Αντρέα Ντάντολο
| Αντρέα Ντάντολο | |
|---|---|
_-_54_%C3%A8me_Doge_de_Venise.jpg) | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Andrea Dandolo (Ιταλικά) |
| Γέννηση | 30 Απριλίου 1306[1] Βενετία |
| Θάνατος | 7 Σεπτεμβρίου 1354[1] Βενετία |
| Τόπος ταφής | Βασιλική Αγίου Μάρκου |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βενετική Δημοκρατία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | λατινική γλώσσα[2] Ιταλικά[3] |
| Σπουδές | Πανεπιστήμιο της Πάδοβας |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | πολιτικός διπλωμάτης |
| Εργοδότης | Πανεπιστήμιο της Πάδοβας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Francesca Morosini[4] |
| Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
| Βαθμός/στρατός | ναύαρχος |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Δόγης της Βενετίας (1343–1354) |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Αντρέα Ντάντολο (ιταλικά: Andreas Dandolo 1306 - 7 Σεπτεμβρίου 1354) ήταν 54ος Δόγης της Βενετίας (1343 - 1354) σαν διάδοχος του Μπαρτολομέο Γκραντενίγκο που πέθανε στα τέλη του 1342.
Πρώτα χρόνια
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αντρέα Ντάντολο ασχολήθηκε έντονα με την ιστοριογραφία και τη νομική, σπούδασε στο Πανεπιστήμιο της Πάντοβας και διορίστηκε Καθηγητής νομικής μέχρι την εκλογή του στη θέση του δόγη. O Οίκος των Ντάντολο ήταν αρχαία Βενετική οικογένεια ευγενών με έντονο πολιτικό ρόλο στη Δημοκρατία της Βενετίας από τον 12ο μέχρι τον 15ο αιώνα. Οι Ντάντολο εξέλεξαν τέσσερις δόγηδες ο τελευταίος από τους οποίους ήταν ο Αντρέα, αμέτρητους στρατάρχες και επιφανείς Βενετούς πολίτες, οι παλιότεροι δόγηδες ήταν : Ενρίκο Ντάντολο, Τζοβάνι Ντάντολο και Φραντσέσκο Ντάντολο.[5] Ο προ - προ - προπάππους του ήταν ο Πιέτρο Ντάντολο, μεγαλύτερος αδελφός του Βιτάλ Ντάντολο του πατέρα του Ενρίκο Ντάντολο.[6] Η άνοδος του Αντρέα Ντάντολο ήταν ταχύτατη, σε ηλικία μόλις 25 ετών εξελέγη εφημέριος στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου (1331).[7]
Δόγης της Βενετίας
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Εξελέγη δόγης της Βενετίας σε ηλικία 37 ετών (1343).[8] Έμεινε γνωστός σαν προστάτης των γραμμάτων και των τεχνών, πρόσθεσε στη βασιλική του Αγίου Μάρκου το παρεκκλήσι του Αγίου Ισιδώρου, επέβλεψε τις αλλαγές στου Παλά ντ'Όρο και επέκτεινε το Βαπτιστήριον. Αναμόρφωσε το νομικό σύστημα της Βενετίας, διακήρυξε ένα νέο νομικό πλαίσιο (1346) με όλους τους νόμους οι οποίοι είχαν εφαρμοστεί μέχρι τότε στη Δημοκρατία. Ο στενός του φίλος Πετράρχης έγραψε για τον Αντρέα Ντάντολο "είναι εξαιρετικά σοφός, αγαπητός, δίκαιος, γεμάτος με αγάπη, πατριώτης και ανθρώπινος".[5]
Η κυβέρνηση του συνοδεύτηκε με έντονες καταστροφές ένας ισχυρός σεισμός ισοπέδωσε τη Βενετία (25 Ιανουαρίου 1348) με χιλιάδες θύματα. Η Μαύρη πανώλη θέρισε την τριετία 1348 - 1350 το ένα τρίτο του πληθυσμού. Η Βενετία προχώρησε σε καταστροφικό πόλεμο με την Ουγγαρία μετά την έβδομη εξέγερση της Ζάνταρ εναντίον της Δημοκρατίας (1345). Η Γένοβα σε συμμαχία με τους Ούγγρους εξαπέλυσε έναν τεράστιο στόλο στην Αδριατική Θάλασσα υπό την ηγεσία του Παγκανίνο Ντόρια, λεηλάτησε όλες τις Βενετικές περιοχές και απείλησε την ίδια την πόλη. Η Βενετία σώθηκε μόνο χάρη στη μεγάλη της νίκη στη ναυμαχία της Λοτζέρο. Ο Αντρέα Ντάντολο πέθανε σχετικά νέος (1354), ήταν ο τελευταίος δόγης που τάφηκε στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου.[9]
Δημοσιεύσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Ο Αντρέα Ντάντολο έγραψε στα Λατινικά δυο Χρονικά για την ιστορία της Βενετίας την περίοδο 1344 - 1352 που εκτείνονται από το 46 μέχρι το 1260, αποτελούν τον τόμο ΧΙΙ στο έργο του Λουντοβίκο Αντόνιο Μουρατόρι (1672 - 1750) "Ιταλικές Βασιλικές Πηγές".[10] Ο κλάδος της οικογένειας Ντάντολο που ζει σήμερα στη Γαλλία κατάγεται απ'ευθείας από τον Αντρέα Ντάντολο, ο κλάδος της Πικαρδίας αποτελεί τμήμα της Ιταλικής αριστοκρατίας και φέρει τον τίτλο του κόμη.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Dizionario Biografico degli Italiani». (Ιταλικά) Dizionario Biografico degli Italiani. 1960. andrea-dandolo.
- ↑ «Identifiants et Référentiels» (Γαλλικά) Agence bibliographique de l'enseignement supérieur. 075598345. Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2020.
- ↑ CONOR.SI. 264192867.
- ↑ gw
.geneanet .org /arnac?lang=de&n=morosini&p=francesca. - ↑ 5,0 5,1 Wikisource Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Dandolo". Encyclopædia Britannica. 7 (11th ed.). Cambridge University Press. p. 802.
- ↑ Madden 2008, p. 12.
- ↑ Madden. Page 202
- ↑ Madden. Page 202.
- ↑ Madden. Page 203.
- ↑ Originally published in Milan in 1728, a new edition, edited by Ester Pastorello, was published in Bologna in 1938.
Πηγές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Chisholm, Hugh, ed. (1911). "Dandolo". Encyclopædia Britannica. 7 (11th ed.). Cambridge University Press.
- Madden, Thomas F (2012). Venice : A New History (Hardback)
