Αρμένιοι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αρμένιοι
Հայեր
Συνολικός πληθυσμός
6– 8 εκατομμύρια [1]
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Αρμενία3,018,854[2]
Ρωσία1,182,388[3]–2,900,000[4]
Ηνωμένες Πολιτείες483,366[5]–1,500,000[6]
Γαλλία250,000[7]–750,000[8]
Ιράν120,000[9]
Βραζιλία100,000[10][11]
Λίβανος150,000[12]
Συρία[σ. 1]100,000[13]
Ουκρανία100,000[14]
Ελλάδα80,000[15]
Αργεντινή70,000[16]
Τουρκία60,000[17]
Καναδάς55,740[18]
Πολωνία50,000[19]
Γλώσσες
Αρμένικα
Θρησκεία
Χριστιανισμός
Αρμενική Αποστολική Εκκλησία · Καθολική Εκκλησία · Προτεσταντισμός

Οι Αρμένιοι (Αρμενικά: հայեր, hɑjɛɾ]) είναι μια εθνοθρησκευτική ομάδα ιθαγενής στα αρμενικά υψίπεδα.

Οι Αρμένιοι αποτελούν τον κύριο πληθυσμό της Αρμενίας και της ντε φάκτο ανεξάρτητης Δημοκρατίας του Ναγκόρνο-Καραμπάχ. Υπάρχει μια ευρεία διασπορά εκατομμυρίων ανθρώπων με πλήρη ή μερική αρμενική καταγωγή που ζουν εκτός της σύγχρονης Αρμενίας. Οι μεγαλύτεροι πληθυσμοί Αρμενίων υπάρχουν σήμερα στη Ρωσία, τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Γαλλία, τη Γεωργία, το Ιράν, την Ουκρανία, τον Λίβανο και τη Συρία. Με τις εξαιρέσεις του Ιράν και τα πρώην σοβιετικά κράτη, η σημερινή αρμενική διασπορά σχηματίστηκε κυρίως ως αποτέλεσμα της Αρμενικής Γενοκτονίας.[20]

Οι περισσότεροι Αρμένιοι ασπάζονται την Αρμενική Αποστολική Εκκλησία, μια μη Χαλκηδόνια εκκλησία, η οποία είναι επίσης η παλαιότερη εθνική εκκλησία στον κόσμο. Ο Χριστιανισμός άρχισε να εξαπλώνεται στην Αρμενία αμέσως μετά την ανάσταση του Ιησού Χριστού, χάρη στις προσπάθειες δύο από τους αποστόλους του, του Θαδαίου και του Βαρθολομαίου.[21] Στις αρχές του 4ου αιώνα, το Βασίλειο της Αρμενίας ήταν το πρώτο κράτος που υιοθέτησε τον Χριστιανισμό ως επίσημη θρησκεία του κράτους,[22] με την οποία ο προηγουμένως κυρίαρχος Ζωροαστρισμός και ο παγανισμός στην Αρμενία μειώθηκαν σταδιακά.[23][24]

Τα Αρμενικά είναι μια Ινδοευρωπαϊκή γλώσσα. Διαθέτουν δύο αμοιβαία κατανοητές και γραπτές μορφές: την Ανατολική Αρμενική, που σήμερα ομιλείται κυρίως στην Αρμενία, το Ναγκόρνο-Καραμπάχ, το Ιράν και τις πρώην σοβιετικές δημοκρατίες, και τη Δυτική Αρμενική, που χρησιμοποιείται στην ιστορική Δυτική Αρμενία και, μετά από την Αρμενική Γενοκτονία, κυρίως στις κοινότητες της Αρμενικής Διασποράς. Το μοναδικό αρμενικό αλφάβητο επινοήθηκε το 405 μ.Χ. από τον Μεσρώπ Μαστότς.

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ο πληθυσμός των Αρμένιων της Συρίας υπολογίζεται ότι είναι πολυ μικρότερος λόγω του Συριακού εμφύλιου πολέμου, καθώς οι μετρήσεις είναι πριν την έναρξή του. Πολλοί μετανάστευσαν προς τον Λίβανο, την Αρμενία, και προς τη Δύση.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ο συνολικός πληθυσμός έχει υπολογιστεί από τους πληθυσμούς των παρακάτω χωρών.
  2. «Statistical Service of Armenia» (PDF). Armstat. Ανακτήθηκε στις 20 Φεβρουαρίου 2014. 
  3. «National makeup of the population of the Russian Federation (Национальный состав населения Российской Федерации)» (στα Ρωσικά). Russian Federal State Statistics Service. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2013. 
  4. Robert A. Saunders· Vlad Struko (2010). Historical dictionary of the Russian Federation. Lanham, Maryland: Scarecrow Press. σελ. 50. ISBN 978-0-8108-5475-8. 
  5. «Total ancestry categories tallied for people with one or more ancestry categories reported 2011 American Community Survey 1-Year Estimates» (PDF). United States Census Bureau. Ανακτήθηκε στις 22 Δεκεμβρίου 2012. 
  6. *«Barack Obama on the Importance of US-Armenia Relations». Armenian National Committee of America. 19 Ιανουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2012. 
  7. Thon, Caroline (2012). Armenians in Hamburg: an ethnographic exploration into the relationship between diaspora and success. Berlin: LIT Verlag Münster. σελ. 25. ISBN 978-3-643-90226-9. 
  8. Taylor, Tony (2008). Denial: history betrayed. Carlton, Victoria: Melbourne University Pub. σελ. 4. ISBN 978-0-522-85482-4. 
  9. Vardanyan, Tamara (21 Ιουνίου 2007). «Իրանահայ համայնք. ճամպրուկային տրամադրություններ» [The Iranian-Armenian community] (στα Αρμενικά). Noravank Foundation. Ανακτήθηκε στις 5 Ιανουαρίου 2013. 
  10. Breno Salvador (24 Απριλίου 2015). «Comunidade armênia prospera no Brasil, mas não abandona luta pela memória do massacre». Ο Globo. 
  11. «Federal Senate of Brazil Recognizes Armenian Genocide». Armenian Weekly. 2015-06-03. http://armenianweekly.com/2015/06/03/federal-senate-of-brazil-recognizes-armenian-genocide/. 
  12. Gibney, Matthew J. (2005). Immigration and asylum: from 1900 to the present. Santa Barbara, California: ABC-CLIO. σελ. 13. ISBN 978-1-57607-796-2. 
  13. «THE VIRTUAL MUSEUM OF ARMENIAN DIASPORA». Ministry of Diaspora of the Republic of Armenia. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2014. 
  14. The distribution of the population by nationality and mother tongue, Kiev: State Statistics Committee of Ukraine, 2001, http://www.ukrcensus.gov.ua/eng/results/nationality_population/nationality_1/s5/?botton=cens_db&box=5.1W&k_t=00&p=20&rz=1_1&rz_b=2_1%20&n_page=2, ανακτήθηκε στις 2013-01-05 [νεκρός σύνδεσμος]
  15. Bedevyan, Astghik (2011-01-18). «Հունաստանի հայ համայնքը պատրաստվում է Հայաստանի նախագահի հետ հանդիպմանը» (στα hy). Radio Free Europe/Radio Liberty Armenian Service. http://www.armenialiberty.org/content/article/2279357.html. Ανακτήθηκε στις 2015-01-10. 
  16. Ayvazyan 2003, σελ. 100.
  17. «Foreign Ministry: 89,000 minorities live in Turkey». Today's Zaman. 2008-12-15. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2011-05-20. https://web.archive.org/web/20110520084230/http://www.todayszaman.com/newsDetail_getNewsById.action?load=detay&link=161291. Ανακτήθηκε στις 2013-01-05. 
  18. Canada National Household Survey, Statistics Canada, 2011, http://www12.statcan.gc.ca/nhs-enm/2011/dp-pd/dt-td/Rp-eng.cfm?LANG=E&APATH=3&DETAIL=0&DIM=0&FL=A&FREE=0&GC=0&GID=0&GK=0&GRP=0&PID=105396&PRID=0&PTYPE=105277&S=0&SHOWALL=0&SUB=0&Temporal=2013&THEME=95&VID=0&VNAMEE=&VNAMEF=, ανακτήθηκε στις 2013-08-20 . Of those, 31,075 reported single and 24,675 mixed Armenian ancestry.
  19. «Narodowy Spis Powszechny 2011 (Polish Census of 2011)». Główny Urząd Statystyczny (Polish Central Statistical Office). 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2015-10-17. https://web.archive.org/web/20151017060215/http://mniejszosci.narodowe.mac.gov.pl/mne/mniejszosci/charakterystyka-mniejs/6480%2CCharakterystyka-mniejszosci-narodowych-i-etnicznych-w-Polsce.html. Ανακτήθηκε στις 2015-10-31. 
  20. Richard G. Hovannisian, The Armenian people from ancient to modern times: the fifteenth century to the twentieth century, Volume 2, p. 427, Palgrave Macmillan, 1997.
  21. see Hastings, Adrian (2000). A World History of Christianity. Wm. B. Eerdmans Publishing. σελ. 289. ISBN 978-0-8028-4875-8. 
  22. «Armenia first nation to adopt Christianity as a state religion». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2007. 
  23. Mary Boyce (2001). Zoroastrians: Their Religious Beliefs and Practices. Psychology Press. σελ. 84. ISBN 0415239028. 
  24. Charl Wolhuter· Corene de Wet (1 Μαρτίου 2014). International Comparative Perspectives on Religion and Education. AFRICAN SUN MeDIA. σελ. 31. ISBN 1920382372.