ελλάδα, πίσω από Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, Π.Α.Ο.Κ. και Α.Ε.Κ..[4] Μάλιστα στα ανδρικά ομαδικά τμήματα, ο Εθνικός είναι τέταρτος μονάχα πίσω από Ο.Σ.Φ.Π., Π.Α.Ο. και Α.Ε.Κ.. Ο Εθνικός σύμφωνα με τη Γενική Γραμματεία Αθλητισμού, καλλιεργεί οκτώ τμήματα (Ποδόσφαιρο, Ρυθμική Γυμναστική, Υδατοσφαίριση, Καλαθοσφαίριση, Πετοσφαίριση, Κολύμβηση, Τρίαθλο, Κολύμβηση Ανοιχτής Θάλασσας) και έχει στο ενεργητικό του 800 αθλητές–τριες.[5]

Ο Εθνικός έχει καλλιεργήσει στον ένα αιώνα ύπαρξης του πολλά αθλητικά τμήματα (ποδόσφαιρο ανδρών–γυναικών, πόλο ανδρών–γυναικών, κολύμβησης, μπάσκετ ανδρών, βόλεί ανδρών–γυναικών, παγκρατίου, χόκει χόρτου, κανόε καγιάκ και στίβου). Μάλιστα ήταν από τις πρώτες ομάδες στην Ελλάδα που δημιούργησε τμήματα πόλο (μέσα δεκαετίας '80) και βόλεϊ γυναικών (δεκαετία '30).

Οι κύριοι ιδρυτές της ομάδας του Εθνικού ήταν ο Γιώργος Χατζηανδρέου, ο Χρήστος Πέππας και ο Κώστας Φερλέμης. Τα χρώματά του είναι εμπνευσμένα από την ελληνική σημαία και το όνομά του δηλώνει τον πανεθνικό και πανελλήνιο χαρακτήρα του. Ο Εθνικός συγκέντρωσε εξ αρχής τη συμπάθεια της αστικής τάξης του Πειραιά και μέχρι σήμερα υποστηρίζεται από κατοίκους των Β' και Γ' δημοτικών κοινοτήτων της Α' Πειραιώς.[6][7] Το 1926–27, ο Χαρ. Βολωνάκης εκτός από πρόεδρος του Εθνικού διετέλεσε και πρόεδρος της νεοσύστατης τότε ΕΠΟ, γεγονός που δικαιολογεί το ότι δε προσχώρησε στο κίνημα του περιβόητου ΠΟΚ το 1928.

Το ποδοσφαιρικό τμήμα έχει 49 παρουσίες σε πανελλήνια πρωταθλήματα και σε πρωταθλήματα Α' Εθνικής από το 1928 (όντας στην πρώτη δεκάδα ομάδων σε συμμετοχές), με κορυφαία θέση στο πρωτάθλημα να είναι η δεύτερη (1928, 1956).

Το 1935 η ομάδα κατέκτησε το πρωτάθλημα νότου με μπροστάρη τον κορυφαίο προπολεμικό επιθετικό, πρώτο Έλληνα που αγωνίστηκε σε ξένη ομάδα, και πρώτο σκόρερ στο πρωτάθλημα Νότου, Κώστα Χούμη και ήταν το φαβορί στην τελική φάση κόντρα στον Άρη, τον Ηρακλή και τον Παναθηναϊκό αλλά η τελική φάση δεν πραγματοποιήθηκε εξαιτίας της συμμετοχής της εθνικής ομάδας στους Βαλκανικούς Αγώνες.

Το 1957, ο Εθνικός ήταν ακόμη πιο κοντά στην κατάκτηση του πρωταθλήματος όντας πρώτος με τέσσερις βαθμούς διαφορά και με τέσσερις αγώνες να απομένουν[8] τιμωρήθηκε από την ΕΠΟ για επαγγελματισμό εξαιτίας της διεξαγωγής φιλικών με την αυτοεξόριστη ομάδα Hungaria των Πούσκας, Τσίμπορ, Κότσις.[9] Οι Ούγγροι παρόλα αυτά δεν ήταν επαγγελματίες διότι σε διαφορετική περίπτωση θα είχε ανακληθεί το χρυσό μετάλλιο της Ουγγαρίας στους Ολυμπιακούς του 1952 (στους Ολυμπιακούς αγώνες συμμετέχουν ερασιτέχνες αθλητές). Ο λόγος της τιμωρίας ήταν ο φόβος του ΠΟΚ ότι ο Εθνικός του Δ. Καρέλλα θα άλλαζε ριζικά επίπεδο σε Ελλάδα και Ευρώπη, μιας και υπήρχε συμφωνία του Εθνικού με πέντε Ούγγρους συν τους Πούσκας, Τσίμπορ και Κότσις που υπήρξε έντονη φήμη για ολοκλήρωση της μετακίνησής τους (τότε οι Ούγγροι παίκτες της Hungaria έψαχναν ομάδα να αγωνιστούν διότι δεν μπορούσαν να γυρίσουν στην πατρίδα τους)[10].

Ο Εθνικός έχει μεγάλη παράδοση στο άθλημα της υδατοσφαίρισης. Στο γυναικείο πόλο έχει κατακτήσει 2 ευρωπαϊκά κύπελλα το 2010 και το 2022, 3 πρωταθλήματα Ελλάδος και 1 Κύπελλο Ελλάδος. Στο ανδρικό είναι ο κάτοχος των περισσοτέρων Πρωταθλημάτων Ελλάδος (38) από το 1957 ενώ κατέχει 12 Κύπελλα (τα 8 συνεχόμενα, αριθμός ρεκόρ)[11] και 11 Πρωταθλήματα Κέντρου ΕΚΟΦ. Επίσης κατέχει το ρεκόρ συνεχόμενων πρωταθλημάτων (18 από το 1953–1970 και το δεύτερο μεγαλύτερο με 14 από το 1972–1985), αήττητων πρωταθλημάτων (29, με τα 11 να είναι συνεχόμενα) [12][13], το ρεκόρ πρωταθλημάτων μόνο με νίκες (19)[14], το ρεκόρ συνεχόμενων πρωταθλημάτων μόνο με νίκες (10)[15] όπως επίσης και συνεχόμενων ετών χωρίς ήττα σε αγώνα εντός συνόρων (12 χρόνια, 10 μήνες και 16 ημέρες, 115 αήττητοι αγώνες).[16][17] Συνοπτικά από το 1953 μέχρι και το 1988, ο Εθνικός κατέκτησε 33 πρωταθλήματα (τα 26 αήττητος) σε 36 έτη κερδίζοντας το προσωνύμιο Αυτοκράτορας. Επιπρόσθετα, κατέχει τα ρεκόρ των 9 αήττητων νταμπλ και των 8 συνεχόμενων αήττητων νταμπλ.[18] Την περίοδο μάλιστα 1958–1983, δεν πραγματοποιήθηκε ο θεσμός του κυπέλλου Ελλάδος. Το 1966–67 έγινε η πρώτη ομάδα που έφτασε στους «8» του Κυπέλλου Πρωταθλητριών ενώ το 1980–81, έγινε η πρώτη ομάδα που έφτασε στους «4» τους Κυπέλλου Πρωταθλητριών. Στην οκτάδα έχει φτάσει συνολικά εννέα φορές.[19] Στην υδατοσφαίριση γυναικών ο Εθνικός έχει μετάσχει σε όλες τις περιόδους από την καθιέρωση της Α' Εθνικής το 1989 ενώ στους άνδρες από το 1967 έχει απουσιάσει δις (2010, 2013). Μάλιστα από τα 66 μετάλλια που έχουν κατακτήσει οι εθνικές ομάδες υδατοσφαίρισης σε όλα τα κλιμάκια, τα 22 έχουν κατακτηθεί από προπονητές που πέρασαν την αθλητική τους καριέρα από τον Εθνικό, ενώ από τα 16 χρυσά τα 7 έχουν κερδηθεί από προπονητές-παίκτες του Εθνικού.[20][21] Πέραν της υδατοσφαίρισης, ο Εθνικός κατέχει διακρίσεις και σε άλλα αθλήματα του υγρού στίβου, με 4 πρωταθλήματα κολύμβησης γενικής βαθμολογίας (1926, 1927, 1930, 1949), 10 πρωταθλήματα κολύμβησης ανδρών (1926, 1927, 1930, 1948, 1949, 1950, 1951, 1982, 1983, 2010) και 2 πρωταθλήματα καταδύσεων (1933, 1947).

Ο Εθνικός δημιούργησε τμήματα καλαθοσφαίρισης και πετοσφαίρισης από τη δεκαετία του '30 με συνεχείς παρουσίες σε πρωταθλήματα Αθηνών–Πειραιώς όπως και στο κύπελλο Ελλάδος. Το τμήμα καλαθοσφαίρισης αν και έχει χάσει την άνοδο στην κορυφαία κατηγορία αρκετές φορές, μετρά δεκάδες συμμετοχές στη δεύτερη και τρίτη κατηγορία ενώ έχει πετύχει στο κύπελλο, την πορεία του μέχρι τη φάση των «16» του 1992 όταν και αποκλείστηκε από τον Άρη του Νίκου Γκάλη. Το τμήμα ανδρικής πετοσφαίρισης (πλέον ανενεργό) μετρά έξι συμμετοχές στην πρώτη κατηγορία (1975, 1976, 1980, 1981, 1990, 2018).

Ο Εθνικός μαζί με τον Ολυμπιακό, τον Παναθηναϊκό και την Α.Ε.Κ. αποτελούν τις μοναδικές ομάδες που έχουν κατακτήσει τίτλο πρωταθλήματος Ελλάδος, κυπέλλου Ελλάδος ή κυπέλλου Ευρώπης τουλάχιστον από μία φορά σε κάθε δεκαετία στα ομαδικά αθλήματα (με αφετηρία τη δεκαετία του '30, που καθιερώθηκαν τα πρώτα επίσημα πρωταθλήματα που θεσπίστηκαν από τις σημερινές ομοσπονδίες).

Παραδοσιακός αντίπαλος του Εθνικού αποτελεί ο Ολυμπιακός στο λεγόμενο «ντέρμπι του Πειραιά» με τον οποίο έχει δώσει πάνω από 150 αγώνες στο ποδόσφαιρο και πάνω από 200 αγώνες στο πόλο[22][23][24][25][26].

Ιστορία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ίδρυση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρωταθλητής Ελλάδας στο πόλο το 1926.

Το ιστορικό σωματείο συστάθηκε το 1922[27][28] και εγκρίθηκε επίσημα με την υπό αριθμό 1148/21 Νοεμβρίου 1923 απόφαση του Πρωτοδικείου Πειραιά, και γράφτηκε στο βιβλίο σωματείων με αριθμό Β.Σ 277, την 21η Νοεμβρίου του 1923.[29] Χώρος ίδρυσης του Εθνικού ήταν η ταβέρνα του Κεσσέ στη Μυρτιδιώτισσα της Καστέλλας.[30]

  • Ο Πειραϊκός Αθλητικός Σύλλογος «Κεραυνός», ιδρυθείς το 1923, μετονομάστηκε στις 15 Οκτωβρίου 1924 σε Young Boys «Τιτάν».
  • Από τα αθλητικά σωματεία της εποχής «Πειραϊκή Ένωσις» και «Πειραϊκός Σύνδεσμος» προήλθε στα τέλη του 1923 ο Αθλητικός και Ποδοσφαιρικός Σύλλογος Πειραιώς.
  • Στις αρχές του 1924 από διαφωνούντες ποδοσφαιριστές του Α.Π.Σ. Πειραιώς ιδρύθηκε ο Πειραϊκός Ποδοσφαιρικός Όμιλος (όπου εντάχθηκε ο Γιώργος Χατζηανδρέου).
  • Στα μέσα του 1924 από πολλούς παίκτες του Α.Π.Σ. Πειραιώς (αδερφοί Ανδριανόπουλοι κ.ά.) δημιουργήθηκε ο Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς. Αθλητές του Ομίλου Φιλάθλων Πειραιώς μετείχαν στα Ε΄ Παναθήναια τον Σεπτέμβριο και Οκτώβριο του 1924, με συνοδό από τη διοίκηση τον κ. Παπούλια.[31] Από τον Ο.Φ.Π. το 1925 ιδρύθηκε ο Ολυμπιακός Σύνδεσμος Φιλάθλων Πειραιώς.
  • Ο Πειραϊκός Ποδοσφαιρικός Όμιλος, που είχε απορροφήσει και μέλη της Φαληρικής Ενώσεως «Μέγας Αλέξανδρος», συγχωνεύτηκε με τον Young Boys «Τιτάν». Έτσι στις 23 Δεκεμβρίου 1924 η ομάδα παίρνει αρχικά την ονομασία «Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς» και αργότερα την τελική του ονομασία «Εθνικός Όμιλος Φιλάθλων Πειραιώς–Φαλήρου» τον Φεβρουάριο του 1925.[32][33]

1924 - 1940

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υγρός Στίβος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πρωτοσέλιδο εφημερίδας "Αθλητική Κυριακή" της 26ης Μαρτίου 1933 με τον κυπελλούχο Ελλάδας, Εθνικό Πειραιώς.
Κυπελλούχος Ελλάδας ποδοσφαίρου το 1933.

Πρώτα τμήματα του Εθνικού ήταν το ποδόσφαιρον και το ναυτικόν όπως λεγόταν, (πόλο και κολύμβηση). Το 1926 και το 1927 η ομάδα κολύμβησης του Εθνικού κατακτά τα 2 πρώτα της πρωταθλήματα. Το 1926 η ομάδα πόλο του Εθνικού με τους Περδίκη, Μακρή, Δέδε, Ψύλλα, Δρούκο, Κεσσέ, Στεφόπουλο, Βλαστό κατακτά το πρώτο της πρωτάθλημα Ελλάδας (πετυχαίνοντας νίκες σε όλους τους αγώνες), το 1930 οι άνδρες του κολυμβητικού τμήματος κατακτούν το τρίτο πρωτάθλημα ανδρών και το 1931 το τμήμα υδατοσφαίρισης επαναλαμβάνει την επιτυχία της κάνοντας την έκπληξη και νικώντας στον τελικό την ισχυρότερη ομάδα της εποχής, τον Άρη Θεσσαλονίκης με 1–0. Η σύνθεση της ομάδας του 1931 αποτελούνταν από τους: Μαυρογιώργο, Πετρούτσο, Γιάνναρο, Μακρή, Παπαδέα, Περδίκη, Σκριβάνο και Χατζηγεωργίου.[30]

Ποδόσφαιρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1928 η ομάδα ποδοσφαίρου αναδεικνύεται δευτεραθλήτρια Ελλάδας στο πρωτάθλημα ενώ κατακτά επίσης 3 πρωταθλήματα Πειραιά (1928, 1929, 1939). Το 1932–33, η ομάδα ποδοσφαίρου θα κατακτήσει το κύπελλο Ελλάδος επικρατώντας του πρωταθλητή Ελλάδος Άρη Θεσσαλονίκης στον επαναληπτικό τελικό (25/03/1933, 2–1). Νωρίτερα στη διοργάνωση, είχε αποκλείσει την Άμυνα Κοκκινιάς (άνευ αγώνα, 30/10/1932), την κυπελλούχο Α.Ε.Κ. (1–1, 1–0 στον επαναληπτικό), τον Απόλλων Σμύρνης (2–1, 06/12/1932), και στα ημιτελικά (ή αλλιώς τελικός νότου) τον συμπολίτη Ολυμπιακό (2–1, 29/01/1933) που είχε επικρατήσει (με 1–6) του Παναθηναϊκού στον προηγούμενο γύρο. To 1935 το τμήμα ποδοσφαίρου με κορυφαίο παίκτη τον μεγάλο Κώστα Χούμη που ήταν ο πρώτος Έλληνας ποδοσφαιριστής που αγωνίστηκε στο εξωτερικό, κατακτά το πρωτάθλημα Νότου αλλά ματαιώνεται η τελική φάση για την απονομή του πρωταθλητή ενώ θα μετείχαν οι Εθνικός, ΠΑΟ, Άρης και Ηρακλής. Προπολεμικά ο Εθνικός κατάφερε ορισμένες μεγάλες νίκες για το πρωτάθλημα. Κερδίζει τον Ολυμπιακό με 3–2 (22/04/1934), τον ΠΑΟΚ 5–2 (17/04/1936), τον ισχυρό Άρη 3–2 (27/05/1928) και 2–3 (10/11/1935), τον Ηρακλή με 0–6 στη Θεσσαλονίκη (17/11/1935) και την ΑΕΚ με 6–0 (17/07/1932) και 5–1 (28/04/1935). Αξιοσημείωτες είναι και οι νίκες κόντρα στο Γουδή το 1935 (9–1 εντός, 1–11 εκτός, τα 11 γκολ είναι ρεκόρ παραγωγικότητας σε αγώνα πρωταθλήματος). Ο ΣΠ Γουδή είχε κερδίσει την ΑΕΚ με 3–1 και τον Απόλλωνα με 3–2 ενώ είχε αποσπάσει ισοπαλία από τον ΟΣΦΠ (1–1).

Το 1939, ο Εθνικός θα κατακτήσει το πρωτάθλημα Πειραιά με 17 βαθμούς σε 6 αγώνες (5 νίκες και 1 ισοπαλία κόντρα στον ΟΣΦΠ) και τέρματα 22–6. Αυτή ήταν η μοναδική φορά που ο Ολυμπιακός τερμάτισε δεύτερος στο πρωτάθλημα Πειραιά.

Ο άθλος του Κυπέλλου 1932–33
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
HM/NIA ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΓΥΡΟΣ ΓΗΠΕΔΟ ΣΚΟΡ
30/10/1932 ΕΘΝΙΚΟΣ - ΑΜΥΝΑ ΚΟΚΚΙΝΙΑΣ Α' ΦΑΣΗ - 2 – 0 (α.α.)
6/11/1932 ΑΕΚ - ΕΘΝΙΚΟΣ Β' ΦΑΣΗ ΑΕΚ 1 – 1
13/11/1932 ΕΘΝΙΚΟΣ - ΑΕΚ Β' ΦΑΣΗ ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟΣ ΠΑΟ 1 – 0
6/12/1932 ΕΘΝΙΚΟΣ - ΑΠΟΛΛΩΝ ΑΘΗΝΩΝ Γ' ΦΑΣΗ ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΙΟ 2 – 1
29/1/1933 ΕΘΝΙΚΟΣ - ΟΛΥΜΠΙΑΚΟΣ ΗΜΙΤΕΛΙΚΟΣ (ΤΕΛΙΚΟΣ ΝΟΤΟΥ) ΠΟΔΗΛΑΤΟΔΡΟΜΙΟ 2 – 1
5/2/1933 ΑΡΗΣ - ΕΘΝΙΚΟΣ ΤΕΛΙΚΟΣ ΠΑΛΙΟ ΑΡΗ 2 – 2 (ΠΑΡ.)
25/3/1933 ΕΘΝΙΚΟΣ - ΑΡΗΣ ΤΕΛΙΚΟΣ (ΕΠΑΝΑΛΗΠΤΙΚΟΣ) ΠΑΟ 2 – 1

Λοιπά

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το τμήμα βόλεϊ του Εθνικού είναι από τα παλιότερα του συλλόγου και τα πρώτα χρόνια και πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο συμμετείχε ανελλιπώς στα τοπικά πρωταθλήματα κέντρου και στην Α΄κατηγορία.

1945 - 1990

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Υγρός Στίβος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στην κατοχή, ο Εθνικός υπό τον Μήτσο Παναγιωτάκο και έφορο τον Ανδρέα Περδίκη, εγκαθιστά το κολυμβητικό του τμήμα του κάτω από τον σημερινό ΝΑΣ, στην Καστέλλα και πετυχαίνει την ανάπτυξη και συγκέντρωση των παιδιών της Καστέλλας που θα αποτελούσαν την μετέπειτα ομάδα της δεκαετίας του '50 και του '60 στις οποίες ο Εθνικός θα κυριαρχήσει δίχως προηγούμενο.[30] Το 1947 κάνει το ντεμπούτο του στους κολυμβητικούς αγώνες ο Ανδρέας Γαρύφαλλος, ένας από τους μεγαλύτερους Έλληνες πολίστες όλων των εποχών ενώ το 1948 το τμήμα πόλο ανδρών κατακτά για τρίτη φορά το Πρωτάθλημα Ελλάδας μένοντας αήττητος σε όλη τη διάρκεια του τουρνουά. Η σύνθεση της πρώτης μεταπολεμικής πρωταθλήτριας ομάδας του Εθνικού αποτελούνταν από τους Βαρβαρέσο, Χατζηκυριακάκη, Κουράντη, Λύκα, Ανδρεάδη, Γαρύφαλλο, Πετρούτσο, Γεωργιάδη. Το 1949 το τμήμα κολύμβησης κατακτά το τρίτο και τελευταίο του πρωτάθλημα Ελλάδας γενικής βαθμολογίας ενώ με μπροστάρη τον κορυφαίο μεταπολεμικό κολυμβητή Παναγιώτη Χατζηκυριακάκη, ο Εθνικός κατακτά το 1948, 1949, 1950 και 1951 το πρωτάθλημα κολύμβησης ανδρών.

Το 1952, ο Εθνικός επικρατεί του ΟΣΦΠ με 5–1 και κατακτά του πρώτου του πρωτάθλημα Κέντρου ξεκινώντας ένα απίστευτο σερί στην Ελλάδα με 18 συνεχόμενα πρωταθλήματα Ελλάδος (τα 16 δίχως ήττα, 11 συνεχόμενα δίχως ήττα, 1953–1963, 1965–1967, 1969, 1970, ρεκόρ ακατάρριπτα μέχρι σήμερα), 11 πρωταθλήματα ΕΚΟΦ Κέντρου και 6 κύπελλα Ελλάδος (στους 3 τελικούς, 1953, 1954, 1957, επικράτησε του ΟΣΦΠ) σε 6 διοργανώσεις που πραγματοποιήθηκαν. Μάλιστα από τις 21 Σεπτεμβρίου του 1951 έως και τις 7 Αυγούστου του 1964, ο Εθνικός ήταν αήττητος σε πρωτάθλημα, κύπελλο Ελλάδος και πρωτάθλημα Κέντρου για 12 χρόνια, 10 μήνες και 16 ημέρες κάτι που αποτελεί ρεκόρ μέχρι σήμερα (ήττα στις 21/9/1951 από τον ΟΣΦΠ με 2–1 για το πρωτάθλημα Ελλάδος ενώ στις 7/8/1964 ξανά από τον ΟΣΦΠ με 5–4 για το πρωτάθλημα Ελλάδος). Σημαντικότεροι πολίστες εκείνης της περιόδου υπήρξαν οι Ανδρέας Γαρύφαλλος, Πέτρος Καλφαμανώλης, Μίμης Γεωργιάδης, Ανδρεάδης, Μανώλης Πατλάκας, Γιάννης Θυμαράς, Νίκος Τσάγκας, Νικήτας Καλομοίρης, Λεκάκης, Πέτρος Χατζηκυριακάκης, Παναγιώτης Χατζηκυριακάκης, Δημήτρης Κουγεβετόπουλος, Κούλης Ιωσηφίδης και άλλοι.

Οι 115 συνεχόμενοι αήττητοι αγώνες στην Ελλάδα σε 12 χρόνια, 10 μήνες και 16 ημέρες (21/9/1951 – 7/8/1964)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Α/Α Ημερομηνία Αποτέλεσμα Αντίπαλος Θεσμός
1 22/9/1951 6–4 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Ελλάδος
2 23/9/1951 2–2 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
3 6/8/1952 5–1 Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
4 18/9/1952 2–2 ΝΟ Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
5 19/9/1952 4–3 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
6 20/9/1952 4–2 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Ελλάδος
7 21/9/1952 5–2 Άρης Θεσσαλονίκης Πρωτάθλημα Ελλάδος
8 22/9/1952 3–3 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
9 2/8/1953 8–0 ΝΟ Χαλκίδας Κύπελλο Ελλάδος
10 15/8/1953 6–1 Άρης Θεσσαλονίκης Κύπελλο Ελλάδος
11 20/8/1953 4–1 Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
12 26/8/1953 9–0 ΕΓΟ Ηρακλείου Ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος
13 27/8/1953 5–4 παρ. (3–3) Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Κυπέλλου Ελλάδος
14 17/9/1953 10–3 Άρης Θεσσαλονίκης Πρωτάθλημα Ελλάδος
15 18/9/1953 5–1 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
16 19/9/1953 2–0 (α.α, δεν προσήλθε) ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
17 19/9/1953 3–3 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Ελλάδος
18 20/9/1953 10–1 Αχιλλέας Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
19 18/8/1954 5–3 παρ. (2–2) ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Κέντρου
20 19/8/1954 4–2 Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
21 5/9/1954 8–2 Αχιλλέας Πατρών Κύπελλο Ελλάδος
22 8/9/1954 6–2 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Κύπελλο Ελλάδος
23 9/9/1954 12–0 Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Κυπέλλου Ελλάδος
24 15/9/1954 5–2 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
25 16/9/1954 5–4 ΝΟ Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
26 17/9/1954 10–0 Άρης Θεσσαλονίκης Πρωτάθλημα Ελλάδος
27 18/9/1954 9–2 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Ελλάδος
28 19/9/1954 2–0 (α.α, δεν προσήλθε) Αχιλλέας Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
29 14/8/1955 12–3 ΝΟ Μυτιλήνης Κύπελλο Ελλάδος
30 23/8/1955 10–1 Εθνικός Αθηνών Πρωτάθλημα Κέντρου
31 24/8/1955 7–2 Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
32 31/8/1955 6–2 Ολυμπιακός Πειραιώς Κύπελλο Ελλάδος
33 1/9/1955 1–0 (διεκόπη εις βάρος Άρη) Άρης Θεσσαλονίκης Τελικός Κυπέλλου Ελλάδος
34 14/9/1955 4–1 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
35 16/9/1955 4–2 ΝΟ Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
36 17/9/1955 6–3 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Ελλάδος
37 17/9/1955 7–1 Αχιλλέας Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
38 18/9/1955 6–1 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
39 25/7/1956 2–0 (α.α, δεν προσήλθε) Ν.Ο. Χαλκίδος Κύπελλο Ελλάδος
40 7/8/1956 8–2 ΕΓΟ Ηρακλείου Κύπελλο Ελλάδος
41 15/8/1956 8–2 Εθνικός Αθηνών Ημιτελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
42 17/8/1956 5–3 Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
43 21/8/1956 6–1 Άρης Θεσσαλονίκης Κύπελλο Ελλάδος
44 23/8/1956 6–3 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Κύπελλο Ελλάδος
45 24/8/1956 4–3 ΝΟ Πατρών Κύπελλο Ελλάδος
46 10/9/1956 9–1 Εθνικός Αθηνών Πρωτάθλημα Ελλάδος
47 12/9/1956 6–0 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Ελλάδος
48 13/9/1956 7–0 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
49 14/9/1956 5–1 Αχιλλέας Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
50 15/9/1956 4–3 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
51 16/9/1956 3–2 ΝΟ Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
52 28/7/1957 4–2 Αχιλλέας Πατρών Κύπελλο Ελλάδος
53 16/8/1957 4–1 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Κέντρου
54 17/8/1957 4–2 Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
55 6/9/1957 9–4 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος
56 8/9/1957 6–4 παρ. (4–4) Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Κυπέλλου Ελλάδος
57 19/9/1957 10–1 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
58 20/9/1957 6–1 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
59 21/9/1957 6–2 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Ελλάδος
60 22/9/1957 9–1 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Ελλάδος
61 10/9/1958 10–5 Αχιλλέας Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
62 11/9/1958 9–1 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
63 12/9/1958 8–2 Άρης Θεσσαλονίκης Πρωτάθλημα Ελλάδος
64 14/9/1958 6–5 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
65 14/9/1958 6–2 ΝΟ Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
66 17/9/1958 2–0 (α.α, δεν προσήλθε) Άρης ή Αχιλλέας Πατρών Ημιτελικός Κυπέλλου Ελλάδος
67 18/9/1958 5–2 ΝΟ Πατρών Τελικός Κυπέλλου Ελλάδος
68 19/8/1959 11–0 Εθνικός Αθηνών Πρωτάθλημα Κέντρου
69 20/8/1959 6–4 Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
70 9/9/1959 11–4 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Ελλάδος
71 10/9/1959 11–4 Άρης Θεσσαλονίκης Πρωτάθλημα Ελλάδος
72 11/9/1959 6–1 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
73 11/9/1959 7–2 Αχιλλέας Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
74 12/9/1959 5–1 Ν.Ο. Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
75 13/9/1959 4–3 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
76 19/8/1960 4–4 Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
77 26/8/1960 3–2 Ολυμπιακός Πειραιώς Επαναληπτικός Τελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
78 14/9/1960 10–1 Αχιλλέας Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
79 15/9/1960 6–4 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
80 16/9/1960 11–1 Άρης Θεσσαλονίκης Πρωτάθλημα Ελλάδος
81 17/9/1960 3–2 ΝΟ Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
82 18/9/1960 4–3 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
83 17/8/1961 1–1
διεκόπη εις βάρος ΟΣΦΠ 		Ολυμπιακός Πειραιώς Ημιτελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
84 18/8/1961 10–1 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Τελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
85 13/9/1961 13–2 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
86 14/9/1961 8–1 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Ελλάδος
87 15/9/1961 5–2 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
88 16/9/1961 10–5 Πατραϊκός Πρωτάθλημα Ελλάδος
89 17/9/1961 6–5 Ν.Ο. Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
90 21/8/1962 7–0 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Κέντρου
91 22/8/1962 4–3 παρ. (3–3) Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
92 8/8/1962 10–0 Παναθηναϊκός Πρωτάθλημα Ελλάδος
93 9/8/1962 11–0 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Ελλάδος
94 10/8/1962 4–3 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
95 11/8/1962 6–5 ΝΟ Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
96 12/8/1962 11–3 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
97 5/9/1962 10–2 Παναθηναϊκός Πρωτάθλημα Ελλάδος
98 6/9/1962 10–0 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
99 7/9/1962 4–3 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
100 8/9/1962 5–3 ΝΟ Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
101 9/9/1962 7–5 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Πρωτάθλημα Ελλάδος
102 19/7/1963 4–2 Ολυμπιακός Πειραιώς Τελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
103 7/8/1963 9–3 Παναθηναϊκός Πρωτάθλημα Ελλάδος
104 8/8/1963 8–2 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
105 9/8/1963 10–3 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
106 10/8/1963 6–2 Π.Α.Ο.Κ. Θεσσαλονίκης Πρωτάθλημα Ελλάδος
107 11/8/1963 6–4 Ν.Ο. Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
108 10/9/1963 8–1 Π.Α.Ο.Κ. Θεσσαλονίκης Πρωτάθλημα Ελλάδος
109 11/9/1963 7–4 Ολυμπιακός Πειραιώς Πρωτάθλημα Ελλάδος
110 13/9/1963 5–1 Ν.Ο. Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος
111 14/9/1963 8–2 ΝΟ Μυτιλήνης Πρωτάθλημα Ελλάδος
112 15/9/1963 6–3 Παναθηναϊκός Πρωτάθλημα Ελλάδος
113 15/7/1964 10–0 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου Ημιτελικός Πρωτάθλημα Κέντρου
114 5/8/1964 9–0 Παναθηναϊκός Πρωτάθλημα Ελλάδος
115 6/8/1964 6–0 ΝΟ Πατρών Πρωτάθλημα Ελλάδος

Το 1966 ο Εθνικός θα γίνει η πρώτη ομάδα που θα φτάσει στους «8» του Κυπέλλου πρωταθλητριών υδατοσφαίρισης. Θα διοργανώσει στο Ολυμπιακό κολυμβητήριο του Ζαππείου έναν από τους προκριματικούς ομίλους και θα προκριθεί μαζί με την Παρτιζάν στην ημιτελική φάση. Παρά την ήττα του από τους Γιουγκοσλάβους (7–2, 11/10/1966), θα νικήσει την πρωταθλήτρια Αυστρίας Βιέννα (7–5, 09/10/1966) και την πρωταθλήτρια Ισπανίας Κ.Ν. Μπαρτσελόνα (2–0, 10/10/1966). Θα φτάσει στις 8 καλύτερες ομάδες άλλες 8 φορές (1970, 1972, 1977, 1978, 1979, 1981, 1983, 1995).

Το 1971 δε στέφεται πρωταθλητής για πρώτη φορά από το 1952, αλλά θα ξεκινήσει ένα νέο σερί με 14 συνεχείς κατακτήσεις πρωταθλήματος από το 1972 έως το 1985, εκ των οποίων 9 θα είναι κατακτήσεις δίχως να γνωρίσει ήττα (1974–1976, 1979, 1981–1985).

Στις 10/09/1974 δίνει φιλικό αγώνα με τον Ολυμπιακό, παραμερίζοντας την αιώνια κόντρα του με σκοπό τη συγκέντρωση χρημάτων για τη στήριξη της Κύπρου έπειτα από την τουρκική εισβολή.[34] Αυτή ήταν η δεύτερη φορά που ο Εθνικός δείχνει τον εθνικό χαρακτήρα του στέκοντας στο πλευρό της νήσου.

Το 1980–81 η ανδρική ομάδα πόλο του Εθνικού έγινε η πρώτη ελληνική ομάδα που συμμετείχε στην τελική φάση του Κυπέλλου πρωταθλητριών υδατοσφαίρισης.[35] Η ομάδα θα κατακτήσει την τέταρτη θέση στο Φάιναλ φορ όπου έλαβε μέρος μαζί με τις Σπαντάου (Δυτ. Γερμανία), Γιουγκ (Γιουγκοσλαβία) και Βάσας (Ουγγαρία). Ο Εθνικός θα αποσπάσει ισοπαλία στο πρώτο του παιχνίδι κόντρα στην τότε εν ενεργεία πρωταθλήτρια Ευρώπης, Βάσας (4–4) αλλά θα χάσει στο δεύτερο παιχνίδι από την οικοδέσποινα Γιουγκ (9–5) και παρά το γεγονός ότι πάλεψε, η έλλειψη εμπειρίας σε τελική φάση σε συνδυασμό με την αντιμετώπιση της διαιτησίας, έφεραν την ήττα. Στο τρίτο και τελευταίο παιχνίδι, ο Εθνικός θα ηττηθεί από τους Δυτικογερμανούς της Σπάνταου.

Κύπελλο Πρωταθλητριών 1980–81
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ημερομηνία Αγώνας Σκορ Φάση, Τόπος Σκόρερ Εθνικού
25/10/1980 Εθνικός ΟΦΠΦ – MGU Μόσχας 5–4 Α' Φάση, Ζάππειο Σιταρένιος 3, Αρώνης, Ιωσηφίδης
26/10/1980 Εθνικός ΟΦΠΦ – Βάσας 4–4 Α' Φάση, Ζάππειο Σιταρένιος, Θ. Καραλόγος, Σταθάκης
14/11/1980 Εθνικός ΟΦΠΦ – ΣΚΚ Στοκχόλμης 12–4 Β' Φάση, Βερολίνο ;
15/11/1980 Εθνικός ΟΦΠΦ – Ντε Ρόμπεν 6–4 Β' Φάση, Βερολίνο Αρώνης 3, Ιωσηφίδης, Σιταρένιος, Γ. Γαρύφαλλος
16/11/1980 Εθνικός ΟΦΠΦ – Σπάνταου 4–5 Β' Φάση, Βερολίνο Αρώνης 2, Γ. Γαρύφαλλος 2
5/12/1980 Εθνικός ΟΦΠΦ – Βάσας 4–4 Τελική Φάση, Ντουμπρόβνικ Θ. Καραλόγος, Σταθάκης, Γ. Γαρύφαλλος, Αρώνης
6/12/1980 Εθνικός ΟΦΠΦ – Γιουγκ Ντουμπρόβνικ 6–9 Τελική Φάση, Ντουμπρόβνικ Σταθάκης 3, Αρώνης 2, Σιταρένιος
7/12/1980 Εθνικός ΟΦΠΦ – Σπάνταου 5–7 Τελική Φάση, Ντουμπρόβνικ Σιταρένιος 2, Αρώνης, Σταθάκης, Ιωσηφίδης

Το 1982 και 1983 ο Εθνικός κατακτά το πρωτάθλημα κολύμβησης ανδρών.

Το 1986 διακόπτεται η κυριαρχία της ανδρικής ομάδας πόλο η οποία είχε συμπληρώσει 35 Πρωταθλήματα Ελλάδας (τα 29 αήττητα) ενώ η ήττα (7–8) από τη Βουλιαγμένη στις 10/5/1986 συνιστά και το τέλος ενός άλλου μεγάλου ρεκόρ αήττητων αγώνων. Συγκεκριμένα από τις 27/09/1980 έως και τις 10/5/1986, ο Εθνικός ήταν αήττητος εντός συνόρων σε σύνολο 110 αγώνων πρωταθλήματος και κυπέλλου.

Οι 110 συνεχόμενοι αήττητοι αγώνες στην Ελλάδα σε 5 χρόνια, 7 μήνες και 13 μέρες (27/9/1980 – 10/5/1986)
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κατά αλφαβητική σειρά αντιπάλου.

Α/Α Αντίπαλος Σεζόν Γύρος Σκορ
1 ΑΝΟ Γλυφάδας 1981 Α' 12–3
2 Β' 10–6
3 1982 Α' 9–5
4 Β' 10–7
5 1983 Α' 4–3
6 Β' 7–3
7 1984 Α' 8–6
8 Β' 7–4
9 1985 Α' 12–2
10 Β' 6–6
11 ΑΟ Παλαιού Φαλήρου 1980 Β' 12–1
12 1981 Α' 21–0
13 Β' 13–1
14 Άρης Θεσσαλονίκης 1983 Α' 17–8
15 Β' 17–13
16 1985 Α' 8–2
17 Β' 8–7
18 1986 Α' 9–3
19 Άρης Νίκαιας 1985 Α' 29–6
20 Β' 22–6
21 ΕΝΟ Αιγυπτιωτών 1981 Α' 14–1
22 Β' 17–4
23 1983 Α' 15–5
24 Β' 10–5
25 1984 Α' 13–6
26 Β' 14–9
27 1985 Α' 13–6
28 Β' 16–7
29 1986 Α' 17–5
30 Ηρακλής Θεσσαλονίκης 1986 Α' 17–4
31 ΝΑΟ Κέρκυρας 1982 Α' 19–4
32 Β' 12–6
33 1984 Α' 16–10
34 Β' 9–5
35 1985 Α' 14–10
36 Β' 14–10
37 ΝΟ Βόλου – Αργοναύτες 1981 Α' 17–5
38 Β' 20–3
39 1982 Α' 22–4
40 Β' 19–7
41 1984 Α' 16–5
42 Β' 22–10
43 1985 Α' 18–7
44 Β' 5–0*
45 ΝΟ Βουλιαγμένης 1981 Α' 19–2
46 Β' 23–0
47 1982 Α' 15–3
48 Β' 15–7
49 1983 Α' 15–6
50 Β' 10–5
51 1984 Α' 13–5
52 Β' 7–2
53 1985 Α' 17–10
54 Β' 11–9
55 ΝΟ Πατρών 1981 Α' 19–5
56 Β' 20–4
57 1982 Α' 20–2
58 Β' 16–6
59 1983 Α' 11–5
60 Β' 10–5
61 1984 Α' 19–7
62 Β' 14–7
63 1985 Α' 17–7
64 Β' 15–11
65 1986 Α' 17–7
66 ΝΟ Χίου 1981 Α' 22–1
67 Β' 15–4
68 1982 Α' 15–7
69 Β' 14–6
70 1983 Α' 16–4
71 Β' 16–6
72 1984 Α' 16–8
73 Β' 12–8
74 1985 Α' 11–4
75 Β' 16–10
76 1986 Α' 14–5
77 Ολυμπιακός Πειραιώς 1981 Α' 11–5
78 Β' 11–3
79 1982 Α' 9–2
80 Β' 13–0
81 1983 Α' 11–6
82 Β' 14–8
83 1984 Α' 14–6
84 Β' 8–4
85 1985 Α' 17–6
86 Β' 13–10
87 Παναθηναϊκός 1981 Α' 12–4
88 Β' 13–3
89 1982 Α' 14–7
90 Β' 9–4
91 1983 Α' 11–3
92 Β' 12–4
93 1984 Α' 11–4
94 Β' 10–6
95 1985 Α' 10–6
96 Β' 19–9
97 ΠΑΟΚ 1982 Α' 17–5
98 Β' 16–4
99 1983 Α' 16–4
100 Β' 17–6
101 1986 Α' 16–6

Σημαντικότεροι πολίστες των δεκαετιών '70 και ΄80 υπήρξαν οι Σταθάκης, Σιταρένιος, Αρώνης, Γιάννης Γαρύφαλλος, Μαρκόπουλος, Αρμενάκης, Ηλιόπουλος, Βώσσος και οι παλαιότεροι Ιωσηφίδης, Θωμάς Καραλόγος, Κουγεβετόπουλος. Από το 1988 και μετά οι Σαμαρτζίδης, Μουστακαρίας, Σαριδάκης, Καϊάφας, Τσικάρης.

Το τμήμα της γυναικείας υδατοσφαίρισης του Εθνικού ιδρύθηκε τη δεκαετία του 1980 κατακτώντας 3 Πρωταθλήματα Ελλάδας (1988, 1990, 1992).

Ποδόσφαιρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο πρωτάθλημα του 1956, ο Εθνικός θα καταλάβει για δεύτερη φορά τη δεύτερη θέση στο πρωτάθλημα μετά από αυτήν του 1928 και θα τερματίσει έναν βαθμό πίσω από τον πρωταθλητή Ολυμπιακό. Στους τέσσερις αγώνες που παίχτηκαν μεταξύ τους για το πανελλήνιο πρωτάθλημα και όχι για το τοπικό, ο Ολυμπιακός πέτυχε δύο νίκες, ο Εθνικός μία ενώ ένας αγώνας έληξε ισόπαλος. Στην τελική φάση δε, οι δύο αγώνες έληξαν 0–0 και 2–1 υπέρ του Εθνικού. Από τον Εθνικό έχασαν εκείνη τη χρονιά ο Π.Α.Ο., ο Απόλλων, ο Άρης και ο Π.Α.Ο.Κ.

Στο πρωτάθλημα του 1957 τέσσερις αγωνιστικές πριν από το τέλος και ενώ βρισκόταν στην πρώτη θέση με 4 βαθμούς διαφορά [36], αποκλείστηκε από τη συνέχεια του πρωταθλήματος τιμωρούμενος με μηδενισμό στους αγώνες με Ολυμπιακό, Παναθηναϊκό, Απόλλωνα Αθηνών και Δόξα Δράμας, καθώς και αφαίρεση τεσσάρων βαθμών, λόγω διεξαγωγής φιλικών αγώνων με τους επαγγελματίες ποδοσφαιριστές της αυτοεξόριστης Εθνικής Ουγγαρίας. Την ίδια περίοδο η ίδια η Εθνική Ελλάδος είχε δώσει φιλικό παιχνίδι με τους περιοδεύοντες ανά την Ευρώπη, Ούγγρους διεθνείς.

Μετά το 1960 και την καθιέρωση της Α' Εθνικής, ο Εθνικός μετρά πολλές υψηλές πτήσεις στην πρώτη επτάδα της κατάταξης. Ιστορικά από το 1928 και μετά και με εξαίρεση τις περιόδους 1928, 1935, 1956 και 1957 που αναφέρονται νωρίτερα, έχει καταταγεί τέταρτος το 1932 και το 1975, πέμπτος το 1963, έκτος το 1936, 1961, 1968 και το 1973 ενώ έβδομος κατετάγη το 1931, 1959, 1962, 1966, 1967, 1976, 1978, 1980, 1981 και 1988.

1990 - 1999

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποδόσφαιρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Την περίοδο 1989–90 θα υποβιβαστεί για πρώτη φορά αλλά θα επανέλθει άμεσα την επόμενη περίοδο ως πρωταθλητής Β' Εθνικής. Τη σεζόν 1991–92 θα υποβιβαστεί για δεύτερη φορά για να παραμείνει στη Β' για δύο έτη. Τις περιόδους 1994–95, 1995–96, 1997–98 και 1998–99 θα αγωνιστεί ξανά στην κορυφαία κατηγορία με την τελευταία περίοδο να είναι και η τελευταία του.

Υγρός Στίβος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εθνικός τη δεκαετία του '90 θα χάσει σταδιακά την κυριαρχία του από τον ΟΣΦΠ και τον ΝΟΒ. Θα παρουσιάσει καλά αγωνιστικά σύνολα (με ηγέτη τον Σαμαρτζίδη και υποστηρικτές τους Καϊάφα, Πάτρα, Μουστακαρία, Τσικάρη, Μαχαίρα, Καλακώνα, Βιζυράκη) παρά ταύτα και θα κερδίσει το κύπελλο το 1991 απέναντι στη Γλυφάδα, το πρωτάθλημα του 1994 με μόλις 2 ήττες σε 29 αγώνες ενώ θα φτάσει για ένατη και τελευταία φορά στους «8» του κυπέλλου πρωταθλητριών το 1994–95. Το 1996, η οικογένεια του Εθνικού όπως και το ευρωπαϊκού πόλο θα υποστούν το σοκ του θανάτου του αρχηγού της Εθνικής ομάδας και αθλητή του ομίλου, Νώντα Σαμαρτζίδη σε ηλικία 31 ετών. Αν και τα επόμενα χρόνια θα αντιμετωπίσει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα με τον κίνδυνο υποβιβασμού τη διετία 1996–97 και 1997–98, θα κάνει κάποιες αξιοπρεπέστατες εμφανίσεις όπως η ήττα 10–11 από τον Ολυμπιακό το 1996–97, η σειρά αγώνων με τη Βουλιαγμένη το 1996–97 όπου αν και όγδοος στα πλευοφ θα δυσκολέψει πολύ την μετέπειτα πρωταθλήτρια και πρώτη στην κανονική διάρκεια με μια ήττα 8–9 στην παράταση και μια νίκη στον Λαιμό 8–7 προτού χάσει στο τρίτο παιχνίδι.

2001 - 2009

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποδόσφαιρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εθνικός θα υποβιβαστεί αμέσως (1999–00) και θα πέσει στην Γ' κατηγορία για πρώτη φορά. Εκεί θα παραμείνει για τρία χρόνια μέχρι να υποβιβαστεί τη σεζόν 2002–03 στην τέταρτη εθνική κατηγορία. Το 2004, το ποδοσφαιρικό τμήμα θα συγχωνευτεί με τον Α.Ο. Μάνης Πειραιά και με πρόεδρο τον Νίκο Πηρούνια, η ομάδα θα αγωνιστεί για δύο έτη (2004–05 και 2005–06) στην Γ' ενώ το 2006 θα κερδίσει την άνοδο στη Β' Εθνική (2006–07) όπου θα παραμείνει μέχρι και την περίοδο 2010–11.

Υγρός Στίβος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Τζιοβάνι

Στα μέσα της δεκαετίας η ανδρική ομάδα πόλο σημειώνει τις τελευταίες επιτυχίες της. Κατακτά το 12ο Κύπελλο Ελλάδας το 2005 και το 38ο Πρωτάθλημα Ελλάδας το 2006.

Είχε προηγηθεί η κατάκτηση–έκπληξη του Κυπέλλου το 2000 αποκλείοντας στην παράταση και των δύο αγώνων, πρώτα στον ημιτελικό του φάιναλ φορ τη Βουλιαγμένη και στον τελικό τον Ολυμπιακό.

Την περίοδο 2004–05, θα τερματίσει πρώτη στην κανονική περίοδο αλλά θα χάσει το πρωτάθλημα με 3–2 νίκες στον πέμπτο τελικό. Την επόμενη περίοδο θα τερματίσει δεύτερη στην κανονική περίοδο όμως θα κερδίσει το πρωτάθλημα στον πέμπτο τελικό που οδηγήθηκε στην παράταση

Το 2007 και 2008 ο Εθνικός θα καταταγεί δεύτερος και θα χάσει το πρωτάθλημα στους τελικούς από τον ΟΣΦΠ με 3–1.

Το 2003, η ανδρική ομάδα πόλο θα καταλάβει την τρίτη θέση στο Λεν Τρόφι (δεύτερη τη τάξει διασυλλογική διοργάνωση).

Η σεζόν 2008–09 είναι η τελευταία με παρουσία σε Ευρωπαϊκά κύπελλα της ομάδας ανδρών.

Το 2009, το τμήμα ανδρικής υδατοσφαίρισης θα υποβιβαστεί για πρώτη φορά στην ιστορία του. Θα ακολουθήσει άλλος ένας υποβιβασμός το 2012.

2010 -

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σεπτέμβριο του 2011 ο Εθνικός δημιούργησε τμήμα χόκεϊ επί χόρτου, κατακτώντας την ίδια σεζόν το Πρωτάθλημα Ελλάδας χόκεϊ επί χόρτου για την αγωνιστική περίοδο 2011–12.

Ποδόσφαιρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τη σεζόν 2009–10 η ομάδα έπαιξε μπαράζ για την άνοδο στη Σούπερλιγκ αλλά απέτυχε τον προβιβασμό. Την επόμενη περίοδο (2010–11) υποβιβάζεται στην Γ' αλλά λόγω αδυναμίας, μετέχει στην Δ' για δεύτερη φορά στην ιστορία του. Η σεζόν 2011–12 είναι η χειρότερη στην ιστορία του με τον υποβιβασμό στο τοπικό πρωτάθλημα του Πειραιά. Την επόμενη περίοδο (2012–13) θα τερματίσει πρώτος αλλά δεν θα προβιβαστεί στην Γ' Εθνική μέσω των μπαράζ. Στη δεύτερη σεζόν του στο τοπικό (2013–14) θα τερματίσει ξανά πρώτος με 24 νίκες και 4 ισοπαλίες σε 28 αγώνες (τέρματα 84–15) και θα προβιβαστεί αυτήν τη φορά μέσω μπαράζ.

Την περίοδο 2014–15 η ομάδα θα κατακτήσει την πέμπτη θέση, τις επόμενες δύο σεζόν θα τερματίσει τέταρτη, ενώ την περίοδο 2017–18 θα κατακτήσει το πρωτάθλημα του ομίλου και θα αγωνιστεί στα μπαράζ ανόδου αλλά θα αποτύχει να προβιβαστεί. Τη σεζόν 2018-19 θα τερματίσει τρίτη χάνοντας τη δεύτερη θέση των μπαράζ ανόδου. Στις περιόδους 2019–20 και 2020–21, η Γ' Εθνική λογίζεται ως τέταρτη κατηγορία ποδοσφαίρου και η ομάδα θα φλερτάρει με τον δεύτερο υποβιβασμό στο τοπικό αλλά θα τον αποφύγει χάρη σε δύο «ντεμαράζ» στα τέλη της κάθε περιόδου.

Όσον αφορά την έδρα του, τη δεκαετία του 2010, ο Εθνικός αγωνίστηκε στο γήπεδο του Ελληνικού μέχρι το 2012, στα χρόνια του τοπικού στο γήπεδο Ρέντη «Στ. Μελισσουργός», την περίοδο 2014–2017 στο γήπεδο Μοσχάτου, την περίοδο 2018–2021 στο γήπεδο Καλλιθέας. Την σεζόν 21–22 αγωνίστηκε στο δημοτικό γήπεδο Αγίων Αναργύρων[37] ενώ για την περίοδο 22–23 χρησιμοποιεί το δημοτικό γήπεδο του Περάματος.[38] Για την περίοδο 2023–24 χρησιμοποιεί προσωρινώς το γήπεδο Μοσχάτου.

Υγρός Στίβος

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Αμερικανίδα δύο φορές χρυσή ολυμπιονίκης και μια εκ των σπουδαιότερων τερματοφυλάκων στην ιστορία της γυναικείας υδατοσφαίρισης, Άσλεϊ Τζόνσον
Η χρυσή ολυμπιονίκης του 2008, Ολλανδή Ίφκε Φαν Μπέλκουμ, συνέβαλε στην κατάκτηση του πρώτου κυπέλλου Ευρώπης.

Το 2009–10 το γυναικείο τμήμα πόλο, απέκτησε τον πρώτο ευρωπαϊκό τίτλο του συλλόγου, επικρατώντας σε διπλό τελικό επί της Χάντι Μανσίσκ και κατέκτησε το ΛΕΝ Τρόφι. Ο Εθνικός είχε ηττηθεί στον πρώτο τελικό από τη Χάντι Μανσίσκ με 13–12 στη Σιβηρία αλλά κέρδισε στον Πειραιά 10–9, έστειλε τον τελικό στην παράταση η οποία έληξε 13–12 και χρειάστηκε η διαδικασία των πέναλτι (4–1) για να κερδίσει το τρόπαιο. Την ίδια χρονιά αναμετρήθηκε με την πρωταθλήτρια Ευρώπης, Βουλιαγμένη, για τον τίτλο του Ευρωπαϊκού Σούπερ Καπ, όμως δεν κατάφερε να επιβληθεί της αντιπάλου.

Το 2010 το ανδρικό τμήμα κατακτά το πρωτάθλημα της Α2 με 21 νίκες και 1 ισοπαλία σε 22 αγώνες επιστρέφοντας άμεσα στην Α1 ενώ το ανδρικό τμήμα κατακτά το 10ο πρωτάθλημα Ελλάδος ανδρών.

Το 2014–15, 2015–16 και 2018–19 τερματίζει χωρίς υψηλό μπάτζετ στην 4η θέση του πρωταθλήματος Α1 Ανδρών.

Το 2020, ο Εθνικός έφτασε στον τελικό του Κυπέλλου Ελλάδος στο πόλο όπου γνώρισε την ήττα στον τελικό από τον Ολυμπιακό.

Από το 2010 έως και το 2022 αθλητής του ομίλου υπήρξε ο κολυμβητής Κριστιάν Γκολομέεφ. Ο Γκολομέεφ έχει συμμετάσχει σε τρεις Ολυμπιακούς Αγώνες (πέμπτος ολυμπιονίκης στο Τόκιο, 50μ ελεύθερο), έχει δύο χρυσά (50μ ελεύθερο, 50μ πεταλούδα), ένα ασημένιο (4x100) και δύο χάλκινα σε Μεσογειακούς Αγώνες (50μ ελεύθερο, 4x100), ένα ασημένιο και ένα χάλκινο σε Ευρωπαίκά Πρωταθλήματα (50μ ελεύθερο) και ένα ασημένιο σε Παγκόσμιο Πρωτάθλημα (50μ ελεύθερο). Ο Γκολομέεβ παρότι κολυμβητής κατέχει και δελτίο υδατοσφαιριστή στον Εθνικό. [39]

Τη σεζόν 2021-22, το γυναικείο τμήμα πόλο του ομίλου έφτασε στα προημιτελικά της Ευρωλίγκας για 1η φορά στην ιστορία του όμως αποκλείστηκε σε διπλούς αγώνες από την πέντε φορές πρωταθλήτρια Ευρώπης, Σαβαδέλ. Ο Εθνικός παρά τον αποκλεισμό του από την Ευρωλίγκα θα μετάσχει στον τελικό του ΛΕΝ Τρόφι, της δεύτερης τη τάξει διοργάνωσης στην Ευρώπη, την οποία και τελικά κατέκτησε με δύο νίκες επί της ουγγρικής Ντουναουϊβάρος. Στον πρώτο αγώνα επικράτησε με 8–12 στην Ουγγαρία ενώ στο γεμάτο Παπαστράτειο επικράτησε εύκολα στον επαναληπτικό με 14–9. Ο Εθνικός με το 2ο κύπελλο Ευρώπης συμμετείχε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Σούπερκαπ για δεύτερη φορά εκεί αντιμετώπισε τον συμπολίτη του Ολυμπιακό, την πρωταθλήτρια ομάδα Ευρώπης για το 2022 με τον Εθνικό να ηττάται με 11–4[40].

Το 2022–23 και 2023–24 το γυναικείο τμήμα κατάφερε και συμμετείχε έπειτα από προκριματικούς αγώνες στη φάση των «16» του Τσάμπιονς Λιγκ ενώ κατέκτησε στην παρθενική συμμετοχή σε τελικό κυπέλλου Ελλάδος γυναικών το τρόπαιο νικώντας στα πέναλτι τον δευτεραθλητή Ευρώπης, Ολυμπιακό με 13–11.

Αθλητές του Εθνικού Ο.Φ.Π.Φ. στους Ολυμπιακούς Αγώνες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Α/Α Αθλητής Άθλημα Συμμετοχές
1 Θωμάς Καραλόγος Υδατοσφαίριση Πόλη του Μεξικό 1968, Μόναχο 1972, Μόσχα 1980
2 Αντώνιος Αρώνης Υδατοσφαίριση Μόσχα 1980, Λος Άντζελες 1984, Σεούλ 1988
3 Φίλιππος Καϊάφας Υδατοσφαίριση Σεούλ 1988, Βαρκελώνη 1992, Ατλάντα 1996
4 Ευάγγελος Πάτρας Υδατοσφαίριση Σεούλ 1988, Βαρκελώνη 1992, Ατλάντα 1996
5 Κριστιάν Γκολομέεβ Κολύμβηση Λονδίνο 2012, Ρίο ντε Τζανέιρο 2016, Τόκιο 2020
6 Κυριάκος Ιωσηφίδης Υδατοσφαίριση Πόλη του Μεξικό 1968, Μόναχο 1972
7 Δημήτριος Κουγεβετόπουλος Υδατοσφαίριση Πόλη του Μεξικό 1968, Μόναχο 1972
8 Σωτήριος Σταθάκης Υδατοσφαίριση Μόσχα 1980, Λος Άντζελες 1984
9 Ιωάννης Βώσσος Υδατοσφαίριση Μόσχα 1980, Λος Άντζελες 1984
10 Μάρκελλος Σιταρένιος Υδατοσφαίριση Μόσχα 1980, Λος Άντζελες 1984
11 Νώντας Σαμαρτζίδης Υδατοσφαίριση Σεούλ 1988, Βαρκελώνη 1992
12 Αντώνιος Βλοντάκης Υδατοσφαίριση Αθήνα 2004, Πεκίνο 2008
13 Κριστέλ Βουρνά Κολύμβηση Λονδίνο 2012, Ρίο ντε Τζανέιρο 2016
14 Παναγιώτης Χατζηκυριακάκης Κολύμβηση Λονδίνο 1948
15 Ανδρέας Γαρύφαλλος Υδατοσφαίριση Πόλη του Μεξικό 1968
16 Ιωάννης Θυμαράς Υδατοσφαίριση Πόλη του Μεξικό 1968
17 Νικόλαος Τσάγκας Υδατοσφαίριση Πόλη του Μεξικό 1968
18 Ιωάννης Καραλόγος Υδατοσφαίριση Μόναχο 1972
19 Δημήτριος Κώνστας Υδατοσφαίριση Μόναχο 1972
20 Ιωάννης Γαρύφαλλος Υδατοσφαίριση Μόσχα 1980
21 Θεόδωρος Καλακώνας Υδατοσφαίριση Ατλάντα 1996
22 Κωνσταντίνος Κοκκινάκης Υδατοσφαίριση Πεκίνο 2008
23 Δημήτριος Μάζης Υδατοσφαίριση Πεκίνο 2008
24 Εμμανουήλ Μυλωνάκης Υδατοσφαίριση Πεκίνο 2008
25 Γεωργία Ελληνάκη Υδατοσφαίριση Πεκίνο 2008
26 Σοφία Ιωσηφίδου Υδατοσφαίριση Πεκίνο 2008
27 Σταυρούλα Αντωνάκου Υδατοσφαίριση Πεκίνο 2008
28 Κρις Χάμπερτ (ΗΠΑ) Υδατοσφαίριση Σίδνεϊ 2000
29 Στεφανία Χαραλαμπίδη (ΗΠΑ) Υδατοσφαίριση Τόκιο 2020
30 Άσλεϊ Τζόνσον (ΗΠΑ) Υδατοσφαίριση Τόκιο 2020
31 Ρεμπέκα Πάρκες (Ουγγαρία) Υδατοσφαίριση Τόκιο 2020

Έμβλημα, χρώματα και συμβολισμός

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το έμβλημα του Εθνικού (από τα τέλη της δεκαετίας του '50) απεικονίζει μια μπλε ασπίδα με την επιγραφή "ΕΘΝΙΚΟΣ" και πέντε μπλε και τέσσερις άσπρες κάθετες ρίγες, παραπέμποντας στην αρχικώς σημαία του Ελληνικού Ναυτικού που έπειτα καθιερώθηκε ως η επίσημη Ελληνική Σημαία. Το παλαιότερο έμβλημα του Εθνικού απεικονίζει την μια ασπίδα με άσπρο σταυρό και στο κέντρο το γράμμα "Ε" παραπέμποντας ξανά στην τότε εθνική σημαία του κράτους. Τα χρώματα του Εθνικού είναι από ιδρύσεως του το μπλε και το άσπρο.

  • Το έμβλημα του Εθνικού σε χρήση μέχρι και τη δεκαετία του '50
    Το έμβλημα του Εθνικού σε χρήση μέχρι και τη δεκαετία του '50
  • Το έμβλημα του Εθνικού από τη δεκαετία του '60 με την χαρακτηριστική ασπίδα και τις πέντε κυανές, τέσσερις λευκές ρίγες.
    Το έμβλημα του Εθνικού από τη δεκαετία του '60 με την χαρακτηριστική ασπίδα και τις πέντε κυανές, τέσσερις λευκές ρίγες.
  • Το τωρινό έμβλημα του Εθνικού, στα πλαίσια του εορτασμού της εκαντοετηρίδας του.
    Το τωρινό έμβλημα του Εθνικού, στα πλαίσια του εορτασμού της εκαντοετηρίδας του.

Τμήματα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Κατηγορία Τμήματα
Ξηράς Ποδόσφαιρο (ανδρών) · Ποδόσφαιρο (γυναικών, ανενεργό) · Μπάσκετ (ανδρών) · Βόλεϊ (γυναικών) Βόλεϊ (ανδρών, ανενεργό) · Ρυθμική Γυμναστική · Στίβος (ανενεργό, ιδρυθέν το 1969) · Τρίαθλο
Υδάτινα Πόλο (ανδρών–γυναικών) · Κολύμβηση

Τίτλοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Ποδοσφαίρου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Πόλο Ανδρών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Πόλο Γυναικών

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Κολύμβησης

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τμήμα Χόκεϊ επί χόρτου

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άλλες διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ποδόσφαιρο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 1 Πρωτάθλημα Ελλάδος νοτίου ομίλου: 1935 (δεν διεξήχθη τελική φάση για απονομή πρωταθλητή. Είχαν προκριθεί στην τελική φάση Εθνικός, Π.Α.Ο. από νότο και Άρης, Ηρακλής από βορρά).
  • 2 δεύτερες θέσεις στο πρωτάθλημα Ελλάδος: 1928, 1956

Υδατοσφαίριση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Πρώτη ελληνική ομάδα στην τετράδα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην υδατοσφαίριση ανδρών: 1980–81
  • Πρώτη ελληνική ομάδα στην οκτάδα του Κυπέλλου Πρωταθλητριών στην υδατοσφαίριση ανδρών: 1966–67
  • 9 (αήττητα) Νταμπλ: 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1984, 1985, 1988
  • 29 Αήττητα πρωταθλήματα Ελλάδος υδατοσφαίρισης ανδρών: 1926, 1931, 1948, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1965, 1966, 1967, 1970, 1974, 1975, 1976, 1979, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1988
  • 12 χρόνια, 10 μήνες, 16 ημέρες χωρίς ήττα σε αγώνα υδατοσφαίρισης εντός Ελλάδος: Σεπτέμβριος 1951 – Αύγουστος 1964
  • Φιναλίστ Ευρωπαϊκού σούπερ καπ γυναικών υδατοσφαίρισης: 2010, 2022
  • Προημιτελικά Ευρωλίγκας γυναικών υδατοσφαίρισης: 2022
  • «Φάση των 16» Τσάμπιονς Λιγκ γυναικών υδατοσφαίρισης: 2023, 2024
  • Α' Ναυτικοί Αγώνες Δήμου Πειραιά (νικητής υδατοσφαίρισης)[45]: 1945

Κολύμβηση

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Α' Ναυτικοί Αγώνες Δήμου Πειραιά (πολυνίκης σύλλογος): 1945
  • Κολυμβητικοί αγώνες Πατρών «Μαραγκοπούλεια» (πολυνίκης σύλλογος)[46]: 1948

Ευρωπαϊκές διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Περίοδος Διάκριση Πληροφορίες
Κύπελλο Πρωταθλητριών / Τσάμπιονς Λιγκ Ανδρών
1980–81 Τελική Φάση «4» κατέλαβε την τέταρτη θέση στο φάιναλ φορ, αντιμετώπισε τις Βάσας, Σπάνταου και Γιουγκ Ντουμπρόβνικ
1966–67 Ημιτελική Φάση «8» αποκλείστηκε σε όμιλο από τις Ντιναμό Βουκουρεστίου, Ρότε Έρντε Χαμ και Παρτίζαν Βελιγραδίου
1970–71 Ημιτελική Φάση «8» αποκλείστηκε σε όμιλο από τις Ακαντέμικ Σόφιας, ΣΚΚ Στοκχόλμης και Παρτίζαν Βελιγραδίου
1972–73 Ημιτελική Φάση «8» αποκλείστηκε σε όμιλο από τις Μπαρτσελόνα, ΤΣΣΚΑ Μόσχας και Όρβοσι Βουδαπέστης
1973–74 Ημιτελική Φάση «10» αποκλείστηκε σε όμιλο από τις Ντε Μέεουβεν, ΤΣΣΚΑ Σόφιας, MGU Μόσχας και Παρτίζαν Βελιγραδίου
1977–78 Ημιτελική Φάση «8» αποκλείστηκε σε όμιλο από τις Βίρτσμπουργκ, Χόργκεν και Παρτίζαν Βελιγραδίου
1978–79 Ημιτελική Φάση «8» αποκλείστηκε σε όμιλο από τις Μόντζουικ, Προ Ρέκο και Κόζιτσε
1979–80 Ημιτελική Φάση «8» αποκλείστηκε σε όμιλο από τις Μόντζουικ, Βάσας και Κόζιτσε
1981–82 Ημιτελική Φάση «8» αποκλείστηκε σε όμιλο από τις Άλφεν, Βάσας και Γιουγκ Ντουμπρόβνικ
1983–84 Ημιτελική Φάση «8» αποκλείστηκε σε όμιλο από τις Άλφεν, Μπαρτσελόνα και Γιουγκ Ντουμπρόβνικ
1994–95 Προημιτελικός αποκλείστηκε από την Ούιπεστ, ήττες 13–5 (εκτός) και 8–12 (εντός)
Γιούρο Καπ / LΕΝ Trophy Ανδρών
2002–03 Ημιτελικός αποκλείστηκε από την Μπρέσια, ήττες 8–5 (εκτός) και 4–9 (εντός)
Κύπελλο Κυπελλούχων Ανδρών
1991–92 Προημιτελικός αποκλείστηκε από την Παρτίζαν Βελιγραδίου ήττα 7–9 και ισοπαλία 9–9
2000–01 Προημιτελικός αποκλείστηκε από την Μπαρτσελονέτα, ήττα 9–6 (εκτός) και ισοπαλία 9–9 (εντός)
Κύπελλο Ευρώπης / LΕΝ Trophy Γυναικών
2009–10 Κυπελλούχος επικράτησε της Λέφσκι Σόφιας με 1–0 στον Πειραιά, 0–1 στη Σόφια και 1–0 σε τρίτο τελικό στην Κωνσταντινούπολη
2021–22 Κυπελλούχος επικράτησε σε διπλούς τελικούς της Ντουναουϊβάρος, 8–12 στη Βουδαπέστη, 14–9 στον Πειραιά

Υποστηρικτές Εθνικού

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Εθνικός στηριζόμενος από ιδρύσεως του από το αστικό κομμάτι του Πειραιά και κυρίως από το κέντρο και ελάχιστα από τα προάστια του Πειραιά είχε σημαντικά λιγότερο κόσμο από την άλλη μεγάλη ομάδα της πόλης, τον Ολυμπιακό. Είναι με διαφορά η δεύτερη απήχηση ομάδα του Δήμου Πειραιά με τους υποστηρικτές του να είναι κάτοικοι των περιοχών της Καστέλλας, του Προφήτη Ηλία, της Ευαγγελίστριας, του Νέου Φαλήρου, της Φρεαττύδας και του Κέντρου. Ο οργανωμένος κόσμος του Εθνικού φέρει το προσωνύμιο «Πινέζες Θύρα 14».

Επώνυμοι υποστηρικτές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δημοφιλέστερος υποστηρικτής του Εθνικού υπήρξε ο Γιάννης Μαντζουράνης με το παρατσούκλι «Εθνικάρας».

  • Βασίλης Βασιλικός, συγγραφέας
  • Αρχέλαος Αντώναρος, γελοιογράφος, σκιτσογράφος
  • Βασίλης Χριστοδούλου, σκιτσογράφος
  • Πρόδρομος Τσαουσάκης, τραγουδιστής, στιχουργός ρεμπέτικου τραγουδιού
  • Αλέξανδρος Καρυδόπουλος, πλοιοκτήτης
  • Αλέξης Αγγελόπουλος, επιχειρηματίας, πλοιοκτήτης
  • Λευτέρης Λαζάρου, βραβευμένος σεφ
  • Σπύρος Πώρος, φωτογράφος
  • Δημήτρης Σταθακόπουλος, δικηγόρος και Δρας Παντείου Πανεπιστημίου ( Οθωμανική Κοινωνία –ιστορία και πολιτισμός )
  • Βαγγέλης Δεληκούρας, τραγουδιστής, μέλος του συγκροτήματος ‘‘Παιδιά από την Πάτρα’’
  • Γιώργος Μορφέσης, προπονητής υδατοσφαίρισης, τεχνικός διευθυντής γυναικείου τμήματος υδατοσφαίρισης
  • Γιάννης Γαρύφαλλος, υδατοσφαιριστής, επιχειρηματίας, μέλος Δ.Σ.
  • Αριστοτέλης Κάντας, πρόεδρος συνταξιούχων επικουρικής ασφάλισης
  • Κώστας Μπούρας, φυσικομαθηματικός, τέως διευθυντής πρωθυπουργικού γραφείου
  • Βασίλης Κατσιβαρδάκος, τέως βουλευτής Ελληνικού Κοινοβουλίου (Νέα Δημοκρατία)
  • Μιχαήλ Πατλάκας, τέως βουλευτής Ελληνικού Κοινοβουλίου (Νέα Δημοκρατία)
  • Γιώργος Βενετούλιας, δημοσιογράφος
  • Δημήτρης Καπράνος, δημοσιογράφος
  • Γιάννης Χατζηαλέξης, υδατοσφαιριστής και δημοτικός σύμβουλος Δήμου Πειραιά (Νέα Δημοκρατία)
  • Μαργαρίτης Χατζηαλέξης, προπονητής ποδοσφαίρου
  • Άκης Στρατάκης, παλαίμαχος ποδοσφαιριστής

Άλλοι Εθνικοί ανά την Ελλάδα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παρουσιάζονται κάτωθι, αθλητικοί σύλλογοι που ιδρύθηκαν αργότερα από τον Εθνικό και μοιράζονται το όνομα, τα χρώματα και σε ορισμένες περιπτώσεις την ασπίδα του σωματείου παραλλαγμένη.

Παραπομπές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  1. ↑ «Εγγεγραμμένα σωματεία | Ηλεκτρονικό Μητρώο Αθλητικών Σωματείων με Ειδική Αθλητική Αναγνώριση». somateia2023.gga.gov.gr. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2024. 
  2. ↑ «Ακτή Δηλαβέρη 1Α (Πρωτοψάλτη) 185 33». www.ethnikos.org. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2022. 
  3. ↑ Μπράτσος, Νάσος (18 Νοεμβρίου 2023). «100 χρόνια από την ίδρυση του Εθνικού Πειραιά». ertnews.gr. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2023. 
  4. ↑ Ποδόσφαιρο (Ανδρών - Γυναικών) Μπάσκετ (Ανδρών - Γυναικών) Βόλεϊ (Ανδρών - Γυναικών) Πόλο (Ανδρών - Γυναικών) Χάντμπολ (Ανδρών - Γυναικών)
  5. ↑ «Εγγεγραμμένα σωματεία | Ηλεκτρονικό Μητρώο Αθλητικών Σωματείων με Ειδική Αθλητική Αναγνώριση». somateia.gga.gov.gr. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Μαρτίου 2024. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2024. 
  6. ↑ Εθνικός Πειραιώς | Η "άνθιση" στη σκιά του Ολυμπιακού | 28/02/2022 | ΕΡΤ, https://www.youtube.com/watch?v=UjS3e88EyQk, ανακτήθηκε στις 2024-03-19 
  7. ↑ Σινάνογλου, Θέμης (4 Απριλίου 2023). «Γιάννης Μώραλης και Αλέξης Αγγελόπουλος στο «ΦΩΣ» για το γήπεδο του Εθνικού! Έχει κάνει προηγούμενος δήμαρχος Πειραιώς δημοσκόπηση και είχε βρει 5.000 ψηφοφόρους στην Α' Πειραιά που δήλωσαν Εθνικοί. Ίσως είμαστε παραπάνω μαζί με τους αποστασιοποιημένους. Το θέμα είναι ότι χωρίς γήπεδο θα σβήσουν 100 χρόνια Ιστορίας.». Fosonline.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2024.  line feed character in |title= at position 78 (βοήθεια)
  8. ↑ «ΑΛΕΚΑΚΗΣ ΚΟΖΟΜΠΟΛΗΣ 1949-1965 ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ *συνέντευξη στον Παναγιώτη Γιαλό». Εφημερίδα Κοινωνική. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022. 
  9. ↑ Εθνικός | Όταν τιμωρήθηκε γιατί έφερε τον... Πούσκας | 28/02/2022 | ΕΡΤ, https://www.youtube.com/watch?v=fb8eY1Yo6Iw, ανακτήθηκε στις 2024-03-19 
  10. ↑ newsroom, sport-fm. «Όταν «ενόχληθηκε» το κατεστημένο». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2022. 
  11. ↑ Λεμονίδης, Στέφανος (7 Απριλίου 2019). «Ποια ρεκόρ του Εθνικού Πειραιά και του ΠΑΟ έσπασε ο Ολυμπιακός». Fosonline.gr. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2024. 
  12. ↑ 1926, 1931, 1948, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1965, 1966, 1967, 1969, 1970, 1974, 1975, 1976, 1979, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1988
  13. ↑ «Εθνικός: Η… (χαμένη) Αυτοκρατορία του στο πόλο – Ο Μάρκελλος Σιταρένιος στο BN Sports!». bnsports..gr. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2024. 
  14. ↑ 1926, 1931, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1966, 1974, 1976, 1981, 1982, 1983, 1984
  15. ↑ 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963
  16. ↑ Στις 21/9/1951 ηττήθηκε από τον ΟΣΦΠ με 2–1 για το πρωτάθλημα ενώ στις 7/8/1964 ξανά από τον ΟΣΦΠ με 5-4 για το πρωτάθλημα
  17. ↑ «Εφ. Έθνος 8/8/1964 ψηφιακή σελίδα 8 (Παράδοσις 10ετίας κατέρρευσεν εντός 3λέπτου)». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 30 Μαΐου 2024. 
  18. ↑ 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1984, 1985, 1988
  19. ↑ 1966, 1970, 1972, 1977, 1978, 1979, 1981, 1983, 1995
  20. ↑ «Η χρυσή βίβλος». pisina.net. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2023. 
  21. ↑ Γιώργος Μορφέσης 11, Κούλης Ιωσηφίδης 4, Ηλίας Μαχαίρας 2, Γιώργος Τσόκας 2, Δημήτρης Κουγεβετόπουλος 1, Φώντας Μουδάτσιος 1, Ανδρέας Γαρύφαλλος 1
  22. ↑ Epochi, rizospastis gr | Synchroni (22 Νοεμβρίου 2014). «rizospastis.gr (Το πειραιώτικο ντέρμπι, από τα πλέον «κλασικά» στο χώρο, μεταξύ του Ολυμπιακού και του Εθνικού, ξεχωρίζει στη 2η αγωνιστική της Α1 ανδρών που θα διεξαχθεί σήμερα, με τις δυο ομάδες να προέρχονται από νίκη στην πρεμιέρα.)». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2023. 
  23. ↑ Epochi, rizospastis gr | Synchroni (17 Νοεμβρίου 1998). «rizospastis.gr (Μνήμες από το παρελθόν ζωντάνεψαν την Κυριακή το απόγευμα στη Νίκαια, όπου ο Ολυμπιακός αντιμετώπιζε τον συμπολίτη του Εθνικό και για πρώτη φορά τα τελευταία χρόνια είχαμε πραγματικό ντέρμπι με τους "ερυθρόλευκους" να επικρατούν με 9 - 8)». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2023. 
  24. ↑ Epochi, rizospastis gr | Synchroni (4 Δεκεμβρίου 2001). «rizospastis.gr (Οι «ερυθρόλευκοι» στην πρεμιέρα της Α1 ανδρών επικράτησαν στο πειραϊκό ντέρμπι τον Εθνικό με 9-7...)». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2023. 
  25. ↑ newsroom, sport-fm. «Αυτός ήταν τελικός ! (Παιχνίδι με τα όλα του, ήταν ο δεύτερος τελικός της Α1 πόλο των ανδρών, μεταξύ του Εθνικού και του Ολυμπιακού. Ο τυπικά γηπεδούχος Εθνικός επικράτησε με 13-11 των «ερυθρόλευκων», στο Κολυμβητήριο του Πειραιά, σε ένα ματς που θύμισε κάτι από τις παλιές "μονομαχίες" μεταξύ των δυο συλλόγων.)». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 10 Ιουνίου 2024. 
  26. ↑ Epochi, rizospastis gr | Synchroni (18 Δεκεμβρίου 1996). «rizospastis.gr (Το ντέρμπι των "άσπονδων" φίλων Εθνικού και Ολυμπιακού ξεχωρίζει στη σημερινή 7η αγωνιστική της Α1 ανδρών στο πόλο. Οι δυο "αιώνιοι" αντίπαλοι κοντράρονται σήμερα στοχεύοντας στη νίκη, προκειμένου να ξεκινήσουν έτσι μια νέα πορεία στο πρωτάθλημα.)». ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2023. 
  27. ↑ κατά τον παλαίμαχο και από τους ιδρυτές του Ολυμπιακού, Λεωνίδα Ανδριανόπουλο
  28. ↑ Έκδοση Δ. Καπράνου: τίτλος «Ο τελευταίος των πέντε»
  29. ↑ Η ίδρυση της ομάδος
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 Αρκουλής, Γιώργος. Ιστορία γράφουν και οι δεύτεροι. Πειραιάς: ΕνΤύπωση. σελ. 16. ISBN 978-618-5110-37-6. 
  31. ↑ «"Βραδυνή", 20/10/1924, ψηφ. σελ. 130». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 30 Νοεμβρίου 2012. 
  32. ↑ Αθλητική Ηχώ, 23/3/1951.
  33. ↑ «Ιστορία του Εθνικού Πειραιώς». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2010. 
  34. ↑ «Τεκμήριο D2409 | Εθνικό Οπτικοακουστικό Αρχείο». www.avarchive.gr. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2024. 
  35. ↑ «Επίσημη σελίδα Εθνικού». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2012. 
  36. ↑ «ΑΛΕΚΑΚΗΣ ΚΟΖΟΜΠΟΛΗΣ 1949-1965 ΜΙΑ ΖΩΗ ΜΟΝΟ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΠΕΙΡΑΙΩΣ *συνέντευξη στον Παναγιώτη Γιαλό». Εφημερίδα Κοινωνική. Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2022. 
  37. ↑ «Νομάς ο ιστορικός Εθνικός Πειραιά – Κάθε χρόνο και σε άλλη έδρα!». 8 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2023. 
  38. ↑ «Ο Εθνικός Πειραιώς ξεκινάει τη νέα σεζόν με έδρα το Πέραμα στα εντός έδρας παιχνίδια του(video photo)». Peiraiotika GR. 27 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2023. 
  39. ↑ «Ο Κριστιάν Γκολομέεβ στο SPORT24: 'Μπορώ να φτάσω το παγκόσμιο ρεκόρ'». www.sport24.gr. Ανακτήθηκε στις 28 Φεβρουαρίου 2022. 
  40. ↑ newsroom, sport-fm. «Υπερπρωταθλητής Ευρώπης στο «ελληνικό» Super Cup ο Ολυμπιακός!». sport-fm.gr. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2023. 
  41. ↑ Από τα 38, τα 29 είναι αήττητα (1926, 1931, 1948, 1953, 1954, 1955, 1956, 1957, 1958, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1965, 1966, 1967, 1970, 1974, 1975, 1976, 1979, 1981, 1982, 1983, 1984, 1985, 1988)
  42. ↑ Το 1958 ο Εθνικός δεν αγωνίστηκε στους αγώνες.
  43. ↑ Ν.ο.α. 1961 (Κυριακή 5 Απριλίου 2015). «Πρωταθλήτρια ομάδα στους άνδρες του ΕΟΦΠΦ 1983». Πρωταθλήτρια ομάδα στους άνδρες του ΕΟΦΠΦ 1983. Ανακτήθηκε στις 2024-02-25.  Ελέγξτε τις τιμές ημερομηνίας στο: |ημερομηνία= (βοήθεια)
  44. ↑ «Ο Ολυμπιακός πρωταθλητής στη κολύμβηση για 15η διαδοχική χρονιά». in.gr. 9 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2024. 
  45. ↑ «Digital Library - PDF Document». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2023. 
  46. ↑ «Digital Library - PDF Document». efimeris.nlg.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2023. 

Πηγές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

40 χρόνια ελληνικό ποδόσφαιρο και ΠΡΟΠΟ, έκδοση του ΠΡΟΠΟΡΑΜΑ, 1999

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Εθνικός_Όμιλος_Φιλάθλων_Πειραιώς-Φαλήρου&oldid=10812904"