Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα
Wreck-It Ralph
Κινηματογραφική αφίσα
ΣκηνοθεσίαΡιτς Μουρ
ΠαραγωγήΚλαρκ Σπένσερ
ΣενάριοΦιλ Τζόνστον[1]
Τζένιφερ Λι[1]
ΙστορίαΡιτς Μουρ
Φιλ Τζόνστον
Τζιμ Ρίρντον
Ηθοποιοί φωνήςΤζον Κ. Ρέιλι
Σάρα Σίλβερμαν
Τζακ ΜακΜπράιερ
Τζέιν Λίντς
ΜουσικήΧένρι Τζάκμαν
ΤραγούδιΧένρι Τζάκμαν
ΦωτογραφίαΡομπ Ντρέσσελ
ΜοντάζΤιμ Μέρτενς
Εταιρεία παραγωγήςWalt Disney Pictures
Walt Disney Animation Studios
ΔιανομήWalt Disney Studios Motion Pictures
Πρώτη προβολή29 Οκτωβρίου 2012 (El Capitan Theatre)
2 Νοεμβρίου 2012 (ΗΠΑ)
Διάρκεια101 λεπτά[2]
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
Προϋπολογισμός$165 εκατομμύρια[3]
Ακαθάριστα έσοδα$471.2 εκατομμύρια[3]
ΈπεταιΡαλφ εναντίον Ίντερνετ
δεδομένα (π • σ • ε )

To Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα (πρωτότυπος τίτλος: Wreck-It Ralph) είναι αμερικανική 3D κωμική ταινία κινουμένων σχεδίων φτιαγμένα σε υπολογιστή του 2012,[4] σε παραγωγή Walt Disney Animation Studios και διανομή της Walt Disney Pictures.[5] Αποτελεί την 52η μεγάλου μήκους ταινία της Disney.[6][7][8] Η σκηνοθεσία της ταινίας έγινε από τον Ριτς Μουρ, ο οποίος έχει επίσης σκηνοθετήσει επεισόδια των τηλεοπτικών σειρών κινουμένων σχεδίων The Simpsons και Futurama, το σενάριο έγραψαν οι Φιλ Τζόνστον και Τζένιφερ Λι, ενώ την ιστορία οι Μουρ, Τζόνστον και Τζιμ Ρίρντον. Ο Τζον Λάσιτερ υπήρξε ο εκτελεστικός παραγωγός της ταινίας. Τις φωνές τους στους βασικούς ήρωες της ταινίας χαρίζουν οι Τζον Σι Ράιλι, Σάρα Σίλβερμαν, Τζακ ΜακΜπράιερ και Τζέιν Λιντς. Η ιστορία αφορά τον κακό ήρωα ενός επώνυμου arcade παιχνιδιού, ο οποίος επαναστατεί ενάντια στον ρόλο που έχει ως «κακός τύπος» και ονειρεύεται να γίνει ένας από τους καλούς ήρωες.

Το Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα έκανε πρεμιέρα στο El Capitan Theatre στις 29 Οκτωβρίου του 2012[9] και κυκλοφόρησε στις 2 Νοεμβρίου του ίδιου χρόνου. Η ταινία γνώρισε κριτική και εμπορική επιτυχία με παγκόσμια είσπραξη $471 εκατομμύρια, έχοντας ως προϋπολογισμό $165 εκατομμύρια. Βραβεύτηκε με ένα βραβείο Annie, αυτό της Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων, ενώ υπήρξε υποψήφια για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων και Χρυσής Σφαίρας στην ίδια κατηγορία.[10][11][12] Κυκλοφόρησε σε Blu-ray και DVD στις 5 Μαρτίου 2013.

Αποτελεί την πρώτη ταινία από τη σειρά ταινιών Wreck-It Ralph. Μια συνέχεια, με τίτλο Ραλφ εναντίον Ίντερνετ, κυκλοφόρησε στις 21 Νοεμβρίου 2018.[13]

Πλοκή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Όταν το οικογενειακό κέντρο διασκέδασης και ψυχαγωγίας Λίτγουοκ με παιχνίδια arcade κλείνει τα βράδια, οι διάφοροι χαρακτήρες των παιχνιδιών εγκαταλείπουν τους ρόλους που φυσιολογικά έχουν μέσα στα παιχνίδια και κοινωνικοποιούνται μέσω των πολύπριζων. Ο Καταστροφέας Ραλφ, ο ανταγωνιστής του παιχνιδιού Μαστρο-Φέλιξ Τζούνιορ, εξοστρακίζεται από τους άλλους χαρακτήρες ως ο κακός του παιχνιδιού, ενώ ο Φέλιξ δοξάζεται και λαμβάνει μετάλλια. Όταν οι κάτοικοι του παιχνιδιού αποκλείουν τον Ραλφ από το πάρτι της τριακοστής επετείου του παιχνιδιού, εκείνος αποφασίζει να βγει έξω προς αναζήτηση ενός μεταλλίου, έτσι ώστε να κερδίσει τον σεβασμό τους. Ο Φέλιξ ανησυχεί πως ο Ραλφ «το παίζει Turbo» - ένας όρος ο οποίος καθιερώθηκε όταν ο Turbo, χαρακτήρας ενός αγωνιστικού παιχνιδιού, επιχείρησε να καταλάβει το RoadBlasters από ζήλια, οδηγώντας στον τερματισμό λειτουργίας και των δύο παιχνιδιών.

Ο Ραλφ μαθαίνει πως μπορεί να κερδίσει ένα μετάλλιο από το παιχνίδι βολών πρώτου προσώπου Hero's Duty. Μετά τη διακοπή ενός γύρου του παιχνιδιού, ο Ραλφ ανεβαίνει στον κεντρικό φάρο και παίρνει το μετάλλιο που βρίσκεται εκεί, προκαλώντας όμως την εκκόλαψη ενός κυβερνοεντόμου, ενός επικίνδυνου εχθρού. Ο Ραλφ και το κυβερνοέντομο σκοντάφτουν σε ένα σημείο εξόδου και προσγειώνονται εκτός του Hero's Duty, στο Sugar Rush, ενός αγωνιστικού παιχνιδιού με αυτοκίνητα ζαχαρωτά. Με τον Ραλφ να απουσιάζει, το δικό του παιχνίδι επισημαίνεται ως δυσλειτουργικό και αντιμετωπίζει τον κίνδυνο του μόνιμου τερματισμού λειτουργίας. Ο Φέλιξ πάει στο Hero's Duty για να βρει τον Ραλφ, όπου συναντά τη Λοχία Κάλχουν και συμμαχεί μαζί της για να βρουν τόσο τον Ραλφ όσο και το κυβερνοέντομο, το οποίο απειλεί να καταστρέψει όλα τα παιχνίδια που βρίσκονται στο arcade.

Ένα κορίτσι με το όνομα Βανέλοπη φον Σβιντ, κλέβει το μετάλλιο του Ραλφ για να αγοράσει τη συμμετοχή της στη νυχτερινή κούρσα του Sugar Rush, η οποία καθορίζει ποιοι χαρακτήρες θα μπορούν να είναι ενεργοί την επόμενη μέρα κατά τη διάρκεια των πραγματικών αγώνων. Ο Βασιλιάς Γλύκας όμως, ο άρχοντας του Sugar Rush, της απαγορεύει να διαγωνιστεί λόγω κάποιας βλάβης η οποία την κάνει να τηλεμετακινείται ασταθώς, με τη δικαιολογία πως αν ο κόσμος το δει αυτό κινδυνεύουν να βρεθούν εκτός λειτουργίας. Ο Ραλφ συμφωνεί να βοηθήσει τη Βανέλοπη να τρέξει στον αγώνα, έτσι ώστε να πάρει πίσω το μετάλλιό του. Κατασκευάζουν μαζί ένα καρτ και κρύβονται στο βουνό της Diet Cola, όπου η Βανέλοπη μαθαίνει να οδηγεί. Ο Βασιλιάς Γλύκας χακάρει τον κωδικό του παιχνιδιού ώστε να πάρει πίσω το μετάλλιο του Ραλφ και του το προσφέρει πίσω, με αντάλλαγμα να εμποδίσει τη Βανέλοπη να αγωνιστεί. Του εξηγεί τους φόβους του και πως το κάνει μόνο για να την προστατέψει, αφού αν τους βγάλουν εκτός λειτουργίας η Βανέλοπη, έχοντας αυτή τη βλάβη, δε θα μπορεί να εγκαταλείψει το παιχνίδι όπως οι υπόλοιποι και θα πεθάνει παγιδευμένη μέσα σε αυτό. Ο Ραλφ τον πιστεύει και καταστρέφει το καρτ της Βανέλοπη, η οποία καταρρακωμένη του λέει πως «είναι πραγματικά κακός τύπος» και φεύγει κλαίγοντας.

Επιστρέφοντας στο παιχνίδι του, το βρίσκει εγκαταλελειμμένο υπό τον φόβο πως θα τεθεί εκτός λειτουργίας το επόμενο πρωί. Από εκεί, βλέπει την εικόνα της Βανέλοπη να βρίσκεται στην κονσόλα του Sugar Rush και συνειδητοποιεί πως κάτι δεν πάει καλά αφού για να βρίσκεται εκεί πάει να πει πως ο χαρακτήρας της είναι όντως ένας από τους οδηγούς αγώνων. Επιστρέφει στο Sugar Rush όπου ανακαλύπτει πως ο Βασιλιάς Γλύκας προσπάθησε να διαγράψει τον κωδικό της από το παιχνίδι, κάτι το οποίο της προκάλεσε τη βλάβη, ενώ ταυτόχρονα διέγραψε από τη μνήμη όλων το ποια πραγματικά είναι.

Στο μεταξύ, ο Φέλιξ και η Κάλχουν ψάχνουν τον Ραλφ στο Sugar Rush. ο Φέλιξ την ερωτεύεται αλλά εκείνη τον εγκαταλείπει όταν, άθελά του, χρησιμοποιεί μια φράση που χρησιμοποιούσε και ο αρραβωνιαστικός της, ο οποίος δολοφονήθηκε από ένα κυβερνοέντομο την ημέρα του γάμου τους. Ο Φέλιξ καταλήγει στην φυλακή στο κάστρο του Βασιλιά Γλύκα, αλλά ο Ραλφ τον ελευθερώνει ζητώντας του να τον βοηθήσει να φτιάξει το καρτ της Βανέλοπη. Η Κάλχουν, ψάχνοντας το κυβερνοέντομο, ανακαλύπτει πλήθος αυγών τα οποία έχουν εκκολαφτεί και τα κυβερνοέντομα αρχίζουν να επιτίθενται στο παιχνίδι.

Η Βανέλοπη συμμετέχει στην κούρσα, αλλά δέχεται επίθεση από τον Βασιλιά Γλύκα. Η βλάβη της βοηθάει στο να αποκαλυφθεί πως ο Βασιλιάς Γλύκας είναι στην πραγματικότητα ο Turbo, ο οποίος κατέλαβε το Sugar Rush πριν καιρό. Η Βανέλοπη χρησιμοποιεί τη βλάβη της για να διαφύγει και ένα κυβερνοέντομο τρωέι τον Turbo. Ο Ραλφ, ο Φέλιξ και η Κάλχουν εκκενώνουν το παιχνίδι, αλλά η Βανέλοπη δεν μπορεί να φύγει εξαιτίας της βλάβης της. Όταν η Κάλχουν επισημαίνει πως τα κυβερνοέντομα έλκονται και καταστρέφονται από έναν φάρο φωτός, ο Ραλφ αποφασίζει να προκαλέσει έκρηξη στο βουνό της Diet Cola χρησιμοποιώντας Mentos, αναπαράγοντας με αυτό τον τρόπο τον φάρο του Hero's Duty. Ο Ραλφ έρχεται αντιμέτωπος με τον Turbo, ο οποίος πια είναι συγχωνευμένος με το κυβερνοέντομο που τον καταβρόχθισε. Ο Ραλφ καταφέρνει να προκαλέσει την έκρηξη και πέφτει μέσα στο βουνό θυσιάζοντας τον εαυτό του, αλλά η Βανέλοπη τον σώζει χρησιμοποιώντας τη βλάβη της. Η έκρηξη προσελκύει και καταστρέφει όλα τα κυβερνοέντομα και τον Turbo, σώζοντας το παιχνίδι.

Η Βανέλοπη καταφέρνει να περάσει τη γραμμή τερματισμού, κάτι το οποίο επαναπρογραμματίζει το Sugar Rush και αποκαθιστά τη θέση της ως πριγκίπισσα Βανέλοπη, διατηρώντας όμως τη βλάβη της. Ο Ραλφ και ο Φέλιξ επιστρέφουν σπίτι και το παιχνίδι τους διασώζεται από τον μόνιμο τερματισμό. Ο Φέλιξ και η Κάλχουν παντρεύονται με κουμπάρο τον Ραλφ, η Βανέλοπη αποκτά και πάλι τη δημοφιλία που είχε ως παίκτρια στο Sugar Rush και ένας ικανοποιημένος Ραλφ για αυτό που είναι, κερδίζει τον σεβασμό των άλλων χαρακτήρων του Μαστρο-Φέλιξ Τζούνιορ.

Ηθοποιοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Σάρα Σίλβερμαν και ο Τζον Σι Ράιλι κατά τη διάρκεια προώθησης του Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα στη Διεθνή Comic-Con του Σαν Ντιέγκο το 2012.
  • Τζον Σι Ράιλι ως Καταστροφέας Ραλφ. Ένας γιγαντόσωμος αλλά καλόκαρδος άντρας ο οποίος έχει τον ρόλο του κακού στο παιχνίδι arcade Μαστρο-Φέλιξ Τζούνιορ.[5]
  • Σάρα Σίλβερμαν ως Βανέλοπη φον Σβιντ. Μια οδηγός αγώνων με βλάβη στο παιχνίδι arcade Sugar Rush.[5]
  • Τζακ ΜακΜπράιερ ως Μαστρο-Φέλιξ Τζούνιορ. Ο επισκευαστής και ήρωας του παιχνιδιού Μαστρο-Φέλιξ Τζούνιορ.[5][14]
  • Τζέιν Λιντς ως Λοχίας Ταμόρα Τζιν Κάλχουν. Ο βασικός χαρακτήρας του παιχνιδιού arcade Hero's Duty.[5]
  • Άλαν Τούντικ ως Βασιλιάς Γλύκας. Ο άρχοντας του Sugar Rush ο οποίος αποκαλύπτεται να είναι ο Turbo, ένας κακόφημος χαρακτήρας από άλλο αγωνιστικό παιχνίδι, γνωστός για την εισβολή του σε ένα τρίτο παιχνίδι από ζήλια, οδηγώντας και τα δύο τελευταία σε μόνιμο τερματισμό λειτουργίας. Ο τρόπος ομιλίας του Βασιλιά Γλύκα είναι βασισμένος στον κωμικό Εντ Γουίν, ενώ οι φυσικές ιδιομορφίες του από τον χαρακτήρα του Τρελοκάπελου της ταινίας Η Αλίκη στη Χώρα των Θαυμάτων, τον οποία υποδυόταν ο Γουίν.[15]
  • Μίντι Κάλινγκ ως Ταφίτα Μάτονφεντζ. Μια οδηγός αγώνων στο Sugar Rush.[16]
  • Τζο Λο Τρουγκλίο ως Μαρκόβσκι. Ένας στρατιώτης από το παιχνίδι Hero's Duty τον οποίο συναντά ο Ραλφ στο παιχνίδι Tapper
  • Εντ Ο'Νιλ ως Κος Λίτγουοκ. Ο ιδιοκτήτης του Οικογενειακού Κέντρου Διασκέδασης και Ψυχαγωγίας Λίτγουοκ με παιχνίδια arcade.[16]
  • Ντένις Χάισμπερτ ως Ολόγραμμα Τζίνραλ. Ένας ολογραφικός στρατηγός στο παιχνίδι Hero's Duty.
  • Άνταμ Καρόλα ως Γουίντσελ. Ένας long John λουκουμάς ο οποίος είναι μέλος του αστυνομικού τμήματος του Sugar Rush.[16]
  • Οράτιο Σανζ ως Ντάνκαν. Ένας λουκουμάς ο οποίος είναι μέλος του αστυνομικού τμήματος του Sugar Rush.[16]
  • Ριτς Μουρ ως Ξινός Μπιλ. Το πρωτοπαλίκαρο του Βασιλιά Γλύκα.[17][18]

Στο καστ συμπεριλαμβάνονται επίσης οι καλοπολίτες του Μαστρο-Φέλιξ Τζούνιορ Έντι ΜακΚλαργκ ως Μαίρη,[16] Ρέιμοντ Σ. Πέρσι ως Δήμαρχος Τζιν,[19] Τζες Χαρνέλ ως Ντον, Ρέιτσελ Χάρις ως Ντίνα[16] και Σκάιλαρ Άστιν ως Ρόι, ενώ οι Κέιτι Λόους ως Κάντλχεντ, Τζέιμι Έλμαν ως Ράνσις Φλάγκερμπατερ, Τζόσι Τρινιντάντ ως Τζουμπιλίνα Μπινγκ-Μπινγκ και Σίμπρε Γουόλκ ως Κραμπελίνα ΝτιΚαραμέλο αποτελούν τους οδηγούς αγώνων του Sugar Rush. Ακόμα, ο Φιλ Τζόνστον ως ο άνθρωπος από τον κεντρικό σταθμό ασφάλειας του παιχνιδιού,[20] η Στέφανι Σκοτ ως το νεαρό κορίτσι που συχνάζει στο arcade και παίζει τα παιχνίδια,[16] ο Τζον ΝτιΜάτζιο ως Μπρίαρντ Πάπα, ο φύλακας στο εργοστάσιο ζαχαρωτών καρτ στο Sugar Rush, ο Ρέιμοντ Πέρσι ως Ζόμπι, ο Μπράιαν Κέσινγκερ ως ένα Σάιμποργκ (βασισμένο στον χαρακτήρα Κάνο από το παιχνίδι Mortal Kombat), ο Μάρτιν Τζάρβις ως Διάβολος, ο Τάκερ Γκίλμορ ως ο παρουσιαστής αγώνων στο Sugar Rush, ο Μπράντον Σκοτ ως Κοχούτ, ένας στρατιώτης από το Hero's Duty και ο Τιμ Μέρτενς ως Δρ. Μπραντ Σκοτ, ένας επιστήμονας και ο νεκρός αρραβωνιαστικός της Λοχία Κάλχουν από το Hero's Duty (στη Βρετανική εκδοχή της ταινίας τη φωνή στον χαρακτήρα χαρίζει ο Νικ Γκρίμσο).[21][22]

Στην ταινία υπήρξαν πολλές εμφανίσεις cameo από χαρακτήρες πραγματικών βιντεοπαιχνιδιών, συμπεριλαμβανομένων των Root Beer Tapper (Μορίς Λαμάρς), τον μπάρμαν από το παιχνίδι Tapper,[23] Σόνικ (Ρότζερ Κρέιγκ Σμιθ),[16][20] Ράιου (Κάιλ Χέμπερτ), Κεν Μάστερς (Ρούμπεν Λάνγκντον), Μ. Μπάισον (Τζέραλντ Σ. Ρίβερς) και Ζανγκίφ (Ριτς Μουρ) από το Street Fighter II,[1][16][24] το φάντασμα Κλάιντ (Κέβιν Ντέτερς) από το Pac-Man[25] και η Γιούνι Βερς (Τζέιμι Σπάρερ Ρόμπερτς) από το Dance Dance Revolution.[26]

Ένας χαρακτήρας βασισμένος στον μουσικό dubstep μουσικής, Skrillex, κάνει μια εμφάνιση στο Μαστρο-Φέλιξ Τζούνιορ στον ρόλο του DJ κατά τη διάρκεια του επετειακού πάρτι των τριάντα χρόνων του παιχνιδιού.[27]

Ελληνική μεταγλώττιση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
  • Συμμετέχουν: Στέφανος Καρκανιάς, Πέτρος Σπυρόπουλος, Γιώργος Δαρείος, Ινώ Στεφανή, Σοφία Παναηλίδου, Μαριάννα Παπασάββα, Φωτεινή Γαλανοπούλου, Μαρία Βαρβαντάκη, Νικολέτα Δάφνου, Μυρτώ Ορφανάκου, Παναγιώτης Αποστολόπουλος, Γιάννης Πάζιος, Παύλος Τσιτομενέας, Νίκος Παπαδόπουλος, Θάνος Χρόνης, Απόστολος Μαγγάνος, Κώστας Δαρλάσης, Τάσος Κωστής

Κάμεο και αναφορές σε βιντεοπαιχνίδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η συνεδρία «Ανώνυμοι-Κακοί» των κακών που γίνεται κατά τη διάρκεια της ταινίας και περιλαμβάνει διάφορους γνωστούς χαρακτήρες παιχνιδιών, συμπεριλαμβανομένων των Bowser, Clyde, Doctor Eggman, M. Bison και Zangief.

Επιπρόσθετα στους ρόλους που μιλάνε και αναφέρονται πιο πάνω, ο Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα περιέχει κι έναν αριθμό αναφορών σε άλλα βιντεοπαιχνίδια, μέσω χαρακτήρων που δεν μιλάνε ή μέσω μόνο οπτικών αναφορών. Οι κακοί των βιντεοπαιχνιδιών στη συνεδρία των «Ανώνυμων-Κακών» οι οποίοι δεν μιλάνε περιλαμβάνουν τους Bowser από τη σειρά παιχνιδιών Mario,[1][14][24] τον Δόκτορα Αυγένιο από τη σειρά παιχνιδιών Σόνικ ο Σκαντζόχοιρος [1][24] και Neff από το παιχνίδι Altered Beast.[28] Επίσης, η κονσόλα του φανταστικού παιχνιδιού Μαστρο-Φέλιξ Τζούνιορ είναι σχεδιασμένη με τέτοιο τρόπο που θυμίζει έντονα αυτήν του αυθεντικού παιχνιδιού της Nintendo, Donkey Kong, το οποίο κυκλοφόρησε το 1981,[29] με τον Ραλφ και τον Φέλιξ να παίρνουν παρόμοιες πόζες με τους Donkey Kong και Mario αντίστοιχα. Το παιχνίδι Hero's Duty είναι μια αναφορά στα πολύ επιτυχημένα παιχνίδια βολών πρώτου προσώπου Halo και Call of Duty. Χαρακτήρες από το παιχνίδι Q*bert, συμπεριλαμβανομένων των Q*bert, Coily, Slick, Sam και Ugg, παρουσιάζονται ως «άστεγοι» χαρακτήρες οι οποίοι αργότερα ενσωματώνονται στο παιχνίδι Μαστρο-Φέλιξ Τζούνιορ από του Ραλφ και Φέλιξ (σε κάποια στιγμή της ταινίας ο Q*bert μιλάει στον Φέλιξ χρησιμοποιώντας τα χαρακτηριστικά συνθετικά «γκιμπερικά» σύμβολα από το δικό του παιχνίδι).[23][30] Σκηνές από τον Κεντρικό Σταθμό του παιχνιδιού και από το μπαρ του Tapper περιλαμβάνουν τους Chun-Li, Cammy και Blanka από το Street Fighter,[24][31] τους Pac-Man, Blinky, Pinky και Inky από το Pac-Man,[23][32] τον Paperboy από το Paperboy,[28][33] τις δύο ρακέτες και τη μπάλα από το Pong,[34] τους Dig Dug, Pooka και Fygar από το Dig Dug,[34] τον Qix από το Qix,[32] τον Frogger από το Frogger και τον Peter Pepper από το BurgerTime.[35] Οι Lara Croft και Mario αναφέρονται επίσης.[36]

Επιπρόσθετες αναφορές βασίζονται μόνο σε οπτικές αναφορές. Οι κάτοικοι της Καλόπολης και ο μπάρμαν από το Tapper παρουσιάζονται με τη χρησιμοποίηση σπασμωδικών, απότομων κινήσεων κοροϊδεύοντας τους περιορισμένους κύκλους εικονογράφησης πολλών παιχνιδιών arcade.[37] Ο Βασιλιάς Γλύκας χρησιμοποίησε τον κώδικα Κονάμι σε έναν ελεγκτή NES για να αποκτήσει πρόσβαση στο Sugar Rush.[38] Στον κεντρικό σταθμό ασφάλειας του παιχνιδιού υπάρχει ένα γκράφιτι που περιλαμβάνει τις «ζωές της Aerith» (αναφορά στον χαρακτήρα Aerith Gainsborough από το παιχνίδι Final Fantasy VII),[33][39] τις φράσεις «All your base are belong to us» (μια δημοφιλή φράση από το παιχνίδι Zero Wing), «Sheng Long Was Here» (αναφορά σε ένα πρωταπριλιάτικο αστείο γύρω από τον χαρακτήρα Sheng Long από το παιχνίδι Street Fighter) και «Jenkins» (ένας χαιρετισμός στο δημοφιλές meme του Leeroy Jenkins από το παιχνίδι World of Warcraft).[40] Υπάρχει επίσης μια αναφορά στη σειρά παιχνιδιών Metal Gear όταν ο Ραλφ ψάχνει για ένα μετάλλιο στο κουτί με τα χαμένα αντικείμενα στο μαγαζί του Tapper, βρίσκοντας πρώτα ένα Σούπερ Μανιτάρι από το παιχνίδι Mario και μετά ένα «θαυμαστικό» από το Metal Gear Solid (σε συνδυασμό με το αντίστοιχο ηχητικό εφέ από το παιχνίδι).[37] Ο κύριος Λίτγουοκ φοράει ένα ασπρόμαυρο ριγέ μπλουζάκι το οποίο αποτελεί χαιρετισμό στο εικονικό ντύσιμο του ιδρυτή της πλατφόρμας "Twin Galaxies", Γουόλτερ Ντέι.[37] Ένα από τα τραγούδια των τίτλων τέλους της ταινίας είναι αυθεντική σύνθεση των Buckner & Garcia, μουσικό δίδυμο διάσημο για τις συνθέσεις των θεματικών τραγουδιών βιντεοπαιχνιδιών στη δεκαετία του '80.[37] Το λογότυπο έναρξης των Walt Disney Animation Studios εικονογραφήθηκε σε μορφή 8-bit pixel,[41] ενώ το λογότυπο κλεισίματος της Walt Disney Pictures εμφανίζεται σε λανθάνουσα κατάσταση, μια αναφορά στη «νεκρή οθόνη» από πολλά πρώιμα παιχνίδια arcade όπως ο Pac-Man.[40]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σύλληψη ιδέας και ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιδέα για τον Ραλφ έπεσε για πρώτη φορά στο τραπέζι της Disney για ανάπτυξη προς τα τέλη της δεκαετίας του 1980, υπό τον τίτλο High Score. Από τότε, επανήλθε και επανεξετάστηκε αρκετές φορές. Στα τέλη της δεκαετίας του 1990 έφερε τον τίτλο Joe Jump, ενώ στα μέσα της δεκαετίας του 2000 τον τίτλο Reboot Ralph.[42][43]

Ο σκηνοθέτης Ριτς Μουρ στη Διεθνή Comic-Con του Σαν Ντιέγκο το 2012.

Ο Τζον Λάσιτερ, ο επικεφαλής των Walt Disney Animation Studios και εκτελεστικός παραγωγός της ταινίας, περιγράφει το Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα ως ένα «βιντεοπαιχνίδι ενός κακού που κάνει τα πάντα για να αποδείξει πως είναι καλός».[30] Με ένα παρόμοιο τρόπο όπως στις ταινίες Ποιος Παγίδεψε τον Ρότζερ Ράμπιτ και Toy Story, το Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα περιέχει κάμεο εμφανίσεις από έναν αριθμό χαρακτήρων από άλλα παιχνίδια.[30] Για παράδειγμα, μια σκηνή από την ταινία δείχνει τον Ραλφ να συμμετέχει σε μια ομάδα στήριξης για τους κακούς χαρακτήρες των παιχνιδιών, στην οποία συμμετέχουν επίσης το φάντασμα Clyde από τον Pac-Man, ο Doctor Eggman από το Sonic the Hedgehog και ο Bowser από τον Mario.[30] Ο Ριτς Μουρ, ο σκηνοθέτης της ταινίας, είχε αποφασίσει πως για μια ταινία που αφορούσε τον κόσμο των βιντεοπαιχνιδιών, για να δείχνει αυθεντική «έπρεπε να περιέχει αληθινούς χαρακτήρες από αληθινά παιχνίδια».[44] Ο Μουρ σκόπευε να προσθέσει αδειοδοτημένους χαρακτήρες με παρόμοιο τρόπο ως αναφορές στα Looney Tunes, αλλά λήφθηκε υπόψη το να «υπάρχει η σωστή ισορροπία έτσι ώστε μερίδα του κοινού να μην νιώθει παραμελημένη».[45] Ωστόσο, ο Μουρ απέφυγε να δημιουργήσει την ταινία γύρω από ήδη υπάρχοντες χαρακτήρες, νιώθοντας πως «υπάρχει τόση πολλή μυθολογία και σύνδεση με ήδη υπάρχοντες τίτλους που νιώθω πως κάποιος θα απογοητευόταν» και θεώρησε πως αυτός είναι ο λόγος που οι ταινίες που βασίζονται σε βιντεοπαιχνίδια συνήθως δεν έχουν επιτυχία.[45] Έτσι, για τον Ραλφ, η ανάπτυξη νέων χαρακτήρων εκπροσώπων των 8-bit βιντεοπαιχνιδιών ήταν «σχεδόν σαν ένα παρθένο σόου», δίνοντάς τους την ελευθερία να οδηγήσουν αυτούς τους χαρακτήρες σε νέες κατευθύνσεις.[45]

Πριν την παραγωγή, οι ήδη υπάρχοντες χαρακτήρες προστέθηκαν στην ιστορία είτε σε μέρη που θα έμοιαζε λογικό να εμφανίζονται είτε ως κάμεο εμφανίσεις από μια λίστα χαρακτήρων τους οποίους πρότεινε η δημιουργική ομάδα, χωρίς να ληφθεί υπόψη αν θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν νομικά.[44] Έπειτα, η εταιρία έψαξε τους κατόχους των πνευματικών δικαιωμάτων για τη λήψη άδειας, διαβεβαιώνοντάς τους πως οι χαρακτήρες τους θα εκπροσωπούνταν αυθεντικά.[44] Στην περίπτωση της Nintendo, οι σεναριογράφοι είχαν οραματιστεί από νωρίς τον Bowser να είναι ένας από τους κυρίαρχους χαρακτήρες της σκηνής με την συνεδρία των «Ανώνυμων-Κακών». Η Nintendo ήταν θετική προς αυτό με τον Μουρ να δηλώνει: «Αν υπάρχει μια ομάδα η οποία είναι αφοσιωμένη στο να βοηθάει τους κακούς χαρακτήρες των παιχνιδιών τότε ο Bowser πρέπει να βρίσκεται σε αυτή την ομάδα!»[33] Η Nintendo είχε ζητήσει από τους παραγωγούς να προσπαθήσουν να επινοήσουν μια σκηνή η οποία θα ήταν κατά τον ίδιο τρόπο κατάλληλη για τον Mario για την ένταξή του στην ταινία. Παρά το γεγονός πως γνώριζαν πως θα μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν τον χαρακτήρα, οι παραγωγοί δεν μπορούσαν να βρουν μια κατάλληλη σκηνή όπου ο Mario θα ήταν ο βασικός χαρακτήρας της σκηνής χωρίς να επισκιάζει τη βασική ιστορία και επέλεξαν τελικά να μην τον συμπεριλάβουν.[33][46] Ο Μουρ διέψευσε τη φήμη πως ο Mario και ο αδελφικός του χαρακτήρας Luigi δεν συμπεριλήφθηκαν στην ταινία εξαιτίας υπερβολικού υψηλού ποσού αδειοδότησης που απαίτησε η Nintendo δηλώνοντας πως η φήμη προήλθε από ένα αστείο που έκανε ο Τζον Κ. Ρέιλι κατά τη διάρκεια της Comic-Con.[36] Ο χαρακτήρας Dr. Wily από το παιχνίδι Mega Man θα εμφανιζόταν επίσης στην ταινία αλλά αφαιρέθηκε από την τελική εκδοχή της.[47] Συνολικά, υπάρχουν περίπου 188 ανεξάρτητοι χαρακτήρες στην ταινία ως αποτέλεσμα αυτών των κάμεο εμφανίσεων.[44]

Ένα αρχικό πρόχειρο σενάριο είχε τον Ραλφ και τη Βανέλοπη να περνούν χρόνο γυρίζοντας όλο τον κόσμο των παιχνιδιών ώστε να συλλέξουν τα κομμάτια που χρειάζονταν για το αυτοκίνητό της για το Sugar Rush και σε κάποια σημεία μαζί τους ταξίδευε και ο Φέλιξ. Κατά τη διάρκεια αυτών των σκηνών, ο Ραλφ θα έλεγε ψέματα στον Φέλιξ σχετικά με την εκκολαπτόμενη σχέση του με την Καλχούν, οδηγώντας τελικά τον Ραλφ σε κατάθλιψη και στην εγκατάλειψή του να πάρει πίσω το μετάλλιό του. Σε αυτό το σημείο, σύμφωνα με τον Μουρ, ένας τέταρτος κόσμος παιχνιδιού, ο Extreme Easy Living 2, θα παρουσιαζόταν και θα θεωρούνταν μια «ηδονιστική χώρα» μεταξύ της κοινωνικής φύσης του παιχνιδιού The Sims και του πιο ανοικτού κόσμου, με αντικειμενικές πτυχές, του παιχνιδιού Grand Theft Auto.[48] Ο Ραλφ, παραπαίοντας στη θλίψη του, θα πήγαινε εκεί και θα έβρισκε την ευτυχία αποκτώντας «Like It» από την πραγματοποίηση αποδεκτών ενεργειών για τον τόπο. Ο Μουρ δήλωσε πως αν και ήταν δύσκολο να εγκαταλείψουν αυτόν τον κόσμο, θεώρησαν πως η προσθήκη του στο δεύτερο μισό της ταινίας θα ήταν ένα αρκετά δύσκολο θέμα για να το αποδεχτεί ο θεατής.[48] Επιπλέον, είχαν δυσκολίες στο πώς ένα κοινωνικό παιχνίδι θα μπορούσε να είναι μέρος ενός arcade και, παρόλο που είχαν σκεφτεί να έβαζαν το συγκεκριμένο παιχνίδι στον φορητό υπολογιστή του Λίτγουοκ, τελικά συνειδητοποίησαν πως το να το αποδώσουν πειστικά θα ήταν πολύ περίπλοκο. Σκίτσα και ηχογραφήσεις φωνής της σκηνής συμπεριελήφθηκαν στην κυκλοφορία της ταινίας σε home video.[48]

Εικονογράφηση, σχεδιασμός και κάμερες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία χρησιμοποίησε τη νέα λειτουργία κατανομής αμφίδρομης ανάκλασης της Disney με πιο ρεαλιστικές ανακλάσεις σε επιφάνειες και νέο εικονικό κινηματογραφικό σύστημα, κάτι που κατέστησε δυνατή την πρόσβαση από τη μια σκηνή στην άλλη σε πραγματικό χρόνο.[49] Για το κομμάτι της εξερεύνησης του Sugar Rush, η ομάδα της οπτικής ανάπτυξης της ταινίας ταξίδεψε στην εμπορική έκθεση ISM Cologne, σε ένα εργοστάσιο παραγωγής γλυκών See's Candy και άλλες εγκαταστάσεις παραγωγής. Η ομάδα έφερε επίσης φωτογράφους φαγητών για να τους επιδείξουν τεχνικές που έκαναν το φαγητό να φαίνεται ελκυστικό. Ειδικά εφέ, συμπεριλαμβανομένου του «smoke or dust» (καπνός ή σκόνη), είναι ευδιάκριτα σε κάθε ένα από τα τμήματα της ταινίας.[50]

Soundtrack[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τη μουσική επένδυση της ταινίας συνέθεσε ο Χένρι Τζάκμαν. Το soundtrack περιέχει επίσης πρωτότυπα τραγούδια από τους Owl City, AKB48, Skrillex (με το remix των Noisia) και Buckner & Garcia.[51][52] Νωρίς κατά τη διαδικασία ανάπτυξης, οι Ρόμπερτ Λόπεζ και Κρίστεν Άντερσον-Λόπεζ έγραψαν ένα πρωτότυπο τραγούδι για την ταινία, το οποίο στη συνέχεια αφαιρέθηκε από αυτήν.[53]

Εξώφυλλο soundtrack

Όλη η μουσική είναι από τον Χένρι Τζάκμαν (εκτός 1–6)[54].

Αρ. TίτλοςΜουσικήΚαλλιτέχνης Διάρκεια
1. "When Can I See You Again?"  Adam Young, Matt Thiessen & Brian LeeOwl City 3:38
2. "Wreck-It, Wreck-It Ralph"  Jamie HoustonBuckner & Garcia 2:59
3. "Celebration"  Ronald Bell, Claydes Smith, George Melvin Brown, James «J.T.» Taylor, Robert Mickens, Earl Eugene Toon Jr., Dennis Ronald Thomas, Robert Bell & Eumir DeodatoKool and the Gang 3:40
4. "Sugar Rush"  Yasushi Akimoto & Jamie HoustonAKB48 3:14
5. "Bug Hunt (Noisia Remix)" (feat. John C. Reilly)SkrillexSkrillex 7:04
6. "Shut Up and Drive"  Evan Rogers, Carl Sturken, Stephen Morris, Peter Hook, Bernard Sumner & Gillian GilbertΡιάννα 3:32
7. "Wreck-It Ralph"     1:33
8. "Life in the Arcade"     0:43
9. "Jumping Ship"     1:06
10. "Rocket Fiasco"     5:48
11. "Vanellope von Schweetz"     2:57
12. "Royal Raceway"     3:23
13. "Cupcake Breakout"     1:12
14. "Candy Vandals"     1:39
15. "Turbo Flashback"     1:42
16. "Laffy Taffies"     1:35
17. "One Minute to Win It"     1:17
18. "Vanellope's Hideout"     2:33
19. "Messing with the Program"     1:20
20. "King Candy"     2:11
21. "Broken-Karted"     2:49
22. "Out of the Penthouse, Off to the Race"     2:51
23. "Sugar Rush Showdown"     4:15
24. "You're My Hero"     4:16
25. "Arcade Finale"     3:19
Συν. διάρκεια:
 70:36

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Disney προώθησε την ταινία κατά τη διάρκεια της E3 το 2012 χρησιμοποιώντας μια πλαστή κονσόλα παιχνιδιού arcade.

Η ταινία ήταν αρχικά προγραμματισμένη να κυκλοφορήσει στις 22 Μαρτίου 2013, αλλά αυτό άλλαξε στην πορεία και κυκλοφόρησε τελικά στις 2 Νοεμβρίου 2013 εξαιτίας του ότι η παραγωγή προχωρούσε αρκετά γρήγορα σε σχέση με τον αρχικό προγραμματισμό.[55] Η κυκλοφορία στις αίθουσες συνοδεύτηκε από την προβολή της ταινίας κινουμένων σχεδίων μικρού μήκους της Disney, Paperman.[56][57]

Προώθηση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα τρέιλερ για το Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα κυκλοφόρησε στις 6 Ιουνίου 2012, κάνοντας ντεμπούτο μαζί με τις ταινίες Μαδαγασκάρη 3: Οι Φυγάδες της Ευρώπης και Rock of Ages.[58][59] Αυτό συνέπεσε επίσης με την Ε3, για την οποία η Disney δημιούργησε μια πλαστή κονσόλα παιχνιδιού arcade για το φανταστικό παιχνίδι «Μαστρο-Φέλιξ Τζούνιορ» και την τοποθέτησε εκεί ως έκθεμα.[60] Η Disney κυκλοφόρησε επίσης μια βασισμένη σε Flash εκδοχή του παιχνιδιού «Μαστρο-Φέλιξ Τζούνιορ» για τους περιηγητές πλοήγησης (browsers) υπολογιστών καθώς και εκδοχές για iOS, Android και Windows Phone.[61] Ένα δεύτερο τρέιλερ της ταινίας κυκλοφόρησε στις 12 Σεπτεμβρίου 2012, συμπίπτοντας με τις ταινίες Ψάχνοντας τον Νέμο 3D και Frankenweenie, μαζί με την τελική ανανεωμένη κινηματογραφική της αφίσα.[62][63]

Για την προώθηση της κυκλοφορίας του Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα σε home media, ο σκηνοθέτης Ριτς Μουρ δημιούργησε μια ταινία μικρού μήκους με τίτλο Garlan Hulse: Where Potential Lives. Τοποθετημένη μέσα στο σύμπαν της ταινίας, η ταινία σχεδιάστηκε ως μια παρωδία του ντοκιμαντέρ The King of Kong.[64]

Home media[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα κυκλοφόρησε σε Blu-ray (2D και 3D) και DVD στη Βόρεια Αμερική στις 5 Μαρτίου 2013 από τη Walt Disney Studios Home Entertainment.[65] Η ταινία διατέθηκε για ψηφιακό κατέβασμα σε επιλεγμένες περιοχές στις 12 Φεβρουαρίου 2013.[66] Το Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα έκανε το ντεμπούτο του στο νούμερο 1 των πωλήσεων σε Blu-ray και DVD στις Ηνωμένες Πολιτείες.[67]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα είχε έσοδα $189.4 εκατομμύρια σε Βόρεια Αμερική και $281.8 εκατομμύρια σε άλλες χώρες, φτάνοντας συνολικά τα $471.2 εκατομμύρια παγκοσμίως.[3] Ήταν η 14η ταινία με τις περισσότερες εισπράξεις για το 2012[68] και τέταρτη όσον αφορά τις ταινίες κινουμένων σχεδίων εκείνης της χρονιάς.

Στη Βόρεια Αμερική, η ταινία έκανε το ντεμπούτο της με έσοδα $13.5 εκατομμύρια, ένα ποσό πάνω από τον μέσο όρο της πρώτης μέρας προβολής για ταινίες κινουμένων σχεδίων που κυκλοφόρησαν τον Νοέμβριο.[69] Κατά τη διάρκεια του πρώτου Σαββατοκύριακου προβολής, η ταινία ανέβηκε στην κορυφή του box office με έσοδα $49 εκατομμύρια, γινόμενη η ταινία με το μεγαλύτερο άνοιγμα για τα Walt Disney Animation Studios μέχρι εκείνη τη στιγμή.[70][71] Η ταινία έπεσε κατά 33% το δεύτερο Σαββατοκύριακο προβολής με έσοδα $33 εκατομμύρια, καταλήγοντας στη δεύτερη θέση του box office, πίσω από την ταινία Skyfall.[72]

Εκτός Βορείου Αμερικής, το Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα είχε έσοδα $12 εκατομμύρια κατά τη διάρκεια του πρώτου Σαββατοκύριακου προβολής σε έξι αγορές.[73] Από όλες τις διεθνείς αγορές, οι τρεις με τα μεγαλύτερα ανοίγματα ήταν Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία και Μάλτα ($7.15 εκατομμύρια), Βραζιλία ($5.32 εκατομμύρια με ανεπίσημες καθημερινές προβολές) και Ρωσία και CIS ($5.27 εκατομμύρια).[74] Συνολικά, οι τρεις διεθνείς αγορές με τις περισσότερες εισπράξεις είναι Ηνωμένο Βασίλειο, Ιρλανδία και Μάλτα ($36.2 εκατομμύρια), Ιαπωνία ($29.6 εκατομμύρια) και Αυστραλία ($24.0 εκατομμύρια).[74]

Κριτικές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η σελίδα συλλογής κριτικών Rotten Tomatoes δίνει ποσοστό έγκρισης στην ταινία 87%, βασισμένο σε 184 κριτικές. Στο τμήμα ομοφωνίας της σελίδας διαβάζουμε: «Εξίσου διασκεδαστικό τόσο για παιδιά όσο και γονείς αρκετά μεγάλους για να καταλάβουν τις αναφορές, το Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα είναι μια έξυπνη, γεμάτη χρώματα περιπέτεια χτισμένη πάνω σε οικεία θέματα και χαρούμενη νοσταλγία».[75] Το Metacritic δίνει στην ταινία 72% βασισμένο σε 38 κριτικές, με την ένδειξη «γενικά ευνοϊκές κριτικές».[76] Σε ψηφοφορία κοινού στο CinemaScore, η ταινία έλαβε τον βαθμό «Α» σε κλίμακα από Α+ μέχρι F.[77]

Ο Ρότζερ Ίμπερτ από την εφημερίδα Chicago Sun-Times έδωσε στην ταινία 3/4 και έγραψε: «Παραπάνω από τις περισσότερες ταινίες κινουμένων σχεδίων, ο καλλιτεχνικός σχεδιασμός και τα χρώματα της παλέτας του Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα επιτρέπουν τη χρήση απεριόριστων σκηνικών, κοστουμιών και κανόνων, δίνοντας στην ταινία μια ακούραστη αυθεντικότητα και διαφορετικές συμπεριφορές σε κάθε κυβερνοχώρο».[78] Ο Α. Ο. Σκοτ από την εφημερίδα The New York Times έγραψε: «Η ταινία προσκαλεί ένα μέτρο κυνισμού - το οποίο προβαίνει προς εξάλειψη με τη διάρκεια 93 λεπτών έκρηξη χρωμάτων, ήχου, εξυπνάδας και διασκέδασης».[79] Ο Πίτερ Ντεμπρούζ από το περιοδικό Variety δήλωσε: «Με αρκετά πράγματα για να γοητεύσουν αγόρια και κορίτσια, μεγάλα και μικρά, τα Walt Disney Animation Studios έχουν μια επιτυχία στα χέρια τους με αυτό το έξοχα σχεδιασμένο, πανέμορφα εκτελεσμένο κινούμενο σχέδιο, κερδίζοντας έξτρα πόντους για την ανάμιξη της νοσταλγίας με το γνήσιο συναίσθημα».[2] Η Μπέτσι Σάρκεϊ από την εφημερίδα Los Angeles Times είπε: «Η ανατρεπτική ευαισθησία και το αίσθημα παλιάς/νέας σχολής της ταινίας είναι πραγματικό κτύπημα»,[80] ενώ ο Τζάστιν Λόου από το περιοδικό The Hollywood Reporter έγραψε: «Με μία μίξη ρετρό για τους μεγάλους και μια συναρπαστική, προσιτή ιστορία για τα μικρά παιδιά, η ταινία ρίχνει ένα μεγάλο και μαγευτικό δίχτυ».[81] Αντιθέτως, ο Κρίστοφερ Ορ από το περιοδικό The Atlantic βρήκε την ταινία «υπερβολικά γεμάτη και υπανάπτυκτη».[82]

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Βραβεία Κατηγορία Υποψήφιοι Αποτέλεσμα
Όσκαρ[12] Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων Ριτς Μουρ Υποψηφιότητα
Βραβεία Annie[83][10] Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων Κλαρκ Σπένσερ Νίκη
Καλύτερα Εφέ σε ταινία κινουμένων σχεδίων Μπρετ Άλμπερτ Υποψηφιότητα
Καλύτερος σχεδιασμός χαρακτήρα σε παραγωγή ταινίας κινουμένων σχεδίων Μπιλ Σουάμπ, Λορελάι Μποβ, Κόρι Λόφτις, Μίνκου Λι Υποψηφιότητα
Καλύτερη σκηνοθεσία σε παραγωγή ταινίας κινουμένων σχεδίων Ριτς Μουρ Νίκη
Καλύτερη μουσική σε παραγωγή ταινίας κινουμένων σχεδίων Χένρι Τζάκμαν, Skrillex, Άνταμ Γιανγκ, Μάθιου Τίσσεν, Τζέιμι Χιούστον, Γιασούσι Ακιμότο Νίκη
Καλύτερο εικονογραφημένο σενάριο σε παραγωγή ταινίας κινουμένων σχεδίων Λέο Ματσούντα Υποψηφιότητα
Λίσα Τρέιμαν Υποψηφιότητα
Καλύτερη φωνητική ερμηνεία σε παραγωγή ταινίας κινουμένων σχεδίων Άλαν Τούντικ Νίκη
Καλύτερο σενάριο σε παραγωγή ταινίας κινουμένων σχεδίων Φιλ Τζόνστον, Τζένιφερ Λι Νίκη
Καλύτερη σύνταξη σε παραγωγή ταινίας κινουμένων σχεδίων Τιμ Μέρτενς Υποψηφιότητα
Chicago Film Critics Association Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων Ριτς Μουρ Υποψηφιότητα
Βραβεία Critics' Choice[84] Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων Νίκη
Χρυσές Σφαίρες[85] Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων Υποψηφιότητα
Βραβεία Golden Reel[86] Καλύτερη μίξη ήχου: Ηχητικά εφέ, Foley, διάλογοι και ADR σε ταινία κινουμένων σχεδίων Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα Νίκη
Βραβεία Golden Trailer[87] Καλύτερο οικογενειακό animation «Dreams» Νίκη
IGN: Τα καλύτερα του 2012 Καλύτερη ταινία Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα Υποψηφιότητα
Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων Νίκη
Επιλογή κοινού για καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων Νίκη
Καλύτερη 3D ταινία Υποψηφιότητα
Καλύτερη αφίσα ταινίας Υποψηφιότητα
Βραβεία National Board of Review[88] Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων Νίκη
Βραβεία Nickelodeon Kids' Choice Αγαπημένη ταινία κινουμένων σχεδίων Νίκη
Βραβεία Online Film Critics Society Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων Υποψηφιότητα
Βραβεία Producers Guild of America Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων Κλαρκ Σπένσερ Νίκη
Βραβεία Satellite[89] Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων ή Mixed Media Ριτς Μουρ Υποψηφιότητα
Βραβεία Saturn[90] Καλύτερη ταινία κινουμένων σχεδίων Υποψηφιότητα
Βραβεία Visual Effects Society[91][92] Καλύτερο animation σε ταινία κινουμένων σχεδίων Σον Τζένκινς, Σκοτ Κερσάβατζ, Ριτς Μουρ, Κλαρκ Σπένσερ Υποψηφιότητα
Καλύτερος εικονογραφημένος χαρακτήρας σε ταινία κινουμένων σχεδίων Τζον Καβάτι, Σούζαν Κιμ, Μισέλ Ρόμπινσον, Τόνι Σμιντ (για τη Βανέλοπη) Υποψηφιότητα

Βιντεοπαιχνίδια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Επιπρόσθετα με την κυκλοφορία της Flash εκδοχής του παιχνιδιού «Μαστρο-Φέλιξ Τζούνιορ», η Disney κυκλοφόρησε κι ένα συνδεδεμένο σε αυτό παιχνίδι πλατφόρμας με το όνομα Wreck-It Ralph για τις κονσόλες Wii, Nintendo 3DS και Nintendo DS, το οποίο όμως έλαβε κυρίως αρνητικές κριτικές.[93][94] Το παιχνίδι αναπτύχθηκε από την PipeWorks και δημοσιεύτηκε από την Activision και εξυπηρετεί ως μια «προέκταση της ιστορίας» της ταινίας. Λαμβάνοντας χώρα μετά τα γεγονότα της ταινίας, οι παίκτες μπορούν να παίξουν είτε ως Ραλφ είτε ως Φέλιξ, προκαλώντας ή διορθώνοντας ζημιές αντίστοιχα, έπειτα από άλλο ένα περιστατικό με κυβερνοέντομα. Τα επίπεδα του παιχνιδιού είναι βασισμένα στις τοποθεσίες που υπάρχουν στην ταινία όπως αυτές των παιχνιδιών Fix-It Felix Jr., Hero's Duty και Sugar Rush, καθώς επίσης και στον Κεντρικό Σταθμό Παιχνιδιών. Κυκλοφόρησε συνδετικά με την κυκλοφορία της ταινίας τον Νοέμβριο του 2012.[95]

Τον Οκτώβριο του 2012, η Disney κυκλοφόρησε ολοκληρωμένες εκδοχές των παιχνιδιών Hero's Duty και Sugar Rush στη νέα επίσημη ιστοσελίδα της ταινίας.[96] Ένα παιχνίδι για κινητά με τον τίτλο Wreck-it Ralph κυκλοφόρησε τον Νοέμβριο του 2012 για συστήματα iOS και Android,[97] με την εκδοχή για Windows Phone 8 να ακολουθεί περίπου έναν χρόνο αργότερα.[98] Αρχικά, το παιχνίδι αποτελείτο από τρία μίνι παιχνίδια, τα Fix-it Felix Jr., Hero's Duty και Sweet Climber, στα οποία προστέθηκαν αργότερα δύο ακόμα παιχνίδια, τα Turbo Time και Hero's Duty: Flight Command.[99][100] Το παιχνίδι αποσύρθηκε στις 29 Αυγούστου 2014.[101]

Ο Ραλφ εμφανίζεται επίσης στο παιχνίδι Sonic & All-Stars Racing Transformed της Sega ως γκεστ χαρακτήρας.[102]

Ο Ραλφ και η Βανέλοπη εμφανίζονται επίσης ως χαρακτήρες στο παιχνίδι Disney Infinity (τις φωνές χαρίζουν οι Μπράιαν Τ. Ντελάνι και Σάρα Σίλβερμαν αντίστοιχα). Τα Disney Store κυκλοφόρησαν τις δικές τους ανεξάρτητες φιγούρες στις 7 Ιανουαρίου 2014.[103][104][105] Ένα «κουτί παιχνιδιών» που περιελάμβανε τις δύο φιγούρες μαζί με δίσκους προσαρμογής του Sugar Rush κυκλοφόρησε την 1η Απριλίου 2014 από τα Disney Store.[106]

Ο κόσμος του Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα υπάρχει στο παιχνίδι κινητού Disney Crossy Road.[107] Ο Ραλφ έκανε την παρθενική του εμφάνιση στη σειρά παιχνιδιών Kingdom Hearts και συγκεκριμένα στο Kingdom Hearts III, εξυπηρετώντας ως ένας από τους ήρωες που μπορούσε να καλέσει ο Link.[108] Ένας κόσμος βασισμένος στο Ραλφ: Η Επόμενη Πίστα προστέθηκε στο παιχνίδι κινητού Kingdom Hearts Union χ ως μέρος της ενημέρωσης που έγινε τον Απρίλιο του 2019.[109]

Συνέχεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Κύριο λήμμα: Ραλφ εναντίον Ίντερνετ

Κατά τη διάρκεια μιας συνέντευξης στις 25 Οκτωβρίου 2012, ο σκηνοθέτης Ριτς Μουρ είπε πως εκείνος και η Disney είχαν ιδέες για μια συνέχεια η οποία θα έφερνε τους χαρακτήρες στο σήμερα και θα εξερευνούσαν τα διαδικτυακά παιχνίδια και τα παιχνίδια σε κονσόλες.[110] Ο Μουρ δήλωσε πως αρκετοί από το συνεργείο που δούλεψαν στην ταινία όπως και ηθοποιοί, είναι ανοικτοί σε μια συνέχεια πιστεύοντας πως «μόλις είχαν αγγίξει την επιφάνεια» του κόσμου των βιντεοπαιχνιδιών που οραματίστηκαν.[33] Δήλωσε επίσης πως σχεδιάζει να συμπεριλάβει τον Mario και τον Tron στη συνέχεια.[111][112] Σε μια συνέντευξη το 2014, ο συνθέτης της ταινίας Χένρι Τζάκμαν είπε πως μια ιστορία για συνέχεια γράφεται.[113] Τον Ιούλιο του 2015, ο Τζον Σι Ράιλι είπε πως είχε υπογράψει για να επαναλάβει τον ρόλο του Ραλφ σε μια σχεδιασμένη συνέχεια.[114]

Στις 24 Μαρτίου 2016, ο Μουρ δήλωσε πως μια συνέχεια βρίσκεται ακόμα στον σχεδιασμό. Ο Μουρ ήλπιζε επίσης το να συμπεριλάβει συγκεκριμένα μια εμφάνιση από τον Mario, αναφερόμενος σε «καλή σχέση με τη Nintendo»[115], ωστόσο ο Mario δεν εμφανίστηκε στην ταινία. Στις 30 Ιουνίου 2016, τα Walt Disney Animation Studios ανακοίνωσαν πως η συνέχεια θα κυκλοφορούσε στις 9 Μαρτίου 2018, με τους Ράιλι, Μουρ και τον σεναριογράφο Φιλ Τζόνστον να εμπλέκονται σε αυτήν. Ο Ράιλι και η Σάρα Σίλβερμαν θα επαναλάμβαναν τους ρόλους τους ως Ραλφ και Βανέλοπη αντίστοιχα. Η πλοκή επικεντρώνεται στον «Ραλφ να αφήνει το arcade και να καταστρέφει το διαδίκτυο».[116][117] Τον Απρίλιο του 2017, η συνέχεια μετακινήθηκε για τις 21 Νοεμβρίου 2018, λόγω του ότι η ταινία Πτυχή στον χρόνο πήρε τη συγκεκριμένη ημερομηνία για να κυκλοφορήσει.[13][118]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 Frye, Jim (Spring 2012). «Ralph's Wrecking Crew». Disney twenty-three (Disney Enterprises) 4 (1): 43. 
  2. ↑ 2,0 2,1 Debruge, Peter (26 Οκτωβρίου 2012). «Wreck-it Ralph». Variety. http://www.variety.com/review/VE1117948636. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Wreck-It Ralph (2012)». Box Office Mojo. Ανακτήθηκε στις 19 Μαρτίου 2019. 
  4. ↑ Buchanan, Jason. «Wreck-It Ralph». Allmovie.com. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  5. ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 «Disney Announces CG Comedy Adventure Wreck-It Ralph». Walt Disney Animation Studios via ComingSoon.net. 13 Ιουνίου 2011. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  6. ↑ «'Wreck-It Ralph' Inspires Technological Innovations at Walt Disney Animation Studios». The Walt Disney Company. 1 Νοεμβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  7. ↑ Wloszczyna, Susan (4 Ιουνίου 2012). «'Wreck-It Ralph' powers up with John C. Reilly». USA Today. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-04-22. https://web.archive.org/web/20190422162957/http://usatoday30.usatoday.com/life/movies/news/story/2012-06-04/wreck-it-ralph-john-c-reilly/55386816/1. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  8. ↑ Crook, Simon (13 Ιουνίου 2011). «Wreck-It Ralph Review». Empire. http://www.empireonline.com/movies/wreck-ralph/review/. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  9. ↑ Derschowitz, Jessica (30 Οκτωβρίου 2012). «'Wreck-It Ralph' Premiere Brings Out Stars». CBS News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Οκτωβρίου 2012. https://www.webcitation.org/6DHCuk6aO?url=http://www.cbsnews.com/8301-207_162-57542432/wreck-it-ralph-premiere-brings-out-stars/. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  10. ↑ 10,0 10,1 King, Susan (2 Φεβρουαρίου 2013). «40th Annie Award nominees and winners list». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/envelope/moviesnow/la-et-mn-40th-annie-award-nominations-winners-list-20130202,0,6277333.story. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2013. 
  11. ↑ Globe, Golden (13 Δεκεμβρίου 2012). «Golden Globes 2013: full list of nominations». guardian.co.uk (London). https://www.theguardian.com/film/2012/dec/13/golden-globes-2013-nominations-list. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «'2013 Oscar Nominees». Academy of Motion Picture Arts and Sciences. 10 Ιανουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Ιανουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 3 Φεβρουαρίου 2013. 
  13. ↑ 13,0 13,1 Khatchatourian, Maane (25 Απριλίου 2017). «Disney Dates ‘Lion King,’ ‘Frozen 2,’ Pushes Fifth ‘Indiana Jones’ Film to 2020». Variety. https://variety.com/2017/film/news/lion-king-frozen-2-indiana-jones-5-release-dates-1202395212/. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  14. ↑ 14,0 14,1 Eisenberg, Eric (21 Αυγούστου 2011). «'Wreck-It Ralph' Footage from D23 Features 8-Bit Action, Plenty of Cameos». CinemaBlend.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2019. 
  15. ↑ Cerabona, Ron (29 Απριλίου 2013). «Giving voice to an old-timer». The Sydney Morning Herald. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2019. 
  16. ↑ 16,0 16,1 16,2 16,3 16,4 16,5 16,6 16,7 16,8 Walt Disney Animation Studios (19 Ιουλίου 2012). Walt Disney Animation Studios Reveals Key Cast Members Joining 'Wreck-It-Ralph'. Δελτίο τύπου. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουλίου 2012. «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  17. ↑ Chitwood, Adam (28 Σεπτεμβρίου 2012). «New Character Images and Descriptions from WRECK-IT-RALPH». Collider. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2012. 
  18. ↑ «'Wreck-It Ralph Movie Production Notes». Walt Disney Animation Studios via CineMovie. 22 Οκτωβρίου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2012. 
  19. ↑ Cruz, Tiffany (14 Οκτωβρίου 2012). «Wreck-It Ralph Voice Recording Session and Press Day». Fabulous Finds by Tiffany. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Δεκεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. 
  20. ↑ 20,0 20,1 Vespe, Eric "Quint" (13 Ιουλίου 2012). «Wreck-It Ralph shows 10 minutes at Comic-Con and wins the audience by being the Who Framed Roger Rabbit for video game geeks!». Ain't It Cool News. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2019. 
  21. ↑ «DJ Nick Grimshaw lands film role». The Sun. 30 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2019. 
  22. ↑ «Nick Grimshaw talks about his Wreck-it Ralph cameo!». Disney UK via YouTube. 30 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2019. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 «Wreck-It Ralph Trailer #2». Walt Disney Animation Studios via YouTube. 12 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2019. 
  24. ↑ 24,0 24,1 24,2 24,3 Breznican, Anthony (25 Απριλίου 2012). «CinemaCon 2012: Classic video game characters to cameo in Disney's 'Wreck-It Ralph'». Entertainment Weekly (Time Warner). http://insidemovies.ew.com/2012/04/25/wreck-it-ralph-cameos/. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2019. 
  25. ↑ «Characters – Wreck-It Ralph». Disney.com. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012. 
  26. ↑ «Wreck-It Ralph "Game Changer" TV Spot». Walt Disney Animation Studios via YouTube. 24 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Οκτωβρίου 2012. 
  27. ↑ Ashurst, Sam (17 Σεπτεμβρίου 2012). «Wreck-It Ralph's Skrillex Cameo Revealed». Total Film. Ανακτήθηκε στις 23 Οκτωβρίου 2012. 
  28. ↑ 28,0 28,1 Schedeen, Jesse (8 Ιουνίου 2012). «The Familiar Faces of Wreck-It Ralph». IGN. Ανακτήθηκε στις 30 Μαρτίου 2019. 
  29. ↑ Kohler, Chris (11 Ιουνίου 2012). «Disney Builds Amazing Fake Wreck-It Ralph Arcade Machine». Wired. https://www.wired.com/2012/06/disney-wreck-it-ralph-e3/. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2019. 
  30. ↑ 30,0 30,1 30,2 30,3 Breznican, Anthony (20 Αυγούστου 2011). «Disney's D23: Secret lives of video game characters revealed in 'Wreck-It Ralph'». Entertainment Weekly. Time Warner. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Αυγούστου 2014. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2019. 
  31. ↑ Connelly, Brendon (16 Φεβρουαρίου 2012). «Chun-Li, Q-Bert and Plenty of Video Game Gags in Superb New Image from 'Wreck-It Ralph'». Bleeding Cool. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2019. 
  32. ↑ 32,0 32,1 Cooper, Hollander· Gilbert, Henry (19 Οκτωβρίου 2012). «Wreck-it Ralph – 9 amazing things you couldn't possibly know about the movie». Games Radar. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2019. 
  33. ↑ 33,0 33,1 33,2 33,3 33,4 Hillard, Kyle (11 Φεβρουαρίου 2013). «Wreck-It Ralph's Director Answers Our Questions». Game Informer. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  34. ↑ 34,0 34,1 Patches, Matt. «How 'Wreck-It Ralph' Unlocked Its Unbelievable Cast of Video Game Legends». Hollywood.com. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2019. 
  35. ↑ «Wreck-It Ralph Interview (SDCC 2012)». YouTube. 12 Ιουλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουλίου 2012. 
  36. ↑ 36,0 36,1 Pearson, Ben (30 Οκτωβρίου 2012). «Video Interview: 'Wreck-It Ralph' Director Rich Moore on Mario & More». FirstShowing.net. Ανακτήθηκε στις 31 Μαρτίου 2019. 
  37. ↑ 37,0 37,1 37,2 37,3 Orland, Kyle (5 Νοεμβρίου 2012). «From Zangief to Hero's Duty: A gamer's guide to Wreck-It Ralph». Ars Technica. https://arstechnica.com/gaming/2012/11/from-zangief-to-heros-duty-a-gamers-guide-to-wreck-it-ralph/. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  38. ↑ Robinson, Tasha (1 Νοεμβρίου 2012). «Wreck-It Ralph». The A.V. Club. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  39. ↑ Kohler, Chris (26 Οκτωβρίου 2012). «Gaming In-Jokes Don't Overpower Heartwarming Wreck-It Ralph». Wired. https://www.wired.com/gamelife/2012/10/wreck-it-ralph-impressions/. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  40. ↑ 40,0 40,1 McKinney, Luke (12 Νοεμβρίου 2012). «Leeroy Jenkins Lives! The 6 Best Video Game References In 'Wreck-It Ralph'». MovieLine. http://movieline.com/2012/11/12/wreck-it-ralph-best-video-game-references-aerith-kano-konami-code/. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  41. ↑ Lussier, Germain (2 Αυγούστου 2012). «50 Things You Didn't Know About Disney Animation's 'Wreck-It Ralph;' Plus New Images». Slash Film. http://www.slashfilm.com/wreck-it-ralph-50-things/. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  42. ↑ Rose, Nathan (28 Οκτωβρίου 2012). «Disney's Wreck-It Ralph, Sunday, October 28, 2012». Magical Definition. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2012. 
  43. ↑ Hill, Jim (19 Φεβρουαρίου 2013). «Rich Moore Looks Back at the Roads Not Taken With Disney's Wreck-It Ralph». The Huffington Post. http://www.huffingtonpost.com/jim-hill/rich-moore-wreck-it-ralph_b_2705330.html. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2013. 
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 44,3 Nicholson, Max (6 Αυγούστου 2012). «Wreck-It Ralph Creators on Using Actual Video Game Characters». IGN. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  45. ↑ 45,0 45,1 45,2 Langsworthy, Billy (8 Φεβρουαρίου 2013). «INTERVIEW: Wreck-It Ralph director talks bringing games to film». MCV. Ανακτήθηκε στις 10 Φεβρουαρίου 2013. 
  46. ↑ Ashurst, Sam (17 Σεπτεμβρίου 2012). «Wreck-It Ralph's Skrillex cameo revealed». Total Film. 
  47. ↑ «Rockman Corner: Dr. Wily Hitting the Big Screen in November». Rockman Corner. 16 Φεβρουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  48. ↑ 48,0 48,1 48,2 Sullivan, Kevin (12 Φεβρουαρίου 2013). «Exclusive: 'Wreck-It Ralph' Deleted Scene Travels To Entirely New Game World». MTV. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Φεβρουαρίου 2013. 
  49. ↑ Sarto, Dan (3 Ιανουαρίου 2013). «All The World's a Virtual Stage in Disney's New Camera Capture System». Animation World Network. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  50. ↑ Sarto, Dan (2 Νοεμβρίου 2012). «'Wreck-It Ralph' Shines Bright with New Lighting and Effects Technology | Animation World Network». Awn.com. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  51. ↑ «Walt Disney Animation Studios' "Wreck-It Ralph" Scores Big with Composer Henry Jackman, Plus Original Music from Skrillex, AKB48, Owl City and Buckner & Garcia». Walt Disney Record via PR Newswire. 13 Σεπτεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  52. ↑ Green, Scott (30 Οκτωβρίου 2012). «Video: AKB48 'Wreck-It-Ralph' Theme Preview». CrunchyRoll.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  53. ↑ Lang, Derrik J (22 Φεβρουαρίου 2013). «Best Animated Feature: 'Brave,' 'Wreck-It Ralph' Battle For Oscar». The Huffington Post. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Φεβρουαρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. CS1 maint: Unfit url (link)
  54. ↑ «Wreck-It Ralph (Soundtrack)». Amazon. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  55. ↑ Gallagher, Brian (4 Απριλίου 2011). «Monsters University Pushed to 2013». Movieweb.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Οκτωβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  56. ↑ Gettell, Oliver (24 Φεβρουαρίου 2013). «Oscars 2013: 'Paperman' wins animated short prize». Los Angeles Times. http://articles.latimes.com/2013/feb/24/entertainment/la-et-mn-oscars-2013-best-animated-short-20130224. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  57. ↑ Amidi, Amid (25 Απριλίου 2012). «The Poster for Disney's 'Paperman'». Cartoon Brew. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Απριλίου 2012. Ανακτήθηκε στις 26 Απριλίου 2012. 
  58. ↑ «Spread the word: The first trailer...». Disney Animation via official Twitter page. 25 Μαΐου 2012. https://twitter.com/DisneyAnimation/status/206078936352952321. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  59. ↑ Hannett, Michelle (6 Ιουνίου 2012). «Disney's WRECK-IT RALPH Trailer Debuts; Plus New Character Photos Of John C. Reilly, Sarah Silverman & Jane Lynch». We Are Movie Geeks. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  60. ↑ Kohler, Chris (11 Ιουνίου 2012). «Disney's Amazing Fake Wreck-It Ralph Arcade Machine». Wired. https://www.wired.com/gamelife/2012/06/disney-wreck-it-ralph-e3. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  61. ↑ Nath, Debabrata (12 Ιουνίου 2012). «Wreck-It Ralph gets official game». VG247. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  62. ↑ Anderton, Ethan (12 Σεπτεμβρίου 2012). «Must Watch: Another Spectacular Trailer for Disney's 'Wreck-It Ralph'». FirstShowing.net. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  63. ↑ Chitwood, Adam (12 Σεπτεμβρίου 2012). «New Full-Length Trailer for Disney's WRECK-IT RALPH [Updated with Poster]». Collider. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  64. ↑ Rainnie, Andrew (9 Μαρτίου 2013). «Wreck-It Ralph spoofs King of Kong with "Garlan Hulse: Where Potential Lives"». Warp Zoned. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  65. ↑ West, Kelly (2013). «Wreck-It Ralph Gets An Early Digital Release, DVD/Blu-ray Set For March». Cinema Blend. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  66. ↑ Lawler, Richard (4 Ιανουαρίου 2013). «Disney announces Wreck-It Ralph will arrive for download before DVD, Blu-ray». Engadget. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  67. ↑ «'Wreck-It Ralph' wrecks 'Breaking Dawn Part 2's' DVD reign». The Hollywood Reporter. 28 Μαρτίου 2012. http://www.latimes.com/entertainment/envelope/cotown/la-et-ct-wreckit-ralph-dvd-20130318,0,291951.story?track=rss. Ανακτήθηκε στις 15 Απριλίου 2019. 
  68. ↑ «2012 Yearly Box Office Results — Box Office Mojo». boxofficemojo.com. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  69. ↑ Subers, Ray (3 Νοεμβρίου 2012). «Friday Report: 'Ralph' Rules, 'Flight' Blasts Off». Box Office Mojo. http://www.boxofficemojo.com/news/?id=3560&p=.htm. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  70. ↑ Subers, Ray (4 Νοεμβρίου 2012). «Weekend Report: 'Ralph' Wrecks It, 'Flight' Cruises». Box Office Mojo. http://www.boxofficemojo.com/news/?id=3561&p=.htm. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  71. ↑ Subers, Ray (1 Δεκεμβρίου 2013). «Weekend Report: 'Catching Fire,' 'Frozen' Set Thanksgiving Records». Box Office Mojo. http://boxofficemojo.com/news/?id=3758&p=.htm. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  72. ↑ Finke, Nikki (10 Νοεμβρίου 2012). «'Skyfall' Explodes With $515M Worldwide As Biggest Bond With $90M Domestic Opening; Spielberg's 'Lincoln' Huge $900K In 11 Runs». Deadline Hollywood. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  73. ↑ Subers, Ray (4 Νοεμβρίου 2012). «Around-the-World Roundup: 'Skyfall' Adds Incredible $156 Million Overseas». Box Office Mojo. http://www.boxofficemojo.com/news/?id=3562&p=.htm. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  74. ↑ 74,0 74,1 «Wreck-It Ralph (2012) - International Box Office Results — Box Office Mojo». boxofficemojo.com. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  75. ↑ «Wreck-it Ralph (2012)». Rotten Tomatoes. Fandango Media. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  76. ↑ «Wreck-It Ralph Reviews». Metacritic. CBS Interactive. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2018. 
  77. ↑ «'Wreck-It Ralph' on CinemaScore». Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  78. ↑ Ebert, Roger (31 Οκτωβρίου 2012). «Wreck-it Ralph». Chicago Sun-Times. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-11-13. https://web.archive.org/web/20121113094221/http://rogerebert.com/apps/pbcs.dll/article?AID=%2F20121031%2FREVIEWS%2F121039996%2F1023. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  79. ↑ Scott, A.O. (1 Νοεμβρίου 2012). «Wreck-it Ralph». The New York Times. http://movies.nytimes.com/2012/11/02/movies/wreck-it-ralph-with-john-c-reilly-and-sarah-silverman.html?_r=0. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  80. ↑ Sharkey, Betsy (2 Νοεμβρίου 2012). «Wreck-it Ralph». Los Angeles Times. http://www.latimes.com/entertainment/movies/moviesnow/la-et-mn-wreck-it-ralph-review-20121102,0,7169592.story. Ανακτήθηκε στις 4 Νοεμβρίου 2012. 
  81. ↑ Lowe, Justin (26 Οκτωβρίου 2012). «Wreck-it Ralph». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/review/wreck-ralph-film-review-382997. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  82. ↑ Orr, Christopher (2 Νοεμβρίου 2012). «'Wreck-It Ralph' Aims for Pixar ... and Misses». The Atlantic. https://www.theatlantic.com/entertainment/archive/2012/11/-wreck-it-ralph-aims-for-pixar-and-misses/264439/. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  83. ↑ «40th Annual Annie Awards > Nominees: Outstanding Achievement, Music in an Animated Feature Production». International Animated Film Society. Ανακτήθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 2012. 
  84. ↑ Hammond, Pete (11 Δεκεμβρίου 2012). «'Lincoln', 'Les Miserables', 'Silver Linings' Top List Of Nominees For 18th Annual Critics Choice Movie Awards». Deadline Hollywood. http://www.deadline.com/2012/12/critics-choice-movie-awards-2012-nominations-lincoln/. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  85. ↑ «70th Golden Globe Awards Nominations». Deadline Hollywood. 13 Δεκεμβρίου 2012. http://www.deadline.com/2012/12/golden-globe-awards-nominations-2013/. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  86. ↑ «2013 Golden Reel Award Winners & Nominees: Feature Films». Motion Picture Sound Editors. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Φεβρουαρίου 2013. https://web.archive.org/web/20130225032216/http://www.mpse.org/goldenreels/2013awards/featurenominees.html. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2013. 
  87. ↑ «Disney, 'Iron Man 3' Dominate 2013 Golden Trailer Awards». Deadline Hollywood. 5 Μαΐου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  88. ↑ Breznican, Anthony (5 Δεκεμβρίου 2012). «National Board of Review highlights 'Compliance' actress Ann Dowd and 'Zero Dark Thirty'». Entertainment Weekly. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2012-12-07. https://web.archive.org/web/20121207034844/http://insidemovies.ew.com/2012/12/05/national-board-of-review-compliance-ann-dowd/. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  89. ↑ Kilday, Gregg (3 Δεκεμβρίου 2012). «Satellite Awards Nominates 10 Films for Best Motion Picture». The Hollywood Reporter. http://www.hollywoodreporter.com/race/satellite-awards-nominates-10-films-396865. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  90. ↑ Truitt, Brian (20 Φεβρουαρίου 2013). «'The Hobbit' leads Saturn Awards with nine nomination». USA Today. https://www.usatoday.com/story/life/movies/2013/02/20/the-hobbit-saturn-awards-movie-tv-nominations/1933067/. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  91. ↑ «Nominations for the 11th Annual VES Awards». ComingSoon.net. 7 Ιανουαρίου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-01-13. https://web.archive.org/web/20130113090012/http://www.comingsoon.net/news/gamenews.php?id=98578. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  92. ↑ «VES Awards: 'Life Of Pi' Wins 4 Including Feature, 'Brave', 'Game Of Thrones' Other Big Winners». Deadline. 5 Φεβρουαρίου 2013. http://www.deadline.com/2013/02/visual-effects-society-awards-2013-winners-list/. Ανακτήθηκε στις 20 Μαΐου 2019. 
  93. ↑ «Welcome to Failure Town». NintendoWorldReport. 15 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  94. ↑ «Wreck-It Ralph game review – cinematic disaster». Metro. 8 Φεβρουαρίου 2013. http://metro.co.uk/2013/02/08/wreck-it-ralph-game-review-who-framed-fix-it-felix-3398677/. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  95. ↑ Young, Amanda (25 Ιουνίου 2012). «Activision Publishing And Disney Interactive Announce Collaboration To Create Wreck-it Ralph™ Video Game». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Σεπτεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 25 Ιουνίου 2012. 
  96. ↑ «Play Disney's Wreck-It Ralph's Fix-It Felix Jr and other Games from the New Animated Film!». Beyond the Marquee. 29 Οκτωβρίου 2012. http://beyondthemarquee.com/9222/. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  97. ↑ Prasad (18 Νοεμβρίου 2012). «Wreck-It Ralph' for iOS and Android game review». GSM Arena. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2013-07-07. https://web.archive.org/web/20130707031855/http://blog.gsmarena.com/wreck-it-ralph/. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  98. ↑ Sabri, Sam (3 Σεπτεμβρίου 2013). «Disney's Wreck-it Ralph game now available for Windows Phone, nearly a year after the movie». Windows Phone Central. http://www.wpcentral.com/disney-s-wreck-it-ralph-game-now-available-windows-phone-nearly-year-after-movie. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  99. ↑ Calimlim, Aldrin (14 Δεκεμβρίου 2012). «It's Time To Drive Fast And Go Turbo In Wreck-It Ralp». AppAdvice. http://appadvice.com/appnn/2012/12/its-time-to-drive-fast-and-go-turbo-in-wreck-it-ralph. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  100. ↑ Calimlim, Aldrin (7 Μαρτίου 2013). «Take Flight And Take Command In The New Mini-Game In Wreck-It Ralph». AppAdvice. http://appadvice.com/appnn/2013/03/take-flight-and-take-command-in-the-new-mini-game-in-wreck-it-ralph. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  101. ↑ «Retired Disney Interactive Games». Disney Interactive. 29 Αυγούστου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2014. 
  102. ↑ Keegan, Rebecca (13 Ιουλίου 2012). «Comic-Con: How 'Wreck-It Ralph' infiltrated the game industry». Los Angeles Times. http://herocomplex.latimes.com/2012/07/13/comic-con-how-wreck-it-ralph-infiltrated-the-game-industry/. Ανακτήθηκε στις 14 Ιουλίου 2012. 
  103. ↑ McIsaac, Colin (15 Ιανουαρίου 2013). «Disney Infinity Revealed—Features Wreck-It Ralph, Jack Skellington, Davy Jones, and More!». Zelda Informer. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Απριλίου 2016. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  104. ↑ «Vanellope Figure — Disney Infinity». Disney Store. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014. 
  105. ↑ «Wreck-It Ralph Figure — Disney Infinity». Disney Store. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014. 
  106. ↑ «Disney Infinity Wreck-It Ralph Toy Box Pack — Wreck-It Ralph and Vanellope -- Pre-Order». Disney Store. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2014. 
  107. ↑ Harblson, Cammy (29 Ιουνίου 2016). «'Disney Crossy Road' Secret Characters: Unlock All Mystery Characters You Can't Buy With This Cheat List». player.one. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Αυγούστου 2018. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  108. ↑ McWhertor, Michael (18 Μαΐου 2018). «Kingdom Hearts 3 is a whimsical spectacle full of Disney cheer». Polygon. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  109. ↑ «Wreck-It Ralph World Coming to Kingdom Hearts Union X». Dual Shockers. 12 Απριλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  110. ↑ «Disney Wreck-It Ralph Director Rich Moore Is a Huge Gamer». GamerHub Videos. 25 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  111. ↑ Dekel-Daks, Tal (8 Φεβρουαρίου 2013). «'Wreck-It Ralph' director Rich Moore wants Nintendo's Mario for sequel». Digital Spy. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  112. ↑ Vejvoda, Jim (4 Φεβρουαρίου 2013). «Wreck-It Ralph Director Wants Tron in the Sequel». IGN. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  113. ↑ Roberts, Sheila (1 Απριλίου 2014). «Composer Henry Jackman Talks Captain America: The Winter Soldier, His Influences, Wreck-It Ralph 2, The Interview, and More». Collider.com. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  114. ↑ Otterson, Joe (13 Ιουλίου 2015). «John C. Reilly Says He Will Star in 'Wreck-It Ralph' Sequel». TheWrap. http://www.thewrap.com/john-c-reilly-says-he-will-star-in-wreck-it-ralph-sequel/. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  115. ↑ Tilly, Chris (24 Μαρτίου 2016). «Wreck-It Ralph 2 Still Happening, Might Feature Mario». IGN. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  116. ↑ Moore, Rich· Johnston, Phil· Reilly, John C. (30 Ιουνίου 2016). «Breaking news live from Walt Disney Animation Studios!». Disney verified Facebook page. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2016. 
  117. ↑ Snetiker, Marc (30 Ιουνίου 2016). «Wreck-It Ralph 2 officially announced at Disney». Entertainment Weekly. http://www.ew.com/article/2016/06/30/wreck-it-ralph-2-officially-announced. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 
  118. ↑ McClintock, Pamela (25 Απριλίου 2017). «'Star Wars: Episode IX' Sets Summer 2019 Release Date». The Hollywood Reporter. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Απριλίου 2017. https://web.archive.org/web/20170426013822/http://www.hollywoodreporter.com/heat-vision/star-wars-episode-ix-sets-release-date-997230. Ανακτήθηκε στις 21 Μαΐου 2019. 

Επιπλέον διάβασμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Lee, Jennifer· Malone, Maggie (2012). The Art of Wreck-It Ralph. The Art of Disney (1st έκδοση). Chronicle Books. ISBN 978-1452111018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ραλφ:_Η_Επόμενη_Πίστα&oldid=10534564"