Μειονότητες στην Ελλάδα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Οι μειονότητες της Ελλάδας είναι μικρού μεγέθους συγκρινόμενες με αυτές των άλλων βαλκανικών χωρών καθώς πρόκειται για χώρα σε μεγάλο βαθμό εθνοτικά ομοιογενή. Η κατάσταση αυτή είναι αποτέλεσμα κυρίως ανταλλαγών πληθυσμών ανάμεσα στην Ελλάδα και την Τουρκία (με τη συνθήκη της Λωζάννης) και τη Βουλγαρία (συνθήκη του Νεϊγύ), με τις οποίες απομακρύνθηκαν από την ελληνική επικράτεια οι περισσότεροι μουσουλμάνοι (με την εξαίρεση των μουσουλμάνων της Θράκης) και σλάβοι Χριστιανοί που δεν αυτοπροσδιορίζονταν ως Έλληνες, ενώ εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα Έλληνες από τις χώρες αυτές καθώς και, σε ένα δεύτερο χρόνο, πρόσφυγες. Ο συνολικός πληθυσμός της χώρας είναι 10.816.286 άνθρωποι.

Η μοναδική επίσημα αναγνωρισμένη μειονότητα είναι η μουσουλμανική μειονότητα της Θράκης, που σύμφωνα με την απογραφή του 2001 αριθμεί περίπου 120 χιλιάδες άτομα.και αποτελείται κυρίως από Τούρκους, Πομάκους και Ρομά. Άλλες αναγνωρισμένες μειονότητες είναι οι Αρμένιοι (περίπου 35.000) και οι Εβραίοι (Σεφαρδίτες και Ρωμανιώτες), που είναι περίπου 5.500.

Θρησκευτικές μειονότητες αποτελούν και οι Παλαιοημερολογίτες, οι Καθολικοί και οι Ευαγγελικοί.

Άλλες μειονότητες είναι οι Αλβανοί μετανάστες που ζουν στην Ελλάδα, ενώ μη αναγνωρισμένες γλωσσικές μειονότητες είναι οι Βλάχοι, οι Αρβανίτες, οι Ρομά και οι σλαβόφωνοι της ελληνικής Μακεδονίας.

Διαβάστε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ρίτσαρντ Κλογκ, επιμ. (2002). Minorities in Greece: Aspects of a Plural Society. Λονδίνο: Hurst & Co. 
  • Μειονότητες στην Ελλάδα: Επιστημονικό συμπόσιο (7-9 Νοεμβρίου 2002). Αθήνα: Εταιρεία Σπουδών Νεοελληνικού Πολιτισμού και Γενικής Παιδείας / Ίδρυμα Σχολής Μωραΐτη. 2004.