Ιερά Μητρόπολις Σιδηροκάστρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ιερά Μητρόπολις ; Σιδηροκάστρου
Γενικές πληροφορίες
Xώρα	Ελλάδα
Έδρα	Σιδηρόκαστρο Σερρών
Υπαγωγή	Εκκλησία της Ελλάδος (επιτροπικώς)
Ενορίες	60
Μητροπολιτικός ναός	Ιερός Ναός Αγίου Γεωργίου
Ιεραρχία
Μητροπολίτης	Μακάριος
Εφημέριοι	74

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 21:26, 5 Νοεμβρίου 2016

Η Ιερά Μητρόπολη Σιδηροκάστρου έχει έδρα το Σιδηρόκαστρο Σερρών με Μητροπολιτικό Ναό τον Άγιο Γεώργιο Σιδηροκάστρου και Μητροπολίτη από το 2002 τον επίσκοπο Μακάριο Φιλοθέου. Στη Μητρόπολη διακόνησαν σημαντικές μορφές όπως:

ο άγιος Προκόπιος Λαζαρίδης ως διάκονος (μετέπειτα Μητροπολίτης Ικονίου Μικράς Ασίας)
ο μάρτυρας Μητροπολίτης Μελενίκου και Σιδηροκάστρου Κωνσταντίνος Ασημιάδης (1913)
οι σύγχρονοι μακαριστοί γέροντες πατέρες Ιωάννης Καλαΐδης και Ευσέβιος Βίττης.

Τοπικοί άγιοι και εορτές

Η νίκη των Βυζαντινών επί αυτοκράτορος Βασιλείου Β' κατά των Βουλγάρων στη Μάχη του Κλειδίου, που βρίσκεται στα όρια της Ιεράς Μητρόπολης Σιδηροκάστρου.

1) Αγίας Ζώνης (31 Αυγούστου).

Το παρεκκλήσιο του Αγίου Δημητρίου ή της Αγίας Ζώνης όπως είναι σήμερα γνωστό ήταν ειδωλολατρικός τάφος Ελληνιστικής εποχής. Αργότερα μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό. Με τον καιρό ο ναός εγκαταλείφθηκε και ξεχάστηκε η ύπαρξή του. Ανακαλύφθηκε τον Απρίλιο-Μάιο του 1915 από τη Σιδηροκαστρινή Θεόπεμπτη Παζώνη. Ο Μητροπολίτης Παρθένιος φρόντισε τότε να χτιστεί ένας μικρός ναός σχεδόν όλος μέσα στον βράχο, ενώ το 1939, επί Μητροπολίτου Βασιλείου, ο ναός επεκτάθηκε και πήρε τη μορφή που έχει σήμερα. Ο λαξευμένος στο βράχο ναός-τάφος είναι το Ιερό Βήμα του σημερινού ναού. Ανακαινίσθηκε εξ ολοκλήρου το 2003 από το σημερινό Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου Μακάριο. Η πανήγυρη της Αγίας Ζώνης που γινόταν στη Μονή Σπηλαίου στο Μελένικο συνεχίζεται στο Σιδηρόκαστρο καθώς κατά τον εκπατρισμό τους το 1913 οι Μελενίκιοι μετέφεραν την εικόνα της Αγίας Ζώνης μαζί με άλλα κειμήλια στη Μητρόπολη Σιδηροκάστρου. Η εικόνα αγιογραφήθηκε το 18ο αιώνα στο Άγιο Όρος μετά από παραγγελία του Μελενίκιου Πέτρου Τρένου ως εκπλήρωση τάματος. Απεικονίζει την Θεοτόκο μεταξύ δυο αγγέλων να παραδίδει την Αγία Ζώνη στον Απόστολο Θωμά και στο κάτω μέρος της, εικονίζονται οι έντεκα Απόστολοι γύρω από τον κενό τάφο.

2) Αγίου Προκοπίου Μητροπολίτου Ικονίου (Κυριακή προ της Υψώσεως του Τιμίου Σταυρού - Σεπτέμβριος).

Ο Προκόπιος Λαζαρίδης από το 1889 έως το 1891 διακόνησε ως αρχιδιάκονος του Μητροπολίτη Μελενίκου και Σιδηροκάστρου Προκοπίου αλλά και ως ιεροκήρυκας καθώς ήταν απόφοιτος της Θεολογικής Σχολής Χάλκης. Βοήθησε στην πνευματική κατάρτιση του ποιμνίου και ταυτόχρονα στην αναδιάρθρωση της κοινοτικής οργάνωσης των Ελλήνων - τότε υπόδουλων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία - μέσω συνελεύσεων εφοροεπιτροπών της Ελληνικής Κοινότητας και των Εκπαιδευτηρίων. Βοήθησε να παύσουν οι κομματικές έριδες μεταξύ των Ελλήνων και να αναπτυχθεί εκ νέου πνεύμα συνεργασίας και ενότητας. Διερχόταν όλες τις κοινότητες της Μητρόπολης για να κηρύττει καθώς ο χριστιανικός πληθυσμός της περιοχής είχε στερηθεί για πολλά χρόνια το κήρυγμα. Διασώζονται ευχαριστήριες επιστολές των κοινοτήτων Πετριτσίου και Kάτω Tζουμαγιάς (σημ.Ηράκλεια Σερρών) προς τον μητροπολίτη Mελενίκου, στις οποίες εκφράζουν την ικανοποίησή τους, ενώ αποκαλύπτεται και η κηρυκτική ικανότητά του αρχιδιακόνου Προκοπίου. Ο Προκόπιος Λαζαρίδης μετά τη διακονία του στη Μακεδονία αναδείχθηκε επίσκοπος και διετέλεσε Μητροπολίτης Δυρραχίου (1899-1906) και Φιλαδέλφειας (1906-1911). Το 1911 εξελέγη Μητροπολίτης Ικονίου της Μικράς Ασίας όπου ανέπτυξε πολύπτυχη δράση σε ποιμαντικό εθνικό και εκπαιδευτικό επίπεδο. Μαρτύρησε από τους Τούρκους στις φυλακές της Καισάρειας Μ.Ασίας το 1923.

3) Αγίου Νεκταρίου (9 Νοεμβρίου), στον ομώνυμο ναό της στέγης γερόντων του Σιδηροκάστρου.
4) Παναγίας Ελευθερώτριας (27 Ιουνίου), ημέρα απελευθέρωσης της πόλης του Σιδηροκάστρου.
5) Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης (15 Ιουλίου) των εν Ικονίω της Μικρας Ασίας μαρτύρων.
6) Αγίου Μηνά (11 Νοεμβρίου). Οι πρόσφυγες έφεραν από το Στάρτσοβο της Ανατολικής Ρωμυλίας στο Νέο Πετρίτσι, κειμήλια μεταξύ των οποίων και η εικόνα του Αγίου Μηνά. Η εορτή του τιμάται κάθε χρόνο με Λειτουργία και παραδοσιακό κουρμπάνι στο ναό του αγίου Μηνά Νέου Πετριτσίου που κτίσθηκε σε ανάμνηση του ομώνυμου ναού στο Στάρτσοβο της της Ανατολικής Ρωμυλίας (στη σημερινή Βουλγαρία).

Κοινωνική Διακονία

Γηροκομείο Αγιος Νεκτάριος - Σιδηρόκαστρο
Κατασκηνώσεις Απόστολος Παύλος - Σιδηρόκαστρο
Τράπεζα Αγάπης Ιερού Ναού Ευαγγελιστρίας Σιδηροκάστρου
Αρχοντικό Τριανταφύλλου : Το κτήριο, που βρίσκεται στην πόλη του Σιδηροκάστρου, κτίσθηκε το 1888. Η πάροδος του χρόνου το κατέστησε ακατοίκητο και ερειπιώδες, όμως μετά από ενέργειες της Μητρόπολης Σιδηροκάστρου και του Ιδρύματος Λεβέντη αποκαταστάθηκε το 2014. Το ισόγειο λειτουργεί ως μουσειακός χώρος με κειμήλια εκκλησιαστικής τέχνης. Στον πρώτο όροφο όπου και η κύρια κατοικία, έγινε μια υποδειγματική αποκατάσταση με συντήρηση των σπάνιων εσωτερικών ζωγραφικών διακοσμήσεων.

Ιερές Μονές

Η Ιερά Μονή Αγίων Κηρύκου και Ιουλίτης Σιδηροκάστρου

1) Αγίων Κηρύκου και Ιουλίττης Σιδηροκάστρου.
2) Αγίων Στεφάνου και Χρυσοστόμου Φαιάς Πέτρας.
3) Αγίου Γεωργίου.
4) Αγίας Σκέπης.
5) Αγίας Βαρβάρας.
6) Ησυχαστήριο Τιμίου Προδρόμου Ακριτοχωρίου.

Οι μάρτυρες του Σιδηροκάστρου 1913

Ο εθνομάρτυρας Κωνσταντίνος Ασημιάδης, γεννηθείς το 1872 στην Καλλίπολη της Ανατολικής Θράκης, επέδειξε σημαντική εθνική δράση ως Μητροπολίτης Μελενίκου και Σιδηροκάστρου. Για το λόγο αυτό συνελήφθη το βράδυ της 25ης Ιουνίου 1913 στο Σιδηρόκαστρο από τους Βούλγαρους (που είχαν καταλάβει την πόλη κατά τον Α' Βαλκανικό Πόλεμο) και οδηγήθηκε με τη βία στο σημείο Καρά Αγάνη (σημερινή Πλατεία Πολυζωΐδη) όπου υπήρχε λάκκος καιόμενης ασβέστου. Εκεί οι βούλγαροι στρατιώτες τον λόγχισαν, τον ποδοπάτησαν και τον κατακρεούργησαν. Μαζί με τον Μητροπολίτη μαρτυρικό θάνατο βρήκαν ο πρωθιερέας Σταύρος και ο πρόκριτος Παπαχαριζάνος. Την επομένη, ημέρα Τετάρτη, όταν είχε συντελεσθεί και η σφαγή των έτερων θυμάτων, οι Βούλγαροι έσυραν από τα πόδια τα σώματα του Μητροπολίτη και των άλλων εκτελεσθέντων μαρτύρων και τα έριξαν στο λάκκο της ασβέστου .^[1] ^[2]

Τα κειμήλια του Μελενίκου

Το τέμπλο της Μητρόπολης Μελενίκου, θαύμα ξυλογλυπτικής με ανάγλυφες παραστάσεις από την Παλαιά και την Καινή Διαθήκη μεταφέρθηκε το 1913 στο Σιδηρόκαστρο κατά την εγκατάσταση των Μελενικίων στο ελληνικό έδαφος μετά τη Συνθήκη του Βουκουρεστίου. Επίσης οι Έλληνες εκ Μελενίκου διέσωσαν και μετέφεραν το 1913 στη νέα τους πατρίδα, το Σιδηρόκατρο, πλήθος ιερών κειμηλίων ιδιοκτησίας της Μητροπόλεως Μελενίκου που προέρχονταν από 40 εκκλησίες της περιοχής του Μελένικου. Ανάμεσα σε αυτά βρίσκονται Ευαγγέλια υπενδεδυμένα με ασήμι, εικόνες επαργυρωμένες, ιερά άμφια και πλήθος από άλλα λατρευτικά αντικείμενα, όλα εξαιρετικής τέχνης κειμήλια, μεγάλης αρχαιολογικής αλλά και συναισθηματικής αξίας. Τα κειμήλια εναποτέθηκαν σε ακίνητο του Σιδηροκάστρου που μίσθωναν οι Μελενίκιοι. Κατά την κατοχή της Ανατολικής Μακεδονίας, το 1916, οι Βούλγαροι απέσπασαν παράνομα το ιστορικό τέμπλο της Μητρόπολης Μελενίκου, το οποίο τοποθέτησαν στο Μοναστήρι της Ρίλα στη Βουλγαρία^[3] . Ακόμη τον Αύγουστο του 1917 συνέλαβαν τον Δημήτριο Χατζηκούτρα, υπεύθυνο του ακινήτου όπου φυλάσσονταν τα κειμήλια, απέσπασαν τα κλειδιά και ο λοχαγός του 14ου Συντάγματος Πεζικού George Siskoff, διέταξε τη μεταφορά των κειμηλίων, εκτελώντας διαταγή του στρατηγού Rouseff, διοικητού της 7ης Μεραρχίας. Η παράνομη μεταφορά έγινε μάλιστα μεσημέρι, υπό το φως της ημέρας. Οι Βούλγαροι υποχρεωμένοι από τη Συνθήκης του Νεϊγύ το 1919 και ισχυριζόμενοι ψευδώς πως δεν διαθέτουν άλλα, επέστρεψαν στην Ελλάδα κάποια κειμήλια, ελάχιστα σε σχέση με τον συνολικό όγκο των κλαπέντων. Το 1990 όμως αποκαλύφθηκε πως έχουν στην κατοχή τους όλα τα κειμήλια που είχαν κλαπεί από την Ανατολική Μακεδονία κατά την Κατοχή (τα κειμήλια Μελενίκου που βρίσκονταν στο Σιδηρόκαστρο, τα κειμήλια της Μονής Τιμίου Προδρόμου Σερρών και τα κειμήλια της Μονής Εικοσοφοινίσσης Παγγαίου).^[4]

Οι ιερείς μάρτυρες 1941-1944

ιερεύς Δημήτριος Εμμανουήλ, συνελήφθη επειδή αρνήθηκε να λειτουργήσει στα βουλγαρικά, βασανίστηκε και πέθανε το 1942.
ιερεύς Ευκλείδης Καραγιάννης, συνελήφθη από τους Βουλγάρους και μεταφέρθηκε στις φυλακές Σερρών, όπου κατακρεουργήθηκε και θανατώθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 1944.
ιερεύς Ισαάκ Συμεωνίδης, εκτελέστηκε ύστερα από φρικτά βασανιστήρια από Βουλγάρους στρατιώτες.^[5]

Παραπομπές

↑ http://meleniko.gr/docs/Mpakas-Ellinismos_Melenoikou.pdf
↑ Οδός Κωνσταντίνου Μελενίκου, Το πρόσωπο πίσω από την πιο γνωστή «φοιτητική» οδό της Θεσσαλονίκης
↑ Κωνσταντίνος Τσώπρος, Αναμνήσεις Μελένοικο-Θεσσαλονίκη σ. 36, εκδ. IMXA , 1992^2η GR ISSN: 0073-862Χ
↑ τα κειμήλια των Μελενικίων που εκλάπησαν από τους Βούλγαρους
↑ Συναξάρι Εθνομαρτύρων Κληρικών - Αποστολική Διακονία

Πηγές

[1] ttp://meleniko.gr/docs/Mpakas-Ellinismos_Melenoikou.pdf

[2] Οδός Κωνσταντίνου Μελενίκου, Το πρόσωπο πίσω από την πιο γνωστή «φοιτητική» οδό της Θεσσαλονίκης

[3] Κωνσταντίνος Τσώπρος, Αναμνήσεις Μελένοικο-Θεσσαλονίκη σ. 36, εκδ. IMXA , 1992^2η GR ISSN: 0073-862Χ

[4] τα κειμήλια των Μελενικίων που εκλάπησαν από τους Βούλγαρους

[5] Συναξάρι Εθνομαρτύρων Κληρικών - Αποστολική Διακονία

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

@@ Γραμμή 33: / Γραμμή 33: @@
 == Τοπικοί άγιοι και εορτές  ==
-[[File:ALIM4254.JPG|thumb|230px|Το βυζαντινό κάστρο του Σιδηροκάστρου, όπου και τα κατάλοιπα βυζαντινού Ναϊδρίου, κτισμένου επί αυτοκράτορος [[Βασίλειος Β´|Βασιλείου Β']].]]
+[[File:Sidirokastro Fortress.jpg|thumb|230px|Το βυζαντινό κάστρο του Σιδηροκάστρου, όπου και τα κατάλοιπα βυζαντινού Ναϊδρίου, κτισμένου επί αυτοκράτορος [[Βασίλειος Β´|Βασιλείου Β']].]]
 [[Αρχείο:Histamenon nomisma-Nicephorus II and Basil II-sb1776.jpg|thumb|230px|Ο [[Βασίλειος Β´]] και ο [[Νικηφόρος Β' Φωκάς]], που διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο για την προάσπιση της περιοχής της Μακεδονίας κατά τη βυζαντινή εποχή.]]
 [[File:66-manasses-chronicle.jpg|thumb|230px|Η νίκη των Βυζαντινών επί αυτοκράτορος [[Βασίλειος Β´|Βασιλείου Β']] κατά των Βουλγάρων στη [[Μάχη του Κλειδίου]], που βρίσκεται στα όρια της Ιεράς Μητρόπολης Σιδηροκάστρου.]]