Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ολυμπιακός Σ.Φ.Π. (επιτραπέζια αντισφαίριση)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το άρθρο αναφέρεται στο τμήμα πινγκ-πονγκ του Ολυμπιακού. Για τα υπόλοιπα τμήματα δείτε το άρθρο Ολυμπιακός ΣΦΠ
Για άλλες χρήσεις, δείτε: Ολυμπιακός.
Ολυμπιακός Σ.Φ.Π.
Τμήμα πινγκ-πονγκ

Πληροφορίες
Έτος ίδρυσης 1947
Πρόεδρος Μιχάλης Κουντούρης
Προπονητής Γιώργος Χριστοφοράκης
Ενεργά τμήματα του Ολυμπιακού
Ποδόσφαιρο Μπάσκετ Ανδρών Μπάσκετ Γυναικών
Βόλεϊ Ανδρών Βόλεϊ Γυναικών Πόλο Ανδρών
Πόλο Γυναικών Χάντμπολ Κολύμβηση
Στίβος Πινγκ πονγκ Ιστιοπλοΐα
Κανόε καγιάκ Κωπηλασία Πυγμαχία
Κικ μπόξινγκ Ταεκβοντό Ξιφασκία
Μπιτς βόλεϊ Ολυμπιακός Β' (Αναπτυξιακή Ομάδα)

Το 1947, η τότε διοίκηση του Ολυμπιακού Πειραιώς, η οποία βρισκόταν υπό την προεδρία του Μιχάλη Μανούσκου (εκ των ιδρυτών του συλλόγου και πρώτος πρόεδρος στην ιστορία της ομάδας), αποφάσισε να ιδρύσει επίσημα τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης. Μέχρι εκείνη τη στιγμή δεν υπήρχε κάποια αντίστοιχη ελληνική ομοσπονδία, και τα πρωταθλήματα επιτραπέζιας αντισφαίρισης διεξάγονταν υπό την αιγίδα του Συνδέσμου Ελληνικών Γυμναστικών Αθλητικών Σωματείων, γνωστό πιο απλά και ως ΣΕΓΑΣ, ο οποίος είχε υπό τη σκέπη του τα περισσότερα αθλήματα για τα οποία δεν είχε συσταθεί ακόμα κάποια αντίστοιχη ομοσπονδία.

Η ύπαρξη τμημάτων επιτραπέζιας αντισφαίρισης δεν ήταν πρωτόγνωρο φαινόμενο στην Ελλάδα, καθώς αρκετοί σύλλογοι είχαν ιδρύσει νωρίτερα αντίστοιχο τμήμα, με πιο γνωστό από αυτούς τον Παναθηναϊκό, ο οποίος λειτουργούσε τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης από το 1924. Πρώτοι αθλητές του συλλόγου στο συγκεκριμένο τμήμα ήταν οι Γουνόπουλος, Χαλκούσης και Χατζηβασιλείου. Ο πρώτος τίτλος στην ιστορία του συλλόγου ήρθε μόλις ένα χρόνο μετά την ίδρυσή του, καθώς κατάφερε να κατακτήσει το Πρωτάθλημα επιτραπέζιας αντισφαίρισης συλλόγων Πειραιά το 1948, επιτυχία την οποία επανέλαβε αρκετές φορές και τα αμέσως επόμενα χρόνια.

Το 1956 ιδρύθηκε επίσημα η Ελληνική Φίλαθλη Ομοσπονδία Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης, γνωστή πιο απλά και ως Ε.Φ.Ο.Επ.Α, η οποία ανέλαβε τη διεξαγωγή πανελληνίων πρωταθλημάτων με μια περισσότερο επίσημη μορφή. Παράλληλα με το αντρικό τμήμα, η διοίκηση του Ολυμπιακού προχώρησε στην ίδρυση γυναικείου τμήματος επιτραπέζιας αντισφαίρισης, το οποίο ενίσχυσε σχεδόν αμέσως με την απόκτηση της σπουδαίας Ελληνίδας αθλήτριας Λουκίας Σκριβάνου, η οποία μάλιστα ήταν παράλληλα και μπασκετμπολίστρια του συλλόγου. Η Σκριβάνου πραγματοποιούσε πολύ καλές συμμετοχές στα διάφορα ομαδικά αλλά και ατομικά πρωταθλήματα που συμμετείχε χαρίζοντας στο σύλλογο αρκετούς τίτλους για πάνω από δύο δεκαετίες. Ουσιώδης ήταν και η προσφορά της Αιμιλίας Σκριβάνου, αδερφής της Λουκίας. Περί τις αρχές της δεκαετίας του '60, το τμήμα συνέχιζε να ενισχύεται, λόγω των επιτυχιών που είχε ο σύλλογος σε επίπεδο ανδρών αλλά και γυναικών (το 1954 κατακτήθηκε το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα γυναικών και μέχρι το 1966 έχασε μόνο αυτό του 1963). Την ανασύνταξη αυτή ανέλαβε ο τότε πρόεδρος της ΠΕΦΟ, Κωνσταντίνος Μπαρμπής, ο οποίος μάλιστα προσέλαβε στην ομάδα ως προπονήτρια την Ευγενία Κωνσταντινίδου, σημαντικό όνομα της ελληνικής επιτραπέζιας αντισφαίρισης.

Ο σύλλογος κυριαρχούσε σε επίπεδο γυναικών σε πανελλήνιο επίπεδο, ενώ αντίθετα οι άνδρες, πέρα από κάποιες ατομικές διακρίσεις, δεν είχαν καταφέρει ακόμα να κατακτήσουν κάποιο πανελλήνιο τίτλο. Τη δεκαετία του '60, το γυναικείο τμήμα του συλλόγου είχε καταφέρει να κατακτήσει τέσσερα πανελλήνια πρωταθλήματα επιτραπέζιας αντισφαίρισης γυναικών (1961, 1962, 1964, 1965) καθώς επίσης και δύο πανελλήνια κύπελλα (1965, 1966). Σε ατομικό επίπεδο, ο σύλλογος πρωταγωνιστούσε συνεχώς στα περισσότερα πανελλήνια πρωταθλήματα που συμμετείχε τόσο σε επίπεδο ανδρών και γυναικών, όσο και σε επίπεδο νέων και νεανίδων.

Τη δεκαετία του '70 ήρθαν και οι πρώτοι πανελλήνιοι τίτλοι για το αντρικό τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης του Ολυμπιακού. Συγκεκριμένα, το 1971 ήρθε το πρώτο πανελλήνιο πρωτάθλημα επιτραπέζιας αντισφαίρισης ανδρών, ενώ το ίδιο έτος κατακτήθηκε και το πρώτο κύπελλο Ελλάδας ανδρών. Ένα χρόνο αργότερα, πρόεδρος στον Ολυμπιακό ανέλαβε ο Νίκος Γουλανδρής, ο οποίος διατήρησε το δυνατό κορμό της ομάδας με αποτέλεσμα να συνεχιστούν οι επιτυχές και τα αμέσως επόμενα χρόνια. Η δεκαετία αυτή ήταν ιδιαίτερα επιτυχημένη για την ιστορία του συλλόγου καθώς κατακτήθηκαν σε πανελλήνιο επίπεδο συνολικά 13 τίτλοι. Συγκεκριμένα, σε επίπεδο ανδρών κατακτήθηκαν επτά πανελλήνια πρωταθλήματα (1971, 1972, 1973, 1974, 1976, 1977, 1978) και δύο Κύπελλα (1971, 1972), ενώ σε επίπεδο γυναικών κατακτήθηκαν τέσσερα πανελλήνια πρωταθλήματα (1976, 1977, 1978, 1979). Σε ατομικό επίπεδο, ο σύλλογος συνέχισε να πρωταγωνιστεί στα πρωταθλήματα όλων των κατηγοριών και όλων των ηλικιών στα οποία συμμετείχε. Σημαντικότεροι εκ των αθλητών μέχρι και τη δεκαετία του '70 ήταν οι: Χρήστος Χριστοδουλάτος, Μανώλης Διακάκης, Ευγενία Κωνσταντινίδου, Νικόλαος Σαλάτας, Γιάννης Μάνδηλας, Γιώργος Φραγκάκος. Στα τέλη της δεκαετίας του '70 και αρχές '80, νέοι αξιόλογοι αθλητές, όπως οι Στρατής Βούλγαρης, Γιάννα Μωραΐτου, Αλίκη Μαρμαρά, Ασυνέθ - Νέτη Γκουράνη, Φωτεινή Γαλανού εντάχθηκαν στο σύλλογο.

Κατά τη δεκαετία του '80, το τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης του Ολυμπιακού πέρασε μία μικρή κρίση, η οποία οδήγησε στην προσωρινή αδρανοποίησή του, τουλάχιστον σε επίπεδο ανδρών. Το αντίστοιχο γυναικείο τμήμα του συλλόγου συνέχιζε να προσφέρει στο σύλλογο τίτλους και διακρίσεις τόσο σε ατομικό, όσο και σε πανελλήνιο επίπεδο. Συγκεκριμένα, είχε καταφέρει να κατακτήσει τρία πανελλήνια πρωταθλήματα (1981, 1982, 1983) και τέσσερα κύπελλα Ελλάδος (1983, 1984, 1985, 1986). Σε ατομικό επίπεδο, ο σύλλογος κατάφερε να κατακτήσει δεκάδες τίτλους στις διάφορες κατηγορίες των πανελληνίων πρωταθλημάτων τόσο σε επίπεδο ανδρών όσο και σε επίπεδο γυναικών. Τέλος, την ίδια δεκαετία, το τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης του Ολυμπιακού πρωταγωνιστούσε και στα πανελλήνια πρωταθλήματα μικρών ηλικιών, έχοντας καταφέρει να κατακτήσει αρκετούς τίτλους, όπως ήταν το πανελλήνιο πρωτάθλημα νεανίδων (1980) αλλά και τα Πανελλήνια πρωταθλήματα Διπλού Μικτού Εφήβων - Νεανίδων (1983 και 1988).

Τη δεκαετία του '90, ο σύλλογος ενισχύθηκε με αξιόλογους αθλητές όπως ήταν οι Αλέξανδρος Δέσης και Παναγιώτης Πολίτης και ξεκίνησε από τις χαμηλές κατηγορίες την προσπάθεια για σταδιακή άνοδο κι έπειτα τη στερέωσή του σε υψηλά επίπεδα απόδοσης. Ωστόσο, κάτι τέτοιο δεν κατέστη δυνατό, με το τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης του Ολυμπιακού να περνάει τη χειρότερη δεκαετία από τη μέρα ίδρυσής του και μετά, καθώς κατάφερε να κατακτήσει μόλις ένα τίτλο το 1998. Επρόκειτο για το γυναικείο κύπελλο επιτραπέζιας αντισφαίρισης συλλόγων Αττικής.

Από το 2000 κι ύστερα, ο πρόεδρος του ερασιτέχνη Ολυμπιακού Λεωνίδας Θεοδωρακάκης συνέβαλε τα μέγιστα προκειμένου να επανέρθει το τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης του Ολυμπιακού σε υψηλό επίπεδο και στην κατάκτηση τίτλων. Ο Θεοδωρακάκης ενίσχυσε σημαντικά το τμήμα με αξιόλογους Έλληνες και Ελληνίδες αθλήτριες όπως ήταν οι: Μαρία Καλογιάννη, Κώστας Παπαγεωργίου, Κατερίνα Αντιοπούλου, Αρχοντούλα Βολακάκη, Τάσος Ρηνιώτης, Γιάννης Βλοτινός, Λευτέρης Μάκρας, Κλαούντιο Κύρου, Γιάννης Γεωργαντάς, Αντώνης Μαλινακης, Χριστίνα Φίλη, Κατερίνα Ντουλάκη, Νικολακοπούλου, Όλγα Γεωργοπούλου, Λάουρα Νικουλάε, Μαρία Χριστοφοράκη, Δέσποινα Δάνδουλα, Μαρία Κρουστάλλη και σε επίπεδο νέων ο Γιάννης Νικολουδάκης.

Κατά τη δεκαετία του 2000, ο σύλλογος κατέκτησε τους περισσότερους τίτλους σε πανελλήνιο επίπεδο, από την ίδρυσή του κι ύστερα. Συγκεκριμένα, σε επίπεδο ανδρών κατάφερε να κατακτήσει δύο πανελλήνια πρωταθλήματα (2004, 2005) και τέσσερα Κύπελλα Ελλάδας (2003, 2004, 2005, 2008) ενώ σε επίπεδο γυναικών κατακτήθηκαν επτά πανελλήνια πρωταθλήματα (2000, 2001, 2002, 2005, 2006, 2007, 2009) και πέντε κύπελλα Ελλάδας (2001, 2005, 2006, 2007, 2008).

Ταυτόχρονα, ο σύλλογος επέστρεψε στις διακρίσεις και τους τίτλους και σε ατομικό επίπεδο, καθώς κατάφερε να κατακτήσει δεκάδες πρωταθλήματα τόσο σε επίπεδο ανδρών και γυναικών, όσο και σε επίπεδο νέων και νεανίδων. Το 2011 τα οικονομικά προβλήματα του ερασιτέχνη Ολυμπιακού, είχαν ως αποτέλεσμα την σοβαρή αποδυνάμωση της ανδρικής ομάδας που δεν κατάφερε, στους αγώνες μπαράζ για την παραμονή, να κρατηθεί στην Α1 κατηγορία. Ωστόσο, στην διαδικασία των μπαράζ του ίδιου έτους εξασφάλισε την παραμονής της η γυναικεία ομάδα (δεν τα κατάφερε όμως και την επόμενη χρονιά, όπου υποβιβάστηκε). Το 2013, η διοίκηση του ερασιτέχνη Ολυμπιακού, η οποία βρισκόταν υπό την προεδρία του Μιχάλη Κουντούρη στήριξε το συγκεκριμένο τμήμα με αποτέλεσμα οι άνδρες και οι γυναίκες να κατακτήσουν τα πρωταθλήματα της Α2' και να επανέλθουν στη μεγάλη κατηγορία.

Το 2014, το αντρικό τμήμα επιτραπέζιας αντισφαίρισης του συλλόγου, εννιά χρόνια μετά την κατάκτηση του τελευταίου πανελληνίου πρωταθλήματος, κατάφερε να κατακτήσει το 11ο πρωτάθλημα στην ιστορία του (και μάλιστα αήττητος), ενώ σε ατομικό επίπεδο, ο σύλλογος κατέκτησε το πανελλήνιο πρωτάθλημα διπλού ατομικού ανδρών. Το 2016 και το 2017 επανέλαβε το κατόρθωμά του (αήττητο πρωτάθλημα) και έφτασε τα 13 πρωταθλήματα.

Το 2018 έφτασε η στιγμή του "νταμπλ" για 1η φορά μετά το 2005. Οι άνδρες γνωρίζουν την πρώτη τους ήττα μετά απο 3 χρόνια αλλά κατακτούν και πάλι το πρωτάθλημα (14ο) και τους ακολουθούν οι γυναίκες που φέρνουν τον τίτλο στο Λιμάνι για 26η φορά και 9 χρόνια μετά την τελευταία κατάκτηση τους.

Επιτυχίες εκτός Ελλάδας

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το 1971 η ανδρική ομάδα του Ολυμπιακού έκανε την πρώτη εμφάνισή της σε ευρωπαϊκή διοργάνωση. Έχοντας κατακτήσει το νταμπλ, πήρε το δικαίωμα να αγωνιστεί και στις δύο ευρωπαϊκές διοργανώσεις φθάνοντας στους «8» και στο Πρωταθλητριών αλλά και στο Κυπελλούχων. Η ομάδα κέρδισε πολλές διεθνείς αναμετρήσεις της με πανίσχυρες ευρωπαϊκές ομάδες και απέκλεισε ισχυρότατες ομάδες του ευρωπαϊκού πινγκ-πονγκ, όπως την κυπελλούχο Γιουγκοσλαβίας Βαρντάρ Σκοπίων και την πρωταθλήτρια Αυστρίας Τυρόλια Βιέννης.

Το 1972 απέκλεισε την Κυπελλούχο Αυστρίας Σπορτ Βιέννης εκτός έδρας και στο Πρωταθλητριών την Ισπανική Μάυντα Βαρκελώνης.

Το 1975 απέκλεισε την αυστριακή Μπρέκενς και στη δεύτερη φάση τη Ρέντ Μπόις από το Λουξεμβούργο.

Το 1976 η γυναικεία ομάδα κατάφερε στον πρώτο γύρο να αποκλείσει την ισχυρή πρωταθλήτρια Ιταλίας Μπάρι.

Το 1977 η ανδρική ομάδα έφτασε για τέταρτη φορά μέχρι και τους ¨8¨ των Κυπέλλων Ευρώπης.

Την περίοδο 2000-2001 οι άνδρες προκρίνονται στη β' φάση του Ευρωπαϊκού κυπέλλου "Νάνσι Έβανς" με εκτός έδρας νίκη επί της Τουρκικής Κόνια Μέντας.

Την περίοδο 2003-2004 οι άνδρες προκρίνονται και πάλι στη β' φάση με τρεις νίκες σε ισάριθμα παιχνίδια του ομίλου που διεξήχθησαν στην Άγκυρα.

Τις περιόδους 2005-2006, 2006-2007 και 2007-2008, στους άνδρες και στις γυναίκες, υπήρξαν νέες προκρίσεις για τη β' φάση των ευρωπαϊκών κυπέλλων.

Την περίοδο 2022-23 η ανδρική ομάδα προκρίθηκε στους «8» στο Ευρωπαϊκό Τρόπαιο της Ομοσπονδίας.

  • 1 Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Αττικής Ανδρών
    • 1978
  • 1 Διασυλλογικό Πρωτάθλημα Αττικής Γυναικών
    • 1979
  • 5 Κύπελλα Αττικής Ανδρών
    • 2004, 2005, 2009, 2016, 2017
  • 10 Κύπελλα Αττικής Γυναικών
    • 1999, 2000, 2001, 2002, 2005, 2006, 2007, 2009, 2022, 2023
  • 1 Πρωτάθλημα Πειραιά Ανδρών
    • 1948
  • 1 Πρωτάθλημα Πειραιά Γυναικών
    • 1964
  • 6 Κύπελλα Πόλεων (Πειραιά) Ανδρών
    • 1973[4], 1975, 1976, 1977, 1979, 1981 [5]
  • 5 Κύπελλα Πόλεων (Πειραιά) Γυναικών
    • 1973[4], 1975, 1977, 1979, 1981 [6]
  • 6 Πανελλήνια Πρωταθλήματα Εφήβων
    • 1975, 1976, 1977, 1982, 2016, 2017
  • 2 Πανελλήνια Πρωταθλήματα Παίδων
    • 1970, 1974
  • 1 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Νέων Γυναικών
  • 15 Πανελλήνια Πρωταθλήματα Νεανίδων
    • 1964, 1965, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979, 1980, 2001, 2017, 2018, 2023
  • 8 Πανελλήνια Πρωταθλήματα Κορασίδων
    • 1965, 1972, 1973, 1975, 1976, 1977, 1978, 1979
  • 1 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Παγκορασίδων
    • 2018
  • 16 Πανελλήνια πρωταθλήματα Απλού Ατομικού Ανδρών
    • 1970, 1971, 1972, 1976, 1976 (A’ Κατηγορία), 1977, 1977 (A’ Κατηγορία), 1980 (A’ Κατηγορία), 2004, 2005, 2006, 2007, 2015, 2016, 2017, 2021
  • 31 Πανελλήνια πρωταθλήματα Απλού Ατομικού Γυναικών
    • 1956, 1956 (Εαρινό), 1957, 1959, 1960, 1961, 1962, 1963, 1964, 1965, 1966, 1968, 1970, 1971, 1975, 1975 (A’ Κατηγορία), 1979 (A’ Κατηγορία), 1980, 1980 (A’ Κατηγορία), 1981, 1982, 1983, 1983 (A’ Κατηγορία), 1984, 1984 (A’ Κατηγορία), 1985, 1986, 2005, 2006, 2007, 2016
  • 18 Πανελλήνια πρωταθλήματα Διπλού Ατομικού Ανδρών
    • 1970, 1971, 1972, 1973, 1975, 1977, 1978, 1979, 1981, 1982, 1984, 2004, 2005, 2006, 2008, 2009, 2014, 2015
  • 23 Πανελλήνια πρωταθλήματα Διπλού Ατομικού Γυναικών
    • 1959, 1959 (Εαρινό), 1961, 1962, 1963, 1965, 1976, 1977, 1980, 1981, 1982, 1983, 1986, 1987, 1988, 2000, 2002 2005, 2006, 2007, 2010, 2016, 2021
  • 23 Πανελλήνια πρωταθλήματα Διπλού Μικτού Ανδρών - Γυναικών
    • 1957, 1959, 1961, 1962, 1964, 1965, 1970, 1971, 1972, 1977, 1980, 1981, 1982, 1983, 1984, 1986, 2002, 2004, 2005, 2006, 2007, 2008, 2009
  • 17 Πανελλήνια πρωταθλήματα Διπλού Ανδρών
    • 1970, 1971, 1972, 1973, 1977, 1975, 1978, 1979, 1981, 1982, 1984, 2004, 2005, 2006, 2008, 2019, 2021
  • 1 Πανελλήνιο πρωτάθλημα ΤΟΠ 8 Ανδρών
    • 2009

Ατομικοί - Μικρές ηλικίες

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • 8 Πανελλήνια πρωταθλήματα Απλού Ατομικού Εφήβων
    • 1963, 1964, 1966, 1969, 1971, 1974, 1975, 2016, 2017, 2018
  • 8 Πανελλήνια πρωταθλήματα Διπλού Ατομικού Νεανίδων
    • 1971, 1972, 1973, 1974, 1975, 1976, 1977, 1978
  • 9 Πανελλήνια πρωταθλήματα Διπλού Μικτού Εφήβων - Νεανίδων
    • 1963, 1965, 1967, 1969, 1975, 1976, 1977, 1983, 1988
  • 5 Πανελλήνια πρωταθλήματα Απλού Ατομικού Νέων Ανδρών
    • 2007, 2008, 2009, 2016, 2018
  • 1 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πινγκ Πονγκ Ατομικό Παμπαίδων
    • 2016
  • 1 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πινγκ Πονγκ Ατομικό Παίδων
    • 2017
  • 3 Πανελλήνια πρωταθλήματα Απλού Ατομικού Νέων Γυναικών
    • 2009, 2010, 2018
  • 1 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πινγκ Πονγκ Απλό Νεανίδων
    • 2018
  • 5 Πανελλήνια πρωταθλήματα Διπλού Ατομικού Κορασίδων
    • 1967, 1968, 1970, 1972, 1974
  • 1 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πινγκ Πονγκ Ατομικό Κορασίδων
    • 2017
  • 1 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πινγκ Πονγκ Ατομικό Παγκορασίδων
    • 2016
  • 5 Πανελλήνια πρωταθλήματα Διπλού Μικτού Παίδων - Κορασίδων
    • 1965, 1966, 1969, 1972, 1978
  • 1 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πινγκ Πονγκ Διπλού Εφήβων
    • 2016,2017,2018
  • 1 Πανελλήνιο Πρωτάθλημα Πινγκ Πονγκ Διπλού Ομαδικού Νέων Ανδρών
    • 2016
  • 1 Πανελλήνιο πρωτάθλημα απλού ατομικού παμπαίδων
    • 2016
  • 1 Ανοιχτό Πρωτάθλημα Παίδων
    • 2013
  • 1 Πανελλήνιο Αναπτυξιακό Όπεν Παίδων
    • 2013

Αξιόλογοι αθλητές

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

(με αλφαβητική σειρά)

  • Αντιοπούλου
  • Βλοτινός
  • Βολακάκη
  • Βούλγαρης
  • Γεωργαντάς
  • Γεωργοπούλου
  • Γουνόπουλος
  • Δάνδουλα
  • Διακάκης
  • Καλογιάννη
  • Κρουστάλλη
  • Κύρου
  • Κωνσταντινίδου
  • Μάκρας
  • Μαλινακης
  • Μάνδηλας
  • Μωραϊτου
  • Νικολακοπούλου
  • Νικολουδάκης
  • Νικουλάε
  • Ντουλάκη
  • Παπαγεωργίου
  • Ρηνιώτης
  • Σαλάτας
  • Σκριβάνου
  • Φίλη
  • Φραγκάκος
  • Χαλκούσης
  • Χατζηβασιλείου
  • Χριστοδουλάτος

Η ομάδα όπως ήταν στις 11 Οκτώβριος 2024

Άνδρες: Ζοάο Μοντέιρο, Αντονίνο Αμάτο, Τόμισλαβ Πουκάρ, Ντιμίτρι Οβτσάροφ, Γιώργος Σταματούρος, Τάσος Ρηνιώτης, Ιωάννης Σγουρόπουλος, Άλκης Σταματούρος, Γιώργος Μάρας.

Γυναίκες: Λι Φεν, Μαργαρίτα Πεσότσκα, Γκαλία Ντβόρακ, Τζορτζίνα Πότα, Αλίκη Κιούφη, Μαρία Χριστοφοράκη, Δέσποινα Δάνδουλα.

Διοίκηση και τεχνικό επιτελείο

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Διοίκηση και τεχνικό επιτελείο
Πρόεδρος Κουντούρης Μιχάλης
Έφορος τμήματος Νικόλαος Συριγονάκης
Προπονητής Χριστοφοράκης Γεώργιος
  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Βιβλίο "Η Ιστορία του Ολυμπιακού Σ.Φ.Π. (1925-1969)" εκδόσεις: Alvin Redman Hellas
  2. «Πανάξιος και αήττητος πρωταθλητής με το 27ο!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Ιανουαρίου 2022. 
  3. 3,0 3,1 Εφημερίδα "Μακεδονία", φύλλο: 4/3/1979, σελίδα: 10
  4. 4,0 4,1 Βιβλίο "Ολυμπιακός: 50 χρόνια δόξας", Σελίδα: 92
  5. Ομάδα. 6/2/1981. 
  6. Ομάδα. 6/2/1981. 
  7. Η ΑΕΚ στους Νέους άνδρες και ο Ολυμπιακός στις Νέες γυναίκες τους πανελλήνιους τίτλους στο ομαδικό

Εξωτερικοί Σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]